Ik hoor d'r wel vaker schreeuwen, of tegen d'r man, of tegen d'r zoontje.
Ik sla er meestal geen acht op, en ga gewoon verder met waar ik mee bezig ben.
Maar vandaag heb ik met mijn oor tegen de muur gestaan toen ik wat hoorde, en kon verstaan wat de buurvrouw tegen haar zoontje schreeuwde.
Ik citeer: 'walgelijk lui kreng!' 'tering etter' 'misselijkmakend rotjong' wel 30 keer 'kanker joch' en ook 'blijf bij me uit de buurt want ik doe je wat aan met je gore rotsmoel, vuile etterlijer'
etc. etc.
En ze bleef dat 'kankerjoch' maar herhalen.
Ik denk niet dat de kinderbescherming hier echt iets aan kan doen, maar het zit me toch niet lekker.
Moet ik nou bellen?
Maar ik vraag me af of er tegen verbaal geweld opgetreden wordt. Vraag is natuurlijk er ook geen lichamelijk geweld wordt gebruikt.
- Eens met andere buren gaan praten om te zien of hen wat opvalt.
- Uitzoeken naar welke basisschool dit jongetje gaat en diens leerkracht erop wijzen, zodat deze kan nagaan of het kind inderdaad ook fysiek wordt mishandeld.
- Domweg aanbellen bij de mensen in kwestie, zeggen dat het geschreeuw geluidsoverlast veroorzaakt en dat je bij herhaling de politie inschakelt.
En als het aanhoudt zou IK wel actie ondernemen door bijvoorbeeld eerst te praten met die mensen in plaats van allerlei onhandige instanties inschakelen want die kunnen meestal toch niet veel doen. Vaak moeten er echt nare dingen gebeuren willen ze iets (kunnen) doen...
wij hebben ook zulke buren. Vreselijk irritant. Maar goed, ik denk niet dat de kinderbescherming er wat aan kan doen.Dat zou volgens mij pas kunnen als het kind daadwerkelijk geslagen wordt e.d 
Misschien eens met je buren gaan praten? En vragen of ze niet een beetje normaal kunnen doen omdat jij er nogal last van hebt.quote:En een kind kan niets overhouden aan dit gescheld e.d.?!Op donderdag 25 november 2004 16:46 schreef Qwea het volgende:
Dat zou volgens mij pas kunnen als het kind daadwerkelijk geslagen wordt e.d
je kan beter het zekere voor het onzekere nemen en het door ze laten bekijken, is het loos alarm.. mooi, en anders nog mooier.
Klinken namelijk niet als mensen die een normaal gesprek kunnen voeren dus ik zou me er zelf niet aan branden door aan te bellen daar.
quote:idd. bovendien heb je fysieke en mentale mishandeling. beiden te walgelijk voor woorden.Op donderdag 25 november 2004 16:48 schreef ParanoidEv het volgende:
[..]
En een kind kan niets overhouden aan dit gescheld e.d.?!
quote:Ja.Ik denk niet dat de kinderbescherming hier echt iets aan kan doen, maar het zit me toch niet lekker.
Moet ik nou bellen?
Advies- en Meldpunt Kindermishandeling (AMK's): Instantie voor het geven van advies bij vermoedens van kindermishandeling (mishandeling, seksueel misbruik en verwaarlozing van kinderen). AMK Amsterdam-'t Gooi, IJsbaanpad 9, 1076 CV Amsterdam, telefoon: 020-5711911. Er zijn nog 13 andere vestigingen in Alkmaar, Leeuwarden, Groningen, Assen, Almelo, Arnhem, Lelystad, Breda, Helmond, Rotterdam, Maastricht en Venlo. Vind de adressen in het telefoonboek of ga naar: http://www.nizw.nl/smartsite.htm?id=1476
quote:Mja, of ze zich er iets van aan zullen trekken is een ander, maar hen ermee confronteren lijkt me nog niet eens zo gek.Op donderdag 25 november 2004 16:47 schreef zoalshetis het volgende:
klinkt opzich heel aardig clown. maar mensen die dit tegen hun kind schreeuwen zijn over het algemeen niet gedient van replique.
Mochten ze het ontkennen / bagataliseren, wat te verwachten is, en het blijft aanhouden dan is het bellen van een hulpinstantie natuurlijk nooit verkeerd. Als ze agressief zouden uitvallen dan lijkt het me juist bittere noodzaak om het een en ander in te lichten.
Altijd triest dit soort gevallen
."Hee Buur, Hoe gaat het nu met dat kankerjoch..??" Doet ie het een beetje goed op school...
quote:ik weet werkelijk niet of het slim is als ts zich ermee gaat bemoeien. laat dat over aan de instanties die ervoor zijn. bovendien als ze daarna besluit om te gaan bellen, dan heeft ts het allemaal gedaan. niet die ouders aanspreken dus.Op donderdag 25 november 2004 16:56 schreef TheUN het volgende:
[..]
Mja, of ze zich er iets van aan zullen trekken is een ander, maar hen ermee confronteren lijkt me nog niet eens zo gek.
Mochten ze het ontkennen / bagataliseren, wat te verwachten is, en het blijft aanhouden dan is het bellen van een hulpinstantie natuurlijk nooit verkeerd. Als ze agressief zouden uitvallen dan lijkt het me juist bittere noodzaak om het een en ander in te lichten.
Altijd triest dit soort gevallen
Het is uiteindelijk wel gelukt, maar de verstandhouding is er niet beter op geworden.
Ik heb net gebeld naar dat meldpunt, maar mijn klacht moet door een maatschappelijk werker behandeld worden, en die zitten er alleen maar overdag tot 16.00 uur.
Morgen ga ik weer bellen.
succes en tof dat je je om dat jongetje bekommert
quote:In dat geval moet je ze keihard aanpakken, opnames maken, desnoods videoopnames (alhoewel ik dat wel erg ver vindt gaan) en melden die hap.Op donderdag 25 november 2004 16:47 schreef zoalshetis het volgende:
klinkt opzich heel aardig clown. maar mensen die dit tegen hun kind schreeuwen zijn over het algemeen niet gedient van replique.
Want als het waar is en zij hun kind mishandelen, moet er ingegrepen worden. Is het niet zo, en heeft de kinderbescherming ook dat vastgesteld, dan is dat niet erg, je hebt uit voorzorg gehandelt.
Succes!
quote:top. en kijk ze net zo aan als je altijd doet. dit soort gasten kan heel irri uit de hoek komen als ze denken dat jij er straks iets mee te maken hebt.Op donderdag 25 november 2004 17:02 schreef tonja het volgende:
Met de mensen zelf praten is absoluut uitgesloten, ik heb in het verleden veel geluidsoverlast van ze gehad en het was, om het maar zachtjes uit te drukken, niet bepaald gemakkelijk om van ze gedaan te krijgen het volume van hun tv, stereo, tot een wat socialer niveau terug te brengen.
Het is uiteindelijk wel gelukt, maar de verstandhouding is er niet beter op geworden.
Ik heb net gebeld naar dat meldpunt, maar mijn klacht moet door een maatschappelijk werker behandeld worden, en die zitten er alleen maar overdag tot 16.00 uur.
Morgen ga ik weer bellen.
[ Bericht 100% gewijzigd door lesley op 25-11-2004 23:03:36 ]
quote:Komop, het zijn je buren!Op donderdag 25 november 2004 17:00 schreef zoalshetis het volgende:
[..]
ik weet werkelijk niet of het slim is als ts zich ermee gaat bemoeien. laat dat over aan de instanties die ervoor zijn.
Waarom zou je er niets van mogen zeggen? Angst dat ze je af zullen vallen? Als je dit moet gaan verzwijgen terwijl je hen / haar regelmatig tegenkomt dan lijkt het me beter om er eens een goed gesprek over te beginnen.
Mocht dit niet mogelijk zijn wegens angstgevoelens of iets dergelijks dan lijkt het me de hoogste tijd om inderdaad professionele hulp in te schakelen.
Maar het is toch niet zo gek om ook dit soort kwalijke zaken eens rustig te bespreken met je naaste medemens? Of hebben de meeste mensen amper contact met hun leefomgeving?
quote:lees de resatie van ts anders nog even door. en idd er zijn mensen in mijn leefomgeving waar ik geen confrontatie mee zou zoeken.Op donderdag 25 november 2004 17:09 schreef TheUN het volgende:
[..]
Komop, het zijn je buren!
Waarom zou je er niets van mogen zeggen? Angst dat ze je af zullen vallen? Als je dit moet gaan verzwijgen terwijl je hen / haar regelmatig tegenkomt dan lijkt het me beter om er eens een goed gesprek over te beginnen.
Mocht dit niet mogelijk zijn wegens angstgevoelens of iets dergelijks dan lijkt het me de hoogste tijd om inderdaad professionele hulp in te schakelen.
Maar het is toch niet zo gek om ook dit soort kwalijke zaken eens rustig te bespreken met je naaste medemens? Of hebben de meeste mensen amper contact met hun leefomgeving?
Weet jij veel wat dat jong gedaan heeft? 'Tuurlijk: dat soort uitlatingen hoor je niet tegen je kinderen te doen, maar kinderen kunnen écht het bloed onder je nagels vandaan halen, hoor!
Een ander verhaal wordt het, wanneer er structureel wordt gescholden en/of gemept.
Maar bedenk wel wat je die mensen aandoet! Een melding bij het AMK die wordt opgepikt door de Raad voor de Kinderbescherming mondt uit in een dossier dat, ook al is er geen sprake van wat voor misstand dan ook, pas gesloten wordt op het (jongste) kind's 18de verjaardag!
Ik ken zo'n verhaal uit de eerste hand. De school had een melding gedaan bij het AMK, de RvdK ging zich ermee bemoeien en kwam, terecht, tot de conclusie dat er niets mis was.
De RvdK wilde het dossier sluiten en de kinderen van het betreffende gezin zaten inmiddels op een andere school, maar de vorige school heeft protest aangetekend, zodat er na een half jaar NOGMAALS een onderzoek kwam. Ook daaruit bleek dat er niets mis was, maar het gezin in kwestie heeft dus een raadsdossier dat nog ruim 10 jaar behouden wordt!
