Op 7 november postte je dat ze nog steeds samen woont met haar huidige vriend, is dat nog steeds zo?quote:Op woensdag 24 november 2004 06:49 schreef Sjorz het volgende:
Ik weet via-via dat ze wel "haar ogen openhoudt" voor andere potentiele lovers,
Ze kijkt inmiddels om naar anderen? Nou dat lijkt me dan duidelijk, ze wil toch niet weg bij die vent en het is gewoon een spelletje dat ze speelt. En die vent van haar maar lachen ... ze is afhankelijk van hem.quote:Op woensdag 24 november 2004 06:49 schreef Sjorz het volgende:
Tja... er wordt niet echt veel contact meer onderhouden these days. Ik weet via-via dat ze wel "haar ogen openhoudt" voor andere potentiele lovers, dus ik geloof het allemaal wel.
...
Tja. Ze wil wel weg bij haar ex. Sterker nog, ze heeft ondertussen een huis gekocht en ze gaat er over 'n paar maanden wonen. Dat is uitgemaakte zaak, contracten getekend. Dus dat ze weg wil bij hem, dat geloof ik wel. Vind het alleen wat laf hoe ze met mij omgaat. Want ik heb me inderdaad misschien veel te afhankelijk opgesteld, maar ze laat mij best hard vallen. En misschien heeft ze genoeg aan haar hoofd, maar dit is toch echt niet leuk. Helaas. Volgende keer beter.quote:Op woensdag 24 november 2004 17:08 schreef Vanderdonk het volgende:
[..]
Ze kijkt inmiddels om naar anderen? Nou dat lijkt me dan duidelijk, ze wil toch niet weg bij die vent en het is gewoon een spelletje dat ze speelt. En die vent van haar maar lachen ... ze is afhankelijk van hem.
Nouja je kan blij zijn want uiteindelijk is zij degene die dadelijk de klos is zodra hij een ander gevonden heeft want dan schopt ie haar keihard eruit met die avontuurtjes van haar als excuus terwijl ze bij hen niks meer te halen heeft.
Correct. De "andere potentiele kandidaat" is trouwens ondertussen al heel serieus. Ik begin langzaam om te turnen en in te zien dat die dame met haar ex toch niet zo leuk is en nu merk ik hoe leuk het is als de interesse vooral van die andere meid lijkt te komen. Dat is gewoon aanstekelijk en als ik nu zou mogen kiezen zou het al lastig worden...quote:Op woensdag 24 november 2004 17:56 schreef HenryHill het volgende:
Nou, lijkt me een uitgemaakte zaak. Links laten liggen en verder niet meer naar om kijken. En in't vervolg potentiele kandidaten uitkiezen die wat minder gezeik en drama opleveren
Life goes on he? Op zich wel grappig zo'n very-slow-chat-topic als dit wordt.quote:Op woensdag 15 december 2004 13:27 schreef Cancel het volgende:
Zo Sjorz.. still alive dus. Jammer dat het zo loopt man. Ik moet effe snel typen want ik moet zo weg. Maar wil toch nog ff meedoen aan dit topic voordat ik het weer 2 maandne uit het oog verlies.
Het lijkt wel of we echt precies dezelfde meid hebben gehad. Bij mij ging het allemaal iets sneller. Die van mij is nu met een andere collega (ja ja) en in eerste instantie boterde het op een gegeven moment niet echt meer tussen ons (roddels op de werkvloer zijn niet goed!!). We hebben het uitgepraat en op zich is alles goed nu. Laatst weer met elkaar gewerkt zelfs... Dat ze met die andere collega is daar was ik in eerste instantie niet echt blij mee. Maar ik weet hoe ze in elkaar zit en het is weer een tussendoortje. Hij wordt lekker gebruikt... ik niet...
Ik had me ook al op een andere meid (wederom een collega) gestort... Liep wel redelijk in het begin maar een na een maandje begon ik toch te merken dat het niet ging... Helaas... op naar de volgende dan maar haha..Alsjeblieft niet weer een collega... daar moet ik nu toch echt mee ophouden!
