Ideologische leegte van de sociaal-democratie erkend?...

quote:

Op vrijdag 28 januari 2005 11:59 schreef lucida het volgende:

[..]

Is het dan echt zo moeilijk voor jou om de feiten onder ogen te zien?

quote:

Op vrijdag 28 januari 2005 11:47 schreef lucida het volgende:

[..]

Hulde Sater voor de rake verwoording van de gedachte waar het de TS in de kern om gaat. Het wil sommigen socialistische minkukels (Lord V., Sidekickie, SCH e.a.) maar niet echt lukken de nestwarmte van het socialistische gedachtegoed te verlaten. De eigen vleugels uit te slaan en in ogenschouw nemen wat er allemaal nog meer in de weide wereld te zien is lijkt me voor dit soort lieden een bruikbare hint.

quote:

Op vrijdag 28 januari 2005 11:30 schreef lucida het volgende:

[..]
Zoals zelfs Lord V. moet erkennen heeft deze discussie dus niets met PvdA-bashen te maken, maar gaat het in de OP om de vraag of er - nu ideologieën zijn achterhaald - niet een breedgedragen volkspartij moet komen die i.p.v. zich te verliezen in academisch geneuzel en theoretische modellen van maatschappelijke maakbaarheid, de handen uit de mouwen weet te steken en die haar politieke volksvertegenwoordigers aanspoort met het daadwerkelijk oplossen van praktische problemen en behoeften.

quote:

Op vrijdag 28 januari 2005 15:22 schreef PJORourke het volgende:
Zou je niet eerder kunnen zeggen dat het gedachtegoed - het jaren '70 socialisme - dood is maar de partij nog leeft? Als je zo hoog van de toren geblazen hebt, en nu ook de macht kwijt bent, dan is het heel moeilijk maar niettemin noodzakelijk deze leegte op een zinnige wijze te vullen. Kok kon zich nog verstoppen achter de pragmatische regeringsdeelname en de boom in de economie. Dat gaat nu niet en zeker niet vanuit de oppositie.

De heren Bos en Koole zouden er goed aan doen meer naar Labour te kijken, en beter te luisteren naar denkers als Giddens, en het benepen, wereldvreemde geneuzel van de Kalma's links laten liggen. Giddens is dan niet echt "my cup of tea" maar het is ten minste een intelligente poging een nieuw realistisch progressief ideaal te vinden.

quote:

Op vrijdag 28 januari 2005 15:56 schreef Landmass het volgende:

[..]

Ik ga dus verder. Ik vind dat ze zichzelf moeten opheffen. Die partij slaat echt nergens op.

quote:

Op vrijdag 28 januari 2005 16:01 schreef BarBaar het volgende:
_{een ander gedeelte van de nederlandse bevolking denkt misschien net zo over de vvd.. Niet echt een argument dus}

quote:

Op vrijdag 28 januari 2005 23:25 schreef PJORourke het volgende:

[..]

Het liberalisme als ideologie leeft nog, da's wel een verschil. Het salonsocialisme is op sterven na dood. Het activistisch socialisme is overgenomen door een andere partij die daar sowieso beter in is.

Dat jij liever van een bepaalde partij af bent is weer een andere zaak.

quote:

Op vrijdag 28 januari 2005 23:56 schreef BarBaar het volgende:
Sorry, maar dat vind ik een erg boute uitspraak. Naar jouw mening leeft het liberalisme misschien nog, in tegenstelling tot het socialisme. Ik weet zeker dat er meer dan genoeg mensen zijn die het daar totaal niet mee eens zijn..

Dat jij er niet (meer) ingelooft is jouw goed recht, dat de mensen in jouw omgeving dat ook niet doen is ook hartstikke goed, maar daarmee is het socialisme nog lang niet dood!

Let face it, liberalisme en socialisme zullen altijd blijven bestaan, of je het nu leuk vind of niet.

quote:

Op zaterdag 29 januari 2005 00:07 schreef PJORourke het volgende:

[..]

LEZEN! Het salonsocialisme a la PvdA is leeg en dood, het activistisch socialisme van de SP heeft nog wel toekomst.

quote:

Op zaterdag 29 januari 2005 00:07 schreef PJORourke het volgende:

[..]

LEZEN! Het salonsocialisme a la PvdA is leeg en dood, het activistisch socialisme van de SP heeft nog wel toekomst.

quote:

Op zaterdag 29 januari 2005 12:41 schreef dazzle123 het volgende:
En het liberalisme van de VVD en D66 is ook dood en alleen het liberaal conservatisme van Geert Wilders heeft de toekomst?

quote:

Mag ik ook even weten hoe een partij wiens ideologie op sterven na dood is in staat is om op 52 zetels te staan in de peilingen?

quote:

Op donderdag 27 januari 2005 15:55 schreef Sidekick het volgende:

[..]

