MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Vervolg van: Wat luister je nu? -- Nieuwe stijl -- deel 24
[ Bericht 0% gewijzigd door PaRoDiUzZ op 21-07-2005 01:42:04 ]
quote:In dit topic kun je plaatsen welk nummer je beluistert. Om het aantrekkelijk te maken voor anderen om te lezen en discussies te laten ontstaan, is het de bedoeling dat je bij elk nummer een korte review of toelichting zet over of bij het nummer of over de artiest. Het is echter niet de bedoeling dat je slechts een afbeelding van het album en een gekopieërde lap tekst van Allmusic of een andere bron neerzet, het gaat hier om de persoonlijke beleving van muziek. Postopkrikken wordt niet gewaardeerd en beloond met een waarschuwing of erger.
[ Bericht 0% gewijzigd door PaRoDiUzZ op 21-07-2005 01:42:04 ]
I intend to live forever, or die trying.
Natalie Merchant - Tigerlily
Debuutalbum uit 1995 van de zangeres van 10.000 Maniacs, een band die bij het grote publiek vooral bekend is van het Unplugged optreden bij MTV. Natalie heeft één van de mooiste vrouwenstemmen op deze aardkloot, maar ze doet er zo verdomd weinig mee.
Hoogtepunt op deze cd is zonder twijfel Carnival, zes minuten lang pure popmuziek.
I intend to live forever, or die trying.
Metallica - Ride The Lightning
Het tweede album van Metallica uit 1984 en eentje die, wat mij betreft, thuishoort in het rijtje klassiekers . Lekker gitaarwerk en zo. De beste nummers hier vind ik For Whom The Bell Tolls en Creeping Death.
"We need to learn to set our course by the stars, not by the light of every passing ship." - Omar N. Bradley
INXS - The swing
Het zou nog drie jaar duren voordat INXS met het album Kick de echte top zou bereiken. Aan deze cd (en dat is nog meer het geval bij de opvolger Listen like thieves) kun je horen hoe de weg naar de top klinkt. Deze plaat uit 1984 is dansbaarder dan de voorgangers, en de gitaarriffs zijn scherper. Openingstrack Original Sin, geproduceerd door Nile Rodgers, is het nummer waarmee INXS ook in Europa doorbrak.
I intend to live forever, or die trying.
Glenn Branca - Symphony No. 6 (Devil Choirs At The Gates Of Heaven)
Wankelend op de scheidslijn tussen klassieke- en rockmuziek; een soort kruising tussen de noise van Sonic Youth en de minimal music van Philip Glass. Tegenwoordig zouden we dit denk ik post-rock noemen.
Twee leden van SY (Thurston Moore en Lee Renaldo) hebben ook nog in het ensemble van Branca gespeeld, maar zij waren al vertrokken toen deze 6e symfonie in 1989 werd opgenomen.
"We shall now tune our Mellotrons and attack culture once again"
Ayreon - The Human Equation
Een bijzonder lekker album (wat mij betreft het beste wat Ayreon heeft afgeleverd tot op heden) met een goed verhaal en mooi uitgevoerd. Een goede afwisseling tussen zang, gitaarwerk en sympho. Ook de afwisseling en het samenspel van de emoties vind ik erg .
.
"We need to learn to set our course by the stars, not by the light of every passing ship." - Omar N. Bradley
Aneka - Japanese boy
Niemendalletje uit ik denk '81 of '82, nooit meer wat van gehoord daarna. Maar wel leuk om naar te luisteren af en toe .
Miles Davis - Miles in Antibes
Opgenomen op het Antibes Jazz Fastival in 1963. Heel wat keren opnieuw uitgebracht, vaak als Miles Davis In Europe.
Tegenwoordig onderdeel van die Seven Steps box waar ik altijd een beetje hebberig van wordt.
Seven Steps box waar ik altijd een beetje hebberig van wordt. 
"We shall now tune our Mellotrons and attack culture once again"
The Name Of This Band Is Talking Heads
En wel cd1. Talking Heads doen hun ding live ergens tussen '77 en '79, nog voordat ze het podium volpropten met allerhande sessiemuzikanten. Ook goed, erg goed zelfs, maar het is erg aardig om te horen waar de 3 heren en 1 dame als kwartet toe in staat zijn.
