[WFL-LFC#35] Over DID, NLP en livEliveD's koffie-paradox

quote:

Op donderdag 24 maart 2005 15:02 schreef livEliveD het volgende:

[..]

Ik hoorde ooit over iemand die 47 persoonlijkheden had. Weet iemand het record? Was trouwens wel grappig want deze man werd soms een kind van 10 en dan kwam zijn hond in de woonkamer (hetgeen het beest eigenlijk niet mocht) omdat deze wist dat de kind versie het niet erg vond. Tijdens het switchen rende dat beest dan altijd op tijd de kamer uit.

Ik heb daarover een boek gelezen, 'Sybil', over een vrouw die dat ook had; gebaseerd op haar levensverhaal. Het boek begint gewoon met een beschrijving van Sybil die weer eens ergen 'bijkomt' waar ze nooit komt en erg angstig begint te worden omdat ze zo vaak tijd verliest en niet weet wat er gebeurd is. Tijdens het lezen ben ik toen in slaap gevallen en ik heb toen echt heel angstig gedroomd, werd badend in het zweet en lijkbleek wakker, over dat ik niet wist wie en waar en waarom ik was. Vreemd dat me dat zo beangstigde

Ik vind het trouwens wel een heel interessant fenomeen, waarover tegenwoordig men niet geheel uit is of het ook werkelijk bestaat. Een paar weken terug was er nog een docu op tv over, en ik vond dat die vrouw wel een overtuigende performance neerzette, als dat niet echt was.

quote:

Op donderdag 24 maart 2005 16:10 schreef Alicey het volgende:

[..]

Ik heb het niet bewust veranderd, het is door een veranderde situatie veranderd. Mijn leven is even iets rustiger geworden, en er staat even iets minder op het spel nu. Onbewust is het daardoor denk ik veranderd.

Rust is inderdaad wel iets dat verandering kan triggeren, volgens mij

quote:

Een voorbeeldje.. Als iemand iets zegt zal ik eerder denken "Wat voelt diegene?" dan "Wat probeert diegene te zeggen?". In sommige gevallen zullen ook eerder emoties een rol gaan spelen, ik zie niet meer uitsluitend een logisch raamwerk.

Zijn dat bewuste gedachten, of speelt dat meer op onbewust niveau?

quote:

Het leven wordt gemaakt door gevoel, emotie en intuitie, en minder door rationaliteit. Rationaliteit is een effectief middel om van een probleem naar een daadkrachtige oplossing te gaan, maar het gaat voorbij aan een belangrijk menselijk aspect. Ik miste soms gewoon het gevoel te leven, een soort van apathisch.

Had je ook het idee dat anderen in je omgeving dat zo ervaarden, je zagen als een rationeel persoon met niet te veel gevoel? Klinkt wat cru, maar je snapt vast wel wat ik bedoel

quote:

Op donderdag 24 maart 2005 16:12 schreef Alicey het volgende:

[..]

Voor zover ik weet is er geen twijfel over het bestaan er van. Het komt voor bij mensen die zeer traumatische ervaringen hebben. Hierdoor worden verschillende delen van de persoonlijkheid van iemand als het ware ontkoppeld van elkaar, en lijkt het alsof er meerdere personen zijn.

Ik heb toch verschillende vooraanstaande psychologen/psychiaters daarover horen praten, en een deel ziet het toch niet als een werkelijk bestaande medische conditie. Het daadwerkelijk bestaan van die persoonlijkheden wordt door een deel van de medische wereld in twijfel getrokken, terwijl het andere deel ervan overtuigd is op basis van de patienten die ze hebben gezien dat het wel degelijk als zodanig bestaat.

Zoals met zoveel dingen is er geen volledige consesus

Ik ga even werken. Tot later!

quote:

Op donderdag 24 maart 2005 16:19 schreef Alicey het volgende:

[..]

Ja, hoewel het misschien vooral een terugverandering is.

Terug naar hoe/wie je vroeger was?
Ik geloof niet dat ik dat zou willen en kunnen.

quote:

Op beide niveaus eigenlijk.. Op bewust niveau zie ik "meer" dan alleen de pure logische aspecten (Hoewel ik die logische aspecten minder ben gaan zien). Op onbewust niveau voel ik meer.

Maar het is wel een natuurlijk iets, niet iets dat je stuurt door bijv. te denken: in deze situatie is het van mijn kant wel correct om op een gepaste gevoelvolle manier te reageren.

quote:

Ik denk wel dat dat voor veel mensen, met name degenen die mij niet al te goed kennen, zeker opging.

