MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Hier verder dan maar.
Tangerine Dream - Electronic Meditation
De eerste plaat van Tangerine Dream werd in 1970 uitgebracht. Later zouden ze vooral bekend worden als synthesizer-band, maar dat is totaal andere muziek. Cello's, gitaren, fluiten en drums bepalen het geluid van deze plaat, die vaak doet denken aan Pink Floyd ten tijden van Ummagumma.
De band is overigens vernoemd naar een regel uit "Lucy in the sky with diamonds" van de Beatles, maar ik ken weinig popmuziek die zo ver van de Beatles afstaat.
[ Bericht 5% gewijzigd door Summoner op 02-05-2004 14:09:25 ]
quote:In dit topic kun je plaatsen welk nummer je beluisterd. Om het aantrekkelijk te maken voor anderen om te lezen en discussies te laten ontstaan, is het de bedoeling dat je bij elk nummer een korte review of toelichting zet over of bij het nummer of over de artiest. Het is echter niet de bedoeling dat je slechts een afbeelding van het album en een gekopieerde lap tekst van Allmusic of een andere bron neerzet, het gaat hier om de persoonlijke beleving van muziek. Postopkrikken wordt niet gewaardeerd en beloond met een waarschuwing of erger.
Tangerine Dream - Electronic Meditation
De eerste plaat van Tangerine Dream werd in 1970 uitgebracht. Later zouden ze vooral bekend worden als synthesizer-band, maar dat is totaal andere muziek. Cello's, gitaren, fluiten en drums bepalen het geluid van deze plaat, die vaak doet denken aan Pink Floyd ten tijden van Ummagumma.
De band is overigens vernoemd naar een regel uit "Lucy in the sky with diamonds" van de Beatles, maar ik ken weinig popmuziek die zo ver van de Beatles afstaat.
[ Bericht 5% gewijzigd door Summoner op 02-05-2004 14:09:25 ]
"We shall now tune our Mellotrons and attack culture once again"
Bob Marley - Tree littele birds
Bob Marley en de Wailers
Een engelse commandant kwam op een dag een vrouw tegen. Samen kregen zij een kind: Robert Nesta Marley, beter bekent als Bob Marley. Hij werd 6 februari 1975 in Kingston town.
Zijn pa ging weg hem bij zijn geboorte en Rita moest met haar zoon overleven in de getto van Kingston. Ze verhuisde naar Trenchtown.
Daar leert Robert 2 jongens kennen. Peter Toch en Bunny Livingstone.
Samen zagen hun een kans om uit de getto te ontsnappen doormiddel van reggae. Ze gaan met hun tijd mee van SKA tot reggae.
Bob is nog steeds geen echte rasta, pas als Haile Selassie in 1966 Jamaica bezoekt bekeert hij zich tot het Rastafari.
Ondertussen wordt hij ontdekt en meegenomen naar Engeland
Waar ze in een grote studio komen. Daar maakte zij hun eerste album. Catch a fire. Deze plaat kreeg niet de aandacht dat het verdiende en verkocht niet zo goed totdat: Ze in het voorprogramma van Bruce Springsteen, Sly & fammily Stone mogen.Ze slaan door en hij wordt begroet en toegejuicht door de wereld.
Bob wordt op een gegeven moment door verschillende politieke partijen alle kanten op meegetrokken. Hij verliest wat fans, maar het enige wat Bob wil is vrede.
Eindelijk is het zover, op het ‘One love, one peace concert’.
Lukt het Bob, om Manley en Seaga de twee grote politieke rivalen bij elkaar op het podium te zetten, sterker nog ze schudden elkaars hand! Dat had niemand verwacht. 22 april 1987 wordt nooit meer vergeten. Hiervoor ontvangt Bob de ‘’United Nations Peace Medal ‘’.
In 1979 blijft de band touren door de hele wereld. Het jaar daarna verdiepen ze wat in de roots van de negerbevolking. Ze bereikten minder dan verwacht, maar bij de onafhangkelijks verklaring van Zimbabwe 1980 wordt Bob en zijn band uitgenodigd om op te treden tijdens te festiviteiten. Op 27 september 1980 speelt hij zijn laatste concert in Pittsburg. Het gaat niet goed met ‘m. Onderweg sterft hij in een ziekenhuis in Miami. 11 mei 1981. Hij krijgt de begrafenis van een koning. De autoriteiten zijn allemaal aanwezig en maken van 11 mei Bob Marley dag.
Bob Marley kreeg na de dood van Emperor Haile Selassie een gouden leeuwen ring.
Waar die naar zijn dood is heen gegaan is een raadsel.
Bob Marley en de Wailers
Een engelse commandant kwam op een dag een vrouw tegen. Samen kregen zij een kind: Robert Nesta Marley, beter bekent als Bob Marley. Hij werd 6 februari 1975 in Kingston town.
Zijn pa ging weg hem bij zijn geboorte en Rita moest met haar zoon overleven in de getto van Kingston. Ze verhuisde naar Trenchtown.
Daar leert Robert 2 jongens kennen. Peter Toch en Bunny Livingstone.
Samen zagen hun een kans om uit de getto te ontsnappen doormiddel van reggae. Ze gaan met hun tijd mee van SKA tot reggae.
Bob is nog steeds geen echte rasta, pas als Haile Selassie in 1966 Jamaica bezoekt bekeert hij zich tot het Rastafari.
Ondertussen wordt hij ontdekt en meegenomen naar Engeland
Waar ze in een grote studio komen. Daar maakte zij hun eerste album. Catch a fire. Deze plaat kreeg niet de aandacht dat het verdiende en verkocht niet zo goed totdat: Ze in het voorprogramma van Bruce Springsteen, Sly & fammily Stone mogen.Ze slaan door en hij wordt begroet en toegejuicht door de wereld.
Bob wordt op een gegeven moment door verschillende politieke partijen alle kanten op meegetrokken. Hij verliest wat fans, maar het enige wat Bob wil is vrede.
Eindelijk is het zover, op het ‘One love, one peace concert’.
Lukt het Bob, om Manley en Seaga de twee grote politieke rivalen bij elkaar op het podium te zetten, sterker nog ze schudden elkaars hand! Dat had niemand verwacht. 22 april 1987 wordt nooit meer vergeten. Hiervoor ontvangt Bob de ‘’United Nations Peace Medal ‘’.
In 1979 blijft de band touren door de hele wereld. Het jaar daarna verdiepen ze wat in de roots van de negerbevolking. Ze bereikten minder dan verwacht, maar bij de onafhangkelijks verklaring van Zimbabwe 1980 wordt Bob en zijn band uitgenodigd om op te treden tijdens te festiviteiten. Op 27 september 1980 speelt hij zijn laatste concert in Pittsburg. Het gaat niet goed met ‘m. Onderweg sterft hij in een ziekenhuis in Miami. 11 mei 1981. Hij krijgt de begrafenis van een koning. De autoriteiten zijn allemaal aanwezig en maken van 11 mei Bob Marley dag.