Kindermishandeling is iets vreselijks, maar een valse beschuldiging is zo mogelijk nóg erger!
quote:Oke, sorry. Even alles herlezen en In dit geval heb je inderdaad gelijk. Niet langer aanmodderen maar gewoon bellen.Op donderdag 25 november 2004 17:13 schreef zoalshetis het volgende:
[..]
lees de resatie van ts anders nog even door. en idd er zijn mensen in mijn leefomgeving waar ik geen confrontatie mee zou zoeken.
Zucht.. ik liet me even gaan inzake het idee dat er steeds minder buurtgenoten elkaar kennen, bij eenander over de vloer komen e.d. Hier kan ik me nogal eens aan ergeren. Maar dat ligt misschien meer aan mezelf.
quote:@mr mackey lijkt me een structurele zaak.Op donderdag 25 november 2004 16:28 schreef tonja het volgende:
De buren,
Ik hoor d'r wel vaker schreeuwen, of tegen d'r man, of tegen d'r zoontje.
Ik sla er meestal geen acht op, en ga gewoon verder met waar ik mee bezig ben.
quote:daar ben ik het mee eens. de samenleving ís immers de hoeksteen van onze samenleving.Op donderdag 25 november 2004 17:26 schreef TheUN het volgende:
[..]
Oke, sorry. Even alles herlezen en In dit geval heb je inderdaad gelijk. Niet langer aanmodderen maar gewoon bellen.
Zucht.. ik liet me even gaan inzake het idee dat er steeds minder buurtgenoten elkaar kennen, bij eenander over de vloer komen e.d. Hier kan ik me nogal eens aan ergeren. Maar dat ligt misschien meer aan mezelf.
quote:Ennuh...dat kind gaat dan ´s avond aan zijn ouders vertellen dat de buurvrouw/man met hem heeft staan praten en allemaal vragen over pappa en mamma stelde...nee dat is lekker....Op donderdag 25 november 2004 16:45 schreef clowncloon het volgende:
Ik zou eerst eens praten met dat kind, misschien is inderdaad wel een naar jongetje. Niet dat iemand zo een behandeling verdient maar niet meteen je eigen conclusies trekken.
En als het aanhoudt zou IK wel actie ondernemen door bijvoorbeeld eerst te praten met die mensen in plaats van allerlei onhandige instanties inschakelen want die kunnen meestal toch niet veel doen. Vaak moeten er echt nare dingen gebeuren willen ze iets (kunnen) doen...
En met die ouders ga ik, om de in mijn vorige reaktie genoemde reden, niet in gesprek.
quote:zoals ik ook al eerder opmerkte ga niet met die ouders en idd ook niet met het kind in discussie. hoor het nog even aan met je glas als je weer geschreeuw hoort. en neem dan duidelijke stappen. bel de kinderbescherming desnoods vanuit een telefooncel, dat scheelt burenruzie. iets wat je met die asomoeder niet wil meemaken. zeg ook niet dat je buur bent, vermijd die discussie en zeg desnoods dat je een vriendin bent van haar.Op donderdag 25 november 2004 19:02 schreef tonja het volgende:
Ik woon aan een drukke straat, er spelen hier nooit kinderen op straat. Als ik het kind zie, dat ik tussen de 10 of 12 jaar schat, is het altijd in bijzijn van een van de ouders.
En met die ouders ga ik, om de in mijn vorige reaktie genoemde reden, niet in gesprek.
quote:Nee, dat ben ik ook niet van plan. Ik ga ook niet uitzoeken waar dat kind naar school gaat ofzo.Op donderdag 25 november 2004 19:11 schreef zoalshetis het volgende:
[..]
zoals ik ook al eerder opmerkte ga niet met die ouders en idd ook niet met het kind in discussie. hoor het nog even aan met je glas als je weer geschreeuw hoort. en neem dan duidelijke stappen. bel de kinderbescherming desnoods vanuit een telefooncel, dat scheelt burenruzie. iets wat je met die asomoeder niet wil meemaken. zeg ook niet dat je buur bent, vermijd die discussie en zeg desnoods dat je een vriendin bent van haar.
Ik ga morgen dat meldpunt weer bellen, en leg ze uit waarom ik me zorgen maak.
Meer wil ik niet doen. Ik moet ook aan mijn eigen woongenot denken.
quote:bel maar vanuit een telefooncel om mij een plezier te doen. laat je niet verleiden door de vraag hoe je aan die wetenschap komt. zeg maar dat je mensen kent die het zeker weten ofzo. als het namelijk tot een veroordeling komt dan staat je naam in het dossier van de advocaat, die het zo kan doorspelen.Op donderdag 25 november 2004 19:19 schreef tonja het volgende:
[..]
Nee, dat ben ik ook niet van plan. Ik ga ook niet uitzoeken waar dat kind naar school gaat ofzo.
Ik ga morgen dat meldpunt weer bellen, en leg ze uit waarom ik me zorgen maak.
Meer wil ik niet doen. Ik moet ook aan mijn eigen woongenot denken.
Ik zou me hier niet zoveel zorgen om maken. Sommige mensen zijn nu eenmaal wat grover gebekt dan anderen. Vooral in vokswijken heb ik het meegemaakt dat mensen het niet zo nauw nemen met herrie (overlast) maken, elkaar uitschelden etc. Dat zal wel in de leefcultuur zitten, en ook al is het asociaal: het doet geen pijn, behalve aan je oren. Als ze het ook tegen haar man doet, is het misschien wel gewoon een viswijf. En misschien is die jongen zelf ook wel een gigantisch etterbakje dat zijn moeder de hele dag kutwijf noemt. Zolang je de situatie niet kent, niet mee bemoeien. Als hij nu ook nog onder de blauwe plekken zat wordt het logisch om de kinderbescherming eens in te lichten, maar zolang je dat niet weet zou ik me er zeker niet in gaan mengen.
Mijn moeder riepvroeger wel eens dat ik een rotkind was als ik weer eens wat ergs uitvrat, en dat maakte niet heel veel indruk maar ik had er toch wel ontzag voor. Ze was dan namelijk erg boos, en dat wist ik goed. Totdat ik een keer bij een neefje in Den Haag ging logeren... Iedereen riep de hele dag kankerjoch en teringjoch tegen het kind, en hij riep vervolgens kutwijf of klootzak terug. Ik was daar wel enthousiast over, en deed dus vrolijk mee. Het heeft mijn moeder heel veel ellende bezorgd om dat weer uit mijn systeem te krijgen, en mij een paar flinke tikken op de vingers
quote:Dit vind ik dan wel weer goede tips. Je doet er niets onherstelbaars mee, en bovendien licht je mensen in die misschien wél beter zicht hebben op de situatie, en vermoedens van mishandeling misschien kunnen bevestigen (of juist niet)Op donderdag 25 november 2004 16:44 schreef dVTB het volgende:
Je zou 3 dingen kunnen doen...
- Eens met andere buren gaan praten om te zien of hen wat opvalt.
- Uitzoeken naar welke basisschool dit jongetje gaat en diens leerkracht erop wijzen, zodat deze kan nagaan of het kind inderdaad ook fysiek wordt mishandeld.
voorkomen is beter dan genezen!
Zou mijn kind nooit uitschelden, enige dat ik wel eens zeg is,
Hé, verdorie waarom doe je dat nou?
Of wil je nu even rustig doen aub?
En dan praten we er gewoon over...en geloof me mijn kind is niet vervelend, niet dwars, luisterd perfekt , dus opvoeding is zeker zeer belangrijk..
en tis zo simpel om een kind de grond in te stampen..
Grmbl...
Ben benieuwd wat voor volwassene er uit dat buur jochie gaat groeien!
.............
quote:en...hoe gaat het nu met dat neefje van jou?Op donderdag 25 november 2004 19:30 schreef merdeka het volgende:
Tsja, hoewel het ernaar klinkt dat je buurvrouw een vrouw zonder zelfbeheersing is, zou ik me niet té druk maken zolang ze het joch niet constant om de oren mept. Een onderzoek/dossier van de kinderbescherming is niet ingrijpend, voor het gezin en vooral ook voor het kind. Dat moet je mensen niet aandoen zolang je geen vermoeden van mishandeling hebt, en een scheldend en luidruchtig gezin is nog lang geen mishandelend gezin.
Ik zou me hier niet zoveel zorgen om maken. Sommige mensen zijn nu eenmaal wat grover gebekt dan anderen. Vooral in vokswijken heb ik het meegemaakt dat mensen het niet zo nauw nemen met herrie (overlast) maken, elkaar uitschelden etc. Dat zal wel in de leefcultuur zitten, en ook al is het asociaal: het doet geen pijn, behalve aan je oren. Als ze het ook tegen haar man doet, is het misschien wel gewoon een viswijf. En misschien is die jongen zelf ook wel een gigantisch etterbakje dat zijn moeder de hele dag kutwijf noemt. Zolang je de situatie niet kent, niet mee bemoeien. Als hij nu ook nog onder de blauwe plekken zat wordt het logisch om de kinderbescherming eens in te lichten, maar zolang je dat niet weet zou ik me er zeker niet in gaan mengen.
Mijn moeder riepvroeger wel eens dat ik een rotkind was als ik weer eens wat ergs uitvrat, en dat maakte niet heel veel indruk maar ik had er toch wel ontzag voor. Ze was dan namelijk erg boos, en dat wist ik goed. Totdat ik een keer bij een neefje in Den Haag ging logeren... Iedereen riep de hele dag kankerjoch en teringjoch tegen het kind, en hij riep vervolgens kutwijf of klootzak terug. Ik was daar wel enthousiast over, en deed dus vrolijk mee. Het heeft mijn moeder heel veel ellende bezorgd om dat weer uit mijn systeem te krijgen, en mij een paar flinke tikken op de vingers
quote:Op donderdag 25 november 2004 19:45 schreef zhe-devilll het volgende:
BELLEN!!!
voorkomen is beter dan genezen!
Zou mijn kind nooit uitschelden, enige dat ik wel eens zeg is,
Hé, verdorie waarom doe je dat nou?
Of wil je nu even rustig doen aub?
En dan praten we er gewoon over...en geloof me mijn kind is niet vervelend, niet dwars, luisterd perfekt , dus opvoeding is zeker zeer belangrijk..
en tis zo simpel om een kind de grond in te stampen..
