De kabbelende crisis van een links politieke elite

Geïnspireerd door de voorspelbare reacties op belichting van politieke mechanismen besloot ik tot de start van een voorspelbare draad. Een draad waarin even stilgestaan kan worden bij methoden van conversatie, oneigenlijke discussie, ontijdige afservering en niet te vergeten een elkaar bevestigend trivialisme teneinde de eigen nagenoeg vastgeroeste ankerpunten angstvallig te bewaren in een woelige buitenwereld.

Deze houding kenmerkt een gebrek aan intellectuele veerkracht bij de linkse elite. Het denken wordt er nogal eens bepaald bepaald door wat in de mode is. Bij GroenLinks werd dit geïllustreerd door de demonstratie desnoods ten koste van de eigen idealen deel uit te kunnen maken van het establishment.

Enkele decennia was de politieke beweging vooral op links waar te nemen. Zo begon dat in de jaren zestig tot aan de omslag van 1972 toen Joop den Uyl en zijn nieuw-linkse PvdA hun verbeelding aan de macht konden laten. Vanaf de eeuwisseling waren er echter duidelijk andere tendenzen waarneembaar. De revolte van de burgersbewegingen uitmondend in een verkiezingsoverwinning voor de club rondom Pim Fortuyn had weinig van doen met de toen reeds vastgeroeste links-progressieve idealen. De zelfstandige wisselkiezer die zich niet langer de werkelijkheid liet voorkauwen door de voorganger en de groep onthulde de crisis van de linkse politieke elite. Niet langer was er een moreel beroep om toch vooral vast te houden aan hetgeen je van oudsher had meegekregen, niet langer was er het sociale beroep van de eigen groep, eindelijk konden mensen (afgezien van wat mediacratische invloeden behoorlijk zelfstandig tot eigen keuzen komen. Niet langer was er een voorganger die de paplepel hanteerde om jongeren de aloude waarheden in te gieten en hen zo te binden aan de door de voorgangers uitgedragen werkelijkheidsbeleving.

Diverse factoren droegen bij aan de trieste onttakeling van het linkse wereldbeeld en haar linkse voorgangers. Zo kwam de linkse elite niet erg overtuigend over bij de verwoording van de eigen idealen. Toen het fenomeen Fortuyn zich aandiende hadden zij het zelfs nodig om tweedewereldoorlogretoriek te gebruiken om Fortuyn op oneigenlijke wijze van repliek te dienen. Een kind kon zien dat hierachter slechts behoud van de eigen politieke macht stak. Dit werd nog eens onderstreept door een vlucht in bureaucratie, regentesk, bevoogdend gedrag en niet te vergeten geaccentueerd door knevelarij van de vrijheid van meningsuiting door middel van het politiek correcte denken.

De politiek correcte doctrine werd keurig bewaakt door colunisten in diverse landelijke dagbladen. De sleutelbewaarders van de ideologische orde waren aangestoken met een politek correct virus en stelden in de tijd van de paarse eenpartijstaat nog hooguit wat trivialiteiten aan de orde. Er werd niet gediscussieerd over visies en alternatieven. Opniniepagina's werden tot aan 2002 zorgvuldig gecensureerd. Links had zich stevig verschanst in de bunker van het politiek correctisme. Als neveneffecten daarvan waren verkramping, moralisering en demonisering zichtbaar. Problemen werden zorgvuldig getaboeïseerd op toch maar vooral de heersende status quo niet in gevaar te brengen waarin de nummer 1 Wim Kok de touwtjes stevig in handen had. Niet de inzet voor gerechtigheid maar behoud van verworven macht gold als leidraad voor politiek en polemiek. Thom de Graaf bood hiervan wel het meest schrijnende voorbeeld toen hij meende te moeten verwijzen naar Anne Frank in reactie op Pim Fortuyn.

Zelfs de door de SP aangedragen ideeën om bevolkingsgroepen meer spreiden (die nu in Rotterdam opgeld doen) werden afgedaan als racisme. Gelukkig leefden we in een democratisch land en gingen de afwijkende meningen ondergronds. Daar verbleven ze tot het moment dat iemand ze met een uitstekende verwoording bovengronds kon halen om politieke beweging van het volk met het volk te ontketenen in plaats van de eigen waarheid al bevoogdende over het volk als heilrijke levertraan voor de eigen bestwil uit te strooien zoals de immer op goede bedoelingen gefocauste linkse elite dat gewoon was te doen. Voor een illustratie daarvan verwijs ik naar de vele zalvende preekjes van de 'bevlogen'Jan Pronk (die er intussen zelf behoorlijk van in zijn slappe was kwam te zitten).