Bob Marley kreeg na de dood van Emperor Haile Selassie een gouden leeuwen ring.
Waar die naar zijn dood is heen gegaan is een raadsel.
http://www.bamosenlamus.nl .... Het trio dat geen 3 namen nodig heeft !
John Coltrane - A Love Supreme (Deluxe Edition)
Deze luxe editie van "A Love Supreme" is een van m'n favoriete items uit m'n hele collectie. Niet omdat ie nou zo limited is, maar omdat het een voorbeeld is van hoe naar mijn mening elk album uitgebracht moet worden. Mooie dikke digipack, mooie foto's aan de binnenkant en een boekje waar je een avond mee kan vullen. En natuurlijk een tweede cd, met een live uitvoering van "A Love Supreme" (zeer de moeite waard!) en interessante alternate takes. Breng je bare bones versie van "A Love Supreme" vandaag nog naar de platenboer voor de 2e hands bakken en haal dit ding, het is een parel.
Led Zeppelin - II
Voor een Led Zeppelin plaat mag je me altijd wakker maken. Zolang het maar na 12 uur is.
Especially Like Sloth - But If What He'll What Ant
Geen flauw idee hoe dit te omschrijven, en geen idee wat ik hiervan moet denken, geschifte Casiokeyboarddeuntjes met een 'zanger' die als Alvin van the Chipmunks klinkt en een 'gastoptreden' van Homer Simpson
quote:But If What He'll What Ant is a rudimentary collection of anti-music that is far beyond comprehension, which makes it both intellectually stimulating and nausea-inducing. ESPECIALLY LIKELY SLOTH is Jason Walton (SCULPTURED, AGALLOCH) under the musical misdirection of Chris Cobb, a mentally handicapped eight year old boy. Built upon the foundation of some pre-programmed Casio keyboard sounds, the final product is a remarkable yet confusing escapade that employs the assistance of some helium and the cast of The Simpsons. Yes, the almighty Homer lends his voice to help decorate an already cluttered audio flea circus, but seriously...a review won't help. So unique it's out of this world...but so unique it's incomprehensible. File this under: ???
Ornette Coleman Trio - At the Golden Circle vol. 2
Spetterend free jazz festijn uit een periode uit Coleman's carriere die veel te vaak gepasseerd wordt. Deze opnames barsten van de energie. Met name "Snowflakes and Sunshine" is gaaf aangezien Ornette in dit nummer een viool helemaal aan gort speelt.
Arcadia - Election day
Simon LeBon, Nick Rhodes en Roger Taylor (de oplettende kijker herkent de namen uit Duran Duran) scoorden in 1985 enkele hits onder de naam Arcadia. De invloed van Nick Rhodes is in Arcadia groter dan in Duran Duran, de hoeveelheid synthesizer in de muziek neemt bijna Trevor Horn-achtige vormen aan (wat in dit nummer versterkt wordt door een korte cameo van Grace Jones). Vrijwel alle geluiden worden nog een keer extra vervormd, ook de typerende stem van Simon LeBon ontkomt er niet aan. Verder is Arcadia gewoon Duran Duran, maar iets meer experiment en iets minder pop. Het bleef overigens bij één album, So red the rose.
I intend to live forever, or die trying.
P.O.D- The Fundamental Elements Of Southtown
een echte ubber plaat
bio
P.O.D. anno 2003 bestaat uit Paul 'Sonny' Sandoval (zanger), Jason Truby (gitarist), Traa Daniels (bassist) en Noah 'Wuv' Bernardo (drummer). Na 11 jaar hard werk is P.O.D. nog steeds één van de meest toonaangevende rockbands van deze tijd.
De leden van P.O.D. groeiden op in de stad San Ysidro, beter bekend als de 'Southtown'. Een diverse gemeenschap vlakbij de grens van Mexico. In 1992 vroeg drummer Wuv, zijn neef en hip hop fan, Sonny om zich bij het hardcore combo te voegen die Wuv samen met Marcos gestart was. Later werd ook de funk-bassist Traa aan de band toegevoegd: P.O.D. was compleet.
Ze speelden podia plat met bands als Green Day, Pennywise, Cypress Hill en The Vandals. De plaatsen waar ze optraden varieerden van skateparken tot grote nachtclubs. Zo verkochten ze maar liefst 40.000 kopieën van hun vier CD's (Snuff The Punk, Brown, Live en The Warrior EP) van hun eigen Rescue Records. Dit leverde aandacht op van grote platenmaatschappijen, waaronder ook Atlantic records, waarmee P.O.D. in 1998 een contract tekende.
Mede door het succes van de singles 'Southtown' en 'Rock The Party (Off The Hook)' steeg het (inmiddels dubbelplatina) album 'The Fundamental Elements Of Southtown' naar nummer 1 op de Billboards Heatseekers chart. Het album werd op de San Diego music awards in 1999 tot album van het jaar uitgeroepen, Rock The Party (Off The Hook) werd 'song of the year' en P.O.D. zelf werd, voor het tweede opeenvolgende jaar, tot beste Hard Rock groep uitgeroepen. Ook stond P.O.D. in 2000 op de jaarlijkse Rolling Stone's 'People Of The Year' lijst.
P.O.D. is een van de hardst werkende bands van Amerika. Het grootste deel van het jaar waren ze aan het touren. Spelende op grote festivals, maar ook in koffieshops, scholen en stadions. Ze waren een van de sensaties op Ozzfest 2000 en ze tourden samen met Staind en Crazy Town voor MTV's Return Of The Rock Tour. Verder traden ze dat jaar nog op met Linkin Park, Primus, Sevendust en Korn (waarmee ze in 2000 ook nog in Amsterdam, en het Nederlandse Dynamo Open Air Festival optraden).
Het, door Rick Rubin geproduceerde, "School Of Hard Knocks" werd P.O.D's. eerste single van 2000. Deze track kwam op de soundtrack van de comedy Little Nicky. Ook verschenen songs van P.O.D. op soundtracks van films als Any Given Sunday, The Blairwitch Project, en Ready To Rumble. Ook verscheen P.O.D. in veel grote Amerikaanse TV programma's zoals de Tonight Show With Jay Leno, The Howard Stern Radio Show, Farmclub.com, MTV's 120 minutes, The Return Of The Rock, Rock N' Jock Bowling en Politically Incorrect With Bill Maher.
Op uitgerekend 11 september 2001 kwam P.O.D.'s 6e album 'Satellite' in Amerika uit (6 januari in Europa). Het album werd opgenomen in drie maanden. Met Howard Benson en Metallica engineer Randy Staub nam P.O.D. bijna 20 nummers op. Tijdens de opnames stond P.O.D.'s muziek filosofie ook weer vooraan. Ze zien zichzelf altijd als een 'open minded' rock band, die rock combineert met vele andere muziekstijlen zoals: hip hop en reggae.
