Ze neemt de vorm van Blodeuwedd aan, haar maagdvorm.
Herne kijkt op en vraagt:"Gegroet, Moeder. Waarvoor bent u hier? Zijn de fomorianen terug?"
"Nee, Herne... De strijd staat weer te beginnen. Vandaag is het Mabon, de dag van het begin van de winter. Spoedig zal ik je weer ontmoeten.
Danu knipoogt en verdwijnt dan langzaam.
Mijn meesteres heeft mij een nieuw leven geschonken, ik mag haar niet teleurstellen
Mijn messteres heeft me de gedaante van een bewoner gegeven, dus ik kan me zo onder het publiek begeven 
De magische banen van de natuur zelf brachten de boodschap tot in de hoogste toren.
Danu was het teken waar de vampier zo lang op had gewacht in zijn stenen slaap.
Het beeld is wederom ontwaakt, want hij is nodig.
De strijd zal weer beginnen,
alle krachten zullen wederom verenigd worden,
And good will prevail...
* En HighLander is paraat.
000000000010000000000/100101101011110100000/011010011111001110001/110100101101010001001/000011000100101011000/ [2/3]
Zou ik misschien niet alleen uiterlijk, maar ook innderlijk meer mens zijn geworden?[i]
* Polaris loopt naar een hazelaar en breekt een hazelnoot open. Na een paar minuten heeft ze de hazelnoot helemaal uit zijn schil en dop. ze stopt hem in haar mond en begint te kauwen.
[i]Hmm, dit is wel lekker. Ik ben dus kennelijk meer mens geworden dan alleen uiterlijk. Misschien kan ik ook wel praten.
* Polaris doet haar mond open en laat lucht stromen.
Gggghhhhhhhhhhhhhhh......
* Ze beweegt haar tong en produceert iets wat op de menselijke spraak lijkt
Llllllllllllllllllllll
MMMmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm
Sssssssssssssssss
Hmm, dit wordt niks. Ik kan me beter voeden met de krachten van het bos.
* Polaris loopt verder, op zoek naar voedsel. Dan stuit ze op een open strook door het bos. Links en rechts zitten uithollingen en in eht midden groeit gras. Iets wat mensen een pad of een weg noemen. Nieuwsgierig als ze loopt ze een stukje over de open strook. Na een poosje komt ze bij een grote toren. In de tuin liggen een paar draken te genieten van de zon, verder is er niemand.
* Polaris loopt stilletjes voorbij en merkt dan dat ze niet verder kan. Daar ligt een grote plas met water, een hele grote.
Als ik nou ongezien naar binen kan komen....
[Dit bericht is gewijzigd door Polaris op 25-09-2001 14:51]
Niet ver achter hem komt een zwarf-kat aangesjokt, eens was het beest lenig, nu niet meer. Een pootje en een deel van het kopje en de nek zijn vervangen door metaal, het maakt een vreemd piepend geluid. De kat lijkt er niet echt mee te zitten, het trekt zich niets aan van zijn nieuwe uiterlijk.
"Kitty Kom hier" * Snauwt Absinthe tegen het muffe beest. Een ietwat ongewone lucht hangt er om Kitty heen en waarschuwt konijnen en muizen voor de komst van het arme beest. De vallen staan klaar. Iedere val is zorgvuldig in elkaar gezet en wacht geduldig af om iets te vangen. De vallen zijn diervriendelijk, dat wil zeggen: geen dier dat zich laat misleiden door deze vallen zal het leven laten. Met een tevreden grijns op zijn gezicht verlaat Absinthe het Bos, Kitty die minder onder de indruk is, en ietwat geirriteerd is door de mislukte pogingen om klein ongedierte te vangen, volgt Absinthe op de voet.
Terwijl hij een val oppakt en in de angstige oogjes van een willekeurig slachtoffer kijkt, grijnst hij. Zijn gelige tanden doen het kleine beestje beven. Met een geruststellende stem informeert hij het onschuldige diertje dat het geen kwaad zal overkomen. Het diertje lijkt niet onder de indruk van zijn woorden, maar meer van zijn persoon zelf, en de vettige lucht die om Absinthe heen hangt, als een lichte, maar zichtbare, sluier.
