Het ware gezicht van Abou Jahjah

Theo van Gogh had nog een leuke column van Aboutje in de Metro:

quote:

Ditjes & Datjes

Gut, dat was nog een heel gedoe, verleden week zaterdagavond
in de Amsterdamse Stadsschouwburg. Nadat ik
Allahs chef-Propaganda van de afdeling België, de Heer
Dyab Abou Jah Jah, ‘pooier van de Profeet’ had genoemd, brak
er enig tumult uit in de zaal. Meneer stond op, gevolgd door
zijn roedel lulletjes rozewater in het zwart, die als knokploeg
optreden om ongelovigen te intimideren. Omdat ik van nature
van het harmoniemodel ben, zong ik Dyab na: “Allah weet het
beter! Allah weet het beter!” Vervolgens stond de Heer Boris
Dittrich (D66) op om te verklaren dat ik ‘een onbeschofte lul’
ben, waarna ik mijn geachte opponent omschreef als ‘het
zalvend glijmiddel van D66’. Kortom, het was een genoeglijke
avond bij Happy Chaos.

Buiten probeerde journalist Yourie Albrecht de gekwetste
pooier terug op het podium te krijgen. Hij werd door vijf
lijfwachten beetgepakt en geslagen. Ondertussen legde de
Heer Dittrich (D66) voor de camera’s uit dat hij ‘absoluut solidair’
was met de geëerde gast uit België. Een jongeman met
een laag voorhoofd waarin een diepe rimpel Allah van Ground
Zero probeerde te onderscheiden, deed intussen pogingen om
Albrecht wegens geweldpleging te laten arresteren door twee
passerende agenten. Dat was een aardig voorproefje van wat
ons te wachten staat als de Heer Abou Jah Jah ‘langs democratische
weg’ de Sharia, de islamitische wet, aan ons heeft
opgelegd. De lijfwachten meldden inmiddels ‘We maken dat
varken af’ of ‘We pikken het niet langer van dat varken’,
waarmee vermoedelijk mijn persoontje werd bedoeld. Het
varken is een lief en intelligent dier en beschikt zeker over meer
hersens dan de sufferdjes waarmee de Heer Abou Jah Jah zich
omringt. Ik vatte hun afkeer op als compliment.

Jammer dat de discussie niet doorging. Zo had ik bijvoorbeeld
willen vragen of Boris Dyab een aantrekkelijke man
vindt en, omgekeerd, van welke verdieping Dyab Boris als
sodomiet zou willen werpen? De Heer Aboe Jah Jah is een
religieuze fascist die Apartheid propageert, minstens zo
kwaadaardig als dat andere Verdriet van België, de Heer Filip de
Winter (Vlaams Blok). En jammer genoeg is Dyab veel te laf om
als gevangene van zijn eigen aanhang met woorden terug te
slaan. Zou Allah niet altijd inspiratie geven?

De Heer Dittrich (D66) was één van de politici die twee jaar
geleden champagne dronk toen het probleempje Fortuyn
werd opgelost. Het was bepaald instructief om hem nu de
aars van Aboe Jah Jah te zien likken. Laat ons hopen dat hier
een mooie vriendschap opbloeit.
Dat kwispelstaarten van Dittrich voor de laars die hem vertrappen
wil, is wat in zijn partij vermoedelijk onder ‘de dialoog’
verstaan wordt. Dittrich is er niet in geïnteresseerd dat Ayaan
Hirshi Ali als democratisch gekozen volksvertegenwoordiger nog
steeds vierentwintig uur per dag bewaakt moet worden vanwege
types als Aboe Jah Jah, die publiekelijk verklaarde dat zij ‘haar
mond moet houden’ en ‘opgesloten’ dient te worden. Dittrichs
‘begrip’ en behoefte om aan te schurken bij de pooiers en fanatici
van Hamas - en let wel, volgens mij is dat in Nederland een
kleine minderheid -, is er mede verantwoordelijk voor dat hier in
toenemende mate een klimaat van intimidatie heerst. Onder de
honderden bijvalsbetuigingen die sinds zaterdag mijn kant
opkwamen - met sommige vrienden heb ik geen vijand meer
nodig; anderen verrasten me - klonk telkens weer: “Pas toch op!”

