Vandaag voor een routineecho naar het ziekenhuis. Daar blijkt het kindje sinds de vorige echo niet meer gegroeid en er is ook geen hartacivitiet meer bij het kind.
Volgens de gynaecoloog moeten we nu stopen met de medicatie die mijn vrouw nog had vanwege de IVF en de natuur zijn werk laten doen. Het is dus zeker dat het een miskraam gaat worden alleen de vraag is nu wanneer?
Nu is mijn vraag zijn er hier andere mensen die het zelfde meegemaakt hebben en goede tips hebben om je door deze zeer zware periode (zeker nu rond de kerst) heen te slaan.
Kan je helaas geen tips of advies geven. Heb het bij mijn zus gezien die ook een miskraam heeft gehad.. Is onwerkelijk lijkt me..
Je voelt toch iets als vrouw denk ik in je en dan opeens niets meer...
Wil me niet voorstellen wat dat voor gevoel geeft..
1 tip kan ik je geven.. Ben er voor mekaar en huil,lach, praat erover en probeer er toch iets positiefs aan te geven.. (al is dat natuurlijk heel moelijk)
Sterkte!
Klote dit.
Heel veel sterkte voor jou en de Mrs.
Heel veel sterkte!Echte tips heb ik niet voor je, doe wat je zelf denkt dat het beste is. Vertel het je familie of juist niet, praat er over met je partner of zwijg maar wees er voor elkaar.
Veel sterkte en kracht toegewenst!
. Ik heb geen tips enzo maar wil jullie wel heeeeeel veel sterkte wensen samen. quote:Ja, bij ons was het op de echo twee weken (8 weken) gelden mooi gegroeid ten opzicht van de echo van 2 weken (6 weken) er voor. Alleen nu is het dus fout en moeten we stoppen met de medicijen die mijn vrouw vanwege de IVF behandeling nog slikt en dan afwachten wanneer het tot een miskraam komt. Volgende week de 28ste moeten we zo ie zo weer terug naar het ziekenhuis.Op dinsdag 21 december 2004 10:42 schreef coolbabe het volgende:
Ik heb zo`n miskraam meegemaakt. Met 8w1d een echo gehad waarop alles goed was. Krap een week later werd ik `s ochtends wakker met weeen maar zonder bloedverlies. Bij een spoedecho bleek het kindje overleden te zijn. Ik heb nog bijna twee weken afgewacht maar het kwam niet vanzelf. Die periode heb ik als zeer moeilijk ervaren. Ik was nog zwanger maar van een loze belofte. Ik wilde graag verder, weer zwanger zijn maar dat kon niet want het kindje zat er nog. Toen is besloten tot een curretage zodat ik in ieder geval weer naar de toekomst kon kijken.
quote:Omdat het bij ons onstaan was uit een IVF poging (met het hele circus er rondom heen) wisten de ouders, goede vrienden en directe collega's dat we zwanger waren. Die moeten dus nu allemaal het slechte nieuws gaan brengen. Net nu we van plannen waren de rest van de familie het met kerst te vertelen.Op dinsdag 21 december 2004 10:42 schreef coolbabe het volgende:
Echte tips heb ik niet voor je, doe wat je zelf denkt dat het beste is. Vertel het je familie of juist niet, praat er over met je partner of zwijg maar wees er voor elkaar.
Veel sterkte en kracht toegewenst!
Hopelijk overkomt mij dit nooit!! :|
quote:Op dinsdag 21 december 2004 10:49 schreef Chillbeer het volgende:
Blijkbaar zou t kind de geboorte of de tijd erna niet hebben overleefd en heeft de natuur voor deze weg gekozen... Pijnlijk maar liever zo dan wanneer de band met t kind sterker en tastbaarder is...
Sterkte Martijn
Vind het vreselijk klote voor jullie.quote:jij moet Dingen die je nooit meer wilt horen eens doorlezenOp dinsdag 21 december 2004 10:49 schreef Chillbeer het volgende:
Sterkte! VInd dit echt erg voor je! Blijkbaar zou t kind de geboorte of de tijd erna niet hebben overleefd en heeft de natuur voor deze weg gekozen... Pijnlijk maar liever zo dan wanneer de band met t kind sterker en tastbaarder is...