Pim Fortuyn doorzag de crisis van deze zelfgenoegzamen en verzorgde een bewustzijnsexplosie bij het volk. Hij kuste de zwijgende meerderheid wakker uit haar lethargie en verzorgde een enorme politieke opkomst. Met de komst van Fortuyn werd er weer gediscussieerd. De elitie zag haar positie in gevaar komen en reageerde beledigd en verbolgen. Deze 'natuurlijke hoeders van de bestaande orde' bleken ineens in hun keizerlijke hemd gezet en bleken geenszins de bezitters van het onbekritiseerbare wereldbeeld. Toen de door hen uitgedragen beelden ineens weer bevraagd werden kwamen er meer vanzelfsprekendheden ter discussie.

Zo werden er vragen gesteld over de karteldemocratie waarin de baantjes voor vriendjes van vriendjes door vriendjes werden verdeeld. Zo trad er een bewustzijn op dat het politieke correcte denken te lang de kritische vrije geest gevangen gehouden had en dat betutteling en paternalisme de orde van de dag waren gaan uitmaken. Dit alles werd bijzonder goed geillustreerd in de toename van het aantal managers in onze maatschappij. Deze kleine paternalistjes werden vrijgesteld van productie en kregen als werkdoel slechts het nemen van besluiten en het pretenderen van verantwoordelijkheid mee. Ook zij verzorgden baantjes voor vriendjes van vriendjes. Het aantal externe adviesbureautjes nam explosief toe evenals het aantal nietszeggende overlegbaantjes bij overheids- en semi-overheidsinstellingen. De paarse eenpartijstaat en het door haar uitgedragen poldermodel bood ongekende mogelijkheden voor interne en externe aanstuurdertjes om elkaar wat duurbetaalde 'verantwoordelijkheden' toe te schuiven. Om tegen te gaan dat de verantwoordelijkheden wat al te dichtbij kwamen konden zij gewoon wat extra regelaartjes tussen hen en de uitvoerders benoemen zodat die voor schut zouden gaan mochten de resultaten onverhoopt tegenvallen. Een blik in de zorgsector illustreert wat ik bedoel.

In de huidige tijd waarin financieel een pas op de plaats gemaakt moet worden valt er voor het kabinet nog heel wat overbodig stompzinnig en kostspelig vet weg te halen om de maatschappelijke kosten te drukken. Ook dit taboe van de baantjes van vriendjes voor vriendjes onder een vooral sociaal-democratisch gesternte mag best eens kritisch op haar maatschappelijke merites worden beoordeeld. De ziektekostenpremies zijn al hoog genoeg. De lokale leges reizen nu al de pan uit. Er mag best eens een vraag gesteld worden over de kostspelige aanwezigheid van de aantallen ambtenaren die op de loonlijst van de overheid staan en dus door gemeenschapsgeld moeten worden bekostigd.

Er mogen best een vragen worden gesteld bij de overdaad aan regelgeving. Het is immers nog maar de vraag of de nederlandse bevolking door middel van doorgeschoten regelgeving, mogelijk bedacht door ambtenaren die zichzelf wat bezigheden zochten, niet onnodig op kosten gejaagd wordt. Zij weerhouden ondernemers ervan te ondernemen en werk te verschaffen. Doorgeschoten regelgeving prijst Nederland vakkundig uit de markt als handelsnatie omdat het tot nogal wat meerkosten bij de productie van middelen en diensten leidt. Tevens doet het de prijzen van deze middelen en diensten in het binnenland stijgen en oefent het direct haar kwalijk invloed uit op de dadwerkelijke koopkracht van consumenten.

Dit alles kon natuurlijk niet aan de orde komen bij een paars kabinet waarvoor de macht hoofdzaak was. Macht die kon worden behouden als kritische denkers konden worden gecensureerd door politiek correctisme terwijl de vertegenwoordigers van deze machtbeluste elite werden geposteerd op sleutelposities in de maatschappij. Vooral de PvdA had daar een handje van. In de stad Amsterdam vind je een sprekend voorbeeld van het betrekken van maatschappelijke sleutelposities door de PvdA. De lokale club wordt nog steeds gekenmerkt door een cultuur van bestuurscentrisme en een arrogante stijl van aansturen. Ze steekt de kop in het zand voor de problemen in de wijken en in de zorg en lijkt te lijden aan angst voor interne controle. Een kleine binnencirkel bepaalt er het programma en de kandidatenlijst. Ik ben benieuwd of Wouter Bos deze wat enge clubgeest bij de landelijke PvdA al heeft kunnen ombuigen.