De tekstuele inhoud van het album is krachtig, emotioneel, positief en altijd vol passie. Het behandelt zaken als geloof en de huidige muziek industrie. De nummers 'Thinking About Forever' en 'Satellite' zijn geïnspireerd door de dood van Sonny's moeder.
"Al de grote rock bands waren altijd gedreven door passie en emotie, of het nu negatieve- of positieve emoties zijn," zegt ex-gitarist Marcos. "De meeste rock van vandaag is weinig emotioneel. Het is allemaal gepland en studiowerk. Maar voor ons is het anders, wij geven alles wat we hebben in onze muziek."
"Het is goed als het goed voelt", vindt Traa. "Dat is een P.O.D. regel. Toen ik bij de band kwam was ik erg eigenwijs over wat ik wilde spelen, maar deze gasten hebben me meer open gemaakt voor veel andere soorten muziek. Het belangrijkste met muziek is: Hoe voel je je erbij? Het gaat er niet om of je het leuk vind of niet. Als het goed voelt om naar iets te luisteren, dan is het een goede song. Als het niet goed voelt, dan niet".
Op Satellite wordt P.O.D. ook nog bijgestaan door twee oude helden. De Jamaicaanse reggaezanger Eek-A-Mouse doet mee op het nummer 'Ridiculous'.
Zanger van de punkrock band Soul Brains (vroeger Bad Brains) HR (Human Rights) doet mee op 'Without Jah, Nothin' een punk/reggae song.
De eerste single werd het positieve 'Alive'. Het werd al gelijk een grote hit en haalde, net als Rock The Party 2 jaar eerder, de nummer 1 positie op MTV TRL.
Dit was de eerste single die ook in Europa uitkwam, een aantal maanden later dan in de VS weliswaar. In Engeland en Duitsland haalde het de top 10. In Nederland ging het iets minder voorspoedig (nummer 36 in de Top 40). Wel kreeg Alive redelijk veel airplay op de televisie, mede omdat het 'boxtopper' was op The Box.
De tweede single van het album werd 'Youth Of The Nation'.
"We hadden een keer een show gedaan voor kinderen die naar de Columbine school gingen", zegt Sonny, "ze wilden dat wij daar optraden, voor een soort positieve aanmoediging. We vroegen ons altijd al af: Wat gaat er in die kinderen om?"
"Het was altijd al een onderwerp op tour," voegt Marcos toe. "Ik wil niet zeggen dat het ons geïnspireerd heeft, maar het gaf ons wel de motivatie om iets te schrijven. Op een dag waren we onderweg naar de oefenruimte en we zagen allemaal agenten maar we wisten niet wat er aan de hand was. Later hoorden we het."
Wat er gebeurt was, is tragisch. Op 15 maart 2001 schoot een 15 jaar oude jongen op Santee's Santana High School in San Diego met een revolver in het rond, wat 2 doden en 13 gewonden opleverde.
"We waren in de studio", zegt Traa, "we waren aan het jammen en Marcos speelde wat vage gitaar tonen, Wuv met die donkere drum beats?.het kwam gewoon allemaal zo natuurlijk bijeen, opeens. We zeiden tegen Sonny: kom op, graaf diep en schrijf een verhaal."
"Het was een emotionele situatie", zegt Marcos, "een kamer in de studio had een TV en wij waren naar het journaal aan het kijken, denkend: 'man dit is een rotzooi'. Ik ben de enige van de band die nog geen kinderen heeft maar iedereen had zoiets van, dat konden mijn kinderen geweest zijn, of mijn zusje".
Youth Of The Nation werd in de VS een iets minder grote hit dan Alive. Maar in Nederland werd het een redelijk succes. De videoclip kreeg enorm veel airplay op de toonaangevende muziekzenders als TMF en MTV en haalde zelfs de nummer 6 positie in de TMF Clipparade. Ook haalde de single de top 30.
Na Youth Of The Nation, was het de beurt aan 'Boom'.
"Boom is gewoon een 'fun-song' dat gaat over onze woonplaats San Diego, waarvan wij denken dat daar onze originele sound is ontstaan", zegt Sonny. Opmerkelijk aan Boom is de videoclip waarin P.O.D. acteert als een tafeltennisteam. Boom wordt een bescheiden hit, maar krijgt wel de nodige airplay op TV. Mede omdat MTV een 'making the video' over Boom had gemaakt.
De laatste single van het album werd de 'title track' Satellite. Deze single werd echter alleen in Amerika gereleased.
P.O.D. tourde in 2002 voor het eerst als hoofdact door Europa. Waaronder een optreden in de Melkweg Amsterdam, op 8 mei. Ook was P.O.D. een van de hoofdacts van Pinkpop 2002. Op 2 oktober zou P.O.D. nog optreden in de Heineken Music Hall (Amsterdam) in het kader van de "MTV 5 night stand". Helaas moest P.O.D. dit optreden afzeggen omdat Sonny, door rugproblemen, afgeraden was om op te treden
Op 19 februari 2003 klonk er een geweldige dreun door 'P.O.D. land'. Sonny maakte, door middel van de 'payableondeath.com newsletter', bekend dat Marcos de band heeft verlaten. De vervanger voor Marcos was echter al snel gevonden in de persoon van Jason Truby. Jason, ex-gitarist van hardcore band Living Sacrafice kende P.O.D. al van de tours die ze samen ondernomen hadden.
"We waren altijd al soort van familie, dus de omgang ging makkelijk, ook in muzikale zin.", zegt Jason.
"Met Jason erbij, is er een soort nieuwe 'vibe' ontstaan", vertelt Wuv. "En dat komt zeer gelegen, want we verlangden er al een tijd naar, het pakt echt goed uit".
Traa voegt eraan toe: "Toen Jason in de band kwam, was het alsof hij er altijd al was. Het samenspelen met hem gaat zo gemakkelijk, ongelooflijk, daarboven op is hij ook gewoon een geweldige gitarist".
Tijd om even aan elkaar te wennen was er vrijwel niet. P.O.D. werd al snel gevraagd om de 'lead single' voor de Matrix Reloaded te schrijven. Sonny legt uit: "De film heeft veel bijbelse onderwerpen, en de regisseurs wilde die hele sfeer behouden, daarom vroegen ze ons."
Samen met producer Howard Benson doken ze de studio in en het resultaat was: 'Sleeping Awake'. Een krachtig melodieus nummer dat een nieuw tijdperk voor P.O.D. moet inleiden.
P.O.D. keerde gelijk terug in de studio om de opvolger van het zeer succesvolle album Satellite op te nemen. Het album komt in de VS op 4 november 2003 uit en wordt simpelweg 'Payable On Death' betiteld. Samen met Howard Benson namen ze ongeveer 20 nieuwe nummers op, waarvan waarschijnlijk 15 de uiteindelijke cd zullen halen.
