De Kunst van het loslaten van een ex - deel 16

Hmm..
Ik heb foto's tuurlijk bewaard, kadootjes die ik heb gekregen. En ik heb nog een tekening die hij heeft gemaakt. (hij tekent/schildert heel veel)
Maar ik heb wel de meeste foto's van de muur gehaald.. iets te confronterend soms..

akkien: gooi je even het linkje naar deel 15 in je OP?
(Ik was net bezig een OP te maken ).

En heb maar even de titel aangepast aangezien het hier kunst met een Kapitale K betreft .

Ik zit af en toe wat uit te zoeken hier... net een hele stapel videobanden doorgewerkt. Dubbel hoor

Ja maar toch had ik nog liever wat foto's bewaard. We zijn toch bijna 4 jaar samen geweest en hebben een heel leuke tijd gehad. Zij heeft nog een cd met foto's maar ze vertikt het om me die te geven. We hebben geen ruzie ofzo, maar ze is gewoon bang dat die foto's voor verkeerde doeleinden gebruikt worden. Vraag me af waarom ze zo wantrouwig is. Na 4 jaar moet je iemand toch wel een beetje kunnen vertouwen denk ik. Maarja, ik heb mijn herrineringen nog, voor wat die waard zijn. Nu maar hopen dat er nog eens een leuke meid langskomt.

Wat hebben jullie eigenlijk gedaan met foto's, gedichtjes, cadeautjes, etc. van hem?


Nou dat ligt eraan waarom het uit gegaan is
Bij leugens en bedrog flikker ik alles weg, omdat voor mij iedere herinnering met terugwerkende kracht waardeloos is geworden. Die herinneringen komen door de kennis die je nu hebt gekregen in zo'n ander daglicht te staan, dat ze niet meer het koesteren waard zijn.

Ergo ik geef alles terug of ik flikker het weg

Van eeste ex waar ik 4 jaar wat mee heb gehad, heb ik fotoboek bewaard en alle kaartjes die ik heb gekregen....Ook heb ik de ring die we toen beiden hadden gekocht nog om, maar eigenlijk alleen maar omdat ik anders precies dezelfde zou willen kopen omdat ik hem mooi vind.

Wat ik wel heb weggedaan zijn de kleding die hij niet meer op kwam halen, de ring die ik kreeg toen we een jaar hadden en brieven die geschreven zijn na ruzies, en kwam toevallig pas achter dat ik het kettinkje nog heb wat ik kreeg toen we amper 3 weken hadden met kerst, een veelste dure goude ketting....

Van laatste ex heb ik foto's niet bewaard, kaartjes nog wel.....maar heb ik maar half jaar mee gehad, ook al kwam het erg hard aan toen het uitging en het veel langer dan een half jaar leek...tis ook nog maar net uit en net ook weer een date met hem gehad om te kijken of wel er toch niet uit kunnen komen (ja ik weet het...een ex is niet voor niets je ex....maar verliefdheid & houden van stop je niet zomaar weg...)

Maar ja als iemand je echt heel bedrogen flikker ik volgens mij alles weg.....of ik maak het stuk en zet het voor z'n huis ofzo ook wel een actie voor mij hehehehe

[ Bericht 7% gewijzigd door MissPeppertje op 28-03-2005 13:17:51 (typVout) ]

Ik heb nog een heel plakboek met foto's
Voorlopig laat ik hem staan, en ik denk er later wel over wat ik ermee ga doen.

quote:

Op maandag 28 maart 2005 13:12 schreef milagro het volgende:


Bij leugens en bedrog flikker ik alles weg.

quote:

Op maandag 28 maart 2005 13:18 schreef Christine het volgende:
Ik heb nog een heel plakboek met foto's
Voorlopig laat ik hem staan, en ik denk er later wel over wat ik ermee ga doen.

Ja je moet alles wat je niet zeker weet in een doos doen en die dan voorlopig even wegzetten, dat heb ik ook gedaan...toevallig maandje terug doos gepakt en dingen uitgezocht...