De Heer Dittrich (D66) was één van de politici die twee jaar
geleden champagne dronk toen het probleempje Fortuyn
werd opgelost. Het was bepaald instructief om hem nu de
aars van Aboe Jah Jah te zien likken. Laat ons hopen dat hier
een mooie vriendschap opbloeit.
Dat kwispelstaarten van Dittrich voor de laars die hem vertrappen
wil, is wat in zijn partij vermoedelijk onder ‘de dialoog’
verstaan wordt. Dittrich is er niet in geïnteresseerd dat Ayaan
Hirshi Ali als democratisch gekozen volksvertegenwoordiger nog
steeds vierentwintig uur per dag bewaakt moet worden vanwege
types als Aboe Jah Jah, die publiekelijk verklaarde dat zij ‘haar
mond moet houden’ en ‘opgesloten’ dient te worden. Dittrichs
‘begrip’ en behoefte om aan te schurken bij de pooiers en fanatici
van Hamas - en let wel, volgens mij is dat in Nederland een
kleine minderheid -, is er mede verantwoordelijk voor dat hier in
toenemende mate een klimaat van intimidatie heerst. Onder de
honderden bijvalsbetuigingen die sinds zaterdag mijn kant
opkwamen - met sommige vrienden heb ik geen vijand meer
nodig; anderen verrasten me - klonk telkens weer: “Pas toch op!”

Het optreden van Dittrich was de smakeloze Judaskus van
een politicus die even veel ambitie heeft als gebrek aan
talent. Het was heel leerzaam om dat type Nieuwe NSB’er,
Dittrich, in de weer te zien. Een aangever. Een onderkruiper.
Een anti-democraat (D66). Laat ons hem gedogen met de deernis
die collaborateurs toekomt.

goh, hier zijn nog geen topics over?

ben benieuwd wat de gevolgen van deze rel zullen zijn.....

quote:

Op vrijdag 14 mei 2004 18:01 schreef Cesco het volgende:
ben benieuwd wat de gevolgen van deze rel zullen zijn.....

ik niet eens meer.
slecht teken.

quote:

Op vrijdag 14 mei 2004 18:01 schreef Cesco het volgende:
ben benieuwd wat de gevolgen van deze rel zullen zijn.....

Geen. Gewoon twee kneuzen die nogal tot elkaar aangetrokken zijn als een stel relnichten.

Jahjah is een man die een deel van Nederland vertegenwoordigt, geen wetten overtreedt en dus alle recht heeft op vertolking van zijn mening, hoe abject ik die ook vindt

. verkeerd topic :'(

Jahjah heeft nog altijd meer fatsoen dan Theo.

quote:

Op vrijdag 14 mei 2004 18:38 schreef schatje het volgende:
Jahjah heeft nog altijd meer fatsoen dan Theo.

Dus ... ? Het gaat om de manier waarop ze hun visie uitdragen. Dat Theo zijn grote bek niet kon houden getuigt niet van erg veel fatsoen, maar zegt helemaal niets over zijn visie. Dat hij door middel van geschreeuw gebrek daaraan probeerd te verbergen is een tweede.

Bovendien verbaas ik mij erover dat ze geen "Theo-van-Gogh"-achtige moslim tegenover hem hadden gezet. Hadden we iig een debat op gelijk niveau gehad.

_{vermoedelijk ook met veel dingen stukslaan op elkaar enzo}

Tja, hoe negatiever de berichtgeving over Abu Jahjah, hoe meer proteststemmen op hem. Net zoals bij Pim het geval was.

Jahjah is gewoon een interessante vent die iets los maakt. Ik ben het op de meeste punten niet met hem eens maar al dat gelul over de sjaria en andere dingen die vanuit een loshangend quootje werden gemeld om hem te demoniseren, doen hem geen recht.