Niet doen. De enige reden waarom je haar als de ware ziet is omdat ze je aandacht geeft maar toch onbereikbaar is. Focus je aandacht nou gewoon op je meissie, daar heb je veel meer aan.quote:Op donderdag 16 december 2004 16:46 schreef Sjorz het volgende:
...maar het gevoel blijft echt knagen dat de betreffende dame die aan het splitten is (begin komend jaar krijgt ze de sleutel van haar eigen appartementje) nog steeds de ware voor mij is.
(...) en weer echt he-le-maal dat gevoel dat zij "the one" is, er is verder niets gebeurd, maar zij blijft mij ook het gevoel geven dat het van haar kant ook best mogelijk is ofzo. Alleen zal dat niet op korte termijn zijn.
Denk ik ook. Je bent duidelijk niet haar Gift from God want anders had ze allang veel meer werk van je gemaakt.quote:Op donderdag 11 november 2004 11:50 schreef Hihat het volgende:
Ik krijg steeds meer het idee dat je gewoon haar steun-en-toeverlaat bent in deze voor haar moeilijke periode. Heeft ze tenminste een soort arm om haar heen bij het verwerken van haar stukgelopen relatie. Deze situatie duurt waarschijnlijk voort totdat ze weer verliefd wordt. Maar niet op jou.
Je verspilt je tijd.
Op wat voor manier afstand genomen? Minder mailen of gewoon helemaal geen contact meer behalve als het werkgerelateerd is?quote:Op zaterdag 15 januari 2005 12:28 schreef Quembel het volgende:
9 dagen geleden afstand genomen van een collega waar ik al meer dan een jaar stapelverliefd op ben. Het gevoel is wederzijds, desondanks zullen wij nooit samen komen.
De tegenstrijdige signalen... je belooft elkaar los te laten maar de aantrekkingskracht is weer des te groter. De stiekeme aanrakingen in het voorbijgaan, het aankijken, dingen die je niet zegt of juist wel.
De weekenden zijn het lastigs omdat er dan complete stilte is, geen mail meer, geen (telefoon-)gesprekken.
Ik heb hem in volle overtuiging laten gaan, (ik hoop) nu definitief want het vreet teveel energie, hopen op iets dat niet komt, dat niet kan.
Het is idd klote om elkaar steeds weer tegen te komen op werk. Ik was op een gegeven moment zelfs blij als ze vrij was of een hele andere dienst draaide. Je wordt niet de hele dag op de feiten gedrukt als je haar niet ziet. Zo ervaar ik het in ieder geval.quote:Op donderdag 20 januari 2005 17:42 schreef mouzzer het volgende:
Idd het is niet wat je wil en om elkaar dan de hele dag tegen te komen, soms moeilijk. Gelukkig bijna weekend.
Tja... ach, als je het hele topic leest (doe maar niet, is vrij veel en langdradig geloof ik, de insiders volgen het wel)quote:Op zaterdag 12 februari 2005 18:01 schreef toscane het volgende:
sjorz is in lovemaar hoe zo moest je haar troosten?
quote:Op zaterdag 12 februari 2005 18:44 schreef toscane het volgende:
ik vind het iig leuk voor je!
Ja thanks. Ik weet dat je helemaal gelijk hebt. En ik probeer me ook wel in te houden (lukt denk ik vrij aardig, zeker na afgelopen maaaanden dat ik de hoop ongeveer helemaal had opgegeven) met mijn gevoelens. Is op zich ook wel lastig, want zij sluit ook niet uit dat het "echt wat wordt tussen ons", maar ze weet het gewoon niet. Ondertussen kan ik me niet echt laten gaan als een echte verliefd ventje dus. Zou haar het liefst elke dag zien, maaaaar ja, we wachten wel weer effe af. Zal de progressie (of degressie, alles is mogelijk) in dit topic blijven posten...quote:Op zondag 13 februari 2005 03:14 schreef Quembel het volgende:
Sjorz, ik ben echt blij voor je dat jullie iets heel moois gedeeld hebben maar pas een beetje op met jezelf. Gezien de schuldgevoelens van haar kant zou het toch weer anders uit kunnen pakken en ik ken het verdriet maar al te goed als je hoop weer de kop word ingedrukt.