"We zijn er zo enthousiast over, zegt Wuv. "We voelen ons herboren en we kunnen niet wachten totdat de mensen dit te horen krijgen".
Traa voegt toe: "Onze nieuwe muziek is anders dan alles wat we hiervoor gedaan hebben",. "Er zijn nog steeds wat van de oude invloeden, maar er is nog meer een reggae sfeertje".
Dat P.O.D. voor het nieuwe album een nieuwe weg is ingeslagen, moge duidelijk zijn. Dit komt mede door de toevoeging van Jason Truby's kunsten: "Waar het omgaat is: ik speel niet zoals Marcos. Ik speel zoals ikzelf speel, en de rest van de band is daar 'cool' mee, vertelt Jason."
Ook zal Sonny zijn zangtalenten testen als nooit tevoren. Waar de vorige albums vocaal gedomineerd werd door rap en schreeuwen, zal het nieuwe album meer melodieuze zang krijgen. Sonny zelf zegt hierover: "Toen we begonnen en ik in de band kwam, had ik zoiets van: 'ik ben geen zanger'. Ik heb nooit geleerd om te zingen, ik wilde gewoon lol hebben", vertelt hij. "Maar deze gasten moedigen me aan om ook andere dingen te proberen. De nieuwe songs zijn nog steeds hard, maar wij noemen het 'mooi hard'. Het is erg melodieus maar de echt 'P.O.D. intensiteit' zal altijd blijven bestaan."
De eerste single van het nieuwe album zal 'Will You' gaan heten en komt uit op 22 september 2003.
Na al die jaren, heeft P.O.D. nog steeds mede zijn succes te danken aan zijn legioen van trouwe fans, bekend als The Warriors. Deze ongelooflijk loyale fans zorgden ervoor dat "Rock The Party (Off The Hook)" en "Alive" de nummer 1 positie in TRL bereikten. Dat maakt P.O.D. de derde rockband ooit die dat bereikt heeft. De reden voor de passie van de warriors is simpel: P.O.D. is echt, een rockband bij wie het hart en ziel altijd bij de fans ligt.
"We komen niet met trucjes", zegt Wuv trots. "We zijn normale mensen die gewoon lol maken. We vertellen je gewoon ons verhaal."
"We doen wat echt voor ons is" zegt Sonny. "Dat is het. We gaan niet op het podium staan om te preken, we lopen niemand onze mening en geloof op te drukken. Maar we zingen over wat echt is in ons leven, dat is het belangrijkste."
een echte ubber plaat
bio
P.O.D. anno 2003 bestaat uit Paul 'Sonny' Sandoval (zanger), Jason Truby (gitarist), Traa Daniels (bassist) en Noah 'Wuv' Bernardo (drummer). Na 11 jaar hard werk is P.O.D. nog steeds één van de meest toonaangevende rockbands van deze tijd.
De leden van P.O.D. groeiden op in de stad San Ysidro, beter bekend als de 'Southtown'. Een diverse gemeenschap vlakbij de grens van Mexico. In 1992 vroeg drummer Wuv, zijn neef en hip hop fan, Sonny om zich bij het hardcore combo te voegen die Wuv samen met Marcos gestart was. Later werd ook de funk-bassist Traa aan de band toegevoegd: P.O.D. was compleet.
Ze speelden podia plat met bands als Green Day, Pennywise, Cypress Hill en The Vandals. De plaatsen waar ze optraden varieerden van skateparken tot grote nachtclubs. Zo verkochten ze maar liefst 40.000 kopieën van hun vier CD's (Snuff The Punk, Brown, Live en The Warrior EP) van hun eigen Rescue Records. Dit leverde aandacht op van grote platenmaatschappijen, waaronder ook Atlantic records, waarmee P.O.D. in 1998 een contract tekende.
Mede door het succes van de singles 'Southtown' en 'Rock The Party (Off The Hook)' steeg het (inmiddels dubbelplatina) album 'The Fundamental Elements Of Southtown' naar nummer 1 op de Billboards Heatseekers chart. Het album werd op de San Diego music awards in 1999 tot album van het jaar uitgeroepen, Rock The Party (Off The Hook) werd 'song of the year' en P.O.D. zelf werd, voor het tweede opeenvolgende jaar, tot beste Hard Rock groep uitgeroepen. Ook stond P.O.D. in 2000 op de jaarlijkse Rolling Stone's 'People Of The Year' lijst.
P.O.D. is een van de hardst werkende bands van Amerika. Het grootste deel van het jaar waren ze aan het touren. Spelende op grote festivals, maar ook in koffieshops, scholen en stadions. Ze waren een van de sensaties op Ozzfest 2000 en ze tourden samen met Staind en Crazy Town voor MTV's Return Of The Rock Tour. Verder traden ze dat jaar nog op met Linkin Park, Primus, Sevendust en Korn (waarmee ze in 2000 ook nog in Amsterdam, en het Nederlandse Dynamo Open Air Festival optraden).
Het, door Rick Rubin geproduceerde, "School Of Hard Knocks" werd P.O.D's. eerste single van 2000. Deze track kwam op de soundtrack van de comedy Little Nicky. Ook verschenen songs van P.O.D. op soundtracks van films als Any Given Sunday, The Blairwitch Project, en Ready To Rumble. Ook verscheen P.O.D. in veel grote Amerikaanse TV programma's zoals de Tonight Show With Jay Leno, The Howard Stern Radio Show, Farmclub.com, MTV's 120 minutes, The Return Of The Rock, Rock N' Jock Bowling en Politically Incorrect With Bill Maher.
Op uitgerekend 11 september 2001 kwam P.O.D.'s 6e album 'Satellite' in Amerika uit (6 januari in Europa). Het album werd opgenomen in drie maanden. Met Howard Benson en Metallica engineer Randy Staub nam P.O.D. bijna 20 nummers op. Tijdens de opnames stond P.O.D.'s muziek filosofie ook weer vooraan. Ze zien zichzelf altijd als een 'open minded' rock band, die rock combineert met vele andere muziekstijlen zoals: hip hop en reggae.
De tekstuele inhoud van het album is krachtig, emotioneel, positief en altijd vol passie. Het behandelt zaken als geloof en de huidige muziek industrie. De nummers 'Thinking About Forever' en 'Satellite' zijn geïnspireerd door de dood van Sonny's moeder.
"Al de grote rock bands waren altijd gedreven door passie en emotie, of het nu negatieve- of positieve emoties zijn," zegt ex-gitarist Marcos. "De meeste rock van vandaag is weinig emotioneel. Het is allemaal gepland en studiowerk. Maar voor ons is het anders, wij geven alles wat we hebben in onze muziek."
"Het is goed als het goed voelt", vindt Traa. "Dat is een P.O.D. regel. Toen ik bij de band kwam was ik erg eigenwijs over wat ik wilde spelen, maar deze gasten hebben me meer open gemaakt voor veel andere soorten muziek. Het belangrijkste met muziek is: Hoe voel je je erbij? Het gaat er niet om of je het leuk vind of niet. Als het goed voelt om naar iets te luisteren, dan is het een goede song. Als het niet goed voelt, dan niet".
