Wat is een roadmovie?
Meestal gaat een roadmovie over 2 mensen, die onderweg zijn. Al reizend komt iets moois tot stand of maken ze van alles mee. De roadmovie kan kenmerken hebben van de thriller, de western, de actiefilm, maar ook een drama of een romantisch liefdesverhaal kan de vorm aannemen van een roadmovie. Vaak heeft een roadmovie een licht anarchistisch karakter. De personages zijn van huis en een gevoel van vrijheid maakt zich van hen meester.
Alle roadmovies zijn een zoektocht. De weg is een goede metafoor voor het zoeken, die meteen veel mogelijkheden biedt om in verschillende situaties te belanden die de 'hopeloosheid en de noodzaak van die zoektocht' uitdrukken (bron: digischool.nl).
Welke films zijn roadmovies?
Hieronder wat voorbeelden (copy-paste van diverse internetsites):
Easy Rider (1969)
Misschien wel de beroemdste en invloedrijkste roadmovie aller tijden. Hij en Peter Fonda spelen twee kleine drugsdealers uit L.A. die per motorfiets naar Mardi Gras in New Orleans gaan. Het is het tijdperk van de flower power, van de grote bevrijding op allerlei gebied. Onderweg pikken ze een lifter op, een advocaat die op dezelfde golflengte zit. Maar het gebied van de rednecks is niet rijp voor zulke vrije geesten. De advocaat gaat er het eerst aan: op een nacht wordt hij eenvoudigweg doodgeslagen als hij, na een joint, met z'n twee reisgenoten in het gras langs de weg ligt te slapen. Dan besef je dat ook de andere twee de eindstreep niet zullen halen. Muziek van onder anderen The Byrds.
The Delivery (1999)
Twee jonge jongens besluiten een vrachtje drugs vanuit Amsterdam naar Spanje te vervoeren om in één klap het grote geld te pakken. Ze krijgen een strak reisscherna mee van hun opdrachtgever, die hen elke dag op een andere, afgesproken plek opbelt. De vrouw van een van de jongens blijft achter als onderpand. Onderweg stuiten ze op leden van een terroristische bende en dat gooit de plannen lelijk in de war.
Thelma and Louise (1991)
Een van de sterkste en interessantste roadrnovies van de jaren negentig. De naïeve Thelma en de oudere, wereldwijze Louise besluiten een weekendje weg te gaan. Thelma drinkt de eerste avond te veel, papt aan met de verkeerde vent en wordt prompt op de parkeerplaats bijna door hem verkracht. Als Louise de man neerschiet, is hun lot in feite al bezegeld, want ze zijn gedwongen op de vlucht te slaan. Harvey Keitel is de politieman die hen moet opsporen en die gaandeweg steeds meer sympathie voor ze begint op te vatten.
The African Queen (1951)
Een van de beroemdste klassiekers van John Huston. Humphrey Bogart speelt de altijd beschonken eigenaar van een klein vrachtbootje, Katharine Hepburn is de ongetrouwde zuster van een missionaris diep in Afrika, die na de dood van haar broer met Bogart meelift, terug naar de bewoonde wereld. Dat is althans de bedoeling. Maar het schip krijgt averij, en als gevolg van de oorlog krijgen ze ook nog te maken met een Duitse oorlogsbodem. Toch worden de onwaarschijnlijke reisgenoten verliefd op elkaar.
Cold Fever (1995)
Zeer originele en vooral pure roadmovie. De jonge Japanner Hirata verheugt zich op een golfvakantie op het zonnige Hawái. In plaats daarvan moet hij van zijn grootvader naar IJsland om zijn ouders, die daar zeven jaar geleden zijn verongelukt, de laatste eer te bewijzen. De jongen raakt in dat dunbevolkte, stijfbevroren land snel volledig van zichzelf vervreemd ('is this really Reykjavik?') maar de ontmoetingen met een aantal merkwaardige mensen maken dat hij zijn missie volbrengt: eerst per vliegtuig, dan per bus, vervolgens per vuurrode tweedehands Citroën DS, en ten slotte per IJslandse pony.
Coupe de Ville (1990)
Patrick Dempsey, Arye Gross en Daniel Stern spelen onder regie van Joe Roth drie broertjes die hun vader (Alan Arkin) bijna tot wanhoop brengen met hun eeuwige knokpartijen ('Als ik boven moet komen, vloeit er bloed'). Als de jongens eenmaal volwassen zijn en de vader hoort dat hij ongeneeslijk ziek is, draagt hij ze op om samen een Cadillac (een hemels blauw juweel, model Coupe de Ville 1954) vanuit Michigan naar Florida te rijden. De auto is een verjaarscadeau voor hun moeder, en de vader hoopt dat de drie onderweg nader tot elkaar zullen komen. De auto mag bij aankomst geen enkel schrammetje vertonen, maar het eerste aanrijdinkje doet zich natuurlijk al binnen tien minuten voor. Vooral Daniel Stern levert prachtig werk als de verzenuwde oudste broer.
The Adventures of Priscilla. (1994)
In deze tragikomedie reizen een oudere trans-seksueel en tweejonge travestieten per roze geschilderde bus van Sydney aan de Australische kust dwars door de rode woestijn naar Alice Springs om er een serie travestieshows te geven. Onderweg ontmoeten ze tolerante aboriginals en intolerante Australische boeren. De film is inmiddels uitgegroeid tot cultfilm.
la Huitieme Jour (1996)
Een Franse, gescheiden zakenman rijdt de hond van een lifter aan. De jongen blijkt een mongool, op zoek naar zijn overleden moeder. De man voelt zich schuldig en neemt de jongen mee naar huis. Al snel begint hij te ontdekken dat die ogenschijnlijk achterlijke knul veel beter weet waar de prioriteiten in het leven liggen dan hijzelf, geslaagde materialist. Het leverde Pascal Duquenne, die in werkelijkheid ook aan het syndroom van Down lijdt, een Palm op.
