R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Je bent nou eenmaal wie je bent en dat zou je moeten accepteren. Ik voel me ook niet altijd even prettig met mensen om me heen. Ik heb een hoop vrienden en kennisen maar soms heb ik totaal geen zin om met ze af te spreken. Dan heb ik echt zo iets van: waarom niet? het is 9 van de 10 keer gezellig, maar soms voel ik me zeer ongemakkelijk. Je zou het echt moeten accepteren en jezelf voorop te stellen. Er is niemand die je er bij kan helpen.quote:Op dinsdag 14 december 2004 00:29 schreef toktoktok het volgende:
Ik zie nu paar mensen die hetzelfde zeggen hebben meegemaakt, en waarbij het weer goed is gekomen.
Maar hoe is dat goed gekomen dan?, ik ben echt helemaal radeloos nu , en zie echt geen oplossing.
maar jij heb die vrienden en kennisen, Ik heb constant een rot gevoel met mensen om me heen(om het ff kortaf te zeggen). Maar ik heb toch de drang om sociaal te zijn.quote:Op dinsdag 14 december 2004 00:37 schreef Eliminator20 het volgende:
[..]
Je bent nou eenmaal wie je bent en dat zou je moeten accepteren. Ik voel me ook niet altijd even prettig met mensen om me heen. Ik heb een hoop vrienden en kennisen maar soms heb ik totaal geen zin om met ze af te spreken. Dan heb ik echt zo iets van: waarom niet? het is 9 van de 10 keer gezellig, maar soms voel ik me zeer ongemakkelijk. Je zou het echt moeten accepteren en jezelf voorop te stellen. Er is niemand die je er bij kan helpen.
De drang is er iig, rest komt vanzelf.. denk ik .
Gewoon ff wat gaan ondernemen waar je zelf trots op kan zijn ofzo. En andere ook.
. Gewoon ff wat gaan ondernemen waar je zelf trots op kan zijn ofzo. En andere ook.
Ik zou toch echt beginnen met zelfvertrouwen kweken. Dat kan als je iets gaat doe waar je echt enthousiast over bent. Dan kom je iig mensen tegen, met wie je over dat onderwerp kunt praten. Dat scheelt enorm veel. In zo'n groep durfde ik ook voor 200 man te praten....(slik, )
)
Am I evil? Yes I am!
Am I evil? I am man!
Am I evil? I am man!
ik ben nu op een punt dat ik nergens meer echt enthousiast van kan worden.quote:Op dinsdag 14 december 2004 00:56 schreef krakkemieke het volgende:
Ik zou toch echt beginnen met zelfvertrouwen kweken. Dat kan als je iets gaat doe waar je echt enthousiast over bent. Dan kom je iig mensen tegen, met wie je over dat onderwerp kunt praten. Dat scheelt enorm veel. In zo'n groep durfde ik ook voor 200 man te praten....(slik, )
Volgens mij is in een keer in het diepe springen niet functineel. Het lijkt me slim om een soort van korte termijn doelen voor ogen te houden, bijvoorbeeld: de komende maand moet een keer in de kantine eten en het verdragen dat ik me daar ongemakkelijk bij voel, dat soort dingen.
Verder denk ik dat je moet bedenken waarom je het zo moeilijk vindt het contact aan te gaan. Waarom durf je je niet bloot te geven? Wat denk je dat er dan gebeurd en waarom denk je dat? Zou er ook iets anders kunnen gebeuren? En nu je niets aan de mensen vertelt over jezelf, denk je dat ze dan nu geen mening over je vormen?
En misschien kun je eens kijken hoe andere mensen sociaal contact hebben. Wat ze zeggen, hoe ze een gesprek aan de gang houden, enz. Een beetje afkijken kan nooit kwaad
Verder denk ik dat je moet bedenken waarom je het zo moeilijk vindt het contact aan te gaan. Waarom durf je je niet bloot te geven? Wat denk je dat er dan gebeurd en waarom denk je dat? Zou er ook iets anders kunnen gebeuren? En nu je niets aan de mensen vertelt over jezelf, denk je dat ze dan nu geen mening over je vormen?
En misschien kun je eens kijken hoe andere mensen sociaal contact hebben. Wat ze zeggen, hoe ze een gesprek aan de gang houden, enz. Een beetje afkijken kan nooit kwaad
Nu hebben mensen vast wel een mening over me, maar kunnen me op niks echt afkraken, omdat ze weinig over me weten. En dat geeft weer een soort veilig gevoel.quote:Op dinsdag 14 december 2004 18:04 schreef annabelle het volgende:
Volgens mij is in een keer in het diepe springen niet functineel. Het lijkt me slim om een soort van korte termijn doelen voor ogen te houden, bijvoorbeeld: de komende maand moet een keer in de kantine eten en het verdragen dat ik me daar ongemakkelijk bij voel, dat soort dingen.