Hij zelf heeft toen alles weggegooid en heeft hij onzettende spijt van...Maar nog steeds vraag ik me wel eens af of ik het eigenlijk gewoon niet weg zal gooien, we hebben amper contact en ja tis gewoon echt over....we zijn niet eens vrienden meer, ook al heeft relatie 4 jaar geduurd...

Maar die doos blijft voorlopig wel op zolder staan als ik ga verhuizen komt het wel!

quote:

Op maandag 28 maart 2005 13:10 schreef akkien het volgende:

[..]

raar, het zijn toch foto's van jullie samen? Heb jij daar niet gewoon recht op. Kun je dr niet vragen om gewoon even een paar foto's voor de herinnering. Dan kan zij ze zelf uitzoeken.

Ja zo denk ik er ook over, maar zij heeft er blijkbaar andere ideen over. In ieder geval ga ik mezelf niet verlagen en smeken om die foto's. Daar ben ik te trots voor. Zo ben ik dan ook wel weer. Ik heb nog een klein fotootje op mijn mobiele telefoon staan en met diezelfde telefoon heb ik een stukje van haar stem opgenomen. Maar vrienden van mij (zijn helaas ook haar vrienden) hebben nog wat foto's van ons samen dus via hun kan ik nog wel een paar foto's krijgen. Wat kan liefde toch verschrikkelijk zijn

Ik zou nog het liefst alles wegsmijten. Cadeautjes, kaartjes en foto's (gelukkig zijn er dat niet veel) heb ik zo ver mogelijk weggestopt, e-mails en sms'jes heb'k wel allemaal verwijderd. Ik weet van mezelf dat als ik dat niet doe, ik daar steeds weer in ga zitten kijken en mezelf de put in duw.

Om nog even op die dromen terug te komen, toch wel raar dat sommige dromen je hele dag kunnen bepalen. Onlangs droomde ik dat ze al iemand anders had, het gevolg was dat ik de hele dag een rothumeur had.
Een andere keer droomde ik dan dat we nog eens opnieuw probeerden, maar dat weer niet lukte (ik voelde in die droom net hetzelfde dan wat ik in de laatste maanden van onze relatie steeds voelde: ergernis omdat ze zo sterk veranderd was.). Toen ik dan wakker werd, voelde ik me sterk en wist ik dat die relatie echt geen zin meer had.

Ik voel me trouwens vandaag stukken beter dan gisteren, blij dat ik weer voorbij een belangrijke datum (we zouden 2,5 jaar samen geweest zijn gisteren), gisterenavond nog een heel goede babbel gehad met een vriendin van me, dus ik ben met de juiste mood gaan slapen

quote:

Op maandag 28 maart 2005 13:32 schreef mr-e het volgende:

Heel Verhaal

Ik zou willen dat ik al maar half zo sterk als jou kon zijn.

Ik heb de ring die ik van mijn ex voor een van mijn verjaardagen kreeg nog gewoon om, is een mooie ring. En zo ook voor de armband die ik van zijn ouders kreeg. Is echt precies iets voor mij. En waarom zou ik dat niet dragen. Zeker omdat we elkaar nog regelmatig spreken en zien.

Maar dat scheelt idd wel, wat Milagro ook zegt. Als het op een klote manier uit gaat zou ik er ook anders mee om gegaan zijn. Dan zou ik 'die zooi' wrsch niet meer willen zien enzo.

Ik heb zo'n beetje alles weg gemikt... er liggen van haar nog wat kleine spullen hier... die krijgt ze vandaag of morgen... zodra ze smst dat ze naar haar studieadres gaat...

