moeite met sociaal contact

quote:

Op zondag 17 oktober 2004 21:17 schreef toktoktok het volgende:

Ik schaam me voor me schaamtes, schaam me dat ik niks doe op een dag, dat ik geen vrienden heb enz. En daar raak ik weer gespannen van, het is gewoon een cirkeltje eigenlijk, of nee meer een spiraal die steeds dieper zakt.

Over die spieren aanspannen enzo, dat deed me niet zoveel eigenlijk,
Maar ik kan alleen wel "blij" zijn, of van muziek genieten, soms krijg ik opeens een heel goed gevoel maar meestal is dat zo kort, en het "slechte" gevoel overheerst altijd nog.

Opzich kan ik me dus wel goed voelen alleen,maar qua bezigheden of contacten schiet ik daar niet veel mee op.

Tja, als het goede gevoel wel soms aanwezig is, is het eigelijk de kunst om het te gaan verlengen. Iedereen heeft weleens een slechte dag, maar punt is kom je er ook weer uit. Soms duurt het heel lang voordat je weer uit een dal kan komen (algemeen bekend), maar hoe meer je weet hoe er sneller uit te komen, hoe korter ook de treetjes worden om er weer uit te kunnen klimmen. Misschien zie je dat een beetje voor je.

Het goede gevoel moet je weten vast te houden. En dat punt is weer iets dat je meer in contact met jezelf komt te staan, met je gevoel, en/of gaat komen, zodat je negatieve gedachtes je niet gaan overheersen en het klotegevoel daardoor ook niet of minder kans krijgt. En zowel, kan er je sneller weer uit komen/klimmen, totdat je op een gegeven moment gewoon eruit springt, eruit huppelt , dat zou helemaal mooi zijn.

Maargoed, je hebt dus (misschien nog) een lange weg te gaan.
Of dat kan zo aanvoelen. Maar we blijven positief. Voordeel: je kan een goed gevoel krijgen en genieten (neem ik aan). Qua contacten en bezigheden, waar je moeite mee hebt (toch?), het enige wat zou kunnen helpen is om in het diepe te springen dus. Het proberen, oefenen. Opzich wil ik mezelf wel als proefkonijn opgeven en misschien nog wel een paar hier. Ik bedoel, ik bijt iig niet en ben ook verlegen op zijn tijd, etc. Wat denk, zou je dat durven?

En wat ik al zei, misschien is het een idee om een gevoelige-mensen-club op te richten ofzo , altijd handig en heb je en wij allemaal gelijk wat (onverplichte) steun whatever aan elkaar. Dat gemail enzo, kost ook alleen maar tijd soms , en schiet er bij mij ook meestal in. We pakken het gewoon groots aan, naja op een kleinschalige manier dan, niks engs aan toch? Uitbreiden dat netwerk .

Nee, deed het je niet zoveel met die spieren, kan me ook wel voorstellen hoor (vooral als je je nog niet optimaal voelt). Het is ook de truc om jezelf een beetje te gaan en kunnen oppeppen en daar is het lichaam een perfect middel bij uitstek voor. Ben je ook zo aan het malen als je in je bed ligt? Probeer eens je aandacht dan op je lichaam te richten, je buik, je benen, etc. Oefenen, oefenen, zal u .

Goed, in de kerstvakantie (dat duurt nog even..helaas ), heb ik sowieso tijd. Pikken we er een dagje uit, krijg je een wodkaatje van mij en alles komt goed. Amorn gaat ook mee (tegen die tijd heb ik vast wel zijn horoscoop af ). En wie er nog meer mee wil, roept maar. Alle schijtbakken, waaronder ik zo nu en dan, meldt u en dan gaan we de uitdaging gewoon aan .

We kunnen het, we kunnen het.. , want we are the best .
Sensitive people rulezzz! Remember that en genieten kunnen we ook, juist zelfs!

_{naja, nou wel weer genoeg gebabbeld voor vandaag. Nog een oppep-tip, maak (of laat) een cd'tje met al jouw lievelings en/of lekkere nr's op (maken)..zalig}

quote:

Op zaterdag 16 oktober 2004 11:38 schreef -DailaLama- het volgende:

[..]

Hoe maak je zo'n opwaartse spiraal?

Beetje laat: maar dat gebeurd doordat je jezelf allereerst eens de tijd en ruimte geeft om dingen verkeerd te doen. Dus accepteren dat het niet erg is om fouten te maken.

Daarna in een proces van trial & error gaan experimenteren met dingen waarvan jij denkt dat je ze zullen helpen meer contact te krijgen. Deze struikelblokken (errors) inzien, en opnieuw proberen, en ze durven te reflecteren met vrienden; zo kom je in een opwaardse spiraal. En daar kan best een tijd over heen gaan...


Sweetygirl: yep. we rule ik bedoel: beter dan hard en versteend.

@ toktoktok:

>mischien denk je ook te veel na(bij wat je doet). Als je minder nadenkt, is er meer plek voor je emoties.(dan krijg je ook betere ideeen, let maar op)
_{ja dat is een beperking van de mens}

>(Creatief)Visualiseren kan trouwens ook helpen.
Je doet je ogen dicht, relaxed en probeert je zo goed en zo concreet mogelijk voor je hoofd halen wat je wil in het leven. Je geeft jezelf toestemming voor datgene wat je wil(vaak een grote stap). Doe je ogen dicht en fantaseer creatief waar je van droomt etc.etc.
_{ik doe het voortdurend}

[ Bericht 3% gewijzigd door amornl87 op 20-10-2004 20:18:24 ]

Zijn er nog meer gevoelige, complexe mensen?

dr staan heel goeie dingen in ook!

Hahaha, damn, anders ga je ook gewoon in je eentje uit hey, te erg gewoon

quote:

Op zaterdag 6 november 2004 15:07 schreef toktoktok het volgende:
Zodat mensen niet mij niet verlegen maken of kwetsen enz.

Kwetsbaarheid ontstaat wanneer je macht als iets buiten je beschouwt. Bijvoorbeeld de macht die jouw omgeving op jou uitoefent of jouw betekenis die je toekent aan uiterlijke dingen. Geloof mij, macht zit IN je. Ik kan je hier zo niet in een paar regels vertellen hoe dit zit. Ga boeken lezen zou ik zeggen over het onderwerp. Dat is als je het probleem echt wil aanpakken en dit topic niet hebt gestart uit zelfmedelijden. Klinkt hard, maar je moet hard zijn voor je zelf. Aanpakken dat probleem! Je leeft maar 1 keer! Fuck alles, jouw geluk komt eerst toch?

quote:

Op zaterdag 6 november 2004 15:07 schreef toktoktok het volgende:
Als ik vrij heb , dan heb ik bijna niks te doen, en daar baal ik echt van,

"ik heb een fiets om te fietsen, maar niemand om naar toe te fietsen."
En vooral door me tegenstrijdige "gedachtengang"snap ik niks van mezelf, ik wil wel vrienden/mensen om me heen, om samen dingen te doen. Maar niet op de manier hoe ik nu ben.