Welke actuele malaise binnen de sociaal-democratie?

quote:

Op dinsdag 1 februari 2005 14:00 schreef lucida het volgende:

[..]

1. Er is natuurlijk niet zomaar sprake van een willekeurig wetenschappelijk bureau, maar we spreken hier echt wel over de 'dodelijke' kritiek van Bos op zijn eigen, dus socialistische, Wiarda Beckmanstichting...

quote:

Een tegendraads geluid in de lofzang op Wouter Bos

_{Bart Jungmann}

De Wiardi Beckman Stichting is niet alleen het wetenschappelijk bureau van de PvdA, het is in zekere zin ook de natuurlijke vijand van de partij. Tussen wetenschap en politiek behoort het nu eenmaal te wringen. 'S oms zou ik de Wiardi Beckman Stichting weleens willen uitlenen aan een andere partij. Een enkele keer denk ik zelfs dat dit al eens gebeurd is.' (Wim Kok bij het vijftigjarig bestaan van de WBS) Denkend aan de Wiardi Beckman Stichting hoort Ed van Thijn de stem van Joop den Uyl. 'Week na week vroeg hij waar de nota Zaaizaad en pootgoed bleef, in volle ernst. We publiceerden in die tijd over van alles en nog wat. Mijn debuut als WBS-medewerker was een rapportje over de nachtarbeid van bakkers. Maar die nota over zaaizaad en pootgoed is er volgens mij nooit gekomen.' Onder leiding van Joop den Uyl als directeur groeide de Wiardi Beckman Stichting in de jaren vijftig en zestig uit tot de denktank van de PvdA. Onder leiding van Paul Kalma is het wetenschappelijk bureau van de sociaal-democraten een luis in de pels, een falset in de lofzang op Wouter Bos. Vorige week donderdag reageerde de partijleider buitengewoon fel op een kritisch stuk van Kalma zelf in de Volkskrant van dezelfde dag. De WBS-directeur constateerde 'een leegte' in de PvdA, zowel op programmatisch gebied als rond Wouter Bos. De partij dreigt volgens hem een one man band te worden. In één zin samengevat kwam Bos' reactie hierop neer: wat je zegt dat ben je zelf. Als de PvdA een hol vat is geworden, dan moet het wetenschappelijk bureau van de partij zich dat vooral aanrekenen. Voorzitter Ruud Koole, medestander van Bos in dezen, verwoordt het zo: 'Ik zou graag een wetenschappelijk bureau hebben dat studies maakt, die op tijd klaar zijn en waarmee we wat kunnen in de politieke praktijk.'

In die ene stekelige zin is de moeizame verhouding tussen partij en wetenschappelijke stichting treffend gekarakteriseerd. Joop van den Berg, voorganger van Kalma, moet er in elk geval smakelijk om lachen. 'De verwijten zijn niet bijster origineel.' Van den Berg had zelf in de jaren tachtig te maken met Joop den Uyl en Wim Kok als bovenmeesters. 'Joop ging gewoon de discussie aan en daarna gingen we met een grote grijns uit elkaar. Wim was meer een brombeer, die was de discipline van de vakbond gewend. Moet dat nou, zei-ie. En dan zei ik: ja Wim, dat moet.'
Het grote verschil volgens Van den Berg is dat Bos in het openbaar de Wiardi Beckman Stichting afvalt. 'Dat vind ik niet zo elegant.' Kalma: 'Wat me vooral steekt, is dat nu het hele bureau ervan langs krijgt. Dat verdienen we niet.'

De geschiedenissen van Partij van de Arbeid en Wiardi Beckman Stichting, beide opgericht in 1946, zijn zo met elkaar verweven dat de conflicten bijna vanzelf spreken. Om de onafhankelijkheid te waarborgen, valt de stichting onder een curatorium. Maar de leden van dat curatorium worden benoemd door het partijbestuur, waarvan de WBS-directeur op grond van zijn functie lid is.

Het belang van het wetenschappelijk bureau voor de PvdA mag niet onderschat worden. 'Het intellectuele geweten van de partij', zei Van Thijn bij het vijftigjarig bestaan van de WBS. 'Onafhankelijk en dienstbaar tegelijk.'

In 1963 schreef Den Uyl 'Om de kwaliteit van het bestaan', een vergezicht op de verzorgingsstaat. Het was een ideologisch belangwekkende studie, maar de partijleiding zag er volgens Van Thijn de oorzaak in van de verkiezingsnederlaag in '63.