Vanaf begin jaren 90 was er al een trend waarneembaar dat burgers niet of nauwelijks betrokken waren bij het openbaar bestuur. Paars beleed slechts daar iets aan te willen doen en de kloof tussen overheid en burger groeide tijdens de paarse eenpartijstaat. Het tussentijdse rapport In dienst van de democratie van Jaques Wallage dat de afstand tussen overheid en burger beschreef verdween ergens in een lade. Ook het artikel van Paul Scheffer over ]het Multiculturele drama en de opkomst van de leefbaar bewegingen vermochten het niet de paarse elite te wekken uit haar zelfgenoegzaamheid.

Deze nivelliseerderselite ving signalen van onvrede nauwelijks op en leverde vooral schijngevechten om de persoonlijke macht. Zij sloot zelf een deel van de oppositie (GroenLinks) in. Zo dreef de club vrienden voort op een schijn van succes bewierrookt door haar schrijvende lakeien. Dezelfde lakeien waren door het omhoogschrijven van GroenLinks al begonnen aan de vorming van een PvdA-coalitie. GroenLinks die zichzelf al helemaal zag zitten als bestuurdersclub schoof daarop prompt haar kritiek op de NAVO aan de kant ten gunste van het politiek correcte denken zodat zij kon eventueel kon aanschuiven aan de bestuurderstafel. Gelukkig werd deze decadente bestuurdersclub in 2002 met haar neus op de feiten gedrukt door het volk at met devoeten aangaf dat het genoeg geweest was.

Het was natuurlijk politiek bijzonder dom wat Paulus Rozewater zich liet aanleunen door zich als oppositiepartij te gaan verbinden met een club waarvoor de messen werden geslepen voor een politieke afrekening. Rozewater raakte helemaal de weg kwijt toen hij tussentijds ook ngo meende zijn oppositionele geestverwanten van de SP onder uit de zak te moeten geven. Kennelijk was de geur van nakende bestuurlijke verantwoordelijkheid barricaden Paultje wat teveel geworden... eindelijk werd hij dan ook als regent gezien (en als Haagse regent afgerekend nog zonder daadwerkelijk bestuurd te hebben). Gelukkig vond hij al vlot weer een baantje gevonden als chauffeur en aangever van ene Maxima Zorreguieta en kon hij er bij de Ikon wat bijschnabbelen om niet slechts te zijn aangewezen op het uit erfenis verkregen persoonlijke vermogen.

Nu de perikelen van de verkiezingen al even voorbij zijn en de diverse partijen niet langer lijken te worden geleid door PR medewerkers aan de lijn kan door het technocratische beeld heen eens kritisch worden gekeken of er een loutering is opgetreden na de oorwassing van het electoraat dat met de voeten orde op zaken stelde.

Kabbelt de links-elitaire crisis nog steeds voort? ZIjn er stoplappen ingezet? Is er een compleet nieuwe kijk op zaken gekomen? Of is de linkse elite gevlucht in fatsoenspopulisme teneinde de massa weer in politiek correct gareel te krijgen?

[ Bericht 4% gewijzigd door sjun op 22-12-2004 09:37:25 ]

quote:

Op woensdag 22 december 2004 03:02 schreef Zanderrr het volgende:
Is dit de opgave voor het Groot Dictee der Nederlandse Taal 2005 of zo?

Nee, we zitten hier in POL waar niet enkel ruimte is voor oneliners.

quote:

Op woensdag 22 december 2004 03:04 schreef Karzeuler het volgende:
Ach ik zie het alweer, het is tijd voor een echte onvervalste Libertariese partij (om de leegte van de verdwaalde VVD in te vullen, die sinds ze die troetelallochtoon binnengehaalt hebben pas echt het spoor bijster zijn).