Grmbl...
Ben benieuwd wat voor volwassene er uit dat buur jochie gaat groeien!
.............
ik hou van ouders die kunnen laten zien dat ze wel de opvoeders zijn, zonder schelden of fysieke mishandeling. quote:HM ik mag je nu knijpen en een wens doen, we posten op precies hetzelfde moment..Op donderdag 25 november 2004 19:45 schreef zoalshetis het volgende:
[..]
quote:Op donderdag 25 november 2004 19:46 schreef zoalshetis het volgende:
[..]
quote:kusje dan.Op donderdag 25 november 2004 19:48 schreef zhe-devilll het volgende:
[..]
Waar moeders zich de haren uit het hoofd trekken, van ellende en schaamte en ze het liefst hun kind een kneep in de arm willen geven...
Ach wat deed ik altijd?
Nam altijd een flesje drinken mee, later een pakje drinken,want kinderen zijn vaak moe rond een uur of 3 tot 6 dus vaak ook hongerig en zelfs baby's krijg je er oertevreden stil mee...
quote:Op donderdag 25 november 2004 19:49 schreef zoalshetis het volgende:
[..]
kusje dan.
hmmmm...en dat op zo'n koude winterdag...
"Niet mee bemoeien."
"Alleen melden bij blauwe plekken."
"Je zadelt de ouders met een dossier op, da's zielig."
"Mss is het wel gewoon een rotkind."
MENSEN, HAAL JE KOP UIT HET ZAND!!!
Wij als maatschappij moeten er met ons allen voor zorgen dat het veiliger wordt. En waar begint dat veiliger worden? Juist, THUIS. Dit kind zal zich hoe dan ook niet veilig voelen bij zijn ouders. Wellicht gedraagt hij zich onmogelijk, dan nóg is het de onmacht van de ouders. Zíj kunnen daar niet mee omgaan. Zíj zijn verantwoordelijk voor het kind. Zíj hebben zich niet als 'viswijf' of wat dan ook te gedragen, nee zij hebben zich als OUDERS te gedragen. En ouders behoren hun kind op te voeden, niet verrot te schelden. NO EXCUSE.
Als ouders dat niet kunnen hebben ze hulp nodig. Sommigen durven daar zelf om te vragen, de meesten niet. En wie worden er de dupe? Juist, de kinderen. En dan hebben wij als maatschappij wel degelijk de verantwoordelijkheid voor het kind van een ander te vechten. Kinderen zijn immers kwetsbaar, zijn nog niet in de mogelijkheid adequaat voor zichzelf op te komen. Dat moeten wij dus doen! Melding maken. Doen!! Iedereen die ziet/hoort dat een kind slecht wordt behandeld heeft die PLICHT. Niet afschuiven naar een ander (school, huisarts, andere buren). Nee, ZELF MELDEN.
Gelukkig doet TS dat.
Maar er zouden zo veel meer mensen moeten zijn die aan de bel (van een meldpunt dus) trekken.
Ik loop stage bij de Raad voor de Kinderbescherming. Bel naar het AMK zoals iemand al zei. Die kunnen jou het beste adviseren. Het klinkt zo als psychische mishandeling / verwaarlozing. En iemand anders,; om nou te zeggen dat de Raad pas in actie komt als het al te ver door is gegaan, dan heb je zeker nooit op die duizenden andere onderzoeken gelet. Maar bel dus het AMK
Beter 1 keer voor 'niks' dan voor altijd te laat.
(Btw... dat niks staat tussen aanhalingstekens omdat het verreweg van niks is natuurlijk. Voor sommigen mij verkeerd begrijpen. )
[ Bericht 17% gewijzigd door ondeugend op 25-11-2004 20:59:40 ]
quote:Op donderdag 25 november 2004 19:52 schreef Moonah het volgende:
Zooooo FUCKING UNBELIEVABLE wat sommige users posten.
"Niet mee bemoeien."
"Alleen melden bij blauwe plekken."
"Je zadelt de ouders met een dossier op, da's zielig."
"Mss is het wel gewoon een rotkind."
MENSEN, HAAL JE KOP UIT HET ZAND!!!
Wij als maatschappij moeten er met ons allen voor zorgen dat het veiliger wordt. En waar begint dat veiliger worden? Juist, THUIS. Dit kind zal zich hoe dan ook niet veilig voelen bij zijn ouders. Wellicht gedraagt hij zich onmogelijk, dan nóg is het de onmacht van de ouders. Zíj kunnen daar niet mee omgaan. Zíj zijn verantwoordelijk voor het kind. Zíj hebben zich niet als 'viswijf' of wat dan ook te gedragen, nee zij hebben zich als OUDERS te gedragen. En ouders behoren hun kind op te voeden, niet verrot te schelden. NO EXCUSE.
Als ouders dat niet kunnen hebben ze hulp nodig. Sommigen durven daar zelf om te vragen, de meesten niet. En wie worden er de dupe? Juist, de kinderen. En dan hebben wij als maatschappij wel degelijk de verantwoordelijkheid voor het kind van een ander te vechten. Kinderen zijn immers kwetsbaar, zijn nog niet in de mogelijkheid adequaat voor zichzelf op te komen. Dat moeten wij dus doen! Melding maken. Doen!! Iedereen die ziet/hoort dat een kind slecht wordt behandeld heeft die PLICHT. Niet afschuiven naar een ander (school, huisarts, andere buren). Nee, ZELF MELDEN.
Gelukkig doet TS dat.
Maar er zouden zo veel meer mensen moeten zijn die aan de bel (van een meldpunt dus) trekken.
quote:ADO-supporterOp donderdag 25 november 2004 19:45 schreef zoalshetis het volgende:
[..]
en...hoe gaat het nu met dat neefje van jou?
En een succesvol manager geworden. Hoofd van een groep callcenters, waar hij volgens mij ook vrij veel onwelvoeglijke taal tegen de dames uitslaat......
quote:even een vraagje, is amk ook anoniem als het op een rechtszaak uitdraait? of kan je dan in het dossier zien wie als eerste belde?Op donderdag 25 november 2004 19:52 schreef Eva971 het volgende:
Hoi,
Ik loop stage bij de Raad voor de Kinderbescherming. Bel naar het AMK zoals iemand al zei. Die kunnen jou het beste adviseren. Het klinkt zo als psychische mishandeling / verwaarlozing. En iemand anders,; om nou te zeggen dat de Raad pas in actie komt als het al te ver door is gegaan, dan heb je zeker nooit op die duizenden andere onderzoeken gelet. Maar bel dus het AMK
quote:het is maar wat je succescol noemt dan. we halen de haat nooit meer uit het kind dat nog in hem zit. dat is heel gevaarlijk.Op donderdag 25 november 2004 19:53 schreef merdeka het volgende:
[..]
ADO-supporter
En een succesvol manager geworden. Hoofd van een groep callcenters, waar hij volgens mij ook vrij veel onwelvoeglijke taal tegen de dames uitslaat......
Soms als ik een hele rotdag gehad heb, en heel moe ben etc. en mijn kinderen zijn dan erg lastig en gaan maar door en door, zeg ik ook soms wel iets waar ik later spijt van heb. Maar nooit iets in die termen en al zeker niet meer dan een ontschoten opmerking. Plus dat ik daarna meteen mijn excuses aanbied en me nog rotter voel dan mijn kind. Persoonlijk vind ik het maken van een foute opmerking heel fout van me, maar wel menselijk... wat zij doet is onmenselijk, gemeen en weldegelijk mishandeling. Dat arme kind houd er zeker wat aan over. En las van iemand een opmerking over een naar manntje... al is het het meest irritante kind op de wereld, geen kind verdient dit!! (tenzij hij eigenlijk dood is en je hem hebt teruggehaald door hem te begraven in een dierenkerkhof en de hulp van een of andere sjamaan...
)quote:Precies.Op donderdag 25 november 2004 19:56 schreef zoalshetis het volgende:
we halen de haat nooit meer uit het kind dat nog in hem zit. dat is heel gevaarlijk.
Oh, ik kan hier zo giftig om worden.
Ook met woorden kan een kind murw geslagen worden.
Tot er niets dan een hoopje ellende overblijft.
quote:mishandeling zal nooit meer helemaal goedkomen. de naam zegt het al mis=verkeerd (handeling). je kan een kind als volwassene nooit zien als een volwassene. dat zouden meer ouders moeten beseffen. ik heb het eens uitgemaakt met een vrouw die ik kende en een kind had dat er zeer slecht aan toe was omdat ze haar relatie frustratie op dat kind botvierde. ik zie haar nooit meer, wel dat kind dat in juni 14 wordt. ik heb echt het idee dat als hij van mij heeft geleerd om van zichzelf te houden en daardoor wat beter bestand is tegen deze wereld. ik heb met hem ook een afspraak dat als hij later groot is en een vrouw krijgt dat ie nooit zo zou doen bij zijn kinderen. slechte ouders veroorzaken een kettingreactie.Op donderdag 25 november 2004 20:00 schreef Moonah het volgende:
[..]
Precies.
Oh, ik kan hier zo giftig om worden.
Ook met woorden kan een kind murw geslagen worden.
Tot er niets dan een hoopje ellende overblijft.
die kinderen opvingen vanuit de kinderbescherming......
elke keer was er wel iets, de buurman zei dat het ene kind hem het bloed onder zijn nagels weghaalde...
Ik werkte toen bij een peuterspeelzaal en zag het kind regelmatig...
het kind wat een meisje was zag eruit als een jongetje, het was nog zo klein...3 jaar oud, met hele ouderwetse kleertjes aan...
Een heel stil onopvallend kindje eigenlijk, op een dag
was het schelden bij de buren van mijn oom enorm erg....
Mijn familie dacht ook, moeten we nu bellen of niet?
Maar ze belden niet, ook de buren daarnaast hoorden het maar ook zij belden niet...
Het kindje was dood de volgende dag...
Mishandeld in een pleeggezin...ja dat kan dus ook.
Dit vergeet ik dus ook nooit meer....