Hopelijk overkomt mij dit nooit!! :|
ik neem aan dat je t goed bedoelt, maar als je dit tegen mij gezegd zou hebben had je nu ruzie met me gehad.
Tips... Mjin zusje heeft ook zoiets gehad en heeft er toen, mede ook ivm een aanstaande vakantie voor gekozen om te curreteren, dus niet een natuurlijke miskraam af te wachten...
Ik weet niet wat handiger is... sommigen mensen willen dat het zsm achter de rug is en vinden het afwachten vreselijk, anderen willen het juist heel graag nog even koesteren.
Heel veel sterkte.
quote:Dank je voor de reactie ben er te kapot van om hem een veeg uit de pan te geven. Want om een zwangersschap op deze manier te laten eindigen (uit een IVF poging of niet) is gewoon verschrikkelijk. En een kind verliezen geboren of ongeboren wens je niemand toe.Op dinsdag 21 december 2004 10:55 schreef lady-wrb het volgende:
[..]
jij moet Dingen die je nooit meer wilt horen eens doorlezen
ik neem aan dat je t goed bedoelt, maar als je dit tegen mij gezegd zou hebben had je nu ruzie met me gehad.
Het is al gezegd, maar wees er idd voor elkaar, ik denk dat jullie het meest aan elkaar hebben om dit te verwerken.
quote:De tip die ik van de verloskundige kreeg wat betreft het inlichten van de familie. Ik kreeg het advies dit zo snel mogelijk te doen, omdat je er nu middenin zit. Ik zag er erg tegenop om het pas te vertellen als de miskraam doorzette. Nu kan je het met elkaar verwerken zeg maar.Op dinsdag 21 december 2004 10:49 schreef Martijn_77 het volgende:
Omdat het bij ons onstaan was uit een IVF poging (met het hele circus er rondom heen) wisten de ouders, goede vrienden en directe collega's dat we zwanger waren. Die moeten dus nu allemaal het slechte nieuws gaan brengen. Net nu we van plannen waren de rest van de familie het met kerst te vertelen.
Maar dit kan voor iedereen anders zijn natuurlijk.
Heel veel sterkte!!!
[ Bericht 41% gewijzigd door lady-wrb op 21-12-2004 13:54:38 ]
quote:Misschien kun je iemand die dichtbij je staat (een goede vriend, je moeder of je broer ofzo) vragen die taak op zich te nemen.Op dinsdag 21 december 2004 10:49 schreef Martijn_77 het volgende:
Omdat het bij ons onstaan was uit een IVF poging (met het hele circus er rondom heen) wisten de ouders, goede vrienden en directe collega's dat we zwanger waren. Die moeten dus nu allemaal het slechte nieuws gaan brengen.
Denk dat het voor dit topic zelf prettiger is als dit niet verder uit mondt in een oeverloze 'hoe kan je dat nou zeggen!' discussie.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
nogmaals veel sterkte, en ik hoop dat de toekomst betere tijden voor jullie in petto heeft.
Het zullen verdrietige feestdagen zijn waarin jullie hopelijk wel troost kunnen vinden bij elkaar en bij jullie naasten. Advies heb ik niet echt behalve neem de tijd om dit te verwerken en ga op je gevoel af.
Veel kracht voor jou en je vrouw
(me: 3 miskramen met 7, 6 en 5 weken die allemaal vanzelf op gang kwamen.)
quote:Ik heb na mijn miskraam mijn beste vriendin gebeld en die gevraagd de (weinige) anderen die van onze zwangerschap op de hoogte waren in te lichten over de afloop. Ik kon het niet aan dat zelf tien keer te moeten vertellen, we waren juist zo blij geweest.Op dinsdag 21 december 2004 10:49 schreef Martijn_77 het volgende:
Omdat het bij ons onstaan was uit een IVF poging (met het hele circus er rondom heen) wisten de ouders, goede vrienden en directe collega's dat we zwanger waren. Die moeten dus nu allemaal het slechte nieuws gaan brengen.
