Welke film heb jij vandaag/pas gezien? Deel LXII

Shouf Shouf Habibi

was wel aardig, niet bijzonder.
Nederlanders acteren verbazingwekkend slecht... de allochtonen speelden wel goed

quote:

Op zondag 20 februari 2005 18:54 schreef Litso het volgende:
Shouf Shouf Habibi

was wel aardig, niet bijzonder.
Nederlanders acteren verbazingwekkend slecht... de allochtonen speelden wel goed

die moeder vondt ik geweldig in die film!

quote:

Op zondag 20 februari 2005 18:54 schreef Litso het volgende:
Shouf Shouf Habibi

was wel aardig, niet bijzonder.
Nederlanders acteren verbazingwekkend slecht... de allochtonen speelden wel goed

die moeder vondt ik geweldig in die film!

gvd net te laat

vanmiddag gezien:

Deliverance



Goede film, verhaal is niet bijzonder maar wat de film goed maakt is het mooie camerawerk en acteerwerk wat wordt afgewisseld met een paar zeer sterke scenes.

Net nog Team America World Police gezien g-e-w-e-l-d-i-g
Vanmiddag Sharktale en Harold & Kumar Go To White Castle
Gisteravond Meet The Fockers

National Treasure: was wel vet, herhaling vatbaar.
Meet The Fockers: was wel humoristisch, maar vrij veel seks komt er in voor, teveel eigenlijk. Ik zou hem nog wel een keer willen zien, maar dan eerst Meet The Parents en dan deze. Dan is hij leuker.

Hero.


Mooi in beeld gebracht, prachtige kleuren en omgevingen. Zeker een goeie film!

Alfie... Sleeeeeecht

Club Dread.
een losgeslagen vakantie eiland met een messentrekkende maniak,

spannende muziek, veel gejatte senes,
een lekkere melige commedie- horror voor een zondagmiddag.

hypercube en cube0

Saw

En die viel me best mee

Kung Fu Hustle
(Y)

Saw (2004)

_{Adam (Leigh Whannell) and Dr. Lawrence Gordon (Cary Elwes) wake up chained to pipes at opposite ends of a dirty utility room. They soon learn that they have become the victims of the Jigsaw, a serial killer who devises intricate situations to get his victims to kill each other. Pitted against the clock and each other, the two must work to outwit their captor and save Gordon's family, who have been taken hostage by the killer}

Zo ziek gewoon... heb de hele film me niet een keer bewogen Echt een van de beste films die ik ooit heb gezien, gewoon perfect uitgewerkt en geweldig verhaal.

The Mangler (1995)
Dit is toch wel een van de slechtere films die ik gezien heb.

Het begint al triest. En dan komt de baas van de tent, Englund (Freddy Kruger) in beeld. Tjonge jonge wat een vertoning. Een machine plet iedereen die hem bedient of in de buurt is. Dan heb je een ongelovelijk zielige politie-ventje die het onderzoekt, maar ook weer niet. Wat een loser is dat. Het erge van dit alles is dat de film zichzelf bloedserieus neemt. En dan het einde .. dat maakt de film alleen maar slechter, slechter en slechter.

Oja het is gebaseerd op een short-story van Stephen King.

2.2 / Imdb 3.2 #86

Twisted.

Mwooaah...
Politie & moord, je kent het wel.
Verrassende ontknoping.

Afgelopen zondag: The Jewish Hammer. Weet niet zeker of dat die figuur was
die ook die ali g personage speelt. grappige film.

chanoeka pimpin jews!

Panda kopanda

Een van de allereersten van studio Ghibli, al weet ik niet of die naam toen ook al echt bestond. Takahata en Miyazaki waren iig samen aan het roer voor deze ontzettend goede kinderfilm. Want hoewel de huidige productie van Ghibli toch ook meer op volwassenen is gericht is deze film dat echt niet. Toch heb ik weer zeer genoten van de leuke werelden die werden gecreeerd. Het is allemaal natuurlijk onzin, maar het wordt met zo'n leuke spontaniteit of blijheid gebracht dat je zelf toch wel van de film gaat genieten. Ik vond het opvallend hoe goed er op de belevingswereld van kinderen wordt ingegaan. De animatie en muziek zijn nog erg matig, maar goed, van iets uit 1972 mag je dat denk ik ook niet verwachten.
Leuk om eens gezien te hebben

Soulplane

Wat een enorme flauwe film...geen tip van de week dus.