Verder denk ik dat je moet bedenken waarom je het zo moeilijk vindt het contact aan te gaan. Waarom durf je je niet bloot te geven? Wat denk je dat er dan gebeurd en waarom denk je dat? Zou er ook iets anders kunnen gebeuren? En nu je niets aan de mensen vertelt over jezelf, denk je dat ze dan nu geen mening over je vormen?
En misschien kun je eens kijken hoe andere mensen sociaal contact hebben. Wat ze zeggen, hoe ze een gesprek aan de gang houden, enz. Een beetje afkijken kan nooit kwaad
Als ze me echt leren kennen, ben ik bang om gekwetst te worden, En ik trek me altijd heel erg aan als iemand kritiek op me levert en heb geen zin meer om daarover in te moeten zitten, dus trek ik me zo erg terug.
"vroeger"Toen ik "mezelf"was toen was ik zo'n buitenbeentje, die alles maar pikte en en kreeg ik ook veel kritiek, en dat raakt me altijd erg, dus nu laat ik niemand me leren kennen, Dan kan ik ook niet gekwetst worden.
Maar doordat afstandelijke gedrag van me, mis ik mensen om me heen, dus zit nu in de knoop als het ware met mezelf.
Ik was vroeger eigenlijk ook altijd het mikpunt. Die dingen doen erg zeer maar je moet je zelf er ook tegen verzetten. Heb het altijd over me heen laten komen
tot zelfs een vriend zo erg ver ging dat ik gewoon buiten zin was en die gast in elkaar
geslagen heb. Heb hem daarna wel geholpen maar nadien hield ik me ook stil en liet niemand
mn wereldje binnen.
Later heb ik door nieuwe scholen wat mensen gevonden die me accepteerde en waarmee
ik lekker kon omgaan. Die vriendschap is alleen maar meer gegroeid. Ze interesseren zich in mij
en ik in hun.
Je moet je zelf zijn, gewoon proberen mee te praten met de anderen. De hoogte peilen wat hun leuk vinden en misschien stuit je wel op het zelfde onderwerp. Gewoon lachen en beetje geinen
met je collega's en vrienden.
Als je lacht helpt het veel en je voelt jezelf er ook beter door. Je geeft ook een positief signaal door
naar de anderen. Zo is het bij mij goed gekomen, ben ook nooit meer het doelwit geweest en heb gewoon goeie vrienden.
Ik luister graag muziek en hierdoor sleep ik me ook door een groot deel van het jaar in. Ik kan altijd bij mn vrienden terecht en voel me nu lekker en gelukkig.
Trouwens ik heb nog niet echt een mening over je Die kan ik pas bouwen als
iemand ontmoet heb.
tot zelfs een vriend zo erg ver ging dat ik gewoon buiten zin was en die gast in elkaar
geslagen heb. Heb hem daarna wel geholpen maar nadien hield ik me ook stil en liet niemand
mn wereldje binnen.
Later heb ik door nieuwe scholen wat mensen gevonden die me accepteerde en waarmee
ik lekker kon omgaan. Die vriendschap is alleen maar meer gegroeid. Ze interesseren zich in mij
en ik in hun.
Je moet je zelf zijn, gewoon proberen mee te praten met de anderen. De hoogte peilen wat hun leuk vinden en misschien stuit je wel op het zelfde onderwerp. Gewoon lachen en beetje geinen
met je collega's en vrienden.
Als je lacht helpt het veel en je voelt jezelf er ook beter door. Je geeft ook een positief signaal door
naar de anderen. Zo is het bij mij goed gekomen, ben ook nooit meer het doelwit geweest en heb gewoon goeie vrienden.
Ik luister graag muziek en hierdoor sleep ik me ook door een groot deel van het jaar in. Ik kan altijd bij mn vrienden terecht en voel me nu lekker en gelukkig.
Trouwens ik heb nog niet echt een mening over je Die kan ik pas bouwen als
Die kan ik pas bouwen alsiemand ontmoet heb.
-=)Anime Addicted(=- More is never ENOUGH
Ik zie veel punten uit je openingspost waarvan ik ook last heb, ofja last... eerst niet, maar nu begint het me echt in de weg te zitten.
Ik kan bv op mijn werk goed met klanten omgaan, zeer goed eigenlijk, maar met uitgaan ofzo ben ik altijd erg stil en rustig.
School, uitgaan in de stad, of gewoon simpel overdag door de stad lopen.. ik voel me constant bedreigd en ongemakkelijk.
Gelukkig kan ik wel erg goed opschieten met mijn vrienden, dat is tenminste iets...
Maar ik heb ook vaak dat ik het gevoel heb van "als ik nu weg ga, zal niemand mij missen..." ik haat dit
Ik moet nu naar een kinder-psycholoog voor gesrpekken vanwegen mijn erg slechte concentratie en planning. Ik leef erg ongeregeld en kom bijna altijd en overal te laat.