Als ik nou perfect was geweest had ik wel vrienden durven te maken, en mensen aanspreken enz.

Dat is nu mijn gedachten eigenlijk.

Dat eerste regeltje daar heb ik ook nog weleens last van. maar oiver wat je verder schrijft : ik denk niet dat je moet streven naar perfectie... niemand is perfect al lijkt dat soms van de buitenkant wel zo en je zal t ook nooit worden. Je moet gewoon niet perfect willen zijn. Ik weet niet wat voor school je nu doet, maar misschien moet je uitkijken naar de periode die erna gaat komen (ligt er natuurlijk aan hoelang je er nog moet zitten) ik was dolblij dat de middelbare school over was en dat ik een herkansing kreeg. die herkansing heb ik gebruikt om vrienden te maken.

quote:

Op zaterdag 6 november 2004 15:19 schreef toktoktok het volgende:

[..]

dat heb ik op me vorige school ook gedacht, Ik dacht een soort "nieuwe"start te maken, maar dat lukt niet, ik loop gewoon tegen dezelfde dingen aan. Ik kan wel de eerste paar weekjes mezelf anders voordoen dan ik ben maar daarna niet meer, en wordt het me teveel. En trek ik me terug enz. enz. enz.

mmm ok dat is lastig, maar misschien heb je dan niet de juiste personen opgezocht? ik heb bijvoorbeeld helemaal op het einde van mijn middlebare school nog een ander groepje mensen ontdekt, die eigelijk veel beter paste bij mij dan de "vrienden" (met heele vette aanhalingstekens) waar ik altijd mee om was gegaan. Het was toen eigelijk al te laat om die mensen nog verder te leren kennen dus dat is ook niet veel meer geworden (was neit meer nodig want middelbare school was over toen). Maar het gaf wel aan dat er nog mogelijkheden waren geweest als ik het echt gewild had.
Maar het is lastig om jou situatie in te schatten, nu weet ik alleen dat je naar school gaat. niet wat voor school ofzo (dat kan nogal verschil maken in wat voor soort mensen er rondlopen).

quote:

Op zaterdag 6 november 2004 15:30 schreef toktoktok het volgende:
ik zit op mbo..

maar ik denk niet dat ik "toevallig"tegen de verkeerde mensen aan loop. Er moeten altijd wel paar mensen van de 30 zijn waarmee je omgaan kunt.
Nog iets: Ik ga alleen maar met mensen "om"als ik weet dat ze me geen intieme vragen zullen stellen, en dat ze me niet kwetsen. En vaak vind ik die mensen best wel "nerderig"(ja klinkt arrogant) Maar meestal zullen hun je niet kwetsen, en dan kan ik me tenminste een beetje "beter dan hun"voelen.
Het is eigenlijk erg gemeen, en ik schiet er ook niks mee op , want eigenlijk vind ik die mensen helemaal niet leuk als vrienden ofzo. Maar praat alleen maar met ze omdat ze me geen "kwaad"zullen doen.

Hahahahahahahaha Wat ben jij een wous

quote:

Op zaterdag 6 november 2004 15:30 schreef toktoktok het volgende:
ik zit op mbo..

maar ik denk niet dat ik "toevallig"tegen de verkeerde mensen aan loop. Er moeten altijd wel paar mensen van de 30 zijn waarmee je omgaan kunt.
Nog iets: Ik ga alleen maar met mensen "om"als ik weet dat ze me geen intieme vragen zullen stellen, en dat ze me niet kwetsen. En vaak vind ik die mensen best wel "nerderig"(ja klinkt arrogant) Maar meestal zullen hun je niet kwetsen, en dan kan ik me tenminste een beetje "beter dan hun"voelen.
Het is eigenlijk erg gemeen, en ik schiet er ook niks mee op , want eigenlijk vind ik die mensen helemaal niet leuk als vrienden ofzo. Maar praat alleen maar met ze omdat ze me geen "kwaad"zullen doen.

Dat klinkt heel herkenbaar hoor. Ik denk dat het een soort weg van de minste weerstand is. Ik voel me in het begin bij zulke mensen ook beter thuis omdat je dan zelf de sfeermaker kan uithangen dat kan wel goed zijn voor je zelfvertrouwen. Maar als zulke mensen te stil blijven en ze willen nooit wat leuks doen (dat hoeft niet eens uitgaan te zijn) dan is de lol er wel snel vanaf.
Maar er zal toch wel een tussenoplossing zijn? dus mensen die iets minder "nerderig" (ik gebruik dat woord liever niet eigelijk) zijn maar wel iets leukere vrienden zijn qua activiteiten enzo, maar weer neit gelijk van die mensen die ervan houden elkaar lekker af te zeiken.

quote:

Op zaterdag 6 november 2004 15:40 schreef Zero2Nine het volgende:

[..]

hmmmm.... what's up with the name boy?

quote:

Op zaterdag 6 november 2004 17:02 schreef Zero-Nine het volgende:

[..]

hmmmm.... what's up with the name boy?

nou Zero2Nine staat voor Serotonine.

Oxazepam should do the trick.

[ Bericht 0% gewijzigd door Xebrozius op 06-11-2004 19:17:49 ]

quote:

Op zaterdag 6 november 2004 15:30 schreef toktoktok het volgende:
ik zit op mbo..

maar ik denk niet dat ik "toevallig"tegen de verkeerde mensen aan loop. Er moeten altijd wel paar mensen van de 30 zijn waarmee je omgaan kunt.
Nog iets: Ik ga alleen maar met mensen "om"als ik weet dat ze me geen intieme vragen zullen stellen, en dat ze me niet kwetsen. En vaak vind ik die mensen best wel "nerderig"(ja klinkt arrogant) Maar meestal zullen hun je niet kwetsen, en dan kan ik me tenminste een beetje "beter dan hun"voelen.
Het is eigenlijk erg gemeen, en ik schiet er ook niks mee op , want eigenlijk vind ik die mensen helemaal niet leuk als vrienden ofzo. Maar praat alleen maar met ze omdat ze me geen "kwaad"zullen doen.