From dusk till dawn
De bankovervallers Seth en Richie Gecko (George Clooney en Quentin Tarantino) ontvluchten Amerika. Met de politie op hun hielen gijzelen ze een ex-pastoor (Harvey Keitel) en diens twee kinderen. In hun camper weten ze ternauwernood de Mexicaanse grens te passeren. Het gevaar lijkt geweken en ze rijden naar een bar die de hele nacht open blijft, de Titty Twister. Maar zodra de gijzelnemers en de drie gijzelaars de bar binnengaan en de deuren sluiten, blijkt het een heel andere tent dan ze in eerste instantie gedachten hadden. En dan breekt de hel letterlijk los....
From Dusk Till Dawn begint als een soort van roadmovie met thriller elementen, maar gooit na een uur het roer radicaal om en verandert in bloederige horror.
Rain man (1988)
Als de vader van de yuppie Charley overlijdt, erft hij een klassieke auto en een hem tot dan toe onbekende broer. Raymond is autistisch, maar is wel in staat om gecompliceerde wiskundige vraagstukken op te lossen. Hun vader heeft al zijn geld achter gelaten aan Raymond, terwijl hij totaal geen idee heeft waar geld voor is. Charley is woedend, en ontvoert Raymond uit zijn verzorgtehuis. Hij komt er echter achter dat Raymond niet wil vliegen, en dus zijn ze gedwongen om per auto te reizen. Wat volgt is een lange rit waarbij de twee elkaar leren te waarderen.
The straight story (1999)
The Staight Story is een roadmovie gebaseerd op het waargebeurde verhaal van de 73-jarige Alvin Straight, die in 1994 op zijn grasmaaier een zes weken durende tocht onderneemt, vanuit Iowa naar Wisconsin, om zijn zieke broer op te zoeken. Het feit dat het met de auto een halve dag rijden is, maakt duidelijk dat zijn reis een verzoeningsgebaar is naar zijn oudere broer, die hij na een ruzie, 10 jaar niet gesproken heeft. Onderweg ontmoet Alvin diverse lokale bewoners met ieder hun eigen verhaal.
The motorcycle diaries(
Het is 1952. De 23-jarige student geneeskunde Ernesto (Gael García Bernal), die later beroemd zou worden als de revolutionaire Che Guevara, besluit samen met zijn vriend Alberto, een 29-jarige biochemicus, op reis te gaan door Zuid-Amerika. De twee stappen op Alberto's Norton 500 motorfiets en beginnen aan een avontuurlijke reis. De vrienden raken steeds verder verwijderd van hun vertrouwde leefomgeving, niet wetende wat er op hun pad zal komen. Wat volgt is een boeiende reis van acht maanden, waarin Ernesto en Alberto stuiten op een hoop kleurrijke figuren en vele memorabele gebeurtenissen meemaken waarmee een bewustwordingsproces op gang wordt gebracht dat hun latere politieke en sociale ambities zal bepalen.
Y tu mama tambien
Mexicaanse roadmovie waarin twee pubers en een tien jaar oudere Spaanse door Mexico rijden op zoek naar het ideale strand.
Julio en Tenoch, allebei zeventien, allebei pubers en allebei hartstikke geil. Maar gelukkig zijn er ook vriendinnetjes waar de heren hun lusten op kunnen 'botvieren'. Nu is het alleen zo dat de vakantie nadert en de vriendinnetjes naar Europa gaan en de jongens alleen achterlaten. Vanzelfsprekend wordt er innig afscheid genomen en trouw gezworen. Mooie scène als een van de heren naar boven wordt geroepen om te helpen zoeken naar het spoorloze paspoort. Heel snel wordt van de gelegenheid gebruik gemaakt om een wip te maken, maar dan komt moeder opeens binnen... Oeps; coïtus interuptus!
De twee vrienden hebben een soort pact met elkaar gesloten, waarin een aantal regels staan, zoals bijvoorbeeld niet met elkaars vriendin klooien. De heren maken kennis met de oudere en rijpere Luisa, de vrouw van een neef. Als geintje maken de drie een afspraak om naar het mooiste strand van Mexico te gaan. Maar als Luisa wordt bedrogen door manlief, besluit ze voor zichzelf te kiezen en te pakken wat er te pakken valt. Ze belt de jongens op en neemt het aanbod alsnog aan. De drie gaan in een geleende bak op zoek naar Boca del Cielo. Of dat nu bestaat of niet, daar hebben de heren geen idee van natuurlijk, want hun motieven zijn duidelijk. Maar zijn die van Luisa dat ook...?
Ik dacht dat ik toch al redelijk wat road movies had gezien, maar tijdens het samenstellen van bovenstaand lijstje (niet uitputtend) blijkt toch van niet! Easy rider heb ik bijvoorbeeld nog nooit gezien. Wel gezien: Thelma & Louise, the adventures of Priscilla, Y tu mama tambien, rain man, from dusk till dawn, the straight story. Vind het moeilijk om aan te geven welke ik het meest de moeite waard vond, maar iene-miene-mutte onder mijn voorkeuren levert the straight story op.
Welke roadmovie vond jij het mooist? Hoeft dus niet op dit lijstje te staan
Edit: nu hopelijk met werkende foto's!
[ Bericht 2% gewijzigd door femmeChantal op 12-01-2005 13:07:59 ]
"Priscilla" blijft een sterke film.
"Coupe DeVille" is ook wel aardig, maar een beetje deprimerend.
Overigens heb je ook roadmovies met een minder zware belasting, zoals "Smokey & the bandit" en "The Cannonball Run", en vergeet "Kingpin" niet.
"Kalifornia" met Brad Pitt en David Duchovny is ook wel aardig.
Meer van hetzelfde, maar vele malen slechter was "Natural Born Killers".
[ Bericht 20% gewijzigd door dmace op 12-01-2005 08:43:37 (meer films toegevoegd) ]
). TS begint: the straight story is een licht ontroerende, eenvoudige, ongedwongen, feelgood-achtige film. De film is echter wel traag, als je van snelle heftige actie houdt is deze film niks voor jou.
