Hoogbegaafd?

Ik herken daar helemaal niks in. Maar misschien scheelt het dat ik als kind niet wist dat ik hb was. Ik was alleen maar altijd de beste van de klas.

ik was zelfs nooit de beste van de klas, er zat namelijk een 'echt geniaal jongetje bij mij in de klas en daar heb ik van mijn 4e tot mijn 18e bij in de klas gezeten.

quote:

Op donderdag 23 maart 2006 15:09 schreef Rewimo het volgende:
Ik herken daar helemaal niks in.

Ik ook niet hoor.
Maar goed, mensen onthouden altijd vooral de extreme voorbeelden. Misschien herinneren ze zich de normale hoogbegaafde kinderen juist wel niet omdat die er niet mee te koop liepen.

quote:

Op donderdag 23 maart 2006 15:18 schreef Mini_rulez het volgende:

[..]

Ik ook niet hoor.
Maar goed, mensen onthouden altijd vooral de extreme voorbeelden. Misschien herinneren ze zich de normale hoogbegaafde kinderen juist wel niet omdat die er niet mee te koop liepen.

dat denk ik ook!

Ja, dat vermoed ik ook. Ik ben op school echt nooit voorgetrokken hoor, eerder het tegendeel.

Hadassa: ja alle kinderen zijn anders, maar de interesses van je kind en de manier waarop ie zich erop stort zijn wel een aanwijzing. Maak je niet te druk over zijn gedrag, probeer gewoon uit te zoeken waar het vandaan komt en hoe jij daar aan bij draagt. Vaak kan het voortkomen uit onzekerheid of faalangst (alles gaat makkelijk qua leren, dus als andere dingen dan niet lukken kan dit nogal vervelend zijn), dus kijk hoe jij je kind kan steunen en duidelijk maken dat je niet alles even goed kan doen. Ik zou zeggen, lekker gewoon naar de volgende klas laten gaan. Als je intellectuele ontwikkeling gedwongen tot stilstand gebracht wordt omdat je weer een jaar moet kleuteren, dan heeft dat ook zijn weerslag op je emotionele ontwikkeling. Bovendien betwijfel ik of het echt helpt je kind weer een jaar op te sluiten met jongere kinderen die dus ook nog niet zo ver zijn. Misschien wordt ie eerder meegetrokken als ie met wat oudere kinderen omgaat, en zo niet, jammer dan. Goede kans dat jongere kinderen hem ook niet accepteren omdat ze hem nog niet kennen en hij ouder is en meer kan. Dat verschil ga je hoe dan ook merken op een gegeven moment. Misschien is het een goed idee hem een (groeps)sport te laten kiezen, als ie daar nog niet op zit. Goed voor de omgang met anderen, hij leert z'n grenzen kennen, omgaan met tegenslagen, etc. en het is even wat anders dan leren.

Verder in het algemeen: wat een gedoe over kinderen die zicht moeten leren vervelen. Ik heb me jarenlang verveeld op een basisschool waar ik niks extra's mocht doen, en het enige wat het bereikt heeft is dat ik me mijn leven lang gewoon afgeremd voel en het idee heb dat ik veel meer had kunnen doen als iemand mij destijds de ruimte had geboden om me verder te ontwikkelen, ipv gedwongen had 8 uur per dag uit het raam te staren of sommen/taal ver onder m'n niveau te doen. Je hersenen hebben prikkels nodig. Als je x jaar lang niets uit je hoofd leert, dan merk je dat. Als je x jaar lang niets hoeft te analyseren, dan word je trager. Dat leidt alleen maar tot problemen wanneer je op een gegeven moment naar de middelbare school of mss. later uni/hbo gaat en merkt dat je daar wel wat moet doen, maar dat het niet lukt omdat je nooit geleerd hebt hoe en gewoon jarenlang langzaam afgestompt bent.

Verder is het flauwekul om te zeggen dat een klein kind zich zelf maar moet leren vermaken en dat het niet goed is het kind dingen voor te schotelen, want een klein kind kan vaak nu eenmaal niet op eigen gelegenheid naar de bibliotheek, dierentuin, museum, ed. Dan zal er toch een ouder het kind moeten begeleiden. Dat lijkt me een stuk gezonder dan dat je je kind zich net zo lang laat vervelen tot het maar wat gaat doen (wat bij mij niet eens werkte, want als m'n ouders dat probeerden ging ik buiten om de hoek op de stoep zitten wachten tot etenstijd, omdat ik gewoon geen fuck te doen had en dingen als stoepkrijten ondertussen ook weleens gezien had... die tijd had ik echt nuttiger kunnen besteden). Dat betekent natuurlijk niet dat je alle initiatief moet nemen, maar je kan je kind best op de mogelijkheden wijzen en vragen wat het dan zou willen doen of waar het in geinteresseerd is.

[ Bericht 3% gewijzigd door Maeghan op 23-03-2006 16:31:20 ]

quote:

Verder in het algemeen: wat een gedoe over kinderen die zicht moeten leren vervelen. Ik heb me jarenlang verveeld op een basisschool waar ik niks extra's mocht doen, en het enige wat het bereikt heeft is dat ik me mijn leven lang gewoon afgeremd voel en het idee heb dat ik veel meer had kunnen doen als iemand mij destijds de ruimte had geboden om me verder te ontwikkelen, ipv gedwongen had 8 uur per dag uit het raam te staren of sommen/taal ver onder m'n niveau te doen. Je hersenen hebben prikkels nodig. Als je x jaar lang niets uit je hoofd leert, dan merk je dat. Als je x jaar lang niets hoeft te analyseren, dan word je trager. Dat leidt alleen maar tot problemen wanneer je op een gegeven moment naar de middelbare school of mss. later uni/hbo gaat en merkt dat je daar wel wat moet doen, maar dat het niet lukt omdat je nooit geleerd hebt hoe en gewoon jarenlang langzaam afgestompt bent.