M
http://www.imdb.com/title/tt0022100/

Sfeervolle en mooi opgezette klassieker, waarin Berlijn in rep en roer is door een moordenaar die reeds 8 kinderen vermoord heeft. Zowel de politie als de misdaadkringen gaan koortsachtig op jacht naar de dader.

Naar huidige maatstaven is het verhaal natuurlijk niet meer zo origineel als toen, thema's uit de film kun je herleiden uit latere films, maar bij vlagen is deze film bijna 75 jaar na dato nog steeds zeer beklemmend.
Een interessante en boeiende kijkervaring, die nog wel degelijk overeind blijft.

Spun (2002)
Een standaard tripfilm met een vrij voorspelbaar verhaal. Desondanks wel grappig, alleen jammer dat er onnodige en wazige dingen gebeuren, die ook niet verder verklaard of uitgewerkt worden. Jammer, had beter gekund.

The Way of the Gun (2000)
Ryan Phillippe en Benicio Del Toro ontvoeren een zwangere vrouw, die draagmoeder is voor een duister figuur (James Caan) en zijn vriendin. Veel geschiet en weinig wol. Er wordt geprobeerd een verhaallijn te laten ontwikkelen, maar het verhaal lijkt ondergeschikt aan de schietscenes. Niet onaardig, maar het is geen film die ik snel een 2e keer zal kijken.

Requiem for a Dream (2000)
Er zullen hier denk ik geen mensen zijn die deze film nog nooit hebben gezien, ik was nog een van de weinigen . En ik was aangenaam verrast: sterke acteerprestaties, een sterke verhaallijn, kleurgebruik dat precies bij de sombere toon van het verhaal past. Erg indrukwekkend, een van de beste films die ik dit jaar heb gezien.

Ying Xiong (aka Hero) (2002)
Wederom een zeer indrukwekkende film, die ook mede opvalt door zijn intense kleurgebruik. De zwaardgevechten zijn erg mooi om te zien, en het verhaal krijgt genoeg de ruimte om zich te ontwikkelen, iets waar ik persoonlijk veel waarde aan hecht. Deze ga ik nog vaker zien .

(#402) Blaue Engel, Der (Josef von Sternberg, 1930)
De internationale doorbraak van Marlene Dietrich is niet de film waar ik op gehoopt had. De liedjes zijn erg gezapig en het verhaal is ook niet bijzonder. Best goed geacteerd, dat wel en zeker de climax is de moeite waard, maar voor de rest vond ik de film niet veel bijzonders. ***

Adaptation. (Spike Jonze, 2002)
Voor de tweede keer. Blijft een erg leuk geconstrueerde film, die een interessante kijk geeft in het proces van het schrijven van een script. De tweede helft van de film is wat minder sterk dan de eerste helft. Terechte Oscar voor Chris Cooper ook trouwens en ook de rest van de cast zet goede rollen neer. ****

Demon Seed (Donald Cammell, 1977)
Films over artificial intelligence vind ik altijd wel leuk, dus ook deze wist me prima te vermaken. Het acteerwerk van onder andere Julie Christie is niet al te best maar dankzij het onderhoudende verhaal stoort dit niet echt. De film leent wel aardig wat van 2001: A Space Odyssey, o.a. de creepy computerstem en de kleurrijke beeldenstorm. De film heeft de tand des tijds niet helemaal weten te doorstaan en doet nogal eens wat gedateerd aan. ***

Annie Hall (1977)
Ze hadden de film beter de Ultimate Snob Movie about Snobs kunnen noemen, dat zou de lading van de film beter dekken. Maar ach tussen alle verwijzingen en quotes door zitten er wel enkele leuke elementen in. Zo is de hele manier waarop Allen in het begin door zijn herrineringen wandelt erg leuk gedaan.
cijfer: 7

Sideways (Alexander Payne, 2005)
Wat een briljante, en sympathieke film!

quote:

Op maandag 21 februari 2005 11:28 schreef Lonewolf2003 het volgende:
Annie Hall (1977)
Ze hadden de film beter de Ultimate Snob Movie about Snobs kunnen noemen, dat zou de lading van de film beter dekken. Maar ach tussen alle verwijzingen en quotes door zitten er wel enkele leuke elementen in. Zo is de hele manier waarop Allen in het begin door zijn herrineringen wandelt erg leuk gedaan.
cijfer: 7

Ik ken mensen die verre van snob zijn en dit een erg leuke film vonden. Logisch ook, want het is een van de beste komedies ooit.