Overigens vond ik de wetenschap dat er blijkbaar iets mis was met ons vruchtje, en dat het dan in jezusnaam maar beter vroeg dan laat mis kon gaan, juist wel enige troost geven.
laat je tranen lekker gaan, je mag best rouwen, toekomst valt in feite in duigen op dit moment, zo blij dat je zwanger bent en dan dit
ik heb 1 miskraam gehad die vanzelf op gang was gekomen met 6 weken, dus over het afwachten kan ik niet echt meepraten. ik heb 1 dag zwaar gehuild, 2 dagen thuis geweest, en toen weer volop verder gegaan waar ik gebleven was voordat ik zwanger raakte. maar iedereen verwerkt het natuurlijk anders.
evengoed wil ik jullie ontzettend veel sterkte en kracht toewensen deze moeilijke tijd, dikke knuf
Heel veel sterkte, ik hoop dat jullie steun bij elkaar kunnen vinden
Sterkte... heel veel sterkte!
Heel veel sterkte om dit te verwerken!
Hebben vandaag de ouders ingelicht die waren ook allemaal zwaar aangedaan. Het is nu afwachten wanneer en of het uitzich zelf een miskraam wordt zo ie zo moeten we volgende week dinsdag weer naar het ziekenhuis.
Het zullen idd wel erg zware feestdagen worden. Vooral omdat we met kerst en oud en nieuw de rest van de familie in hadden willen lichten.
Maar helaas het heeft niet zo mogen zijn het was ook al te mooi om waar te zijn gelijk de eerste IVF poging al........
Waar ik zelf erg veel last van had was dat ik een enorm gevoel van falen had over mijn miskraam, terwijl dat natuurlijk helemaal nergens op slaat. Maar het was toch míjn lichaam dat het had laten afweten. Ik weet niet zo goed wat de beste manier is om te gaan met andere mensen, dat hangt af van hoe jullie het zelf voelen. Ik denk dat je daar vooral eerst over moet praten samen, en samen een soort "beleid" opstellen hoe jullie er naar buiten toe mee willen omgaan. Bedenk wel dat het vooral júllie pijn is en júllie dus bepalen hoeveel je er over wilt praten en wat je erover wilt zeggen, laat je wat dat betreft niets opleggen door de (goed bedoelende) omgeving.
Veel sterkte met het verwerken van dit grote verdriet.
Ik wil jullie wel heel veel sterkte wensen.
veel kracht toegewenst.. zeker nu zo met de kerst.
ik zelf heb ook het een en ander meegemaakt, dus weet dondersgoed hoe jullie je voelen.
nogmaals heel veel sterkte.
liefs shir
en ben er voor elkaar als je elkaar nodig hebt...
Ik heb geen woorden, alles wat gezegd kan worden is al door anderen gezegd. Ik wil jullie alleen sterkte wensen in deze moeilijke tijd
Wat ontzettend naar voor jullie!!!!!! Ik heb hier geen woorden voor.... Ontzettend veel sterkte liefde en toch vooral veel geluk toegewenst in deze hele moeilijke periode.GEen tips van mijn kant uit helaas, ik heb het zelf gelukkig nooit mee hoeven maken.
Mijn schoonzusje daarentegen wel al een vier keer ook met ivf. Die heeft er veel over gepraat met mij en met haar man.
Ik denk dat je moet doen wat je hart je ingeeft op dit moment, wat voor jullie zelf goed voelt om te doen.
praat, huil, schreeuw, zwijg, wat dan ook.... het maakt niet uit. Het is jullie pijn en verdriet en dat heeft de rest eromheen maar te accepteren!!!!
Laat je niet gek maken door fout geplaatste (goedbedoelde) opmerkingen.
Heel veel sterkte nogmaals
quote:Hou dan gewoon je mond dicht ofzoOp dinsdag 21 december 2004 10:49 schreef Chillbeer het volgende:
Sterkte! VInd dit echt erg voor je! Blijkbaar zou t kind de geboorte of de tijd erna niet hebben overleefd en heeft de natuur voor deze weg gekozen... Pijnlijk maar liever zo dan wanneer de band met t kind sterker en tastbaarder is...
Hopelijk overkomt mij dit nooit!! :|
Sterkte met jullie verlies Martjin77, hopelijk komen jullie er samen goed uit! Kan je geen advies geven, maar wou je mijn medeleven even tonen..... heel veel sterkte!