Met relatief weinig moeite brengt hij de vallen, waar met succes een dier in is gevangen, terug naar zijn woning.
Met een zwakke glimlach op zijn lippen brengt Absinthe de gevangen vos en de katachtige terug naar zijn huisje. De lege vallen blijven staan. Wie weet, misschien heeft hij meer geluk in de komende dagen. De kans is klein, dat beseft Absinthe goed, maar zoals het spreekwoord luidt: nooit geschoten is altijd mis.
De gevallen bladeren en droge takken produceren een kenmerkend gelud wanneer ze contact maken met zijn voeten. Het is de afwezigheid van het geluid dat Absinthe doet afvragen wat er onder hem bevind. Met een schaapachtige blik op de grond onder zijn voeten gericht ziet hij dat hij op een behoorlijk kaal stuk aarde is beland.
De plek waarop hij staat is niet bepaald groot, misschien een of twee vierkante meter.
Een beetje paranoide kijkt Absinthe om zich heen, het is meer instinctief dan een doelgerichte bezigheid. Degene die hiervoor verantwoordelijk is, is al lang niet meer in zicht.
Uit zijn jas weet hij een glazen jam-potje op te duikelen om wat aarde in te doen en om het mee terug te nemen naar zijn huisje om het te kunnen onderzoeken.
Hetgeen dat Absinthe nu zo stoort is dat, net als gisteren, er op dit stuk aarde geen enkel blad is neergevallen terwijl er buiten dit stuk, juist wel iets is veranderd.
Het geeft hem een vreemd gevoel, iets onheilspellends. Kitty zorgt ervoor dat geen van haar pootjes de plek betreed, iets dat bijdraagt aan Absinthe's bezorgdheid en nieuwsgierigheid.
Dit eiland is inderdaad vreemd * Mompelt hij tegen zichzelf terwijl hi Kitty wenkt hem te volgen.
[Dit bericht is gewijzigd door Absinthe op 12-10-2001 16:52]
Er is helemaal niets verandert. Het ligt er nog precies zo bij als de vorige keer.
Het voelt duister en verkeerd, alsof de dood levend is geworden maar toch doods is... Haar eerste instinctieve reactie is er een van wegvluchten, maar haar verstand is sterker en ze blijft staan, ondanks de weerzin die ze voelt tegen deze plek.
Absinthe blijft even staan en kijkt vragend om, blijkbaar voelt hij niet hetzelfde als zij voelt op. De godin zet nog een paar passen en dan staat ze vlak voor de open plek. De plek is zoals Absinthe hem beschreven heeft: ongeveer twee meter in het vierkant, diepe zwarte aarde met geen blad of grassprietje erop. Wat natuurlijk uitermate eigenaardig is in een bos.
De aarde is ook niet vochtig en geurt niet zo heerlijk als aarde kan doen in een bos in de herfst. De aarde ruikt naar... Equilan knielt neer en houdt haar gezicht vlak boven de plek. De aarde ruikt nergens naar!!
Absinhte, ik durf nog niet met zekerheid te zeggen dat deze plek verantwoordelijk is voor wat er met jou gebeurt is, maar dat het hier niet goed is, staat vast.
Ik voel hoe de duisternis me naar de keel vliegt en is het je al opgevallen dat deze aarde ook niet geurt?? Ik vraag me af of dit wel aarde is... het ziet er zo uit, maar het lijkt mij een niet natuurlijk verschijnsel.
En het is niet alleen dat deze plek aarde onbesmet blijft, is het je al opgevallen hoe stil het is in dit gedeelte van het bos??
Ik... laten we hier een stukje vandaan lopen en dan bespreken wat we verder gaan doen, ik voel me hier bespied..
* Equilan loopt enkele tientallen meters van de plek vandaan en blijft dan staan. Ze ademt diep in door haar neus en geniet van de geur van het leven, de geur van het bos.
In een fractie van een seconde vormt er in zijn hoofd een vraag. Geboren uit de flarden van informatie die hij op dit moment bezit. De aard van de vraag is meer informatie, nieuwsgierigheid. Het verbaasd Absinthe dat hij deze vraag niet eerder gesteld heeft aan Equilan
Jij kent een bosgod, een figuur met hoorns?