Verder is het flauwekul om te zeggen dat een klein kind zich zelf maar moet leren vermaken en dat het niet goed is het kind dingen voor te schotelen, want een klein kind kan vaak nu eenmaal niet op eigen gelegenheid naar de bibliotheek, dierentuin, museum, ed. Dan zal er toch een ouder het kind moeten begeleiden. Dat lijkt me een stuk gezonder dan dat je je kind zich net zo lang laat vervelen tot het maar wat gaat doen (wat bij mij niet eens werkte, want als m'n ouders dat probeerden ging ik buiten om de hoek op de stoep zitten wachten tot etenstijd, omdat ik gewoon geen fuck te doen had en dingen als stoepkrijten ondertussen ook weleens gezien had... die tijd had ik echt nuttiger kunnen besteden). Dat betekent natuurlijk niet dat je alle initiatief moet nemen, maar je kan je kind best op de mogelijkheden wijzen en vragen wat het dan zou willen doen of waar het in geinteresseerd is.

ik zeg ook niet dat kinderen zich op school de hele dag moeten vervelen of afgeremd worden.

dit geldt in het algemeen voor kinderen die de hel dag bezig worden gehouden met clubs, etc.

maar wat wel zo is, is dat hoogbegaafde of makkelijk lerende kinderen neit per definitie beter af zijn als ze de hele dag door gestimuleerd worden met moeilijker werk. in groep 5 al klaar zijn met de rekenboekjes van groep 8 is geen oplossing. Kinderen moeten mijns inziens wel leren dat het ook goed is om af en toe n'iet bezig te zijn met leren en verder komen maa rgewoon lekker een uurtje lezen in een mooi boek, of tekenen.

ik heb ook wel problemen gehad op de uni, vooral omdat ik niet weet hoe ik iets "half" moet leren, voldoende voor een zes...en omdat ik weet dat schrijven een "pijnlijk" proces is stel ik het zo lang uit tto ik er geen tijd genoeg meer voor heb...maar alsmaar extra stof aangeboden krijgen op de basisschool is daarvoor ook neit de oplossing...

Nee, het was ook niet specifiek op jou gericht. En inderdaad, wat je zegt, de hele dag bezighouden met clubjes is wat anders, maar dat is voor geen enkel kind goed denk ik. Een uurtje laten lezen of tekenen is prima, maar het is ook geen structurele oplossing (zegt iemand die heel groep acht lang alleen mocht tekenen als ze al haar werk afhad, dat komt je echt je neus uit dan ;-)). Je kan natuurlijk gewoon werk van een andere aard geven. Dus niet alleen het werk wat er is sneller laten doen, maar iets extra's laten lezen, iets aanvullends (Engels, handwerk, maar ook biologie, geschiedenis en aardrijkskunde doe je toch amper wat aan op de basisschool, dus genoeg onderwerpen waarmee je niet vooruit loopt op stof die later nog moet komen). Je kan een kind natuurlijk gewoon toegang geven tot wat moeilijkere boeken. Dat had ik niet op m'n tweede basisschool. Op de eerste wel, dat ging dan ook prima. Wat ik bedoel is dus eigenlijk, je hoeft een kind niet constant bezig te houden, je moet alleen zorgen dat het de middelen heeft zichzelf bezig te houden.

agreed

Ik weet gewoon niet zo goed waar ik goed aan doe. De meningen verschillen zo enorm, ook die van orthopedagogen en scholen, dat ik bang ben dat ik verkeerde keuzes maak wat mijn zoon betreft. Hij is en blijft nog maar een kindje van 5 jaar. De school zei vandaag dat versnellen wel erg voorbarig is, want hoe ligt hij dan emotioneel wel niet in de groep, als hij als 6 jarige groep 4 doet. En dat is misschien ook wel zo. Maar dan leg ik de adviezen van de orthopedagoog wel naast me neer. Hi is overigens ook al van school veranderd enige tijd geleden, van het Montessori-systeem naar regulier systeem. Dat bevalt eigenlijk al een stukje beter. Meer structuur. Montessori is niet geschikt voor iedereen, mijn oudste zoon bijvoorbeeld, over wie ik het heb heeft moeite om uit zichzelf dingen te zoeken, er moet hem wel veel aangereikt worden.
Waar het wel om moet blijven gaan is - waarmee is het kind het gelukkigst -, en juist daarom ben ik zo bang dat ik - omdat ik voor hem beslissingen moet nemen tussen compacteren, versnellen, of juist niet - hem misschien niet goed kan begeleiden. En of die begeleiding wel nodig is, red hij het niet gewoon ook zelf, ook met een IQ van boven de 145, allemaal moeilijke dingen waar ik nu mee worstel.

Versnellen zou ik nu nog niet doen, verbreden wel. Emotioneel moet hij het allemaal wel aankunnen en dat kan moeilijk worden tussen allemaal oudere kinderen lijkt mij. Mocht hij emotioneel sterk in zijn schoenen blijken te staan, dan kan hij altijd nog op een later moment een klas overslaan.

het IQ van kinderen onder de 16 jaar is volgens mij overigens heel slecht nauwkeurig te meten...

Gelukkig hebben ze het tegenwoordig beter in de gaten ja, Grijs. Met een beetje geluk en goede begeleiding komt Daan er wel hoor

quote:

Op zaterdag 25 maart 2006 23:17 schreef Rewimo het volgende:
Gelukkig hebben ze het tegenwoordig beter in de gaten ja, Grijs. Met een beetje geluk en goede begeleiding komt Daan er wel hoor

gelukkig maar

Lastig onderwerp dit ...

Mijn basisschooltijd was niet echt geweldig, ik werd veel gepest, de enige met wie ik het echt goed kon vinden was de leraar en het hierboven al eerder vertelde "veel saai vinden en niks hoeven te doen" klopte ook.

Vervolgens ging ik naar de middenschool (soort VMBO, maar dan behoorlijk gericht op werken in groepjes). Daar werd ik heengestuurd omdat ik bijna altijd alles alleen deed. Naja, dat werkte dus niet en na anderhalf jaar maar naar een gewone brugklas. Daar bleek ik bij sommige vakken achter te lopen en dat zorgde ervoor dat ik de keuze kreeg uit het hele tweede jaar over doen en vervolgens naar de HAVO (dat niveau had ik op zich wel) of door naar MAVO 3. Dat werd dus het laatste.

Op de MTS een richting gedaan waarvan ik driekwart van de vakken niks vond, maar toch gewoon gehaald omdat ik een goed korte termijn geheugen heb, oftewel: avond van tevoren stampen, de volgende dag een voldoende en een week later 95% vergeten van wat ik een week eerder erin gestampt had.

Op de HTS dan maar informatica gaan doen, waar ik driekwart van de vakken leuk vond. Dat was al heel wat Verder nog steeds twee vingers in de neus en soms weer de oude stamp-manier uit de kast gehaald.

Gedurende mijn schoolperiode ben ik langzaamaan wat socialer geworden, op de basisschool hoorde ik er nog echt niet bij, en op de HTS was ik zo goed als '1 van hun'. 1 belangrijk deel mis ik nog en dat is contact met de andere sekse, want die kom je niet of nauwelijks tegen op de MTS / HTS.