In de eerste jaren van de WBS kwam niet zoveel terecht van wetenschappelijk onderzoek. Het ging vooral om scholing en informatievoorziening in de naoorlogse periode. Onder leiding van Joop den Uyl (1949-1963) kreeg de WBS pas echt gestalte als de motor van de Nederlandse sociaal-democratie.

Van Thijn: 'We waren een netwerk avant la lettre. Alles kwam bij ons samen.' Een plekje in de kaartenbak van de WBS was iets om trots op te zijn, maar dat is veranderd. Van Thijn: 'Als kenniscentrum heeft de WBS zijn centrale positie verloren.'

Nog een belangrijk verschil: tot aan de jaren zeventig sprak het bijna als vanzelf dat een medewerker van de Wiardi Beckman Stichting zelf ook een politieke rol speelde.

Van Thijn: 'Joop was tegelijkertijd Kamerlid en fractievoorzitter in de Amsterdamse raad. En ik kan bepaald niet zeggen dat het ten koste ging van het wetenschappelijk werk.'

Behalve denktank was de WBS ook een kweekvijver van talent. Den Uyl, Van Thijn, Marcel van Dam en Max van der Stoel werden vooraanstaande PvdA-politici. Dat is tegenwoordig veel minder het geval en wie er het laatste decennium is klaargestoomd, bedrijft elders politiek: Femke Halsema (GroenLinks) en Ayaan Hirsi Ali (VVD).

Halsema zei de sociaal-democratie in 1997 vaarwel. 'Niet vanwege de WBS, maar vanwege de PvdA. Ik was het niet eens met de opvattingen in de top van de PvdA, niet met de cultuur en met de wijze waarop met de WBS werd omgesprongen.'

Dat de WBS nu veel minder als opstapje naar de partijpolitiek fungeert, verwondert Van Thijn niet. 'Er werken nu vooral pure wetenschappers die de ambitie niet hebben.' Dat de laatste vruchten door andere partijen zijn geplukt, acht hij een kwestie van toeval. 'Het lijkt me weinig wetenschappelijk om na twee gevallen een bepaalde lijn vast te stellen.'

Vanaf de jaren tachtig heeft de Wiardi Beckman Stichting haar spectrum verbreed en daarin ook steeds sterker haar onafhankelijkheid benadrukt. Stuurt de partij naar links, dan hangt het bureau naar rechts en andersom. Van Thijn: 'Altijd anti-cyclisch, als de bijrijder op de zijspan van een motor die door de bocht gaat.'

De bestuurder heeft dat niet altijd op prijs gesteld. Zo moest Paul Kalma in 1995 op verzoek van partijvoorzitter Rottenberg de vraag beantwoorden hoe paars beviel. 'Niet zo goed', luidde de conclusie in Kalma's studie 'De wonderlijke terugkeer van de solidariteit'. Hij vond de PvdA te veel een bestuurderspartij geworden. 'De partijleiding probeerde publicatie te verhinderen, maar dat is ze uiteindelijk niet gelukt.'

Halsema: 'De fractievoorzitter van toen, Jacques Wallage, verwees het boekje meteen naar de prullenbak. Dat moment heeft mij echt geraakt. Juist in die tijd, de eerste periode na Paars, was zo'n boekje broodnodig. Ik denk toch dat Kalma op eenzame hoogte staat in het politieke debat.'

De fractievoorzitter van GroenLinks verwijt haar PvdA-collega een Pavlov-reactie. 'De kritiek van Bos is precies dezelfde als van vroegere PvdA-leiders. Altijd heeft de wens geleefd de WBS opdrachten te kunnen geven.'

Volgens Halsema kan Kalma zich alleen maar gelukkig prijzen met de kritiek van Bos en Koole. 'Als een wetenschappelijk bureau wordt bekritiseerd, is het tenminste zichtbaar.'

De directeur zelf werd zaterdag op het PvdA-congres aangesproken door een Kamerlid. 'Hij zei: we waren pas echt ongerust geweest als je zo'n stuk niet had geschreven.'

Bron: De Volkskrant

quote:

Op dinsdag 1 februari 2005 22:39 schreef Sidekick het volgende:

[..]

Ik zou kritiek nooit dodelijk willen noemen. (Zelf-)kritiek is altijd al de eerste stap naar verbetering geweest.

Wat ook speelt is dat de WBS 'puur' (wetenschappelijke) ideologie is, waar de dagelijkse politiek vraagt om een portie pragmatisme. Tja, de WBS vindt de fractie te pragmatisch, waar de fractie de stichting te weinig pragmatisch vindt.

Ik las trouwens een leuk achtergrondartikel in de Volkskrant:
[..]