[ Bericht 2% gewijzigd door femmeChantal op 12-01-2005 13:13:09 (typfoutje) ]
quote:Klopt, bij from dusk till dawn is alleen het eerste deel roadmovie, daarna begint een horrorachtig iets (was niet zo aan mij besteed).Op woensdag 12 januari 2005 08:37 schreef dmace het volgende:
"From Dusk till dawn" een roadmovie? 90% speelt zich af in een kroeg...
Duel>Met zo weinig een goede fim maken.
Sugerland Express >acteren
Crosssroads> (nee niet die met britney) Steve Vai als de duivel,yes.
[ Bericht 40% gewijzigd door Foo_niks op 12-01-2005 08:48:31 ]
quote:Welke overigens wel degelijk kwalificeert als Roadmovie (ondanks dat het een baggerfilm is).Op woensdag 12 januari 2005 08:42 schreef Foo_niks het volgende:
Crosssroads (nee niet die met britney)
Fear and Loathing in Las Vegas
Kalifornia.
Ik zal vast nog wel meer favo's hebben, maar deze kwamen meteen bij me boven.
[ Bericht 38% gewijzigd door devlinmr op 12-01-2005 09:31:49 ]
Een film van Takeshi Kitano.
Gaat over een jongetje die bij z'n oma woont (zijn moeder werkt elders... Of dat wordt je iig wijsgemaakt... Hij heeft z'n moeder iig nog nooit ontmoet)) en in de zomervakantie naar z'n moeder wil. Om hem te begeleiden, wordt de partner van z'n oma's vriendin meegestuurd... Een mannetje van middelbare leeftijd die echt een gigantische lul van een vent is. Met z'n grote bek krijgt 'ie veel voor elkaar, maar niet iedereen is er van gediend...
Een bijzonder grappige en ontroerende film, al vergt het nogal wat van de (westerse) kijker om zich aan te passen aan het lage tempo van de film.
[ Bericht 49% gewijzigd door Jordy-B op 12-01-2005 09:46:21 ]
oh wacht
quote:Op woensdag 12 januari 2005 09:20 schreef Killjoy het volgende:
Bangbus
quote:Op woensdag 12 januari 2005 08:38 schreef femmeChantal het volgende:
Misschien is het ook leuk om even aan te geven waarom je de film zo goed vindt (en waarom we hem beslist allemaal moeten gaan zien).
[ Bericht 4% gewijzigd door femmeChantal op 12-01-2005 13:14:01 (herhaling van typfoutje) ]
Sterk spel van Harry Dean Stanton en Nastassja Kinski, geweldige steelguitar-muziek van Ry Cooder.
Die openingsscène, waarin de hoofdpersoon door de woestijn dwaalt, die luchten, de muziek er bij, ijzersterk. Wat mij betreft één van de allerbeste films die ik ooit gezien heb.
IMDB: 7,6.
Quote:
Brilliant masterpiece.
A combination of stunning photography and an incredible performance by Harry Dean Stanton (who is rarely offscreen but doesn't speak until about a half hour into the film) brings us a portrait of loss and loneliness with an impact rarely seen in any art form. Without being pretentious, formulaic or self-consciously "arty", this film manages to bring more genuine human emotion to the screen than a half-a-dozen "normal" movies. Do not miss this one.
From Dusk Till Dawn! (gewoon goed!)
Natural Born Killers! (lekker overdreven)
quote:dat meen je niet , wat een ontzettende kutfilm was dat , ik vond Amsterdam verdacht veel op Parijs lijken , het verhaal was kut en de acteurs slecht.
maarja over smaak valt niet te twisten zeggen we maar...
Die Aziatische film over het jongetje klinkt ook erg mooi. De andere films moet ik nog even nazoeken.
[ Bericht 74% gewijzigd door femmeChantal op 12-01-2005 17:14:56 ]
Nog niet genoemd: Il Ladro di Bambini. Italiaanse film van alweer een tijdje terug over een politieman die twee uit huis geplaatste kinderen moet begeleiden naar een opvanghuis. Het jongetje en meisje zijn door jarenlang misbruik (de moeder gebruikte het meisje als hoertje) erg in zichzelf gekeerd en wantrouwend, maar gaandeweg ontstaat er een mooie pand tussen de drie. Erg ontroerend.
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 12-01-2005 17:47:16 ]
Paul Newman en Robert Redford worden in deze halfernstige western achtervolgd door de politie.
Regie George Roy Hill. Oscars voor het camerawerk ( Conrad Hall ), Muziek ( Burt Bacharach ) en scenario ( William Goldman )
Misschien kent iemand het liedje 'Raindrops keep falling on my head.'
Schitterende film met een adembenemende slotscene. 5 sterren *****
1 van de fijnste films die ik ooit heb gezien. De muziek is ernstig goed, het acteren is zeer boven gemiddeld en het is niet zo'n gaylord verhaal ook. Eindelijk een echt originele film over een band die groot probeert te worden
SPOILERen dat lukt uiteindelijk niet. Voor de verandering
Heb eigenlijk maar weinig roadmovies gezien.
quote:Bij mij ookOp woensdag 12 januari 2005 09:02 schreef Atreidez het volgende:
[afbeelding]
Fear and Loathing in Las Vegas
[afbeelding]
Kalifornia.
Ik zal vast nog wel meer favo's hebben, maar deze kwamen meteen bij me boven.
Verder: Easy rider en MadmaxII: The Road warrior
dat kun je ook zeggen van Natural Born Killers en die heb ik net als roadmovie genoemd.
Ook al Road trip dus
quote:Il ladro di Bambini heb ik ook ooit gezien, was ik alweer vergeten als roadmovie! Inderdaad mooi, alleen kan ik me het einde niet meer herinneren.Op woensdag 12 januari 2005 17:45 schreef k_man het volgende:
Nog niet genoemd: Il Ladro di Bambini. Italiaanse film van alweer een tijdje terug over een politieman die twee uit huis geplaatste kinderen moet begeleiden naar een opvanghuis. Het jongetje en meisje zijn door jarenlang misbruik (de moeder gebruikte het meisje als hoertje) erg in zichzelf gekeerd en wantrouwend, maar gaandeweg ontstaat er een mooie pand tussen de drie. Erg ontroerend.