Nu werk ik in de IT bij een groot bedrijf. Ik word steeds op detacheringbasis op een klus gezet. M'n chef en projectleider zijn tevreden over het afgeleverde werk, maar weten / merken wel dat ik niet optimaal presteer ... ik zelf durf te beweren dat ik op het vorige project (waar mijn uiteindelijke beoordeling 'goed' was) gemiddeld op 70% of zo heb gefunctioneerd, simpelweg omdat er te weinig uitdaging in het werk zat. De uitdagende dingen die er al waren gingen naar de senior programmeur ...

Gelukkig is dit bedrijf er 1 die de 'feel good' van hun werknemers hoog in het vaandel heeft staan en heb ik nu een coachingstraject waar als uiteindelijke uitkomst uit zou moeten komen wat ik eigenlijk echt leuk vind (qua werk) en wat ik dus zou moeten gaan doen om het echt naar m'n zin te hebben.

Dat ik om zover te komen als persoon van super-rationeel zal moeten veranderen naar iemand die ook z'n gevoelskant aanwezig laat zijn is evident. Ik zal heel wat deuren die ik in mijn kinder- en puberjaren dichtgegooid heb weer moeten openen en dat zal even gaan duren. Maar ik begin er langzamerhand wel in te geloven dat het gaat lukken. Eindelijk weer een zonnige blik naar de toekomst, op m'n 28e ...

Kortom: je kunt geen oplossing aandragen voor hoogbegaafde kinderen die voor iedereen werkt, maar kijk gewoon steeds weer naar hoezeer je kind het naar zijn/haar zin heeft en ga de dialoog aan zodra dat niet meer het geval is. Als je kind hoogbegaafd is wees dan niet zozeer blij dat dat het geval is (je bent immers in Nederland maaiveldland), maar besef dat je tenminste een handvat hebt dat je kan helpen bij het vinden van oplossingen voor een zich vervelend kind.

quote:

Op donderdag 23 maart 2006 14:26 schreef Rewimo het volgende:
Nee? Alle antwoorden weten maar je vinger niet opsteken, wegkruipen in de hoop dat je maar geen beurt krijgt?

Op de middelbare school ja.

Dat is iets anders dan "geconfronteerd worden met iets dat je niet gemakkelijk afgaat" (qua leerstof dan, en daar had ik het over).

Er zit wel iets in de generalisatie dat hoogbegaafde kinderen verwende kutkinders zijn hoor, want zoals al eerder gezegd: de term hoogbegaafd valt doorgaans pas als een kind problemen heeft c.q. veroorzaakt en daarbij toevallig ook nog vrij slim is. Zijn er geen problemen en haalt een kind hoge cijfers, dan noemt men hem over het algemeen niet hoogbegaafd, maar gewoon slim.

Overigens blijf ik erbij dat iemand die ECHT slim is niet kan vastlopen op de middelbare school omdat hij op de basisschool nooit heeft "leren leren". Zelfs met de meest gebrekkige en ongeconcentreerde aanpak kan een slim kind zijn VWO met twee vingers in de neus halen. De psychologen die tegen hoge uurtarieven maar al te graag de ouders van een amper bovengemiddeld kind vertellen wat ze willen horen zullen hier uiteraard geheel anders over denken.

quote:

Op maandag 27 maart 2006 18:14 schreef thaleia het volgende:

[..]

Er zit wel iets in de generalisatie dat hoogbegaafde kinderen verwende kutkinders zijn hoor, want zoals al eerder gezegd: de term hoogbegaafd valt doorgaans pas als een kind problemen heeft c.q. veroorzaakt en daarbij toevallig ook nog vrij slim is. Zijn er geen problemen en haalt een kind hoge cijfers, dan noemt men hem over het algemeen niet hoogbegaafd, maar gewoon slim.

Nou, ik weet niet hoe het bij andere mensen zit, maar bij mij zijn mijn ouders met die term gekomen, en hebben ze mij laten onderzoeken, juist om problemen te voorkomen! Juist om mij alle kansen te bieden om mijn eventuele talenten maximaal te benutten, met medewerking van leerkrachten enzo, zijn ze dan toch maar met dat labeltje gekomen.

quote:

Op maandag 27 maart 2006 18:18 schreef thaleia het volgende:
Overigens blijf ik erbij dat iemand die ECHT slim is niet kan vastlopen op de middelbare school omdat hij op de basisschool nooit heeft "leren leren".

Nou, vastlopen is een groot woord, en dat zal ook heus niet snel gebeuren, maar er zijn hoogbegaafde kinderen die bijv. erg goed zijn in wiskunde of muziek maar niet echt boven het VWO-gemiddelde zitten bij talen. Dan zullen ze toch op enig moment wel degelijk moeten gaan leren, en als je dat nog nooit hebt hoeven doen kan dat best een klap zijn. Niet dat je het absoluut niet kunt, maar jezelf moeten motiveren voor iets wat je eigenlijk niet zo interessant vindt en niet zo goed kunt als je gewend bent, kan best moeilijk zijn. Je kunt het aanstellerij vinden, maar het gebeurt wel.

quote:

Op maandag 27 maart 2006 18:18 schreef thaleia het volgende:
Overigens blijf ik erbij dat iemand die ECHT slim is niet kan vastlopen op de middelbare school omdat hij op de basisschool nooit heeft "leren leren". Zelfs met de meest gebrekkige en ongeconcentreerde aanpak kan een slim kind zijn VWO met twee vingers in de neus halen. De psychologen die tegen hoge uurtarieven maar al te graag de ouders van een amper bovengemiddeld kind vertellen wat ze willen horen zullen hier uiteraard geheel anders over denken.

Flauwekul natuurlijk. Ook een kind wat erg intelligent is wordt niet spontaan wakker met z'n vocabulaire frans in z'n hoofd. Dat zal hij/zij toch moeten verwerven op een of andere manier, en als je dat nog nooit bewust ehbt hoeven doen is dat even schrikken. Leren moet je gewoon leren en als niemand je vertelt hoe dat moet, dan duurt het even voor je een goede methode gevonden hebt.

quote:

Op maandag 27 maart 2006 19:53 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Flauwekul natuurlijk. Ook een kind wat erg intelligent is wordt niet spontaan wakker met z'n vocabulaire frans in z'n hoofd. Dat zal hij/zij toch moeten verwerven op een of andere manier, en als je dat nog nooit bewust ehbt hoeven doen is dat even schrikken. Leren moet je gewoon leren en als niemand je vertelt hoe dat moet, dan duurt het even voor je een goede methode gevonden hebt.

De leermethode lijkt mij helemaal niet zo relevant. Het gaat erom dat je er tijd in moet steken om iets te onthouden. Doet een slim kindje dat niet, dan zal hij/ zij inderdaad moeite hebben met dat vak. Dat is dan echter niet omdat hij/zij niet heeft "leren leren", maar puur vanwege luiheid/ desinteresse.