Goed uit mijn woorden komen kan ik ook niet, niet dat ik niet durf, maar simpelweg omdat ik niet weet wat ik bv. tegen een meisje zou moeten zeggen als ik met haar alleen ben. Ik laat nooit mijn gevoelens vrij, als ik verliefd op iemand ben zal diegene het ook nooit te weten komen, terwijl ik al een paar keer heb gehad dat ik hierdoor echt leuke meisjes ben misgelopen.
Ik heb trouwens ook geen idee waar mijn leven naartoe gaat... ik weet geen beroep wat ik zou willen uitoefenen...nix
Kort gezegt, "I'm not living, I'm just killing time"
Sorry voor het ongemakkelijk lezen van deze text, maar het moest er ff uit.
Ik kan bv op mijn werk goed met klanten omgaan, zeer goed eigenlijk, maar met uitgaan ofzo ben ik altijd erg stil en rustig.
School, uitgaan in de stad, of gewoon simpel overdag door de stad lopen.. ik voel me constant bedreigd en ongemakkelijk.
Gelukkig kan ik wel erg goed opschieten met mijn vrienden, dat is tenminste iets...
Maar ik heb ook vaak dat ik het gevoel heb van "als ik nu weg ga, zal niemand mij missen..." ik haat dit
Ik moet nu naar een kinder-psycholoog voor gesrpekken vanwegen mijn erg slechte concentratie en planning. Ik leef erg ongeregeld en kom bijna altijd en overal te laat.
Goed uit mijn woorden komen kan ik ook niet, niet dat ik niet durf, maar simpelweg omdat ik niet weet wat ik bv. tegen een meisje zou moeten zeggen als ik met haar alleen ben. Ik laat nooit mijn gevoelens vrij, als ik verliefd op iemand ben zal diegene het ook nooit te weten komen, terwijl ik al een paar keer heb gehad dat ik hierdoor echt leuke meisjes ben misgelopen.
Ik heb trouwens ook geen idee waar mijn leven naartoe gaat... ik weet geen beroep wat ik zou willen uitoefenen...nix
Kort gezegt, "I'm not living, I'm just killing time"
Sorry voor het ongemakkelijk lezen van deze text, maar het moest er ff uit.
Het lijkt me verstandig om eerste te bedenken wat je nu eigenlik wilt bereiken voor je iets gaat doen. Mij is namelijk niet echt duidelijk wat je wilt, en als dat voor jou zelf ook geldt ben je simpelweg doelloos bezig..
As the officer took her away, she recalled that she asked,
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
Die gedachten gang van jou herken ik echt heel erg!,quote:Op dinsdag 14 december 2004 21:23 schreef -Muse- het volgende:
Ik zie veel punten uit je openingspost waarvan ik ook last heb, ofja last... eerst niet, maar nu begint het me echt in de weg te zitten.
Ik kan bv op mijn werk goed met klanten omgaan, zeer goed eigenlijk, maar met uitgaan ofzo ben ik altijd erg stil en rustig.
School, uitgaan in de stad, of gewoon simpel overdag door de stad lopen.. ik voel me constant bedreigd en ongemakkelijk.
Gelukkig kan ik wel erg goed opschieten met mijn vrienden, dat is tenminste iets...
Maar ik heb ook vaak dat ik het gevoel heb van "als ik nu weg ga, zal niemand mij missen..." ik haat dit
Ik moet nu naar een kinder-psycholoog voor gesrpekken vanwegen mijn erg slechte concentratie en planning. Ik leef erg ongeregeld en kom bijna altijd en overal te laat.
Goed uit mijn woorden komen kan ik ook niet, niet dat ik niet durf, maar simpelweg omdat ik niet weet wat ik bv. tegen een meisje zou moeten zeggen als ik met haar alleen ben. Ik laat nooit mijn gevoelens vrij, als ik verliefd op iemand ben zal diegene het ook nooit te weten komen, terwijl ik al een paar keer heb gehad dat ik hierdoor echt leuke meisjes ben misgelopen.
Ik heb trouwens ook geen idee waar mijn leven naartoe gaat... ik weet geen beroep wat ik zou willen uitoefenen...nix
Kort gezegt, "I'm not living, I'm just killing time"
Sorry voor het ongemakkelijk lezen van deze text, maar het moest er ff uit.
Ik snap alleen niet waarom je naar een kinder<-psycholoog gaat als je uit 1984 komt, maar dat zal wel goed zitten?
Vooral je stukje dat je tijdens uitgaan,school,stad constant bedreigd voelt dat herken ik ook erg!.
En doordat ik vroeger zo erg over me heen heb laten lopen heb ik ook best veel haat opgebouwd tegen bepaalde mensen.. terwijl hun zelf waarschijnlijk van niks weten.