Ja, Herne_the_Hunter... dat is niet een bosgod, maar DE bosgod... hij is degeen die zorg draagt voor het wisselen van de seizoenen, hij zelf wordt elk jaar opnieuw geboren. Vorig jaar verscheen hij opeens hier op het eiland en samen met nog een hoop eilanders hebben we het eiland weten te behoeden voor overname door de fomorianen.
* De elfengodin ziet aan Absinthe dat hij niet begrijpt wat ze bedoelt.
Laat maar, dat waren zeg maar een soort van.. trollen, wezens die kwaad zijn, is verder ook niet interressant...
Sindsdien heb ik hem nog een paar keer gezien maar hij heeft ook zo zijn bezigheden elders in het universum...
Maar ja, dat is de enige persoon die ik ken op dit eiland met horens. Hoezo deze vraag opeens, herinner je je iets??
Het viel me op, ik besefte me, redelijk laat dat wel, dat jij een figuur kende dat aan de omschrijving voldeed die ik gaf. Je bent daarbij iemand die hier al veel langer woont dan ik.
Je vertelde me ook dat je hem al een tijdje niet hebt gezien, of in ieder geval dat je hem nog maar enkelen keren hebt gezien binnen een bepaalde periode.
Je laat toch merken aan je houding dat je hem zag als iets meer dan slechts een bekende. Daarom is wat ik nu ga vragen, of suggereren, misschien dan ook redelijk confronterend.
Is het niet mogelijk dat dit figuur de oorzaak is van wat mij heeft overvallen? Ik bedoel hij bezit over krachten waar ik niet eens bij kan met mijn gedachtegang. Voor mij is dit de meest logische verklaring.
Zijn oog valt op de twee eilandbewoners
Muhahaha, die arme zielen hebben geen idee van wat hun te wachten staat...
* Een glinstering ontsnapt van LWaZ zijn lichaam en zweeft als het ware richting de twee
Herne kende ik best goed ja, of tenminste, ik dacht hem te kennen.. ik dacht zelfs even dat er tijd en ruimte zou zijn om hem nog "beter" te leren kennen, maar dat is er helaas nooit echt van gekomen...
Tja Absinthe... Kijk, in theorie is het mogelijk natuurlijk, maar het lijkt me hoogst onwaarschij... * Op dat moment valt haar in dat tijdens de strijd met Mombi, zelfs zijzelf gegrepen werd door het kwaad!! Weliswaar heeft dat niet lang geduurt, maar toch.. Als ze zich realiseert wat dat inhoudt stokt haar adem.
Euh... Ow mijn god, ben ik verblind?? Zou het kunnen... * Absinthe kijkt haar aan, zijn ogen wijken niet, het lijkt alsof hij probeert te horen wat er in Equilan's hoofd omgaat. Geen wonder, want van dat gestamel valt ook niet veel te snappen.
In het hoofd van de godin razen de gedachten door elkaar. Ze schudt haar hoofd als om het op orde te brengen, en wendt zich weer tot Absinthe.
Absinthe, ik wilde zeggen dat het in theorie mogelijk is, maar dat het me onwaarschijnlijk lijkt. Waarom?? Omdat Herne, net als ik, een goed wezen is. Ik beheers de goede magie, de natuurlijke en meest machtige.. ik werk met de bouwstenen waaruit het universum is samengesteld.. en ik dacht dat Herne dat ook deed... en dat hij daarom geen kwaad kon doen.
Maar ik realiseerde me net mijn vergissing. Nog niet zo heel erg lang geleden streden wij tegen een vrouw met kwade krachten. De strijd was hevig en verwarrend en uiteindelijk ben ik bezweken... * Equilan buigt haar hoofd als ze dit vertelt en durft haar metgezel niet aan te kijken, te zeer beschaamd door wat er gebeurt is. Het is voor de elfengodin ergens onverdraagzaam dat zij 'kwaad' is geworden.
Het heeft gelukkig niet langt geduurd, maar wat ik wil zeggen is: als het mij kan overkomen, kan het hem ook overkomen!!
Ik.. ow ik baal enorm dat ik hier niet eerder bij stil gestaan heb... Absinthe, mocht dat zo zijn dan lopen we gevaar hier!! Dit is zijn bos!!