Misschien wel. Ik kan me echter niet aan de indruk onttrekken dat je deze reactie al even op de plank had klaarliggen om deze te onpas te dumpen in een draadje dat over iets heel anders handelde.

quote:

Op woensdag 22 december 2004 05:06 schreef Vampier het volgende:
ik zie dat iemand teveel tijd heeft

Je moet iets tussendoor doen ter afleiding als je ruzie hebt met wat software

quote:

Op woensdag 22 december 2004 05:27 schreef cassedy het volgende:
Ik vind dit bericht een absolute topper en een duidelijke ontmaskering van de Linkse Kerk.
Volg de carriere van een stel van die linkse coryfeeën en je ziet vanzelf het eigen graaien en snaaien dat ze jarenlang als politiek dogma aan de massa verkocht hebben.
Ik noem hier als absoluut diepetepunt Marcel van Dam.

De man die het ondanks dat hij door zijn eigen partij, de PvdA ontmaskerd werd als slechte teamspeler, toch nog door deze club in staat gesteld werd het voorzitterschap van de VARA! op zich te nemen. Zo had hij wat om handen en kon hij zijn gramschap over de mislukte opvolging van Joop den Uyl nuttig voor de verspreiding van het socialistische evangelie en ter behoud van de socialistische zuil gaan inzetten in plaats dat hij Wim Kok bij de PvdA voor de voeten zou gaan lopen.

Later ontwikkelde Marcel zich tot uitstekende huize avondrood programmeerder met uitgekauwde formules als het Lagerhuis en de Achterkant van het (eigen) gelijk. Een man die ouderen niet vroegtijdig afschrijft maar hen juist laat floreren in de eigen zaterdagavondprogramma's. Zo is het dan gekomen dat er bij de VARA! weinig jong talent rondloopt en dat Nederland het nog steeds mag doen met de welhaast bejaarde 'coryfeeën' Witteman, Spijkerman en Van Dam bij het voorspelbare zaterdagavondje Rooie Haan.

_{Met de dood van Theo van Gogh en Pim Fortuyn hoorde je vroeg in de ochtend driemaal een wat hoog, schel, krassend geluid de ochtendstilte verstoren}

[ Bericht 7% gewijzigd door sjun op 22-12-2004 16:46:19 ]

quote:

Op woensdag 22 december 2004 08:01 schreef 1-of-6Billion het volgende:

[..]

Bedankt voor het opkrikken van deze draad door middel van je inhoudelijke bijdrage.

quote:

Op woensdag 22 december 2004 07:04 schreef Jaweh het volgende:
Ach ja, zo kan je het ook invullen. Maar ik zie Lubbers nog steeds bepaalde boodschappen in het Turks vertellen, de zogenaamde troetelallochtoon werd gekweekt in de 12 jaren van CDA VVD D66.
Daarna werd CDA vervangen door PvdA, maar de VVD bepaalde nog steeds het beleid en wat is er nu? Na het zogenaamde wakker geschud van P Fortuyn? Juist CDA VVD LPF en D66 die nu dus afmaken waar v Agt en Lubbers mee zijn begonnen: de afbraak van Nederland.

Ik noem het de opbouw van een gezonde eigen verantwoordelijkheid zodat er tot in lengte van jaren iets van een zorgsame samenleving in stand gehouden kan worden en de centen niet vroegtijdig zijn uitgegeven.

quote:

Hoebedoelu Linkse-Elite? Ga eerst eens Uw huiswerk doen en kom dan weer terug. BTW ik ben niet voor Groen Links.

Zoals ik het schreef bedoelde ik het. Zet er iets meer tegenover en we krijgen hier een prachtige discussie.

quote:

Op woensdag 22 december 2004 08:31 schreef Julius_Vanderdecker het volgende:

[..]

Ka-ching!

Sjuul, je hebt vast meer bij te dragen...

quote:

Op woensdag 22 december 2004 10:08 schreef dVTB het volgende:

[..]

Ik vind het volkomen normaal dat politieke partijen zich aanpassen aan de samenleving en zich, waar nodig, herpositioneren. Ik meen me toch te herinneren dat er vrij recent nog bepaalde politici (ene Wilders) waren die binnen de VVD een ruk naar rechts wilden bewerkstelligen. Zo zijn er ook CDA'ers die schreeuwen om een socialer CDA.