:')
quote:goed om te horen. maar de advocaat heeft vaak wel het dossier van de persoon die aangifte deed, dat is namelijk opgenomen in onze wet. maar ik ken het amk niet zo goed om eerlijk te zijn. ik zou als ts toch maar bellen vanuit een cel.Op donderdag 25 november 2004 20:00 schreef Eva971 het volgende:
In een dossier van de Raad heb ik nog nooit de naam van de melder zien staan. Bureau Jeugdzorg of het AMK melden bij de Raad door, en dat doet gewoon een medewerker daarvan. Als jij het AMk belt schrijven ze wel jou gegevens op maar als je zegt dat je anoniem wilt melden dan kan dat. Een school ofzo (profesionele instantie) mag niet anoniem melden. Maar het AMK kan jou daar meer over vertellen
quote:Ik zie dat toch ietsje anders. Als er in een omgeving heel veel gescholden wordt, verliezen scheldwoorden hun betekenis. Het wordt niet meer als opmerkelijk of kwetsend ervaren, maar als normaal. Wij mogen dat dan asociaal vinden, het heeft an sich niets haatdragends in zich. In sommige groeperingen wordt veel meer gescholden dan in andere, en sommigen schelden flink, maar zijn er zelf ook aan gewend uitgescholden te worden en vinden dat allemaal heel onschuldig.Op donderdag 25 november 2004 19:56 schreef zoalshetis het volgende:
[..]
het is maar wat je succescol noemt dan. we halen de haat nooit meer uit het kind dat nog in hem zit. dat is heel gevaarlijk.
Wat er wel gevaarlijk aan is, en wat me zorgen baart: kinderen die 'je bent een kankertrut' gewoon vinden, zullen voor een 'echte' bedreiging niet tegen iemand zeggen: jij bent een kankertrut. Dat maakt namelijk geen indruk op ze. Nee, die kinderen roepen: ik maak je dood, kankertrut!
Zorgwekkend, maar er is imo niets aan te doen, tenzij je bepaalde types verbiedt kinderen te nemen...
Het genoemde neefje spreek ik heel af en toe nog wel eens, en hij begroet me steevast met: Hee lekker wijf, hoe gaat het nu met jou en die rare lul van je? Ik kan hem wel duidelijk gaan maken dat ik dat een minder geslaagde benaming voor mijn vriend vindt, maar daar snapt hij toch niets van. Hij vindt het namelijk zelf helemáál niet beledigend, en zou dat ook niet vinden als iemand het tegen hem zegt. Dat is nou net het punt met aso's: ze vinden het zelf ook niet erg, en kunnen zich er niet in verplaatsen dat anderen dat anders opvatten. De buren van TS lijken me, ook gezien het verhaal over geluidsoverlast, zulke aso's.
Maar ouders die hun kinderen niet netjes opvoeden zijn niet strafbaar. Je bent strafbaar, als je onoorbare zaken met je kind uitspookt, ze mishandelt bijvoorbeeld. Schelden is niet verboden.
De kinderbescherming kan dan wel naar het gezin kijken, misschien oordelen dat paps en mams minder succesvol zijn als opvoeder, en het dossier weer in de kast leggen. Dat vind ik niet in verhouding staan tot de zwaarte van het onderzoek wat de kinderbescherming uitvoert, en welke druk dat legt op het gezin/kind.
Ik ben opgegroeid met het woordje fuck, en ik kijk er niet van op, hoor het amper. Dat is voor sommige mensen wel anders, zo had ik ooit een collega die me verweet 'you use he f-word too often, you make me feel uncomfortable'. Tsja...
quote:het gaat niet zozeer om de demografische omgeving of woordkeuze. waar het wel om gaat is de intentie en de haat.Op donderdag 25 november 2004 20:10 schreef merdeka het volgende:
[..]
Ik zie dat toch ietsje anders. Als er in een omgeving heel veel gescholden wordt, verliezen scheldwoorden hun betekenis. Het wordt niet meer als opmerkelijk of kwetsend ervaren, maar als normaal. Wij mogen dat dan asociaal vinden, het heeft an sich niets haatdragends in zich. In sommige groeperingen wordt veel meer gescholden dan in andere, en sommigen schelden flink, maar zijn er zelf ook aan gewend uitgescholden te worden en vinden dat allemaal heel onschuldig.
Wat er wel gevaarlijk aan is, en wat me zorgen baart: kinderen die 'je bent een kankertrut' gewoon vinden, zullen voor een 'echte' bedreiging niet tegen iemand zeggen: jij bent een kankertrut. Dat maakt namelijk geen indruk op ze. Nee, die kinderen roepen: ik maak je dood, kankertrut!
Zorgwekkend, maar er is imo niets aan te doen, tenzij je bepaalde types verbiedt kinderen te nemen...
Het genoemde neefje spreek ik heel af en toe nog wel eens, en hij begroet me steevast met: Hee lekker wijf, hoe gaat het nu met jou en die rare lul van je? Ik kan hem wel duidelijk gaan maken dat ik dat een minder geslaagde benaming voor mijn vriend vindt, maar daar snapt hij toch niets van. Hij vindt het namelijk zelf helemáál niet beledigend, en zou dat ook niet vinden als iemand het tegen hem zegt. Dat is nou net het punt met aso's: ze vinden het zelf ook niet erg, en kunnen zich er niet in verplaatsen dat anderen dat anders opvatten. De buren van TS lijken me, ook gezien het verhaal over geluidsoverlast, zulke aso's.
Maar ouders die hun kinderen niet netjes opvoeden zijn niet strafbaar. Je bent strafbaar, als je onoorbare zaken met je kind uitspookt, ze mishandelt bijvoorbeeld. Schelden is niet verboden.
De kinderbescherming kan dan wel naar het gezin kijken, misschien oordelen dat paps en mams minder succesvol zijn als opvoeder, en het dossier weer in de kast leggen. Dat vind ik niet in verhouding staan tot de zwaarte van het onderzoek wat de kinderbescherming uitvoert, en welke druk dat legt op het gezin/kind.
Ik ben opgegroeid met het woordje fuck, en ik kijk er niet van op, hoor het amper. Dat is voor sommige mensen wel anders, zo had ik ooit een collega die me verweet 'you use he f-word too often, you make me feel uncomfortable'. Tsja...
quote:meeste mensen weten dit niet. daarom dring ik in dit geval, waar ts het over heeft, ook aan om uit een telefooncel te bellen.Op donderdag 25 november 2004 20:12 schreef Eva971 het volgende:
Neej, want je doet geen aangifte bij de politie ofzo.. Ik weet het niet zeker of een advocaat dat ooit in handen kan krijgen, maar als het goed is niet, anders zouden er nog minder meldingen worden gedaan omdat dan niemand durft. Je kunt ze ook om advies vragen hoor. Zij beslissen of ze er wat mee doen.
quote:Merdeka, ik begrijp best wat je wil zeggen.Op donderdag 25 november 2004 20:10 schreef merdeka het volgende:
[..]
Ik zie dat toch ietsje anders. Als er in een omgeving heel veel gescholden wordt, verliezen scheldwoorden hun betekenis. Het wordt niet meer als opmerkelijk of kwetsend ervaren, maar als normaal. Wij mogen dat dan asociaal vinden, het heeft an sich niets haatdragends in zich. In sommige groeperingen wordt veel meer gescholden dan in andere, en sommigen schelden flink, maar zijn er zelf ook aan gewend uitgescholden te worden en vinden dat allemaal heel onschuldig.
Maar ik vind dat relativeren een beetje erg doorgeslagen. Schelden ís niet normaal. En kinderen uitschelden al helemaal niet. En ouders die hun kinderen uitschelden die sporen niet. daar moet worden ingegrepen.
quote:Juist, en die intentie hoeft (en dat is wel afhankelijk van demografische omgeving, en soms ook van woordkeuze) niet kwaadaardig te zijn, en het schelden niet haatdragend. Gefrustreerd maybe, maar zeker niet altijd haatdragend. En wat niet haatdragend is, kan ook geen haat voeden. Zo zie ik het althans.Op donderdag 25 november 2004 20:14 schreef zoalshetis het volgende:
[..]
het gaat niet zozeer om de demografische omgeving of woordkeuze. waar het wel om gaat is de intentie en de haat.
quote:je kan altijd afstompen idd. als ik soms zie met wat voor video's sommige ouders hun kinderen tot stilte manen is echt walgelijk.Op donderdag 25 november 2004 20:18 schreef Moonah het volgende:
[..]
Merdeka, ik begrijp best wat je wil zeggen.
Maar ik vind dat relativeren een beetje erg doorgeslagen. Schelden ís niet normaal. En kinderen uitschelden al helemaal niet. En ouders die hun kinderen uitschelden die sporen niet. daar moet worden ingegrepen.
quote:Ook dát kan kwalijk zijn in de opvoeding.Op donderdag 25 november 2004 20:19 schreef merdeka het volgende:
Gefrustreerd maybe,
quote:het is een kettingreactie. als je zelf als kind gewend bent om woorden te gebruiken die eigenlijk gewoon scheldwoorden zijn, dan denk je dat het normaal is. het gaat me nu juist om daar als ouder een stop in te brengen in die kettingreactie. kost moeite, maar iedereen kan veranderen. ten behoeve van een onschuldig wezen als een kind.Op donderdag 25 november 2004 20:19 schreef merdeka het volgende:
[..]
Juist, en die intentie hoeft (en dat is wel afhankelijk van demografische omgeving, en soms ook van woordkeuze) niet kwaadaardig te zijn, en het schelden niet haatdragend. Gefrustreerd maybe, maar zeker niet altijd haatdragend. En wat niet haatdragend is, kan ook geen haat voeden. Zo zie ik het althans.
quote:Het klonk zeer haatdragend, ze schreeuwde zo hard als ze kon. Ik was blij dat er een dikke muur tussen zit.Op donderdag 25 november 2004 20:19 schreef merdeka het volgende:
[..]
Juist, en die intentie hoeft (en dat is wel afhankelijk van demografische omgeving, en soms ook van woordkeuze) niet kwaadaardig te zijn, en het schelden niet haatdragend. Gefrustreerd maybe, maar zeker niet altijd haatdragend. En wat niet haatdragend is, kan ook geen haat voeden. Zo zie ik het althans.
quote:Bellen dus!!! dit is niet normaal, echt niet. Dat kind lijdt vreselijk. Ingrijpen en wel zo snel mogelijk.Op donderdag 25 november 2004 20:25 schreef tonja het volgende:
[..]