Absinthe, ik haal ons hier nu weg, ik moet nadenken... we hebben wat van de aarde dus dat is voldoende. * Terwijl de godin praat rommelt ze wat in haar tas. Even later begint ze met het maken van enkele ingewikkelde gebaren en nog terwijl ze praat is het tweetal opeens verdwenen...
"Nog zoveel te doen, zo weinig tijd..."
Plotseling hoort Hij in de verte de stem van Equilan en allerlei zoete herinneringen komen in hem boven...
Met een grote snelheid spoed hij zich naar de bron van het geluid, maar daar aangekomen is ze er niet.
Een droevenis komt over Herne, er had zoveel kunnen bestaan tussen hen twee, maar door omstandigheden en het lot lijkt het wel alsof zij niet samen kunnen zijn...
"Hmmpf, en ik ben ook nog zo druk met werk en na de laatste keer zal ze me toch wel niet meer zien staan..."
Hij heeft de tekenen gevoeld en de waarschuwingen goed onthouden...
* Herne gaat terug naar de Grote Eik en gaat daar zijn helm en zwaard poetsen. Ondanks dat het een magisch zwaard is, is er niets zo rustgevend als het poetsen en slijpen van een zwaard.
Ze kronkelen alle kanten op, rekken en strekken, Equilan laat het even zo gaan: de stijfheid moet eruit!!
Na een tijdje begint ze ze te sturen en verkent ze het hele bos. Haar adem stokt als ze een heel duidelijke aanwezigheid voelt.. het is Herne_the_Hunter!! Hij is in het bos, of hier heel onlangs geweest. Ze glimlacht, want wat ze voelt is goed.
Haar tentakels verspreiden zich verder en dan opeens is het alsof ze op een koude muur botst. De godin trekt haar metale tentakels weer in en gaat op pad, richting de koude muur die ze heeft gevoeld.
Equilan kijkt nog even achterom, om te zien of Gandalf haar wel volgt maar uiteraard heeft de trouwe draak aangevoelt wat de godin aan het doen is en volgt hij haar waakzaam op de voet.
"Zij is hier geweest!" Herne bedenkt zich geen moment en volgt het spoor en ziet dat het spoor naar de Tempel leidt...
De speer van de zonnegod, het zwaard "Naegling" en een typisch keltisch schild.
"De tijd is gekomen, Moeder sta mij bij..."
Gelukkig, eindelijk verlost van die ketel.
* Marlo gaat richting Faats restaurantje.
Ik moet wat eten.
Pas hier een beetje op, die tempel daar links is niet helemaal te vertrouwen. Ga hier maar rechts, dat is een stukje om, maar dat is wel zo veilig
Oke, dat van die tempel ik heb gemerkt ja.
* Polaris kijkt angstig naar links.
Daar wil ik nooit meer heen.
Oke, stop hier maar. Dit is vlakbij ons kasteel. Buk maar en kijkt voorzichtich vooruit.
Oww, wat is het mooi. Ik denk dat ik jullie wel wil helpen. Dat moet kunnen. Alleen is het verschil in grootte misschien af en toe wat lastig, maar daar vinden wel wat op. Ik zal proberen om mijn intrek te nemen in het theehuis van Dagobert, dan zit ik wat dichter bij jullie.
Oke, mevrouw. U weet waar u ons moet vinden. We zullen morgen een boodschapper sturen naar het theehuis die u op de hoogte houdt. U wordt hartelijk bedankt!
Equilan daarentegen heeft nauwelijks aandacht voor haar trouwe metgezel, verdiept als ze is in wat ze voelt in het bos. Ze heeft in haar hand een leren zakje met daarin een paarsig poeder. Af en toe strooit ze wat op de grond.
Na een tijdje staat de godin stil en tuurt peinzend in de verte, alsof ze dwars door de bomen heen kan kijken.
Gandalf, ik denk dat we die richting op moeten.
* Het tweetal loopt er op af en stoort Cedrich in dat wat haast een vreugdedans lijkt.
Mijn beste Cedrich, wat maakt jou zo vrolijk vlak voor de verwachtte aanval? Hou je ons voor de gek of ben je gewoon een beetje maf?