Ik weet dan nog wel dat ik ze erg mooi vond en globaal het verhaal, maar hoe het ook al weer precies zat?
En er is ook al een topic over: zie Sideways !
PS: lees dit topic even, erg goede 'kritieken'!
Verhaaltje:
Miles neemt zijn vriend Jack, die op het punt staat te gaan trouwen, mee op wijnreis door Californië. Lekker eten en drinken - dát is wat Miles in zijn hoofd heeft. Jack wil het liefst met zoveel mogelijk vrouwen het bed delen. De kwaliteit van regisseur Payne is zijn vermogen dit huis-, tuin- en keukenleed om te buigen tot een mild stemmende komedie. Sideways is zo'n film waarin de humor schrijnt. Het gaat niet om goed of slecht, maar om de radeloosheid waarmee mensen zichzelf voor de gek houden.
)
Dumb and Dumber
quote:Op woensdag 12 januari 2005 09:17 schreef Jordy-B het volgende:
Kikujiro's Summer (Kikujiro no natsu)
[afbeelding]
Een film van Takeshi Kitano.
Gaat over een jongetje die bij z'n oma woont (zijn moeder werkt elders... Of dat wordt je iig wijsgemaakt... Hij heeft z'n moeder iig nog nooit ontmoet)) en in de zomervakantie naar z'n moeder wil. Om hem te begeleiden, wordt de partner van z'n oma's vriendin meegestuurd... Een mannetje van middelbare leeftijd die echt een gigantische lul van een vent is. Met z'n grote bek krijgt 'ie veel voor elkaar, maar niet iedereen is er van gediend...
Een bijzonder grappige en ontroerende film, al vergt het nogal wat van de (westerse) kijker om zich aan te passen aan het lage tempo van de film.
Absoluut ook mijn favo roadmovie.quote:Ik denk dat ik ook weet wat je favoriete road book is.Op woensdag 12 januari 2005 09:30 schreef Phaedrus het volgende:
Een roadmovie waarin de benenwagen voornamelijk als vervoersmiddel fungeert en de 'zoektocht' naar 'the thing' uitmondt in een dromerige overlevingstocht. Beide personages worden vervolgens figuurlijk binnenstebuiten gekeerd zónder dat letterlijk uit te spreken. Maximaal minimalisme. Een film die visueel gezien wel in het straatje van Andrey Tarkovsky en Bela Tarr past en minstens zo betoverend is.
[ Bericht 12% gewijzigd door BJB op 19-02-2005 19:09:02 ]
Ontroerende film, waarin een vader zijn gehandicapte tienerzoon voor het eerst in zijn leven ziet en samen met hem op reis gaat voor een behandeling in het buitenland. Prachtig gespeelde rollen van o.a. Kim Rossi Stuart en Charlotte Rampling.
Recensie:
Een realistische en gevoelige, maar toch niet sentimentele film, waarin een jonge vader en een hem nauwelijks bekende zoon samen een reis ondernemen waarvan vooral de vader veel leert. Regisseur Amelio is wel eens eerder met een kind op stap geweest. Toch is deze film verre van een herhaling van zijn veelgeprezen Il ladro di bambini. Al was het maar omdat de reis nu niet naar het zuiden, maar naar het noorden gaat. Gianni ontmoet zijn kind feitelijk voor het eerst op het moment dat hij de zorg over hem op zich neemt. Hij wordt daarbij vooral psychologisch op de proef gesteld. De jonge Paolo, die tot dan toe zonder zijn vader opgroeide bij de familie van zijn overleden moeder, is zwaar gehandicapt, zowel lichamelijk als geestelijk. Dit als gevolg van een gecompliceerde geboorte waarbij zijn moeder stierf. Gianni neemt zijn onbekende en onberekenbare zoon mee naar Berlijn. Hier hoopt hij specialisten te vinden die hem kunnen behandelen. De film is vooral een acteursprestatie - al is het regisseren van de ook in werkelijkheid gehandicapte Andrea Rossi uiteraard ook een regisseursprestatie. Op het moment dat Charlotte Rampling in het verhaal verschijnt (als de medisch specialiste Nicole), wordt de acteurs/regisseursprestatie nogmaals naar een ander niveau getild. De kwaliteit van de acteurs en de kracht van het verhaal (gebaseerd op het autobiografische boek Nati due volte van Giuseppe Pontiggia) overstijgen de latente Euro-mengelmoes van personages en dialogen. (GjZ)
Italy, 2004
quote:Ten eerste is het geen roadmovie. Het verhaal speelt zich het overgrote deel van de film af in Berlijn.Op zondag 3 april 2005 08:16 schreef femmeChantal het volgende:
Nieuwe roadmovie: Le chiavi di casa (The House Keys)
Ten tweede vond ik het een heel aardige, maar wel nogal langdradige film. Helemaal als je bedenkt dat deze film van dezelfde regiseur is als Il ladro di bambino, is het veel van hetzelfde. Volwassen en kinderen die elkaar nog nooit eerder gezien hebben en gedurende de film langzamerhand een band met elkaar krijgen. Dat was Il ladro di bambino en dat is hier nu weer zo. Zij het dat Il ladro di bambino wél een hele goede film was.
Maar hij is dus niet écht de moeite waard. Die indruk kreeg ik al een beetje uit de recensie: "de film is vooral een acteursprestatie"... Say no more
Ikzelf vond Takeshi Kitano's 'Kikujiro' erg de moeite waard, en natuurlijk 'Fear and Loathing in Las Vegas'!!!
quote:In de OP al...Op maandag 4 april 2005 00:19 schreef Forumschorem het volgende:
Thelma & Louise nog niet eens genoemd?