Ik weet ook niet wat ik wil/kan bereiken , en denk daar ook over na, En ja dan ben je eigenlijk doeloos bezig. Maar wat doe je eraan?quote:Op dinsdag 14 december 2004 21:23 schreef heiden6 het volgende:
Het lijkt me verstandig om eerste te bedenken wat je nu eigenlik wilt bereiken voor je iets gaat doen. Mij is namelijk niet echt duidelijk wat je wilt, en als dat voor jou zelf ook geldt ben je simpelweg doelloos bezig..
* -Xerxes- trekt een fles wijn open en zet Digital Analog Band opquote:Op zaterdag 11 december 2004 23:59 schreef Sport_Life het volgende:
doe wat je leuk vindt
Er iets aan doen? Waaraan? Je richt je op het probleem.quote:Op dinsdag 14 december 2004 22:04 schreef toktoktok het volgende:
[..]
Ik weet ook niet wat ik wil/kan bereiken , en denk daar ook over na, En ja dan ben je eigenlijk doeloos bezig. Maar wat doe je eraan?
Probeer een doel te stellen waar je naartoe werkt.
As the officer took her away, she recalled that she asked,
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
Ik ben 20, en een kinderpsycholoog is t/m 18 jaar. Maar als je naar een psychiater gaat, dan wordt daar een report van gemaakt, en kunnen bedrijven dat bij sollicitaties nazoeken. Het zou dus invloed "kunnen" hebben op mijn toekomstige werk.quote:Op dinsdag 14 december 2004 21:57 schreef toktoktok het volgende:
[..]
Die gedachten gang van jou herken ik echt heel erg!,
Ik snap alleen niet waarom je naar een kinder<-psycholoog gaat als je uit 1984 komt, maar dat zal wel goed zitten?
Vooral je stukje dat je tijdens uitgaan,school,stad constant bedreigd voelt dat herken ik ook erg!.
En doordat ik vroeger zo erg over me heen heb laten lopen heb ik ook best veel haat opgebouwd tegen bepaalde mensen.. terwijl hun zelf waarschijnlijk van niks weten.
Daarom adviseerde mijn huisarts mij dus om naar een kinder-spycholoog te gaan ipv naar een psychiater.
Als ik vragen mag, Wat vraagt en zegt zo'n psychiator precies tegen je?quote:Op dinsdag 14 december 2004 22:15 schreef -Muse- het volgende:
[..]
Ik ben 20, en een kinderpsycholoog is t/m 18 jaar. Maar als je naar een psychiater gaat, dan wordt daar een report van gemaakt, en kunnen bedrijven dat bij sollicitaties nazoeken. Het zou dus invloed "kunnen" hebben op mijn toekomstige werk.
Daarom adviseerde mijn huisarts mij dus om naar een kinder-spycholoog te gaan ipv naar een psychiater.
En heb je al "resultaten" ?
Nog niet, de eerste afspraken zijn gemaakt, en ik heb al een soort van intro-gesprek gehad.
Ik heb ook ADHD en ADD, en de psycholoog is meer daarvoor bedoeld, maar aangezien mijn adhd en add ervoor zorgen dat ik mijjn leven niet kan orderen, dingen vergeet en ik zegmaar in mijn "eigen wereldje" leef, moet de psycholoog mij daarmee helpen.
Ik heb ook ADHD en ADD, en de psycholoog is meer daarvoor bedoeld, maar aangezien mijn adhd en add ervoor zorgen dat ik mijjn leven niet kan orderen, dingen vergeet en ik zegmaar in mijn "eigen wereldje" leef, moet de psycholoog mij daarmee helpen.
Zou je na je 1e gesprek met die psycholoog weer wat willen posten?, ik ben wel benieuwd hoe dat nou precies gaat.quote:Op dinsdag 14 december 2004 22:34 schreef -Muse- het volgende:
Nog niet, de eerste afspraken zijn gemaakt, en ik heb al een soort van intro-gesprek gehad.
Ik heb ook ADHD en ADD, en de psycholoog is meer daarvoor bedoeld, maar aangezien mijn adhd en add ervoor zorgen dat ik mijjn leven niet kan orderen, dingen vergeet en ik zegmaar in mijn "eigen wereldje" leef, moet de psycholoog mij daarmee helpen.
Je zou ook een topic kunnen openen hier en "verslag"geven over hoe het er nou echt aan toe gaat bij een psycholoog. Het lijkt mij in iedergeval best boeiend, en ik denk dat nog wel veel meer mensen het boeiend zullen vinden.
Maar dat moet je zelf weten hoor.
