quote:
Op vrijdag 7 mei 2004 07:21 schreef SCH het volgende:
Ik vind al dat spitwerk van Sjun geweldig, al is er niks nieuws onder de zon.
Inderdaad. Alles is al eens gezegd en zal ooit weer eens gezegd worden. Kennelijk blijft herhaling nodig omdat er nogal eens bewustzijnsvernauwing optreedt.
quote:
Maar waar zit nou precies de opwinding - in de meeste dingen die zijn gezegd over Fortuyn kan ik me erg goed vinden, ze zijn met reden gezegd, ze zijn te verdedigen en als "je mag zeggen wat je denkt" - waarom zou dit er dan niet onder vallen? Misschien zijn sommige dingen wat zwaar aangezet, in de beste Fortuyniaanse traditie, zullen we dan maar zeggen.
Je stelt dat je je goed kunt vinden in de meeste dingen die over Fortuyn zijn gezegd. Er zjn echter zaken over Fortuyn gezegd waar de honden geen brood van lusten.
Zo schreef W. D. Sparling een open brief betreft: Truc met baard. De hetze tegen Pim Fortuyn. d.d. 25 november 2002 om dit aan de kaak te stellen,....
quote:
Open brief aan
Jan Blokker, Marcel van Dam, Thom de Graaf, Folkert Jensma, Hans Kombrink, Els Kuijper, Ad Melkert, Rob Oudkerk, Paul Rosenmöller, Karin Spaink, Peter Storms, Matty Verkamman en nog zo wat anderen...
25 November 2002
Betreft: Truc met baard. De hetze tegen Pim Fortuyn.
Mijne Heren, Dames,
Er moet mij het volgende van het hart:
Er is een overeenkomst tussen de moord op Pim Fortuyn enerzijds, en het lot van een aantal volksvertegenwoordigers in het chaotische Duitsland van na de 1e wereldoorlog anderzijds. Het patroon was toen iedere keer hetzelfde: eerst werd het slachtoffer verbaal gelyncht door columnisten en volksvertegenwoordigers die streden “voor de goede zaak”, en na de karaktermoord volgde, na korte of lange tijd, de fysieke liquidatie. Zo verging het de socialist Kurt Eisner, neergesabeld in de rechtse pers en later vermoord (21 Feb. 1919) met 2 schoten in het achterhoofd door de patriottische luitenant Graaf Arco Valley. Zo verging het de minister van buitenlandse zaken Walther Rathenau (vermoord op 24 Juni 1922), en zo verging het Matthias Erzberger, de ondertekenaar van de wapenstilstand bij Compiègne, uitgemaakt voor landverrader door zijn politieke tegenstanders, en uiteindelijk vermoord door welwillende burgers, 26. Aug. 1921.
Hetzelfde nu heb ik in Nederland zien gebeuren rond de persoon van Pim Fortuyn: eerst de karaktermoord, gepleegd door volksvertegenwoordigers zoals U, die dachten gemakkelijk te kunnen scoren door in te spelen op de linkse ruggemergreflexen van “de mensen met het hart op de juiste plaats”, en dan kwam uit de kweekvijver van opgehitsten uiteindelijk de Harderwijkse milieumoellah Volkert van der G. bovendrijven om voor een oplossing te zorgen.
Politiek correct Nederland heeft een voorkeur voor nazi-gerelateerde termen om die mensen te belasteren die het nu eens vertikken om "sociaal-wenselijke" obligaatpraat uit te kramen: altijd en eeuwig weer wordt dan de Hitlerbak van stal gehaald; men wordt uitgemaakt voor fascist, soms openlijk, soms in verhulde termen. Een knap achterbakse manier van doen, en, zoals de door linksige breindwergen geplaagde W. F. Hermans lang geleden al ergens schreef,
e e n t r u c m e t e e n b a a r d.
Om te voorkomen dat U in de toekomst weer dezelfde fout gaat maken als destijds heb ik voor U en Uw soortgenoten een woordenlijst samengesteld waarop de door U en/of Uw politiek correcte medestrijders ten onrechte gebruikte termen van hun correcte betekenis worden voorzien. Leerzaam!
Met een groet en een zucht, tekent,
W. D. Sparling.
....waaraan hij zijn woordenlijst als leerzame bijlage toevoegde.
quote:
Bijlage: Wat heb ik eigenlijk gezegd?
Politiek correct Nederland had een voorkeur voor nazi-gerelateerde termen om Pim Fortuyn te belasteren. In het Nederland van nu is een beschuldiging van fascisme net zo iets als een beschuldiging van hekserij in de middeleeuwen: meestal onterecht, maar altijd onherroepelijk. Het wachten was alleen nog op de beul, die kwam in de gedaante van Milieumoellah Volkert van der G. Aangezien politiek correct Nederland woorden gebruikt die het zelf klaarblijkelijk niet begrijpt, volgt hieronder een leerzame woordenlijst, speciaal bedoeld ter voorkoming van woordontwaarding.