Onbegrijpelijk en zelfs schandalig dat dit (dubbel)album pas dit jaar op cd verscheen. Wel met extra nummers, als troost.
In dat Spaanse cafe danste wij ole, Maria Magdalena
Met je ogen zo zwart stal je heel mijn hart, Maria Magdalena
Sinds ik jou heb gekust vind ik nergens rust, Maria Magdalena
Ja, jou alleen wil ik steeds om mij heen, Jou en anders geen
Met je ogen zo zwart stal je heel mijn hart, Maria Magdalena
Sinds ik jou heb gekust vind ik nergens rust, Maria Magdalena
Ja, jou alleen wil ik steeds om mij heen, Jou en anders geen
Haha, deze ken ik van de soundtrack van Grand Theft Auto: Vice City.quote:Op zondag 31 oktober 2004 22:15 schreef Modus het volgende:
[afbeelding]
Aneka - Japanese boy
Niemendalletje uit ik denk '81 of '82, nooit meer wat van gehoord daarna. Maar wel leuk om naar te luisteren af en toe .
"You fear Jazz. You fear the lack of rules, the lack of boundaries"
Atmoz cd's, vanuit een discotheek uit Belgie. Ideale muziek om los te koppelen. Futuristic music. Lekker om op te ontspannen en vakantie-oorden te bekijken op internet.
Greatttt...Party..." Keep the spirit alive, the future will survivie " staat nu op, een nummer, om gigantisch om uit je dak te gaan.
" staat nu op, een nummer, om gigantisch om uit je dak te gaan. ff plaatje van uitgaansleven erbij.....
Make the floor burn!!!!!
[ Bericht 26% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 02-11-2004 21:23:04 ]
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Rose Royce - R.R. Express
Op dit moment is er een vrij slechte cover uit van Car Wash, de grootste hit van Rose Royce. Car Wash is een leuk nummer, R.R. Express is geweldig. Pas na een minuut begint de zang, maar dan zit je al een tijdje met je voet het aanstekelijke ritme mee te tikken. Met echte trompetten, een geweldige drummer (Henry Garner, tevens oprichter van de band) en een funky bas. Oorspronkelijk was Rose Royce de begeleidingsband van Edwin 'War! Huh! What is it good for?!' Starr, maar ze kregen gelukkig de ruimte om voor zichzelf te beginnen. In 1981 haalde dit nummer de top 10 in Nederland.
I intend to live forever, or die trying.
Anthrax - She.
Cover van de KISS klassieker. Herkenbaar als Anthrax èn herkenbaar als KISS. Met een superdik gitaargeluid en de drums zijn (duh) een stuk beter dan die van Peter Criss. . Afkomstig van de KISS tribute Kiss my ass.
Cover van de KISS klassieker. Herkenbaar als Anthrax èn herkenbaar als KISS. Met een superdik gitaargeluid en de drums zijn (duh) een stuk beter dan die van Peter Criss. . Afkomstig van de KISS tribute Kiss my ass.
Flash FMquote:Op maandag 1 november 2004 14:17 schreef Zanderrr het volgende:
[..]
Haha, deze ken ik van de soundtrack van Grand Theft Auto: Vice City.
De Narcis van Gabon
Joss Stone, een album dat ik ahum...via via kreeg. Goede stem, een nieuw talent toch wel. Stevige stem heeft ze, krachtig. Luistert lekker weg. Onder welke categorie ze valt? Ik vind het niet eens zozeer de 10 in een dozijn top 40 muziek. Er zit een speciaal tintje aan.
You had me staat nu op, nummer dan weliswaar bekend van de top 40. Zal verder het hele album eens afluisteren nu.
Stem krijgt een 8 van mij...vaak is 8 maximaal...iedere stem is ook anders dus vergelijkingen trekken met bijvoorbeeld Laura Pausini die meteen zacht zingt kan niet eens.
