Hoogbegaafd?

Ik herken daar helemaal niks in. Maar misschien scheelt het dat ik als kind niet wist dat ik hb was. Ik was alleen maar altijd de beste van de klas.

ik was zelfs nooit de beste van de klas, er zat namelijk een 'echt geniaal jongetje bij mij in de klas en daar heb ik van mijn 4e tot mijn 18e bij in de klas gezeten.

quote:

Op donderdag 23 maart 2006 15:09 schreef Rewimo het volgende:
Ik herken daar helemaal niks in.

Ik ook niet hoor.
Maar goed, mensen onthouden altijd vooral de extreme voorbeelden. Misschien herinneren ze zich de normale hoogbegaafde kinderen juist wel niet omdat die er niet mee te koop liepen.

quote:

Op donderdag 23 maart 2006 15:18 schreef Mini_rulez het volgende:

[..]

Ik ook niet hoor.
Maar goed, mensen onthouden altijd vooral de extreme voorbeelden. Misschien herinneren ze zich de normale hoogbegaafde kinderen juist wel niet omdat die er niet mee te koop liepen.

dat denk ik ook!

Ja, dat vermoed ik ook. Ik ben op school echt nooit voorgetrokken hoor, eerder het tegendeel.

Hadassa: ja alle kinderen zijn anders, maar de interesses van je kind en de manier waarop ie zich erop stort zijn wel een aanwijzing. Maak je niet te druk over zijn gedrag, probeer gewoon uit te zoeken waar het vandaan komt en hoe jij daar aan bij draagt. Vaak kan het voortkomen uit onzekerheid of faalangst (alles gaat makkelijk qua leren, dus als andere dingen dan niet lukken kan dit nogal vervelend zijn), dus kijk hoe jij je kind kan steunen en duidelijk maken dat je niet alles even goed kan doen. Ik zou zeggen, lekker gewoon naar de volgende klas laten gaan. Als je intellectuele ontwikkeling gedwongen tot stilstand gebracht wordt omdat je weer een jaar moet kleuteren, dan heeft dat ook zijn weerslag op je emotionele ontwikkeling. Bovendien betwijfel ik of het echt helpt je kind weer een jaar op te sluiten met jongere kinderen die dus ook nog niet zo ver zijn. Misschien wordt ie eerder meegetrokken als ie met wat oudere kinderen omgaat, en zo niet, jammer dan. Goede kans dat jongere kinderen hem ook niet accepteren omdat ze hem nog niet kennen en hij ouder is en meer kan. Dat verschil ga je hoe dan ook merken op een gegeven moment. Misschien is het een goed idee hem een (groeps)sport te laten kiezen, als ie daar nog niet op zit. Goed voor de omgang met anderen, hij leert z'n grenzen kennen, omgaan met tegenslagen, etc. en het is even wat anders dan leren.

Verder in het algemeen: wat een gedoe over kinderen die zicht moeten leren vervelen. Ik heb me jarenlang verveeld op een basisschool waar ik niks extra's mocht doen, en het enige wat het bereikt heeft is dat ik me mijn leven lang gewoon afgeremd voel en het idee heb dat ik veel meer had kunnen doen als iemand mij destijds de ruimte had geboden om me verder te ontwikkelen, ipv gedwongen had 8 uur per dag uit het raam te staren of sommen/taal ver onder m'n niveau te doen. Je hersenen hebben prikkels nodig. Als je x jaar lang niets uit je hoofd leert, dan merk je dat. Als je x jaar lang niets hoeft te analyseren, dan word je trager. Dat leidt alleen maar tot problemen wanneer je op een gegeven moment naar de middelbare school of mss. later uni/hbo gaat en merkt dat je daar wel wat moet doen, maar dat het niet lukt omdat je nooit geleerd hebt hoe en gewoon jarenlang langzaam afgestompt bent.

Verder is het flauwekul om te zeggen dat een klein kind zich zelf maar moet leren vermaken en dat het niet goed is het kind dingen voor te schotelen, want een klein kind kan vaak nu eenmaal niet op eigen gelegenheid naar de bibliotheek, dierentuin, museum, ed. Dan zal er toch een ouder het kind moeten begeleiden. Dat lijkt me een stuk gezonder dan dat je je kind zich net zo lang laat vervelen tot het maar wat gaat doen (wat bij mij niet eens werkte, want als m'n ouders dat probeerden ging ik buiten om de hoek op de stoep zitten wachten tot etenstijd, omdat ik gewoon geen fuck te doen had en dingen als stoepkrijten ondertussen ook weleens gezien had... die tijd had ik echt nuttiger kunnen besteden). Dat betekent natuurlijk niet dat je alle initiatief moet nemen, maar je kan je kind best op de mogelijkheden wijzen en vragen wat het dan zou willen doen of waar het in geinteresseerd is.