Mustapha, een oude Marokkaanse immigrant in Frankrijk, meent dat hij wellicht niet lang meer te leven heeft. Zijn droom is nog voor zijn dood de pelgrimstocht naar Mekka te maken (de zgn. 'hajj'). Hij verzoekt zijn jongste zoon Réda hem te begeleiden als chauffeur. Réda staat ver af van de traditionele wereld van zijn vader, maar kan hem echter niet teleurstellen. Ze beginnen de tocht als de meest onwaarschijnlijke reisgezellen, waarbij hun leeftijdsverschil zich niet alleen uit in hun houding tegenover traditie en wat belangrijk is in het leven, maar ook in hun taalgebruik.
Le grand voyage is een roadmovie met een voorspelbare uitkomst: vader en zoon zullen nader tot elkaar komen. De manier waarop dat gebeurt, ligt minder voor de hand. Hoogoplopende ruzies of emotionele verzoeningen komen er niet aan te pas, en de gebeurtenissen onderweg lijken weinig louterend.
Natuurlijk is Le grand voyage een pleidooi voor wederzijds begrip, gaf Ferroukhi -geboren in Marokko en opgegroeid in Frankrijk- toe in interviews. Hij wilde laten zien hoe het geloof van zijn ouders ook kan zijn: vreedzaam en humaan. Het gebeurt op een subtiele manier, zonder uitroeptekens. Goed kijken, en niet te snel oordelen, is de boodschap die Ferroukhi zijn publiek meegeeft. Dat geldt ook voor zijn film, die gaandeweg wint aan schoonheid en zeggingskracht.
Gast op weg naar vriendin ofzo onder begeleiding van blinde diskjockey.
http://www.imdb.com/title/tt0067927/
Thunderbolt and Lightfoot
Een verademend frisse en snelle vertelling van een oudere bankrobber (Clint Eastwood, ie. Thunderbolt, omdat ie met expolsieven kluizen kraakte) en de jonge spring-in-t-veld Lightfoot (Jeff Bridges) die elkaar in t midden van vluchtigheid en ontsnapping treffen. Vooral Bridges is aandoenlijk als een soort jong hondje dat meteen in de schaduw van de grote Clint mee hobbelt en wil meedoen aan een grote kraak. Clint is briljant als de wijze cynische vos die hij inmiddels is en ontwikkelt zich tegen wil en dank toch als de oudere broer die Lightfoot nooit had... Het einde is treurig zoals een goede roadmovie betaamt. Een verstild meesterwerkje van een regisseur die later nog wat hoogstandjes zou maken (the deer hunter), maar eigenlijk dit debuut nooit heeft weten te evenaren in eenvoudige effectiviteit.
http://www.reelfilm.com/thunderb.htm
Aaltra -> rolstoelenroadmovie.
quote:deze heb ik van de week gekeken. Dit is serieus de meest dramatische film die ik ooit heb gezien. Totaal niet mijn smaak, en hele slechte humorOp woensdag 12 januari 2005 09:02 schreef Atreidez het volgende:
[afbeelding]
Fear and Loathing in Las Vegas
[afbeelding]
Kalifornia.
Ik zal vast nog wel meer favo's hebben, maar deze kwamen meteen bij me boven.
quote:Fear and Loathing? het is ook een film van en voor drugsgebruikers volgens mijOp dinsdag 24 januari 2006 19:44 schreef Exel het volgende:
[..]
deze heb ik van de week gekeken. Dit is serieus de meest dramatische film die ik ooit heb gezien. Totaal niet mijn smaak, en hele slechte humor
Beide erg goede films
Owja en Fear And Loathing natuurlijk
quote:Slechte, vervelende, waar-de-loze kutfilm. Ik heb echt 1,5 uur van mijn leven VERSPILD aan dit stuk BAGGER.Op woensdag 12 januari 2005 08:14 schreef femmeChantal het volgende:
Easy Rider (1969)
Misschien wel de beroemdste en invloedrijkste roadmovie aller tijden. Hij en Peter Fonda spelen twee kleine drugsdealers uit L.A. die per motorfiets naar Mardi Gras in New Orleans gaan. Het is het tijdperk van de flower power, van de grote bevrijding op allerlei gebied. Onderweg pikken ze een lifter op, een advocaat die op dezelfde golflengte zit. Maar het gebied van de rednecks is niet rijp voor zulke vrije geesten. De advocaat gaat er het eerst aan: op een nacht wordt hij eenvoudigweg doodgeslagen als hij, na een joint, met z'n twee reisgenoten in het gras langs de weg ligt te slapen. Dan besef je dat ook de andere twee de eindstreep niet zullen halen. Muziek van onder anderen The Byrds.
Badlands (1973, Terrence Malick)
Roadmovie met een Bonnie & Clyde-achtige thematiek maar in werkelijkheid losjes gebaseerd op het waargebeurde verhaal van een moordlustig tienerduo uit de jaren vijftig; Charles Starkweather en z’n vriendin.
Martin Sheen als gewelddadige psycho en Sissy Spacek als naief gansje zijn beide subliem in hun rol. De cinematografie waarmee het desolate midwesten van de VS wordt weergegeven is prachtig.
Film schijnt ook een grote inspiratiebron te zijn geweest voor de scripts die Malick-fanboy Quentin Tarantino later zou schrijven voor Natural Born Killers en True Romance.
quote:Nou, femmeChantal, als ik het bovenstaande lees, dan ga ik in m'n eentje niet voldoen aan de criteria. Dus ik stel voor dat je maar met me mee moet gaan en wie weet wat er allemaal gebeurd!Op woensdag 12 januari 2005 08:14 schreef femmeChantal het volgende:
Roadmovies! Vind ik vaak erg leuk en interessant om te zien.
Wat is een roadmovie?
Meestal gaat een roadmovie over 2 mensen, die onderweg zijn. Al reizend komt iets moois tot stand of maken ze van alles mee. De roadmovie kan kenmerken hebben van de thriller, de western, de actiefilm, maar ook een drama of een romantisch liefdesverhaal kan de vorm aannemen van een roadmovie. Vaak heeft een roadmovie een licht anarchistisch karakter. De personages zijn van huis en een gevoel van vrijheid maakt zich van hen meester.