Ik zal het jullie vertellen. Bindrin kwam net langs met goed nieuws. De termieten die zich gister aan het voorbereiden waren op een aanval, hebben zich terug getrokken in hun bunkers. Daar hoeven we eerst niet voor te vrezen. Daarom ben ik zo blij.
* Juist op dat moment komt Vaps aangelopen
Goedemiddag allen. Ik heb triest nieuws. De bewakers hebben toch een vijand aan zien komen. Daarom zou ik graag willen dat Thoramap en Cedrich, voor hun eigen veiligheid, mee naar binnen komen. Polaris kan zich denkik het best verscholen in de bosserijen opstellen. Het enige wat we kunnen doen is afwachten.
Ze weet niet wat ze moet doen en omdat ze zo beradeloos is sluipt ze weg. Zolang er geen mier is die weet wat er moet gebeuren gaat ze niet zomaar iemand vermoorden die misschien wel een goodguy is. Ze kruipt weg en loopt naar het theehuis.
Hallo ik ben Bindrin! Ik heb de tweede spion van het mierenrijk.
* Polaris schrikt zich rot. Nog een Bindrin?
kijk die bedoelde ik, de stiekeme indringer.
* Polaris bedenkt zich geen moment en slaat de bij in één klap dood. Bindrin bedankt haar en vliegt weg. Dan voelt Polaris een ander mier bij haar rug omhoog kruipen. HEt is Phidantius.
Jij idioot! dat was de echte bindrin! Je lijtk wel niet goed snik!
Owjee 
, sorry. Ik dacht dat die andere de echte was.
Scheer je weg, we hoeven je niet meer!
* Polaris loopt met neergebogen hoofd terug naar het theehuis.
De godin heeft besloten dat ze nu eerst maar eens een goede maaltijd moet hebben en daarna een hete douche en dat ze dan wel weer verder gaat met het zoeken. Het grootste gedeelte van het bos hebben ze doorzocht en overal hebben ze wel wat van dat geheimzinnige paarse poeder achtergelaten.
Het tweetal zet koers naar het restaurant.
Na een tijdje komen ze op het punt waar ze waren gebleven en de godin haalt weer wat geheimzinnige zakjes uit haar tas. Ze gaat verder op zoek naar de ketel.
Goedemiddag mevrouw, ik ben Phidanthius en dit is mijn lijfwacht Vaps. Zou U ons kunnen helpen in de strijd tegen de aanval op ons mierenrijk?
[Dit bericht is gewijzigd door Phidanthius op 13-11-2001 14:25]
-Flashback-
Het bos , groot, uitgestrekt, donker en warm.. bomen zo groot dat ze tot in de hemel reikten, met een stamomvang van enkele mannenlengtes. sommige van deze bomen zijn al tienduizenden jaren oud, bomen met een ziel en een geschiedenis..
Het bos, goed om in te jagen, te ontdekken, de verborgen wezens goed en kwaad aardig. Een plaats waar elven zwerven, woudlopers dwalen en gnomen jagen.
-/Flashback-
* terugdenkend aan de oude bossen van z'n oude woonplaats loopt LD door het bos. z'n zwaard losjes aan z'n zij. vogeltjes fluiten hun herfstliederen, af en toe ziet hij een ree wegspringen, een vosje geniet van de zon. dan komt hij op een openplek, omringt door oude eiken. met een stel zwerfkeien maakt hij een circelvormige buurplaats voor z'n kampvuur. dan gaat hij op een grote steen zitten bij het vuur en geniet van de rust.
Some day you shall flee, Panted and weak - Master, Passion, Greed.
Zo, kunnen we elkaar tenminste aankijken als we praten
Je vraagt mij om te helpen?? Wie valt jullie mierenrijk dan aan??
We hebben echt hulp nodig.
Tja, eerlijk gezegd ka ik jullie nu niet helpen, ik ben bezig met andere, ook dringende zaken. Maar misschien... luister ik heb drie draken. Dit is Gandalf die je hier ziet. Hij ziet er nu vrij klein uit.. alhoewel voor jullie moet hij toch van flinke afmetingen zijn 
In ieder geval, hij kan een nog veel grotere en machtiger gedaante aannemen. Gandalf nu is mij aan het helpen, maar thuis heb ik er nog twee. Zal ik aan een van hen vragen om jullie bij te staan in deze insecten oorlog??