Voor de rest... kheb nog een shitload aan foto's van zowel mijn laatste ex als diegene daarvoor... van die daarvoor heb ik onze vriendschapsring nog ergens liggen hier.... die kom ik nog wel eens tegen als ik door een laadje hier zoek... geeft altijd een glimlach dus.. ach... waarom weg gooien. plus foto's van festivals waar we samen naartoe geweest zijn... en die gooi ik ook niet weg.. zijn mooie herinneringen en dat blijven het...

van mijn laatste ex heb ik wel zo'n beetje alle cadeautjes weg gemikt.... op twee beeldjes en een hele mooie ingelijste foto na... die staat een beetje (boel) weg gestopt in een kastje... posters heb ik ook weg gegooid... net als alle brieven en kaarten... kan dat soort spul wel bewaren maar daar heb ik niks aan en het neemt alleen maar ruimte in beslag. dus waarom bewaren...

Heb pasgeleden ook haar telefoonnummer uit mijn mobiel gemikt... voorkomt dat ik op dronken en melancholieke momenten nog eens ga bellen..

ik voel me inmiddels weer erg lekker... het gaat goed met me... dat wilde ik ook even laten weten... ik groei met de dag en dat voelt lekker.

Ik heb alle foto's, kaartjes enz weg gestopt, al haar smsjes en email weg gedaan. Anders kan ik mezelf ook helemaal depressief maken.... Het probleem is alleen dat ik haar nog 45 uur per week zie en we redelijk de zelfde vriendengroep hebben. Bovendien draagt ze altijd sierraden, kleren, tassen, geurtjes en weet ik het wat meer wat ze allemaal van mij heeft gekregen. Als ze dan met een ander iemand is of zo dan ga ik meestal maar weg, zoiets trek ik al helemaal niet.

Maar ik droom dus 's nachts altijd over haar, schrik ik wakker... voel ik naast me, is het bed leeg en koud. Lig ik de rest van de nacht weer wakker... op de confrontatie van komende ochtend te wachten.

Ik moet de kunst van het loslaten van mijn ex nog onder de knie krijgen denk ik

Van bijna al mijn exen heb ik brieven, kaarten en foto's bewaard. Af en toe is het een best leuke trip down memory lane om ze weer eens door te bladeren.
Van één ex heb ik alles direct weggesodeflikkerd. Die relatie bleek op leugens en bedrog gebouwd te zijn en dat heeft al die herinneringen enkel bezoedeld. Geen boodschap aan.

quote:

Op maandag 28 maart 2005 13:42 schreef tropix het volgende:
Ik zou willen dat ik al maar half zo sterk als jou kon zijn.

Ik voel me natuurlijk ook niet altijd sterk, ik heb sinds de relatie gedaan is enorme moodswings, van euforisch tot enorm verdrietig, maar op een moment ben ik tot het besef gekomen dat ik gewoon 'iemand' mis, en niet haar, en ik blijf dat ook voor mezelf herhalen.
Het einde van de relatie kwam voor mij niet echt als een verrassing, ookal bleef ik steeds hopen, en meer en meer energie investeren in die relatie, tevergeefs. Onbewust was bij mij het verwerken al bezig toen we nog een relatie hadden...

Ik heb hierbij ook veel geleerd uit het verleden, en ik weet nu dat ik best zo weinig mogelijk tastbare herinneringen aan een afgelopen relatie bewaar.

Probeer het opnieuw inrichten van je leven als een uitdaging te zien!

ok ik zal hier ook maar eens reageren.
sinds afgelopen dinsdag is het uitgegaan met me ex.
we waren 2 jaar bij elkaar waarin er veel is gebeurd.
oma gestorven, verhuizing van haar, haar vader en moeder die half in een scheiding liggen etc.
het kwam echt aan als een klap in me gezicht..ik weet dat het niet goed ging.
maar dacht dat we er altijd over konden praten en er op die manier wel uit konden komen.
maar nee ze zei dat ze niet meer van me houd..
omdat we op elkaars lip zaten en ze te weinig vrijheid heeft.
achteraf gezien heeft ze wel gelijk ik was elke dag bij haar, maar toch als ze recht uit had gepraat en niet met een weggetje eromheen waren we nog steeds bij elkaar.

