quote:
Op vrijdag 5 november 2004 23:47 schreef belsen het volgende:Ze waren zwart en ze zeiden GNAK!
De Zwarte Smurfen! Wie kent ze nog?
[[
Zeg hier ook gerust eens gnak en lucht je hart. ![]()
GNAK
Ja, ze werden heel gemeen als ze zwart werden, vrienden veranderden in één klap in vijanden.
Het zit nog steeds ergens in mijn werkgeheugen.
De politieke structuur van het smurfendorpVele mensen hebben zich afgevraagd of het smurfendorp een voorbeeld is van een communistische maatschappij/anarchie. Door het stripverhaal te lezen met die vraag in het achterhoofd, komt men inderdaad tot gelijkaardige conclusies:
-1- De grote smurf (met zijn rode hoed) oefent het gezag uit met als enig doel de welvaart van alle leden van het smurfendorp. Hij is oud, heeft veel ervaring en beslist altijd alleen. Is de politieke structuur dan een soort van tirannie of gerontocratie? Moet de "dictatuur" van de grote smurf gezien worden als een transitie-fase, vooraleer het volk de staat wordt en de staat verdwijnt (zoals het de bedoeling was in de Sovjet-Unie) ?
-2- Door de afwezigheid van een monetair stelsel (zie: de geldsmurf) is arbeid de enige bron van handelswaarde. En doordat elke smurf in het dorp een specifieke functie heeft, is er geen concurrentie. Zo is er een gelijkenis tussen het smurfendorp en de "phalanstères" van Proudhon.
-3- Gargamel kan worden opgevat als een metafoor voor het Groot-Kapitaal: hij wil de smurfen onderdrukken om er geld mee te verdienen. In "de smurfendief" bijvoorbeeld, ketent hij de smurfen en laat hij ze in de mijnen werken (hierin kan de plus-value theorie van Marx herkend worden). In andere stripverhalen neemt Gargamel enkele smurfen gevangen om ze voor goud te verkopen.
-4- De luie smurf is een probleem: hij werkt niet, en profiteert van de arbeid van de andere smurfen.
bron