Volgens mijn school ben ik zelf hoogbegaafd, en eerlijk gezegd ben ik tegen "is er ook wat voor kinderen die sneller leren". Dat vind ik alleen maar patserij en hollandse luxe. Het kan toch niet zo zijn dat je als ouder een beetje moeilijk gaat zitten doen over jouw zoon die perfect kan leren, denk dan eens aan ouders van een verstandelijk gehandicapt kind ofzo, daaaaar moeten ze aandacht aan besteden.

Bovendien: Men heeft het vaak over contactstoornissen bij die kinderen. Ik heb er zelf geen last van, maar volgens mij komt dat alleen maar door dit soort onzin dat je kind niet gewoon vrienden kan maken met normale kinderen.

quote:

Op maandag 27 maart 2006 20:36 schreef faberic het volgende:
Volgens mijn school ben ik zelf hoogbegaafd, en eerlijk gezegd ben ik tegen "is er ook wat voor kinderen die sneller leren". Dat vind ik alleen maar patserij en hollandse luxe. Het kan toch niet zo zijn dat je als ouder een beetje moeilijk gaat zitten doen over jouw zoon die perfect kan leren, denk dan eens aan ouders van een verstandelijk gehandicapt kind ofzo, daaaaar moeten ze aandacht aan besteden.

Bovendien: Men heeft het vaak over contactstoornissen bij die kinderen. Ik heb er zelf geen last van, maar volgens mij komt dat alleen maar door dit soort onzin dat je kind niet gewoon vrienden kan maken met normale kinderen.

Heb jij de rest van het topic wel gelezen?

Jij verveelt je niet op school, faberic? Dat had ik wel, ik zou erg blij geweest zijn met extra uitdagingen op de lagere school.

't Is overigens typisch hollands dat ze kinderen die goed kunnen leren en slim zijn, hoogbegaafd dus, allerlei problemen aanpraten. "Ze hebben nooit leren leren" ik vind dat echt complete onzin. Dan is je kind slim, ga je als nog een beetje mekkeren (alsof je het erg vindt!, ondertussen is het dus gewoon patserij). Zie ook mijn vorige post

quote:

Op maandag 27 maart 2006 20:38 schreef Mini_rulez het volgende:

[..]

Heb jij de rest van het topic wel gelezen?

Nee, hoezo?

quote:

Op maandag 27 maart 2006 20:38 schreef Rewimo het volgende:
Jij verveelt je niet op school, faberic? Dat had ik wel, ik zou erg blij geweest zijn met extra uitdagingen op de lagere school.

Ik zit inmiddels in 4 gym, maar op de basisschool verveelde ik me weleens ja, maar om daar nou zo'n probleem van te maken...

quote:

Op maandag 27 maart 2006 20:27 schreef Wolfje het volgende:

[..]

De leermethode lijkt mij helemaal niet zo relevant. Het gaat erom dat je er tijd in moet steken om iets te onthouden. Doet een slim kindje dat niet, dan zal hij/ zij inderdaad moeite hebben met dat vak. Dat is dan echter niet omdat hij/zij niet heeft "leren leren", maar puur vanwege luiheid/ desinteresse.

Ja, dat is jouw visie. Mijn ervaring is echter anders. Ik was wel geïnteresseerd, maar had nog nooit bewust geleerd om dingen te onthouden. Woordjes stampen als twaalfjarige is heel iets anders dan de tafels leren als je drie bent. Kleine kinderen leren nu eenmaal op een andere manier.

quote:

Op maandag 27 maart 2006 20:41 schreef faberic het volgende:

[..]

Ik zit inmiddels in 4 gym, maar op de basisschool verveelde ik me weleens ja, maar om daar nou zo'n probleem van te maken...

Ja, sommige mensen zijn echter iets intelligenter dan jij, of zitten op een basisschool met een lager tempo misschien (deden jullie nog tafels in groep acht? wij wel), en die vervelen zich niet "weleens" op de basisschool, maar jarenlang dagelijks. En die komen dan op de middelbare school, en moeten daar opeens wat doen. Da's even schrikken in de brugklas. Maar daarna leer je leren, en dan verveel je je de jaren erna weer de kolere. Joy. Dat heeft geen hol te maken met patsen hoor, want niemand vindt je stoer als je je verveelt op school. Mensen reageren eerder zoals jij doet dan dat ze het bewonderen.

quote:

Op maandag 27 maart 2006 20:39 schreef faberic het volgende:
't Is overigens typisch hollands dat ze kinderen die goed kunnen leren en slim zijn, hoogbegaafd dus, allerlei problemen aanpraten. "Ze hebben nooit leren leren" ik vind dat echt complete onzin. Dan is je kind slim, ga je als nog een beetje mekkeren (alsof je het erg vindt!, ondertussen is het dus gewoon patserij). Zie ook mijn vorige post

Ik vind het nogal raar dat jij jouw beleving als de waarheid beschouwt. Toevallig ben ik een hoogbegaafd iemand die inderdaad 'nooit heeft leren leren' en daardoor vastliep op de universiteit. Er zijn mij nooit problemen aangepraat, ik heb mij op latere leeftijd (een paar jaar geleden) laten testen, omdat ik bepaalde problemen in mijn leven heb/had en mijn vermoedens had dat die gerelateerd waren aan 'anders zijn' dan de andere kinderen op school. Op de een of andere manier kon ik dat beter verwerken nadat ik de bevestiging kreeg van mijn hoogbegaafdheid. Alsof er een puzzeltje compleet werd. Dat er tegenwoordig meer aandacht is dan vroeger voor de problemen waar hoofgbegaafden tegenaan lopen, heeft in mijn ogen helemaal niets met patserij te maken, maar alles met kansen bieden waar zij recht op hebben. Net als dat minder goed lerende kinderen recht hebben op goede begeleiding.

quote:

Op maandag 27 maart 2006 20:49 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Ja, dat is jouw visie. Mijn ervaring is echter anders. Ik was wel geïnteresseerd, maar had nog nooit bewust geleerd om dingen te onthouden. Woordjes stampen als twaalfjarige is heel iets anders dan de tafels leren als je drie bent. Kleine kinderen leren nu eenmaal op een andere manier.

Ik heb nog steeds geen flauw idee van wat de meest effectieve manier is om te leren, maar ik weet wel zeker dat je daarvoor tenminste een geopend boek voor je neus moet hebben. En dat je daarin moet lezen totdat je de indruk hebt dat je de stof in voldoende mate onthouden hebt. Zelfs als dit op de meest onhandige manier gedaan wordt, moet een intelligent persoon in staat zijn elk vak op vwo niveau te halen.