9 Songs



De meest besproken film van vorig jaar. Regisseur Michael Winterbottom (24 hour party people, the claim, with or without you, welcome to Sarajevo) maakte een film waarin een sexuele relatie centraal staat.

Eigenlijk is het romantisch op het kitscherige af. Zo'n meisje dat je leven binnen komt wandelen, '21, mooi, egoïstisch, zorgeloos en gek'. Ze is de ultieme heterofantasie, de eeuwigdurende one night stand. En als de sleur erin komt, vertrekt ze weer. Zodat je je hele leven over haar kunt blijven dromen en zeker weten dat het nooit meer zo mooi en ongeremd zal zijn als toen. Toen je zelf ook 21 was of daaromtrent.
9 songs gaat over zo'n liefdesaffaire, samengevat in even zovele popconcerten en vrijpartijen. De nieuwste film van Michael Winterbottom is daarmee vooral een formalistisch experiment, een uitgebeende reeks momentopnamen uit de levens van twee jonge mensen die uitgaan en neuken. Alleen met die seks is wat meer aan de hand dan in de meeste 'boy meets girl'-films: hij neemt de plaats in van bijna elke vorm van dialoog, is erotisch, teder en hard en zeer expliciet, en weet nog meer esthetische grenzen te verleggen dan we zowel uit pornofilms als uit de hedendaagse artcinema van Larry Clark tot Catherine Breillat gewend zijn.

"9 songs" toont alles in de meest eerlijke vorm mogelijk: zeer expliciet. Van echte penetratie totaan een cumshot van de mannelijke hoofdrolspeler. Een film zoals er nog nooit een mainstream film is geweest; Open, eerlijk, keihard.

Cijfer: 8

Solyaris

Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen: Deze film heb ik niet afgekeken. Na een goede 3 kwartier ben ik ermee gestopt. De film begint ontzettend mooi, met de prachtige beelden van de hoofdpersoon die door zijn 'tuin' loopt. En ik heb gehoord dat er nog meer van zulks moois in de film moet zitten, maar ik kon me er niet toe zetten dit te kijken.
Het is zeer zware en moeilijke kost die Tarkovsky hier voorschoteld, met veel filosofische gedachten die ik echt niet kan volgen. Ook de uitleg van het geheel in z'n wetenschappelijke termen vond ik te afstotend.
Misschien stom, misschien slecht dat ik een belangrijke film als deze niet afkijk, maar er moet voor mij nog wel enigzins plezier in het kijken van een film zitten en het moet geen vermoeiende klus worden. En dat vind ik hier toch teveel het geval. Eigenlijk hetzelfde gevoel als ik had bij Stalker. De andere film van Tarkovsky die ik heb gezien en waar ook die ontzettend mooie beelden had, werd dat teniet gedaan door de complexiteit van de film. Ben bang dat ik Tarkovsky een tijdje links laat liggen om hem misschien over een tijd weer eens op te pakken.
Of is A. Rublev vanuit een ander uitgangspunt geschreven? Minder complex en meer echt verhaal?
Deze film trouwens geen cijfer gegeven.

Daarstraks ook nog gezien:

Big Fish

Blijft een mooie film
En wat een prachtige werelden kan die Burton toch creeeren!

Beonjijeompeureul hada (Bungee Jumping of Their Own)

Wat kunnen die Koreanen hun films toch goed naar de klote helpen in het tweede uur. Zetten ze zulke leuke originele romantische films neer in het eerste uur, die je helemaal doen meeleven met de personen, komen ze dan met een of andere twist op de proppen die dus echt niet leuk is. Windstruck was hier ene voorbeeld van, maar deze, hoewel niet geheel zo vergezocht, kan er ook wat van. Leraar (man) wordt verliefd op leerling (man) aangezien hij in hem zijn overleden vriendin ziet. Tja, daar zit je dan mooi mee
Blijf het wel ontzettend leuk vinden om een beetje te mogen 'proeven' van de Koreaanse cultuur, nu weer heel erg op het schoolleven gericht. En wat een schitterend land is het toch!