ze gaf ook aan dat ze heel erg met haarzelf in de knoop zit.
heb woensdag gelijk al me spullen opgehaald die bij haar thuis lagen, het deed me erg zeer om haar weer te zien.
juist omdat ze nu heel erg koel doet alsof de hele situatie haar niets doet.
heb haar die vrijdag de dag nadat ik me spullen had opgehaald haar nog gezien om alles uit te praten.
alles voelde zo vertrouwd op de ijzige stiltes na...

ze pakte zelfs even me hand vast uit automatisme,maar liet die al snel weer los.
we zijn wat gaan drinken en hebben er even over gepraat...
heb haar gevraagd waarom en heb daar me antwoord op gekregen ook.
we moeten eerst aan ons zelf werken en daarna aan "ons".
ben hier ook heel erg mee bezig gegaan de afgelopen paar dagen...
vanuit het cafeetje waar we zaten gingen we naar haar huis.
mocht haar in eerste instantie een armpje geven maar voelde niet goed voor haar zei ze.

we kwamen bij haar thuis.
en ik knuffelde haar waardoor ze op me schoot viel..
hier zat ze heel even en ging toen weer van me af het zorgde alleen maar voor verwarring zei ze...
verwarring over wat ?
ik hou nog steeds van haar ook al zegt ze niet meer van mij te houden.
ik wil het liefst van voor af aan beginnen en heel rustig aan weer opbouwen haar proberen weer voor me te winnen.

ik ben vlak daarna naar huis gegaan een leeg gevoel bleef in me achter....

en nu zit ik hier bijna een week later en nog steeds pijn en die leegte gevoel.
hoop dat het nog goed komt maar weinig vertrouwen heb ik erin.
ik wil haar straks nog vragen of ze nog een toekomst perspectief ziet in ons, zo niet wil ik alle contact verbreken.
hoe graag ik er ook voor haar wil wezen, hoeveel pijn het me ook doet haar niet meer te zien niet meer te horen niets mee...
het probleem is ook dat ze zelf in een moeilijke situatie zit en ik haar niet zomaar wil laten vallen.

maar mijn leegte blijft en de pijn gaat niet weg als ik geen duidelijkheid heb...

Vrijdag kan ik de sleutel gaan halen van het huis waar ik terug alleen ga wonen. Ik heb er erg veel zin in, maar toch zal het nogal raar doen...

Ik trek het niet meer
Al die spullen verdelen... ik ben blij dat ik er niet ben als hij weg gaat.

quote:

Op maandag 28 maart 2005 17:21 schreef DarkAapie het volgende:
...

Ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt (bijna hetzelfde eigenlijk). Ook na ongeveer 2 jaar zei ze dat ze niet meer wist of ze nog met mij verder wou, dat ik bezitterig was enz. ze lag enorm met zichzelf in de knoop en ook met haar ouders (vader met minnares, weinig geborgenheid thuis, ...), en wou even alles op een rij zetten. Ze vroeg me dan ook haar een tijdje met rust te laten. Ik ging kapot van onzekerheid, ik heb haar de dag nadien dan ook gebeld omdat ik zekerheid wou, goed of slecht. Toen zei ze dat de gevoelens weg waren, dat ze niet meer met me verder wou. Ik ben dus mijn spullen gaan halen, wat voor ons beiden heel pijnlijk was.
Een paar dagen later kwam ik te weten dat de reden die ze aan haar ouders gaf voor onze breuk, niet echt klopte. Ik heb haar daarover dan ook gebeld, ik moest me inhouden om niet te beginnen huilen of om niet te zeggen hoe hard ik haar miste, tot ze er zelf over begon. Ze zei dat er toch nog meer gevoelens waren dan ze dacht, dat ze me enorm miste. Ze wou wel nog opnieuw proberen als ze terug wat meer orde in haar hoofd had. Nog een paar dagen en veel gesprekken later, zijn we dan opnieuw begonnen. We hebben toen beiden veel beloftes gedaan om het beter te maken. Nadien heeft het nog een maand of 2 heel goed gegaan, maar dan begon het terug te verminderen, ik kreeg minder en minder aandacht en begon steeds meer te twijfelen. Alles moest meer en meer van mijn kant komen, diep vanbinnen wist ik eigelijk wel dat bij haar de gevoelens weer weg waren. Tot ik het er na enkele maanden echt uitgesleurd heb en mijn vermoeden inderdaad juist was, met het gevolg dat het nu reeds 1,5 maand afgelopen is.