Ik denk dat het belangrijk is om in te zien dat je jezelf zeker niet aan iedereen bloot moet geven. Jij bepaalt zelf wat andere mensen over/van jou te weten komen. Het aanleggen van sociale contacten kan (zoals al eerder genoemd) goed op sportclubs, studentenvereniging, etc etc. Maar de stap daartoe zetten is vrij groot. Misschien moet je eens met 1 persoon die je goed kent iets ondernemen (café, sporten). Dat lijkt me minder bedreigend dan met een grote groep. Heb je contact met iemand waarmee je zoiets kunt ondernemen?quote:Op zaterdag 11 december 2004 23:30 schreef toktoktok het volgende:
En voel me erg "unhappy"als ik samen ben met andere mensen, omdat ik me zelf niet wil/durf bloot te geven tegenover anderen.
Toch wil ik wel een"vriendengroep" /vrienden krijgen. Om samen leuke dingen te doen, zoals je met vrienden doet.
Jouw 'probleem' is dat je jezelf ongemakkelijk voelt in veel gelegenheden. Waarom voel je jezelf ongemakkelijk? Omdat je het niet fijn vindt om daar te zijn of omdat je niet goed weet wat je moet zeggen tegen mensen die je kent? Probeer dat duidelijk te krijgen. In het eerste geval is een café op dit moment geen plek voor jou. In het tweede geval ligt het lastiger. Je wilt niet gekwetst worden, dus moet je het gewoon (qua gespreksstof) houden op gesprekken over het weer, nieuws van de dag, enz. enz. En het is niet alleen aan jou om een conversatie gaande te houden. Vraag me wel af wat voor mensen dat waren die je gekwetst hebben (iig geen vrienden). Collega's? Wat voor soort opmerkingen kreeg je dan te horen als ik vragen mag?
Je neigt idd naar perfectionisme. Houd goed in het oog dat niemand perfect is. Wat andere mensen niet willen vertellen, houden zij ook verborgen. Vertel wat je wilt vertellen en meer niet. Het heeft geen zin om dingen af te schuiven op je uiterlijk (ook al weet je dat zelf ook). Daar ben je zelf niet mee gebaat. Probeer eens een oefening voor de spiegel te doen waarbij je naar jezelf kijkt en jezelf een compliment geeft. Dat zou kunnen helpen om jezelf te overtuigen en om jezelf sterker te maken (klinkt gek, i know)quote:En vaak schuif ik al me problemen af om me uitelijk, terwijl ik weet dat ik niet lelijk ben, maar toch voelt het wel zo. Ik wil alles perfect hebben, en niet "mwoa gaat wel".
Dus misschien ben ik wel perfectionistisch?.
Waar ben je goed in? Wat vind je leuk om te doen? Waar je goed in bent, kun je vaak ook over vertellen. In datzelfde 'veld' zijn meer mensen, dus een simpele opmerking is gauw gemaakt, waardoor er iig een begin gemaakt is.quote:En voel me erg nutteloos en leeg, ik wil een nuttige invulling van me leven, en niet langzaam doorgaan, met eenzaam zijn..
Cynicism is an unpleasant way of saying the truth - Lillian Hellman (1905 - 1984) -
Hmm daar heb ik problemen mee....quote:Op dinsdag 14 december 2004 23:01 schreef legovogel het volgende:
Waar ben je goed in? Wat vind je leuk om te doen? Waar je goed in bent, kun je vaak ook over vertellen. In datzelfde 'veld' zijn meer mensen, dus een simpele opmerking is gauw gemaakt, waardoor er iig een begin gemaakt is.
Ik heb eigenlijk niets waar ik echt 'goed' in ben, en ik zou zo ook niets kunnen verzinnen waar ik goed in wil of kan worden.
Ik doe wel aan sport,en heb/had iemand met wie ik als het eens mee zat nog iets kon doen.quote:Op dinsdag 14 december 2004 23:01 schreef legovogel het volgende:
[..]
Ik denk dat het belangrijk is om in te zien dat je jezelf zeker niet aan iedereen bloot moet geven. Jij bepaalt zelf wat andere mensen over/van jou te weten komen. Het aanleggen van sociale contacten kan (zoals al eerder genoemd) goed op sportclubs, studentenvereniging, etc etc. Maar de stap daartoe zetten is vrij groot. Misschien moet je eens met 1 persoon die je goed kent iets ondernemen (café, sporten). Dat lijkt me minder bedreigend dan met een grote groep. Heb je contact met iemand waarmee je zoiets kunt ondernemen?
Jouw 'probleem' is dat je jezelf ongemakkelijk voelt in veel gelegenheden. Waarom voel je jezelf ongemakkelijk? Omdat je het niet fijn vindt om daar te zijn of omdat je niet goed weet wat je moet zeggen tegen mensen die je kent? Probeer dat duidelijk te krijgen. In het eerste geval is een café op dit moment geen plek voor jou. In het tweede geval ligt het lastiger. Je wilt niet gekwetst worden, dus moet je het gewoon (qua gespreksstof) houden op gesprekken over het weer, nieuws van de dag, enz. enz. En het is niet alleen aan jou om een conversatie gaande te houden. Vraag me wel af wat voor mensen dat waren die je gekwetst hebben (iig geen vrienden). Collega's? Wat voor soort opmerkingen kreeg je dan te horen als ik vragen mag?