Op Satellite wordt P.O.D. ook nog bijgestaan door twee oude helden. De Jamaicaanse reggaezanger Eek-A-Mouse doet mee op het nummer 'Ridiculous'.
Zanger van de punkrock band Soul Brains (vroeger Bad Brains) HR (Human Rights) doet mee op 'Without Jah, Nothin' een punk/reggae song.
De eerste single werd het positieve 'Alive'. Het werd al gelijk een grote hit en haalde, net als Rock The Party 2 jaar eerder, de nummer 1 positie op MTV TRL.
Dit was de eerste single die ook in Europa uitkwam, een aantal maanden later dan in de VS weliswaar. In Engeland en Duitsland haalde het de top 10. In Nederland ging het iets minder voorspoedig (nummer 36 in de Top 40). Wel kreeg Alive redelijk veel airplay op de televisie, mede omdat het 'boxtopper' was op The Box.
De tweede single van het album werd 'Youth Of The Nation'.
"We hadden een keer een show gedaan voor kinderen die naar de Columbine school gingen", zegt Sonny, "ze wilden dat wij daar optraden, voor een soort positieve aanmoediging. We vroegen ons altijd al af: Wat gaat er in die kinderen om?"
"Het was altijd al een onderwerp op tour," voegt Marcos toe. "Ik wil niet zeggen dat het ons geïnspireerd heeft, maar het gaf ons wel de motivatie om iets te schrijven. Op een dag waren we onderweg naar de oefenruimte en we zagen allemaal agenten maar we wisten niet wat er aan de hand was. Later hoorden we het."
Wat er gebeurt was, is tragisch. Op 15 maart 2001 schoot een 15 jaar oude jongen op Santee's Santana High School in San Diego met een revolver in het rond, wat 2 doden en 13 gewonden opleverde.
"We waren in de studio", zegt Traa, "we waren aan het jammen en Marcos speelde wat vage gitaar tonen, Wuv met die donkere drum beats?.het kwam gewoon allemaal zo natuurlijk bijeen, opeens. We zeiden tegen Sonny: kom op, graaf diep en schrijf een verhaal."
"Het was een emotionele situatie", zegt Marcos, "een kamer in de studio had een TV en wij waren naar het journaal aan het kijken, denkend: 'man dit is een rotzooi'. Ik ben de enige van de band die nog geen kinderen heeft maar iedereen had zoiets van, dat konden mijn kinderen geweest zijn, of mijn zusje".
Youth Of The Nation werd in de VS een iets minder grote hit dan Alive. Maar in Nederland werd het een redelijk succes. De videoclip kreeg enorm veel airplay op de toonaangevende muziekzenders als TMF en MTV en haalde zelfs de nummer 6 positie in de TMF Clipparade. Ook haalde de single de top 30.
Na Youth Of The Nation, was het de beurt aan 'Boom'.
"Boom is gewoon een 'fun-song' dat gaat over onze woonplaats San Diego, waarvan wij denken dat daar onze originele sound is ontstaan", zegt Sonny. Opmerkelijk aan Boom is de videoclip waarin P.O.D. acteert als een tafeltennisteam. Boom wordt een bescheiden hit, maar krijgt wel de nodige airplay op TV. Mede omdat MTV een 'making the video' over Boom had gemaakt.
De laatste single van het album werd de 'title track' Satellite. Deze single werd echter alleen in Amerika gereleased.
P.O.D. tourde in 2002 voor het eerst als hoofdact door Europa. Waaronder een optreden in de Melkweg Amsterdam, op 8 mei. Ook was P.O.D. een van de hoofdacts van Pinkpop 2002. Op 2 oktober zou P.O.D. nog optreden in de Heineken Music Hall (Amsterdam) in het kader van de "MTV 5 night stand". Helaas moest P.O.D. dit optreden afzeggen omdat Sonny, door rugproblemen, afgeraden was om op te treden
Op 19 februari 2003 klonk er een geweldige dreun door 'P.O.D. land'. Sonny maakte, door middel van de 'payableondeath.com newsletter', bekend dat Marcos de band heeft verlaten. De vervanger voor Marcos was echter al snel gevonden in de persoon van Jason Truby. Jason, ex-gitarist van hardcore band Living Sacrafice kende P.O.D. al van de tours die ze samen ondernomen hadden.
"We waren altijd al soort van familie, dus de omgang ging makkelijk, ook in muzikale zin.", zegt Jason.
"Met Jason erbij, is er een soort nieuwe 'vibe' ontstaan", vertelt Wuv. "En dat komt zeer gelegen, want we verlangden er al een tijd naar, het pakt echt goed uit".
Traa voegt eraan toe: "Toen Jason in de band kwam, was het alsof hij er altijd al was. Het samenspelen met hem gaat zo gemakkelijk, ongelooflijk, daarboven op is hij ook gewoon een geweldige gitarist".
Tijd om even aan elkaar te wennen was er vrijwel niet. P.O.D. werd al snel gevraagd om de 'lead single' voor de Matrix Reloaded te schrijven. Sonny legt uit: "De film heeft veel bijbelse onderwerpen, en de regisseurs wilde die hele sfeer behouden, daarom vroegen ze ons."
Samen met producer Howard Benson doken ze de studio in en het resultaat was: 'Sleeping Awake'. Een krachtig melodieus nummer dat een nieuw tijdperk voor P.O.D. moet inleiden.
P.O.D. keerde gelijk terug in de studio om de opvolger van het zeer succesvolle album Satellite op te nemen. Het album komt in de VS op 4 november 2003 uit en wordt simpelweg 'Payable On Death' betiteld. Samen met Howard Benson namen ze ongeveer 20 nieuwe nummers op, waarvan waarschijnlijk 15 de uiteindelijke cd zullen halen.
"We zijn er zo enthousiast over, zegt Wuv. "We voelen ons herboren en we kunnen niet wachten totdat de mensen dit te horen krijgen".
Traa voegt toe: "Onze nieuwe muziek is anders dan alles wat we hiervoor gedaan hebben",. "Er zijn nog steeds wat van de oude invloeden, maar er is nog meer een reggae sfeertje".
Dat P.O.D. voor het nieuwe album een nieuwe weg is ingeslagen, moge duidelijk zijn. Dit komt mede door de toevoeging van Jason Truby's kunsten: "Waar het omgaat is: ik speel niet zoals Marcos. Ik speel zoals ikzelf speel, en de rest van de band is daar 'cool' mee, vertelt Jason."