Jij bent een type persoon die elk contact uit de weg gaat omdat je diep van binnen weet dat je oppervlakkig bent en nooit echt iets zult zijn in het leven.
Net zoals 98% van de bevolking trouwens.
Dat je je zelf arrogant vind terwijl je op het MBO zit maakt je toch wel dat je kampt met een grootheidswaan die zelfs Hitler nog niet had.
Je misbruikt het contact vermijden van anderen als argument omdat jij beter dan ze bent.
Maar guess what, de losers in jouw ogen kunnen zeggen wat ze denken van anderen, hebben relativatie vermogen en kunnen wél tegen kritiek.
Dit gezegd hebbende moet je inderdaad wel stoppen met school en gewoon werkloos in een flatje gaan wonen en een kluizenaar worden die tot zijn eenzame dood misbruik zal maken van onze sociale voorzieningen.
En met ONZE voorzieningen bedoel ik de mensen die werken, nauwelijks angst ervaren en wél durven te leven.
Mijn god, ik zou er niet aan moeten denken dat ik jou onder me zou moeten hebben als manager.
Zodra ik je zou bekritiseren zou je ongeveer uitbarsten in huilen en nachten slecht slapen omdat ik dingen heb gezegd waar je bang voor bent...

Je bent een enorme lafaard, dat is wat je bent.
Je bent niet bijzonder, je bent niet meer, je bent niet beter, je bent niet verstandiger, en je bent te laf om er zelf een einde aan te maken.
Kom dan niet aan met je gemekker dat je in niet staat bent om te functioneren in een sociale omgeving, maar doodleuk verkondigd dat je je wel beter voelt dan de rest.
Dat is hetzelfde als een dakloze die niet om kan gaan met de sociale druk in deze maatschappij maar die doodleuk verklaart dat hij zich beter voelt dan de rest.

Je zou eens weten wat de rest anders vind van die zwerver...

uit gesloten topic:

quote:

Op donderdag 9 december 2004 01:06 schreef toktoktok het volgende:


Ik wil dit even van me afschrijven , met welk doel weet ik nog niet.

Toen ik nog klein was en op de basischool zat , was ik erg stil en verlegen. Ik praate heel zachtjes en durfde niks.
Ik durfde niet bij iemand te spelen, niet te ver van huis, en niet het schoolplein op in de pauze's.
Gym vond ik ook heel eng, en kwetsend. Omdat ik daar erg slecht in was.
En het erg vernederend was om af te gaan voor 30 andere kinderen die naar je staan te kijken.
Ik had weinig vrienden, ookal vond iedereen me wel een aardige jongen.
Maar ik was niet "stoer".

Op het VMBO veranderde weinig. Gym was nog steeds een hel voor mij, en ik keek er al de dag voordat we gym zouden hebben tegen op.
Telkens weer af gaan , en daardoor nog onzekerder gedragen. Wat het alleen maar verergert.
Tijdens de vmbo periode had ik in het begin 4 "basischool vrienden" En dat eindigde in 2.
De laatste jaren van het VMBO werd ik steeds onzekerder. Iedereen ging uit, maar ik had daar geen vrienden voor en durfde het niet.

Nu zit ik op het MBO, en ben 18 jaar, heb geen vrienden. Heb niks te doen. En school gaat slecht en vind het erg om er te zijn.
En voel me ook anders dan andere mensen, Ik leef maar een beetje alleen. Vul me tijd met onnutige dingen. Zoals internet, en zelfs dan verveel ik me..

Ik weet het zelf gewoon niet meer. Ik heb een soort angst voor andere mensen.
Vroeger kon je dat nog afschuiven op "hij is verlegen"maar nu.. het is echt een probleem geworden.
En heb ook een erg nutteloos gevoel, Durf ook geen rijlessen te nemen, niet omdat ik bang ben voor het autorijden, maar voor de instructeur die naast me zit en dingen aan me gaat vragen enzo.

Onbewust of misschien ook wel bewust schuif ik al me problemen af om me uitelijk, ik weet gewoon dat ik niet lelijk ben. Maar me gevoel zegt het tegenovergestelde.
En denk ik altijd dat als ik nou super knap was geweest wel een leuk en sociaal leven had gehad. Omdat ik dan niet zo onzeker hoef te zijn. En mensen vanzelf wel naar mij toe zouden komen.

Ik dacht dat het vanzelf wel goed zou komen, maar nu ik 18 ben , merk ik dat het niet vanzelf goed komt. Ik zit in de knoop, en weet niet hoe ik uit deze "cirkel "kom.

Ik probeer me negatieve gedachten te vermijden, me gevoelens te onderdrukken, maar moet het nu echt even van me af schrijven.
Zelf zie ik geen "oplossing". En heb ik een nutteloos gevoel.

Ik wil iets bereiken!, iets leuks iets waar ik trots op kan zijn. En geen standaard leven.
Maar ik ben niet het juiste mens daarvoor, ik en al zo "anti-sociaal"dus hoe kan ik nou iets bereiken.

Nu stop ik even,anders wordt het wel erg langdradig.
Misschien herkent iemand "dit"en kan me helpen.

waarom wordt hier geen nieuwe topic van gemaakt? deze staat al bijna vol. en vol = vol op fok. dit geeft toch weer een hele andere wending aan de discussie zou je zeggen.

Ik herken d'r wel een heel deel in.
Doordat ik vroeger behoorlijk veel gepest ben was ik ook erg bang om niet normaal gevonden te worden. Vooral toen het pesten eenmaal voorbij was had ik hier last van omdat ik dacht dat dat pesten wel weer zou beginnen als ik gewoon mezelf was.
Hierdoor ben je bang voor situaties waar je het gevoel hebt dat je iets kan verliezen. Ook kun je zo jezelf niet zijn. Gelukkig voor mij ben ik toen ik een jaar of 16 was tot de conclusie gekomen dat niet de hele wereld tegen je is en dat mensen die je niet accepteren zoals je bent meestal zelf gewoon de moeite niet zijn. Ik heb in die tijd ook een tijdje bij een psycholoog gelopen, dat heeft mij flink geholpen te veranderen. Probeer niet al je problemen zelf op te lossen als je het idee hebt dat je problemen je boven t hoofd groeien.

Dat gevoel niet normaal te zijn is zowieso een hele grappige. Ik had dat vroeger heel sterk, terwijl ik nu meer het idee heb, wie heeft 'normaal' verzonnen, iedereen heeft z'n moeilijkheden, z'n struikelblokken, enige verschil is dat je van jezelf weet dat je je d'r druk over maakt.

quote:

Op zaterdag 6 november 2004 19:15 schreef Xebrozius het volgende:

[..]