* Phidanthius springt een gat in de lucht en kan haast niet wachten totdat de plaag voorbij is.
Ah, mijn draak Aurian is onderweg hier naartoe, ze zal zo komen. Ze is uitermate sterk en slim, en zal zeker geen overhaaste acties ondernemen.
* Aurian cirkelt naar beneden en landt netjes voor de voeten van Equilan. Vragend kijkt ze haar aan.
Aurian Kijk, deze mieren hebben me net verteld dat hun kolonie aangevallen wordt. Het hele bos staat op zn kop
Ik zou graag willen dat jij de mieren bijstaat.
Phidantius zal je wijzen waar je moet zijn.
Phidantius, Aurian zal jullie helpen, ik moet helaas verder nu maar ik wens jullie veel succes. Mochten er problemen zijn, Aurian kan mij of de andere draken altijd bereiken
* Equilan houdt haar hand bij het hoofd van Aurian zodat Phidantius en Vaps over kunnen stappen. Phidantius wijst Aurian welke kant ze moet opgaan even later zijn ze verdwenen in het struikgewas.
Zo Gandalf, laten we verder gaan.
Hmm misschien is er wat in het oude gedeelte van het bos dat zorgt dat ik de laatste tijd van die vage dromen heb gehad.
* LD lijkt meer op een woudloper dan op een Lord in z'n outfit, maar dat is juist de bedoeling .. opgaan in de omgeving. geen rinkelende wapenuitrusting maar leer en stof . Rustig loopt hij door het bos dieper het oude gedeelte in, af en toe hoort hij het gepiep van een prooidier en de triompfantelijke krijs van de jager. Hij denkt terug aan z'n tochten door de uitgebreide wouden van z'n rijk. al terugdenkend dwaalt hij verder het bos in. het bos is donkerder geworden, het licht door de bomen zorgt voor een schimmenspel. Het bos lijkt levend..
Some day you shall flee, Panted and weak - Master, Passion, Greed.
* Hij kijkt er naar maar besluit verder te trekken door het bos .. onder een grote hoge oude boom makt hij een klein kampement met een kampvuurtje en weet een paar konijnen te strikken die hij roostert boven het vuur. Na de maaltijd geniet hij rustig van de omgeving.
Some day you shall flee, Panted and weak - Master, Passion, Greed.
De godin zit nu bij een kampvuurtje. Er staat een pannetje op het vuur waarin water aan de kook is gebracht zodat Equilan wat thee kon maken. Peinzend kijkt ze voor zich uit met een mok hete thee in haar handen. De hete thee helpt niets tegen de koude klomp die zo aanwezig is in haar buik.
Danu heeft ze niet gevonden, noch de ketel die de doorgang zou zijn. Opeens neemt ze een besluit. Danu kan wel zoveel willen, of juist niet natuurlijk, maar Equilan heeft de tijd niet om te wachten tot het de grillige Danu behaagd te verschijnen.
De godin ruimt haar kampementje op, trapt het vuur uit en graaft een kuiltje waar ze wat afval in gooit. Als ze klaar is kijkt ze om zich heen en roept dan Gandalf. Ze fluistert hem wat in het oor en kijkt hem afwachtend aan. Gandalf rimpelt zn neus en lijkt het niet helemaal eens te zijn met de godin. Equilan fluistert hem weer wat in het oor en dan loopt Gandalf weg, duidelijk met tegenzin. Aan de rand van de open plek blijft hij even staan en kijkt om. Equilan knikt en glimlacht naar hem en dan loopt de draak verder.
De godin doet haar rugzak om en gaat in kleermakerzit op de grond zitten. Ze spreidt haar armen en sluit haar ogen. Dan brengt ze haar handen langzaam samen boven haar hoofd. Equilan lijkt nu op te lichten, een subtiel lichtschijnsel vormt zich om haar heen. Haar lippen bewegen maar er is niet te horen wat ze zegt.