Wat is volgens jou dan de cruciale eigenschap van leren?

Ja, natuurlijk is dat het belangrijkste, dat je de stof op z'n minst bekijkt. Maar weet je, zes jaar lang alles op de onhandigste manier doen is gewoon enorm demotiverend. Ik ben blij dat ik dat niet heb hoeven doen. Een overschot aan motivatie is geen vaste eigenschap van hoogbegaafden, ook die hebben steun nodig en en stimulans dmv. goede resultaten, het gevoel ergens goed in te zijn, etc.

Bovendien is "in voldoende mate" onthouden iets heel anders dan een goed cijfer halen en een jaar later ook nog weten wat je hebt geleerd. Ik had een klasgenootje die alleen maar negens en tienen haalde, maar drie dagen later wist ze echt niets meer. Daar heb je niets aan. Je haalt er je VWO wel mee, inderdaad. Dat zou je 'voldoende' kunnen noemen, maar ik vind het bedroevend.

De meest effectieve manier om te leren verschilt per persoon en per soort stof, maar het helpt wel als je vanaf jongs af aan al leert dat dingen niet moeiteloos blijven hangen. Ik heb voor allerlei soorten stof een goede methode gevonden en mijn geheugen actief leren beheersen. Getallen, woorden, voorwerpen, etc. daar heb ik allemaal andere manieren voor. Als ik dan een klasgenoot heb die dus twee weken doet over de stof waar ik een half uur voor nodig heb, ben ik toch blij dat ik dat geleerd heb. Ik zal niet zeggen dat het anders dus onmogelijk is, maar je verspilt wel veel tijd waar je nuttigere en leukere dingen in had kunnen doen.

quote:

Op maandag 27 maart 2006 20:52 schreef Maeghan het volgende:

Ja, sommige mensen zijn echter iets intelligenter dan jij, of zitten op een basisschool met een lager tempo misschien (deden jullie nog tafels in groep acht? wij wel), en die vervelen zich niet "weleens" op de basisschool, maar jarenlang dagelijks. En die komen dan op de middelbare school, en moeten daar opeens wat doen. Da's even schrikken in de brugklas. Maar daarna leer je leren, en dan verveel je je de jaren erna weer de kolere. Joy. Dat heeft geen hol te maken met patsen hoor, want niemand vindt je stoer als je je verveelt op school. Mensen reageren eerder zoals jij doet dan dat ze het bewonderen.

Ik heb dit topic een beetje door zitten lezen en op zich kan ik me wel in faberics post vinden. Ik heb het idee dat hoogbegaafdheid een beetje een hype is. Verveel je in de les? Haal je altijd goede cijfers? Dan ben je vast hoogbegaafd. Het lijkt wel of je niet meer gewoon slim mag zijn, je bent meteen hoogbegaafd. En natuurlijk zijn er kinderen die écht zo verschrikkelijk slim zijn dat je ze hoogbegaafd kunt noemen, maar bij velen (en dan doel ik niet specifiek op dezw discussie) heb ik harde twijfels.

Ik verveelde me ook vaak zat op de basisschool. Was zo'n kind dat een dictee maken leuker vond dan tekenen, voor haar plezier een spreekbeurt hield, hele middagen zat te lezen en altijd het antwoord wist als we quizje gingen spelen. Maar dat betekent nog niet dat ik hoogbegaafd ben. Ik kan gewoon goed leren en heb gewoon uitdaging nodig.

Het is gewoon een autist.

quote:

Op maandag 27 maart 2006 21:43 schreef ChrisJX het volgende:

[..]

Ik heb dit topic een beetje door zitten lezen en op zich kan ik me wel in faberics post vinden. Ik heb het idee dat hoogbegaafdheid een beetje een hype is. Verveel je in de les? Haal je altijd goede cijfers? Dan ben je vast hoogbegaafd. Het lijkt wel of je niet meer gewoon slim mag zijn, je bent meteen hoogbegaafd. En natuurlijk zijn er kinderen die écht zo verschrikkelijk slim zijn dat je ze hoogbegaafd kunt noemen, maar bij velen (en dan doel ik niet specifiek op dezw discussie) heb ik harde twijfels.

Ik verveelde me ook vaak zat op de basisschool. Was zo'n kind dat een dictee maken leuker vond dan tekenen, voor haar plezier een spreekbeurt hield, hele middagen zat te lezen en altijd het antwoord wist als we quizje gingen spelen. Maar dat betekent nog niet dat ik hoogbegaafd ben. Ik kan gewoon goed leren en heb gewoon uitdaging nodig.

Ok, je hebt wel een punt daarmee. Het is wel een hype. Voor iedere afwijking moet maar een verklaring zijn. Je kind kan niet meer slim of druk zijn tegenwoordig, of gewoon een kattekop, maar dan moet het wel een afwijking hebben. In positieve of negatieve zin, dat maakt niet uit, lijkt het wel.

Maar hoe dan ook, zelfs al hebben we het eigenlijk over kinderen die gewoon goed kunenn leren en uitdaging zoeken, wat is er dan mis mee om die uitdaging aan te bieden? Waarom zou je slimme kinderen niet extra mogen stimuleren om er alles uit te halen wat erin zit, hoe je die kinderen dan ook wilt noemen?

Nogmaals, ik wist als kind niet dat ik hoogbegaafd was. Dat weet ik pas een aantal jaren. Wat niet wegneemt dat ik me een rotje heb verveeld op school omdat ik alles maar 1 keer hoefde te zien om het te weten. Waardoor ik dus niet heb hoeven leren en dat ook niet geleerd heb.

quote:

Op maandag 27 maart 2006 21:55 schreef Maeghan het volgende:Maar hoe dan ook, zelfs al hebben we het eigenlijk over kinderen die gewoon goed kunenn leren en uitdaging zoeken, wat is er dan mis mee om die uitdaging aan te bieden? Waarom zou je slimme kinderen niet extra mogen stimuleren om er alles uit te halen wat erin zit, hoe je die kinderen dan ook wilt noemen?

Omdat je in Nederland bent en in Nederland word je geacht je hoofd niet boven het maaiveld uit te steken ...

quote:

Op maandag 27 maart 2006 21:55 schreef Maeghan het volgende:

Maar hoe dan ook, zelfs al hebben we het eigenlijk over kinderen die gewoon goed kunenn leren en uitdaging zoeken, wat is er dan mis mee om die uitdaging aan te bieden? Waarom zou je slimme kinderen niet extra mogen stimuleren om er alles uit te halen wat erin zit, hoe je die kinderen dan ook wilt noemen?