[ Bericht 3% gewijzigd door Maeghan op 23-03-2006 16:31:20 ]

quote:

Verder in het algemeen: wat een gedoe over kinderen die zicht moeten leren vervelen. Ik heb me jarenlang verveeld op een basisschool waar ik niks extra's mocht doen, en het enige wat het bereikt heeft is dat ik me mijn leven lang gewoon afgeremd voel en het idee heb dat ik veel meer had kunnen doen als iemand mij destijds de ruimte had geboden om me verder te ontwikkelen, ipv gedwongen had 8 uur per dag uit het raam te staren of sommen/taal ver onder m'n niveau te doen. Je hersenen hebben prikkels nodig. Als je x jaar lang niets uit je hoofd leert, dan merk je dat. Als je x jaar lang niets hoeft te analyseren, dan word je trager. Dat leidt alleen maar tot problemen wanneer je op een gegeven moment naar de middelbare school of mss. later uni/hbo gaat en merkt dat je daar wel wat moet doen, maar dat het niet lukt omdat je nooit geleerd hebt hoe en gewoon jarenlang langzaam afgestompt bent.

Verder is het flauwekul om te zeggen dat een klein kind zich zelf maar moet leren vermaken en dat het niet goed is het kind dingen voor te schotelen, want een klein kind kan vaak nu eenmaal niet op eigen gelegenheid naar de bibliotheek, dierentuin, museum, ed. Dan zal er toch een ouder het kind moeten begeleiden. Dat lijkt me een stuk gezonder dan dat je je kind zich net zo lang laat vervelen tot het maar wat gaat doen (wat bij mij niet eens werkte, want als m'n ouders dat probeerden ging ik buiten om de hoek op de stoep zitten wachten tot etenstijd, omdat ik gewoon geen fuck te doen had en dingen als stoepkrijten ondertussen ook weleens gezien had... die tijd had ik echt nuttiger kunnen besteden). Dat betekent natuurlijk niet dat je alle initiatief moet nemen, maar je kan je kind best op de mogelijkheden wijzen en vragen wat het dan zou willen doen of waar het in geinteresseerd is.

ik zeg ook niet dat kinderen zich op school de hele dag moeten vervelen of afgeremd worden.

dit geldt in het algemeen voor kinderen die de hel dag bezig worden gehouden met clubs, etc.

maar wat wel zo is, is dat hoogbegaafde of makkelijk lerende kinderen neit per definitie beter af zijn als ze de hele dag door gestimuleerd worden met moeilijker werk. in groep 5 al klaar zijn met de rekenboekjes van groep 8 is geen oplossing. Kinderen moeten mijns inziens wel leren dat het ook goed is om af en toe n'iet bezig te zijn met leren en verder komen maa rgewoon lekker een uurtje lezen in een mooi boek, of tekenen.

ik heb ook wel problemen gehad op de uni, vooral omdat ik niet weet hoe ik iets "half" moet leren, voldoende voor een zes...en omdat ik weet dat schrijven een "pijnlijk" proces is stel ik het zo lang uit tto ik er geen tijd genoeg meer voor heb...maar alsmaar extra stof aangeboden krijgen op de basisschool is daarvoor ook neit de oplossing...

Nee, het was ook niet specifiek op jou gericht. En inderdaad, wat je zegt, de hele dag bezighouden met clubjes is wat anders, maar dat is voor geen enkel kind goed denk ik. Een uurtje laten lezen of tekenen is prima, maar het is ook geen structurele oplossing (zegt iemand die heel groep acht lang alleen mocht tekenen als ze al haar werk afhad, dat komt je echt je neus uit dan ;-)). Je kan natuurlijk gewoon werk van een andere aard geven. Dus niet alleen het werk wat er is sneller laten doen, maar iets extra's laten lezen, iets aanvullends (Engels, handwerk, maar ook biologie, geschiedenis en aardrijkskunde doe je toch amper wat aan op de basisschool, dus genoeg onderwerpen waarmee je niet vooruit loopt op stof die later nog moet komen). Je kan een kind natuurlijk gewoon toegang geven tot wat moeilijkere boeken. Dat had ik niet op m'n tweede basisschool. Op de eerste wel, dat ging dan ook prima. Wat ik bedoel is dus eigenlijk, je hoeft een kind niet constant bezig te houden, je moet alleen zorgen dat het de middelen heeft zichzelf bezig te houden.