Jij bent een type persoon die elk contact uit de weg gaat omdat je diep van binnen weet dat je oppervlakkig bent en nooit echt iets zult zijn in het leven.
Net zoals 98% van de bevolking trouwens.
Dat je je zelf arrogant vind terwijl je op het MBO zit maakt je toch wel dat je kampt met een grootheidswaan die zelfs Hitler nog niet had.
Je misbruikt het contact vermijden van anderen als argument omdat jij beter dan ze bent.
Maar guess what, de losers in jouw ogen kunnen zeggen wat ze denken van anderen, hebben relativatie vermogen en kunnen wél tegen kritiek.
Dit gezegd hebbende moet je inderdaad wel stoppen met school en gewoon werkloos in een flatje gaan wonen en een kluizenaar worden die tot zijn eenzame dood misbruik zal maken van onze sociale voorzieningen.
En met ONZE voorzieningen bedoel ik de mensen die werken, nauwelijks angst ervaren en wél durven te leven.
Mijn god, ik zou er niet aan moeten denken dat ik jou onder me zou moeten hebben als manager.
Zodra ik je zou bekritiseren zou je ongeveer uitbarsten in huilen en nachten slecht slapen omdat ik dingen heb gezegd waar je bang voor bent...

Je bent een enorme lafaard, dat is wat je bent.
Je bent niet bijzonder, je bent niet meer, je bent niet beter, je bent niet verstandiger, en je bent te laf om er zelf een einde aan te maken.
Kom dan niet aan met je gemekker dat je in niet staat bent om te functioneren in een sociale omgeving, maar doodleuk verkondigd dat je je wel beter voelt dan de rest.
Dat is hetzelfde als een dakloze die niet om kan gaan met de sociale druk in deze maatschappij maar die doodleuk verklaart dat hij zich beter voelt dan de rest.

Je zou eens weten wat de rest anders vind van die zwerver...

nee dit is slimme tekst *proest*

quote:

Op donderdag 9 december 2004 14:28 schreef partychickie het volgende:

[..]

Nee, dit is een slimme tekst. *proest*

Jij presteert het om één enkele simpele zin te verneuken.
En ten tweede heb ik in dat verhaal helemaal niet gezegd dat ik slimmer ben.

quote:

Op donderdag 9 december 2004 13:37 schreef Zero2Nine het volgende:
waarom wordt hier geen nieuwe topic van gemaakt? deze staat al bijna vol. en vol = vol op fok. dit geeft toch weer een hele andere wending aan de discussie zou je zeggen.

Mwaoh, nog 69... en na deze post 68 postings te gaan...
TS is hetzelfde, probleem is min of meer (nog) hetzelfde. Dan kiezen wij liever voor duidelijkheid binnen één topic.

Volgens mij is de openingspost typerend voor het opgroeien. Zelf kan ik me ook wel vinden erin, tijdens studie heb ik verplicht mensen leren kennen die ik liever niet had leren kennen. Je wordt verplicht in een groep gegooid met de meest uiteenlopende mensen waar je nauwelijks iets mee te maken wilt hebben. Kan a-sociaal over komen maar ik kies liever zelf mensen uit die me liggen dan dat ik verplicht in een sociale omgeving terecht kom zomaar.

Op een gegeven moment wordt je volwassen en gaan contacten anders lopen als het goed is, je leert meer van positieve contacten en ontwikkeld jezelf op die manier in de positieve zin van het woord.

Als je volwassen bent en je komt klootzakken tegen dan neem je die klootzakken ook minder serieus en denk je vanzelf :" Ach, die hoef ik toch niet iedere dag te zien". Zit je gebonden aan mensen dan is het een ander verhaal. Maar dan heb je nog de werkplek waar je tot je 65 ste in moet verkeren, ook daar lopen klootzakken tussen. Dan is het ook een kwestie van of :" Die lui negeren" of van : "Die lui hard aanpakken zodat je zelf niet gestressed raakt". De confrontratie aangaan dus.

En zo zit het hele leven vol relaties waar je moeite mee kunt hebben, de kunst is om goed te kunnen balanceren. En jezelf niet klote laten voelen door anderen, want dat is het absoluut niet waard.

Je kunt nog beter 10 vijanden maken dan jezelf slechter te laten voelen. Alles voor je eigen gezondheid denk ik maar.
Jezelf voorop plaatsen is een must in het leven. Nooit inleveren, en dan ook nooit. Geen graantje toegeven.

Kortom : Een flinke dosis egoisme is wel gewenst tegenwoordig, en dat is niet eens een slechte eigenschap volgens mij. Hard om hard, tand om tand. En bevalt het de ander niet, dikke pech. What comes around goes around. Etc etc

Je moet het leven een beetje als fokken zien, ieder woord krijgt zijn weerwoord. En heb je eenmaal de smaak te pakken dan valt op ieder woord een weerwoord te geven. Iemand zegt : " Je ziet er slecht uit" vervolgens kun je je slecht voelen door die uitspraak of je pakt het anders aan en komt met een weerwoord. Een weerwoord als : " Ik voel me wel goed, en dat is belangrijker". Of je valt aan en zet een andere zet in het schaakspel, zo van : " Maar gelukkig heb ik niet zo'n puist op de nek zoals jij die hebt". ( Doet me denken aan Eddy Murphy in een van zijn films, over your mother is as fat as...en dan steeds een schepje erboven op doen)

Dat is het spel dat het leven heet. Praten/voor jezelf opkomen/weten waar je voor staat dat is aan te leren, sommigen leren het al vanaf het begin maar dat wil niet zeggen dat ze ooit een zinnig woord eruit hebben geslagen. Hoewel ze zonder zinnige woorden wel meningeen discussie de kop in kunnen drukken, maar dat komt dan door een hoog assertiviteits-gehalte. En daarbij is een mens dynamisch, je kunt volgens mij van Bush zelfs een afgestudeerde chemicus maken als je hem goed traind.

Woord ---> weerwoord --> woord ---> weerwoord........mep--> slag-->schop
Actie ---> reactie

_{Je kunt natuurlijk ook in het verdomhoekje gaan zitten tot het einde van het bestaan, maar of je daar gelukkiger van wordt is een tweede}

[ Bericht 5% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 09-12-2004 15:50:14 ]

quote:

Op donderdag 9 december 2004 15:03 schreef Xebrozius het volgende:

[..]

Jij presteert het om één enkele simpele zin te verneuken.
En ten tweede heb ik in dat verhaal helemaal niet gezegd dat ik slimmer ben.

Heb ik gezegd dan dat jij zei dat je slimmer was? Wie denk jij dat je bent om zulke dingen te typen? Dat vraag ik mij af.

Wat is Nederlands toch een vervelende taal, vooral het schrijven, nouja...

Ik zal het kort proberen te vertellen. Ten eerste Nederland loopt flink achter op het gebied van mentale gezondheid. Verlegen is een oud woord. Sociaal zijn zit in ieder mens. Als een baby geboren wordt heeft het geen angsten behalve voor harde geluiden, en nog wat van dat soort natuurlijke angsten. Zeker GEEN sociale angsten.