Ook zal Sonny zijn zangtalenten testen als nooit tevoren. Waar de vorige albums vocaal gedomineerd werd door rap en schreeuwen, zal het nieuwe album meer melodieuze zang krijgen. Sonny zelf zegt hierover: "Toen we begonnen en ik in de band kwam, had ik zoiets van: 'ik ben geen zanger'. Ik heb nooit geleerd om te zingen, ik wilde gewoon lol hebben", vertelt hij. "Maar deze gasten moedigen me aan om ook andere dingen te proberen. De nieuwe songs zijn nog steeds hard, maar wij noemen het 'mooi hard'. Het is erg melodieus maar de echt 'P.O.D. intensiteit' zal altijd blijven bestaan."
De eerste single van het nieuwe album zal 'Will You' gaan heten en komt uit op 22 september 2003.
Na al die jaren, heeft P.O.D. nog steeds mede zijn succes te danken aan zijn legioen van trouwe fans, bekend als The Warriors. Deze ongelooflijk loyale fans zorgden ervoor dat "Rock The Party (Off The Hook)" en "Alive" de nummer 1 positie in TRL bereikten. Dat maakt P.O.D. de derde rockband ooit die dat bereikt heeft. De reden voor de passie van de warriors is simpel: P.O.D. is echt, een rockband bij wie het hart en ziel altijd bij de fans ligt.
"We komen niet met trucjes", zegt Wuv trots. "We zijn normale mensen die gewoon lol maken. We vertellen je gewoon ons verhaal."
"We doen wat echt voor ons is" zegt Sonny. "Dat is het. We gaan niet op het podium staan om te preken, we lopen niemand onze mening en geloof op te drukken. Maar we zingen over wat echt is in ons leven, dat is het belangrijkste."
Dead Raven Choir / Furisubi / Timothy the Revelator - split cd
Negen nummers van Smolken's Dead Raven Choir, ditmaal bijgestaan door Matt Rosin op piano. Voornamelijk gedichten van G.K. Chesterson. Het meest gevarieerde werk dat ik van DRC heb gehoord.
Dan een nummer van Furisubi, een of andere obscure noise/drone artist. Het nummer kan me niet echt boeien.
De laatste vijf tracks zijn van Timothy the Revelator. Hij speelt erg gave psychedelische folk die af en toe wat doet denken aan In Gowan Ring. Zijn stemgeluid lijkt zo nu en dan op dat van Beck. Ik heb eigenlijk nog meer plezier gehad van het werk van Timothy dan dat van Smolken op deze cd.
quote:Third and finally, we have Timothy the Revelator, which is Timothy Renner from Stone Breath. I thought I had heard the Revelator project was formed to play only songs from The Smithsonian Anthology of American Folk Music (his alias referring to Blind Willie Johnson's amazing "John the Revelator"), but these sound like Renner originals to me, in more or less the same 'wyrd folk' category as Stone Breath. Haven't heard Stone Breath but once though, three years ago on a Terrascope comp, and these songs are probably darker, and, like those on Jandek's first couple albs, seem to all be variations on the same chord. I like this 'wyrd folk' shit, for the same reasons I like black metal. (Except it's even wyrder, it's so wyrd that you even have to put little quotation marks around it when you mention it by name.)"
Incantation - Onward to Golgotha
Tijd voor wat brute herrie. Toen ik een jaar of dertien was kocht ik deze plaat, zonder te weten wat ervan te verwachten. Mijn kennis van death metal was toen nog beperkt tot Bolt Thrower en Death. Dat was wel even schrikken!
Fleurety - Last Minute Lies
Vier-track EP van een band die inmiddels samen met een aantal andere grootheden een krachtige antistof vormt voor het voornamelijk slaapverwekkende, redundante, repititieve metal-collectief. Noem het Avant-metal, Post-Metal, Brood met Hagelslag-metal, who cares... het is de toekomst van het genre.
Queens of the Stone Age - First It Giveth (Australian Edition)
Op deze single staat de geweldige Queens versie van "Wake Up Screaming" (Subhumans) en een leuke remix van "You Think I Ain't Worth a Dollar But I Feel Like a Millionaire".
Pere Ubu - The Modern Dance
Dit is zo'n album dat nogal eens verschijnt in de leuke pretentieuze lijstjes van popjournalisten met de 100 beste albums ooit gemaakt. Zelden scoren daar de albums die veel verkocht hebben (geen Eagles, Michael Jackson of Pink Floyd), maar meestal hebben ze wel een overdaad aan zogenaamd invloedrijke platen, die slechts bekend zijn bij popjournalisten en een enkele loslopende nerd.
Ik ga graag met dit soort lijstjes in m'n hand naar de platenboer, om dan thuis te komen met bijvoorbeeld een plaatje van Pere Ubu. Ik moet zeggen dat ik hem tot vandaag niet vaak gedraaid heb. Sterker nog, ik heb hem vanavond misschien wel vaker gedraaid dan al die jaren dat ik hem al in de kast heb staan.
De plaat heeft wel wat overeenkomsten met bijvoorbeeld Captain Beefheart's Trout Mask Replica : ergens is het niet om aan te horen, maar als je je daar niet door laat afleiden dan is het op z'n minst boeiende muziek. Maar misschien gaat deze cd na vanavond weer voor jaren de kast in ....
Om maar even een hoogdravende quote uit Oor's popencyclopedie te halen, waar deze cd een ware classic wordt genoemd :
(met dank aan een ieder die in het schizofrene muziek topic Pere Ubu heeft genoemd, dit was voor mij de reden om deze plaat weer eens uit de kast te halen)quote:De groep maakt erg intuïtieve en intense muziek die nogal eens als ‘psychedelisch ‘ of ‘esoterisch’ wordt omschreven. Het primitivisme van de folk en het experimentalisme van de avantgarde gaan hierbij hand in hand en leiden tot een nieuwe, oorspronkelijke, muzikale taal.
"We shall now tune our Mellotrons and attack culture once again"
Renaissance-The Death of Art
Renaissance oprichter Chris Onss was rond 1991 de death/thrash metal wat hij speelde nogal zat en besloot Renaissance op te richten.Het was in 1e instantie puur muzikaal bedoeld totdat zanger Santiago Janssens er bij kwam.Tot dusver hebben ze nog maar 1 album uitgebracht, the deat of art dus.Dit album heeft 2 nummers: De 40-minuten durende The Death of Art en de 30 minuten durende Archway.Het hele album bestaat uit progessieve death metal met veel klassieke en acoustische stukken erin en tussendoor met voornamelijk mooie cleane zang en,voornamelijk op archway, grunts.Geniaal is dit!
Last night I saw a man walkin' toward a club in Harlem
He had a black case in his hands
Went through the back door and pulled out his gold companion
He closed his eyes and played all night like a self-taught spiritual man
He had a black case in his hands
Went through the back door and pulled out his gold companion
He closed his eyes and played all night like a self-taught spiritual man
Maroon 5
Harder to breathe
In de tienerjaren ontstond het contact tussen zanger en gitarist Adam Levine en drummer Ryan Dusick. Vooral Levine wist toen al dat hij verder wilde in de muziek. Regelmatig hoorde hij op de radio de favoriete nummers van zijn ouders: van de Beatles tot Simon & Garfunkel tot Bob Dylan. Deze artiesten zorgden er ook voor dat Levine geïnspireerd raakte door het singer songwriter fenomeen. Hij wilde dit ook.