agreed

Ik weet gewoon niet zo goed waar ik goed aan doe. De meningen verschillen zo enorm, ook die van orthopedagogen en scholen, dat ik bang ben dat ik verkeerde keuzes maak wat mijn zoon betreft. Hij is en blijft nog maar een kindje van 5 jaar. De school zei vandaag dat versnellen wel erg voorbarig is, want hoe ligt hij dan emotioneel wel niet in de groep, als hij als 6 jarige groep 4 doet. En dat is misschien ook wel zo. Maar dan leg ik de adviezen van de orthopedagoog wel naast me neer. Hi is overigens ook al van school veranderd enige tijd geleden, van het Montessori-systeem naar regulier systeem. Dat bevalt eigenlijk al een stukje beter. Meer structuur. Montessori is niet geschikt voor iedereen, mijn oudste zoon bijvoorbeeld, over wie ik het heb heeft moeite om uit zichzelf dingen te zoeken, er moet hem wel veel aangereikt worden.
Waar het wel om moet blijven gaan is - waarmee is het kind het gelukkigst -, en juist daarom ben ik zo bang dat ik - omdat ik voor hem beslissingen moet nemen tussen compacteren, versnellen, of juist niet - hem misschien niet goed kan begeleiden. En of die begeleiding wel nodig is, red hij het niet gewoon ook zelf, ook met een IQ van boven de 145, allemaal moeilijke dingen waar ik nu mee worstel.

Versnellen zou ik nu nog niet doen, verbreden wel. Emotioneel moet hij het allemaal wel aankunnen en dat kan moeilijk worden tussen allemaal oudere kinderen lijkt mij. Mocht hij emotioneel sterk in zijn schoenen blijken te staan, dan kan hij altijd nog op een later moment een klas overslaan.

het IQ van kinderen onder de 16 jaar is volgens mij overigens heel slecht nauwkeurig te meten...

Gelukkig hebben ze het tegenwoordig beter in de gaten ja, Grijs. Met een beetje geluk en goede begeleiding komt Daan er wel hoor

quote:

Op zaterdag 25 maart 2006 23:17 schreef Rewimo het volgende:
Gelukkig hebben ze het tegenwoordig beter in de gaten ja, Grijs. Met een beetje geluk en goede begeleiding komt Daan er wel hoor

gelukkig maar

Lastig onderwerp dit ...

Mijn basisschooltijd was niet echt geweldig, ik werd veel gepest, de enige met wie ik het echt goed kon vinden was de leraar en het hierboven al eerder vertelde "veel saai vinden en niks hoeven te doen" klopte ook.

Vervolgens ging ik naar de middenschool (soort VMBO, maar dan behoorlijk gericht op werken in groepjes). Daar werd ik heengestuurd omdat ik bijna altijd alles alleen deed. Naja, dat werkte dus niet en na anderhalf jaar maar naar een gewone brugklas. Daar bleek ik bij sommige vakken achter te lopen en dat zorgde ervoor dat ik de keuze kreeg uit het hele tweede jaar over doen en vervolgens naar de HAVO (dat niveau had ik op zich wel) of door naar MAVO 3. Dat werd dus het laatste.

Op de MTS een richting gedaan waarvan ik driekwart van de vakken niks vond, maar toch gewoon gehaald omdat ik een goed korte termijn geheugen heb, oftewel: avond van tevoren stampen, de volgende dag een voldoende en een week later 95% vergeten van wat ik een week eerder erin gestampt had.

Op de HTS dan maar informatica gaan doen, waar ik driekwart van de vakken leuk vond. Dat was al heel wat Verder nog steeds twee vingers in de neus en soms weer de oude stamp-manier uit de kast gehaald.

Gedurende mijn schoolperiode ben ik langzaamaan wat socialer geworden, op de basisschool hoorde ik er nog echt niet bij, en op de HTS was ik zo goed als '1 van hun'. 1 belangrijk deel mis ik nog en dat is contact met de andere sekse, want die kom je niet of nauwelijks tegen op de MTS / HTS.

