quote:
Op zondag 16 januari 2005 01:22 schreef JAM het volgende:Niets mis met een beetje laster.
![]()
.
Hier hebben wij onze vriendelijk vriend uit het Limburgse.[
afbeelding].
Dat deze man een domme lul is behoeft eigenlijk niet zoveel uiteg, maar nou heb ik toch twee mooie citaten van de man tegenover elkaar gezet. Op de vraag de man die zich laat leiden door zijn eigen verwrongen wereldbeeld en megalomane paranoia zijn nieuwe partij zich alleen maar zou bezigen met het zich afzetten tegen de Islam (ofwel, van die kinderachtige allochtoon-pesterijtjes zoals een stupide poging tot sociale chrigurgie door Marokkanen hun paspoort ontnemen met excuus dat dat
het internationale terrorisme zou bestrijden) had de man een geweldig antwoord.
[..]
Vandaag in het NRC, alhoewel het het NRC van zaterdag
en zondag is, had ik weer zo'n geweldig citaat te pakken. Wilders is op bezoek in de US of fuckin' Aight om daar ideeën op de doen door het praten met dogmatische new-born-christenen, massafrauders die zich tegenwoordig minister mogen noemen en 'gewone' conservatieven. Dit vond hij zelf een prima idee, want, zegt Geert Wilders...
[..]
Nee, Geert Wilders heeft briljante, zéér creative en vernieuwende ideeën! He's talking minder bureaucratie, minder overheid en minder belasting hier! Geert, petje af. Reagan heeft ook de verkiezingen gewonnnen met deze clichématige populistische bullshit.
Dus, schatten, grijp dit topic en deze gelegenheid aan om met ons allen te delen wanneer en hoe jij tot de conclusie kwam dat Geert Wilders niets anders is dan een megalomane randdebiel inclus spraakgebrek!
![]()
.
Wellicht helpt een schouwing van het hele artikel en enkele kanttekeningen bij de wijze van presentatie.
quote:
Wilders snuift in VS conservatieve thema's op
'Ik kan niet alleen islam doen', zegt Kamerlid Geert Wilders. Daarom is hij op studiereis in de VS.
WASHINGTON, 15 JAN. ,,Ah, dit is vrijheid'', zegt Geert Wilders. We zitten gewoon voor het raam van een koffiewinkel in de hoofdstad van een bevriende mogendheid. In Nederland kan dat niet. De heren van de lijfwacht vinden het goed, maar blijven vlakbij. De leider van de Groep Wilders is ook opgetogen omdat hij geestverwanten heeft gevonden: ,,Die hele Reagan-agenda bevalt me wel!'' Belastingverlaging en 'een kleinere overheid' bieden kansen om zijn aantrekkingskracht te verbreden. ,,Ik kan niet alleen islam doen.''
Na een week in Israël, is het van de VVD afgescheiden Kamerlid doorgereisd voor een week terrorisme- en immigratie-studie in New York, Philadelphia en Washington. Hij heeft een duizelingwekkende serie gesprekken gevoerd bij het Witte Huis, denktanks en 'conservatieve clubs', in het Huis van Afgevaardigden en met de Amerikaanse pers. Elke keer als hij zijn verhaal houdt over Turkije (,,goede buur, maar geen lid van de familie''), een immigratiestop voor niet-westerlingen en de verbureaucratiseerde EU en VN wordt Wilders naar eigen zeggen voor 'gematigd' uitgescholden. Dat bevalt hem wel voor de variatie. Volgens verslagen in The New York Sun en The New York Observer waren zijn toehoorders onder de indruk, hij was minder wild dan de Brits-Nederlandse schrijver Ian Buruma hem kort geleden in The New Yorker had afgeschilderd, maar men was niet steeds overtuigd dat alles wat hij wilde ook kon.
,,Mijn Turkije-verhaal zit goed in elkaar. Ik heb het gewoon verteld zoals ik het denk. Daar kreeg ik weinig weerwerk op, al weet ik dat ze er hier anders over denken.'' Het doet Wilders hoe dan ook goed iets te proeven van de dynamiek die hij mist ,,in onze eigen gepamperde, vadsige samenleving'', vertelt hij bij de kleinst verkrijgbare beker koffie, die hier 'tall' heet.