Verborg je dan voorheen je emoties, of had je zelf slecht toegang tot je eigen emoties?

Doei Lupa!

quote:

Op donderdag 24 maart 2005 16:24 schreef Alicey het volgende:

[..]

Speelt hierbij ook niet een rol dat het begrip "persoonlijkheid" erg vaag is?

Waarschijnlijk.
Men betwist de aanwezigheid van andere personen/personages/persoonlijkheden binnen 1 mens. Het zou een en dezelfde persoon zijn die zichzelf verschillende manieren heeft aangeleerd om met situaties om te gaan. Een subtiel maar belangrijk verschil!

quote:

Op donderdag 24 maart 2005 16:38 schreef Alicey het volgende:

[..]

Nouja, bepaalde aspecten.. Naiviteit is iets wat je niet snel terugkrijgt. Ik ben wel weer opener bijvoorbeeld.

Ik ben redelijk open en nog steeds tamelijk naief. Ik wil dat ook niet afleren, ook al betekent het dat ik me regelmatig stoot aan mensen en hun woorden en daden.
Ik zou niet terug willen keren naar het onzekere, onzelfstandige en afhankelijke meisje dat ik vroeger was, dat zich altijd afvroeg of ze alles wel goed deed in de ogen van anderen. Heerlijk als je dat achter je kunt laten

quote:

Het gaat eigenlijk min of meer vanzelf, dus ik ga er vanuit dat het natuurlijk is.

Dat klinkt wel redelijk natuurlijk ja
Ik zag de beruchte Dr. Phil eens op tv vertellen aan iemand die door haar vriendinnen als ongeinteresseerd, afstandelijk en egocentrisch werd afgeschilderd, dat ze zich kon trainen in gevoelsmatig correct reageren; door deze bewuste training en het rationeel oproepen van de juiste emotionele reactie, zou je jezelf ook kunnen trainen in het daadwerkelijk voelen van de betreffende reacties.

quote:

Ik denk beiden wel. Dat eerste heb ik zo nu en dan nog steeds wel. Op een of andere manier heb ik in het algemeen een groot doorzettingsvermogen en een lange adem. Als je samen met andere mensen in eenzelfde situatie zit, krijg je daardoor op den duur toch ook een bepaald verantwoordelijkheidsgevoel, en toch ook wel het gevoel dat het niet zichtbaar mag zijn dat je ook twijfelt, dat je soms ook iets niet ziet zitten, dat soms ook alles even teveel wordt.. Je hebt dan toch het gevoel dat er op je gerekend wordt. Dat aspect speelt nu nog steeds mee, al lukt het me steeds slechter om dat masker voor te houden. Het is ook best krom, want ik begrijp dondersgoed dat ik geen supermens ben, dat ik ook grenzen heb, en dat iedereen wel eens een blackout heb, dat dat dus niet vreemd hoeft te zijn....

Misschien ben ik ergens wel een mens, heb het altijd rare wezens gevonden.

Het verbergen van je gevoel omdat anderen het niet hoeven te zien. Heel herkenbaar, ik denk voor heel veel mensen. Het is toch nog steeds iets dat je niet doet: zomaar tonen dat je gevoel hebt, onzeker bent, verdriet hebt...dat wil je anderen niet tonen en anderen willen daarmee vaak ook niet geconfronteerd worden. Behalve een klein groepje echt 'naasten'.

quote:

Toegang speelde denk ik toch ook wel een rol in het verleden. Ik wist gewoon vaak niet hoe ik iets voelde, of wat voor gevoel ik er bij zou moeten hebben.. Ik bekeek het logisch, en kon daarmee uit de voeten. Bij veel dingen had ik ook geen gevoel, of in ieder geval niet in een normale maat..

Hoe kan zoiets veranderen dan? Als je niet weet wat voor gevoel je ergens bij zou moeten hebben, hoe kun je dat dan leren? Is dat dan wel oprecht gevoel? Ook gevoel in de vorm van meeleven met anderen, of meer gevoel mbt je eigen gevoelens? En is een normale maat van gevoel wel te bepalen; wat is normaal?

Een van de topwerknemers van het livEliveD instituut kwam met het volgende op de proppen. Ik ga er niks over zeggen. Lees maar. Klik

oi!

quote:

Op donderdag 24 maart 2005 18:40 schreef Alicey het volgende:
Zouden koffieplanten zich ook gaan wapenen tegen misbruik in senseo-apparaten?