Ah, er zijn dus mensen die het verhaal blijven volgen, leuk om te horen. Maaruh, ja, ik heb haar inderdaad gedumpt. Maar wel netjes en tot-nu-toe gaan we nog wel goed met elkaar om, hoe DIE vriendschap gaat lopen weet ik niet, vind ik ook niet zo belangrijk. Vond het toch te oneerlijk omdat ik niet verliefd op haar was/ben. Ben wel benieuwd waarom je dat "jammer" vindt... is toch het eerlijkst?quote:Op zondag 13 februari 2005 10:58 schreef petitlapin het volgende:
goh sjorz, ik denk dat ik een stuk gemist heb uit het verhaal ...
heb je dat ander meisje gedumpt of wat ?
jammer ...
jammer ... omdat ik niet denk dat je het meisje waar je je pijlen op richt ooit zal krijgen..., en je misschien je gevoelens voor het andere meisje had kunnen verdiepen, moest het doelwit nu niet bestaan ...quote:Op zondag 13 februari 2005 14:49 schreef Sjorz het volgende:
[..]
Ah, er zijn dus mensen die het verhaal blijven volgen, leuk om te horen. Maaruh, ja, ik heb haar inderdaad gedumpt. Maar wel netjes en tot-nu-toe gaan we nog wel goed met elkaar om, hoe DIE vriendschap gaat lopen weet ik niet, vind ik ook niet zo belangrijk. Vond het toch te oneerlijk omdat ik niet verliefd op haar was/ben. Ben wel benieuwd waarom je dat "jammer" vindt... is toch het eerlijkst?
De andere dame (waar ik helemaal gek op ben) is nu even waar ik m'n pijlen op richt. Kan nog steeds hartstikke mis gaan, helemaal omdat zij nogal vol verschillende emoties zit. Da's wel jammer, maar ach, we zien wel. Voorlopig hebben we afgesproken om niet teveel na te denken en "gewoon te genieten" (was haar voorstel). Of er een relatie uit voortkomt, zullen we wel zien. Van mij mag het nog steeds!![]()
Hmm... wel een "diep antwoord", je hebt wel een punt. Maar goed, wat mij betreft waren de gevoelens voor dat andere meisje (die gek is/was op mij) gewoon echt te minimaal om er een eerlijke relatie op na te houden. Zonder veel moeite had ik daar nu nog steeds elke week minimaal 1x mee naar bed gekund, maar dat is gewoon unfair.quote:Op zondag 13 februari 2005 19:23 schreef petitlapin het volgende:
[..]
jammer ... omdat ik niet denk dat je het meisje waar je je pijlen op richt ooit zal krijgen..., en je misschien je gevoelens voor het andere meisje had kunnen verdiepen, moest het doelwit nu niet bestaan ...
als ik zeg: " we zien wel ... " dan ziet het er nooit goed uit. Maar that's me ... Ik heb bewondering voor je kracht dat je dat als smoorverliefd persoon kan bekijken dat de ander : " we zien wel " zegt en je gewoon gebruikt om haar eenzaamheid te bestrijden.
Je legt de vinger wel mooi op de zere wond om mij aan 't twijfelen te brengen. Ik wacht het nog eventjes af, ik heb (te zien aan de start-datum van dit topic) toch al maanden "verloren" (zo zie ik het niet echt, en ik heb de tijd, ben nog jong, haha), en nu lijkt er een klein beetje "schot in de zaak te zitten" en ik denk dat ik over een paar maanden al best wel een heel goed beeld kan hebben van de toekomst. Maar wel goed punt om over na te denken dat dit eigenlijk wel "verloren tijd" is. Thanks. (maar goed, krijg mij maar 's in m'n kop dat ik het NU moet laten ballen, zij geeft zelf ook aan dat ze niet weet of het een relatie wordt, maar ze sluit het -na herhaald vragen- ook zeker niet uit, ze is echt eerlijk genoeg om dat te zeggen als ze dat al zou weten)quote:Op zondag 13 februari 2005 19:55 schreef petitlapin het volgende:
ik begrijp wel hoe je denkt ...
het probleem is dat de klok wel verdertikt, dat je uiteindelijk je tijd verliest met een meisje waar je hoogstwaarschijnlijk nooit mee samen zal zijn.