Heel erg veel sterkte Martijn_77ik heb zelfs net pas de moed kunnen verzamelen om je bericht te lezen (ben ook een IVF-er)...
quote:@ Katinka ben je met de poging bezig? In welke fase zit je?Op donderdag 23 december 2004 17:44 schreef katinka het volgende:
Martijn! Ik wens jullie veel kracht in deze moeilijke tijd...
ik heb zelfs net pas de moed kunnen verzamelen om je bericht te lezen (ben ook een IVF-er)...
Het wil bij ons gewoon niet innestelen; dus de embryo's (hoe perfect ze er ook uitzien) delen op een bepaald moment gewoon niet goed verder. We zien wel. Eerst maar weer eens tot onszelf zien te komen.
quote:Gaat, naar omstandigheden het is nu vooral afwachten wat er komen gaat en wanneer het los komt en of het uitzich zelf los komt.Op donderdag 23 december 2004 22:35 schreef phileine het volgende:
hoe is het nu bij jullie martijn?
Dat is ook waar wij nog het meeste tegen opzien omdat je er dan echt mee geconfronteerd wordt dat alles ook echt verdwijnt / dat het echt over is.
Dan komt echt het gevoel dat je de kleine moet loslaten.
Ik zou zo graag iets positiefs willen zeggen... maar wat is positief in zo'n situatie...
Het enige wat ik me kan bedenken is dat jullie weer op kunnen voor een volgende poging, maar dat zijn woorden waar je nu vast helemaal niet op zit te wachten, eerst dit maar emotioneel verwerken.
En daar wens ik jullie nogmaals alle kracht voor....
Gisteren is mijn vrouw licht gaan vloeien dit zet vandaag door met de bijbehoorende buikkrampen enzo. Op advies van het ziekenhuis laten we de natuur zijn werk doen en wachten we af wat er komen gaat.
Over twee weken moeten we weer terug naar het ziekenhuis voor een controle of alles dan ook echt weg is en zo.
Zullen nog een paar zware dagen worden zo aan het eind van het jaar. Maar ja dan kunnen we hopelijk alles in het oude jaar afsluiten en in het nieuwe jaar opnieuw beginnen
[ Bericht 10% gewijzigd door Richard_ op 29-12-2004 01:02:49 ]
Al deze reacties doen ons erg goed! Alle steun en medeleven.
Zie best wel op tegen het loskomen van het vruchtje. heb nu al best wel wat buikpijn, maar het is nog dragelijk. Ik hoop aan de andere kant ook wel dat ik het vruchtje kan zien om afscheid te nemen.
Heb Martijn al gevraagd of hij het dan ook wil zien. Ik roep hem als het zover is.
Bovendien wil ik ook wel even gezegd hebben dat mijn man echt een kanjer is! Hij is er gewoon voor mij! Heb heel veel aan hem gehad de afgelopen periode. Dan kan je zeggen dat ik toch niet meer als normaal, maar hij doet het wel!
Grt. Annemiek
Zoals mijn man en ik al vertelde ben ik inmiddels vanaf maandag aan het vloeien.
Weet iemand hoelang het duurt voordat het vruchtje erbij zit? Is er uberhaupt nog iets van
het vruchtje te herkennen? (het vruchtje is nu drie weken geleden gestorven, bij een zwangerschapsduur van bjjna 9 weken.)
fijn dat jullie veel aan elkaar hebben nu, dat scheelt een hoop (vond ik zelf tenminste).
Ik heb in juli een miskraam gehad, en ik begon vanaf zondagavond te vloeien en in de nacht van donderdag op vrijdag ben ik het vruchtje verloren. Toen ik begon te vloeien was ik 8 1/2 week zwanger. Bij mij was het vruchtje al helemaal bebloed, het was donkerrood en ik moest het op advies van de verloskundige even bewaren in een potje water, toen was het uiteindelijk donkergrijs. Zelf kon ik niet zoveel herkennen, behalve dan het hoofdje en het lijfje. De verloskundige heeft het onderzocht en zij kon wel al het begin van het ruggetje voelen enzo. En ze zei ook, dat als ik het vruchtje gelijk was verloren, dat ik dan ook al iets van een oogje had kunnen zien!