Nu werk ik in de IT bij een groot bedrijf. Ik word steeds op detacheringbasis op een klus gezet. M'n chef en projectleider zijn tevreden over het afgeleverde werk, maar weten / merken wel dat ik niet optimaal presteer ... ik zelf durf te beweren dat ik op het vorige project (waar mijn uiteindelijke beoordeling 'goed' was) gemiddeld op 70% of zo heb gefunctioneerd, simpelweg omdat er te weinig uitdaging in het werk zat. De uitdagende dingen die er al waren gingen naar de senior programmeur ...

Gelukkig is dit bedrijf er 1 die de 'feel good' van hun werknemers hoog in het vaandel heeft staan en heb ik nu een coachingstraject waar als uiteindelijke uitkomst uit zou moeten komen wat ik eigenlijk echt leuk vind (qua werk) en wat ik dus zou moeten gaan doen om het echt naar m'n zin te hebben.

Dat ik om zover te komen als persoon van super-rationeel zal moeten veranderen naar iemand die ook z'n gevoelskant aanwezig laat zijn is evident. Ik zal heel wat deuren die ik in mijn kinder- en puberjaren dichtgegooid heb weer moeten openen en dat zal even gaan duren. Maar ik begin er langzamerhand wel in te geloven dat het gaat lukken. Eindelijk weer een zonnige blik naar de toekomst, op m'n 28e ...

Kortom: je kunt geen oplossing aandragen voor hoogbegaafde kinderen die voor iedereen werkt, maar kijk gewoon steeds weer naar hoezeer je kind het naar zijn/haar zin heeft en ga de dialoog aan zodra dat niet meer het geval is. Als je kind hoogbegaafd is wees dan niet zozeer blij dat dat het geval is (je bent immers in Nederland maaiveldland), maar besef dat je tenminste een handvat hebt dat je kan helpen bij het vinden van oplossingen voor een zich vervelend kind.

quote:

Op donderdag 23 maart 2006 14:26 schreef Rewimo het volgende:
Nee? Alle antwoorden weten maar je vinger niet opsteken, wegkruipen in de hoop dat je maar geen beurt krijgt?

Op de middelbare school ja.

Dat is iets anders dan "geconfronteerd worden met iets dat je niet gemakkelijk afgaat" (qua leerstof dan, en daar had ik het over).

Er zit wel iets in de generalisatie dat hoogbegaafde kinderen verwende kutkinders zijn hoor, want zoals al eerder gezegd: de term hoogbegaafd valt doorgaans pas als een kind problemen heeft c.q. veroorzaakt en daarbij toevallig ook nog vrij slim is. Zijn er geen problemen en haalt een kind hoge cijfers, dan noemt men hem over het algemeen niet hoogbegaafd, maar gewoon slim.

Overigens blijf ik erbij dat iemand die ECHT slim is niet kan vastlopen op de middelbare school omdat hij op de basisschool nooit heeft "leren leren". Zelfs met de meest gebrekkige en ongeconcentreerde aanpak kan een slim kind zijn VWO met twee vingers in de neus halen. De psychologen die tegen hoge uurtarieven maar al te graag de ouders van een amper bovengemiddeld kind vertellen wat ze willen horen zullen hier uiteraard geheel anders over denken.

quote:

Op maandag 27 maart 2006 18:14 schreef thaleia het volgende:

[..]

Er zit wel iets in de generalisatie dat hoogbegaafde kinderen verwende kutkinders zijn hoor, want zoals al eerder gezegd: de term hoogbegaafd valt doorgaans pas als een kind problemen heeft c.q. veroorzaakt en daarbij toevallig ook nog vrij slim is. Zijn er geen problemen en haalt een kind hoge cijfers, dan noemt men hem over het algemeen niet hoogbegaafd, maar gewoon slim.

Nou, ik weet niet hoe het bij andere mensen zit, maar bij mij zijn mijn ouders met die term gekomen, en hebben ze mij laten onderzoeken, juist om problemen te voorkomen! Juist om mij alle kansen te bieden om mijn eventuele talenten maximaal te benutten, met medewerking van leerkrachten enzo, zijn ze dan toch maar met dat labeltje gekomen.

quote:

Op maandag 27 maart 2006 18:18 schreef thaleia het volgende:
Overigens blijf ik erbij dat iemand die ECHT slim is niet kan vastlopen op de middelbare school omdat hij op de basisschool nooit heeft "leren leren".