Maar idd, als je bereid bent om een hele tijd te " verliezen" aan dit meisje ... dan is dat jouw persoonlijke keuze.
He Cancel! Wanneer komt die meeting nou met "mannen-met-onbereikbare-vriendin"?quote:Op zondag 13 februari 2005 20:30 schreef Cancel het volgende:
Sjorz! Ben blij voor je man. Ik denk niet dat ik de meest geschikte persoon ben die je advies kan geven, zit zelf midden in hetzelfde verhaal. Maar goed, ik zou bijna zeggen, het werd eens tijd...
Zelf ben ik, zoals je kon lezen in m'n laatste bericht, op stap geweest met haar. Het was een hele mooie dag. We hebben het echt naar ons zin gehad en ging helaas weer veels te snel voorbij. Het klikt nog steeds. Vinden elkaar nog steeds leuk. Maar je kent het, ze is nog niet toe aan iets nieuws. En wil me niet wéér kwetsen door halsoverkop iets te beginnen en dan onnodig uitmaken zoals de vorige keer. Ze wil me in ieder geval niet kwijt als vriend.
Soms vraag ik mezelf af waarom ik zoveel energie in haar steek. Het zou wat kunnen worden tussen ons. Volgende week, volgende maand, over een half jaar, over een jaar, ooit? Ik probeer er niet te veel aan te denken, maar dat is lastig. In ieder geval probeer ik een beetje afstand te houden, voor zo ver dat mogelijk is. En zij doet hetzelfde. En zo gaat dat nu al weer een tijdje... Misschien dat ik met valentijnsdag wat leuks kan verwachten....?
He HenryHill, thanks! Ook je advies is (again) top, met dat zorgen dat ik niet aankankelijker wordt dan zij. Op zich gaat dat best heel goed (al zeg ik het zelf). Heb zelfs soms al het vermoeden dat ZIJ op dit moment meer verwacht/hoopt dan ik. Maar we zijn het er wel over eens dat een relatie niet gaat gebeuren, in elk geval zeker niet binnenkort. Toch is het heel bijzonder zo'n relatie wat eigenlijk wel een relatie is, maar niet echt een "relatie", we hebben bijna continu "zin in elkaar". Maar toch absoluut geen verplichtingen. Behalve superfijne sex hebben we toch ook wel dates dat we "gewoon leuke dingen doen", dus een echte 100%-sex-relatie is het niet, maar dat maakt het wel bijzonder. Eigenlijk had ik dit altijd al stiekem gewild. Nu maar hopen dat het lang duurt voor zij of ik echt "de ware" tegenkomt... (en wie weet, zijn wij toch wel the one voor elkaar, maar... "NU EFFE NIET")quote:Op dinsdag 22 februari 2005 23:57 schreef HenryHill het volgende:
Hey Sjors, nooit gedacht dat het zo zou lopen. Ik had eerder op een relatie met af en toe een klein beetje sex gerekend, dan sex met af en toe een klein beetje relatie. Ik denk dat het een hele vooruitgang is - je speelt iig niet haar beste vriendin. Goed man
De enige tip die ik je kan geven is (net zoals altijd): Zorg dat je niet te aanhankelijk wordt, of iig niet veel aanhankelijker dan zij. Daar gaan mensen van rennen.
Voor de rest: veel plezier
Hmm ja ik ben wel vrijgezel ja. Da's 't mooie van die "relatie" die ik nu heb. En dat weten we van elkaar.quote:Op donderdag 24 februari 2005 22:04 schreef An24 het volgende:
Sjorz, ik ga er voor het gemak ff vanuit dat je vrijgezel bent?!