Wat mij betreft is hij een soort islamitische Fortuyn. Een opgewonden standje, ge- en misbruik makend van onvrede in bepaalde groepen, een matige discussiant die veel te snel in het defensief en/of offensief duikt. Maar wel iemand die staat voor een stroming en een bepaald gedachtengoed.

Hij gaat zijn gang maar. Ik vind het interessant hoe pers en publiek met hem omgaan - vooral de mensen die vonden dat Fortuyn werd gedemoniseerd staan nu vooraan om deze man zwart te maken

quote:

Op vrijdag 14 mei 2004 19:00 schreef SCH het volgende:
.....
Wat mij betreft is hij een soort islamitische Fortuyn. Een opgewonden standje, ge- en misbruik makend van onvrede in bepaalde groepen, een matige discussiant die veel te snel in het defensief en/of offensief duikt. Maar wel iemand die staat voor een stroming en een bepaald gedachtengoed.

Hij gaat zijn gang maar. Ik vind het interessant hoe pers en publiek met hem omgaan - vooral de mensen die vonden dat Fortuyn werd gedemoniseerd staan nu vooraan om deze man zwart te maken

Klopt, verbazingwekkend maar vooral lachwekkend gewoon.

Fortuyn werd bestempeld als rechts-extremist
JahJah als moslim-fundamentalist

Fortuyn was een populist die inspeelde op de (onderbuik)gevoelens van zijn aanhang
JahJah idem dito

Fortuyn verscheen in een debat of interview en wekte de interesse van mensen
JahJah idem dito


Fortuyn zorgde voor een politieke 'aardverschuiving'
....
JahJah haalt net 3zetels met een beetje geluk

quote:

Op vrijdag 14 mei 2004 18:55 schreef Mutant01 het volgende:
Tja, hoe negatiever de berichtgeving over Abu Jahjah, hoe meer proteststemmen op hem. Net zoals bij Pim het geval was.

Daar heb je gelijk in; alleen ik zie het anders: hoe meer media aandacht je die mafketel geeft hoe meer stemmen. Niets meer, niets minder. Zonder media had ie nog geen 20 leden.

quote:

Op vrijdag 14 mei 2004 19:49 schreef pberends het volgende:

[..]

Daar heb je gelijk in; alleen ik zie het anders: hoe meer media aandacht je die mafketel geeft hoe meer stemmen. Niets meer, niets minder. Zonder media had ie nog geen 20 leden.

Precies - dat geldt voor al die types. Gold voor Fortuyn net zo goed.

quote:

Op vrijdag 14 mei 2004 19:45 schreef Alulu het volgende:

[..]

Klopt, verbazingwekkend maar vooral lachwekkend gewoon.

Fortuyn werd bestempeld als rechts-extremist
JahJah als moslim-fundamentalist

Fortuyn was een populist die inspeelde op de (onderbuik)gevoelens van zijn aanhang
JahJah idem dito

Fortuyn verscheen in een debat of interview en wekte de interesse van mensen
JahJah idem dito


Fortuyn zorgde voor een politieke 'aardverschuiving'
....
JahJah haalt net 3zetels met een beetje geluk

Ja, idd, erg lachwekkend.
Misschien dat ie in Marokko meer succes heeft met zijn politieke avances.

quote:

Op vrijdag 14 mei 2004 19:50 schreef SCH het volgende:

[..]

Precies - dat geldt voor al die types. Gold voor Fortuyn net zo goed.

Ja, er is weinig inhoudelijks meer aan. W. Bos bijna hetzelfde.

Arabisch nationalisme helpt migranten niet vooruit
Na de Antwerpse rellen van eind november 2002, naar aanleiding van een racistische moord, waren alle ogen gericht op Dyab Abou Jahjah van de Arabisch-Europese Liga (AEL). Eerder speelde hij al een vooraanstaande rol bij demonstraties tegen Israël en tegen de oorlog tegen Irak. De snel groeiende migrantenorganisatie AEL klaagt ook het alom aanwezige racisme in Europa aan. Dat klinkt misschien veelbelovend, maar helaas staat voor de AEL het Arabische nationalisme centraal. En nationalisme lost zelden problemen op; het verergert ze alleen maar.