Eichmann, Adolf:
Oberstormbahnführer, belast met de endlösing, de massamoord op 6 miljoen joden. Eichmann stelde ook het gebruik van gifgas, Zyklon B voor. Vluchtte na de oorlog naar Argentinie. Werd gearresteerd, in Israël berecht en geëxecuteerd wegens misdaden tegen de menselijkheid, 31 Mei 1962.
Getracht werd Fortuyn op één lijn te stellen met deze mensenvergasser in de zin: “Zoals Harry Mulisch schreef over Eichmann: de juiste man op de juiste plaats. Tot alles bereid." (Marcel van Dam, VARA-coryfee, in een interview met Bibeb, Vrij Nederland, 1991. Van Dam zegt zich hier niets van te kunnen herinneren.)
Extreem rechts
Een algemeen kenmerk van extreem rechts is het idee dat er superieure en inferieure mensenklassen bestaan, waarbij de een het natuurlijk recht heeft te heersen over de ander. De Griekse filosoof Aristoteles verdedigde dit idee al in de 4e eeuw voor Christus.
Els Kuijper, lijsttrekker van de PvdA Rotterdam, bewees op unieke wijze Fortuyn's ultra-rechtse sympathieen (11 februari 2002 in het Rotterdams Dagblad): “Dat je hem extreem-rechts kunt noemen, blijkt alleen al uit het feit dat hij nu complimenten krijgt van het Vlaams Blok.“ Bij deze complimenteer ik Els met haar geestelijke vermogens, maar ik moet er wel bij vertellen dat ik een dipsomane, mysogyne, ergofobische cryptofascist ben, en daarom, Mevr. Kuijper, is U dat waarschijnlijk ook. Soort complimenteert soort! Wat dacht U van: “Dat je Hitler een monarchist kunt noemen, blijkt alleen al uit het feit dat hij een felicitatietelegram ontving van Kaiser Wilhelm II.“
Paul Rosenmöller gebruikte de term “extreem rechts“ mbt. Pim Fortuyn op een partijbijeenkomst van Groen Links, 9 februari 2002: “Dit is niet gewoon rechts, dit is extreem-rechts. Leefbaar Nederland, breek met deze charlatan, die jullie partij heeft gekaapt voor zijn eigen agenda.“
Rosenmöller maakt hier de klassieke denkfout dat extreem rechts in het verlengde van gewoon rechts ligt. Dat is zeer zeker niet zo! Te ver doorgedreven liberalisme leidt tot totale anarchie, en niet tot de totalitaire staat. Sterker nog: het is juist het socialisme dat een sterke staat wil, en, zoals Wim Kan al zei: “Drie keer links is ook rechts“. Vergelijk bijvoorbeeld eens de wensen van de aanhang van Groen Links en de SP met het programma van Hitlers extreem rechtse proletenpartij, de NSDAP: oorlogswinsten moesten geconfisqueerd worden, en de arbeiders moesten meedelen in de winsten van de fabriek. Winst confisqueren? Arbeiders laten meedelen? Riekt naar socialisme...
Ieder mens heeft het recht het Katholicisme, of de Islam, of het Communisme, of het Zionisme, inferieure systemen noemen, of althans, hij zou het recht moeten hebben. Men begaat echter een denkfout als men redeneert: Systeem A is inferieur aan systeem B, dus alle aanhangers van systeem A zijn inferieur aan alle aanhangers van systeem B. Deze denkfout werd door Fortuyn echt niet gemaakt! Zoals bekend was hij geen groot liefhebber van de Islamitische cultuur, maar hij was zeer wel in staat onderscheid te maken tussen persoon en systeem.
Overigens is het zo dat Hitler juist zeer te spreken was over de Islamieten, niet alleen vanwege hun door de koran opgelegde jodenhaat en de positie van de vrouw als "zoontjesfabriek", maar ook vanwege hun geloof in een zevende hemel, als beloning voor mannen die vallen in de strijd, vergelijkbaar met het Germaans Walhalla. (Zie Hitler's Tischgespräche, 28 Augustus 1942).
Fascisme:
Oude Romeinse staatsvorm, waarbij alle macht in handen van een kleine groep rijke families is. In de 20e eeuw werd het fascisme nieuw leven ingeblazen door Mussolini, lichtend voorbeeld voor massamoordenaar Hitler, die er een geheel eigen en vooral teutoons-totalitaire draai aan gaf. De oude Romeinen zouden hun systeem niet terugherkend hebben.
De suggestie “Pim Fortuyn is fascistisch” (in de Hitleriaanse betekenis) komt o.a. van Rob Oudkerk, PvdA, 25 Feb. 2002). De man zei het niet letterlijk zo, maar suggereerde zulks heel dwingend door tijdens de herdenking van de Februaristaking onder het standbeeld van de dokwerker over zowel het fascisme als over Pim Fortuyn te spreken te komen.
Frank, Anne:
Onderduikster. Vermoord door de nazi’s en daarna ontelbare malen misbruikt voor linkse propagandadoeleinden. O.a. door Thom de Graaf in zijn speech van 9 feb. 2002 voor het D'66-congres (op dramatische toon): “Congres! Hier vlakbij, op loopafstand, staat het Achterhuis. Waar Anne Frank 60 jaar geleden, ondergedoken in erbarmelijke omstandigheden in haar dagboek schreef 'Ik hoop maar een ding: dat deze haat van voorbijgaande aard zal zijn. Dat de Nederlanders toch zullen laten zien wie zij zijn. Dat zij nu niet en nooit niet wankelen in hun rechtsgevoel. Want dit is onrechtvaardig!'“ Waarna een rethorische stilte en een naadloze overgang op het monster Fortuyn.