The Ice Storm: sterk drama met een sterke cast en het daar natuurlijk bijbehorende sterke acteerwerk. Het narratieve nut van een aantal gebeurtenissen en subplotjes was me wat onduidelijk (de film lult zelf, net als te personages, wat te veel) maar ze hielpen de sfeer en het tijdsbeeld wel vooruit, en dat is dan ook vooral waar deze film op leunt. Jammer is het dan wel dat de film in de laatste twintig minuten toch nog wat platgetreden paden begaat om er een lekker rond einde aan te binden. Maar ach, de eerste negentig minuten zijn pijnlijk leuk, leuk pijnlijk, leuk, pijnlijk en zeker de moeite waard. 8.

Shall we dance gedownload....beetje zoet:

Forty-something zakenman (Richard Gere) heeft helemaal geen slecht leventje: hij is als 19 jaar getrouwd met een lieve vrouw (Susan Sarandon), met de kinderen gaat het uitstekend. Toch voelt hij een leegte, die hij zelf moeilijk kan verklaren. Wanneer hij op weg naar huis vanuit de bus een treurig kijkende danseres (J-Lo) voor het raam van een dansschool, ziet hij hoe hij zich van binnen voelt. Hij besluit de dansschool te bezoeken, maar voor dat hij het weet heeft hij zich ingeschreven voor een danscursus, samen met twee mannen en een vrouw, die elk hun eigen redenen hebben om te dansen. En zowaar, dansen lijkt de leegte in Geres leven te vullen. Uit schaamte probeert hij dit te verbergen voor zijn vrouw, maar die merkt dat haar echtgenoot veel vrolijker is sinds hij zo vaak moet 'overwerken'. Ze besluit een prive-detective in te huren. Remake van de gelijknamige, briljante Japanse komedie, doet nauwelijks onder voor het origineel. Er is dan ook gelukkig nauwelijks afgeweken van het oorspronkelijke verhaal, ondanks de andere setting (Japan is VS). Dat bewijst nog maar eens de kracht van het origineel: de karakters zijn universeel en makkelijk om van te houden. Gere zet een meesterlijke vertolking neer, vooral omdat hij in een aantal scenes de kunst verstaat van het 'niet acteren'. Waneer hij met zijn mede-cursisten aan de bar van een restaurant zit, geeft hij alle ruimte aan zijn tegenspelers, ondanks het feit dat hij nooit uit beeld verdwijnt. Dat geldt evenzo voor de scenes van de eerste danslessen. Hierdoor komen alle karakters uitstekend uit de verf, ook al omdat ze simpelweg voortreffelijk worden neergezet. Gere straalt ook oprecht geluk uit wanneer hij danst, alsof dansen werkelijk zijn lust en zijn leven is. De produktie is bovendien tot in de puntjes verzorgd, bovendien is er een uiterst aangename score. Sarandon levert ook weer een stukje vakwerk af, waardoor deze romantische komedie mij toch enkele keren tot tranen wist te roeren. Toch enkele minpunten: J-Lo's aanwezigheid is strikt noodzakelijk, maar haar eendimensionale vertolking zorgen ervoor dat we van deze film eerder haar kont herinneren en niet haar acteerwerk. Bovendien zijn er drie (potentiele) eindes, waarvan de laatste twee wat mij betreft volstrekt overbodig waren...

Harold & Kumar Go to White Castle
Twee luie donders hebben honger en willen burgers van White Castle fastfoodketen. Die tent is alleen verhuisd en ze weten niet waar 'ie nu zit, maar gaan toch op zoek want ze wilen persé een WhiteCastle burger De reis gaat gepaard met hilarische gebeurtenissen.

Ik heb echt hard gelachen, het is echt een ontzettend grappige film. Zeker een aanrader als je wil lachen en helemaal leuk om met wat vrienden te bekijken.
Cijfer 7,5.