Ik heb er geen spijt van dat we opnieuw hebben geprobeerd, maar ik ben in die maanden nooit echt gerust geweest, bij het minste begon ik opnieuw te twijfelen. Als ik je een goede raad mag geven, begin zelf niet over opnieuw proberen, als ze het zelf wil zal ze dat zelf zeggen, anders ben je nooit zeker dat ze het voor de 100% opnieuw wil. In mijn geval is het slecht afgelopen, maar we hebben op z'n minst geprobeerd, en het maakt nu mijn verwerkingsproces een stuk gemakkelijker. Ik raad je wel aan om zo snel mogelijk duidelijkheid te vragen, want die onduidelijkheid is niet goed voor een mens...

Ik heb weinig problemen met spullen die verdeeld moeten worden. De gedachte dat geluk van binnenkomt geeft me voldoende energie om binnen een week normaal te functioneren.

Hebben jullie een nieuw huis gezocht of blijven jullie wonen waar je samen zat?
En is het financieel ook niet direct veel minder dan?

quote:

Op maandag 28 maart 2005 18:33 schreef Bass-Miss het volgende:
Hebben jullie een nieuw huis gezocht of blijven jullie wonen waar je samen zat?
En is het financieel ook niet direct veel minder dan?

Ik blijf in m'n eentje in "ons" huis achter. Het kan niet anders. En hij blijft me elke maand wat huur betalen, maar in ruil daarvoor blijft hij op dit adres ingeschreven staan ivm studiefinanciering.

zijn er hier meer mensen die het allemaal niet meer zien zitten door het verlies van hun vriend/vriendin of ben ik de enigste ? En zo ja, wat doe ik eraan?

ja daar loop ik nu dus ook mee heb serieuse zelfmoord neigingen door me hoofd spoken
maar ik heb mezelf voorgenomen om zometeen duidelijkheid te vragen van me ex
en morgen hulp te gaan zoeken ervoor.

quote:

Op maandag 28 maart 2005 18:37 schreef Christine het volgende:

[..]

Ik blijf in m'n eentje in "ons" huis achter. Het kan niet anders. En hij blijft me elke maand wat huur betalen, maar in ruil daarvoor blijft hij op dit adres ingeschreven staan ivm studiefinanciering.

Dus je moet na verloop van tijd toch een andere oplossing zoeken.

quote:

Op maandag 28 maart 2005 19:35 schreef Bass-Miss het volgende:
Dus je moet na verloop van tijd toch een andere oplossing zoeken.

Ja, maar als het goed gaat ben ik in de zomer afgestudeerd, en kan ik dan de huur zelfstandig betalen

quote:

Op maandag 28 maart 2005 19:39 schreef Christine het volgende:

[..]

Ja, maar als het goed gaat ben ik in de zomer afgestudeerd, en kan ik dan de huur zelfstandig betalen

Dat scheelt idd.
Ik ga iig niet te zot meer moeten doen met een huur die ik alleen mag ophoesten.

quote:

Op maandag 28 maart 2005 19:31 schreef DarkAapie het volgende:
ja daar loop ik nu dus ook mee heb serieuse zelfmoord neigingen door me hoofd spoken
maar ik heb mezelf voorgenomen om zometeen duidelijkheid te vragen van me ex
en morgen hulp te gaan zoeken ervoor.

en welke duidelijkhied wil je dan van je ex ? . Praat vooral niet over je zelfmoordneigingen, of ze loopt zeker gillend weg!

voor de rest, mensen die door het beëindigen van een relatie zelfmoordneigingen krijgen zijn echte zielepoten, sorry ... ik kan daar echt geen gram geen begrip voor opbrengen.

quote:

Op maandag 28 maart 2005 19:42 schreef Bass-Miss het volgende:

[..]