Het klonk zeer haatdragend, ze schreeuwde zo hard als ze kon. Ik was blij dat er een dikke muur tussen zit.
quote:psies. doe maar morgen ts. vanuit een telefooncel die ver weg is.Op donderdag 25 november 2004 20:29 schreef QueenR het volgende:
[..]
Bellen dus!!! dit is niet normaal, echt niet. Dat kind lijdt vreselijk. Ingrijpen en wel zo snel mogelijk.
quote:Vaak worden dit soort geestelijke (en lichaamelijke) mishandelingen heel goed verborgen gehouden voor naasten. Wat TS gehoord heeft is weldegelijk voldoende om de kinderbescherming in te schakelen. Schelden mag dan misschien niet strafbaar zijn, maar je kan een kind niet in zo'n situatie laten zitten. Er moet ingegrepen worden, jammer dan dat de ouders een onderzoek moeten krijgen. Kind gaat voor!Op donderdag 25 november 2004 20:27 schreef merdeka het volgende:
Moonah, zoalshetis: Ik snap best dat het niet normaal is, en ik vind het ook walgelijk. Maar slecht opvoeden en schelden is niet stráfbaar, en daarom zie ik geen reden om de kinderbescherming in te schakelen. De tips die dVTB eerder noemde (anderen in de omgeving van het kind inschakelen die eea wél in kunnen schatten en in de gaten houden, itt TS) vind ik dan nuttiger. In ieder geval vind ik het verstandiger om die stap te maken voordat je het gezin/kind met een zwaar onderzoek te belasten.
quote:Juist. En dat heeft enorm veel invloed op het welzijn van een kind.Op donderdag 25 november 2004 20:33 schreef Eva971 het volgende:
En, slecht opvoeden en schelden is wel strafbaar want dat noem je verwaarlozing en psychische mishandeling
Als je dan nog van 'welzijn' kunt spreken.
Oh, ik krijg echt kromme tenen van dat bagatelliseren en goedpraten.
quote:En dat zou geen psychische mishandeling zijn?Ik citeer: 'walgelijk lui kreng!' 'tering etter' 'misselijkmakend rotjong' wel 30 keer 'kanker joch' en ook 'blijf bij me uit de buurt want ik doe je wat aan met je gore rotsmoel, vuile etterlijer'
Het is kleinerend, beledigend, kwetsend en de moeder geeft een behoorlijke haat tegen het kind aan.
Dat doet zijn zelfbeeld niet veel goed, lijkt me.
Uitermate triest om te moeten lezen,
TS, heel goed dat je er iets mee doet.
quote:Volledig mee eens.Op donderdag 25 november 2004 20:41 schreef zoalshetis het volgende:
ik ook moonah. ben blij dat veel mensen dit met mij vinden. hoe eerder dit stopt hoe kleiner de kans is dat de kettingreactie doorzet.
Uitstekend dat de ts zich de zaak wel degelijk aantrekt en in het belang van de kinderen handelt. Laat angst of nog erger onverschilligheid nimmer een rem zijn op goedbedoelde initiatieven!
Op naar een wat meer sociaal betrokken samenleving
.quote:Liever 10 loze meldingen, dan één keer te laat.Op donderdag 25 november 2004 21:00 schreef TheUN het volgende:
Laat angst of nog erger onverschilligheid nimmer een rem zijn op goedbedoelde initiatieven!
quote:Het beinvloedt het leven van een kind zeker negatief als het slecht opgevoed wordt. Absoluut.Op donderdag 25 november 2004 20:39 schreef Moonah het volgende:
[..]
Juist. En dat heeft enorm veel invloed op het welzijn van een kind.
Als je dan nog van 'welzijn' kunt spreken.
Oh, ik krijg echt kromme tenen van dat bagatelliseren en goedpraten.
En schelden kan in sommige gevallen een vorm van pyschische mishandeling zijn, en het zelfbeeld van een kind negatief verstoren.
Maar het is niet strafbaar om enkel te schelden. En slecht opvoeden is ook niet strafbaar mits het het kind geen aantoonbaar letsel toebrengt. En toon de schade van vernedering en schelden maar eens objectief aan bij een kind, tijdens een rechtszaak...
En als schelden het enige is wat die moeder doet, en ze doet het ook tegen haar echtgenoot etc, dan denk ik gewoon niet dat er hier een zaak in zit voor de kinderbescherming. In ieder geval geen één die positief uitpakt voor het kind.
Wat er opgemerkt wordt over de kinderbescherming, en dat een geval eerst door jeugdzorg beoordeeld wordt: juist, maar die beoordeling vindt toch plaats door een onderzoek neem ik aan? Want hoe kunnen ze zich er anders een mening over vormen?
Ik vind het echt veel nuttiger om de leraar, familie of buren met een beter contact in te schakelen, vóórdat je officiele stappen neemt. Daar is het kind meer mee gebaat. Als die naasten ook van mening zijn dat het kind verwaarloosd, mishandeld en/of structureel vernederd wordt, dan zou ik pas reden zien om in te grijpen met het recht achter mij.
Ik ben niet tégen ingrijpen, maar voor weloverwogen en gedoseerd ingrijpen, met oog voor wat het beste uitpakt voor het kind, en niet alleen uitgaande van wat de ouders het meeste dwarsboomt. En wat schelden betreft: inderdaad, ik ben ook voor relativeren. Maar niet in alle gevallen.
quote:Hoe wil je schade aantonen als niemand iets doet en iedereen het maar laat gebeuren?Op donderdag 25 november 2004 21:03 schreef merdeka het volgende:
Maar het is niet strafbaar om enkel te schelden. En slecht opvoeden is ook niet strafbaar mits het het kind geen aantoonbaar letsel toebrengt. En toon de schade van vernedering en schelden maar eens objectief aan bij een kind, tijdens een rechtszaak...
quote:Wat weet een leerkracht meer dan een buurvrouw? In dit geval weet TS absoluut meer.Ik vind het echt veel nuttiger om de leraar, familie of buren met een beter contact in te schakelen, vóórdat je officiele stappen neemt. Daar is het kind meer mee gebaat. Als die naasten ook van mening zijn dat het kind verwaarloosd, mishandeld en/of structureel vernederd wordt, dan zou ik pas reden zien om in te grijpen met het recht achter mij.
quote:Een melding maken is slechts een heel klein allereerste stapje op een heeeeel lang pad. Als we dat ook nog eens uitstellen.....Op donderdag 25 november 2004 21:03 schreef merdeka het volgende:
vóórdat je officiele stappen neemt.
quote:Maar bij die buren van mijn oom werd er ook gescholden?Op donderdag 25 november 2004 20:27 schreef merdeka het volgende:
Moonah, zoalshetis: Ik snap best dat het niet normaal is, en ik vind het ook walgelijk. Maar slecht opvoeden en schelden is niet stráfbaar, en daarom zie ik geen reden om de kinderbescherming in te schakelen. De tips die dVTB eerder noemde (anderen in de omgeving van het kind inschakelen die eea wél in kunnen schatten en in de gaten houden, itt TS) vind ik dan nuttiger. In ieder geval vind ik het verstandiger om die stap te maken voordat je het gezin/kind met een zwaar onderzoek te belasten.
Kun je door die muur heenkijken wat er nog meer gebeurd dan????
Nee dus...
quote:Het is een groot probleem. Maar stel: dit geval wordt onderzocht, er geconcludeerd wordt dat de ouders hun kindmishandelen, het kind uit huis geplaat wordt, de ouders het daar niet meer eens zijn, bezwaar aantekenen, spanningen lopen hoog op, rechtszaak volgt, letsel is niet objectief aan te tonen...Op donderdag 25 november 2004 21:07 schreef Moonah het volgende:
Hoe wil je schade aantonen als niemand iets doet en iedereen het maar laat gebeuren?
In dat geval lijkt het kind me de dupe worden van bureacratische beslissingen en getouwtrek. Ik heb gewoon slechte ervaringen met dat soort instanties, en ik heb er ook helemaal geen vertrouwen in dat ze het belang van het kind ten allen tijde prevaleren boven bureaucratie. Als dit kind echt mishandeld wordt, dan moet worden ingegrepen door de kinderbescherming, er zit dan niets anders op. Maar ik vind gewoon niet dat je dat in dit geval als TS zomaar vast kunt stellen.
quote:Niets meer dan dat TS herriemakende buren heeft, waarvan de buurvrouw onwelvoeglijke zaken naar haar zoontje schreeuwt.Wat weet een leerkracht meer dan een buurvrouw? In dit geval weet TS absoluut meer.
Een leraar heeft als het goed is ook sociaal contact met die ouders gehad, kent het kind van dagelijks hee; dichtbij. en kan dus veel beter nagaan of het kind een ongelukkige indruk maakt, vaak blauwe plekken heeft, of de moeder misschien overspannen/aggressief is, etc. etc. (er zijn nog vele andere indicaties denkbaar)
En andere buren maken misschien wel eens een praatje met het kind en/of de ouders, en hebben zo een beter idee van wat zich er in dit gezin afspeelt.
Ik vind gewoon dat je, als het even kan, deze mensen moet raadplegen vóórdat je aan de bel trekt. Misschien kunnen ze het verhaal wel helemaal ondersteunen en zijn ze van mening dat het kind ws mishandeld wordt, dan wordt de geloofwaardigheid van je melding er des te beter op en kan het kind sneller geholpen worden als er echt iets ernstigs aan de hand is.
Bv..je hoort geschreeuw op straat midden in de nacht.
Ga je kijken of denk je ..ach let it be...en je slaapt door...
Je ziet dat er iemand in elkaar geslagen wordt op straat, wat doe je ?
Spring je ertussen of bel je 112 of loop je door?
Iemand bedreigd je, wat doe je, meld je dit bij de politie of denk je laat maar hij/zij meende het toch niet.
Er raakt iemand te water, wat doe je spring je diegene achterna?
Of bel je 112 of loop je door?
Bedoel een betere maatschappij begint bij jezelf..
en ik vind het gewoonweg eng als mensen zeggen, ik bel maar niet want ach..
bedoel..waarom zou je bellen?