Waar moet je dan kijken? Waar ligt het probleem? Zeker NIET bij jezelf. De taak van de ouders is om je in een zelf-verzekerd zelfstandig individu te laten groeien en te helpen. Hier schiet 90% te kort.

Ik kan een heel verhaal houden, maar als je sociale problemen hebt dan ligt dat aan je ouders, waarschijnlijk hebben ze je emotioneel misbruikt, messchien physiek/sexueel/spiritueel zelfs. Zij hebben jou als kind gebruikt om hun benodigdheden te vervullen. Hierdoor ga je door de ogen van andere mensen leven, je ontwikkeld geen volledige indentiteit.

Stop om je zelf de schuld te geven, plaats de verantwoordlijkheid waar het hoort.

Mocht je jezelf lelijk vinden dan kan je altijd je haar anders doen, zonnebanken, of gaan fitnessen, hier moeten je ouders bij helpen. Als ze niet aan je zien dat je ongelukkig bent en je niet helpen komen ze waarschijnlijk ook uit een dysfunctioneel gezin. Ik zal maar niet beginnen over mijn ouders.

Vergeet al die complete onzin over verlegen zijn, sociale fobieen, dat is een mooie business voor de psychiatrie om je vol met pillen te gooien.

Wat jij nodig hebt is een goede discussie met je ouders, en therapie. Sociale fobie is een grap, het is je ouders verantwoordelijkheid en niet aan jezelf. Uiteraard gaat niemand je meer gelukkig maken en moet je zelf actie ondernemen, en bereid zijn te veranderen, niemand doet het meer voor je, maar leg aub de verantwoordlijkheid op de juiste plaats.

Zoek is wat informatie over dysfunctionele gezinnen, misbruik, en "co-dependency."

Sorry dat ik een beetje aan het prediken ben, maar veel advies hier snijdt echt geen hout.

quote:

Op donderdag 9 december 2004 15:59 schreef sazu het volgende:
Wat is Nederlands toch een vervelende taal, vooral het schrijven, nouja...

Ik zal het kort proberen te vertellen. Ten eerste Nederland loopt flink achter op het gebied van mentale gezondheid. Verlegen is een oud woord. Sociaal zijn zit in ieder mens. Als een baby geboren wordt heeft het geen angsten behalve voor harde geluiden, en nog wat van dat soort natuurlijke angsten. Zeker GEEN sociale angsten.

Waar moet je dan kijken? Waar ligt het probleem? Zeker NIET bij jezelf. De taak van de ouders is om je in een zelf-verzekerd zelfstandig individu te laten groeien en te helpen. Hier schiet 90% te kort.

Ik kan een heel verhaal houden, maar als je sociale problemen hebt dan ligt dat aan je ouders, waarschijnlijk hebben ze je emotioneel misbruikt, messchien physiek/sexueel/spiritueel zelfs. Zij hebben jou als kind gebruikt om hun benodigdheden te vervullen. Hierdoor ga je door de ogen van andere mensen leven, je ontwikkeld geen volledige indentiteit.

Stop om je zelf de schuld te geven, plaats de verantwoordlijkheid waar het hoort.

Mocht je jezelf lelijk vinden dan kan je altijd je haar anders doen, zonnebanken, of gaan fitnessen, hier moeten je ouders bij helpen. Als ze niet aan je zien dat je ongelukkig bent en je niet helpen komen ze waarschijnlijk ook uit een dysfunctioneel gezin. Ik zal maar niet beginnen over mijn ouders.

Vergeet al die complete onzin over verlegen zijn, sociale fobieen, dat is een mooie business voor de psychiatrie om je vol met pillen te gooien.

Wat jij nodig hebt is een goede discussie met je ouders, en therapie. Sociale fobie is een grap, het is je ouders verantwoordelijkheid en niet aan jezelf. Uiteraard gaat niemand je meer gelukkig maken en moet je zelf actie ondernemen, en bereid zijn te veranderen, niemand doet het meer voor je, maar leg aub de verantwoordlijkheid op de juiste plaats.

Zoek is wat informatie over dysfunctionele gezinnen, misbruik, en "co-dependency."

Sorry dat ik een beetje aan het prediken ben, maar veel advies hier snijdt echt geen hout.

Natuurlijk ligt dat niet aan ouders. niet elk kind is hetzelfde. Als hij broers en zussen heeft hoeft daa rniks mee aan de hand te zijn. Hoe kan dat dna?

En als oefening kan je dit doen, zal weinig helpen, maar je zal je je een stukje zekerder voelen;

Binnen een week moet je met 50 mensen op straat oog-contact maken en als je ze eenmaal ziet een relaxte lach geven, voelt het goed zeg dan "hallo" of "hoi", of wat je relaxed vindt.

Je zult zien dat de meeste oog-contact vermijden, wat best best grappig is om te zien. Maak een beetje lol ermee.

Zo kan je iedere week iets verder gaan, kort gesprek beginnen met mensen in een winkel, kort gesprekje op straat. Vergeet niet te lachen!

3de week wat langere gesprekken, zorg dat je wat boeiends te melden hebt, of beter nog, luister goed naar wat de gene zegt, niemand boeit het wat jij eigenlijk te melden hebt in het begin.

En zo verder, maar eerst raad ik je therapie aan, kan serieus goed helpen, en wees niet bang om wat therapuiten te screenen, want sommige zijn niet zo lijp als het normale volk, bij wijs van spreke

De schuld op anderen leggen is makkelijk. En tuurlijk heeft opvoeding ook invloed, en opleiding en nog meer. En persoonlijke eigenschappen. Zelfs je sterrenbeeld heeft invloed. Al die factoren bij elkaar zorgen voor het complete plaatje van wie je bent. Wie je bent op dat moment, want wie je kunt zijn is heel iets anders. Invloed op je eigen ik, je haalt je ideale ik niet naar boven door anderen de schuld te geven. Hoewel het wel een uitlaatklep kan zijn. Ik geef dan de opleiding de schuld, waar ik in rijtjes moest staan alsof ik in dienst zat en waar je continu je bek moest houden anders kreeg je consequenties van je gedrag, ze hadden de rem er al opgezet voordat ik kon adem halen. Ze hebben al mijn vrijheid ontnomen toen ik in een belangrijke fase zat van mijn leven, ik weet niet in welke jaren een mens zich ontwikkelt. Volgens mij ergens op de basisschool? Of nog eerder? Kan van alles zijn dat het ontwikkelen remt, dat kan al in de baarmoeder gebeuren Een of andere storing in je hersens en je zit met de gebakken peren. Etc etc etc....volgens mij is er dus voor alle geestelijke problemen geen oorzaak die vast staat. Wederom het complete plaatje dat mensheid inhoudt. Human Beings. How to be a Human being in 10 lessons...nee dat zou makkelijk zijn

Het gaat erom, dat de topic starter niet tevreden is met zichzelf. En daar moet hij of zij wat aan doen. En de enige oplossing is door actie te ondernemen en de uitdaging aan te gaan. De wilderniss in, de jungle in die het leven heet. Proberen om een grote mond op te zetten tegen anderen, wie weet werkt het verhelderend om gewoon eens een voorbijganger vol uit te schelden. Daarna verder gaan naar een lagere stap en gesprekken voeren, zolang doorgaan totdat het goed gaat.