Politiek blijft een evenwicht tussen sociale bewogenheid en financiële haalbaarheid. Je ziet dit niet slechts in de kamer maar ook binnen partijen ter bepaling van de partijkoers. Daar tussenin zit een gebiedje van prioriteitsstelling. Als Wouter Bos en Jan Marijnissen dus profijt willen halen uit meer linkse geluiden binnen het CDA moeten ze hun best doen deze mensen aan te spreken. Niet met tranentrekkende oneliners voor het eigen publiek maar met gewone argumenten. Zo bewerken ze dan een andere kabinetskoers zonder dat het economisch geld kost om het eigen statement uitgedragen te krijgen via openbare belemmeringsdagen.

Je hebt gelijk dat het volkomen normaal is dat politieke partijen zich aanpassen aan de samenleving. Hetgeen ik aankaartte was juist het gebrek aan aanpassing aan de samenleving tijdens de dictatuur van de politiek correcte mening dat zich een taboe om andersformulering en signalering van maatschappelijke misstanden schiep om het eigen bestuurlijke vermogen niet in diskrediet gebracht te zien.

quote:

Is dit nu een beschrijving van linkse politieke partijen of van de ChristenUnie en SGP? Het lijkt namelijk meer op dat laatste...

Geen beste jij-bak.

quote:

Leuk bedacht, maar niet waar. Mensen als Melkert hebben er vooral op gehamerd dat een Fortuyn de samenleving zou verdelen, hebben ook de suggestie gewekt dat Fortuyn extreemrechts zou zijn, maar ik heb ze met geen woord over nazi's horen praten.

Ad Melkert verbond Pim Fortuyn met Jean Marie Le Pen in zijn je-wordt-wakker statement. Misschien was je dat van de weeromstuit vergeten?

quote:

En wie was ook alweer de politicus die een paar maanden geleden het integratie-vignet van minister Verdonk vergeleek met de jodenster? Bij mijn weten ene Dijkstal, VVD-politicus.

En vooral, kopstuk van de paarse eenpartijstaat.

quote:

Aan welke kant van het politieke spectrum zit ook alweer de minister die recent nog wees op de wetten rondom Godslastering en dat niet alles maar zo mag worden gezegd? Bij *mijn* weten is Donner een CDA'er, dus niet-links.

De man draagt zijn eigen normen en waarden consequent uit. Ik kan me in godsdienstwetjes minder vinden maar kan me zeker vinden in een pleidooi om te verhelderen dat alles kan inzake vrijheid van meningsuiting maar dat niet alles opbouwt. In tegenstelling tot dhr. Donner zie ik niets in aanscherpen van wetgeving ter bescherming van gelovige minderheden (maar in de praktijk vooral uitwerkend als beteugeling van de vrijheid van meningsuiting). Ik ben van mening dat het openbare debat de plek bij uitstek is om kwalijke kanten van verkondigde meningen scherp te belichten.

Laat dhr. Donner zijn aandacht liever bepalen bij de vergroting van sociale veiligheid van deze mensen en bij hun vrijheid een eigen geloof te belijden zonder voortdurend te worden lastiggevallen. Een andere insteek om iets soortgelijks, bevorderen van het gevoel van veiligheid bij een bevolkingsgroep, te bewerken.

quote:

Wat is ook alweer die politieke partij die op een strategisch handig moment de stekker uit het kabinet CDA-VVD-LPF (zo gewild door de kiezers!) trok, omdat ze daar zelf beter van konden worden? VVD....

Gesteld dat dit een strategisch verhaal was en geen laatste druppel, dan nog gaat het om politiek. Kennelijk hadden de kiezers ervrede mee anders was deze partij zwaarder afgestraft.

quote:

Hardnekkig terugkerende rechtse dooddoener. Grootste krant van Nederland is de liberale Telegraaf. Die wordt meer gelezen dan de 'linkse' kranten bij elkaar.

De Telegraaf kent een linkse equivalent in de Volkskrant. Ook deze krant moet het vooral hebben van de sensationele ankeilers.

quote:

Graag bewijzen van dat laatste !

Ik zal f terugmoeten lezen want ik zie zo niet waar je nu precies bewijzen van wenst.

quote:

Wat een nonsens. Als er iemand verkrampt en moraliserend is, is het Jan Peter Normen en Waarden Balkenende. En over meedoen aan de mode gesproken: demonisering is een inhoudsloos modewoord. Iedereen die tegenwoordig kritiek krijgt, wordt gedemoniseerd. Nikszeggende kreet.