Je hoort jarenlang dat je buurvrouw haar kind uitscheld, verrot scheld, je denkt ach ik bel maar niet want....???
Waarom zou je niet bellen?
Vertel me eens jouw reden waarom niet..
Schuldgevoel? Angst dat ze erachter komen dat jij belde? Waarom?
Bedoel..ik bel niet als ik weet dat iemand illegale dingen doet..dat vind ik zaken die moet men zelf weten..maar in dit geval is het wel belangrijk dat hier aandacht aan besteedt wordt..
Inmiddels is het met die kinderen redelijk goed, ze zijn wel getraumatiseerd en al die aangeleerde gedragingen leren ze niet zomaar af. Maar ze wonen in elk geval niet meer thuis (maar in een pleeggezin en een therapeutische instelling), wat in hun geval een zwaar voordeel is.
Ouders zijn onder dwang verhoord en hebben bekend. quote:Merdeka, als TS melding maakt wordt een kind niet meteen uit huis geplaatst. Ik weet eigenlijk niet precies wat er dan gebeurt!Op donderdag 25 november 2004 21:19 schreef merdeka het volgende:
[..]
Het is een groot probleem. Maar stel: dit geval wordt onderzocht, er geconcludeerd wordt dat de ouders hun kindmishandelen, het kind uit huis geplaat wordt, de ouders het daar niet meer eens zijn, bezwaar aantekenen, spanningen lopen hoog op, rechtszaak volgt, letsel is niet objectief aan te tonen...
In dat geval lijkt het kind me de dupe worden van bureacratische beslissingen en getouwtrek. Ik heb gewoon slechte ervaringen met dat soort instanties, en ik heb er ook helemaal geen vertrouwen in dat ze het belang van het kind ten allen tijde prevaleren boven bureaucratie. Als dit kind echt mishandeld wordt, dan moet worden ingegrepen door de kinderbescherming, er zit dan niets anders op. Maar ik vind gewoon niet dat je dat in dit geval als TS zomaar vast kunt stellen.
[..]
Qua bureaucratie: Ja dat ís hemeltergend. Maar géén reden om dan maar te denken dat iets niet erg genoeg is om te melden.
quote:Vergis je niet. Ouders kunnen heel mooi weer spelen naar school (en andere derden...) toe. Ik spreek uit ervaring, sta al jaaaaren zeer betrokken voor de klas. Momenteel heb ik een kind in de groep van wie we vermoeden dat moeder het slaat. Zij speelt het echter zo dat vader denkt dat ik als leerkracht het toe zou laten dat hun zoon door klasgenoten op school wordt afgetuigd.Niets meer dan dat TS herriemakende buren heeft, waarvan de buurvrouw onwelvoeglijke zaken naar haar zoontje schreeuwt.
Een leraar heeft als het goed is ook sociaal contact met die ouders gehad, kent het kind van dagelijks hee; dichtbij. en kan dus veel beter nagaan of het kind een ongelukkige indruk maakt, vaak blauwe plekken heeft, of de moeder misschien overspannen/aggressief is, etc. etc. (er zijn nog vele andere indicaties denkbaar)
En andere buren maken misschien wel eens een praatje met het kind en/of de ouders, en hebben zo een beter idee van wat zich er in dit gezin afspeelt.
Elk signaal moet imo serieus worden genomen, zeker als je, zoals TS letterlijk en regelmatig dergelijke vreselijke haatdragende verwensingen hoort.
quote:Nou, jouw topic herinner ik me nog wel.Op donderdag 25 november 2004 21:26 schreef Oxymoron het volgende:
Inmiddels is het met die kinderen redelijk goed, ze zijn wel getraumatiseerd en al die aangeleerde gedragingen leren ze niet zomaar af.
Goed te lezen dat het redelijk gaat met de kinderen.
Die gedragingen zijn heel erg ingesleten. Hopelijk kan met goede hulp de negatieve spiraal gekeerd worden. Maar als een kind nóg langer mishandeld wordt, slijten die negatieve gevoelens nog veel en veel dieper in. En dan valt er geen spiraal meer te keren. Dan mag je hopen dat zo'n kind een enigszins leefbaar leven zal hebben.
quote:My point exactly.Op donderdag 25 november 2004 21:23 schreef zhe-devilll het volgende:
"fraai stukje"
[ Bericht 22% gewijzigd door zoalshetis op 25-11-2004 22:26:24 ]
quote:Volgens de voorlichting die ik heb gehad, wordt er contact op genomen met andere personen/organisaties die het gezin kennen. Er wordt aangekaart of zij vermoedens hebben.Op donderdag 25 november 2004 21:27 schreef Moonah het volgende:
[..]
Merdeka, als TS melding maakt wordt een kind niet meteen uit huis geplaatst. Ik weet eigenlijk niet precies wat er dan gebeurt!
Er wordt ook met ouders gesproken. Bijvoorbeeld jeugdzorg kan in een gezin komen en met de ouders meedenken. Soms weten ouders gewoon niet hoe ze het aan moeten pakken of zitten ze al erg genoeg met zichzelf in de knoop om ook nog met hun kind bezig te zijn. De ouders kunnen dan zelf nog leren om zonder mishandelen hun kind op te voeden. Er zijn ook ouders die 'gewoon' niet weten dat ze het verkeerd doen. Uit huis plaatsen gebeurt echt niet zo maar.
quote:Hmm, ik denk dat angst voor de buren toch wel een factor is die zwaar meeteld bij het niet doenOp donderdag 25 november 2004 21:59 schreef zoalshetis het volgende:
mensen moeten gewoon hun eigen gevoel voor kinderen laten prevaleren in positieve zaken. doorbreek de spiraal.
helaas quote:Kijk, als een buurvrouw al angst heeft, kun je nagaan hoe een jong, afhankelijk kwetsbaar kind zich dan moet voelen....Op vrijdag 26 november 2004 10:24 schreef Jumparound het volgende:
[..]
Hmm, ik denk dat angst voor de buren toch wel een factor is die zwaar meeteld bij het niet doen
Maar wie doet / durft het?
Als hun gezin uit elkaar gehaald wordt (terecht of onterecht, maakt niet uit), en ze komen erachter wie daar de oorzaak van is... nou... dan kun je zelfs je leven niet zeker meer zijn, vrees ik.
quote:Dat kan ik me dan weer niet voorstellen, dat je dat mee laat wegen. Jij bent een volwassene die zichzelf kan verdedigen, en een kind is in die zin behoorlijk weerloos. Jij kan desnoods verhuizen, maar dat kind niet. Dan weet je toch wel wat belangrijker is?Op vrijdag 26 november 2004 10:24 schreef Jumparound het volgende:
Hmm, ik denk dat angst voor de buren toch wel een factor is die zwaar meeteld bij het niet doen
Ik kan me redenen indenken om niet gelijk overal de kinderbescherming bij te halen, maar angst voor de buren zit daar echt niet bij
Ook zal mijn melding anoniem behandeld worden. Het is echter wel zo dat de buren zullen weten dat 1 van hun buren een melding gemaakt heeft.
Wat dat betreft zit ik redelijk veilig, daar er de keus is uit 8 omringende adressen.
Als een kind op die manier steeds uitgescholden wordt, is er gewoon sprake van emotionele mishandeling. Helaas weet ik uit eigen ervaring dat ook emotionele mishandeling / verwaarlozing zware sporen kan nalaten op het volwassen kind later.
Wellicht dat de moeder in kwestie zelf gewoon hulp nodig heeft bij het opvoeden, omdat ze zelf geestelijk in de knoop zit of gewoon niet meer weet wat ze moet doen. Dus wellicht is dit ook voor deouders een zet in de goede richting. En als de ouders niet meer te helpen zijn, misschien kan het kind wel nog geholpen worden.
quote:En als ze nou straks aan de deur komen en het gewoon vragen?Op vrijdag 26 november 2004 15:38 schreef tonja het volgende:
Ik heb net met het AMK gesproken. Ze gaan eerst overleggen of ze de zaak gaan onderzoeken, en de uitkomst daarvan wordt me nog telefonisch gemeld.
Ook zal mijn melding anoniem behandeld worden. Het is echter wel zo dat de buren zullen weten dat 1 van hun buren een melding gemaakt heeft.
Wat dat betreft zit ik redelijk veilig, daar er de keus is uit 8 omringende adressen.
Ga je dan achter je keuze staan en zeggen: "ja... ik vond het echt niet normaal"?
Ik ga het gewoon ontkennen.
Ik kan het niet verstaan omdat die man nogal een accent heeft, maar het klinkt niet zo gemeen als die moeder gisteren.
Er is in het verleden een incident geweest waarbij de politie betrokken was, dat heb ik ze ook gemeld. Aan de hand daarvan kunnen ze wellicht wat meer informatie krijgen over dat gezin.
Ik hou de vinger aan de pols.
quote:Goed zo meid!Op vrijdag 26 november 2004 22:00 schreef tonja het volgende:
Ze bellen me sowieso terug, en ik heb beloofd een dagboek bij te houden wanneer ik wat merk, zodat ik een duidelijker verhaal heb.
Er is in het verleden een incident geweest waarbij de politie betrokken was, dat heb ik ze ook gemeld. Aan de hand daarvan kunnen ze wellicht wat meer informatie krijgen over dat gezin.
Ik hou de vinger aan de pols.
En groot gelijk dat je in dat hypothetische geval van Bombie zou ontkennen. Is ook compleet irrelevant.
Want samen bakken ze er niets van, helaas als men eenmaal gevangen zit in een cirkel, komt men er niet meer uit,
met als gevolg onvrede en onrust en een megastress.
Helaas zijn er veel mensen niet bekend met hun eigen ik en de werking hiervan, soms projecteren ze hun woede dan niet op hun partner*afhankelijkheid* Maar op het kind, die opeens de boosdoener is.
Misschien altijd nog beter dan je partner kwijtraken?
Sommige mensen zijn ook gewoon bang om alleen te zijn en durven daarom niet uit een relatie te stappen,....
En soms zijn het mensen die gewoonweg gewend zijn om hun kinderen verrot te schelden omdat hun eigen ouders dit ook deden.