De Graaf is lang niet de enige die Frank als trekdier voor zijn eigen politieke carnavalswagen gebruikte, het akeligste voorbeeld dat ik hiervan ken werd geleverd door Hugo Brandt Corstius. In een ingezonden brief aan de NRC, naar aanleiding van een artikel over de affaire Buikhuisen en de rol die malle Hugo hierin speelde, schreef dit dwaallicht het volgende (ik parafraseer): In ww2 werd door de toenmalige Duitse overheid Anne Frank als misdadigster gezien, ze werd schuldig bevonden en ter dood gebracht. Hieruit blijkt dat het er maar net van afhangt wie er aan de macht is of iets misdadig heet te zijn of niet. De conclusie is dat misdaad helemaal niet bestaat, en dus kan misdadig gedrag niet genetisch bepaald zijn, zoals Buikhuisen denkt. Als deze redenatie deugt, dan is, noem eens iemand, Adolf Hitler alleen maar een misdadiger omdat de geallieerde overwinnaars dat zo beslist hebben. Als gesjeesde wiskundige had boer Battus moeten weten dat een theorie moet blijven gelden ook als de variabelen extreme waarden aannemen...
Heinrich Himmler:
“Jij vuile, kale nepprofessor, jij hebt de intelligentie van Adolf Hitler en de charme van Heinrich Himmler. Jij leeft van haat en daarom hoop ik dat je in die darkroom van je zo gauw mogelijk aids krijgt.“ Aldus Matty Verkamman in een oprisping van naastenliefde, 22 December 2001, in het christelijke ochtendkrantje Trouw.
Tja, politiechef Himmler. Dankzij zijn inspanningen veranderde Hitler-Duitsland in een politiestaat. Hij was Reichsleiter van de SS, en werd later chef van de Gestapo. Kreeg de leiding over concentratiekamp Dachau, en had een actief aandeel in de nacht van de lange messen. Had de eindverantwoording voor de Endlösung, de vervolging en de uitroeing van de Joden. Pleegde zelfmoord op 23 mei 1945 in een Brits gevangenenkamp.
Niet bijster charmant allemaal, maar hij is 2 keer getrouwd geweest, dus vrouwen moeten toch iets in hem gezien hebben...
Mussolini, Benito:
Bijnaam Il Duce. Megalomane dictator met een voorliefde voor oud-Romeinse kunst en cultuur. Fascist. Had een bureau ter grootte van een snookertafel en een ego als een galaxy. Dwong mensen wonderolie te slikken tot ze er aan stierven.
Oneigenlijk gebruikt in: “…Pim Fortuyn is definitief de Mussolini van de eenentwintigste eeuw geworden” (Jan Blokker in de Volkskrant, het parochieblaadje voor linksige halfintellectuelen, 30 Jan. 2002).
Ook VVD-voorzitter Bas Eenhoorn kwam met een Mussolini-vergelijking aanzetten: “Mij viel op dat die omschrijving precies past op de leider van Leefbaar Nederland. De ijdele leider die precies zegt wat mensen willen horen. En je ziet altijd dat mensen kritiekloos zo'n leider volgen.“ (op een partijbijeenkomst in Nijkerk, volgens het Algemeen Dagblad van 7 februari 2002).
Manuel Kneepkens van Stadspartij Rotterdam heeft zich in soortgelijke zin uitgelaten: “Poldermussolini. [...] geloof me: ik zie een rechtstreeks verband tussen Fortuyn, Mussolini en uiteindelijk Nietzsche.“ (28 november 2001, in het Rotterdams Dagblad.)
Het rechtstreekse verband tussen Nietzsche en Fortuyn ontgaat mij eerlijk gezegd. Maar iemand met een beetje lenige geest kan natuurlijk alles met alles in verband brengen. Hier mijn poging: Het was de Nederlands-Portugees-Joodse filosoof Spinoza die al in de 17e eeuw beweerde dat een mens precies zoveel rechten heeft als hij macht bezit (Tractatus Politicus, 2, 4). Dit standpunt werd later herhaald door de beruchte Franse pornograaf/filosoof markies de Sade, en nog weer later door Friedrich Nietzsche. En wie heeft Spinoza “de enige echt grote filosoof van Nederlandse bodem“ genoemd? U raadt het nooit. Of toch: Pim Fortuyn, in De islamisering van onze cultuur, p. 55.
Dat Kneepkens met Nietzsche komt aandragen betekent waarschijnlijk dat hij noch Fortuyn, noch Nietzsche gelezen heeft. Te moeilijk! Hij wil alleen maar suggereren dat Fortuyn een soortement Nazi is; De filosoof met de hamer werd door Hitler immers zo'n beetje als zijn partij-ideoloog beschouwd? Wat Nietzsche daarvan gevonden zou hebben, is onbekend, maar ik heb wel een vermoeden:
“Du suchst Anhänger? - Suche Nullen.“
(Uit Götzen-Dämmerung. Iedere politicus, links of rechts, zou dit citaat op een wandtegeltje boven zijn bed moeten hebben hangen...)