Nietszeggend als je in de media wordt afgeschilderd als levensgevaarlijk en als een gestoorde deze ophitsing als aanleiding beschouwt om een moord of aanslag te plegen?

Misschien moet je zelf eens zo'n hetze meemaken om er wat minder luchthartig over te kunnen berichten?

Overigens ben jij degene die iedereen erbij haalt. Overdrjiving en toeschrijving is zo'n oneigenlijke discussietechniek om de ander af te serveren zonder dat je daadwerkelijk ingaat op de gevoerde argumentatie.

Dan zal ik nog even nader ingaan op jouw poging tot ridiculisering van Jan peter Balkenende. In tegenstelling tot jouw toeschrijving dat onze premier verkrampt en moraliserend is waarmee je kritiekloos het beeld uitgedragen door bepaalde media (die ik daarbij een politieke agenda toeschrijf) napraat, vind ik het een zeer goede zaak dat de visionaire premier Balkenende ons bepaalt bij het maatschappelijke probnleem van gemis aan alledaagse aanspreekbaarheid.

Balkenende dat gemis te kunnen ondervangen door in te zetten op bewerking van een gemeenschappelijk gedeelde moraal. Dat zou tegengaan van hufterigheid op straat en draaideurcriminaliteit, benoemen van maatschappelijke misstanden en oog en oor voor de noden van anderen weer kunnen bevorderen en plaats van dat wij dieper wegzakken in een bemoei je met je eigen zaken, wie dan leeft, wie dan zorgt. Dat zou vraagtekens zetten bij de voortdurende eisen van respect die je hoort terwijl mensen niet zelfstandig tot de conclusie kunnen komen dat respect slechts verdiend kan worden.

De attentie van Balkenende bij gemeenschappelijk ervaren normen en waarden zou ertoe kunnen leiden dat individuele rechten en plichten weer worden gekoppeld ter bewerking van maatschappelijke betrokkenheid. Dat gedogen weer kan worden gezien als de armoede van de wetshandhaver en dat er met succes kan worden gebouwd aan verbetering van de leefbaarheid in stad en land omdat de verantwoording daarvoor met iedere ingezetene kan worden gedeeld zodra bij die ingezetenen maatschappelijk bewustzijn is opgewekt.

Het geeft voor mij geen pas om daar wat lacherig over te doen en bewerkers van dit ideaal te ridiculiseren. We leven echter in een vrij land...

quote:

Fortuyn was vooral een populist die goed op bepaalde sentimenten inspeelde. Als er echt een gedegen politieke visie aan ten grondslag had gelegen, had de LPF zich ook zonder Fortuyn moeiteloos kunnen handhaven als sterke politieke partij.

Je voert hier een schijnargument. Als de zelfbenoemde dicipelen van Fortuyn de verweesde samenleving gelezen en begrepen hadden dan was er bij de LPF niet zo'n zooitje ontstaan. De LPF bestond echter gezien het korte tijdsbestek uit een groot deel niet weggefilterde politieke avonturiers. Dàt heeft de LPF vooral opgebroken. Dat, en een wat andere maatschappijvisie weerhielden mij ervan een stem aan de LPF te gunnen. I

k vind dat je ook met realiseerbare alternatieven moet komen als je maatschappelijke problematieken aankaart en dat je de blik meer dan één kabinetsperiode vooruit moet richten als je daadwerkelijk maatschappelijke hervormingen wenst te bewerken. Niettemin beschouw ik Fortuyn's De verweesde samenleving als een uitstekende sociologische analyse van de nederlandse samenleving.

quote:

Als er één partij is in dit land, waar alles om de macht draait, is het wel de LPF...

Daar niet minder dan bij de PvdA

quote:

Vriendjespolitiek is van alle tijden, van alle partijen. Het heeft niks met linkse elite in het bijzonder te maken.

Deze elite had zelfs de media in de eigen zak. Kijjk bijvoorbeeld eens rond in Amsterdam waar de PvdA de macht heeft. Zij bezet alle strategische ambtenarenposten, zij kleurt AT5 via de daar werkzame PvdA-mensen zodat gemeenschapsgeld besteed kan worden aan de PvdA-belichting van de amsterdamse werkelijkheid, zij kleurt het Parool op soortgelijke manier. Zelfs bij de UvA is partijlidmatschap van de PvdA een pré. Verder heeft het via de gemeente AMsterdam een grote vinger ni de apap bji het onderzoeksbureau O + S dat niet geheel toevallig de cijfers van de amsterdamse gemeentepolitiek onderzoekt en presenteert.