Op 26 en 27 november trokken groepen Marokkaanse jongeren woedend door de Antwerpse wijk Borgerhout, naar aanleiding van de racistische moord op Mohammed Achrak. Veel lange tijd opgekropte kwaadheid over het dagelijks ervaren racisme kwam in één klap letterlijk op straat te liggen. In Antwerpen stemt één op de drie kiezers Vlaams Blok. Maar in plaats van verontwaardiging over dat groeiende racisme, toonde het hele Belgische establishment zich voornamelijk boos over de rellen. Men hield Abou Jahjah daar voor verantwoordelijk. Volgens DeWinter van het Vlaams Blok waren nu "de ratten uit de riolen gekropen". En premier Verhofstadt beweerde dat de AEL Antwerpen zou willen terroriseren. "Ze wil de politie verjagen en probeert greep te krijgen op Antwerpse wijken, om daar misdaadactiviteiten voort te zetten". Hij pleitte daarom voor een verbod. En om dat voor elkaar te krijgen was minister van Binnenlandse Zaken Duquesne zelfs bereid de wet aan te passen. Zelf ontkende de AEL schuld te hebben aan de rellen. Men zou juist geprobeerd hebben de zaak te sussen. Maar "als de zaak opnieuw uit de hand loopt en er weer bloed vergoten wordt, houden we het hele Belgische establishment en de zionistische lobby verantwoordelijk voor de gevolgen", dreigde de AEL. Kort daarop werd Abou Jahjah gearresteerd en pleegde de politie een reeks huiszoekingen. Bij de begrafenis van Achrak bleef het rustig, maar wel werd er door onbekenden nog een brandbom naar een synagoge gegooid. Abou Jahjah wordt nu als centrale figuur beschouwd door de Belgische overheid, door het Vlaams Blok, door veel migranten, door links, en niet in de laatste plaats door Abou Jahjah zelf. Het lijkt erop dat men voor of tegen hem moet kiezen. Maar radicaal-links zou zich zo'n keuze niet moeten laten opdringen. De Fabel veroordeelt het repressieve en racistische beleid van de Belgische overheid ten zeerste, maar ziet tegelijk ook niets in de Arabisch-nationalistische AEL. Radicaal-links zou zijn solidariteit beter kunnen voorbehouden aan linkse migrantenorganisaties.

De AEL heeft zijn hoofdkwartier in Antwerpen, maar wil de vleugels ook uitslaan naar Duitsland, Engeland en Frankrijk. In februari 2003 zou Nederland aan de beurt zijn, maar LPF en CDA willen de AEL hier verbieden. Volgens schattingen heeft de Liga ergens tussen de 250 en 1.000 leden. Vanuit Nederland zouden er ook al veel aanmeldingen zijn. Om zieltjes te winnen voor zijn Arabisch nationalisme speelt de zeer charismatische Abou Jahjah heel slim in op de ontevredenheid en woede van veel migranten over het overal in West-Europa aanwezige racisme. Zo maken veel migranten bijvoorbeeld dagelijks mee dat ze wegens hun uiterlijk of achternaam worden afgewezen voor een woning of een baan. Abou Jahjah wil die sociale en economische achterstelling van migranten opheffen. Ook pleit hij voor stemrecht voor migranten. Maar in plaats van zich in de linkse internationalistische traditie te plaatsen, zoals in Nederland bijvoorbeeld het Turkse DIDF en het Marokkaanse KMAN dat doen, schuift Abou Jahjah het Arabische nationalisme als oplossing naar voren. Hij promoot vooral "de eigen Arabische cultuur" en "het eigen islamitische geloof". Hij wil af van "de westerse cultuur" en streeft naar "een eigen partij" en "eigen scholen" voor "de eigen gemeenschap". Zijn "eigen Arabische taal" zou door België erkend moeten worden als vierde landstaal. Dat zou overigens voor veel Berbers sprekende Marokkanen geen vooruitgang betekenen. Die spreken nauwelijks Arabisch, en voelen zich juist al heel lang onderdrukt door de Arabisch sprekende meerderheid in hun land van herkomst.