Nazi:
Aanhanger van Hitler's National Sozialistische Deutsche Arbeiterpartei. Het eerste wat de NSDAP deed nadat het aan de macht was gekomen, was de democratie afschaffen.
Een overeenkomst tussen de opkomst van Pim Fortuyn en de opkomst van de nazi’s werd gesuggereerd in de zin: “Ik wil geen etiketten van racisme of fascisme opplakken, maar dit verschijnsel was voor het laatst in de jaren dertig van de vorige eeuw te zien. (...) Misschien is de parallel dat er een zoektocht gaande is naar een sterke man die durft te zeggen waar het op staat.” (Hans Kombrink, PvdA, in een interview met het Rotterdams Dagblad, 9 Maart 2002). In de jaren dertig gebeurde er van alles, maar Kombrink doelde op de overwinning van de nazi’s in 1933: Hitler won met zijn NSDAP de verkiezingen voor de Reichstag. Daarna ging het snel bergafwaarts met het mensdom. Kombrink is overigens ook de auteur van de kwalificatie "Janmaat in het kwadraat". In een reactie op deze site heeft Kombrink laten weten dat “Wanneer u doet wat u van plan bent [het publiceren van de open brief] staan voor mij alle wegen open die ik meen te moeten bewandelen.“ Kombrink is nog steeds niet teruggekeerd van de wegen zijner wandeling, want sindsdien heb ik niets meer van hem mogen vernemen.
Ook Karin Spaink vond het nodig Fortuyn met de NSDAP te combineren: "Hij is de eerste lijsttrekker die extreemrechtse ideeën salonfähig wist te maken. En, net als de NSDAP indertijd, wekt hij valse illusies." (Parool, 12 Feb. 2002). Kan best zijn dat Fortuyn illusies wekte, maar daar verdenk ik wel meer politici van. Zo bezien ziet het hele Binnenhof bruin van de NSDAP'ers, maar dat bedoelde Spaink vast niet te zeggen... Overigens, Spaink bedoelde wel meer niet te zeggen. Wat bijvoorbeeld is nu een valse illusie?
Onderduikadres:
Alweer een term uit de 2e wereldoorlog. Mensen hoopten aan vervolging te ontkomen door zich bij welwillenden te verstoppen in bezemkasten e.d. Een enorm risico, als de hulpverlener werd gesnapt, werd hij geëxecuteerd.
Getracht werd Pim Fortuyn als mensenvervolger af te schilderen in de zin: “Als Fortuyn aan de macht komt zal ik op zoek moeten naar een betrouwbaar onderduikadres”. (Jan Blokker, door mij geparafraseerd, in de Volkskrant, 30 Jan. 2002).
Blokker kan er geen genoeg van krijgen mensen voor nazi uit te maken, want volgens hem is premier Balkenende “geniepiger dan Goebbels“. (in de Volkskrant, naar aanleiding van de koningshuissatires en Balkenende's reactie daarop). Bij deze draag ik Blokker voor voor een nog in het leven te roepen Rick Mayall-award. U weet wel, van “The young ones“. Toe te kennen aan lieden die te onpas “Fascisme! fascisme!“ brullen. Rick: “Fascist! fascist! fascist!“
Racist:
Iemand die het mensdom opdeelt in verschillende rassen, en elk van deze rassen eigenschappen toekent, met de bedoeling de superioriteit van het eigen ras te benadrukken. De communist Friedrich Engels bijvoorbeeld geloofde dat negers vanwege hun beperkte verstandelijk vermogens niet in staat waren wiskundige te worden. Op 13 Jan. 1849 pleitte Engels in de Neue Rheinische Zeitung voor de “gänzlichen Vertilgung oder Entnationalisierung“ van de Serviërs en andere Slavische volksstammen, de Basken, de Bretons en de Schotse Gaelics, die volgens hem “Völkerabfälle“ zijn, en die alleen maar de Grote Rooie Revolutie in de weg staan.
Ook zijn grote baas, Karl Marx, was een racist: in een brief aan Engels, 30 Juli 1862, schreef deze over zijn partijgenoot Ferdinand Lassalle dat diens slechte karakter verklaard kon worden door het feit dat deze niet alleen joods, maar bovendien negerbloed door de aderen had vloeien. Waarschijnlijk had zijn grootmoeder iets met een neger gehad. Dat kon je wel zien aan zijn hoofd. etc.
De term racisme werd oneigenlijk gebruikt mbt. Pim Fortuyn in: “Geef racisme geen kans!!!”. (Taartsmijtende krijsmeisjes, waaronder een milieufanate van gedegenereerde adel, barones van Tuyll van Serooskerken, 14 Maart 2002.)