[ Bericht 22% gewijzigd door dvdfreak op 25-01-2006 13:05:03 ]
Is een poll niet een goed idee?
quote:The byrdsOp woensdag 25 januari 2006 01:14 schreef Jordy-B het volgende:
Easy Rider is tof... Alleen de muziek maakt 't al de moeite waard om die film te zien, man...
quote:Ja, die is leuk
. Een andere waar ik me goed bij heb vermaakt is Midnight Runnings. En al raken ze af en toe van de weg: in Oh Brother were art thou wordt ook wat afgereisd.
Two lane blacktop
Vanishing point
Bullitt
The Gumball rally
Thunder road
dirty harry,crazy larry
Smokey & The bandit
The Blues brothers
hollywood knights
mad Max
The road warrior
Le mans
Gone in 60 seconds (1974)
More American Graffitti
Funny car Summer
Cannonball
White Lightning
Death race 2000
Eat My Dust!
TheLively set
the French Connection
To live &die in L.A
Viva Las Vegas
Ronin
Against All Odds
Christine
Cobra
Hot Rod
Hot Rod Girl
The cannonball run (1981)
The Driver
Used Cars
Gone in 60 seconds (2000)
Hot Rods To Hell
Goldfinger
Tucker :The Man And his Dreams
The Italian Job
The Fast & The furious
quote:roadmoviesOp woensdag 25 januari 2006 18:53 schreef Foo_niks het volgende:
Gone in 60 seconds (2000)
Goldfinger
The Italian Job
The Fast & The furious
Surrealistisch 'sprookje' over een stel (Nicolas Cage en Laura Dern) dat op de vlucht is voor de moeder van het meisje (Diane Ladd). Op hun weg komen ze nogal wat bizare gebeurtenissen en mensen tegen waarvan de scenes met Bobby Peru (Willem Dafoe) op mij de meeste indruk maakte.
Ik vond The motorcycle diaries best geweldig
Easy rider was best leuk
Ik vind Fear and loathing in Las Vegas zo verschrikkelijk overgewaardeerd. Ik kon hem niet eens afkijken.
True Romance
Freeway
Duel
met een meer humoristische inslag
Planes, Trains and Automobiles
The Blues Brothers
...alhoewel redelijke cult status
- "Chastity" met Cher
Oude film uit 1969. Gaat over een meisje dat van huis wegrent omdat ze het daar niet langer meer uithoudt. Vervolgens trekt ze al liftend door grote delen van Amerika in de hoop om elders haar geluk te vinden. Prachtig verhaal.
- "The Chase" met Charlie Sheen
Een van de beste komedies die ik ooit gezien heb! Een gozer kidnapped de dochter van een rijke gozer omdat hij op de vlucht is voor de politie. Samen rijden ze honderden kilometers door Amerika en worden tijdens de rit voortdurend achtervolgt door een hoop politie, en worden uiteindelijk ook verliefd op elkaar.
- "Road Trip" met Breckin Meyer
Grappige komedie over een gozer die vreemd is gegaan. Hij heeft de hele vrijpartij perongeluk opgenomen met z'n video-camera en heeft perongeluk juist die band naar z'n vriendin opgestuurd terwijl dat de andere band met een video-boodschap had moeten zijn. Zijn vriendin woont aan de andere kant van het land. Hij en wat vrienden rijden erheen om zo de postbode voor te kunnen zijn.
- "Joy Ride" met Paul Walker
Fantastische thriller. Een jongen gaat z'n broer uit de gevangenis ophalen. Ondertussen pikt hij ook een vriendin van hem op, en rijden met z'n drieën de lange weg terug naar huis. Ondertussen beginnen ze wat met de zend-radio te klooien en halen een geintje uit met een truck-bestuurder. Ze doen alsof ze een lekkere griet zijn, maar die gozer komt daar uiteindelijk achter en is daar niet zo blij mee
- "The Stand" met Gary Sinise
Ronduit de beste thriller/horror film die ik heb, en die ik ooit gezien heb. Door een of andere kwaaie gast breekt er wereldwijd een gigantische epidemie uit, en 99% van de wereldbevolking sterft uit. Slechts enkelen blijken hiertegen imuun te zijn, en samen bundelen ze zich om door het land te trekken opzoek naar overlevenden om samen het kwaad te bestrijden.
- "Thelma & Louise" met Susan Sarandon
Deze film heb ik lang niet meer gezien. Wel weet ik dat één van die twee grieten ongelukkig is en van huis is gevlucht. Ergens in een bar wordt het knokken en haar vriendin schiet een gozer kapot, en samen vluchtten ze weg voor de politie.
[ Bericht 42% gewijzigd door Erick1985 op 27-01-2006 17:58:38 ]
Duel (1971)
Kat en muis spel tussen een auto en een opgevoerde truck.
Kalifornia. Juliette Lewiss was zo mooi in deze film
quote:Daar moest ik onmiddellijk aan denken. Geweldige film. Bruce Springsteen schreef er 'Nebraska' over.Op woensdag 25 januari 2006 01:50 schreef local34 het volgende:
[afbeelding]
Badlands (1973, Terrence Malick)
(...)
'Paris, Texas' is ook geweldig.
quote:Ja deze film is echt magistraal.Op zaterdag 28 januari 2006 18:18 schreef Skwish het volgende:
[afbeelding]
Duel (1971)
Kat en muis spel tussen een auto en een opgevoerde truck.
quote:absoluut.Op zondag 29 januari 2006 20:31 schreef Erick1985 het volgende:
Dat is wel een aanradertje dus??
quote:4 zinnen dialoog in de hele film en vrijwel altijd een auto, weg of truck in beeld.. lijkt me toch het summumOp zondag 29 januari 2006 20:50 schreef Sokolsky het volgende:
Duel is toch geen roadmovie? Nou ja, tenzij je het begrip heel erg letterlijk neemt.
quote:'Badlands' is toch een nummer van Bruce Springsteen?Op zaterdag 28 januari 2006 19:46 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Daar moest ik onmiddellijk aan denken. Geweldige film. Bruce Springsteen schreef er 'Nebraska' over.