Maar natuurlijk

komt er nog wat leuks op tv vandaag?

* qu63 verveelt zich

Hallo luitjes.

wordt druk!

Over TV gesproken. Weet iemand of er ook een goeie online TV-gids is waar alle netten opstaan? Ik vind een papieren gids een beetje zonde geld, maar ik vind het toch ook wel leuk om te weten wat er voor de buis komt...

http://www.tvgids.nl

Die had ik ook zelf kunnen bedenken, ja. Alleen jammer dat je niet in één overzichtje alle programma's van vandaag kunt bekijken...

Oh, wacht, dat kan wel.

Alle juridische mogelijkheden om Terri Schiavo in leven te houden zijn uitgeput. Mooi zo.

quote:

Op donderdag 24 maart 2005 20:15 schreef Alicey het volgende:
Zijn alle juridische mogelijkheden uitgeput, of is het slechts zo dat er geen tijdige voorziening meer mogelijk is?

Nou, er was net op het nieuws dat de Hoge Raad het beroep van de ouders heeft afgewezen.

quote:

Op donderdag 24 maart 2005 20:19 schreef Alicey het volgende:
Was dat een beroep tegen de voorziening, of gold dat ook voor de hoofdzaak? (Of werkt het Amerikaanse rechtssysteem op een andere manier voor spoedeisende procedures?)

Nou, ik heb daar niet zoveel verstand van. Ik weet alleen dat de Supreme Court de hoogste instantie is waar je terecht kunt.

quote:

Op donderdag 24 maart 2005 20:24 schreef Alicey het volgende:
Belangrijk is om te weten of het Amerikaans recht ook werkt met langdurende procedures die heel diep gaan (bodemprocedures) en korte procedures om een snelle voorlopige beslissing te krijgen (kort geding). Voor deze vrouw maakt het gelukkig niet meer uit. Wanneer er nog een hoofdzaak mogelijk is, overleeft zij dat toch niet. Voor toekomstige gevallen is het echter wel van belang. Als het een hoofdzaak betrof is er nu jurisprudentie die bepaalt dat in soortgelijke gevallen legitiem de voeding gestopt mag worden. Is het echter slechts een voorziening, dan kan er hierna nog een formele procedure gevoerd worden, en kan er jaren later alsnog beslist worden dat het niet had gemogen.

Mijn Engelse woordenboek geeft als vertaling voor 'kort geding' 'summary proceedings', dus blijkbaar bestaat er wel zoiets. Ik ben alleen maar bekend met de gang van zaken rondom doodstrafzaken en dan alleen nog in Texas. Komen geen kort gedingen (korte gedingen?) aan te pas.

quote:

Op donderdag 24 maart 2005 20:37 schreef Alicey het volgende:
Een kort geding is over het algemeen een civiele aangelegenheid. Het is bedoeld om bij langlopende procedures waar de belangen onevenredig verdeeld zijn een voorlopige beslissing te maken. Stel bijvoorbeeld dat je in een veroordeling je huis wordt uitgezet en een ontruimingsbevel is gegeven. Je gaat tegen dit vonnis in beroep, maar omdat het vonnis uitvoerbaar bij voorraad is schort het vonnis het ontruimingsbevel niet op. In dat geval kun je een kort geding starten (of middels een verzoekschrift een voorlopige voorziening aanvragen) omdat een ontruiming niet is terug te draaien en voor jou heel verstrekkende gevolgen heeft. De rechtbank kan dan op korte termijn bijvoorbeeld beslissen dat de machtiging tot ontruiming wordt opgeschort tot er uitspraak in hoger beroep is.

Bij strafzaken komen dergelijke procedures niet voor, in het strafrecht geldt (Althans in Nederland) dat de oude situatie gehandhaafd blijft. Zat een veroordeelde in hechtenis, zal deze hoger beroep in hechtenis moeten afwachten. Was de veroordeelde hangende het proces op vrije voeten, zal een vrijheidsstraf worden opgeschort totdat er in hoger beroep is beslist.

Gezien de korte termijn waarin hier beslist is, vermoed ik dat er sprake is van een kort geding, en er dus nog de weg van een gewone procedure openstaat. Een rechter kan nooit in een paar dagen de volledige omvang van de zaak behandelen lijkt mij.