Marilyn Monroe: The Final Days / Something's Got to Give

Wat een prachtig mooie docu. Erg indrukwekkend en saddening. De docu bekijkt de laatste dagen van Marilyn Monroe en begint bij hoe de film Something's Got to Give tot stand kwam, en hoe Marilyn erbij werd gehaald. Wat volgt is een tragisch verslag van de laatste film waar Monroe in speelde, maar die door de vele problemen in haar leven, het vaak ziek melden of niet komen opdagen niet kon worden afgemaakt. Helemaal niet nadat ze een overdosis had genomen
Er zitten veel interviews in met mensen die met de film te maken hadden, maar ook haar maid en psycholoog komen aan het woord. Zo krijg je heel goed een idee wat er precies allemaal aan de hand was in de laatste 2 maanden.
Daarnaast krijgen we de laatste beelden van Marilyn on screen te zien, wat mij iig toch wel raakte. Want een grootse ster was het toch wel, en wat is ze ontzettend mooi!

Hetgeen van wat wel geschoten is is samengevoegd door middel van script en qua beeld helemaal opgeknapt en zo hebben ze nog 35 minuten van de film kunnen laten zien, het is bij lange na niet compleet, maar het geeft iig een indruk. En het had naar mijn idee een erg leuke film geworden, maar daarnaast nog meer een film met het meeste bloot voor die tijd. Vraag me echt af of het wel goed zou zijn gekeurd voor release als Cukor het zo zou hebben uit willen geven.

nog ff enkele films aftikken

Battle Royale

weer een keer gekeken. eigenlijk vond ik m nu beter dan de vorige keer. het verhaal zit gewoon goed in elkaar.
het klopt van alle kanten. de eerste keer ben je vooral overbluft door de opzet en het geweld. deze keer viel het me meer op dat er ook kracht van vriendschappen uit ging.
en dat niet alleen. ook dat het op verschillende manieren reageren op deze vreemde situatie heel goed is uitgewerkt.

O Homem que Copiava

een jongen die in een kopieerwinkel werkt, komt er achter dat hij met de nieuwe copier een goede kopie van een briefje van 50 kan maken.
nou kan hij misschien indruk gaan maken op het meisje dat hij elke avond begluurt met zijn verrekijker. zij woont in een flatgebouw aan de overkant, samen met haar vader.
hij achtervolgt haar en het blijkt dat ze in een kledingwinkel werkt. hij wil een nachtjapon voor zijn moeder kopen, maar komt daarvoor enkele keren terug.
een vrouwelijke collega van hem wil alleen maar een rijke kerel hebben. de jongen met wie ze nou omgaat heeft te weinig.
dan blijkt dat het geluk hen toe gaat lachen.

leuke en zeer onderhoudende film, die soms heel aardige wendingen heeft. misschien dat het einde net te ver gaat, ik vond het juist wel geinig om zo'n einde te hebben.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

on the waterfront

marlon brando speelt terry malloy, een jongen die betrokken raakt bij de moord op een verklikker door leden van de vakbond, die de dokwerkers in de tang houden.

hij wordt verliefd op diens zus en besluit de waarheid tegen de politie te gaan vertellen.

ook nu vond ik de film niet heel sterk, vooral omdat ik MB gewoon niet goed vind.


Sanjuro

Toshiro Mifune speelt een samurai die een groep van 9 jonge kerels gaat helpen bij de ondersteuning van de regent.
de schout is de kwaaie pier in dit verhaal.
amusante en onderhoudende film, die het echter niet haalt bij de beste Kurosawa-films.


SpongeBob Squarepants: the movie

gewoon leuke film. spongebob en zijn vriend patrick gaan op zoek naar de kroon van koning neptunus die zich in ShellCity zou bevinden.
Plankton heeft echter Dennis ingehuurd om hen de vernietigen.

de film is grappig en gaat verder waar de serie is gebleven zo ongeveer. alleen jammer dat in de gastrollen de nodige bekende mensen hun stem mogen gebruiken.
stemmetjesvolk .

quote:

Op dinsdag 22 februari 2005 11:22 schreef dolle_hond het volgende:
SpongeBob Squarepants: the movie

gewoon leuke film. spongebob en zijn vriend patrick gaan op zoek naar de kroon van koning neptunus die zich in ShellCity zou bevinden.
Plankton heeft echter Dennis ingehuurd om hen de vernietigen.

de film is grappig en gaat verder waar de serie is gebleven zo ongeveer. alleen jammer dat in de gastrollen de nodige bekende mensen hun stem mogen gebruiken.
stemmetjesvolk .