[..]
Je neigt idd naar perfectionisme. Houd goed in het oog dat niemand perfect is. Wat andere mensen niet willen vertellen, houden zij ook verborgen. Vertel wat je wilt vertellen en meer niet. Het heeft geen zin om dingen af te schuiven op je uiterlijk (ook al weet je dat zelf ook). Daar ben je zelf niet mee gebaat. Probeer eens een oefening voor de spiegel te doen waarbij je naar jezelf kijkt en jezelf een compliment geeft. Dat zou kunnen helpen om jezelf te overtuigen en om jezelf sterker te maken (klinkt gek, i know)
[..]
Waar ben je goed in? Wat vind je leuk om te doen? Waar je goed in bent, kun je vaak ook over vertellen. In datzelfde 'veld' zijn meer mensen, dus een simpele opmerking is gauw gemaakt, waardoor er iig een begin gemaakt is.
En ging dus ook heeel afentoe uit, omdat ik het wel proberen wou, en dacht dat ik gewoon even aan de sfeer zou moeten wennen. Maar ik voel me er echt ongemakkelijk, en vermaak me niet, maar ben aan het wachten tot ik weer kan gaan.
(dit lijdt trouwens al tot raare opmerkingen van andere zoals; Ga je nooit uit dan??!!, om zulke dingen kan ik al over in zitten)
Opzich durf ik ook wel een praatje te maken met iemand over onderwerpen als het weer enzo; maar als je het bij dat praatje voor zeker wil laten dan doe ik dat wel, maar het gaat op het laatst over meer persoonlijke dingen, en dan gaan mensen je beoordelen daarop, En dan loop ik vast zeg maar.
Op je vraag wat ik te horen kreeg van andere(dat waren glasgenoten).. Nou eigenljik wil ik het niet zeggen, maar het waren dingen over hoe ik eruit zag, dat ik niks was zeg maar. Of me proberen uit te dagen omdat ik geen grote bek had tegen andere. Getreiterd worden, op school continu om je heen zitten kijken, op te letten of andere weer rot gingen doen, opmerkingen maken, en ook slaan gingen , maar verder wil ik het er niet over hebben eigenlijk.
Proberen meer van je af te bijten! Het is niet de bedoeling dat andere mensen jou als 'pispaal' gebruiken om zelf populair te willen zijn. Schijt aan die hufters!quote:Op dinsdag 14 december 2004 23:19 schreef toktoktok het volgende:
Op je vraag wat ik te horen kreeg van andere(dat waren glasgenoten).. Nou eigenljik wil ik het niet zeggen, maar het waren dingen over hoe ik eruit zag, dat ik niks was zeg maar. Of me proberen uit te dagen omdat ik geen grote bek had tegen andere. Getreiterd worden, op school continu om je heen zitten kijken, op te letten of andere weer rot gingen doen, opmerkingen maken, en ook slaan gingen , maar verder wil ik het er niet over hebben eigenlijk.
Als je jezelf er niet thuisvoelt, moet je er gewoon niet heen gaan. Ik sta in sommige cafés ook niet fijn een biertje te drinken. Maar dat heeft er meestal mee te maken dat ik in dat specifieke café niet thuishoor of gewoon een K-dag heb. Als jij je in wat voor café dan ook niet lekker voelt, moet je gewoon niet uitgaan. Waarom zou je uitgaan? Alleen om andere mensen te plezieren of omdat het sociaal wenselijk is? Waarom jezelf kwellen?quote:Op dinsdag 14 december 2004 23:19 schreef toktoktok het volgende:
[quote]
Maar ik voel me er echt ongemakkelijk, en vermaak me niet, maar ben aan het wachten tot ik weer kan gaan.(dit lijdt trouwens al tot raare opmerkingen van andere zoals; Ga je nooit uit dan??!!, om zulke dingen kan ik al over in zitten)
Inzitten over opmerkingen van anderen is niet nodig. Mensen die zo triest zijn kun je het beste negeren. Soms is het goed om gewoon weg te lopen (als je niet meer weet wat je moet zeggen of doen). Een antwoord (als het over uitgaan gaat) in de trant van: " ik vind het geen leuk café" of "mag ik zelf bepalen wat ik leuk vind?" zet de toon en maakt ook voldoende duidelijk. Waarom moet je jezelf trouwens verantwoorden over wat je niet wil doen? Laat niet met je sollen en probeer dat soort mensen gewoon te negeren. Soms kun je mensen zelfs beter een grote mond geven, zodat ze weten waar ze thuishoren.