'Paris, Texas' is ook geweldig.
Past hierin volgens de inleiding, maar nog niet genoemd: Apocalypse Now.
.jpg)
My Own Private Idaho (1991)
Ik heb deze film lang geleden gezien, maar ik moest er direct aan denken toen ik de topictitel zag...
Deze film gaat over een jongen met een soort van slaapziekte, die geconfronteerd word met een onmogelijke liefde. Dit alles speelt zich af in het oneindige Idaho...
Kent iemand deze film?
quote:Anders lees je even de OP. Daar staat een mooie omschrijving van een roadmovie.Op zondag 29 januari 2006 20:53 schreef Laton het volgende:
[..]
4 zinnen dialoog in de hele film en vrijwel altijd een auto, weg of truck in beeld.. lijkt me toch het summum
quote:Op zondag 29 januari 2006 21:41 schreef Muzzie het volgende:
[..]
Past hierin volgens de inleiding, maar nog niet genoemd: Apocalypse Now.
quote:ja weet ik, en geheel van toepassing op duel vind ikOp zondag 29 januari 2006 22:56 schreef Sokolsky het volgende:
[..]
Anders lees je even de OP. Lijkt me een goede omschrijving van een roadmovie.
quote:Op zondag 29 januari 2006 22:57 schreef Laton het volgende:
[..]
ja weet ik, en geheel van toepassing op duel vind ik
quote:Duel is spanning, meer niet. Goede spanning, dat wel. Maar sociale interactie? Persoonlijke ontwikkeling? Zoektocht?Op woensdag 12 januari 2005 08:14 schreef femmeChantal het volgende:
Wat is een roadmovie?
Meestal gaat een roadmovie over 2 mensen, die onderweg zijn. Al reizend komt iets moois tot stand of maken ze van alles mee. De roadmovie kan kenmerken hebben van de thriller, de western, de actiefilm, maar ook een drama of een romantisch liefdesverhaal kan de vorm aannemen van een roadmovie. Vaak heeft een roadmovie een licht anarchistisch karakter. De personages zijn van huis en een gevoel van vrijheid maakt zich van hen meester.
Alle roadmovies zijn een zoektocht. De weg is een goede metafoor voor het zoeken, die meteen veel mogelijkheden biedt om in verschillende situaties te belanden die de 'hopeloosheid en de noodzaak van die zoektocht' uitdrukken (bron: digischool.nl).
quote:je hebt eigenlijk wel gelijk ja..toch hoort duel hier wel thuis vind ikOp zondag 29 januari 2006 23:00 schreef Sokolsky het volgende:
[..]
[..]
Duel is spanning, meer niet. Goede spanning, dat wel. Maar sociale interactie? Persoonlijke ontwikkeling? Zoektocht?
quote:Ja, klopt. Maar dat nummer gaat niet over de film, Nebraska wel.Op zondag 29 januari 2006 21:41 schreef Muzzie het volgende:
[..]
'Badlands' is toch een nummer van Bruce Springsteen?
(...)
http://www.imdb.com/title/tt0165832/Het valt me op dat weinig mensen deze film kennen, maar is zeker de moeite waard!
Wat een enorme topickick!Ik weet trouwens ook nog een roadmovie: little miss sunshine; http://www.imdb.com/title/tt0449059/
)
quote:Heb hem (nog) niet gezien, hopelijk komt dat nog, film lijkt me erg leuk.Roadmovie over een disfunctioneel Amerikaans gezin (man, vrouw, zoon, dochter, grootvader en oom) die met zijn allen in een oude, gele VW-bus op weg gaan naar Californië. Dat doen ze voor de negenjarige dochter Olive, die is op gelukkige wijze is doorgedrongen tot de finale van de Little Miss Sunshine-competitie. Scenarioschrijver Michael Arndt en het regisserende echtpaar Jonathan Dayton en Valerie Faris weten de valkuilen van het genre - voorspelbaarheid, een geforceerd happy end, overdreven buitenissige karakters - met succes te omzeilen.
quote:Ik vond hem tegenvallen, iets te blij en bedacht allemaal.Op zondag 6 mei 2007 04:58 schreef femmeChantal het volgende:
Ik weet trouwens ook nog een roadmovie: little miss sunshine; http://www.imdb.com/title/tt0449059/
[afbeelding]
[..]
Heb hem (nog) niet gezien, hopelijk komt dat nog, film lijkt me erg leuk.
quote:agreedOp woensdag 9 mei 2007 01:09 schreef kamagurka het volgende:
[..]
Ik vond hem tegenvallen, iets te blij en bedacht allemaal.
quote:Zeker weten!Op zaterdag 28 januari 2006 19:46 schreef Lienekien het volgende:
.............'Paris, Texas' is ook geweldig.
Die is onlangs nog als toneelstuk neergezet door De Paardenkathedraal, errug indrukwekkend!
Vooral wanneer ze door die republikeinse, anti-gay staat Alabama gaan cruizen met: 'Hillary for president', 'I am bisexual' en 'Nascar sucks' slogans op hun auto. Krijgen ze van die rednecks achter ze aan.
Is te zien op youtube.
en in een anders genre, maar ook blij vlagen redelijk geniaal, en zeker een roadmovie:
Planes, Trains and Automobiles
. Vanavond komt er weer eentje: Tumbleweeds, op NL 2 om 23.15 uur.