En die heb je uit vrije wil gezien? Ik bedoel, zonder dwang en bij volle bewustzijn

quote:

Op dinsdag 22 februari 2005 11:59 schreef scanman01 het volgende:

[..]

En die heb je uit vrije wil gezien? Ik bedoel, zonder dwang en bij volle bewustzijn

mijn kinderen zijn jonger dan de jouwen
redelijke ja.
zolang er maar geen Totally Spies - movie komt.

À bout de souffle
http://www.imdb.com/title/tt0053472/

Intrigerende film, waarin meteen duidelijk wordt dat Tarantino erg door Godard is geinspireerd.
De film begint in lekker hoog tempo en is erg boeiend. Halverwege daalt het tempo, zonder dat de film echt inzakt. Het einde is onverwacht, maar ook ietwat onbevredigend.
Thematisch behoorlijk gewaagd gezien het tijdsbeeld.
Snel eens herkijken, heb het gevoel dat deze film moet groeien.

In ieder geval een positieve eerste kennismaking met Godard.

- Prive gegevens op verzoek van de poster weggehaald. -

[ Bericht 91% gewijzigd door Sander op 17-05-2011 11:05:36 ]

Shark Tale
Ontzettend grappige film, vooral erg gelachen om de kwallen met hun rastaharen en Surinaams accent Gaat lekker snel en is bevat mooie animaties

Super Size Me
Leuke en interessante docu Wat een ,maandje McDonalds al niet kan aanrichten

The Conversation (1974)
Een goede actie thriller, maar op imdb wel een beetje overschat imo.
cijfer: 7

Casque d'or

Zeer goed in elkaar zittende film. Goede opbouw, verhaal met liefde, spanning en drama, mooi gefilmd. Dan kan het toch eigenlijk niet mis gaan?
En hoewel deze film dat op zich ook niet doet, mist de film de emotie om echt goed te worden. Ik vond de karakters te kil en te emotieloos. Vooral de mannelijke hoofdpersoon heeft volgens mij in heel de film dezelfde uitdrukking op z'n gezicht gehad.
Dat zorgt er toch voor dat de afstand tussen de kijker en de hoofdpersonen te groot blijft en kun je minder meeleven met de film. Hoe tragisch het einde eigenlijk ook is. (erg goede laatste 20 minuten trouwens!).
Mooi vrouwtje trouwens ook

quote:

Op dinsdag 22 februari 2005 23:50 schreef Hare het volgende:

Mooi vrouwtje trouwens ook

Wie? Simone Signoret?

Choking Hazard

Tsjechische zombie flick. Een gevarieerd genootschap van mensen komt bij elkaar om de zin van de leven te leren via de wijze(?) levenslessen van een erudiete professor. Helaas hebben dat weekend ook de lokale jagerzombies hun mensenjacht georganiseerd.
De film bevat wel wat aardige en grappige scenes, maar weet niet heel erg te overtuigen. Met name eerste half uur is gewoon erg rommelig. Daarna wordt het iets leuker, maar je kunt beter Shaun Of The Dead nog een keer opzetten.
Pluspunten:
- De professor is een leuk karakter
- De zombie danscene
- De erg coole muzikale soundtrack
- Geen irritante karakters (in tegenstelling tot bijv. Undead)

5

quote:

Op maandag 21 februari 2005 23:32 schreef Hare het volgende:
Of is A. Rublev vanuit een ander uitgangspunt geschreven? Minder complex en meer echt verhaal?