En nooit opgeven uiteraard. Opgeven is voor...... losers. En dat wilt niemand zijn volgens mij.

Ik dnek inderdaad dat het weinig helpt. Dat is toch het probleem, die drempel over komen.

quote:

Op donderdag 9 december 2004 16:17 schreef Dromenvanger het volgende:
De schuld op anderen leggen is makkelijk. En tuurlijk heeft opvoeding ook invloed, en opleiding en nog meer. En persoonlijke eigenschappen. Zelfs je sterrenbeeld heeft invloed. Al die factoren bij elkaar zorgen voor het complete plaatje van wie je bent. Wie je bent op dat moment, want wie je kunt zijn is heel iets anders. Invloed op je eigen ik, je haalt je ideale ik niet naar boven door anderen de schuld te geven. Hoewel het wel een uitlaatklep kan zijn. Ik geef dan de opleiding de schuld, waar ik in rijtjes moest staan alsof ik in dienst zat en waar je continu je bek moest houden anders kreeg je consequenties van je gedrag, ze hadden de rem er al opgezet voordat ik kon adem halen. Ze hebben al mijn vrijheid ontnomen toen ik in een belangrijke fase zat van mijn leven, ik weet niet in welke jaren een mens zich ontwikkelt. Volgens mij ergens op de basisschool? Of nog eerder? Kan van alles zijn dat het ontwikkelen remt, dat kan al in de baarmoeder gebeuren Wie weet.

Het gaat erom, dat de topic starter niet tevreden is met zichzelf. En daar moet hij of zij wat aan doen. En de enige oplossing is door actie te ondernemen en de uitdaging aan te gaan. De wilderniss in, de jungle in die het leven heet. Proberen om een grote mond op te zetten tegen anderen, wie weet werkt het verhelderend om gewoon eens een voorbijganger vol uit te schelden. Daarna verder gaan naar een lagere stap en gesprekken voeren, zolang doorgaan totdat het goed gaat.

En nooit opgeven uiteraard. Opgeven is voor...... losers. En dat wilt niemand zijn volgens mij.

Denk dat je ook beetje je denkwijze daarvoor moet veranderen, anders kun je drempels nooit over. Dat je leert door te doen is sowieso waar, maar begin er maar eens mee.

quote:

Op donderdag 9 december 2004 16:20 schreef partychickie het volgende:

[..]

Denk dat je ook beetje je denkwijze daarvoor moet veranderen, anders kun je drempels nooit over. Dat je leert door te doen is sowieso waar, maar begin er maar eens mee.

Volgens mij is het verstand op nul zetten verstandiger. Als je denkt dan komt er vaak niets van door twijfels. Je kunt dan beter niet denken maar doen. En wat heb je aan overwegen? Het enige antwoord is vaak " Doen". Als je niet doet, dan zit je vast en ben je kluisenaar voor het leven.

In ieder geval de eerste stap zetten en de wijde wereld intrekken, ergens moet de eerste stap zijn, en dan niet meer de keutel intrekken, doorgaan tot het bittere eind.

quote:

Op donderdag 9 december 2004 16:04 schreef partychickie het volgende:

[..]

Natuurlijk ligt dat niet aan ouders. niet elk kind is hetzelfde. Als hij broers en zussen heeft hoeft daa rniks mee aan de hand te zijn. Hoe kan dat dna?

Zoals je zegt he, niet iedereen is hetzelfde. Messchien heeft zijn broers en zussen een andere behandeling gekregen.

Wat bijna altijd geld is dat wanneer iemand naar school gaat, gespiegeld krijgt wat hij altijd over zichzelf heeft gevoelt door de mensen om hem heen. Voel je je als kind al ellendig door slechte ouders dan zullen mensen je op school ook ellendig behandelen.

Je kan niks meer en minder in je leven krijgen dat wat je zelf-beeld is. Heb je als kinds af aan een slecht zelf-beeld, messchien wel het zwarte eendje van de familie, dan wordt je dat ook op school, omdat je geen ander beeld van jezelf hebt. Mensen gaan je niet aardig behandelen als je saai of raai bent, dat is tegen de realiteit vechten.

Goed book: Psycho Cybernetix - Maxwell Maltz

quote:

Op donderdag 9 december 2004 16:23 schreef Dromenvanger het volgende:

[..]

Volgens mij is het verstand op nul zetten verstandiger. Als je denkt dan komt er vaak niets van door twijfels. Je kunt dan beter niet denken maar doen.

In ieder geval de eerste stap zetten en de wijde wereld intrekken, ergens moet de eerste stap zijn, en dan niet meer de keutel intrekken, doorgaan tot het bittere eind.

Zeker doorgaan dat moet je ook wel. Maa rik heb zelf dremplels alleen kunnen overwinnen doordat ik het wel moest. Verstand op nul zetten gaat niet.

quote:

Op donderdag 9 december 2004 16:23 schreef sazu het volgende:

[..]

Zoals je zegt he, niet iedereen is hetzelfde. Messchien heeft zijn broers en zussen een andere behandeling gekregen.

Wat bijna altijd geld is dat wanneer iemand naar school gaat, gespiegeld krijgt wat hij altijd over zichzelf heeft gevoelt door de mensen om hem heen. Voel je je als kind al ellendig door slechte ouders dan zullen mensen je op school ook ellendig behandelen.

Je kan niks meer en minder in je leven krijgen dat wat je zelf-beeld is. Heb je als kinds af aan een slecht zelf-beeld, messchien wel het zwarte eendje van de familie, dan wordt je dat ook op school, omdat je geen ander beeld van jezelf hebt. Mensen gaan je niet aardig behandelen als je saai of raai bent, dat is tegen de realiteit vechten.

Goed book: Psycho Cybernetix - Maxwell Maltz

Nou je hebt me nog steeds niet kunnen overtuigen. mijn broer heeft dezelfde opvoeding als mij hoor, maar die heeft er eccht geen last van gehad.

