Melden verwaarlozing kind

Ik zou jullie graag de volgende situatie voor willen leggen.

Een kennis van mij heeft een zoontje (14). Die zoon heeft een vriendje (13). Mijn vraag gaat over de vriend van het zoontje.

Sinds een aantal jaren zijn het zoontje en het jongetje G. beste vrienden. Eerst woonden ze bij elkaar in de straat en zagen ze elkaar alleen op school. Later kwam G. vaak bij zoontje thuis. De moeder vond dat G. nogal licht was in vergelijking met haar eigen zoon.
Daarnaast had G. een onbeperkte eetlust, die zelfs voor een opgroeiende jongen niet gezond was. Hij liep in kleding die ofwel te klein was, ofwel te groot. Hij is ondervoed. Nooit een keer naar de kapper of onder de douche.
Na lang doorvragen vertelde G. aan de moeder van zijn beste vriend dat de vader G. en andere broertjes en zusjes regelmatig straft door slaan, schoppen en oplsuiting. Wanneer de kinderen 1 ding fout zeggen, wordt de pc in een kelderbox gezet en mogen de kinderen (ook niet voor school) op de pc werken. Moeder van G. wordt geteisterd door paniek en angstaanvallen en is zeer schichtig.
Alle kinderen van het gezin zien eruit alsof ze in een 3de wereldland wonen. Echt te weinig eten, te weinig aandacht (nooit eens een gesprekje met kind houden bijv) en toen G. veel last kreeg an hoofdpijnen bleek hij al maanden een bril te moeten, maar ouders vonden het 'te duur' en besloten geen bril te kopen (maar wel een nieuwe dvdspeler ).

G. en zijn familie zijn immiddels verhuist naar een andere plaats, maar G. komt elke vakantie bij zijn beste vriend logeren. Wanneer hij komt logeren wordt hij volgestopt met eten en krijgt hij bijv een winterjas omdat hij van thuis uit het maar moest doen met een dun windjack. De ouders van G. reageren niet op de dingen die de moeder van G.'s vriendje voor G. doet.
De situatie begint uit de hand te lopen wanneer de vader van G. G slaat wanneer hij hem komt ophalen na een logeerpartij waarij G de nodige bril en nieuwe schoenen heeft gekregen. Vader wordt erg boos.

Ik (Oxymoron) heb aan de moeder van G's vriendje gervraagd waarom ze geen anonieme melding doet van de verwaarlozing en de mishandeling van G. Zij wil dit echter niet doen, omdat de ouders van G, er volgens haar dan achter zullen komen dat zijj de melding heeft gedaan en dat G dan niet meer bij hun mag komen. Terwijl G het zo nodig heeft in een normaal gezin te zijn en voldoende middelen en aandacht te ontvangen om er weer een paar weken tegenaan te kunnen.
Niemand anders heeft schijnbaar door wat er in het gezin speelt. G. is een slimme jongen (ik heb hem zelf ontmoet) die niet naar het VWO mag omdat VMBO wel voldoende is, volgens de vader an G.

Nu mijn vraag. Is de moeder van het vriendje van G. moreel gezien verplicht om (anoniem) aangifte te doen van kindermishandeling van G en zijn broertjes en zusjes en moeder?! Ik zag de reclame van het Meldpunt Kindermishandeling op tv, en moest echt denken aan deze situatie.

Of kan de moeder van G's vriendje doorgaan zoals het nu gaat. Hem bij hun gezin laten logeren tot hij oud genoeg is om uit huis te gaan? Eigenlijk vind ik dat zelf niet kunnen. G en zijn familie moeten dringend hulp krijgen.

Hoe zouden jullie dit aanpakken? Aangifte doen bij Meldpunt en dan met het risico dat G niet meer bij logeergezin mag komen, of het zo door laten gaan, en hopen dat het goed gaat.