Vrouwenstrijd

Zoals bij elk ander nationalisme, wil ook het Arabische nationalisme niets weten van anti-kapitalisme, vrouwenstrijd of homo-emancipatie. Nationalisten willen de machtsverhoudingen binnen de eigen natie het liefst onwrikbaar vastleggen. "Ik ga mijn kinderen tijdens hun opvoeding niet meegeven dat ze op hun achttiende mogen beslissen of ze van een vrouw of een man gaan houden. Ik zal een meisje opvoeden om van een man te houden, en een jongen om van een vrouw te houden",1 aldus Abou Jahjah. "Ik vind homoseksualiteit niet hetzelfde als heteroseksualiteit, want heteroseksualiteit is de norm." Argumenten geeft hij niet. "Wij zijn gewoon godsdienstige mensen die geloven dat God vrouwen voor mannen heeft geschapen, en mannen voor vrouwen." 2 En vrouwenstrijd past niet in dat plaatje. "Ik verberg niet dat in onze cultuur de conservatieve familiewaarden heel belangrijk zijn. Ook voor meisjes die nu gaan werken, terwijl ze veel liever voor hun kinderen zouden zorgen. Onze meisjes zijn niet geïndoctrineerd door het feminisme." 1 De Arabische nationalist Abou Jahjah is het wat dat betreft roerend eens met zijn Vlaamse collega-nationalisten. "Veel vrouwen die nu werken, zouden liever getrouwd zijn en een leven als moeder uitbouwen. Het is niet omdat het Vlaams Blok een racistische en fascistische partij is dat ze niet op een aantal punten gelijk kan hebben." 2

Abou Jahjah kreeg voor het eerst bekendheid door de felle anti-Israël-demonstraties die hij in 2002 organiseerde in Antwerpen en Brussel. "Antwerpen is het bolwerk van het zionisme in Europa en moet daarom het Mekka worden van pro-Palestijnse actie. Er is geen betere plaats in Europa om voor Palestina te demonstreren dan in een stad waar de pro-Sharon bendes van de zionistische fanatici de wet dicteren", verklaarde hij.3 Op de vooravond van een van die demonstraties werd door onbekenden een brandbom naar een synagoge gegooid. Bij de demonstraties zelf werden regelmatig Bin Laden en de Hamas bejubeld. Ook werden wel ruiten ingegooid bij joodse winkels en werd er eens een pop met pijpenkrullen verbrand. Wie op dit "anti-zionisme" kritiek leverde zou volgens Abou Jahjah "de zionisten slaafs volgen". "De zionisten zijn de nazi's van onze tijd", zegt hij vaak. In de jaren 80 heeft Abou Jahjah in Libanon meegedaan aan de gewapende strijd tegen het Israëlische leger. Diverse bronnen beweren dat hij toen bij Hezbollah zat.1 Het verbaast dan ook niet dat hij weigert afstand te nemen van andere moslimfundamentalistische organisaties, zoals Jihad en Hamas. Dat zegt nogal wat. Volgens Hamas zaten "de joden" achter de Franse, de communistische en alle andere revoluties. Sterker nog: "Geen oorlog is ooit ergens uitgebroken zonder hun vingerafdruk erop", aldus de beginselverklaring van Hamas. Volgens dat document beschouwt Hamas het antisemitische verzinsel "De Protocollen van de wijzen van Zion" als het bewijs van een wereldomvattende joodse samenzwering. De zionisten zouden volgens Hamas zelfs achter het feminisme zitten dat moslimvrouwen weglokt van hun werkelijke levensvervulling: het huishouden, en het krijgen en opvoeden van moslimkinderen.4