Ik heb de donderdag ervoor een echo gehad (die zoiezo al geplant stond) en toen zagen ze geen vruchtje meer zitten in mijn baarmoeder. Maar als ik heel lang was blijven vloeien (1 1/2 week ofzo) dan had ik ws. wel gecurreteerd geworden. Té lang vloeien is niet goed, zeiden ze!
quote:Ja, maar we zullen eerst nog door de fase van het afscheid (Mijn vrouw is nog steeds aan het vloeien (sinds maandag) nemen moeten.Op woensdag 29 december 2004 00:36 schreef Richard_ het volgende:
Sterkte Martijn Ik zou zeggen probeer uit te zien naar de volgende poging en niet te veel hier bij stil te staan.Dit ging bij mij het beste
Ja, en we gaan zeker voor een nieuwe poging.
quote:Ja, want voor de vrouw is het misschien nog wel zwaarder als voor de man want de vrouw voelt het echt ook zich weg vloeien.Op vrijdag 31 december 2004 20:38 schreef Anitra het volgende:
Heel veel sterkte en zoals je bij Djeez al zei, neem idd de tijd om het te verwerken. Want juist het goed verwerken is belangrijk. En het steunen van je vrouw is idd ook heel belangrijk.
Ik zeg niet dat als man makkelijk is maar mijn ervaring is dat het voor mijn vrouw nog zwaarder is dan voor mij.
Martijn en ik waren samen met wat vrienden bij ons thuis. Toen we terug kwamen van de wc had ik het wel even moeilijk, maar ik ben sterk geweest! Mijn vriendin heeft hetwaarschijnlijk wel aan me gemerkt. Maar gelukkig zakte het snel weer en hebben we eigenlijk nog best een gezellige avond gehad.
Ben in ieder geval blij dat ik het heb kunnen zien. Als afsluiting, als afscheid.
Heb Martijn erbij geroepen en ook laten kijken om hem ook die kans te geven. Volgens mij heeft hij dat wel gewaardeerd. Is goed voor het verwerkingsproces.
Ik wens jullie alle goeds voor het nieuwe jaar, een nieuwe kans op geluk, na alle moeite en pijn.
Maar eerst moeten jullie dit verlies nog gaan verwerken, dus neem daar de tijd voor, want het is niet niks allemaal.
Sterkte.
Ik wens jullie het allerbeste toe voor, het ga jullie goed, en hopelijk dit jaar meer geluk!
als zo iets gebeurt. , sterkte.
[ Bericht 59% gewijzigd door Killer_Mom op 02-01-2005 12:24:19 ]
We hopen morgen af te kunnen sluiten en verder te kijken naar een nieuwe IVF poging.
Eerst nog een keer met het embryootje wat we op de IVF afdeling nog "in de vriezer" hebben liggen.
En dat gaat vast goed komen!
gisteren op controle geweest en het vruchtje zit er nog wel! Wat wij ervoor aangezien hebben is waarschijnlijk gewoon een bloedstolsel geweest.
Gisteren het halve ziekenhuis rond geweest.
gynaecologie, opnameburaeu, afnamelab. was me het ochtendje wel.
Het kwam behoorlijk rauw op mijn dak! Ik dacht (symbolisch) ook echt het in het oude jaar achter me gelaten te hebben, niet dus.
Als ik donderdag gecurreteerd word is het verdomme al een maand na de slechte echo! En al die tijd zijn we dus nog geen steek verder. We hadden gehoopt dat curretage niet nodig zou zijn, maar helaas. Duurt dus allemaal weer langer voor we kunnen starten met een nieuwe poging.
Grt. Annemiek
Dan heb je voor je zelf eindelijk geprobeerd het af te sluiten en je blik op de toekomst te werpen en dan blijkt het alsnog niet afgesloten te zijn. Word je weer teruggeworpen.
Ik ga niet zeggen dat ik me voor kan stellen hoe jullie je voelen, want gelukkig was onze vermoede miskraam toch een gezond vruchtje. En sloeg ons verdriet om in opluchting.
Het enige wat ik nog wel weet is hoe ik me voelde toen iedereen (arts, verloskundige etc.) me zei dat ik me moest voor bereiden op een miskraam. Ik denk dat jullie hetzelfde voelen maar dan x tig. Dus ik kan me maar een fractie voorstellen wat er in jullie door gaat.
Ik vind het zo naar voor jullie en kan jullie alleen maar heel veel sterkte wensen en heel veel positiviteit.