Ze brengt haar handen nu voor haar borst en opeens is het lichtschijnsel niet zo subtiel meer. Het begint te stralen en stralen tot het zo fel is dat je er niet meer rechtstreeks naar kan kijken.
Even later neemt het licht af, maar voor een toevallige toeschouwer is er niets meer te zien; de godin is weg...
[Dit bericht is gewijzigd door equilan op 21-11-2001 11:04]
Dat is die vent die ook met draken kan praten...
Gandalf schuifelt achteruit de bosjes uit, sluipt erom heen en komt dan duidelijk in het zicht naar het kampvuurtje lopen.
Lord_Dreamer staat op als hij de draak herkent en begroet de draak. Gandalf groet vriendelijk terug en begint dan te praten.
Lord_Dreamer, goed dat ik u tegenkom. Ik heb een opdracht van mijn meesteres...
Gandalf wacht heel even na deze zin voor hij verder gaat en bestudeerd goed de reactie van Lord_Dreamer. Tegenwoordig kun je niet voorzichtig genoeg zijn. Maar Lord_Dreamer glimlacht ter herkenning en Gandalf meent uit die glimlach te kunnen opmaken dat deze drakenheer zijn godin goed gezind is.
Misschien weet u al dat Herne_the_Hunter op een slinkse manier is verslagen door Slough_Feg. Mijn meesteres was daarbij en heeft het lichaam kunnen redden. Ze is nu op zoek naar 'de ketel van Danu'. Danu is de aardgodin en Herne's oorsprong. Door die ketel zou Herne weer terug kunnen komen in het land der levenden. Ik was het er niet mee eens dat ze alleen naar Danu ging, naar de Anderwereld, maar ik heb helaas weinig te zeggen.
Gandalf zijn gezichtsuitdrukking spreekt boekdelen. Hij vind het echt vervelend dat Equilan af en toe zo eigenwijs en eigengereid is. HIJ is er toch voor om haar te beschermen, waarom staat ze dat dan niet toe!!
Equilan heeft mij gevraagd om haar vrienden te gaan waarschuwen die iets kunnen betekenen in de strijd die zeker komen gaat. Ze heeft in het bos al een en ander voorbereid zodat het bos het strijdtoneel kan zijn zonder dat de rest van het eiland er door beinvloed wordt.
Mijn vraag is nu dus: Wilt u zich naast mijn godin scharen en haar helpen in de strijd tegen Slough_Feg?
hmm Gandalf, ik zal mij naast haar scharen en haar helpen in de strijd. Maar m'n beste, vertel eens, wat is er gebeurt als zelfs een godin hulp nodig heeft ?
* Ondertussen is LD al druk bezig z'n kamp af te breken en denk snel na over wat Gandalf hem vertelde. hmm aardgodin, Herne ook een God, dood ?? .. hmm wat moet die Slough_Feg dan wel niet zijn, een opperwezen ?
Oke gandalf . Gaat maar voor en vertel maar eens wat de bedoeling allemaal is. Ik zwerf al een tijdje door het bos en heb weinig idee wat er dus allemaal gebeurt is.
Some day you shall flee, Panted and weak - Master, Passion, Greed.
Het is wel duidelijk dat er hier iets ernstig mis is, zegt hij in zichzelf.
* Marlo loopt een rondje om de tempel, bestudeerd hem goed en gaat dan denken.
Welke malloot zet er nou een tempel middenin een bos en blijft vervolgens daar de rest van zijn leven binnen?
* Die gedachte houdt Marlo bezig.
Ld loopt dan verder het Bos in .. gedachten dwalen door z'n hoofd. Het bos lijkt snel te verouderen, het geluid van vreemde onbekende wezens is te horen. Het bos klnikt niet meer zoals een bos zou moeten klinken.
Gandalf leidt hem verder het bos in, en rustig volgt LD hem.
Some day you shall flee, Panted and weak - Master, Passion, Greed.
Dat Equilan niets kon doen omdat de godin haar magie haalt uit de natuur om haar heen en dat Slough_Feg de tempel had afgesloten zodat er voor Equilan niets af te tappen viel. Over de magische wand die het monster had opgeworpen zodat Gandalf niet bij zijn meesteres kon komen toen zij werd...