Ik heb ook enorm veel stress meegemaakt inzake een ex, maar heb godzijdank altijd nog de kracht gehad en gekregen om me hierdoorheen te slaan, maar weet wel dat dit een megainvloed heeft op jezelf en kan me best voorstellen dat je dan eens uit je slof schiet, maar dagelijks schelden?
Nee daar heb ik echt moeite mee om me hier een voorstelling van te maken, maar toch zijn er misschien mensen die het gewoonweg niet meer zien dat ze iets fout doen ...
quote:Mijn vraag is hoe komt dit dan?Op vrijdag 26 november 2004 23:47 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Geloof me, voor sommige mensen is het gewoon een normale manier van met elkaar omgaan...
quote:In *ahem* bepaalde sociale klassen *kuch* gaat men gewoon zo met elkaar om. Zo deden papa en mama het, zo doen zij het. Het zijn mensen die nooit geleerd hebben dat je met gewoon praten ook een heel eind kunt komen, Ze denken blijkbaar dat hun punt beter overkomt als je het maar hard genoeg gilt. En als je dat gillen dan ook nog wat kracht bijzet door het gooien met huisraad (dat doen mijn buren ook), zit je helemaal goed.Op zaterdag 27 november 2004 00:25 schreef zhe-devilll het volgende:
Mijn vraag is hoe komt dit dan?
Ik heb nog het meeste medelijden met de hond van die mensen. Die zit daar maar tussen en snapt er niks van. Bovendien wordt hij tweemaal per dag vijf minuten uitgelaten, terwijl het een zeer energieke Rottweiler is...
quote:Irrelevant? Waarom?Op vrijdag 26 november 2004 22:06 schreef Moonah het volgende:
[..]
Goed zo meid!
En groot gelijk dat je in dat hypothetische geval van Bombie zou ontkennen. Is ook compleet irrelevant.
Het kan geen kwaad om daar al over nagedacht te hebben. Dan schrik je je tenminste niet het leplazarus als ze daadwerkelijk voor je neus staan. Beetje verdacht namelijk als je ineens begint te stotteren en niet meer uit je woorden komt.
Wat me overigens opvalt is dat je vreselijk betuttelend overkomt met je 'goedzo, meid'.
Is ze soms een kind van acht of een labiele vriendin van je?
[ Bericht 8% gewijzigd door Bombie op 27-11-2004 14:38:07 ]
beste optie volgens mij
quote:'hoi ik ben de buurman/buurvrouw, aangenaam. Ik heb een beetje last van uw gevloek en getier en ben bovendien van mening dat u dat jochie wel iets minder hard kunt aanpakken. Als ik het nog een keer merk ga ik me er mee bemoeien en dan ram ik u met uw kankerkop dwars door alle 4 de muren heen, duidelijk? Prettige dag nog.'Op donderdag 25 november 2004 16:28 schreef tonja het volgende:
De buren,
Ik hoor d'r wel vaker schreeuwen, of tegen d'r man, of tegen d'r zoontje.
Ik sla er meestal geen acht op, en ga gewoon verder met waar ik mee bezig ben.
Maar vandaag heb ik met mijn oor tegen de muur gestaan toen ik wat hoorde, en kon verstaan wat de buurvrouw tegen haar zoontje schreeuwde.
Ik citeer: 'walgelijk lui kreng!' 'tering etter' 'misselijkmakend rotjong' wel 30 keer 'kanker joch' en ook 'blijf bij me uit de buurt want ik doe je wat aan met je gore rotsmoel, vuile etterlijer'
etc. etc.
En ze bleef dat 'kankerjoch' maar herhalen.
Ik denk niet dat de kinderbescherming hier echt iets aan kan doen, maar het zit me toch niet lekker.
Moet ik nou bellen?
En bespaar me je bemoederende 'stoer joh' praat ajb
quote:Op zaterdag 27 november 2004 14:37 schreef Pappie_Culo het volgende:
[..]
'hoi ik ben de buurman/buurvrouw, aangenaam. Ik heb een beetje last van uw gevloek en getier en ben bovendien van mening dat u dat jochie wel iets minder hard kunt aanpakken. Als ik het nog een keer merk ga ik me er mee bemoeien en dan ram ik u met uw kankerkop dwars door alle 4 de muren heen, duidelijk? Prettige dag nog.'
geweldig ja waarom niet???quote:Met zulke mensen kun je waarschijnlijk alleen maar zo reageren voor ze iets doorhebben...Op zaterdag 27 november 2004 19:57 schreef Pappie_Culo het volgende:
Wie heeft het in vredesnaam over diplomatie dan? Ik niet in ieder geval. Diplomatie is mooi en aardig maar in deze situatie al helemaal nutteloos. Zodoende bedacht ik me dat je de dame in kwestie het best in de eigen taal kan aanspreken en er tussen neus en lippen door bij vermelden dat je anders de kinderbescherming inschakelt. Nou is er van de kinderbescherming nog geen kind blijer geworden hoor, maar wellicht dat de situatie na een dergelijke mededeling met een dergelijke toonzetting enigszins normaliseert. Snappie?
En bespaar me je bemoederende 'stoer joh' praat ajb
[ Bericht 91% gewijzigd door tonja op 27-11-2004 23:36:57 (ach laat ook maar) ]
quote:Nou knul, in je eerdere post suggereer je dat Tonja niet achter haar keuze zou staan als ze ontkent dat ze heeft gebeld.Op zaterdag 27 november 2004 12:41 schreef Bombie het volgende:
Irrelevant? Waarom?
Het kan geen kwaad om daar al over nagedacht te hebben. Dan schrik je je tenminste niet het leplazarus als ze daadwerkelijk voor je neus staan. Beetje verdacht namelijk als je ineens begint te stotteren en niet meer uit je woorden komt.
Of mss heb ik dat zo geïnterpreteerd.
quote:Op vrijdag 26 november 2004 17:33 schreef Bombie het volgende:
[..]
En als ze nou straks aan de deur komen en het gewoon vragen?
Ga je dan achter je keuze staan en zeggen: "ja... ik vond het echt niet normaal"?
als er niets aan de hand is, dan komt dat ook wel goed. En anders heb je in ieder geval geholpen om dat kind een betere kans te geven.
(las ook het verhaal van oxy nog even door. Fijn dat er soms mensen gewoon actie DURVEN nemen) En dat dat semi-anoniem kan
Even een verhaaltje van de andere kant..
Ik heb zelf een melding gehad bij het AMK via de politie, omdat mijn ex mij mishandeld had terwijl mijn zoontje daarbij was. Ik heb toen zelf de politie gebeld die hem heeft opgepakt en zij hebben toen melding moeten maken. Dit hebben ze me ook netjes vertelt.
Vervolgens heb ik zelf contact met het AMK opgenomen en hun de zaak uitgelegd. Omdat ik inmiddels in een opvanghuis zat met mijn zoontje en er daar genoeg hulp was voor hem, hebben ze geen onderzoek ingesteld. Wel hebben ze gecontroleerd of ik ook daadwerkelijk daar was en informatie ingewonnen.
Ik heb dus niets met de raad v kinderbescherming te maken gehad.
Ik vind het prima dat de politie melding heeft gemaakt, het ging op dat punt ook mis, en dat was niet goed voor de kleine. Het is alleen maar goed als er iemand is die voor kinderen opkomt.
Ik had via het AMK ook hulp kunnen krijgen wat niet meer nodig was, maar toch.. stel dat het wel nodig was geweest, dan had ik dat fijn gevonden.
Wat ik wil zeggen: als je een melding op je naam hebt staan ben je nog niet meteen veroordeeld, het kan nog alle kanten op afhankelijk van je eigen inzet.
Het kan soms ook best positief uitpakken, misschien dat je buren zijn gebaat bij een goed gesprek of hulp van een instantie. Je kind uitschelden is altijd fout. Daar krijg je rotkinderen van.. niet andersom.
(ik ben van plan om dit topic ook als dagboek te gebruiken mbt de buren)
quote:Op maandag 29 november 2004 13:11 schreef Elin het volgende:
Even een verhaaltje van de andere kant..
Ik vind het prima dat de politie melding heeft gemaakt, het ging op dat punt ook mis, en dat was niet goed voor de kleine. Het is alleen maar goed als er iemand is die voor kinderen opkomt.
Ik had via het AMK ook hulp kunnen krijgen wat niet meer nodig was, maar toch.. stel dat het wel nodig was geweest, dan had ik dat fijn gevonden.
Goed om te lezen!
En wat een gave avatar!
Ik hoorde nu ook 2 klappen.
quote:Nee je moet even een stuk of 10 vrienden regelen en laten aanbellenOp donderdag 25 november 2004 16:28 schreef tonja het volgende:
Ik denk niet dat de kinderbescherming hier echt iets aan kan doen, maar het zit me toch niet lekker.
Moet ik nou bellen?
alhoewel, als ze weg zijn
quote:Wow, wat hebben we onze keuze goed uitgelegt..Op donderdag 25 november 2004 16:29 schreef leolinedance het volgende:
nee
Ja, wel bellen.
Dit mag namelijk een kind niet meemaken.
Hoe oud is die jongen eigenlijk?
Als ik denk dat het uit de hand loopt hiernaast zal ik de politie wel bellen, maar het is gelukkig rustig geweest de laatste tijd.
Sorry, was ik even kwijt.
Wij hebben nu een crisiskindje van 3 in huis, een jongetje dat samen met zijn 2 zusjes verwaarloosd is door zijn moeder terwijl ze op de vlucht was voor haar ex/hun vader met erg losse handjes. Ze hebben cq anderhalf jaar in verschillende opvanghuizen door heel nederland gezeten en uiteindelijk hebben doortastende mensen van 1 opvanghuis bij de kinderbescherming aangegeven dat die kinderen zwaar verwaarloosd werden.
Moeders heeft vrijwillig meegewerkt aan plaatsing in crisisgezinnen, maar is ondertussen alweer terug bij vaders.
Ondertussen gaat het met dat jochie heel goed, al hebben we in het begin wel eens verbaasd gekeken als we hoorden wat voor taal ie uitsloeg. "Godverdomme .... eet je eten nou eens op" en "Rot op" en veel erger waren voor hem heel normaal. Ook vroeg ie, toen ie zijn vader voor het eerst sinds maanden weer aan de telefoon had,:" Ga jij mama nou niet meer slaan?" .