Heb jij rechten gestudeerd ofzo?

Hoe schoon is jouw huis? Wat een héérlijk programma. Hoe kunnen mensen in zo'n ranzig hok wonen?

quote:

Op donderdag 24 maart 2005 16:39 schreef Alicey het volgende:

[..]

De vraag is natuurlijk wel waar de grens ligt tussen verschillende manieren, verschillende aspecten van een persoonlijkheid, verschillende persoonlijkheden en verschillende personen.

Dat zal wellicht ook de reden zijn dat sommigen wel geloven in het bestaan van MPS en sommigen
niet.

Ik weet het niet. De vrouw uit de docu die ik had gezien kwam erg overtuigend over. Maar een goed acteur kan het ook zo spelen natuurlijk. En goed toneelspelen kan ook een goed afweermechanisme zijn tegen het misbruik dat een kind ondergaat.

quote:

Op donderdag 24 maart 2005 20:43 schreef Alicey het volgende:
Niet officieel. Laat ik zeggen dat ik iemand ben die wanneer ze in bepaalde situaties belandt van alles uitzoekt en bestudeert, omdat goed geinformeerd zijn een geweldige voorsprong geeft. Gezien de dagvaardingen om mijn oren hebben gevlogen en ik bovendien zelf nog met een aantal familierecht-kwesties te maken heb, heb ik mij redelijk verdiept in alles wat daarop betrekking had, en nog een flink stuk verder ook, omdat het ook ergens mijn interesse gewekt heeft.

Gedwongen door de omstandigheden, zeg maar. Een vriend van mij heeft dat ook gedaan en uiteindelijk zijn eigen verdediging op zich genomen in een ontslagprocedure.

quote:

Ik wil het in de toekomst misschien wel officieel gaan studeren. Het is iets wat ik ergens fascinerend vindt, en ook wel een vakgebied waar nog genoeg gaten te vullen zijn.

Toch wel? Ik heb altijd het idee dat er veel te veel mensen rechten studeren. Het is om de een of andere reden een soort default studie. Als je niet weet wat je wilt, ga je rechten studeren.

quote:

Op donderdag 24 maart 2005 20:39 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Hoe schoon is jouw huis? Wat een héérlijk programma. Hoe kunnen mensen in zo'n ranzig hok wonen?

ik zag net ook een stukje ja
Dat meisje wat zei dat het iedere keer door een ander kwam!

Te ranzig allemaal

kut tv ook btw..
alleenmaar bagger op rtl4 vanavond

quote:

Op donderdag 24 maart 2005 20:51 schreef qu63 het volgende:
ik zag net ook een stukje ja
Dat meisje wat zei dat het iedere keer door een ander kwam!

Te ranzig allemaal

kut tv ook btw..
alleenmaar bagger op rtl4 vanavond

Nee, ik vind dat echt geweldig om naar te kijken. Ik wou dat ik iemand kende bij wie het zo'n teringbende was!

quote:

Op donderdag 24 maart 2005 17:00 schreef Alicey het volgende:

[..]

Ik ben niet al mijn naiviteit verloren, en er wordt nog steeds wel eens gezegd dat ik mensen te vaak en te lang kansen geef, te weinig aan mezelf denk etc. Als ik echter het gevoel heb dat er echt iets mis is, reageer ik daar tegenwoordig wel op.

Je vertrouwt dus meer op je intuitie?
Intuitie is goed. Zakelijk kan ik daar ook goed op bouwen; ik voel ook feilloos aan wanneer een nieuwe medewerker in het team het wel of niet gaat redden. Zodra het mezelf raakt, durf ik er toch minder op te vertrouwen, maar ik probeer het wel!

quote:

Ik weet niet of dat kan. In je hersenen gebeurt waarnemen en verwerken tegelijkertijd. Je waarneming is niet los van je verwerking. Door waarneming verwerk je zeg maar tegelijkertijd al een deel. Ik denk dat het op zichzelf niet te trainen is, het zou hooguit een vorm van rationaliteit zijn dat je weet dat in geval X een reactie Y gepast is..