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Blaque - I'm good
Blaque is in 1999 opgericht en staat voor Believe, Life, Achieving, Quest, Unity and Everything (dat verzin ik niet zelf, dat zegt allmusic) en is een vrouwelijk arrenbie trio, net als TLC ooit was. Dit nummer komt uit de film Honey , een vreselijke film uit 2003 met Jessica Alba, die bekend werd met de serie Dark Angel. Dit nummer van Blaque is wel okay, niet de standaard slijmerige arrenbie, maar een fijn uptempo nummer.
I intend to live forever, or die trying.
Rod Stewart & Dolly Parton - Baby it's cold outside
Dit nummer staat op het album Stardust: the great American Songbook part 3 van Rod Stewart. Een veel te lange titel voor een verzameling slaapverwekkende liedjes uit de vorige eeuw. Baby it's cold outside is geschreven door Frank Loesser ergens rond 1950, en is een klassiek voorbeeld van een goed duet. Helaas is de versie van Stewart en Dolly Parton zo dood als Julius Ceasar. Volkomen zielloos wordt de tekst gezongen, de stemmen passen totaal niet bij elkaar: de doorleefde stem van Stewart kan nog wel door de beugel, maar het ijle geluid van Parton doet pijn aan je oren als nagels op een ouderwets schoolbord. Bagger.
Dit nummer staat op het album Stardust: the great American Songbook part 3 van Rod Stewart. Een veel te lange titel voor een verzameling slaapverwekkende liedjes uit de vorige eeuw. Baby it's cold outside is geschreven door Frank Loesser ergens rond 1950, en is een klassiek voorbeeld van een goed duet. Helaas is de versie van Stewart en Dolly Parton zo dood als Julius Ceasar. Volkomen zielloos wordt de tekst gezongen, de stemmen passen totaal niet bij elkaar: de doorleefde stem van Stewart kan nog wel door de beugel, maar het ijle geluid van Parton doet pijn aan je oren als nagels op een ouderwets schoolbord. Bagger.
I intend to live forever, or die trying.
Tom Jones & Cerys Matthews - Baby it's cold outside
In 1999 kwam het album Reload van Tom Jones uit. Op dit album zingt de eeuwig jonge Welshman klassiekers zoals Little green bag en Are you gonna go my way met artiesten uit de jaren '90 van de vorige eeuw, zoals Robbie Williams en The Cardigans. Ook baby it's cold outside, wat oorspronkelijk natuurlijk al een duet was, kreeg een plaats op deze cd. Tom Jones, zelf al gezegend met een geweldige stem, zingt het nummer met Cerys Matthews, van Catatonia. Cerys zingt altijd een beetje hees, alsof ze aangeschoten zijn. Laat ik er niet omheen draaien: Cerys Matthews heeft de geilste stem ooit. En dit duet is een duet zoals het bedoeld is: zanger en zangeres draaien om elkaar heen, vullen elkaar aan, geven elkaar de ruimte. Zo mooi.
In 1999 kwam het album Reload van Tom Jones uit. Op dit album zingt de eeuwig jonge Welshman klassiekers zoals Little green bag en Are you gonna go my way met artiesten uit de jaren '90 van de vorige eeuw, zoals Robbie Williams en The Cardigans. Ook baby it's cold outside, wat oorspronkelijk natuurlijk al een duet was, kreeg een plaats op deze cd. Tom Jones, zelf al gezegend met een geweldige stem, zingt het nummer met Cerys Matthews, van Catatonia. Cerys zingt altijd een beetje hees, alsof ze aangeschoten zijn. Laat ik er niet omheen draaien: Cerys Matthews heeft de geilste stem ooit. En dit duet is een duet zoals het bedoeld is: zanger en zangeres draaien om elkaar heen, vullen elkaar aan, geven elkaar de ruimte. Zo mooi.
I intend to live forever, or die trying.
Lio - Amoureux solitaires
Frans blij hitje uit '81 ofzo met een bijna Lolita-achtig stemmetje. Luisteren en je komt er nooit meer van af. .