Arabische bodem

De AEL streeft uiteindelijk naar "de oprichting van een federale Arabische staat op alle Arabische bodem. Die staat is het uiteindelijke doel van de nationalistische strijd van het Arabische volk." Voor de Liga staat de "Arabisch-islamitische beschaving" centraal. "Alle Arabieren horen bij die beschaving, of ze nu moslim zijn of niet, en het is de taak van alle Arabieren om de twee belangrijkste componenten van hun identiteit: Arabisme en de islam, te verdedigen." 5 Het hoeft dus niet te verbazen dat de AEL het opneemt voor Saddam Hoessein, die immers eveneens een Arabische nationalist is. Abou Jahjah organiseerde daarom samen met drie anderen de anti-oorlogsdemonstratie "Stop USAggression" van 10 november 2002 in Brussel. Daaraan namen enige duizenden mensen deel. "De oorlog tegen Irak is ook een oorlog tegen de Arabische natie en tegen Palestina", zei Abou Jahjah bij die gelegenheid. Hij sprak van "de zogenaamde dictatuur van Saddam Hoessein". Vakbondsman Roberto D'Orazio was één van de drie andere organisatoren. "Ik steun in Palestina en in Irak twee mensen: Yasser Arafat en Saddam Hoessein", zei die. Ook IndymediaBelgië-chef Han Soete deed mee. Zonder een spoor van ironie beweerde die op de website van Indymedia dat Irak bewezen heeft een democratie te zijn omdat Hoessein met 100 procent van de stemmen gekozen is. Soete is overigens ook lid van de stalinistische Partij van de Arbeid (PvdA-België). Uit die hoek kwam ook de vierde organisator: Zohra Othman. In april 2002 zond haar partij nog een delegatie naar Irak. Bij thuiskomst antwoordde de delegatieleider op de vraag of men ook kritiek had op het regime: "Ik denk bijvoorbeeld dat het ophalen van huisvuil beter geregeld kan worden." Tot zover Abou Jahjahs Belgische kameraden.6

De meest bekende Arabische nationalist uit de geschiedenis is waarschijnlijk Gamal Abd Al Nasser, die van 1952 tot 1970 president van Egypte was. Abou Jahjah is een groot bewonderaar van Nasser, en heeft enkele van zijn toespraken integraal op de AEL-website gezet. Wat zegt dat over de idealen van Abou Jahjah? Nasser was aanvankelijk lid van de moslimfundamentalistische Broederschap. Toen hij aan de macht kwam schafte hij direct alle politieke partijen af. Tijdens zijn regime was Egypte toevluchtsoord voor een hele reeks Duitse nazi's. Die werden aangesteld bij geheime diensten, commando-trainingscentra, propaganda-afdelingen of bijvoorbeeld als adviseur bij Binnenlandse Zaken. Als bodyguard nam Nasser een oud-SS-er aan. Verder liet hij "Mein Kampf" in het Arabisch vertalen en zei hij op 1 mei 1964: "Tijdens de Tweede Wereldoorlog lag onze sympathie bij de Duitsers, en de leugen van de 6 miljoen vermoorde joden gelooft sowieso niemand." Het verzinsel "De Protocollen van de wijzen van Zion" zou ook volgens hem echt zijn. "Deze tekst bewijst zonder twijfel dat 300 zionisten, die elkaar allemaal kennen, het lot van het Europese continent bepalen", beweerde Nasser. "Ons hoofddoel is Israël vernietigen", zei hij altijd.7