Hele dikke
V.
quote:Normaliter is dat wel zo inderdaad. Daarom kom ik mezelf nu ook zo erg tegen.Op zaterdag 15 januari 2005 22:41 schreef dutchie het volgende:
Annemiek, ik zie net je signature dus dat met die positiviteit zit wel snor.
krijg dat positieve er momenteel niet echt uit! Zie ook ernorm op tegen de curettage.
Val jezelf niet te zwaar dat je momenteel nog niet positief kunt zijn. Als dat, zoals je zelf zegt, wel meestal het geval is, komt dat wel weer terug. Nu mag je gewoon verdrietig zijn en je rot voelen en heb je tijd nodig om dit te verwerken.
Veel sterkte, vooral ook donderdag
En toch alvast heel veel succes met de nieuwe poging,toppie dat jullie er nog voor gaan.
Groetjes,Minoes
Het is onze laatste kans (we hebben maar een embryo in de vriezer) Maar dit is vast gewoon een typisch gevalletje: Saved best for last! Ik hou jullie op de hoogte.
Heb nog wel mijn dippen, maar het gaat echt al wel weer beter met me.
Grt. Annemiek
En we gaan met zijn allen duimen in maart/april
Stop maar met duimen!
Na mijn miskraam mag ik namelijk nu (vanwege gezondheidsrisico's) niet meer zwanger worden.
Ik heb een hartafwijking en ben nu door mijn cardioloog overgedragen aan een gespecialiseerde cardioloog in aangeboren afwijkingen. Mijn nieuwe cardioloog dacht dus effe heel anders als mijn oude cardioloog en de cardioloog van het AZM. De afgelopen zwangerschap is onverandwoord geweest. Ik heb een verwijding in de aorta die onder invloed van zwangerschap kan groeien en dus ook kan scheuren. Dat is een levensbedreigende situatie. Mijn nieuwe cardioloog was dus echt erg blij dat het mis gegaan is.
Ik kan niet zeggen dat ik blij ben met een miskraam, maar dit maakt het wel een heel stuk makkelijker relativeren.
Over zes weken moet ik op controle. Dan meet hij of het aneurisma idd gegroeid is en wanneer ik geopereerd ga worden. Een nieuwe zwangerschap is dus (voorlopig) echt uit den boze!
Grt. Annemiek
En wat klote dat dat de zwangerschapsplannen in de war schopt, maar op zich wel ok dat je nu een arts hebt die de ernst van de situatie goed in schat.
Heel, heel veel sterkte ermee!
Sterkte met je gezondheid!!!
Heel veel sterkte, hopelijk heb je snel een beter perspectief.
heel veel sterkte met je gezondheid
quote:Dat zal helaas pas na een open hart operatie zijn.......Op vrijdag 25 februari 2005 09:04 schreef Jambo het volgende:
Jeetje, dat zal wel een flinke teleurstelling zijn. Veel sterkte en hopelijk komt er gauw een tijd dat een zwangerschap wel verantwoord zal zijn.
Fijn dat je nu zo'n goede cardioloog hebt getroffen maar wat zal dit inderdaad een schrik zijn.
Een vriendin van mijn is nu 13 weken zwanger.
Toen ze bij de 11 weken van de Gyn naar de verloskundige zou gaan.
Werd er nog een echo gemaakt, hierop werd geconstateerd dat de nekplooi te dik was.
Afgelopen vrijdag een nieuwe nekplooimeting gehad en afgelopen maandag een vlokkentest.
Waar ik aan denk is hoe zeker is zo'n nekplooimeting, kan een kindje niet gewoon een dikkere nek hebben.
Zo'n vlokkentest dat is toch ook niet iets waarmee alles duidelijk is.
Ik merk dat ik zelf probeer naar haar te luisteren. Maar heb moeite met de juiste woorden.
We weten dat als het een kindje met een Down Syndroom is dat het komt.
Maar dat ze er voor kiezen om een kindje wat heel zwaar gehandicapt is niet te laten komen.
Maar kunnen ze dat wel zeggen??
Als dit hier niet hoort,dan merk ik het wel
Het is voor iedereen een hele persoonlijke keuze. Op zich ben ik tegen abortus en een kindje weg laten halen om eigen belangen. Maar als het kind echt lichamelijk en/of geestelijk geen goed leven kan hebben. Ik denk dat jou vrienden nog niet zo'n slechte keuze maken. Down syndroom is niet leuk en zwaar als ouders, maar kinderen/mensen met down syndroom zijn vaak hele vrolijke lieve mensen met enorm veel lol in het leven. Het zou egoistisch zijn om dan je ouderlijke verantwoording niet te durven/kunnen/willen nemen om het dan maar weg te halen.
Ik denk dat je af moet gaan op de levensverwachting van het kind. Is het nog dusdanig dat het een goed en relatief gezond leven kan leiden of zal het een kasplantje zijn! In zo'n geval moet je je verantwoordelijkheid nemen en je eigen belangen aan de kant zetten voor het kind.
Grt. Annemiek
quote:Dank je shredder!Op dinsdag 8 maart 2005 02:15 schreef shredder het volgende:
Martijn, ik lees dit topic nu pas aangezien ik je vaker bij CUL zie. Maar ik wil jou en je vrouw Annemiek nog een goede gezondheid toewensen en sterkte wensen met je verlies. Een IVF behandeling kan later nog wel, maar ik hoop dat de operatie slaagt, indien er een nodig blijkt te zijn. Niets is belangrijker dan je eigen gezondheid!
Hopelijk is alles dan straks snel achter de rug. We willen namelijk heel graag het embryo wat we op de IVF afdeling nog hebben terug laten plaatsen (uiteraard pas zodra ik weer helemaal beter ben)
Hopelijk kan ik dan eind van het jaar berichten dat ik weer zwanger ben. (hopelijk gaat het dan WEL goed!)
Kom je nog even vertellen hoe de operatie gegaan is?
Ik hoop dat we je snel mogen feliciteren met een zwangerschap.
Snel een nieuwe zwangerschap? Als het aan mij licht wel... maar ja ik moet nu eenmaal
eerst even hier door heen. (Zeg het nu wel zo nuchter, maar het is best eng allemaal)
maar veel vrouwen hebben vaker een miskraam,
zonder het te weten, vooral als ze voor het eerst (vaak ongemerkt) zwanger raken,
vaak is het dan een soort proefronde voor de baarmoeder,
dit is niet het geval bij jullie, dit begrijp ik ook wel,
maar het schijnt, doordat er dan nog veel hormonen in het vrouwelijke lichaam blijven, na een miskraam, dat je na een miskraam toch ook weer sneller zwanger kunt worden.
Anderzijds is het wel de natuur die een vruchtje doet afstoten, dus ergens maar goed dan,
toch idem heel veel sterkte en hoop op nieuw geluk!
quote:Bij mij is het vruchtje afgestoten omdat mijn hart het nu niet aan kan. Normaliter is het wel zo dat de natuur jezelf beschermd tegen een gehandicapt kindje. Dat kan bij mij ook wel zo zijn. Maar mijn cardioloog sluit het niet uit dat het dus echt wel samen hangt met mijn hartkwaal, deze miskraam.Op vrijdag 29 april 2005 22:00 schreef zhe-devilll het volgende:
Anderzijds is het wel de natuur die een vruchtje doet afstoten, dus ergens maar goed dan,
toch idem heel veel sterkte en hoop op nieuw geluk!
Annemiek en husb, heel veel sterkte. Allereerst natuurlijk met de komende operatie, en daarna met het hopelijk razendsnel weer zwanger worden. Ik kan me nauwelijks voorstellen waar jullie nu doorheen gaan. Hopelijk heb je snel heel goed nieuws hier!
Uit ervaring weet ik hoe je je voelt als je na IVF zwanger bent.. Maar wat er bij jou achteraan is gekomen..
Ik hoop dat je overal goed doorheen komt en dat we je snel weer met goede berichten hier zien!
quote:Dingen die je nooit meer wilt horenOp vrijdag 29 april 2005 22:07 schreef phileine het volgende:
kan iemand even dat topic met die opmerkingen die je nooit meer wil horen opzoeken?
quote:Als je dit topic een klein beetje gelezen hebt, heb je vast wel door dat dat bij Annemiek niet het geval is. Zij moet namelijk eerst aan haar hart worden geopereerd; van een snelle nieuwe zwangerschap is dus helemaal geen sprake!Op vrijdag 29 april 2005 22:00 schreef zhe-devilll het volgende:
maar het schijnt, doordat er dan nog veel hormonen in het vrouwelijke lichaam blijven, na een miskraam, dat je na een miskraam toch ook weer sneller zwanger kunt worden.