Yeah, ik volg je. Gaan we zeker doen, dat genieten.quote:Op donderdag 24 februari 2005 23:08 schreef An24 het volgende:
tja had ff moeten lezen tot ut eind (te kleine neus) maar wil toch nog eens (voor de zoveelste keer) zeggen dat ik niet denk dat er maar een ware is in het leven.....dus geniet nu lekker van wat je nu met haar hebt, de relatie is nu "waar" of het nu de ware is of niet
uhhhhh volg je het nog een beetje? nou goed, veel plezier met elkaar...
Dat is inderdaad het moeilijkste, zeker als je in een situatie komt dat hem ook zijn eigen wijfelachtigheid duidelijk wordt en jij het tegenwicht daartegen vormt ... op dat moment wordt voor hem de noodzaak om 'zelf' beslissingen' te nemen, steeds minder, omdat de clicheverhouding sterk-zwak al duidelijk is, en hij kennelijk allang accepteerd zwak te zijn... vreemd genoeg kennen veel mensen zo'n soort van masochisme, waarin ze het prima vinden in een ongelukkige situatie te zitten, omdat het ide daaraan werkelijk wat te moeten doen en dan verantwoordelijkheid zelf te nemen voor hun keuzes, vaak nog meer angst betekent... De eigen ongelukigheid, daaraan gaan mensen ook een soort van 'hechten', omdat ze die nu eenmaal goed kennen.quote:Op dinsdag 1 maart 2005 11:30 schreef Quembel het volgende:
ik weet dat ik hem moet laten gaan, ik kan niet opboksen tegen zijn onzekerheid.
De liefde voor je kind is uiteraard immens ... maar het is niet eens ZIJN kindquote:Op dinsdag 1 maart 2005 11:30 schreef Quembel het volgende:
Dank je wel petitlapin,
ik weet dat ik hem moet laten gaan, ik kan niet opboksen tegen zijn onzekerheid.
(en tegen de liefde voor een kind dat hij nimmer los wilt laten, tegen welke prijs dan ook)
Klinkt heel bekend, heb ook paar keer geprobeerd echt te minderen met het contact en me puur op werk te richten maar na tijdje stuur ik toch zelf weer een mailtje terwijl ik weet dat ik dan dingen kan horen die ik niet wil horen. Op het werk kan je inderdaad het contact ook niet echt stilleggen, komt elkaar daarvoor tevaak tegen. Ga soms zelf denken zegt ze nu express dat ze bijv. heel leuk weekend heeft gehad en met die en die leuke dingen gedaan, terwijl ze die dingen niet met mij wilde doen om mij niet te motiveren maar ondertussen wel constant contact op het werk blijven zoeken? Wat ben ik dan?quote:Op dinsdag 1 maart 2005 12:46 schreef Quembel het volgende:
Misschien neem ik mijzelf wel kwalijk dat ik mij weer heb laten meeslepen terwijl ik op voorhand wist dat niets zou veranderen. Het contact dat ik (zo goed en zo kwaad als dat gaat tussen collega's) stilgelegd had werd door hem na slechts enkele weken weer doorbroken. Hoop doet leven? (dom kind)
Het valt me niet zwaar het is meer onverwacht gezien we buiten het werk eigenlijk geen contact meer hebben. Moet gewoon oppassen dat ik er niet meer in zie dan het is, ze ziet me gewoon als goede vriend.quote:Op vrijdag 25 maart 2005 11:34 schreef Quembel het volgende:
Mouzzer, als het je zwaar valt mag je nee zeggen ook al is het haar verjaardag.
ga je nu écht al je tijd steken die in een soort sexrelatie die toch geen lang leven beschoren is ?quote:Op vrijdag 1 april 2005 19:33 schreef Sjorz het volgende:
Da's jammer Tas... Het had leuk kunnen zijn. Voor mij nog een kleine update. Het gaat zo z'n gangetje, het is ondertussen eigenlijk op een echte sex-relatie uitgelopen. Af en toe heb ik het vermoeden dat zij meer wil, soms kan ze enorm verliefd doen (begint ze me midden op straat opeens te zoenen bijvoorbeeld, of me heel stevig vasthouden als we ergens lopen). Andere momenten is ze weer super-afstandig, maar goed, dat kan komen omdat ik diep in m'n hart weet dat ik een reboud-boy ben en waarschijnlijk wel zal blijven. Helaas. Ik probeer er van te genieten zolang het kan. Da's wel 's moeilijk, als ik per ongeluk na ga denken over dat het best binnen een maand voorbij kan zijn, dan krijg ik wel een terugvalletje. Maar voor de rest hoor je mij niet klagen.