Daar heb je zeker een punt. Of je nu hoogbegaafd bent of gewoon wat slimmer dan gemiddeld, als je extra uitdagingen nodig hebt, moeten jou die geboden worden. Het Nederlandse middelbare schoolsysteem is wat dat betreft al heel goed. Mavo, havo en vwo, dus voor iedereen uitdagingen op zijn niveau. En als je gymnasium doet en nog tijd over hebt, dan doe je gewoon een vak (of twee) extra.

Maar op de basisschool heb je een dergelijk onderscheid niet. En dan is het de kunst om ervoor te zorgen dat ieder kind aan zijn trekken komt, zonder dat de wat minder slimme leerlingen het idee hebben dat ze dom zijn of dat de wat slimmere leerlingen gepest worden omdat ze altijd zitten te leren.

Wat dat betreft zou je in Nederland ook een beetje van het 'doe maar normaal, dan doe je al gek'-genoeg mentaliteit afmoeten. Er is niets mis mee als je slim bent en graag leert. Maar ik werd nota bene op de universiteit afgeremd

quote:

Op maandag 27 maart 2006 21:26 schreef Maeghan het volgende:
Een overschot aan motivatie is geen vaste eigenschap van hoogbegaafden, ook die hebben steun nodig en en stimulans dmv. goede resultaten, het gevoel ergens goed in te zijn, etc.

Beweer je hier nu dat de wat lager begaafden dan wél goede resultaten halen waar ze door gestimuleerd worden? Vreemd, ik dacht altijd dat juist zij het waren die de meeste moeite moesten doen om een hoog cijfer te halen.

quote:

Bovendien is "in voldoende mate" onthouden iets heel anders dan een goed cijfer halen en een jaar later ook nog weten wat je hebt geleerd. Ik had een klasgenootje die alleen maar negens en tienen haalde, maar drie dagen later wist ze echt niets meer. Daar heb je niets aan. Je haalt er je VWO wel mee, inderdaad. Dat zou je 'voldoende' kunnen noemen, maar ik vind het bedroevend.

Thaleia beweerde dan ook alleen dat een écht slim iemand het vwo makkelijk haalt, ongeacht de gebruikte leermethode. Als zo iemand dat dan toch niet lukt, dan ligt het ergens anders aan.

quote:

Op maandag 27 maart 2006 22:20 schreef Wolfje het volgende:
Beweer je hier nu dat de wat lager begaafden dan wél goede resultaten halen waar ze door gestimuleerd worden? Vreemd, ik dacht altijd dat juist zij het waren die de meeste moeite moesten doen om een hoog cijfer te halen.

Ik denk dat Maeghan bedoelt dat slim zijn niet per se een garantie is voor goede cijfers halen. Als iets saai is (en dat geldt voor iedereen) is het niet leuk en doe je je best er niet voor.

Je kunt mij een boekje met übersimpele sudoku's geven, maar na twee puzzels heb ik het dan wel gehad. Natuurlijk, ik kan ze best oplossen. Maar daar heb ik gewoon geen zin in. Terwijl een boekje met Masterclass-puzzels veel langer leuk blijft. Als je dan tot een oplossing komt, heb je er ook echt wat voor gedaan. En dat stimuleert je weer om je in de volgende puzzel ook vast te bijten.

Zo werkt het ook hetzelfde met mensen die graag met hun handen werken. Ze kúnnen misschien wel uren in de boeken hangen, maar als ze er niets aan vinden, zullen ze ook gen goede cijfers halen. Of alleen een korte-termijn goed cijfer (stampen en het de volgende dag weer vergeten).

quote:

Op maandag 27 maart 2006 21:43 schreef ChrisJX het volgende:

Ik heb dit topic een beetje door zitten lezen en op zich kan ik me wel in faberics post vinden. Ik heb het idee dat hoogbegaafdheid een beetje een hype is. Verveel je in de les? Haal je altijd goede cijfers? Dan ben je vast hoogbegaafd. Het lijkt wel of je niet meer gewoon slim mag zijn, je bent meteen hoogbegaafd. En natuurlijk zijn er kinderen die écht zo verschrikkelijk slim zijn dat je ze hoogbegaafd kunt noemen, maar bij velen (en dan doel ik niet specifiek op dezw discussie) heb ik harde twijfels.

Ik verveelde me ook vaak zat op de basisschool. Was zo'n kind dat een dictee maken leuker vond dan tekenen, voor haar plezier een spreekbeurt hield, hele middagen zat te lezen en altijd het antwoord wist als we quizje gingen spelen. Maar dat betekent nog niet dat ik hoogbegaafd ben. Ik kan gewoon goed leren en heb gewoon uitdaging nodig.

Ja, ik denk ook wel dat het de laatste jaren een beetje een hype is. Als kind heb ik ook (gelukkig) nooit het labeltje 'hoogbegaafd' opgeplakt gekregen. Ik was gewoon bijdehand. Ik heb ook nooit echte problemen gehad op school, behalve idd het vervelen en het afleiden van andere kinderen omdat ik mijn aandacht er niet zo bij hoefde te houden.

Op de middelbare school ben ik niet vastgelopen, ondanks dat ik niet kan "leren", ik heb heel gemakkelijk doorlopen.

Pas later, bij psychologische tests die voor sollicitaties moest ondergaan, kreeg ik het labeltje. Daarna diverse IQ testen en mensa testen uitgevoerd met hetzelfde resultaat. Maar ik ben er niet anders door geworden

Maar ook in hoogbegaafdheid heb je natuurlijk verschillende gradaties. Of je bij wijze van spreken een IQ van 155 of van 180 hebt. Maar van mij hoeft het naampje er niet aangehangen te worden...

quote:

Op maandag 27 maart 2006 22:28 schreef ChrisJX het volgende:

[..]

Ik denk dat Maeghan bedoelt dat slim zijn niet per se een garantie is voor goede cijfers halen. Als iets saai is (en dat geldt voor iedereen) is het niet leuk en doe je je best er niet voor.

Je kunt mij een boekje met übersimpele sudoku's geven, maar na twee puzzels heb ik het dan wel gehad. Natuurlijk, ik kan ze best oplossen. Maar daar heb ik gewoon geen zin in. Terwijl een boekje met Masterclass-puzzels veel langer leuk blijft. Als je dan tot een oplossing komt, heb je er ook echt wat voor gedaan. En dat stimuleert je weer om je in de volgende puzzel ook vast te bijten.

Zo werkt het ook hetzelfde met mensen die graag met hun handen werken. Ze kúnnen misschien wel uren in de boeken hangen, maar als ze er niets aan vinden, zullen ze ook gen goede cijfers halen. Of alleen een korte-termijn goed cijfer (stampen en het de volgende dag weer vergeten).