Altijd vrienden gehad overal bijgehoort. Ik heb lieve ouders.

nee dat is het niet. dus volgende theorie graag.

quote:

Op donderdag 9 december 2004 16:17 schreef Dromenvanger het volgende:
De schuld op anderen leggen is makkelijk. En tuurlijk heeft opvoeding ook invloed, en opleiding en nog meer. En persoonlijke eigenschappen. Zelfs je sterrenbeeld heeft invloed. Al die factoren bij elkaar zorgen voor het complete plaatje van wie je bent. Wie je bent op dat moment, want wie je kunt zijn is heel iets anders. Invloed op je eigen ik, je haalt je ideale ik niet naar boven door anderen de schuld te geven. Hoewel het wel een uitlaatklep kan zijn. Ik geef dan de opleiding de schuld, waar ik in rijtjes moest staan alsof ik in dienst zat en waar je continu je bek moest houden anders kreeg je consequenties van je gedrag, ze hadden de rem er al opgezet voordat ik kon adem halen. Ze hebben al mijn vrijheid ontnomen toen ik in een belangrijke fase zat van mijn leven, ik weet niet in welke jaren een mens zich ontwikkelt. Volgens mij ergens op de basisschool? Of nog eerder? Kan van alles zijn dat het ontwikkelen remt, dat kan al in de baarmoeder gebeuren Een of andere storing in je hersens en je zit met de gebakken peren. Etc etc etc....volgens mij is er dus voor alle geestelijke problemen geen oorzaak die vast staat. Wederom het complete plaatje dat mensheid inhoudt. Human Beings. How to be a Human being in 10 lessons...nee dat zou makkelijk zijn

Het gaat erom, dat de topic starter niet tevreden is met zichzelf. En daar moet hij of zij wat aan doen. En de enige oplossing is door actie te ondernemen en de uitdaging aan te gaan. De wilderniss in, de jungle in die het leven heet. Proberen om een grote mond op te zetten tegen anderen, wie weet werkt het verhelderend om gewoon eens een voorbijganger vol uit te schelden. Daarna verder gaan naar een lagere stap en gesprekken voeren, zolang doorgaan totdat het goed gaat.

En nooit opgeven uiteraard. Opgeven is voor...... losers. En dat wilt niemand zijn volgens mij.

STERRENBEELD? Komop man, ik respecteer iemand ze denkbeelden compleet, maar dat heeft niks met je sociale competencie te maken. Van dat soort advies dwaal je af.

Je zelf-beeld wordt gemaakt als je in de ogen van je moeder kijkt, een kind haalt het beeld wat het van zichzelf heeft van zijn moeders gezicht voornamelijk. Ongelukkige moeder bij geboorte, kind dat ook ongelukkig wordt.

Nouja succes poster, het belangrijkste ingredient voor geluk in het leven is: uithouden en doorzetten. Als je van je fouten leert kan je nooit verliezen.

quote:

Op donderdag 9 december 2004 16:30 schreef sazu het volgende:

[..]

STERRENBEELD? Komop man, ik respecteer iemand ze denkbeelden compleet, maar dat heeft niks met je sociale competencie te maken. Van dat soort advies dwaal je af.

Je zelf-beeld wordt gemaakt als je in de ogen van je moeder kijkt, een kind haalt het beeld wat het van zichzelf heeft van zijn moeders gezicht voornamelijk. Ongelukkige moeder bij geboorte, kind dat ook ongelukkig wordt.

Nouja succes poster, het belangrijkste ingredient voor geluk in het leven is: uithouden en doorzetten. Als je van je fouten leert kan je nooit verliezen.

Ach..de een gelooft dit de ander geloof dat. Lijkt wel alsof je kwaad wordt

Ik geloof in het totaal pakket van factoren. Ik ben tweeling en mijn sterrenbeeld heeft veel invloed in hoe ik ben als mens. Waarom denk je dat er anders zoveel gedaan wordt aan astrologie en het lezen van de sterren? Doen ze dat voor jan lul?

quote:

Op donderdag 9 december 2004 16:30 schreef sazu het volgende:

[..]

STERRENBEELD? Komop man, ik respecteer iemand ze denkbeelden compleet, maar dat heeft niks met je sociale competencie te maken. Van dat soort advies dwaal je af.

Je zelf-beeld wordt gemaakt als je in de ogen van je moeder kijkt, een kind haalt het beeld wat het van zichzelf heeft van zijn moeders gezicht voornamelijk. Ongelukkige moeder bij geboorte, kind dat ook ongelukkig wordt.

Nouja succes poster, het belangrijkste ingredient voor geluk in het leven is: uithouden en doorzetten. Als je van je fouten leert kan je nooit verliezen.

Volgensmij heb jij een trauma met je ouders .

quote:

Op donderdag 9 december 2004 16:23 schreef sazu het volgende:

[..]

Zoals je zegt he, niet iedereen is hetzelfde. Messchien heeft zijn broers en zussen een andere behandeling gekregen.

Wat bijna altijd geld is dat wanneer iemand naar school gaat, gespiegeld krijgt wat hij altijd over zichzelf heeft gevoelt door de mensen om hem heen. Voel je je als kind al ellendig door slechte ouders dan zullen mensen je op school ook ellendig behandelen.

Je kan niks meer en minder in je leven krijgen dat wat je zelf-beeld is. Heb je als kinds af aan een slecht zelf-beeld, messchien wel het zwarte eendje van de familie, dan wordt je dat ook op school, omdat je geen ander beeld van jezelf hebt. Mensen gaan je niet aardig behandelen als je saai of raai bent, dat is tegen de realiteit vechten.

Goed book: Psycho Cybernetix - Maxwell Maltz

En dit raakt ook kant nog wal

En boeken lezen om wijzer te worden is gebrek aan eigen inzicht. Je legt je eigen denkbeelden vast aan de hand van wat iemand anders denkt. Klakkeloos andermans ideeen overnemen, hoe makkelijk.

Mensen zijn individuen en zouden op een bepaald punt in hun leven wanneer de nood hoog is, alles van zich af moeten kunnen zetten. En dan werkt jou vingertje niet van, zwart schaapje. Dat is verleden tijd, je moet iets doen aan de situatie in het nu, en terug kijken en schuld verleggen is dan iets dat de ontwikkeling alleen maar tegen houdt.

Het gaat om het nu. De topic starter is nu niet tevreden, durft nu niets. Dan moet hij iets doen aan zijn huidige manier van denken. En die manier van denken verander je volgens mij totaal niet door je te focussen op je verleden. Je moet iets doen met je positieve karaktereigenschappen die dus ook in je sterrenbeeld naar voren komt.

Alle positieve karaktereigenschappen uitbuiten tot die koe geen melk meer geeft.

quote:

Op donderdag 9 december 2004 16:34 schreef Dromenvanger het volgende:

[..]