Black Panthers

Behalve Nasser bewierookt Abou Jahjah ook de Amerikaanse Black Panthers. Ironisch genoeg moest Panther-oprichter Huey Newton juist niets hebben van Abou Jahjahs type nationalisme: "Cultureel nationalisme, of varkenslap-nationalisme, zoals ik het soms noem, is eigenlijk een probleem van het verkeerde perspectief hebben. Het is alleen maar simpel reageren, in plaats van een werkelijk antwoord op politieke onderdrukking. De culturele nationalisten houden zich bezig met de terugkeer naar de oude Afrikaanse cultuur om zo hun identiteit en vrijheid te herwinnen. In andere woorden, ze voelen dat de Afrikaanse cultuur hen automatisch politieke vrijheid zal brengen. In veel gevallen blijkt het culturele nationalisme niets anders als reactionair nationalisme." 8 Het is te hopen dat Abou Jahjah en zijn kameraden eens goed rondkijken op de Black Panther-website die ze gelinkt hebben aan hun AEL-website. Dat zou erg leerzaam zijn. Daar besteedt men namelijk uitgebreid aandacht aan "de manier waarop Black Panther-vrouwen de functie van gender herdefinieerden in de historisch mannelijk gedomineerde burgerrechtenbeweging, het aanpakken van mannelijk chauvinisme en homofobie via onderwijs, en de bijdragen van lesbische vrouwen en homoseksuele mannen aan de Panther-beweging".9

Naar het voorbeeld van de Panthers zette Abou Jahjah recentelijk burgerpatrouilles op die de Antwerpse politie in de gaten gaan houden, en gearresteerde migrantenjongeren gaan informeren over hun rechten. Dat naar aanleiding van allerlei plannen om Marokkaanse jongeren harder aan te gaan pakken. Een flink deel van de Antwerpse politie heeft sympathie voor het Vlaams Blok, en laat zich racistisch uit tegen migranten. Ook worden Marokkaanse jongeren vaak geslagen en over de grond gesleept door agenten. Door de patrouille-acties zou mogelijk in plaats van de "allochtone criminaliteit" het racisme van de politie eens ter discussie kunnen komen te staan. Jammer dat linkse organisaties van migranten of anti-racisten niet met dit idee gekomen zijn.

http://www.gebladerte.nl/10881f56.htm

Beetje van een linkse site posten

Ik blijf het lachwekkend dat de achterlijke Nederlandse media uberhaupt nog aandacht schenkt aan AEL of Abou Jahjah. Over van een mug een oliefantenscheet te maken gesproken
Als je ziet hoeveel aanhangers AEL heeft zijn ze al die media helemaal niet waard. Overigens in tegenstelling tot Fortuyn.

quote:

Op vrijdag 14 mei 2004 19:59 schreef pberends het volgende:
Ik blijf het lachwekkend dat de achterlijke Nederlandse media uberhaupt nog aandacht schenkt aan AEL of Abou Jahjah. Over van een mug een oliefantenscheet te maken gesproken
Als je ziet hoeveel aanhangers AEL heeft zijn ze al die media helemaal niet waard. Overigens in tegenstelling tot Fortuyn.

Zoveel aandacht wordt er niet aan geschonken hoor. Fok is de media niet.

quote:

Op vrijdag 14 mei 2004 20:00 schreef SCH het volgende:

[..]

Zoveel aandacht wordt er niet aan geschonken hoor. Fok is de media niet.

Nou in het begin van de 'Nederlandse'-tak weken lang nieuws op journaals en actualiteitenprogramma's. Dit in tegenstelling met de werkelijke aanhang die het kreeg. Was het echt niet waard. Er zijn vast wel meer groepjes die de sharia willen invoeren of andere achterlijke dingen wil doen; wie hecht er nou waarde aan zulke uitspraken. Oh ja de media, stom van me

quote:

Op vrijdag 14 mei 2004 19:00 schreef SCH het volgende:

Wat mij betreft is hij een soort islamitische Fortuyn.

Je hebt je nooit één seconde verdiept in het gedachtengoed van Fortuyn. Jahjah is een anti-democraat die de democratie hooguit zal gebruiken om haar middels het invoeren van de sharia te vernietigen.

Fortuyn was een democraat in hart en nieren, die de politiek terug bij het volk bracht/wilde brengen, totdat hij werd vermoord door een links-radicale milieugek.

quote:

Ik vind het interessant hoe pers en publiek met hem omgaan - vooral de mensen die vonden dat Fortuyn werd gedemoniseerd staan nu vooraan om deze man zwart te maken

En mensen die vooraan stonden om Fortuyn te demoniseren likken nu de reet van een moslimfascist. Het kan verkeren.