Jij hebt het nu over interesse. Volgens mij beweert Maeghan dat je ondanks aanwezige interesse toch het vwo niet zou kunnen halen vanwege een slechte leermethode.

quote:

Op maandag 27 maart 2006 22:05 schreef MTVGN het volgende:
Omdat je in Nederland bent en in Nederland word je geacht je hoofd niet boven het maaiveld uit te steken ...

Dat is achterhaald, er is juist al een tijdlang een trend gaande richting VWO-plus, tweetalig VWO, honours programmes, university college. Mensen die hun hoofd boven het maaiveld uitsteken worden absoluut wel gewaardeerd. Mensen die zelf weinig ondernemen (en dat lijkt mij een kwestie van persoonlijkheid, niet van hoogbegaafdheid) en een "boehoe, wat heb ik het toch zwaar en wat stuit ik op veel onbegrip in deze oliedomme maatschappij"-houding aannemen worden -terecht- wat minder gewaardeerd.

quote:

Op maandag 27 maart 2006 23:35 schreef Wolfje het volgende:

[..]

Jij hebt het nu over interesse. Volgens mij beweert Maeghan dat je ondanks aanwezige interesse toch het vwo niet zou kunnen halen vanwege een slechte leermethode.

Waar jij je conclusies vandaan haalt over wat ik zeg is mij een groot raadsel. Wat jij zegt is in ieder geval niet wat ik bedoel, niet in deze post en ook niet in je vorige.

quote:

Op dinsdag 28 maart 2006 00:07 schreef thaleia het volgende:
Mensen die hun hoofd boven het maaiveld uitsteken worden absoluut wel gewaardeerd.

In sommige kringen wel ja. In een heleboel ook niet, hoor. Op mijn middelbare school waren de paar mensen met extra vakken helemaaaaaaaal niet stoer. Integendeel. Op mijn huidige bijbaantje wordt het door de meeste mensen ook niet erg op prijs gesteld, die snappen vooral niet waarom ik zo'n "moeilijke school" doe, laat staan waarom ik er ook nog eens een bijvak bij doe. Bij medestudenten en eventuele werkgevers ligt dat wel anders natuurlijk, maar om nu te zeggen dat mensen die boven het maaiveld uitsteken in het algemeen in de maatschappij worden gewaardeerd? Nou ja, laten we hopen dat dat de trend is, maar ik merk er niet al te veel van.

quote:

Op dinsdag 28 maart 2006 00:07 schreef thaleia het volgende:

Dat is achterhaald, er is juist al een tijdlang een trend gaande richting VWO-plus, tweetalig VWO, honours programmes, university college. Mensen die hun hoofd boven het maaiveld uitsteken worden absoluut wel gewaardeerd. Mensen die zelf weinig ondernemen (en dat lijkt mij een kwestie van persoonlijkheid, niet van hoogbegaafdheid) en een "boehoe, wat heb ik het toch zwaar en wat stuit ik op veel onbegrip in deze oliedomme maatschappij"-houding aannemen worden -terecht- wat minder gewaardeerd.

Datgene wat jij noemt is er idd, maar is allemaal nog betrekkelijk nieuw. Toen ik tien jaar geleden naar school ging was er geen school bij mij in de buurt die tweetalig VWO aanbood. En ik vraag me af of ze er nu wel zijn. En toen ik zes jaar geleden ging studeren was er ook geen university college.

Maar: je moet extra motivatie niet alleen met speciale programma's opvangen. University College en tweetalig VWO zijn wezenlijk anders dan een normale universitaire studie of het normale VWO. Misschien wil iemand gewoon economie studeren en heeft hij helemaal geen zin in tweetalig VWO omdat zijn interesse bij natuurkunde ligt en niet bij talen. Ook op de ouderwetse, normale scholen moet er ruimte zijn voor diepgang. En dat is iets wat vaak ontbreekt.

En toen ik 30 jaar geleden op de lagere school zat was dat er helemaal nog niet. Ik moest in de zesde klas maar opnieuw beginnen in het laatste rekenboek. Want ja, dat had ik al uit en meer was er niet. Dan doe je het nog maar een keer

quote:

Op dinsdag 28 maart 2006 00:42 schreef Maeghan het volgende:
Waar jij je conclusies vandaan haalt over wat ik zeg is mij een groot raadsel. Wat jij zegt is in ieder geval niet wat ik bedoel, niet in deze post en ook niet in je vorige.

Ah, dat is een vrij eenvoudig op te lossen raadsel .

Dit is de bewering die thaleia deed:

quote:

Op maandag 27 maart 2006 18:18 schreef thaleia het volgende:
Overigens blijf ik erbij dat iemand die ECHT slim is niet kan vastlopen op de middelbare school omdat hij op de basisschool nooit heeft "leren leren". Zelfs met de meest gebrekkige en ongeconcentreerde aanpak kan een slim kind zijn VWO met twee vingers in de neus halen.

Waarop jij reageerde met:

quote:

Op maandag 27 maart 2006 19:53 schreef Maeghan het volgende:
Flauwekul natuurlijk.

Wellicht heb je thaleia's stelling verkeerd geinterpreteerd.

Als je erg slim bent en alles haalt door vrijwel niets te doen, dan kan het inderdaad zo zijn dat je in de problemen komt als je wél iets moet doen. Dit punt bereik je echter pas op de universiteit. Het niveau van de middelbare school is te laag om problemen te geven.

Precies, ik heb op de middelbare school helemaal niet 'leren leren'. Ik deed maar wat. Woordjes leren is natuurlijk het meest simpele om te doen. Toen ik zeven jaar was moest ik al psalmverzen uit mijn hoofd leren voor de zondagschool. Dat snapt zelfs een klein kind. Maar echt leren? Volgens mij heb ik op de universiteit pas geleerd in ieder geval een beetje te plannen. Maar dat is dan ook het enige.

Ik zie het nu ook bij de VWO-leerlingen waaraan ik lesgeef. Ze voeren in de perioden tussen de tentamens door helemaal niets uit. Vervolgens pakken ze een paar dagen voor het tentamen het boek er eens bij (of de avond tevoren), ze kijken waar de stof over gaat en leren wat. De echt slimme leerlingen scoren dan toch gewoon een zeven of een acht. Of hoger.

edit: wat ik me nog wel bedenk: bij lange teksten is het natuurlijk van belang dat je hoofd- van bijzaken kunt onderscheiden, snapt wat belangrijk is om te onthouden. Dit geldt vooral voor een vak als geschiedenis. Maar, zo ben ik dan ook wel weer, slimme leerlingen kunnen dat wel.. Het valt erg moeilijk te leren. Leerlingen die alles maar belangrijk vinden en alles dus maar leren (de ijverigen, want die zijn er ook), vind ik dus ook wat minder intelligent. Maar misschien is dat wel gewoon een beetje gemeen van me en moet ik ze beter 'leren leren'. Het is echter verdomd lastig uit te leggen 'hoe' je dat dan doet.