De draak buigt zijn hoofd en kan er verder niet over spreken. Lord_Dreamer heeft een idee wat er zich in de tempel heeft afgespeeld en dat is voldoende.
Gandalf gaat verder en vertelt dat Equilan Herne zijn lichaam veilig heeft weggeborgen en nu op zoek is naar de ketel van Danu om Herne terug te halen. LD kijkt wat bevreemd en de draak legt uit dat het hier om de ketel der wedergeboorte gaat.
Slough_Feg heeft zich verschansd in de tempel in het bos en het zal moeilijk worden hem daaruit te verdrijven. Equilan kan het in ieder geval niet alleen en vooralsnog schijnt er niemand op haar magische roep om hulp gereageerd te hebben... Ze heeft het bos voorbereid op wat komen gaat, overal wat van haar magie achtergelaten.. nee ik kan niet vertellen wat precies.
We moeten ervoor zorgen dat Slough_Feg die tempel verlaat, dan is hij veel kwetsbaarder.
Hmm de Levenbrengende Ketel van de Godin Danu hmm dat is nog al wat..
Het komt er dus op neer dat ik samen met jou die Zwarte BosGod uit z'n tempel moet lokken zodat hij zwakker is .. hmmm Had ik nu maar een paar gympen meegenomen.
* LD bedenkt wat hij tegen een God kan doen .. magie nee dat gaat niet werken , anders had Equilan of Herne zelf al lang gewonnen.. Dus maar de conventionele manier .. Hij kijkt z'n pijlen koker na, en maakt een klein zakje aan enkele pijlen waar wat kruit in gaat, wat zwavelpoeder en nog wat maar dat moet van gandalf komen.
Eeh m'n beste gandalf kan je wat As opspugen, dus geen vuur maar een beetje as, dat heb ik nodig aangezien de beste methode om iemand uit een grot tekrijgen is om hem uit te roken
Some day you shall flee, Panted and weak - Master, Passion, Greed.
Hij rochelt een beetje, hoest wat.. en dan spuwt hij met een vies gezicht een hoopje as uit.
Is dit genoeg??
Ik ben je trouwens wat vergeten te vertellen. Er waren nog wat wezens in de grot. Ik heb LWaS gezien, maar het was LWaS niet. Toen Equilan eindelijk haar magie kon gebruiken, bleek het een wezen te zijn wat was opgebouwt uit mysterieuze glinsteringen. Aan zijn reactie op mijn meesteres te zien niet erg machtig, maar toch. In de grote zaal zat een deur met een gat erin, toen ik daar keek zat er een vosje.
Ik weet niet of het van belang is, maar dan weet je het in ieder geval.
Wat gaan we eigenlijk doen als we Slough_Feg hebben uitgerookt? Om te voorkomen dat hij de tempel weer kan betreden bedoel ik... is het niet beter die tempel maar helemaal in de fik te steken?
Toch wordt het Slough best heet onder de voeten. Hij denkt aan een plan, als hij nou eens...Mmmm, ja..
Vanuit de ingang van de tempel weerklinkt een gierende lach...
Als deze pijlen ontploffen krijg je een lichtflits met een dikke zwarte irriterende rook.
Hmm Als we die tempel in de Fik steken dan is dat Vosje waar je het over had ook verloren en dat wil ik niet op m'n geweten hebben, al zou je een afweging moeten maken tussen een vosje of dat die Slough_Feg terug kan keren.
Maar toch heb ik liever dat dat vosje ongedeerd blijft en die nep LWaS gemaakt van glinsteringen zei je he .. hmm.. Zo te horen moeten we die wel aan kunnen of misschien kan jij hem wel versmelten met een vlammetje
Als dat vosje uit die tempel is dan kunnen we die tempel wel vernietigen al zou dat zonde zijn want een tempel blijft een heiligdom en kan omgevormt worden tot een tempel voor het goede.
* LD denkt er even over na.
Het enige is dus die Slough_Feg uit de tempel lokken en dan voorkomen dat hij er weer in kan .. Maar dat kan ons het leven kosten .. Of te wel we moeten volhouden dan tot er redding komt.
Some day you shall flee, Panted and weak - Master, Passion, Greed.