Dat scheelt idd.
Ik ga iig niet te zot meer moeten doen met een huur die ik alleen mag ophoesten.

Mag ik vragen wat de reden is dat je toen bent gaan samenwonen? Waren er destijds al twijfels?
Hoe lang waren julie al samen?

quote:

Op maandag 28 maart 2005 20:39 schreef George-Butters het volgende:

[..]

Mag ik vragen wat de reden is dat je toen bent gaan samenwonen? Waren er destijds al twijfels?
Hoe lang waren julie al samen?

We waren toen een jaar of vier samen, en hij zat de meeste tijd bij mij op kot. Dus toen hij vast werk kreeg besloten we van iets groter te gaan huren en uiteindelijk is dat een koophuis geworden van hem en ben ik bij hem ingetrokken. En nog eens drie jaar verder zagen we het niet meer zitten...

van een ex heb ik alles weggeflikkerd omdat ze me nogal grof had belazerd,
behalve een goudvis dat vond ik een beetje zielig inzake kind van de rekening
klaarblijkelijk wordtie ook nog eens honderd ofzo
dingen die later nog weer opdoken uit hoeken en gaten heb ik juist weer wel gehouden
als trofee, "jij bent een kuthoer, maar dat doet me lekker niks"
verder bewaar ik dingen wel, maar ben sowieso niet zo met al die prullaria die vrouwen je geven bezig

quote:

Op maandag 28 maart 2005 20:43 schreef Bass-Miss het volgende:

[..]

We waren toen een jaar of vier samen, en hij zat de meeste tijd bij mij op kot. Dus toen hij vast werk kreeg besloten we van iets groter te gaan huren en uiteindelijk is dat een koophuis geworden van hem en ben ik bij hem ingetrokken. En nog eens drie jaar verder zagen we het niet meer zitten...

Wat maakt het dat je na 7 jaar ermee ophoudt? Ik kan me moeilijk voorstellen dat je na 2 jaar veel nieuwe dingen van elkaar leert.

quote:

Op maandag 28 maart 2005 21:03 schreef George-Butters het volgende:

[..]

Wat maakt het dat je na 7 jaar ermee ophoudt? Ik kan me moeilijk voorstellen dat je na 2 jaar veel nieuwe dingen van elkaar leert.

Ik weet het eigenlijk niet.
Ik zag het steeds minder zitten om een toekomst met hem te hebben en op de duur leefden we langs elkaar heen en ergerden we ons meer en meer aan elkaar.

Ik heb van mijn eerste vriendin nog wel pasfoto's. Andere foto's horen ergens rond te slingeren, net als grote modelfoto's van haar. Wel spijt dat ze ergens liggen waar ik niet weet waar, zou zonde zijn als ik die nooit meer zal zien.
Van andere exen heb ik ook nog foto's. Toch een stukje van je leven.

quote:

Op maandag 28 maart 2005 21:03 schreef George-Butters het volgende:

[..]

Ik kan me moeilijk voorstellen dat je na 2 jaar veel nieuwe dingen van elkaar leert.

en heeft meneer al veel lange relaties achter de rug ?

Mensen kunnen veranderen ... en sommigen kunnen daar echt niet mee omgaan

dit naast miljarden andere redenen om een langere relatie te beëindigen ...

Soms ben ik bang dat ik iedereen beu zal zijn na een bepaalde tijd...

quote:

Op maandag 28 maart 2005 21:05 schreef Bass-Miss het volgende:

[..]

Ik weet het eigenlijk niet.
Ik zag het steeds minder zitten om een toekomst met hem te hebben en op de duur leefden we langs elkaar heen en ergerden we ons meer en meer aan elkaar.

Bij mij komt dat altijd tussen de 8e en 12e maand. Waarom die omslag plaatsvindt is me nog altijd niet duidelijk (zal wel hormonaal zijn). Aan de ene kant frustrerend aan de andere kant fascinerend.