Wiens brood men eet, diens woord men spreekt. Zo houdt de linkse elite in Amsterdam strategisch haar macht vast. Dergelijke verbanden kunnen wat mij betreft worden belicht, gewogen en beoordeeld omdat er daadwerkelijk een keuzevrijheid van burgers kan plaatsvinden en deze niet slechts uit zorgvuldig voorgeselecteerde werkelijkheidsalternatieven kunnen kiezen. Ik ben benieuwd wanneer er een gedegen onderzoek komt naar de situatie in den lande en of deze vergelijkbaar is bij wat ik in Amsterdam waarneem..

quote:

Ik verwijs slechts naar De Hoop Scheffer (CDA) als secretaris-generaal van de NAVO en eurocommissaris Kroes. De voorzitter van de Europese fractie van de VVD, Maaten, zette graag zijn principes opzij (zou VOOR een Europese Commissie met homofoob Buttiglione hebben gestemd) om er maar zeker van te zijn dat Kroes haar portefeuiile zou krijgen.

De Hoop Scheffer was natuurlijk zowiezo al acceptabel voor de amerikanen omdat deze tijdens zijn hele bewind al onverdeeld positief over Amerika was. Voor wat betreft Neelie ben ik het met je eens. Overigens zie ik niet in waarom Buttligone niet zou hebben kunnen functioneren op de functie die hem was toegedacht vanwege deze persoonlijke mening inzake homosexualiteit. Mij lijkt het vooral een socialistisch sentimentalisme dat heeft geleid tot stemmingmakerij rondom deze man. Men had er beter aan gedaan slechts de nitwitterij van andere kandidaten fel te belichten waarvan sprake was.

quote:

Ja, typisch stokpaardjes waar GroenLinks om smeekt: meer managers Dit is een VVD-wereldje van zelfverrijkers, waar -toegegeven- de PvdA helaas veel te lang aan heeft meegedaan.

Helaas voor je is het vooral de PvdA geweest die meer managers entameerde. Diverse interne en externe managers maken dan ook deel uit van het PvdA-netwerk om aan werkopdrachten te komen. je ziet deze clubs dan ook in sociale sectoren het meest scoren. Ook het organisatieadviesbureau Booijmans en van Beuningen (bekende PvdA-namen niet?) is gewoon gelieerd aan de PvdA. In Amsterdam heeft een oud PvdA voorzitter een eigen organisatie-adviesbureau en sleept deze mede dankzij zijn politieke netwerk wat opdrachten binnen.

Ik vind dat dergelijke zaken genadeloos belicht moeten worden. De kleren van de keizer (in de vorm van terugkerende reorganisaties als kantelingen, herstructureringen en anderwe vluchten naar voren van bestuurders om hun bevraging op hun bestuurlijke verantwoordelijkheid te ontlopen) moeten gewoon worden getoond, gewogen en waar zij te kostspelig bevonden zijn worden afgevoerd inclusief de bestuurders die het nodig vonden hun organisaties ermee te belasten. Geen geld voor handen aan het bed, maar wel voor prijzige reorganisaties, prijzige externe managers en een lading overbodige tussenpersonen die professionals het werk verzuren ven via formaliteiten de flexibiliteit van een organisatie belemmeren.

quote:

Onder bewind van CDA-VVD gaat UWV-directeur Joustra zijn werkkamer met ivoor behangen. Sanctie: hij wordt weggepromoveerd tot terrorismebestrijder. Met andere woorden: ook rechtse partijen pakken dit soort figuren niet aan.

Een slechte zaak. Daarom mag er best iets worden gedaan aan doorlichting van ontslagbeschermingsconstructies opdat de gemeenschap niet hoeft te blijven lammeren aan wanpresteerders.

quote:

Dit is gewoon weer het zoveelste "al het slechte komt door links, al het goede door rechts" topic op Fok.

Ik ga niet mee met je poging tot vroegtijdige afservering van deze draad. In Dr. Willem Drees had links een goede voorman en ook Willem Vermeend en Arie van der Zwan gaven er blijk van oog te hebben voor het evenwicht tussen financiële mogelijkheden en sociale wensen.

[ Bericht 33% gewijzigd door sjun op 22-12-2004 12:36:45 ]