Zijn idee was dat door te reageren met de bijbehorende woorden (Ow, wat vreselijk dat je hondje dood is, je zult hem zeker ontzettend missen) je beter toegang zou hebben tot het gevoel dat erbij hoort. Als je jezelf dus eerst aanleert wat de juiste opmerkingen zijn, leer je invoelen wat bij de situatie past en komt dat steeds meer vanzelf.
Ik weet niet of het werkt, maar ik denk wel dat je daarmee veel kunt leren, omda tje dan ook een andere eractie krijgt van je gesprekspartner dan wanneer je afstandelijk en rationeel reageert. Die reactie triggert ook weer iets bij jezelf.

quote:

Ik vraag me dat eigenlijk af. Ik ben zelf altijd wel open voor gevoelens van anderen en stoor me er niet aan. Het is in het geschetste geval bij mij misschien toch een vorm van faalangst bedenk ik nu.. In normale situaties bij mensen die mij goed liggen (En dat kan ook intuitief zijn bij mensen die ik koud een paar uur ken) verberg ik meestal niets.

Ik sta wel open voor gevoelens van anderen, maar dat wil niet zeggen dat ik de mijne wil delen. Ik deel niet als het om verdrietige dingen gaat, want daar voel ik me niet prettig bij. Positieve dingen kan ik dan weer wel delen, maar dan zit ik tegen hyper aan, en dat is ook weer wat overdone

quote:

Dit zijn allemaal vragen waar ik eigenlijk niet echt een antwoord op weet.. Ik zal het wel proberen.

Hoe zoiets kan veranderen? Ik denk door een onderbewust iets wat bij het opvangen van harde klappen zeg maar de volumeknop iets zachter draait waardoor ik veel niet opvang. Wordt het een tijdje erg stil, dan gaat de knop weer omhoog.. Zoiets lijkt het althans op.

Going with the flow? Niet onlogisch eigenlijk, op die manier blijft het wel te hanteren allemaal.

quote:

Is het een oprecht gevoel? Ik denk het wel, aan gevoel twijfel ik niet snel.. Of meeleven met anderen echt is weet ik niet, dat is iets wat ik mij altijd heb afgevraagd. In de kern denk ik dat medeleven altijd wel een vorm van eigenbelang is, zo zit een mens in elkaar. Dat hoeft echter niets af te doen van de uitwerking ervan.

ik denk dat meeleven ook wel bestaat zonde reigenbelang, maar bijvoorbeeld uit herkenning. Als je zelf een soortgelijke situatie hebt meegemaakt en er verdrietig om geweest bent, kun je meevoelen hoe een ander dat ervaart. Haal je zelf niet heel veel uit.

quote:

Is een normaal gevoel te bepalen? Nee, niet in harde cijfers. Je zou denk ik echter wel een bereik kunnen aangeven waarin er sprake is van een ongezond hoge gevoeligheid of gevoelloosheid.

Ongezond hoge gevoeligheid kan ik me wel iets bij voorstellen; dat grenst voor toeschouwers meer aan aanstellerij. Gevoelloosheid is echter veel moeilijker; het is gemakkelijker te faken als je je emoties onder controle hebt leren houden. Voor de toeschouwer is echter moeilijk te bepalen of het een in de hand houden van je gevoelens is of een afwezig zijn van gevoelens.

Dat laatste vraag ik me heel sterk af: kan een mens echt gevoelloos zijn? En waar komt dat dan vandaan; word je daarmee geboren of ontwikkel je dat in de loop van je leven door opvoeding of ervaringen?

quote:

Op donderdag 24 maart 2005 20:55 schreef Alicey het volgende:
Inderdaad min of meer gedwongen door omstandigheden. Ik schiet er niets mee op om een advocaat in te schakelen voor de zaken die tegen mij liepen en lopen. Als het verweer slaagt ben ik dan een zelfde bedrag kwijt aan mijn advocaat. Nee, ik doe het gewoon zelf. Het is niet altijd even makkelijk, maar wel erg leerzaam. Rechters zijn bovendien een stuk minder eng dan ik dacht.

Ik weet het. Ik heb een paar jaar schoongemaakt in het Gerechtsgebouw en op het Arondissementsparket hier in Leeuwarden. Rechters en Officieren van Justitie zijn doorgaans aardige mensen.

quote:

Ook zou ik er best wel een uitdaging in zien om de toepassing van sommige wetten aan te vechten, vanwege het simpele feit dat de wetten worden toegepast op een manier waardoor mensen er last van ondervinden, zonder dat de beoogde tegenbelangen door die wetten worden ondersteund.

Grote ambities!

quote:

Ik wil in ieder geval geen advocaat worden, dat lijkt me dan weer niets.

Dat zou mij nou juist wel leuk lijken.