Rico - Violent silences
Van mijn broertje gekregen voor mijn verjaardag, en zit er nu voor de eerste keer in. De reviews zijn nogal verschillend van juichend "album of the year" (http://www.atomicduster.com/albumreviews/albums07_04/index.php) tot "mwah" (http://www.barcodezine.com/revricoviolentsilences18062004.htm). Wel wordt er meerdere keren verwezen naar Tricky, Gary Numan en NIN's Trent Reznor, dus daar is men het wel weer over eens. Bevat ook een cover van Talking Heads' "Psycho Killer".
Ik ga hem maar een een paar keer luisteren....
We used to hate people - Now we just make fun of them - It's more effective that way
Elk jaar Towel Day!(2)](3)
Dommage arachide-fromage
Elk jaar Towel Day!(2)](3)
Dommage arachide-fromage
Frank & Mirella - De vissers van San Juan
In 1983 stond dit droeve verhaal hoog in de top 40. Frank & Mirella vertellen de geschiedenis van twee jonge vissers, die strijden om de hand van een meisje. Fernando en Ramon varen samen uit naar dat mooie eiland, maar zij komen daar nooit aan. Alleen de wind weet wat er toen is misgegaan. Een tragedie van drie minuten.
In 1983 stond dit droeve verhaal hoog in de top 40. Frank & Mirella vertellen de geschiedenis van twee jonge vissers, die strijden om de hand van een meisje. Fernando en Ramon varen samen uit naar dat mooie eiland, maar zij komen daar nooit aan. Alleen de wind weet wat er toen is misgegaan. Een tragedie van drie minuten.
I intend to live forever, or die trying.
In alle opzichten...quote:Op donderdag 11 november 2004 12:38 schreef dwerg het volgende:
Frank & Mirella - De vissers van San Juan
Een tragedie van drie minuten.
[ Bericht 100% gewijzigd door MuadDib op 11-11-2004 12:52:44 (magtochvandwerg) ]
In dat Spaanse cafe danste wij ole, Maria Magdalena
Met je ogen zo zwart stal je heel mijn hart, Maria Magdalena
Sinds ik jou heb gekust vind ik nergens rust, Maria Magdalena
Ja, jou alleen wil ik steeds om mij heen, Jou en anders geen
Met je ogen zo zwart stal je heel mijn hart, Maria Magdalena
Sinds ik jou heb gekust vind ik nergens rust, Maria Magdalena
Ja, jou alleen wil ik steeds om mij heen, Jou en anders geen
Ineens kan ik me een betere voorstelling maken. Ze staan ook op 'Mooi was die tijd'.
"Het is oorlog, bedankt Vannoppen, bedankt Van der Linden. Dit is het laatste dat ik voor de Belgische ploeg gedaan heb. Ze kunnen allemaal de boom in."
Improv: Rich Tapestry of Life
Improv: Rich Tapestry of Life
En dat is dan Volume 1. Op Volume 2 staan nog veel meer klassiekers.
Ik luister nu trouwens naar Radio 2.
Ik luister nu trouwens naar Radio 2.
I intend to live forever, or die trying.
The Essential Sly and the Family Stone
Ik kreeg deze cd laatst als vervroegd verjaardagscadeau en ik wist niet echt wat ik er mee aanmoest. Ik mag de muziek van Sly & the Family Stone altijd erg graag horen, maar ik heb de meeste albums al tijden op cd en dan is zo'n verzamelaar eigenlijk hoogst overbodig.
Totdat ik het ding eens echt ging luisteren... want eindelijk zijn deze nummers eens in volle glorie te horen. Mijn oude cd-uitgaves op Epic/Sony klinken alsof er een gordijn over de speakers hangt, terwijl het op deze keurig geremasterde verzamelaar juist lijkt alsof de band bij mij thuis in de huiskamer staat te spelen. Een hele verbetering dus.
Ook op de trackselectie valt nauwelijks iets aan te merken. Sly's beste albums staan nagenoeg integraal op deze dubbelaar verzameld en worden aangevuld met een aantal hits die alleen op single zijn verschenen. Hoewel de meeste nummers inmiddels al dik 30 jaar oud zijn, staat de muziek nog steeds als een huis en is de positieve boodschap ("You can make it if you try") van de meeste teksten ook in de 21e eeuw nog steeds relevant en de moeite waard om gehoord te worden.
"You fear Jazz. You fear the lack of rules, the lack of boundaries"
