quote:
Op zaterdag 12 maart 2005 19:26 schreef methodmich het volgende:Ik denk dat 10 miljoen voor Van der Vaart best nog mogelijk is, als je ziet wat er voor andere spelers nog betaald wordt. Moet je wel een club hebben die dat nog kan betalen.
10 miljoen is op z'n zachtst gezegd overdreven.
Volgend jaar loopt zijn contract af en hij is op het moment niet eens basisspeler.
Meer als 5 miljoen zal ajax niet voor hem krijgen of hij moet weer (opeens) een basisplek krijgen en de sterren van de hemel gaan spelen. (wat ik persoonlijk niet zie gebeuren)
Grappige colum in het AD van vandaag
![]()
quote:
Waarom Rafael van der Vaart en Gerald Vanenburg zoveel op elkaar lijken
Te vroeg gepiekt?
Door Christiaan Ruesink
Als jeugdspeler was er geen betere dan Gerald Vanenburg. Bij Ajax wist iedereen dat de frêle middenvelder ooit een wereldtopper zou worden. Geraldinho, zoals zijn bijnaam luidde, kon alles met een bal. Op 5 april 1981 - hij was exact 17 jaar en één maand oud - maakte hij zijn debuut in het eerste elftal. Ajax won in de Meer met 2-0 van FC Den Haag. De start was zo verpletterend dat hij de rest van het seizoen ook speelde.
Ajax moest bijna 20 jaar wachten op een talent vergelijkbaar met Gerald Vanenburg. Toen Rafael van der Vaart excelleerde in de jeugd, zeiden de trainers op de Toekomst trots: 'We hebben er weer eentje'. Een aanstaande wereldtopper, bedoelden ze. In de tussenliggende periode waren ze blij geweest met Clarence Seedorf en Patrick Kluivert, maar zij hadden niet dat 'speciale' van een typische Ajax-speler. Die zijn klein. Verfijnd voetenwerk. Lef zonder grote bek.
Op 19 april 2000 - hij was exact 17 jaar en twee maanden oud - maakte Rafael van der Vaart zijn debuut in het eerste elftal. Ajax speelde in Den Bosch met 1-1 gelijk. De kleine middenvelder maakte indruk. De supporters, verzot op spelers uit de eigen opleiding, durfden weer te hopen. Het ging niet best met Ajax. De ploeg zou dat seizoen op de vijfde plaats eindigen, ver achter kampioen PSV.
Zo was het in 1981 ook. Toen was AZ ongenaakbaar en strompelde Ajax door het seizoen. Johan Cruijff was adviseur en nadat hij van de tribune was gedaald om trainer Leo Beenhakker van advies te voorzien, was het kwaad geschied. Op 20 maart 1981 nam Beenhakker ontslag. Assistent Aad de Mos nam het tijdelijk over. Hij liet Gerald Vanenburg debuteren, alsof hij daarmee zijn bestaan voor eeuwig in de boeken zou krijgen. Wie populair wil worden als trainer van Ajax geeft een jeugdspeler de kans, wist De Mos. Hans Westerhof deed 19 jaar later precies hetzelfde.
Het is bijna onwerkelijk te zien hoe de geschiedenis zich heeft herhaald. Op 21 maart 2000 kreeg Jan Wouters ontslag en nam Westerhof, hoofd jeugdopleidingen, het over. Door Van der Vaart te laten debuteren, won de interim-trainer aan sympathie bij de achterban. In die zin zijn Vanenburg en Van der Vaart met dezelfde gedachte aan het publiek gepresenteerd. Maar de parallellen in hun carrière gaan verder.
Beiden maakten deel uit van een unieke generatie talentrijke voetballers. Over de lichting-Vanenburg, waartoe ook Been, Van Basten, Van 't Schip en Menzo behoorden, zeiden de kenners dat ze tot de wereldtop kon doorgroeien. Woorden van gelijke strekking klonken toen de lichting-Van der Vaart doorbrak, met ploeggenoten als Robben, Heitinga en Huntelaar. Zowel Vanenburg als Van der Vaart gold als de vaandeldrager. Zo gingen ze ook naar een jeugd-WK. In 1983 in Mexico en in 2001 in Argentinië.
Op dat podium bleek voor het eerst hun zwakte: ze gingen ten onder aan het hoge verwachtingspatroon. Mexico werd niet het toernooi van Vanenburg, zoals Argentinië niet het WK van Van der Vaart werd. Anderen vielen op. Van Basten bijvoorbeeld. En Robben. De gedroomde uitblinkers verlieten met het schaamrood op de kaken het toernooi. Vanenburg kreeg de rode kaart in het slotduel met Argentinië, terwijl de scheidsrechter Van der Vaart in de laatste wedstrijd tegen Egypte uit het veld stuurde. Terug bij hun clubs groeiden ze echter door in een tempo dat deed vermoeden dat de voorspellingen van de jeugdtrainers weldra zouden worden waargemaakt.
Tot het moment dat de hoofdcoach kritiek gaf. Cruijff prikkelde Vanenburg voortdurend; het was voor het eerst dat het talent daarmee moest leren omgaan. Hij ging er niet beter van voetballen. Zoals Van der Vaart de eeuwige kritiek van Koeman - nota bene een leerling van Cruijff - niet op prijs stelde. Cruijff liet Vanenburg aan het einde van het seizoen vertrekken naar PSV. Ondanks de protesten van de aanhang, die de publiekslieveling liever in Amsterdam zag blijven.
Van der Vaart bevindt zich in de situatie zoals Vanenburg die 19 jaar geleden meemaakte. Hij is 22 jaar, international, publiekslieveling en voormalig talent. Zoals Van Basten zijn leeftijdgenoot inmiddels was voorbijgestreefd, heeft Robben dat ook gedaan. Van der Vaart staat op een kruispunt in zijn carrière. Zal hij uiteindelijk, zoals Vanenburg, beter tot zijn recht komen in een meer dienende rol? Of blijft hij hopen op een rol als spelverdeler? Welke stap zal Van der Vaart zetten? De verwachting is dat hij Ajax verlaat, maar waar naar toe?
Misschien moest hij maar eens langs bij Vanenburg.
Bij PSV.