Waarom zouden mensen je beoordelen als je persoonlijke dingen verteld? Ben je bang dat mensen je beoordelen, omdat het in het verleden gebeurd is of gebeurd het nog steeds? Ik heb een heel normaal beeld van je, dus ik snap niet goed waarom mensen je zouden beoordelen over wat je vertelt (als het persoonlijk wordt). Dat moet dan wel een speciaal type mens (lees: eng/raar) zijn. Vertellen ze dat ook heel direct tegen je? Heb je die vervelende ervaring met veel mensen? En zijn dat (on)bekende mensen? Anders ga je met de verkeerde mensen om denk ik zo. Jij moet mensen om je heen hebben die je in je waarde laten en respect hebben voor je individuele keuzes en voor de unieke persoon die je bent.quote:Opzich durf ik ook wel een praatje te maken met iemand over onderwerpen als het weer enzo; maar als je het bij dat praatje voor zeker wil laten dan doe ik dat wel, maar het gaat op het laatst over meer persoonlijke dingen, en dan gaan mensen je beoordelen daarop, En dan loop ik vast zeg maar.
Je hoeft niet in details te treden hoor. Ook hier geldt: je vertelt wat je wilt vertellen. Het zijn duidelijk de verkeerde klasgenoten. Ze zijn op zoek zijn naar een pispaal (zoals ik vroeger op de basisschool ook een pispaal was) en helaas ben jij dat. Gebeurd dat nu nog steeds? ik weet niet hoe oud je bent en wat je nu doet (school/werk), maar is er geen vertrouwenspersoon waarmee je dat kunt bepraten?quote:Op je vraag wat ik te horen kreeg van andere(dat waren glasgenoten).. Nou eigenljik wil ik het niet zeggen, maar het waren dingen over hoe ik eruit zag, dat ik niks was zeg maar. Of me proberen uit te dagen omdat ik geen grote bek had tegen andere. Getreiterd worden, op school continu om je heen zitten kijken, op te letten of andere weer rot gingen doen, opmerkingen maken, en ook slaan gingen , maar verder wil ik het er niet over hebben eigenlijk.
Cynicism is an unpleasant way of saying the truth - Lillian Hellman (1905 - 1984) -
ik ben nu 18, en zit op school. Ik ben nu geen pispaaltje omdat ik me zo afstandelijk gedraag, en eigenlijk met niemand echt contact heb. Ben meer een buitenbeentje, maar geen pispaaltje.quote:Op dinsdag 14 december 2004 23:39 schreef legovogel het volgende:
[..]
Als je jezelf er niet thuisvoelt, moet je er gewoon niet heen gaan. Ik sta in sommige cafés ook niet fijn een biertje te drinken. Maar dat heeft er meestal mee te maken dat ik in dat specifieke café niet thuishoor of gewoon een K-dag heb. Als jij je in wat voor café dan ook niet lekker voelt, moet je gewoon niet uitgaan. Waarom zou je uitgaan? Alleen om andere mensen te plezieren of omdat het sociaal wenselijk is? Waarom jezelf kwellen?
Inzitten over opmerkingen van anderen is niet nodig. Mensen die zo triest zijn kun je het beste negeren. Soms is het goed om gewoon weg te lopen (als je niet meer weet wat je moet zeggen of doen). Een antwoord (als het over uitgaan gaat) in de trant van: " ik vind het geen leuk café" of "mag ik zelf bepalen wat ik leuk vind?" zet de toon en maakt ook voldoende duidelijk. Waarom moet je jezelf trouwens verantwoorden over wat je niet wil doen? Laat niet met je sollen en probeer dat soort mensen gewoon te negeren. Soms kun je mensen zelfs beter een grote mond geven, zodat ze weten waar ze thuishoren.
[..]
Waarom zouden mensen je beoordelen als je persoonlijke dingen verteld? Ben je bang dat mensen je beoordelen, omdat het in het verleden gebeurd is of gebeurd het nog steeds? Ik heb een heel normaal beeld van je, dus ik snap niet goed waarom mensen je zouden beoordelen over wat je vertelt (als het persoonlijk wordt). Dat moet dan wel een speciaal type mens (lees: eng/raar) zijn. Vertellen ze dat ook heel direct tegen je? Heb je die vervelende ervaring met veel mensen? En zijn dat (on)bekende mensen? Anders ga je met de verkeerde mensen om denk ik zo. Jij moet mensen om je heen hebben die je in je waarde laten en respect hebben voor je individuele keuzes en voor de unieke persoon die je bent.
[..]