Kara's Flowers
In hun tienerjaren komen Levine en Dusick via school in contact met bassist Micky Madden en gitarist Jesse Carmichael. Onder de naam ‘Kara’s Flowers’ de vier regelmatig op, waaronder op hun high school in Los Angeles. Ze vallen op en naast de lessen (behalve Dusick, hij was inmiddels afgestudeerd) begin de mannen met het opnemen van hun debuut album. De band lijkt veelbelovend: ze werken samen met producer Rob Cavallo, die ook al samenwerkte met bands als Green Day, de Goo Goo Dolls en Michelle Branch.
Teleurstelling
‘The Fouth World’ is het resultaat, maar valt bij het publiek totaal niet in de smaak, wat voor de vier een grote teleurstelling is. Ze besluiten zich weer op school te storten, om meteen te kunnen nadenken over de toekomst. Levine begon zich te realiseren wat er in hun muziek misten. Daarbij begon Carmichael het keyboard te bespelen en zagen ze de toekomst weer zitten.
Extra bandlid
Madden en Dusick worden weer opgezocht en de mannen gaan weer samen spelen. Ze voegen bij hun explosieve rock & roll wat meer r&b en wat groovy klanken en een nieuw bandlid (gitarist James Valentine) maakt zijn intrede. Ook de naam was aan de beurt: ‘Kara’s Flowers’ was verleden tijd.
Nieuw
En zo werd Maroon 5 geboren. Met een nieuwe naam, een nieuwe sound en een nieuwe uitstraling zagen de mannen de toekomst rooskleurig tegemoet. Ook deze keer vielen ze al snel op bij verschillende platenmaatschappijen. Met als resultaat dat ze in 2001 weer de studio induiken. Deze keer met producer Matt Wallace (onder andere Faith No More).
Vriendin
Het album werd vrij snel in elkaar gedraaid: de platenmaatschappij zette er haast achter. Iets wat Levine tegenviel. Het moest een topplaat worden en met druk op de ketel voelde hij zich niet lekker tijdens het schrijven van nummers. Voordeel wel dat het op dat moment net uit was met zijn toenmalige vriendin, een goede bron van inspiratie dus. En ook de druk bleek een goede inspiratie; Levine schrijft er twee nummers over.
Songs About Jane
Eén van deze nummers haalt het tot ‘debuut’ single: ‘Harder To Breathe’. Oh, en de titel van het album dat gemaakt wordt heeft de toepasselijke titel ‘Songs About Jane’ – “hoe zal mijn ex nou heten”. Met ‘Harder To Breathe’ scoort Maroon 5, zoals bekend, een enorme hit. En een veelbelovende toekomst.
Discografie
The Fourth World
Songs About Jane (2002)
Harder to breathe
In de tienerjaren ontstond het contact tussen zanger en gitarist Adam Levine en drummer Ryan Dusick. Vooral Levine wist toen al dat hij verder wilde in de muziek. Regelmatig hoorde hij op de radio de favoriete nummers van zijn ouders: van de Beatles tot Simon & Garfunkel tot Bob Dylan. Deze artiesten zorgden er ook voor dat Levine geïnspireerd raakte door het singer songwriter fenomeen. Hij wilde dit ook.
Kara's Flowers
In hun tienerjaren komen Levine en Dusick via school in contact met bassist Micky Madden en gitarist Jesse Carmichael. Onder de naam ‘Kara’s Flowers’ de vier regelmatig op, waaronder op hun high school in Los Angeles. Ze vallen op en naast de lessen (behalve Dusick, hij was inmiddels afgestudeerd) begin de mannen met het opnemen van hun debuut album. De band lijkt veelbelovend: ze werken samen met producer Rob Cavallo, die ook al samenwerkte met bands als Green Day, de Goo Goo Dolls en Michelle Branch.
Teleurstelling
‘The Fouth World’ is het resultaat, maar valt bij het publiek totaal niet in de smaak, wat voor de vier een grote teleurstelling is. Ze besluiten zich weer op school te storten, om meteen te kunnen nadenken over de toekomst. Levine begon zich te realiseren wat er in hun muziek misten. Daarbij begon Carmichael het keyboard te bespelen en zagen ze de toekomst weer zitten.
Extra bandlid
Madden en Dusick worden weer opgezocht en de mannen gaan weer samen spelen. Ze voegen bij hun explosieve rock & roll wat meer r&b en wat groovy klanken en een nieuw bandlid (gitarist James Valentine) maakt zijn intrede. Ook de naam was aan de beurt: ‘Kara’s Flowers’ was verleden tijd.
Nieuw
En zo werd Maroon 5 geboren. Met een nieuwe naam, een nieuwe sound en een nieuwe uitstraling zagen de mannen de toekomst rooskleurig tegemoet. Ook deze keer vielen ze al snel op bij verschillende platenmaatschappijen. Met als resultaat dat ze in 2001 weer de studio induiken. Deze keer met producer Matt Wallace (onder andere Faith No More).
Vriendin
Het album werd vrij snel in elkaar gedraaid: de platenmaatschappij zette er haast achter. Iets wat Levine tegenviel. Het moest een topplaat worden en met druk op de ketel voelde hij zich niet lekker tijdens het schrijven van nummers. Voordeel wel dat het op dat moment net uit was met zijn toenmalige vriendin, een goede bron van inspiratie dus. En ook de druk bleek een goede inspiratie; Levine schrijft er twee nummers over.
Songs About Jane
Eén van deze nummers haalt het tot ‘debuut’ single: ‘Harder To Breathe’. Oh, en de titel van het album dat gemaakt wordt heeft de toepasselijke titel ‘Songs About Jane’ – “hoe zal mijn ex nou heten”. Met ‘Harder To Breathe’ scoort Maroon 5, zoals bekend, een enorme hit. En een veelbelovende toekomst.
Discografie
The Fourth World
Songs About Jane (2002)
The End - Within Dividia
Gave 'mathcore' plaat van The End uit Canada. De stijl doet denken aan Dillinger Escape Plan, Mastodon en Burnt By the Sun. Erg furieus en verschrikkelijk technisch.
Cruachan - Pagan
Omdat Summoner de biografieën die gepost worden te lang vindt houd ik het kort: metal met veel Ierse folk invloeden. En cleane vrouwelijke zang afgewisseld met iets wat tussen screams en grunts in zit. De themas in de nummers hebben voornamelijk met Ierland te maken.
Nothing lasts forever but the certainty of change
Mag wel lang, maar schrijf het dan ook zelf in plaats van ff snel de copy/paste functies aan te wenden.quote:Op donderdag 15 april 2004 00:01 schreef Tokus het volgende:
Omdat Summoner de biografieën die gepost worden te lang vindt houd ik het kort...