Woensdag maakte hij de befaamde wekelijkse coördinatiebijeenkomst mee van 'Americans for Tax Reform', de lobbyclub van Grover Norquist die ijvert voor belastingverlaging. Wilders heeft met bewondering gezien hoe Norquist als een spin in het web de conservatieve revolutie orkestreert. ,,Zoiets zouden wij ook moeten hebben. Zelfs het Witte Huis en het ministerie van Buitenlandse Zaken leggen bij hem verantwoording af.'' Wilders heeft dankbaar genoteerd hoe Norquist hem het verband tussen zijn eigen thema's heeft verduidelijkt: ,,Immigratie betekent een groter beroep op sociale zekerheid, wat leidt tot meer Democraten'' - links in de Nederlandse verhoudingen. Hij concludeert: ,,We hebben in Nederland geen belastingverlagingspartij. Dat biedt mogelijkheden.'' Het Kamerlid heeft Norquist wel gevraagd hoe je sterk verlaagde belastingen in de begroting opvangt. Norquist noemde met een ruim gebaar de resulterende vergrote economische groei als oplossing, maar Wilders is ervan doordrongen dat als je een kleinere overheid nastreeft en minder belasting wilt innen, kiezen geboden is. ,,Amerikaanse begrotingstekorten zijn geen oplossing. Ik heb er wel een verhaal bij, maar het kan in Nederland electoraal pijn doen. Je moet het goed inpakken.''
We lopen de lijst ontmoetingen nog een keer door. Spreekbeurten georganiseerd door het blad Commentary, The Heritage Foundation, The American Enterprise Institute en het Foreign Policy Research Institute, gesprekken met de vooraanstaand neoconservatief Richard Perle, de Midden-Oosten-kenners Daniel Pipes en Hillel Fradkin en de Libertarian Party, interviews met The New York Observer, Sixty Minutes van CBS, Frontline (PBS), The New Republic, The Financial Times, The Washington Times, Fox News (vanavond in prime time). Het is een programma waar een Nederlandse minister-president op bezoek in de VS jaloers op zou zijn, al zou zijn staf het intellectueel misschien iets uitgebalanceerder samenstellen. En hij mocht logeren in dezelfde residentie van de Nederlandse ambassadeur. Maar dat was om veiligheidsredenen.
,,Ik ben Pim Fortuyn niet'', is een sleutelzin uit zijn Amerikaanse boodschap. Maar in diens voetsporen is Geert Wilders bezig de bekendste Nederlander in Amerika te worden.
Bron: Marc Chavannes in: Wilders snuift in VS conservatieve thema's op. NRC Handelsblad rubriek Binnenland, zaterdag 15 januari.
Slechts enkele kanttekeningen: Tot vervelens toe herhaalt het NRC de zin: Ik kan niet alleen islam doen. Over de precieze context waarin de zin geplaatst is wordt niets verhaald. De zin in kwestie doet het natuurlijk leuk als ankeiler om de man zichzelf als dom neer te laten zetten.
Het aanhalen van Ian Buruma, die nog 'wel eens' in de Volkskrant wordt aangehaald versterkt het gevoel tot de familie te behoren die de waarheid in pacht heeft. Natuurlijk had Ian Buruma hem wild afgeschilderd. Van zijn vrienden bij de Volkskrant hoorde de man immers geen andere verhalen. Het erbij halen van de totaal overbodige mening van Ian Buruma voor dit stuk over het wedervaren van Geert Wilders past echter uitstekend in een mogelijk discutabele opzet Geert Wilders 'wat' zwarter af te schilderen dan deze zich presenteert.
Het toppunt van de gekleurde berichtgeving is wel deze bijzin: Het is een programma waar een Nederlandse minister-president op bezoek in de VS jaloers op zou zijn, al zou zijn staf het intellectueel misschien iets uitgebalanceerder samenstellen. Zo is Geert Wilders weer leuk neergezet als wat dommige sensatiezoeker in het NRC. Het gaat helaas bergafwaarts met de krant die ik vroeger wat hoger had zitten...
NRC met vervolgens het verhaaltje dienstbaar aan de negatieve typering van Wilders door de navolgende zin: ,,Ik ben Pim Fortuyn niet'', is een sleutelzin uit zijn Amerikaanse boodschap. Maar in diens voetsporen is Geert Wilders bezig de bekendste Nederlander in Amerika te worden.
Het gaat er Geert Wilders elemaal niet om bekend te worden in Amerika maar de suggestie is gewekt dat er een ijdeltuiterig reisje is ondernomen.
Jammer toch dat het NRC niet langer in staat lijkt om haar nieuws wat meer neutraal te presenteren. Jensma had al eens eerder kleur bekend en tegenwoordig is men bij deze krant zelfs al bezig mogelijke concurrentie zwart te maken via de aloude queer en sneer techniek...
Erik (de Vlieger),als je meeleest: Er is een behoefte aan een echte kwaliteitskrant in Nederland die minder lippendienst bewijst aan de sociaal-democratie en zich gewoon beperkt tot de nieuwsfeiten en achtergrondinformatie zonder deze zelf in te kleuren middels een suggestieve schrijfwijze. Nu je even niks omhanden hebt kan dat misschien een leuke nieuwe uitdaging zijn.