Ach..de een gelooft dit de ander geloof dat. Lijkt wel alsof je kwaad wordt

Ik geloof in het totaal pakket van factoren. Ik ben tweeling en mijn sterrenbeeld heeft veel invloed in hoe ik ben als mens. Waarom denk je dat er anders zoveel gedaan wordt aan astrologie en het lezen van de sterren? Doen ze dat voor jan lul?

Daar moet je natuurlijk in geloven in astrologie. Maar met het idee ben ik het wel eens. Het ligt een beetje aan je persoonlijkheid.

quote:

Op donderdag 9 december 2004 15:52 schreef partychickie het volgende:

[..]

Heb ik gezegd dan dat jij zei dat je slimmer was? Wie denk jij dat je bent om zulke dingen te typen? Dat vraag ik mij af.

Wie ben jij om mij te veroordelen? .
En wie denk jij wel dat je bent?
Zomaar advies geven aan een wildvreemde.. Mag ik je sociale diploma's even zien?

quote ipv edit

Ik dacht dat jij aan het veroordelen was .

quote:

Op donderdag 9 december 2004 16:34 schreef partychickie het volgende:

[..]

Volgensmij heb jij een trauma met je ouders .

Je wilt niet weten! Heb bijna me vader uit me huis gegooit! Beste wat ik ooit hebt gedaan.

Mensen onderschatten de invloed van hun ouders, en overschatten hunzelf, jammer want als ze 40 worden hebben ze een mid-life crisis.

Oja tip voor de poster, hierdoor ga je je automatisch goed voelen of je het nou leuk vindt of niet:

1. Ga sporten, vooral bodybuilden, komen hormonen los, ga je je als jonge god voelen.
2. Stop met TV kijken, de sociale propaganda, vooral feministisch getint van amerikaanse bodem knaagt steeds grotere gaten in je. Leef niet de dromen van een ander.

Heeft voor mij gewerk. Tv kijken... wat een grap

quote:

Op donderdag 9 december 2004 16:36 schreef partychickie het volgende:

[..]

Daar moet je natuurlijk in geloven in astrologie. Maar met het idee ben ik het wel eens. Het ligt een beetje aan je persoonlijkheid.

Het gaat niet eens zozeer over de astrologie. Sommige mensen geloven nergens in, dus ik zal de moeite ook niet doen om te overtuigen meer

Het gaat om iets doen op het moment van nu. Jezelf een trap onder de kont verkopen, actie ondernemen en niet onder de stoel gaan zitten.

quote:

Op donderdag 9 december 2004 16:38 schreef Xebrozius het volgende:

[..]

Wie ben jij om mij te veroordelen? .
En wie denk jij wel dat je bent?
Zomaar advies geven aan een wildvreemde.. Mag ik je sociale diploma's even zien?

Waa rheb je mij advies zien geven dna?

quote:

Op donderdag 9 december 2004 16:42 schreef sazu het volgende:

[..]


Mensen onderschatten de invloed van hun ouders, en overschatten hunzelf, jammer want als ze 40 worden hebben ze een mid-life crisis.

Dan zijn die mensen dat zelf schuld en laten ze zich teveel beinvloeden. Kom op, mensen moeten in wezen sterk genoeg zijn om daar boven te staan. Lekker huilen en je ouders de schuld geven, dat werkt zeker.

Als slachtoffer rol komt dat over. De kracht tot genezing zit in de mens zelf.

Wat is er mis met zelf-overschatting? Je legt de lat 10 meter te hoog, springt niet hoog genoeg. Pech gehad, volgende keer beter. Je oefent zo vaak met de lat hoger leggen totdat het wel lukt.

Zelf-overschatting kan positief zijn, in ieder geval 1000 keer beter dan de schuld op anderen te leggen en je hele leven als ziele-piet door het leven te gaan. Zo blijf je ongelukkig tot het einde der tijden.

quote:

Op donderdag 9 december 2004 16:43 schreef Dromenvanger het volgende:

[..]

Het gaat niet eens zozeer over de astrologie. Sommige mensen geloven nergens in, dus ik zal de moeite ook niet doen om te overtuigen meer

Het gaat om iets doen op het moment van nu. Jezelf een trap onder de kont verkopen, actie ondernemen en niet onder de stoel gaan zitten.

Helemala mee eens. alleen sommige mensne kunnen zichzelf die trap niet verkopen.

quote:

Op donderdag 9 december 2004 16:35 schreef Dromenvanger het volgende:

[..]

En dit raakt ook kant nog wal

En boeken lezen om wijzer te worden is gebrek aan eigen inzicht. Je legt je eigen denkbeelden vast aan de hand van wat iemand anders denkt. Klakkeloos andermans ideeen overnemen, hoe makkelijk.

Mensen zijn individuen en zouden op een bepaald punt in hun leven wanneer de nood hoog is, alles van zich af moeten kunnen zetten. En dan werkt jou vingertje niet van, zwart schaapje. Dat is verleden tijd, je moet iets doen aan de situatie in het nu, en terug kijken en schuld verleggen is dan iets dat de ontwikkeling alleen maar tegen houdt.

Het gaat om het nu. De topic starter is nu niet tevreden, durft nu niets. Dan moet hij iets doen aan zijn huidige manier van denken. En die manier van denken verander je volgens mij totaal niet door je te focussen op je verleden. Je moet iets doen met je positieve karaktereigenschappen die dus ook in je sterrenbeeld naar voren komt.

Alle positieve karaktereigenschappen uitbuiten tot die koe geen melk meer geeft.

Haha! Ok in ben het met compleet niets eens wat je zegt, maar ik ben serieus blij dat een een eigen filosofie hebt gevonden

Wat ik noujuist zeg is dat de meeste mensen geen volledige identiteit hebben doordat ze afhankelijk zijn van hun ouders, hen hele concept over het leven is niet door hun zelf bedacht, maar door hun ouders erin gegoten. Cultuur en de media spelen hierbij natuurlijk ook een grote rol, maar een stuk minder dan de ouders.

quote:

Op donderdag 9 december 2004 16:44 schreef partychickie het volgende:

[..]

Waa rheb je mij advies zien geven dna?

Je geeft tips...
Doe je nou alsof je zo dom bent, of hunker je gewoon naar de dankbaarheid van de topicstarter zodat je jezelf in de spiegel kunt aankijken en kunt zeggen:
"Yes! Ik heb een totaal onbekende geholpen met mijn labiele gewauwel.. Ik heb wél een reden om op deze aardkloot kostbare zuurstof te verbruiken.
Zie je wel, mensen vinden me aardig.. ECHT aardig".