Een vriendin kwam dit weekend met deze CD aanzetten:
Stephan Eicher - Carcassone
Stephan Eicher is een zwitserse zanger die afwisselend engels, frans en zwitsers zingt. Hoewel ik die laatste twee talen niet echt kan volgen liggen de nummers wel lekker in het gehoor. De CD bestaat uit afwisselend rustige en stevige rocknummers.
Het is een prettige CD om naar te luisteren en dat terwijl ik de teksten niet echt kan volgen. Misschien wordt het tijd voor een cursusje frans
Stephan Eicher - Carcassone
Stephan Eicher is een zwitserse zanger die afwisselend engels, frans en zwitsers zingt. Hoewel ik die laatste twee talen niet echt kan volgen liggen de nummers wel lekker in het gehoor. De CD bestaat uit afwisselend rustige en stevige rocknummers.
liggen de nummers wel lekker in het gehoor. De CD bestaat uit afwisselend rustige en stevige rocknummers. Het is een prettige CD om naar te luisteren en dat terwijl ik de teksten niet echt kan volgen. Misschien wordt het tijd voor een cursusje frans
"We need to learn to set our course by the stars, not by the light of every passing ship." - Omar N. Bradley
Dream Theater - Images and Words
2e album en meteen de doorbraak voor Dream Theater. Het eerste album met James Labrie. Het geheel is een geweldige afwisseling van metal en prog waarmee de band als het ware de start gaf voor allerhande nieuwe bands die met dezelfde soort muziek kwamen
2e album en meteen de doorbraak voor Dream Theater. Het eerste album met James Labrie. Het geheel is een geweldige afwisseling van metal en prog waarmee de band als het ware de start gaf voor allerhande nieuwe bands die met dezelfde soort muziek kwamen
"Het is oorlog, bedankt Vannoppen, bedankt Van der Linden. Dit is het laatste dat ik voor de Belgische ploeg gedaan heb. Ze kunnen allemaal de boom in."
Improv: Rich Tapestry of Life
Improv: Rich Tapestry of Life
De vriendin die met Stephan Eicher (zie twee posts eerder) op de proppen kwam, heeft ook deze meegebracht:
Patricia Kaas - Le Mot De Passe
Hoewel ik werkelijk geen groot fan ben van franstalige muziek, vind ik dit toch wel een leuke CD. De zangeres heeft een verschrikkelijk mooie stem en de nummers die op deze CD staan passen ook heel goed bij die stem. Ze varieren van hele rustige en relatief simpele maar toch indrukwekkende ballads (bijv. Une Fille de l'est wat eigenlijk vertelt wat er nou zo mooi is aan Lotharingen (als ik mij niet vergis ) - netjes vertaald door de eigenaresse van de CD die geheel toevallig ook franse lerares is ) tot nummers die wat krachtiger overkomen door een orkest wat ijverig meespeelt.
Patricia Kaas - Le Mot De Passe
Hoewel ik werkelijk geen groot fan ben van franstalige muziek, vind ik dit toch wel een leuke CD. De zangeres heeft een verschrikkelijk mooie stem en de nummers die op deze CD staan passen ook heel goed bij die stem. Ze varieren van hele rustige en relatief simpele maar toch indrukwekkende ballads (bijv. Une Fille de l'est wat eigenlijk vertelt wat er nou zo mooi is aan Lotharingen (als ik mij niet vergis ) - netjes vertaald door de eigenaresse van de CD die geheel toevallig ook franse lerares is ) tot nummers die wat krachtiger overkomen door een orkest wat ijverig meespeelt.
) - netjes vertaald door de eigenaresse van de CD die geheel toevallig ook franse lerares is
"We need to learn to set our course by the stars, not by the light of every passing ship." - Omar N. Bradley
Tijd voor een complete Ayreon-luister-sessie en we beginnen met
Ayreon - The Final Experiment
Het allereerste album van Ayreon. Het vertelt het verhaal van de 6e-eeuwse minstreel Ayreon die beelden uit de 21e eeuw doorkrijgt over het lot wat de aarde te wachten staat. Aangenaam album voor een dag als vandaag.....
Ayreon - The Final Experiment
Het allereerste album van Ayreon. Het vertelt het verhaal van de 6e-eeuwse minstreel Ayreon die beelden uit de 21e eeuw doorkrijgt over het lot wat de aarde te wachten staat. Aangenaam album voor een dag als vandaag.....
"We need to learn to set our course by the stars, not by the light of every passing ship." - Omar N. Bradley
De vijfde symfonie van Nielsen!
Geweldig stuk, waarbij in het eerste deel de kleine trommert het orkest moet vernietigen. Ik ga er morgen heen in het Concertgebouw. Ik verheug me d'r al maanden op
Geweldig stuk, waarbij in het eerste deel de kleine trommert het orkest moet vernietigen. Ik ga er morgen heen in het Concertgebouw. Ik verheug me d'r al maanden op
Ekki-Ekki-Ekki-Ekki-PTANG! Zoom-Boing! Z'nourrwringmm
Dirtbox - Uneasy Listening
Dirtbox is een samenwerking tussen John Jowitt (bassist bij oa IQ) en Mark Westwood. Dit is hun enige cd, opgenomen in 1999. De muziek doet echter maar bij vlagen aan IQ en andere progrock bands denken, het is verder echt een samenraapsel van stijlen.
Het openingsnummer Panda Rosa zou je nog als een kruising tussen IQ en Rush zou kunnen zien, en ook Story heeft nog enige IQ invloeden. De rest van de cd is gevuld met kermis-muziek, metal, ska, rap, jazz, ballads, techno en nog veel meer.
John Jowitt is een groot liefhebber van Mr.Bungle, en dat is goed te horen. Of, om er maar even een quote in te gooien :
quote:Prog to me is not about Mellotrons and sounding like some band from 1972 - it is about song arrangement. Try the first Mr Bungle album, which is my favourite ever release and the most prog thing I've ever heard. It includes metal, slap, reggae, etc., in fantastic arrangements.
"We shall now tune our Mellotrons and attack culture once again"
Tangerine Dream - Alpha Centauri (1971)
Op deze tweede cd van Tangerine Dream bestaat de band uit Edgar Froese, Steve Schroyder en nieuwkomer Christoph Franke. Froese en Franke zouden 18 jaar lang de kern van de groep blijven.
De plaat bevat 3 lange instrumentale space-rock nummers; het 22 minuten durende titelnummer wordt wel eens omschreven als de eerste ambient-muziek. Het drumwerk van Franke doet nogal eens aan dat van Nick Mason ( Pink Floyd ) denken, vooral het spel op Fly and Collision of Comas Sola is prachtig.
John Peel koos deze plaat tot "Import of the Year" in 1971.
"We shall now tune our Mellotrons and attack culture once again"