Untermensch:
Naziterm voor “buitengewoon minderwaardig mens“, tegenovergestelde van Übermensch. Nietzsche nam de term Übermensch over van Goethe, die hem voor het eerst gebruikte in zijn “Faust”. Volgens Nietzsche is de Übermensch een estheticus zonder ethische principes. Een Untermensch zou dan een ethicus zonder esthetische principes moeten zijn, lijkt me. Of misschien toch iemand die in het geheel géén ethische en esthetische principes heeft, zoals je tegenwoordig veel ziet bij anarcho-socialisten.
De term Untermensch werd gesuggereerd (en door Fortuyn ook zo begrepen) in de zin: “U bent een buitengewoon minderwaardig mens“. (Marcel van Dam, Het lagerhuis, VARA, 16 Feb. 2002).
Xenofobie:
Psychische aandoening waarbij de patient overdreven angstig is voor onbekenden. Een xenofoob durft bijvoorbeeld zijn kamer niet meer in als daar een vreemde aanwezig is.
Oneigenlijk gebruikt mbt. Pim Fortuyn in de zin: "...Dat we ons hier de xenofoben en racisten van het lijf wensen te houden. Het is een grote schande dat we zestig jaar na dato een politicus in ons midden daaraan moeten herinneren." (Folkert Jensma, hoofdredacteur NRC-handelsblad, in het maandagredactioneel, 6 mei 2002).
Politieke tegenstanders voor gek verklaren is niets nieuws; in Sovjet-Rusland was dat een gebruikelijke methode. Wie politiek afgedwaald was verdween in een inrichting om er nooit meer uit te komen. Let ook even op dat "60 jaar na dato": Het staat er niet, en toch staat het er: “Fortuyn is een fascist.“
Zyklon B:
Gifgas, gebruikt door de nazi’s om mensen uit te roeien in speciaal daartoe ingerichte gaskamers.
Dat Fortuyn, eenmaal aan de macht, er nazipraktijken op na zou gaan houden werd gesuggereerd in de zin: “Sommige mensen ruiken het fascisme pas als het gas onder de deur door komt” (Hans Goossen, FNV-man en penningmeester van Stadspartij Rotterdam, in een interview met SkipTV.)
Voor de duidelijkheid: ik maak bezwaar tegen de onterechte en loodzware beschuldiging van "fascisme", niet alleen tegen Pim Fortuyn, maar tegen iedereen met een "sociaal ongewenste" mening. Ik heb er niets op tegen als er door politici ordinair gescholden wordt, ik neem aan dat dat bij het vak hoort. Een politicus als Jan Marijnissen (SP) heeft wat mij betreft het volste recht om “Het is een charlatan” te zeggen van Fortuyn (in een interview met Jamila Saoud, Spits, datum onbekend), van alle gebruikte termen is dit nog de meest onschuldige, alleen maar opgenomen ter illustratie. Verhoudingsgewijs is Marijnissen een heer, even afgezien van het feit dat hij ooit een meeloper en aanhanger was van glote loelgangel Mao Tse Tung: Met ±40.000.000 doden de grootste massamoordenaar die het mensdom tot nog toe heeft weten voort te brengen…
Surfer, gegroet, W. D. Sparling
Verder was er dan nog een andere verlichter (kukulkan?) die zijn eigen licht liet schijnen over het politiek-journalistiek complex.
quote:
Het geheel van politici en journalisten en hun onderlinge relaties, dat in Nederland in de afgelopen tientallen jaren is ontstaan, door het zorgvuldig toelaten en socialiseren van selecte nieuwkomers, die in een klef verstikkend klimaat van 'ons kent ons' schouderklopjes en baantjes krijgen als ze zich conformeren en genadeloos monddood gemaakt worden als ze dat niet doen. Men dient zich te conformeren aan een regenteske cultuur, een besloten club van mensen die de samenleving willen besturen zoals zij denken dat dat moet, en als die samenleving dat niet zo wil heeft de samenleving het mis.
De zaken die het volk belangrijk vindt, de problemen van een verloederende samenleving, van onveiligheid en het verval van normen die de 'man in de straat' ervaart, worden door het complex standaard gebagatelliseerd en gerelativeerd, want zij weten het beter. Ver van de maatschappij als ze staan, ervaren ze die problemen zelf immers niet. Het beleid bestaat uit 'pappen en nat houden'. Gefaald beleid wordt verheimelijkt. Moeilijk oplosbare problemen worden 'gedoogd'. Principiele normen en waarden die in een strijd van eeuwen zijn verworven worden gerelativeerd en verkwanseld om het multiculturele drama te verhullen.
Wie hierover klaagt wordt bestreden met taboes en aan de schandpaal van de politieke correctheid genageld. Als overduidelijk is dat men fouten heeft gemaakt is men nooit verantwoordelijk, men trekt nooit consequenties, men stapt nooit op. Anders verliest men namelijk zijn plek in het gerieflijke complex en de kans op mooie baantjes. Zelfs de onderlinge verschillen in ideologie tussen de politieke partijen zijn glad gestreken. Iedereen kan met iedereen regeren, omdat alles één pot nat is.
Er tegenover staat de manier van politiek bedrijven zoals Fortuyn dat deed: eerlijk en duidelijk. Zakelijk en efficient, en toch bevlogen en inspirerend. Politiek bedrijven in een sfeer van open en eerlijk debat, leidend tot een beleid dat zich voortdurend toetst aan het oordeel van degenen waarvoor men het doet: de mensen in Nederland.
Deze man(?) was een adept want ook op Pim Fortuyn was wel wat aan te merken. Niettemin verdient zijn aanklacht een serieus onderzoek al was het maar omdat het een gevoelen van de man in de straat verwoorde dat leidde tot het succes van Pim Fortuyn.
Deze verlichter stelde zich 'de dood' van de democratie als volgt voor:
quote:
Is er eindelijk iemand met bevlogenheid en charisma, met intelligentie en humor, die mensen kan inspireren en interesseren voor de politiek. Een rare snuiter en een nar, jawel, maar eindelijk iemand die duidelijke taal spreekt, die zegt wat hij denkt en doet wat hij zegt. Die al het politiek vanzelfsprekende opnieuw ter discussie stelt. Is er eindelijk iemand die de pre-historische, saaie, zelfgenoegzame, irritante politieke elite dwingt de problemen van de verloedering van de samenleving, de onveiligheid en de ongebreidelde immigratie vanuit culturen met totaal andere normen en waarden serieus te nemen, en dan wordt hij doodgeschoten.
Was je eindelijk weer eens gaan stemmen, al was het dan een proteststem, wordt het toch weer onmogelijk gemaakt. Was je blij dat het eindelijk weer ergens over ging, had je je verheugd op eindelijk weer eens wat politiek theater, wordt daar met enkele welgerichte schoten een einde aan gemaakt.
Dacht je in een land te leven met vrijheid van meningsuiting en democratie, blijkt politiek geweld zijn intrede te doen. Blijkt de geest uit de fles te zijn. Blijkt er een veto te kunnen worden uitgesproken uit de loop van een pistool, waardoor alle democratie stopt. Onmogelijk wordt.
De geest is uit de fles. Hoe gemakkelijk kom je zo van je politieke tegenstanders af! Je bent niet meer afhankelijk van de publieke opinie en verkiezingen. Je hoeft geen argumenten te verzinnen of te debatteren. Gewoon een simpele liquidatie, en Pim Fortuyn zegt nooit meer iets.
Het één leidt tot het ander, en wie weet wat de toekomst ons brengt. Zie de ervaring van zoveel landen. De moordenaar was echt geen uniek geval. Er lopen er duizenden rond zoals hij, en er hoeft er maar één te zijn die een pistool heeft en het gebruikt en er gebeurt weer zoiets gruwelijks. Het is het einde van de democratie. Kiezers worden wezen. En wie durft nog oppositie te voeren zoals Fortuyn dat deed? Als dit de consequentie is?
Ik ga niet zover de dood van de democratie te proclameren maar stel dat er wel degelijk hulpmiddelen nodig zijn bij de voortbeweging van die democratie en dat er een blijvend litteken is aangebracht.
Deze belichter zette een beeld neer van Marcel van Dam dat ik wel herken maar dat voor anderen wellicht een deur te ver is
quote:
Een verbitterde, mislukte politicus, die een ziekelijke haat en jaloezie koesterde tegen Pim Fortuyn, die slaagde waar hij gefaald had, namelijk succesvol zijn in de politiek op een onconventionele en humoristische manier, en op een golf van populariteit naar het premierschap gedragen worden. Dit is wat Marcel zelf eens heeft geprobeerd, maar hij werd afgeschoten, (toen gebeurde dat nog alleen figuurlijk) door precies dezelfde conformistische inteeltcultuur die Fortuyn geelimineerd heeft (ditmaal letterlijk). Marcel betichtte toen huilend zijn collega's van karaktermoord en verliet de politiek. Hij kon het simpelweg niet verkroppen dat het Fortuyn, zijn vijand, wel zou lukken.
In mijn studententijd, tijdens een excursie op het Binnenhof, zag ik hem eens veel te laat een achterdeur inkomen met een dranklucht om zich heen en een gezicht waarin een kater flink zijn klauwen had gezet.
In het Vara programma 'Buitenhof' wordt hij toegestaan op te treden als zelfgenoegzame oude betweter en links geweten. Hij declareert op hoge toon zijn abjecte opvattingen over de maatschappij en probeert andersdenkenden de grond in te stampen. Het meest lijkt hij nog op een van die oude fossielen uit het Kremlin in het Soviet tijdperk. Ik associeer hem met die monsterlijke bureaucratische dictators die hun tegenstanders, die het waagden het niet met hen eens te zijn, naar Siberie exporteerden.
Van Dam is echter gewoon een hypocriete Nederlandse salonsocialist van de oude stempel. Overal op het internet staat te lezen dat hij een prachtig landhuis heeft waar hij nooit of te nimmer ook maar een enkele asielzoeker in zou opvangen.