Ergens snap ik je wel, petitlapin. Ik vraag me ook wel 's af waarom ik zoveel moeite (want het voelt nog wel steeds alsof ik er wat moeite voor moet doen, maar volgens mij vindt ze mij zonder de moeite ook wel "de moeite")quote:Op vrijdag 1 april 2005 21:14 schreef HenryHill het volgende:
Tja, aan de ene kant is het spelen met vuur wat Sjors nu doet... als ze echt verliefd wordt op een ander dan doet het zeer als een motherfucker denk ik...
Aan de andere kant: na zo'n lange tijd fantaseren over haar is het prachtig om daar sex mee te kunnen hebben. Zeker als er voor beide zijden no strings attached zijn. Dus je kan ondertussen rustig verder kijken en experimenteren met anderen zonder je schuldig te hoeven voelen.
Ik denk dat ik mijn sex-relatie (nu nog) niet op zou geven als ik Sjorz was.
Heel hard roepen, van beide partners dat ze elkaar 'toch vooral vrij laten' .. betekent nog niet altijd dat zo'n bewering ook werkelijk klopt ..quote:Op vrijdag 1 april 2005 21:14 schreef HenryHill het volgende:
Zeker als er voor beide zijden no strings attached zijn.
Dat hoop ik dus niet mee te maken al is de kans daarop zo goed als nihil.quote:Op woensdag 6 april 2005 21:20 schreef Cancel het volgende:
We werken nog steeds op dezelfde afdeling en de temperatuur zakt tot ver beneden vriespunt als we elkaar tegen komen.
Ac hja opmerkingen. Afgelopen week vroeg een collega of ik ook vroeg zou beginnen de volgende dag, ik zei voor de grap nee kan niet moet m'n kinderen naar school brengen (heb helemaal geen kinderen). Waarom zij zegt: jou kinderen? Je bedoelt onze kinderen! En dat dan waar collega's bij zijn stug blijven volhouden toen ik zei nee mijn kinderen.quote:Op zaterdag 9 april 2005 13:56 schreef Quembel het volgende:
[..]
En soms komt er uit zijn mond of de mijne een terloopse opmerking, ik denk dat het zoeken naar een bevestiging is. Dat het niet zomaar een bevlieging was.
How's it going nu? Blijft lastig he? Een major update van mij is nog niet nodig, er is niet veel veranderd. Die meid is zo veranderlijk, ene keer heeft ze ontzettend zin om leuke dingen te doen en in bed te belanden. Andere keer is ze zo afstandelijk als wat. Lastig. Maar misschien is dit een algemeen vrouwen-probleem? Een relatie zit er nog steeds niet in, maar goed. Ik blijf maar gewoon hopen dat ze nog even geen andere kerel tegenkomt waar ze ECHT wat mee wil. Voorlopig voel ik me wel het prototype rebound-boy. She's in control.quote:Op maandag 11 april 2005 23:59 schreef TasmanianDevil het volgende:
Dat neem ik me ook elke dag weer voor..... er is en zal niks zijn, en dat werkt wel lekker :-) Ben er niet meer zo mee bezig, gewoon lekker aan 't werk. En als ze langskomt om te kletsen en een sigaretje te roken dan is dat weer mooi meegenomen :-)
nee, om eerlijk te zijn, komt dit verhaal weer heel bekend over ... net zoals de laatste keer geef je alle macht uit handen, je plaatst je volledig in dienst van die vrouw en 'volgt' haar, doet alles 'zoals zij dat wil'...quote:Op zondag 1 mei 2005 19:11 schreef Sjorz het volgende:
Wat moet ik daar nou weer mee? Gloort er licht aan de horizon? Of beeld ik me weer dingen in die ik te graag wil? Nou ja, hoe dan ook, het was weer een superweekend.
