Nou na heeeeeeel lange tijd ben ik er weer.

Ik had er behoorlijk de balen van en zelfs geen zin meer om op fok! rond te hangen
Het was dus toch wel erg eigenlijk. Maar goed, we zijn er weer.
In januari voor het laatst geopereerd aan mijn lies, weer een huidtransplantatie. Om het vorige prutswerk van de chirurg (lees : slager) te herstellen, in de hoop dat ik weer normaal zou kunnen lopen en misschien ook nog ooit eens zou kunnen zitten. Maar aangezien ik zo'n geluksvogel

ben, kreeg ik weer het lot uit de loterij en is de operatie weer niet geheel gelukt. Wel een enorme verbetering ten opzichte van de vorige keer. Maar nu zit ik dus sinds begin februari al vast aan 2 keer per week lymfeoedeem therapie om het litteken te versoepelen en te verbreden en de verklevingen weg te krijgen. Ik moet zeggen dat dat werkelijk geweldig is! Echt, zonder dat was het waarschijnlijk wéér een nieuwe herstel operatie geworden. Het zou ongeveer een jaar gaan duren volgens de therapeute. Maar dat heb ik er wel voor over.
Ik kan weer enigzins zitten en lopen gaat ook weer redelijk goed. Soms trek ik nog wel met mijn been, maar dat is meestal als ik een slechte dag heb en/of als ik moe ben. Ik kan wel nog niet lang lopen, maar in elk geval ben ik niet meer aan het hobbelen als manke nelis ofzo. Ik kreeg enorm veel last van mijn rug en heupen door mijn verkeerde houding. Ik ben blij dat dat nu niet meer zo is.
De ontstekingen zijn eigenlijk rustig, wel hele kleintjes die heel oppervlakkig zitten en pijnlijk zijn. En dan niet in het gebied van de littekens/operaties. Zitten er toch een stukje vanaf.
Verder niet veel te melden. Alleen dus dat varkensvlees en knoflook (in sausjesvorm uit flesjes of potjes) uitgebannen zijn. Die laatste leverde me nl flinke acne op, vooral in mijn gezicht. Heeft me wel jaren geduurd voor ik daar achter ben gekomen dat het knoflooksaus was, iets waar ik me dus voor laat hangen.
Kwa kleding draag ik ook geen strakke dingen meer. Ik heb van die heel charmante

en sexy

oma boxers van bij de V&D. Merk is augustine of angustine of zoiets. Het is een 'van-onder-je-oksels-tot-aan-je-knieen' model. Het is het enige wat fatsoenlijk blijft zitten en waar verbandmiddel ook door blijft zitten en niet om je knieen/enkels wappert na 3 stappen lopen. Nu de huid van het litteken weer wat 'harder' zijn geworden (ik bedoel dat ik er weer iets meer aan kan verdragen) ben ik weer begonnen om af en toe hipsters te dragen, die hebben geen elastiek rond de pijpjes maar zachte stof. En ter bescherming van het litteken doe ik er 10x20cm gazen op die door de hipster op zn plek blijven. Zo kan ik weer normale kleding dragen (eindelijk na bijna 3 jaar joggingbroeken en oversized spul). En dat is wel een verademing nu in de zomer.
Voor de rest geen tips, trucs en zelfontdekte dingen.
Ga me maar weer even bij mekaar schrapen om naar de lymfe-oedeem massagetherapie te gaan. Het is gelukkig niet pijnlijk, alleen een beetje vreemd dat iemand je lies enzo gaat zitten masseren. Ik ben blij dat het een vrouw is.
Ik hoop dat iemand anders misschien de "heilige graal" tegen HS heeft ontdekt. Of als iemand nog iets weet om littekens minder zichtbaar te krijgen, dan hoor ik het graag. Zelf heb ik redelijke ervaringen met Dermatix en siliconenpleisters en epivera-creme (die heet nu Alhydran). Maar het wondermiddel zoek ik nog.