Verder benoemde hij Thom de Graaf tot voorbeeld bij uitstek van de politiek correcte, humorloze wereldverbeteraar uit 'de linkse kerk': een gemeenschap van onverdraagzame, gelijkgestemde zielen die er dogma's, taboes en heilige huisjes op na houden, en iedereen die daartegen zondigt aan de schandpaal nagelt.
quote:
Deze eigengerechtigde domoor begon in heilige verontwaardiging over Anne Frank en de Nazi's. Wat hij daar verder precies mee wilde impliceren is niet duidelijk, maar natuurlijk ging het hem om de insinuatie. Het ging hem er om bij de kiezers een associatie te leggen tussen Fortuyn en jodenvervolging en concentratiekampen, zodat hij een besmette figuur zou worden waar niemand op zou durven stemmen. Als je immers op zo iemand stemt ben je zelf ook een soort Nazi. Hiermee is meteen duidelijk wat Thom de Graaf vindt van iedereen die op 6 mei op Pim Fortuyn heeft gestemd.
Tsja. Ik vind dat hierin helder een voorbeeld van moraliserende indoctrinatie wordt gegeven al had natuurlijk het woord domoor in het geval van Thom de Graaf achterwege kunnen blijven. Zo dom is die man niet anders wordt hij geen minister en vice premier.
Dezelfde persoon schreef bijzonder verhelderend over wat plaatsvond:
quote:
Er is sprake van een geheel nieuwe tegenstelling: die tussen oude politiek en nieuwe politiek. Tussen het oude gesloten politiek bestel van regentjes, betuttelaars en betweters, van technocraten zonder visie, en een nieuwe cultuur van echte en aansprekende vertegenwoordigers van de kiezer. Pim Fortuyn leidde een eenmans revolutie die de regentencultuur moest vervangen door een zakelijke cultuur van eerlijkheid en accountability. Die revolutie vindt inderdaad zijn grootste aanhang onder wat vroeger 'rechts' heette, terwijl oud 'links' ditmaal de reactionaire kracht is. Misschien komt het doordat onder 'links' het aantal mensen dat in de politiek gaat omdat ze het beter denken te weten dan het 'volk', en het wel eventjes voor het 'volk' zullen gaan regelen als schoolmeesters en meesteressen, meestal groter is dan onder 'rechts'.
Pim Fortuyn was echter niet te vangen in termen van links en rechts. Zijn standpunten bevonden zich aan beide zijden. Conservatief en libertijns. Alleen zijn standpunten ten aanzien van de veiligheid en de migratie zijn traditioneel standpunten van rechts, maar waarom valt eigenlijk niet te zeggen.
Nieuwe en oude politiek
Oud 'links' gebruikt nu de termen 'rechts', 'extreem rechts' en 'rechts populisme' om de nieuwe politiek in diskrediet te brengen. 'Rechts' heeft immers in Nederland altijd een vervelende smaak gehad, terwijl 'links' meestal hip was. Om bijvoorbeeld de LPF te bestrijden is het dus voldoende om die rechts te noemen, en te associeren met extreem rechtse partijen in andere landen. Met inhoudelijke argumenten hoeft men dan niet te komen. Men kan zelfs gewoon dezelfde dingen roepen als Fortuyn deed, waarvoor Fortuyn kort geleden nog verketterd werd, zonder zelf 'rechts' te zijn. Het zijn allemaal maar namen en scheldwoorden.
Was er nu daadwerkelijk sprake van een politieke hetze die door het politiek/journalistieke establishment is gevoerd tegen Fortuyn ter verdediging van de politieke correctheid tegen het open en eerlijk debat of verdediging van de Binnenhofcultuur tegen politieke hervorming die haar omver dreigde te werpen? Zo ja dan was er misschien wel sprake van een subtiele oproep tot politiek geweld, die door zijn moordenaar begrepen en uitgevoerd werd.
Beeldvorming is toch maar van grote invloed. Dat besefte men ook bij het NRC
quote:
Aanpak van populisten is pijnlijk leerproces
Hoe pak je een populist aan?Dat is de vraag die de campagneteams van de gevestigde politieke partijen sinds de raadsverkiezingen van afgelopen woensdag bezighoudt. Moeten we Pim Fortuyn, die op z'n minst trekken van een populist vertoont, superieur negeren? Of ligt juist de principiële confrontatie voor de hand? Proberen we Fortuyn op z'n eigen speelveld – veiligheid, buitenlanders – te verslaan? Of is het raadzaam de arena van de campagne te verleggen naar heel andere onderwerpen?In het buitenland hebben gevestigde partijen al eerder genoeg te stellen gehad met politici die in naam van het ongenoegen het establishment bestormden. Confrontaties in Denemarken, Italië, België en Oostenrijk met politici als Pia Kjaersgaard, Umberto Bossi, Filip Dewinter, en Jörg Haider betekenden een pijnlijk leerproces. Welke strategie had succes? Wat was de domste tegenzet?Een overzicht van adviezen en ervaringen uit Europa.
ROTTERDAM, 9 MAART.
Deense wedloop
,,Eén: niet negeren, maar serieus nemen. Twee: het debat aangaan. Drie: hameren op de concrete invulling van de one-liners.'' Dat adviseert Jan Juul Christensen, woordvoerder van de Socialdemokratiet, de Deense zusterpartij van de PvdA.