[ Bericht 14% gewijzigd door RaisinGirl op 28-03-2006 09:24:13 ]

Ik denk dat alleen al ze bewust maken van het feit dat niet alles even belangrijk is al helpt. Maar het verschilt natuurlijk ook per docent, want ik had de docenten die een beetje diepere vragen stelden, maar je hebt ook de mierenneukers die willen weten wanneer Paulus de 382e uit klein-oost-oranjefontein precies leed aan het ongemak van een steenpuist op welk lichaamsdeel. (Ok, ik overdrijf schromelijk, maar daar heb ik dan ook een talent voor). Duidelijk maken wat je van een leerling verwacht scheelt al de helft.

Verder vind ik het een beetje lullig om leerlingen die dan volgesn jou wat minder intelligent zijn te laten tobben, omdat de slimmeren het toch wel zelf kunnen. Punt een weet ik niet of het feit dat iemand nooit geleerd heeft onderscheid te maken tussen hoofd en bijzaken betekent dat ie minder intelligent is. In theorie zou het ook zo kunnen zijn dat iemand die erg intelligent is en dingen makkelijk onthoud, dat onderscheid nooit heeft hoeven leren maken, omdat ie toch alles wel onthoudt en de dommere kinderen juist eerder hebben gemerkt dat ze moeten gaan selecteren omdat ze het anders niet kunnen bolwerken. Ik zeg niet dat het zo is, maar zolang er geen onderzoek naar gedaan is waar het verschil vandaan komt vind ik het wat voorbarig gelijk een conclusie te trekken. Punt twee, zelfs al zouden die kinderen minder intelligent zijn, is dat dan een schande? Ik zou zeggen dat je dan juist een verantwoordelijkheid hebt die kinderen erbij te trekken en niet te denken 'ach, dan zijn ze gewoon minder intelligent, jammer voor ze'. Je zit op school om te leren, niet om te laten zien wat je al kan.

Wolfje: ik ben het inderdaad niet eens met wat thaleia zegt, maar dat betekent niet dat ik precies het tegenovergestelde vind. Ik vind het alleen flauwekul om te zeggen dat iedereen die toevallig erg intelligent is ook maar even alles met twee vingers in z'n neus kan doen, ook wanneer hij/zij nooit geleerd heeft te leren. Het kan misschien wel, maar met twee vingers in de neus vind ik een beetje overdreven. Jij en thaleia doen net alsof intelligentie het enige in de wereld is wat je nodig hebt om een opleiding met succes af te kunnen ronden, terwijl het m.i. toch echt een samenspel is van intelligentie, studiemethoden en motivatie. Slechte studiemethoden leiden tot tijdsverspilling en lagere resultaten dan je eigenlijk kunt halen, lagere resultaten ook dan wat je weet dat je kan halen, en dat is demotiverend.

quote:

Op dinsdag 28 maart 2006 13:47 schreef Maeghan het volgende:
Verder vind ik het een beetje lullig om leerlingen die dan volgesn jou wat minder intelligent zijn te laten tobben, omdat de slimmeren het toch wel zelf kunnen. Punt een weet ik niet of het feit dat iemand nooit geleerd heeft onderscheid te maken tussen hoofd en bijzaken betekent dat ie minder intelligent is. In theorie zou het ook zo kunnen zijn dat iemand die erg intelligent is en dingen makkelijk onthoud, dat onderscheid nooit heeft hoeven leren maken, omdat ie toch alles wel onthoudt en de dommere kinderen juist eerder hebben gemerkt dat ze moeten gaan selecteren omdat ze het anders niet kunnen bolwerken. Ik zeg niet dat het zo is, maar zolang er geen onderzoek naar gedaan is waar het verschil vandaan komt vind ik het wat voorbarig gelijk een conclusie te trekken. Punt twee, zelfs al zouden die kinderen minder intelligent zijn, is dat dan een schande? Ik zou zeggen dat je dan juist een verantwoordelijkheid hebt die kinderen erbij te trekken en niet te denken 'ach, dan zijn ze gewoon minder intelligent, jammer voor ze'. Je zit op school om te leren, niet om te laten zien wat je al kan.

Jij trekt wel erg veel conclusies. Ik geloof niet dat je uit wat ik schreef kunt opmaken dat ik 1) niet in de gaten heb dat leerlingen zoveel mogelijk moeten weten wat van ze wordt verwacht; 2) leerlingen die 'minder' intelligent zijn, laat tobben; 3) het een schande vind wanneer leerlingen minder intelligent zijn.

Het kunnen onderscheiden van hoofd- en bijzaken in een langere stuk tekst(stof) is naar mijn idee wel een vorm van intelligentie, omdat het voortkomt uit tekstbegrip en inzicht in de materie. Deze vaardigheid/intelligentie is van wezenlijk belang wanneer je op een hoger niveau bezig bent, omdat het automatisch verbonden is met dat diepere inzicht, alleen dan kun je de grote lijnen zien en daardoor kun je weer sneller verbanden leggen. Precies deze zaken zijn belangrijk bij het vak geschiedenis, zeker op VWO niveau. Natuurlijk dienen leerlingen hierin geholpen te worden, ze moeten dit oefenen. Maar leerlingen die daarin moeilijk meekomen, zullen het ook moeilijk krijgen op het hogere niveau (en al helemaal op de universiteit), en ik vind het persoonlijk heel lastig om een leerling uit te leggen hoe je zoiets doet. Dat zie ik als mijn tekortkoming uiteraard, aan de andere kant vraag ik me wel af in hoeverre zoiets valt te leren. Je hebt inzicht of je hebt het niet, en als je het niet van nature 'ziet' (ook niet met een beetje hulp van een docent), moet je heel veel oefenen denk ik. Een andere oplossing zie ik niet.

Ik ben er - met thaleia - volledig van overtuigd dat werkelijk hoogbegaafde leerlingen dit soort inzicht van nature hebben. Ik vond het tijdens mijn middelbare schoolperiode pas echt een beetje leuk worden in de hoogste klassen toen inzicht steeds belangrijker werd en ik me niet langer hoefde bezig te houden met suf woordjes uit mijn hoofd leren (ik was een luie donder). Inzicht is leuk als je het hebt, juist omdat je er zo weinig voor hoeft te doen. Dat maakt het voor sommige ijverige leerlingen die het ondanks hun harde ploeteren toch niet redden ook zo onrechtvaardig.