En van de andere pleegmoeder hoorden we al dat zijn oudste zusje (6) had gezegd dat ze niet meer thuis kon wonen als papa weer bij mama was. ( Er ligt nog een aanklacht van mishandeling van het oudste dochtertje door vaders bij de rechter).
Maar ja, wij zijn een crisisgezin, wij hebben helemaal geen rechten in deze zaak. Best hard als je weet dat het ongelovelijk fout gaat als die kinderen weer terug gaan naar hun ouders.......
quote:Precies, iemand kan ook mishandeld worden zonder meppen of klappen.Op donderdag 25 november 2004 17:12 schreef Balthar het volgende:
Geestelijke mishandeling, gewoon bellen.
En wat betreft die moeders die hun kinderen afbekken in winkels, die zijn ook echt helemaal
, ik was een tijdje verkoper(bijbaantje) en dan keken ze mij aan met een blik van 'moet je nou zien hoe lastig ze zijn' als of ze van mij verwachtten dat ik zou zeggen: 'goed gedaan moeder'.Als zo een kind echt loopt te dreinen dan petje af voor zo een moeder uit de goede ouwe tijd, maar vaak is het inderdaad om iets dat er gewoon leuk uit ziet.
Het was weer raak. Het is echt maandenlang doodstil geweest hiernaast. Alsof er niemand meer woonde.
Dat klopt ook achteraf; Een paar maanden geleden heeft de politie een wietplantage hiernaast opgeruimd, en een paar weken daarna hoorde ik dat er weer gewoond werd hiernaast. Maar geen gescheld en geweld gehoord.
Tot vanochtend. Ik werd wakker van het gebrul van de buurvrouw, en het gehuil van het jongetje. Het duurde uren.
Ik heb het AMK weer gebeld, en de hele procedure start nu weer overnieuw.
quote:Ok, oude post, maar het schoot me toch even in het verkeerde keelgat. Mijn moeder is mishandeld en was al vroeg dakloos, stond op school haar kleding te wassen op de toiletten, en de docent die dat zag heeft niets gezegd of gevraagd.Op donderdag 25 november 2004 21:19 schreef merdeka het volgende:
Een leraar heeft als het goed is ook sociaal contact met die ouders gehad, kent het kind van dagelijks hee; dichtbij. en kan dus veel beter nagaan of het kind een ongelukkige indruk maakt, vaak blauwe plekken heeft, of de moeder misschien overspannen/aggressief is, etc. etc. (er zijn nog vele andere indicaties denkbaar)
Ik zelf heb problemen gehad, en de docenten negeerden dat. Pas achteraf met de reunie zeiden ze dat ze het wel gemerkt hadden. Toen dacht ik ook wel even, GVD klootzak, had je niet kunnen vragen of er wat was? Nee hoor, negeer maar lekker, da's veel makkelijker. Ook de docenten schuiven het namelijk liever af op andere docenten en vertrouwenspersonen e.d.
Verder in het algemeen: mijn moeder schreeuwde ook altijd dat soort dingen als Tonja noemde en ik kon er toch echt nooit aan wennen. Ik was bang voor haar, luisterde alleen naar haar omdat ik anders weer de tyfus gescholden werd en niet omdat ik inzag waarom iets wel of niet mocht, en voor mij valt het wel degelijk onder mishandeling. Als je je kind zo uitscheldt, dan heb je geen respect voor je kind. Dan pak je het omdat jij een slappe trut/zak bent, die z'n frustratie afreageert op iemand die die kan hebben, juist omdat je diegene kan hebben. En dat het kind het bloed onder je nagels vandaan kan halen, tja. Als je kind een onopgevoed takkejong is, dan heb je het daar - uitzonderingen daargelaten - waarschijnlijk ook zelf naar gemaakt. Natuurlijk kan niet iedereen even goed een kind opvoeden, maar als je merkt dat je dat niet kunt, moet je hulp zoeken en niet je kind straffen voor wat jij fout doet. Bovendien ontmoet je vast wel meer mensen in je leven die het bloed onder je nagels vandaan halen, collega's of zo, en die scheld je ook niet uit voor vuile klootzak of tyfushoer. (Waarom niet? Omdat die zich kunnen verweren, en dan ondervind je er zelf hinder van, en dat zouden we niet willen natuurlijk).
quote:Blij te lezen dat je je er nog steeds voor inzet.Op woensdag 8 maart 2006 14:41 schreef tonja het volgende:
*kick*
Het was weer raak. Het is echt maandenlang doodstil geweest hiernaast. Alsof er niemand meer woonde.
Dat klopt ook achteraf; Een paar maanden geleden heeft de politie een wietplantage hiernaast opgeruimd, en een paar weken daarna hoorde ik dat er weer gewoond werd hiernaast. Maar geen gescheld en geweld gehoord.
Tot vanochtend. Ik werd wakker van het gebrul van de buurvrouw, en het gehuil van het jongetje. Het duurde uren.
Ik heb het AMK weer gebeld, en de hele procedure start nu weer overnieuw.
[ Bericht 15% gewijzigd door Maeghan op 08-03-2006 21:15:45 ]
quote:Het is heel wat maanden geleden sinds je dit topic opende en het AMK waarschuwde. Begrijp ik nou goed dat ze niets met je tip hebben gedaan? Zit dat jochie nou nog steeds tussen twee van die krankzinnige lui?Op woensdag 8 maart 2006 14:41 schreef tonja het volgende:
*kick*
Het was weer raak. Het is echt maandenlang doodstil geweest hiernaast. Alsof er niemand meer woonde.
Dat klopt ook achteraf; Een paar maanden geleden heeft de politie een wietplantage hiernaast opgeruimd, en een paar weken daarna hoorde ik dat er weer gewoond werd hiernaast. Maar geen gescheld en geweld gehoord.
Tot vanochtend. Ik werd wakker van het gebrul van de buurvrouw, en het gehuil van het jongetje. Het duurde uren.
Ik heb het AMK weer gebeld, en de hele procedure start nu weer overnieuw.
Achteraf blijkt dus dat ze ergens anders woonden en op het appartement naast me een wietplantage hadden opgezet.
Toen die plantage opgerold was zijn ze weer terug gekomen in de woning, en is het een tijdje goed gegaan qua schelden en tieren.
Tot vanochtend weer de bom barstte.
Het was vanavond ook onrustig, veel ruzie tussen de ouders. Het kind heb ik niet meer gehoord, maar die zal ongetwijfeld last ervan gehad hebben.
quote:Na het lezen van je verhaal besef ik ook weer heel goed waar ik het voor doe. Bedankt.Op woensdag 8 maart 2006 21:10 schreef Maeghan het volgende:
[..]
Ok, oude post, maar het schoot me toch even in het verkeerde keelgat. Mijn moeder is mishandeld en was al vroeg dakloos, stond op school haar kleding te wassen op de toiletten, en de docent die dat zag heeft niets gezegd of gevraagd.
Ik zelf heb problemen gehad, en de docenten negeerden dat. Pas achteraf met de reunie zeiden ze dat ze het wel gemerkt hadden. Toen dacht ik ook wel even, GVD klootzak, had je niet kunnen vragen of er wat was? Nee hoor, negeer maar lekker, da's veel makkelijker. Ook de docenten schuiven het namelijk liever af op andere docenten en vertrouwenspersonen e.d.
Verder in het algemeen: mijn moeder schreeuwde ook altijd dat soort dingen als Tonja noemde en ik kon er toch echt nooit aan wennen. Ik was bang voor haar, luisterde alleen naar haar omdat ik anders weer de tyfus gescholden werd en niet omdat ik inzag waarom iets wel of niet mocht, en voor mij valt het wel degelijk onder mishandeling. Als je je kind zo uitscheldt, dan heb je geen respect voor je kind. Dan pak je het omdat jij een slappe trut/zak bent, die z'n frustratie afreageert op iemand die die kan hebben, juist omdat je diegene kan hebben. En dat het kind het bloed onder je nagels vandaan kan halen, tja. Als je kind een onopgevoed takkejong is, dan heb je het daar - uitzonderingen daargelaten - waarschijnlijk ook zelf naar gemaakt. Natuurlijk kan niet iedereen even goed een kind opvoeden, maar als je merkt dat je dat niet kunt, moet je hulp zoeken en niet je kind straffen voor wat jij fout doet. Bovendien ontmoet je vast wel meer mensen in je leven die het bloed onder je nagels vandaan halen, collega's of zo, en die scheld je ook niet uit voor vuile klootzak of tyfushoer. (Waarom niet? Omdat die zich kunnen verweren, en dan ondervind je er zelf hinder van, en dat zouden we niet willen natuurlijk).
[..]
Blij te lezen dat je je er nog steeds voor inzet.
quote:Op woensdag 8 maart 2006 14:41 schreef tonja het volgende:
*kick*
Het was weer raak. Het is echt maandenlang doodstil geweest hiernaast. Alsof er niemand meer woonde.
Dat klopt ook achteraf; Een paar maanden geleden heeft de politie een wietplantage hiernaast opgeruimd, en een paar weken daarna hoorde ik dat er weer gewoond werd hiernaast. Maar geen gescheld en geweld gehoord.
Tot vanochtend. Ik werd wakker van het gebrul van de buurvrouw, en het gehuil van het jongetje. Het duurde uren.
Ik heb het AMK weer gebeld, en de hele procedure start nu weer overnieuw.
quote:Ja !! Ik wou dat mijn buren dat destijds gedaan hadden . . .Op donderdag 25 november 2004 16:28 schreef tonja het volgende:
Moet ik nou bellen?
een wat-ik-niet-zie-is-er-niet houding -->
Buiten dat, goed bezig
je kunt natuurlijk ook met je buren proberen te praten. misschien is er idd wat aan de hand, zien ze dit zelf ook in, en proberen ze eerst zelf hulp te vinden.
ik ben van mening dat je bij vermoedens wél moet melden.
beter een keer teveel dan te weinig...
Stel er gebeurd wel wat, wat je zo vaak in de krant ziet staan 'familiedrama... buurt is verbijsterd'
xxxx