Lieve Annemiek, ik zal aan je denken en voor je duimen
wat een tenenkrommende, haren te bergen rijzende, overbodige opmerking zeg!
Echt top.
Nee het afgelopen half jaar was ik niet echt op mijn best. En dat zal straks als ik geopereerd ben ook nog wel even tijd kosten, maar ik beloof: Ik kom als alles achter de rug is weer met goed nieuws!
Tussentijds houd ik julliie op de hoogte!
Aneurisma (Verwijding AORTA)
Martijn77 ook.
Heel veel sterkte met je gezondheid!
quote:Hoi Ingrid, dank voor je reactie.Op zaterdag 30 april 2005 18:26 schreef Ingrid19 het volgende:
Ik lees het nu pas. Wat schrikken zeg!
Heel veel sterkte met je gezondheid!
Hoe is het nu met jou? Meen me te herinneren dat wij in dezelfde periode onze miskraam hadden.
quote:Met mij gaat het goed. Ik had 31 dec een miskraam gehad. En ik ben nu weer zwanger, morgen 10 weken. Dus dat is toch nog snel weer gelukt.Op zondag 1 mei 2005 09:37 schreef Annemiek78 het volgende:
[..]
Hoi Ingrid, dank voor je reactie.
Hoe is het nu met jou? Meen me te herinneren dat wij in dezelfde periode onze miskraam hadden.
Hoe voel je je nu?
quote:Meid, van HARTE GEFELICITEERD met je nieuwe zwangerschap!Op zondag 1 mei 2005 18:51 schreef Ingrid19 het volgende:
[..]
Met mij gaat het goed. Ik had 31 dec een miskraam gehad. En ik ben nu weer zwanger, morgen 10 weken. Dus dat is toch nog snel weer gelukt.
Hoe voel je je nu?
Ik wou dat ik ook al zo ver was. Maar mijn hartje zegt dat ik eerst effe iets anders moet.
Voel me verder wel goed. Ben wel vrij snel moe, maar verder weinig klachten.
En jij? Misselijk??? Was ik wel hoor. Echt iedere dag boven de pot.
Geniet ervan! Ook al zal je denk nog best wel bang zijn na die miskraam, kan ik me zo voorstellen.
quote:Dank je!Op maandag 2 mei 2005 17:09 schreef Annemiek78 het volgende:
[..]
Meid, van HARTE GEFELICITEERD met je nieuwe zwangerschap!
Ik wou dat ik ook al zo ver was. Maar mijn hartje zegt dat ik eerst effe iets anders moet.
Voel me verder wel goed. Ben wel vrij snel moe, maar verder weinig klachten.
En jij? Misselijk??? Was ik wel hoor. Echt iedere dag boven de pot.
Geniet ervan! Ook al zal je denk nog best wel bang zijn na die miskraam, kan ik me zo voorstellen.
Ik ben af en toe misselijk en sneller moe dan anders. Maar verder op het moment nergens last van. Ik geniet er zeker van. We hebben een kloppend hartje op de echo gezien. Soms ben ik nog wel bang, maar ik probeer positief te denken. quote:@Ingrid 19 hoe gaat het nu? Wij mogen binnenkort naar het ziekenhuis voor de open hart operatie en daarna kunnen we weer aan kinderen gaan denken.Op maandag 2 mei 2005 17:30 schreef Ingrid19 het volgende:
Dank je!
Maar er ligt er nog eentje in de vriezer op ons te wachten.
quote:Met mij gaat het goed, dank je!Op donderdag 23 juni 2005 21:53 schreef Martijn_77 het volgende:
[..]
@Ingrid 19 hoe gaat het nu? Wij mogen binnenkort naar het ziekenhuis voor de open hart operatie en daarna kunnen we weer aan kinderen gaan denken.
Maar er ligt er nog eentje in de vriezer op ons te wachten.
Spannend die open hart operatie! Hopelijk knapt ze daarna snel op en gaat jullie kinderwens daarna ook in vervulling! Alvast suc6 en sterkte!
Ik ga duimen dat de operatie en het herstel voorspoedig verloopt en dat jullie snel weer verder kunnen gaan met de kinderwens