quote:
Op zaterdag 8 januari 2005 16:23 schreef mr_ivy het volgende:[..]
miskuikens, allemaal. nederland is geen multiculturele samenleving, maar een culturele. teveel termenneukerij is tegenwoordig heel populair, men gaat er zelfs scheef van kijken.
de nietswillende allochtoontjes kun je altijd een schop onder hun reet geven, zonder voorbehouden en zonder rechtsekwakzalverij.
en voor de support & co, lees eerst maar eens een aantal geschidenisboeken over nederland, gouden eeuw, werken van hugo de groot. dát is nederland. de hedendaagse demoniseringsprocessen blijken ook wel een trend.
Je vergeet te vermelden dat er in die tijd nauwelijks met andere dan Europese culturele verschillen gedeald hoefde te worden. Dàt Nederland wordt de nek omgedraaid door een overvragende overheid die ondernemers het leven dermate zuur maakt dat deze er voor kiezen werk te laten liggen om te kunnen sparen op het personeelsbestand.
In de gouden eeuw ging dat even wat anders en werden initiatieven niet direct afgeroomd en initiatiefnemers murw gebeukt met 1001 voorschriften maar beloonde gedane arbeid zich nog. Het resultaat van dit verschil heeft zich in een ander mentaliteit omgezet. Tegenwoordig kweekt Nederland een homo-calculus die risico's vooral laat aan zijn baas of de overheid. Ons land wordt door gebrek aan ondernemerschap en een ondernemingsonvriendelijk klimaat voorbij gestreefd door landen die meer ruimte bieden aan initiatiefrijke mensen en de hen niet frustreren door middel van kostspelige bepalingen en torenhoge belastingpremies.
Wie niets heeft, heeft het goed in Nederland. Die kan alles maken. Bij wie niets gehaald kan worden (door armoede of succesvolle doorsluizing) makt de Nederlandse wetsbetrachter zich nauwelijks druk. Bij wie echter de kaarten op dit land gezet heeft en die wat verdiend heeft, die worden de duimschroeven aangezet. Die betaalt zich blauw aan allerhande solidariteitsheffingen, nieuwe voorschriften en boetes. Het zijn deze mensen die besluiten te vertrekken of die besluiten hun bedrijfje klein te houden zodat ze geen 80 uur per week verplicht worden tot maatschappelijke dienstverlening om hun bedrijf overeind te kunnen houden tussen alle aanslagen op het bedrijfskapitaal door van onwillig personeel tot onzinnige voorschriften.
De solidariteit met deze mensen is de afgelopen jaren te zeer overvraagd geweest. het resultaat is er dan ook naar. Werknemers met een vlekje restte slechts een Melkertbaan, de WAO of de Bijstand want de baas zijn centen zijn niet van blik. Tijd is bijzonder veel geld geworden. Onder andere door extra energieheffingen, extra huurkosten, extra pachtkosten, extra arbokosten, extra werkvoorschriften, extra investeringen om aangescherpte normen te kunnen halen, extra belastingheffingen, extra kosten voor verzekeringspremies, extra vervoerskosten vanwege gestegen benzineprijzen en uurlonen,...
Het kabinet Balkenende wacht een schone taak om ons land weer wat ondernemingslust bij te brengen. Zij moet wel om het geringer wordende aantal sterke schouders niet te overbelasten door overvraging van hun solidariteit door te grote afroming van hun verdiensten.