Het blijft lastig inderdaad, en ik weet zelf niet waarom eigenlijk. Het is in ieder geval duidelijk dat er niks meer gaat gebeuren, en daar heb ik me ook wel bij neergelegd. Ze blijft alleen in m'n kop zitten, heel irritant. We hebben nog steeds regelmatig contact met elkaar. Als ik op het werk ben komt ze me altijd wel even opzoeken op een sigaretje te roken. Mailen doen we bijna niet meer, zo af en toe nog wel eens een smsje. Afgelopen week ben ik naar Las Vegas geweest voor het werk, en toen kreeg ik toch zo af en toe nog wel eens een smsje van haar. Voor de rest is gewoon niks meer..... aan de ene kant wil ik ook echt niks meer met haar vanwege wat ze me allemaal wel niet geflikt heeft, aan de andere kant blijft ze gewoon zo ontzettend leuk. Klinkt heel vaag, ik weet het ;-)quote:
Dat is dus ook mijn grote probleem..... ik zie haar gewoon dagelijks. Gelukkig niet continue, maar meestal toch wel zo'n 2 a 3 keer per dag. In het begin vond ik het best wel leuk, maar ik begin er nu steeds meer en meer van te balen.quote:Op maandag 9 mei 2005 13:24 schreef mouzzer het volgende:
Hoe vergeet je iemand die je 8 uur per dag ziet??
Des te meer ik erover nadenk des te meer besef ik dat dit eigenlijk de enige keuze is, maar hoe? Het is toch een hele goede vriendschap. In ieder geval niet meer mee roken en minder mailen ( geen 30 per dag meer) voor de rest geen idee. Het rare is dat haar eerste reactie was, in omgekeerde situatie zou ik het ook raar vinden omdat er toch dingen tussen ons veranderen. Hallo er is geen ons?? naja misschien wil ik daar gewoon dingen in lezen die er toch niet zijn, daar wordt je ook gek van.quote:Op maandag 9 mei 2005 18:03 schreef TasmanianDevil het volgende:
Trouwens... goede keuze! Ik kan me erg goed voorstellen dat je op deze manier geen vrienden kunt blijven. Dat soort verhalen van haar kant zit je inderdaad helemaal niet op te wachten.
Niet acht uur per dag maar als Tas toch wel twee, drie, vier keer.quote:Op maandag 9 mei 2005 13:24 schreef mouzzer het volgende:
Hoe vergeet je iemand die je 8 uur per dag ziet??
Ik moet zo eerlijk zijn om te zeggen dat het mij niet "wel lekker" gaat. Soms denk ik dat wel, soms ook weer niet. Ik ben gewoon nog niets opgeschoten. Ze wil nog steeds met plezier met me naar bed, maar ik wil meer zeg maar. Op de een of andere twisted manier kan ik de hoop niet opgeven, al zegt alle vorm van logica in mij dat ik dat wel moet doen, het lukt gewoon niet. Zelfs als ik er goed over nadenk denk ik dat de dame in kwestie wel zoveel nadelige kanten heeft dat een echte relatie misschien nieteens is wat ik echt wil, het is misschien het gevoel van "ik kan haar niet krijgen" dat haar ook nog 's zo ontzettend aantrekkelijk maakt. Maar goed, zoals Koen Wauters zong: "zolang ze met mij haar lakens deelt", ik probeer er maar van te genieten zolang het duurt. Blijft lastig...quote:Op woensdag 1 juni 2005 17:21 schreef TasmanianDevil het volgende:
't is stil geworden hier zeg..... iedereen verlost van z'n 'werkprobleempjes'? :-)
Bij mij gaat 't wel lekker, heb alle hoop opgegeven en geniet er nog van als we samen zijn. Deze week is ze sinds lange tijd weer een keer bij me blijven slapen, en hebben de schade goed ingehaald.
Alle hoop opgegeven, maar toch blijft ze nog wel in m'n kop zitten. Maar dat is meer dromen van een ideale situatie die gewoon niet bestaat.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |