SP vanaf het begin Dát de SP op zondag 22 oktober 1972 wordt opgericht is eigenlijk niet heel bijzonder. Het is immers de tijd dat er heel veel politieke partijen worden geformeerd, getransformeerd en gedeformeerd. Vooral aan de linkerkant van het politieke spectrum is het een drukke bedoening. Op de poptonen van Beatles, Stones, Bob Dylan en de flower power hebben vooral jonge mensen in West-Europa en Noord-Amerika de aanval op de heilige huisjes van de naoorlogse periode ingezet. "Maatschappijverandering" staat hoog op de verlanglijst van alles wat links is. Het is de tijd van grote idealen. Nederland moet op de schop, het kapitalisme moet verdwijnen en het socialisme zal weldra heersen op aard, om te beginnen in Nederland. In 1972 klinkt dat niet overdreven. De samenleving lijkt op drift.
Van socialisme naar sociaal-isme De SP heet in haar eerste jaren een "maoïstische" partij. Dat wil zeggen dat naast de traditionele marxistische kritiek op het kapitalisme vooral de politieke opvattingen van de Chinese staatsman, die dan het volksrijkste land van de wereld regeert, als leidraad gelden. De grote Mao, die had er toch maar mooi voor gezorgd dat een op de vier wereldburgers géén honger meer had en geen bazen meer boven zich hoefde te dulden - terwijl elders in de wereld onderdrukking en uitbuiting aan de orde van de dag zijn. Mooie zinnen over fraaie idealen maar de SP'ers hebben ze slechts van horen zeggen. Naarmate er meer bekend wordt over China blijkt dat ook daar de werkelijkheid sterk afwijkt van de waan. Dan is de "Chinese liefde" snel voorbij. De jonge SP neemt afstand van buitenlandse leermeesters en wordt een sterk op Nederland gerichte partij. Overal wordt een helpende hand geboden aan buurtbewoners, huurders, consumenten, werknemers. Met enkele eigen medische centra met dokters in loondienst laten de socialisten zien hoe zij met gezondheidszorg willen omgaan. Zo wordt de SP een bijzondere partij: sterk en succesvol aan de basis, maar zonder landelijke uitstraling en opvattingen. Daaraan bestaat ook weinig behoefte. Alles gebeurt lokaal. De partij is weliswaar geregistreerd als landelijke politieke partij maar fungeert in de praktijk als een "federatie van plaatselijke afdelingen".
Vijftien jaar later Vijftien jaar na de oprichting van de SP ziet het politieke landschap er heel anders uit. Het linkse regeerexperiment van van PvdA-voorman Joop den Uyl uit 1973 is in 1977 ten onder gegaan. De populariteit van radicaal-linkse partijen is over. De meeste zijn verdwenen of leiden een kwijnend bestaan. De CPN verliest haar plek in het parlement, en ook de PSP is zijn aantrekkelijkheid goeddeels kwijt. Enkele jaren later zullen de partijen fuseren, samen met de PPR, tot GroenLinks. En de SP? Dat is een verhaal apart. De partij heeft zich ten doel gesteld "naar de mensen toe" te gaan. Vanuit de universiteiten en scholen zijn de merendeels scholieren- en studentenleden in buurten en bedrijven terechtgekomen. Bij gemeenteraadsverkiezingen laten de mensen die met hen te maken krijgen, hun waardering merken. In 1986 telt de SP zo'n 40 raadsleden. Maar bij parlementsverkiezingen tellen voor kiezers andere zaken mee – en daarom komt de SP landelijk niet aan de bak. Elke poging om in de Kamer te komen, mislukt.
SP 2000 en verder De verspreiding van nieuwe denkbeelden gaat soms sneller in de breedte dan in de diepte. Dat blijkt als de spectaculaire groei gepaard begint te gaan met vervelende groeistuipen. Nieuwe SP-raadsleden blijken soms niet te passen in de oude kaders, slecht ingewerkt te zijn; sommigen stappen na een korte carrière alweer op. Botsingen tussen oude kaders en nieuwe leden zijn er ook en de media hebben na alle leuke berichten over de SP ook daar oog voor. Even dreigt de kwantitatieve groei in kwalitatief verlies uit te monden. Met twee congressen in het laatste jaar van de 20ste eeuw stelde de partij zowel organisatorisch als ideologisch orde op zaken. Het partijcongres van 1 mei 1999 besloot, nu de landelijke doorbraak een feit is, voorrang te geven aan datgene waaraan de SP van oorsprong af goed in is: actief zijn op lokaal niveau. En op het congres van 18 december stelde de partij een nieuw beginselprogramma vast, waarin de kernvisie van de SP op de samenleving geformuleerd wordt en dat de alternatieven van de partij op hoofdlijnen aangeeft. Op 23 november 2001 verscheen het boek 'Het geheim van Oss', waarin schrijver Kees Slager in bijna 500 pagina's de geschiedenis van de SP in deze Brabantse provinciestad beschrijft. Voor het eerst is hiervoor gebruik gemaakt van tot dan toe gesloten archieven van de partij.
Het volgende congres vond plaats op 19 januari 2002. Daar stelde de partij het verkiezingsprogramma 'Eerste weg links' vast, alsmede de kandidatenlijst waarmee de SP de Tweede-Kamerverkiezingen van mei 2002 in zou gaan. Ook het 'stem tegen', zo succesvol in 1994 en 1998, werd vervangen door 'stem voor'. In 2002 wilde de SP extra duidelijk maken dat ze niet alleen kritiek had, maar ook nog eens alternatieven aandroeg. Het werden de meest turbulente verkiezingen uit de Nederlandse geschiedenis: allereerst door de moord op Pim Fortuyn (LPF), en vervolgens door de uitslag, waarbij de PvdA en de VVD dramatische nederlagen leden, de LPF de grootste nieuwkomer ooit in de Tweede Kamer werd, en de SP van vijf naar negen zetels ging.
Nadat het kabinet-Balkenende (CDA, VVD, LPF) al na 88 dagen viel door interne problemen, volgden op 22 januari 2003 nieuwe Kamerverkiezingen, die gekenmerkt werden door een nek-aan-nek race tussen CDA en PvdA. Terwijl alle kleinere partijen zetels verloren in de zuigkracht van deze race, wist de SP stemmenwinst te boeken en haar 9 zetels te behouden. Zo werd de SP ook in de Tweede Kamer de vierde partij van het land. In ledental komt de derde plaats (nu nog bezet door de VVD) in zicht. In een jaar tijd groeide de SP met meer dan 10.000 leden.
Standpunten SP sociaal- en financieel-economische doelstellingen - grootschalig investeren in 'sociale wederopbouw', met name in de verbetering van zorg, onderwijs, milieu en veiligheid
- niet méér uitgeven dan binnenkomt, maar voorrang geven aan het inlossen van de 'maatschappelijke schuld' boven de staatsschuld
- herverdelen van lasten en lusten zodat mensen met lage inkomens er flink op vooruit gaan
- privatiseringsprojecten worden bevroren
- regie van de overheid terug op terreinen als zorg, vervoer, telecommunicatie en ruimtelijke ordening
- afschaffen automatische huurverhoging
- verbetering huursubsidie
- hypotheekrenteaftrek garanderen tot 190.588 euro (420.000 gulden), daarboven niet meer
zorg - garanderen van zorg aan iedereen
- nationale zorgverzekering, gebaseerd op solidariteit
- grootschalig investeren
veiligheid en onderwijs - grootschalig investeren
SP Links www.sp.nlhttp://www.parlement.com/9291000/modulesf/g3hetqtw Eigen Mening SP is een goede Partij , die opkomt voor de belangen van de Nederlanders
Foto SP kamerleden ![]()
Jan Marijnissen
![]()
Drs. H. van Bommel
![]()
A.M.V. Gerkens
![]()
Dr. A.C. Kant
![]()
P. de Ruiter
![]()
K. van Velzen
![]()
Drs. F. Vergeer-Mudde
![]()
Mr. J.M.A.M. de Wit
Bron : SP site
dit is eerste van me reeks Partij Topics , Ik hoop dat ik u goed heb geinformeerd
FF aan de Mods ( Mag dit , geef je er een toestemming voor )
Wat vinden jullie van SP , wat zijn jullie voorargumenten en tegenargumenten tegen SP
Voor vrede en rechtvaardigheid - Tegen alle soorten vormen van geweld.