Eerder complexer en minder verhaal

Drifting Clouds: fijne tragi-komische schets van een groepje mensen. De inhoud van de film is verschrikkelijk neerslachtig en de personages verwerken tegenslag na tegenslag, maar toch is dit eigenlijk een heel lieve en fijne film. Dat komt denk ik ten eerste door de enorme liefde die Kaurismaki voor zijn personages koestert, en ten tweede door het erg minimalistische acteerwerk en dialogen, die er voor zorgen dat de absurde en komische kant van het verhaal wat meer naar voren komt. Dat laatste zorgt er ook voor dat het drama ietsjes minder werkt, maar dit blijft gewoon een uiterst fijne film, met ook nog eens een toffe soundtrack erbij. 8+.
La Meglio Gioventù: ik was van te voren nogal bang dat dit om een artificieel groepje personages zou gaan dat van de ene grote gebeurtenis in de Italiaanse geschiedenis naar de ander zou reizen en dat het geheel niet meer zou zijn dan een vaardig in beeld gebrachte geschiedenisles. Gelukkig blijft het drama op de voorgrond, en komt de Italiaanse geschiedenis vooral op de achtergrond terecht om het verhaal meer structuur te geven en samen te binden. Verder is dit erg mooi, meeslepend, goed geacteerd en aangrijpend. Af en toe komt het soap-sentiment wel tamelijk nadrukkelijk om het hoekje kijken, maar het blijven natuurlijk Italianen, en dan mag het. Tof dus, en ik hoop dat de film die langs mijn ogen flitst als ik de pijp uitga even onderhoudend is als dit. Fijne dood lijkt me dat. 9.

[ Bericht 0% gewijzigd door Sai op 23-02-2005 01:46:08 ]

quote:

Op woensdag 23 februari 2005 00:00 schreef Gorro het volgende:

[..]

Eerder complexer en minder verhaal

Dan wachten we daar ook nog maar even mee

Nog ff een vraagje aan je, of aan de andere bezitters van de Fanny Och Alexander Box: Heeft een van jullie de theatrical cut al gezien? En hoe is deze?

Net gezien:

Viskningar och rop (Cries and Whispers)

Zwaar mooie film. Bergman zet de mens gewoon ze menselijk en echt neer, dat alles zo veel beter overkomt. Op zo'n manier dat het stervensbed van Agnes gewoon door merg en been gaat. En zo zitten er een aantal zeer krachtige scenes in, sommige heel confronterend. Jammer genoeg vond ik de scenes veelal los van elkaar staan, allemaal even sterk, maar samen toch niet helemaal een geheel vormend voor mij. Ik dacht eerst ook dat ik de grote lijn niet helemaal pakte, maar nu ik wat reviews lees blijfkt dat wel het geval te zijn De art-department moet ik ook nog even vermelden, zeer mooi gedaan, vooral al dat rood in het huis.

[ Bericht 14% gewijzigd door Hare op 23-02-2005 02:23:28 ]

Friday Night Lights (2004)
De film gaat over een football team in een dorpje ergens in Texas. Het hele dorp verwacht van ze dat ze kampioen worden. Dat klinkt dus als een tienerkomedie tot nu toe. Maar dat is fout, het gaat hier om een goed volwassen drama over hoe de spelers en de coach omgaan met de druk.
De film is vooral erg goed geëdit. Je voelt door de snelheid en manier van montage echt de spanning tijdens de wedstrijden, de opgeluchtheid en vreugde als ze winnen en het verdriet en neergeslagenheid bij verlies. Het acteerwerk van Billy Bob Thorton is solide en prima in orde . Ook de rest van de cast speelt goed en het zou me niet verbazen als enkele uit deze film het nog wel gaan maken in Hollywood.
cijfer: 7

afgelopen paar dagen:
ik zal kort zijn gezien de bier en beerenburg

Girl With A Pearl Earing
mooi

Lolita
Remake en ja ook erg intrigerend en tragisch.

Audition
slinks en uiteindelijk nogal beangstigend

Dead Or alive 2: Birds
subtiel, boeiend, keihard en gevoelig

Conan The Barbarian
episch, spannend, en altijd stoerder dan LOTR

quote:

Op woensdag 23 februari 2005 02:17 schreef Hare het volgende:

[..]

Dan wachten we daar ook nog maar even mee

Nog ff een vraagje aan je, of aan de andere bezitters van de Fanny Och Alexander Box: Heeft een van jullie de theatrical cut al gezien? En hoe is deze?

Er zijn een paar dingen ingekort die ook wel ingekort mogen zijn, maar er zijn vooral veel erg mooie scènes uitgeknipt die gewoon zonde zijn om te missen. Het verhaal in de woestijn bijvoorbeeld, en de confrontatie van de twee broers met de priester. Gewoon de lange versie kijken dus, hoewel de korte ook de moeite waard is (maar Criterion is zo slim geweest om daar het audiocommentaar overheen te zetten, zodat ook de niet die-die-die-diehard fans nog een reden hebben te kortere versie eens te bekijken).