Groetjes van Oxymoron.
P.S. zou ik ook zelf aangifte kunnen doen? Als burger en kennis van gezin waar G logeert voel ik mij daartoe wel geneigd.

quote:

Op donderdag 11 maart 2004 13:13 schreef Tasma het volgende:
Er is niets zeker in dit verhaal, geen bewijzen. Ik ben vroeger altijd goed gevoedt maar bleef ook dun, nu nog zelfs. Heb maanden zonder bril gelopen om toen voor de gein eens te gaan meten en warempel ik had er een nodig.

Het kan best zo zijn, maar hoe lullig ook, je hebt 0,0 bewijs. en kan dus geen aangifte doen.

Hoho, ik heb het hier over een jongen waarvan de ouders wisten dat hij een bril nodig had, maar deze te duur vonden om te kopen, en het toen maar niet deden, wel kochten ze dezelfde week nog een dvd-speler.
Heeft dus niks te maken met wel of niet weten of je er een nodig hebt.

De kennis van mij heeft na lang aandringen en bekijken uit de mond van G weten te krijgen dat de kinderen te weinig eten krijgen of eten dat weinig voedzaam is voor een kind van 14. Bijv een frikandel als avondeten, verder niks. Naar school moeten ze maar een zak chips mee nemen, volgens de moeder. De andere kinderen uit het gezin zien er ook zo eng uit (ala E.T. zo'n klein lichaam met een groot hoofd).

De jongen zelf is er eindelijk van bewust aan het worden dat er iets niet goed gaat bij hun thuis. Eerst dacht hij dat het bij iedereen zo ging als bij hen.

quote:

Op donderdag 11 maart 2004 14:33 schreef Gia het volgende:
Ik ben er niet van overtuigt dat G het in dank zal afnemen als hij door de kinderbescherming uit huis wordt geplaatst en in een pleeggezin terecht komt.
Als de situatie echt onhoudbaar is, kan de jongen ook zelf de kindertelefoon bellen.
Dat jij en je kennissen van mening zijn dat die jongen een rotleven heeft, wil nog niet zeggen dat die jongen dat ook zo voelt.

Die jongen dacht gewoon echt dat het normaal was dat de vader de moeder sloeg en ze dingen mochten zeggen (mening geven ergens over). Hij is, tja, gewend geraakt aan de situatie thuis.

quote:

Op donderdag 11 maart 2004 14:54 schreef shmoopy het volgende:
De jongen is 14 en kan op die leeftijd evt zelf mensen inschakelen als het voor zijn gevoel uit de hand dreigt te lopen.
Bemoeienis wordt zelden op prijs gesteld uiteraard, maar omdat hier geen sprake is van heel kleine kinderen die zelf niet bij machte zijn iets te ondernemen, zou ik me ook terughoudend opstellen.

Er zijn dus wél kleine kinderen bij betrokken. G heeft nog 3 jongere broertjes en zusjes in de leeftijd 4 tot 9. Die kunnen zelf weinig doen, lijkt me.

quote:

[Wat me wel een idee lijkt is om contact op te nemen met de school van de jongen, om misschien gewoon te overleggen wat hun idee hierover is.

Ja, staat op de planning!

quote:

Ondertussen maar een veilige haven blijven voor hem, dat is ook een manier om de vinger aan de pols te houden, want je hebt geen idee hoe (misplaatst) loyaal verwaarloosde of mishandelde kinderen zijn naar hun ouders, helaas.

Ja, helaas. Het lijkt wel alsof G alles wil doen om vooral zn vader tevreden te stemmen. Ondertussen heeft G dus geen normaal gezond beeld van een gezin en vader-moeder verhoudingen.
Ik heb op de site van de HELP-actie van de Kinderbescherming wel gevonden dat zij aan de hand van de meldingen de dokter en school in kunnen schakelen, dus misschien heeft zo'n melding toch wel effect.
Moeder van vriendje van G gaat met G bespreken hoe ze hun kunnen helpen. Enige ondersteuning voor dit gezin kan geen kwaad, denk ik zo. De jongste is verdorie 4!