Je hoeft niet in details te treden hoor. Ook hier geldt: je vertelt wat je wilt vertellen. Het zijn duidelijk de verkeerde klasgenoten. Ze zijn op zoek zijn naar een pispaal (zoals ik vroeger op de basisschool ook een pispaal was) en helaas ben jij dat. Gebeurd dat nu nog steeds? ik weet niet hoe oud je bent en wat je nu doet (school/werk), maar is er geen vertrouwenspersoon waarmee je dat kunt bepraten?
Er zal vast op school wel iemand rondlopen die zich vertrouwenspersoon noemt, maar dat betekent niet dat ik hem vertrouw, En ik ga zulke dingen ook niet met hun bespreken, Dat getreiter was ook op me vorige school.
En over dat persoonlijke dingen",
Ik bedoel daarmee, als je heel oppervlakkig contact heb dan kan je niet echt geraakt worden, ookal wordt er kritiek op me geleverd.
Als mensen meer van je weten, dan leren ze je zwakke, en sterke kanten kennen, En weet je hoe je mensen "neer kunt halen".
bijv, als ik weet dat jij 10 keer gezakt ben voor je rijbewijs zal je dat liever niet aan andere vertellen omdat ze je er om kunnen uitlachen, en jij vindt het heust wel vervelend dat je 10 keer gezakt ben dus schaam je je er wel voor.
Zo ongeveer bedoel ik dat, dus daarom klap ik zeg maar dicht als mensen "persoonlijk"worden, en wordt nogal afstandelijk en dan verbreek ik ook liever het contact want ik wil niet mezelf weer beschamend, getreiterd, gekwetst voelen.
Maar ik merk nu dat je niet zo kan leven omdat je niet jezelf kan gaan afschermen voor mensen, dus nu heb ik eigenlijk een muur om me heen staan waardoor ik niemand toe laat.
Ik hoop dat ik het zo goed uitgelegd heb.
[ Bericht 15% gewijzigd door toktoktok op 14-12-2004 23:53:10 ]
Ik zeg ook niet dat je met een vertrouwenspersoon moet gaan praten. Maar het is de overweging waard om met iemand over je problemen op school te praten. Een vertrouwenspersoon gaat echt niet roddelen over je. Er bestaat zoiets als een zwijgplicht. En je zal toch een keer iemand moeten vertrouwen.
Als je buitenbeentje bent, is het lastig om zomaar in contact te komen met klasgenoten. Maar een deel ligt toch bij jezelf. Als je jezelf vreemd/apart gedraagt (wat ik niet kan beoordelen), kunnen mensen daar vreemd op reageren. Als je gewoon niks over jezelf vertelt, hebben mensen ook weinig om over te oordelen (behalve dan dat je nergens bijhoort). Probleem is dat je in een cirkel zit en er op deze manier ook moeilijk uit komt.
Ik heb er geen problemen mee om te vertellen dat ik iets lomps gedaan heb. Als mensen daar grappig over willen doen, moeten ze dat zelf weten. Een gezonde dosis zelfspot biedt uitkomst in veel situaties.
Ik snap wat je bedoelt als je zegt dat je niet geraakt kan worden als je oppervlakkig contact hebt. Als ik je verhaal lees, ben je meerdere malen door mensen gekwetst. Dat maakt het moeilijk om weer in de goedheid van mensen te geloven. Maar daar zul je toch enigzins open voor moeten staan.
Niet alle mensen proberen je neer te halen als ze meer van je weten. Je bent in aanraking met teveel verkeerde mensen geweest en dat is een deel van het probleem. Wel eens gedacht om over te stappen naar een andere school?
Als je buitenbeentje bent, is het lastig om zomaar in contact te komen met klasgenoten. Maar een deel ligt toch bij jezelf. Als je jezelf vreemd/apart gedraagt (wat ik niet kan beoordelen), kunnen mensen daar vreemd op reageren. Als je gewoon niks over jezelf vertelt, hebben mensen ook weinig om over te oordelen (behalve dan dat je nergens bijhoort). Probleem is dat je in een cirkel zit en er op deze manier ook moeilijk uit komt.
Ik heb er geen problemen mee om te vertellen dat ik iets lomps gedaan heb. Als mensen daar grappig over willen doen, moeten ze dat zelf weten. Een gezonde dosis zelfspot biedt uitkomst in veel situaties.
Ik snap wat je bedoelt als je zegt dat je niet geraakt kan worden als je oppervlakkig contact hebt. Als ik je verhaal lees, ben je meerdere malen door mensen gekwetst. Dat maakt het moeilijk om weer in de goedheid van mensen te geloven. Maar daar zul je toch enigzins open voor moeten staan.
Niet alle mensen proberen je neer te halen als ze meer van je weten. Je bent in aanraking met teveel verkeerde mensen geweest en dat is een deel van het probleem. Wel eens gedacht om over te stappen naar een andere school?
Cynicism is an unpleasant way of saying the truth - Lillian Hellman (1905 - 1984) -
|
|