Aangename recensies in o.a. de Volkskrant en op cinema.nl:
quote:Mary Jo Walker (McTeer) is er eentje die zich aangetrokken voelt tot bad boys, zich dat te laat realiseert en vervolgens radicaal met het verleden breekt door met haar dochter Ava (Brown) te verhuizen. Zou trucker Jack (O'Connor) in haar volgende woonplaats San Diego ook uit het verkeerde hout zijn gesneden? Deze roadmovie is zeer de moeite waard door het prima script, de realistische dialogen en vooral het acteerwerk: McTeer is geniaal als rommelige moeder, Brown is een ontdekking en ook O'Connor (tevens regisseur) krijgt een dikke voldoende
Heb pas geleden The Drifter zitten kijken, nu ben ik zowieso een groot fan van roadmovies en reizen, maar deze stak er toch wel met kop en schouders boven uit, wat een heelijke langzame film/docu.
oe tof die ga ik ff zoeken. Baliquote:Op zondag 22 mei 2011 12:25 schreef Xlarge het volgende:
Schop [ afbeelding ]
Heb pas geleden The Drifter zitten kijken, nu ben ik zowieso een groot fan van roadmovies en reizen, maar deze stak er toch wel met kop en schouders boven uit, wat een heelijke langzame film/docu.
Ik heb er nog eentje: "Le grand voyage"
Tumbleweeds (zie paar posts hierboven) is trouwens wel een aanrader.quote:Le grand voyage - Religieuze road movie
door Harrie de Vries
9 juni 2005
Elke cultuur heeft zijn generatiekloven. Wij zijn en doen allemaal anders dan onze ouders, hebben andere interesses, willen graag afstand nemen en ons onderscheiden. Bij de in West-Europa wonende islamieten is deze kloof soms nog groter dan bij ons. De ouders hangen islamitische tradities aan en de jongere generatie staat al met twee benen in de westerse cultuur.
In Le Grand Voyage voelt een oude Marokkaanse man die al decennia lang in Frankrijk woont, het einde naderen. In de herfst van zijn leven wil hij, zoals een goed Moslim betaamt, Mekka bezoeken. Hij wil niet vliegen en heeft geen rijbewijs en dus geeft hij zijn zoon Reda de opdracht om hem in een aftandse Peugot vanuit Frankrijk naar Mekka te rijden. Reda ziet dit helemaal niet zitten maar doet wat hem gevraagd wordt. Op hun 5000 kilometer lange reis door Italië, over de Balkan, door Turkije en enkele Arabische landen, merken ze dat die 5000 kilometer een makkelijker overbrugbare afstand is dan de generatiekloof die tussen hen in staat.
Sociaal-maatschappelijk
Reda en zijn vader staan symbool voor hele generaties. Reda heeft een Franse vriendin, een mobiele telefoon en houdt wel van een biertje. Zijn vader is traditioneler. Hij volgt alle wetten van de Islam, bidt vijfmaal daags in oostelijke richting en gaat dus op pelgrimstocht naar Mekka. Uiteraard ontstaan er verschillende aanvaringen en ergernissen tussen de beide mannen. Zo gooit vader Reda's gsm weg omdat deze een te grote afleiding is op deze spirituele tocht, en komt Reda midden in de nacht dronken het hotel binnenstrompelen met een schone deerne. Regisseur Ferroukhi (die zelf met zijn vader een soortgelijke tocht ondernam) laat door middel van deze voorbeelden de steeds groeiende kloof tussen de generaties zien. Het is immers niet moeilijk voor te stellen dat soortgelijke situaties dagelijkse kost zijn in veel moslimgezinnen in West-Europa (maar ook bijvoorbeeld in christelijke gezinnen). Opvallend is dat Ferroukhi geen partij kiest: van beide kanten laat hij positieve en negatieve eigenschappen zien, zonder daar een waardeoordeel aan te geven. Zo wordt Le Grand Voyage gelukkig geen religieus pamflet maar eerder een sociaal-maatschappelijke schets.
Aangenaam verpakt
De boodschap is duidelijk: kinderen, heb eerbied voor je ouders en ouders, geef je kinderen de ruimte om zichzelf te ontwikkelen. Een beroep op wederzijds respect. En de film zelf? Die is prachtig. Road movies staan eigenlijk altijd garant voor mooie plaatjes, zonsondergangen, prachtige weidse beelden (van het ongerepte woestijnlandschap), mooie camerastandpunten, interessante reisgenoten, en dat is in het geval van Le Grand Voyage niet anders. Ferroukhi heeft een duidelijke boodschap en verpakt deze dus ook erg aangenaam. Dit wordt versterkt door de heerlijke kleine humor door snelle scèneovergangen en het vertederende acteerwerk van Nicolas Cazalé (Reda) en Mohamed Majd (de vader). Ferroukhi laat je met een weemoedige glimlach op je gezicht naar huis toe fietsen. De Gouden Leeuw voor Beste Debuutfilm op het filmfestival van Venetië was dan ook meer dan verdiend.
Nice, net gezien, love this one.quote:
Schop [ afbeelding ]
Heb pas geleden The Drifter zitten kijken, nu ben ik zowieso een groot fan van roadmovies en reizen, maar deze stak er toch wel met kop en schouders boven uit, wat een heelijke langzame film/docu.
Dunya en Desie
Twee gasten die hun oudere nicht meekrijgen op een roadtrip naar een strand.
Ze hebben geen idee hoe ze naar dat strand moeten want dat is een verzinsel van hun altijd stonede vriend Saba. Uiteindelijk krijgen ze ruzie om de nicht, waar ze allebei mee neuken.
En 't slot vind ik nogal verrassend (maar ik wil niet alles verklappen).
The Drifter vond ik ook chill, gewoon een relaxte film om onderuitgezakt te kijken. Surferdude die even weg wil van zijn standaard wereldje, out of his comfort zone, en dan vervolgens Bali (?) intrekt, daar veel gaat surfen. Een motor koopt, daarmee gaat touren. En hij blijft ook een tijd bij een inheemse bevolkingsgroep. Hele relaxte film waarin vrij weinig gebeurt, maar wel goed voor een vakantiemood (is niet heel handig als je bijna tentamens hebt =P)
deze valt hier ook wel onder denk ik
Las het topic en dacht direct aan Into the Wild. Loop een kwartier achter blijkbaarquote:Op zaterdag 18 juni 2011 11:16 schreef Retarded het volgende:
The Lucky Ones is erg leuk, en Into the Wild natuurlijk!