Nou, vastlopen is een groot woord, en dat zal ook heus niet snel gebeuren, maar er zijn hoogbegaafde kinderen die bijv. erg goed zijn in wiskunde of muziek maar niet echt boven het VWO-gemiddelde zitten bij talen. Dan zullen ze toch op enig moment wel degelijk moeten gaan leren, en als je dat nog nooit hebt hoeven doen kan dat best een klap zijn. Niet dat je het absoluut niet kunt, maar jezelf moeten motiveren voor iets wat je eigenlijk niet zo interessant vindt en niet zo goed kunt als je gewend bent, kan best moeilijk zijn. Je kunt het aanstellerij vinden, maar het gebeurt wel.

quote:

Op maandag 27 maart 2006 18:18 schreef thaleia het volgende:
Overigens blijf ik erbij dat iemand die ECHT slim is niet kan vastlopen op de middelbare school omdat hij op de basisschool nooit heeft "leren leren". Zelfs met de meest gebrekkige en ongeconcentreerde aanpak kan een slim kind zijn VWO met twee vingers in de neus halen. De psychologen die tegen hoge uurtarieven maar al te graag de ouders van een amper bovengemiddeld kind vertellen wat ze willen horen zullen hier uiteraard geheel anders over denken.

Flauwekul natuurlijk. Ook een kind wat erg intelligent is wordt niet spontaan wakker met z'n vocabulaire frans in z'n hoofd. Dat zal hij/zij toch moeten verwerven op een of andere manier, en als je dat nog nooit bewust ehbt hoeven doen is dat even schrikken. Leren moet je gewoon leren en als niemand je vertelt hoe dat moet, dan duurt het even voor je een goede methode gevonden hebt.

quote:

Op maandag 27 maart 2006 19:53 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Flauwekul natuurlijk. Ook een kind wat erg intelligent is wordt niet spontaan wakker met z'n vocabulaire frans in z'n hoofd. Dat zal hij/zij toch moeten verwerven op een of andere manier, en als je dat nog nooit bewust ehbt hoeven doen is dat even schrikken. Leren moet je gewoon leren en als niemand je vertelt hoe dat moet, dan duurt het even voor je een goede methode gevonden hebt.

De leermethode lijkt mij helemaal niet zo relevant. Het gaat erom dat je er tijd in moet steken om iets te onthouden. Doet een slim kindje dat niet, dan zal hij/ zij inderdaad moeite hebben met dat vak. Dat is dan echter niet omdat hij/zij niet heeft "leren leren", maar puur vanwege luiheid/ desinteresse.

Volgens mijn school ben ik zelf hoogbegaafd, en eerlijk gezegd ben ik tegen "is er ook wat voor kinderen die sneller leren". Dat vind ik alleen maar patserij en hollandse luxe. Het kan toch niet zo zijn dat je als ouder een beetje moeilijk gaat zitten doen over jouw zoon die perfect kan leren, denk dan eens aan ouders van een verstandelijk gehandicapt kind ofzo, daaaaar moeten ze aandacht aan besteden.

Bovendien: Men heeft het vaak over contactstoornissen bij die kinderen. Ik heb er zelf geen last van, maar volgens mij komt dat alleen maar door dit soort onzin dat je kind niet gewoon vrienden kan maken met normale kinderen.

quote:

Op maandag 27 maart 2006 20:36 schreef faberic het volgende:
Volgens mijn school ben ik zelf hoogbegaafd, en eerlijk gezegd ben ik tegen "is er ook wat voor kinderen die sneller leren". Dat vind ik alleen maar patserij en hollandse luxe. Het kan toch niet zo zijn dat je als ouder een beetje moeilijk gaat zitten doen over jouw zoon die perfect kan leren, denk dan eens aan ouders van een verstandelijk gehandicapt kind ofzo, daaaaar moeten ze aandacht aan besteden.

Bovendien: Men heeft het vaak over contactstoornissen bij die kinderen. Ik heb er zelf geen last van, maar volgens mij komt dat alleen maar door dit soort onzin dat je kind niet gewoon vrienden kan maken met normale kinderen.

Heb jij de rest van het topic wel gelezen?

Jij verveelt je niet op school, faberic? Dat had ik wel, ik zou erg blij geweest zijn met extra uitdagingen op de lagere school.

't Is overigens typisch hollands dat ze kinderen die goed kunnen leren en slim zijn, hoogbegaafd dus, allerlei problemen aanpraten. "Ze hebben nooit leren leren" ik vind dat echt complete onzin. Dan is je kind slim, ga je als nog een beetje mekkeren (alsof je het erg vindt!, ondertussen is het dus gewoon patserij). Zie ook mijn vorige post

quote:

Op maandag 27 maart 2006 20:38 schreef Mini_rulez het volgende:

[..]

Heb jij de rest van het topic wel gelezen?

Nee, hoezo?