De lijst-Fortuyn is te vergelijken met de Dansk Folkeparti onder leiding van Pia Kjaersgaard. Sinds de oprichting in 1995 van deze extreem-rechtse partij, zoals Christensen haar typeert, wordt Kjaersgaard via deze drie wegen `bestreden'. ,,Holle retoriek'' kenmerkte het eerste partijprogram van de Deense volkspartij en ,,wij hebben steeds gehamerd op een concrete invulling'', aldus Christiansen. Om er in één adem aan toe te voegen: ,,het is de vraag of we daar succesvol in zijn geweest''. Bij de meest recente verkiezingen boekte de Deense Volkspartij in november vorig jaar een winst van negen zetels. Met 22 van de 179 zetels is de partij de derde van Denemarken, en de centrum-rechtse minderheidsregering is afhankelijk van hun steun.
Onder druk van de Deense Volkspartij, zegt Christensen, speelde het asielbeleid een belangrijke rol in de verkiezingen. De centrum-rechtse partijen verscherpten hun opvattingen over immigratie. Vooral de regelingen voor gezinshereniging werden aangescherpt. Criminele asielzoekers worden zonder pardon naar het land van herkomst gestuurd, ook als hen daar mogelijk de doodstraf wacht.
Maar, zo erkent de woordvoerder van de sociaal-democraten, ook de Socialdemokratiet heeft het beleid ten aanzien van buitenlanders aangescherpt. ,,Rechts propageert een onderscheid tussen blank en buitenlanders'', meent Christiansen. ,,Wij staan voor een rechtvaardigheid.'' Heeft linkse ideologie ingeleverd onder de rechtse druk? Er klinkt een zucht door de telefoon. ,,We kunnen de opvatting van de kiezer niet negeren.''
Ach ja, die Bossi
Veel meer dan premier Berlusconi is Umberto Bossi de Italiaanse voorganger van Fortuyn. Berlusconi wilde vooral zichzelf beschermen, Bossi had een echte missie: wat hij noemde het zelfgenoegzame Rome door elkaar schudden en eind 1994 rekende hij daartoe ook `Berluskaiser'. Dat Bossi om zijn viriliteit te onderstrepen om de haverklap roept dat hij een stijve heeft, dat hij zich presenteert als de gewone jongen met een tweedehands auto, doet niets af aan de parallel met Fortuyn.
Negeren, was de tactiek van de gevestigde partijen toen Bossi met zijn partij Lega Nord begin jaren negentig in de dubbele cijfers kwam. Politici maakten hem belachelijk als een schreeuwer zonder programma. Ze verweten Bossi met zijn roep om een onafhankelijk Noord-Italië verdeeldheid te zaaien. Maar de kiezers bleven op hem stemmen, omdat ze wilden laten merken dat ze boos waren. In 1993 kon je niet om Bossi heen.
Samenwerken dan maar. Berlusconi probeerde het als eerste. Hij smeedde een alliantie met de grillige Bossi en won in 1994 de verkiezingen. Maar aan het einde van het jaar was het dezelfde Bossi die zijn kabinet ten val bracht. Een aantal kiezers was toen al aan het weglopen, want Bossi begon zijn roep om onafhankelijkheid al te letterlijk te interpreteren. In 1996 lonkte de linkse leider Massimo D'Alema naar hem, maar lijsttrekker Romano Prodi riep D'Alema tot de orde.
Bossi kwijnde in het politieke tweestromenland weg. De tijd leek het probleem op te lossen. Maar Berlusconi becijferde dat hij voor een zege in 2001 Bossi nodig had en sloot een nieuwe alliantie, vastgelegd bij de notaris. In wezen heeft Berlusconi Bossi gekocht. Soms roept Bossi nog wat wilds, maar dan herinnert Berlusconi hem eraan wie de rekening betaalt en knipoogt hij geruststellend naar de buitenwacht: Ach ja, die Bossi.
Harde Vlaamse les
Patrick Janssens, voorzitter van de Vlaams-socialistische SP.A én communicatie-expert, had de verkiezingsramp van woensdag twee weken geleden aan PvdA-voorzitter Ruud Koole voorspeld. ,,Ik zei: let op, jullie onderschatten wat er gebeurt.'' De Vlaamse socialist stelde tot zijn verbazing vast dat Koole academische onderzoeken, die het PvdA-verlies in Rotterdam verklaren, niet van toepassing op Nederland achtte. Janssens meent dat de PvdA nieuwe breuklijnen tussen links en rechts onvoldoende onderkent. Volgens hem zijn er veel kiezers die weliswaar in materiële zin `oud-links' denken – zij willen een mate van gelijkheid. Maar dezelfde kiezers denken cultureel 'nieuw-rechts' met het accent op thema's als veiligheid en migratie. ,,Daarom verloren wij veel kiezers aan het Vlaams Blok van Filip Dewinter.''
Volgens Janssens, ex-topman van het Belgische bureau van reclame-bedrijf BBDO, moet de PvdA er voor waken Pim Fortuyn te schande te maken. ,,Kiezers die zichzelf verwaarloosd voelen, identificeren zich dan nog meer met zo'n groep.'' De Vlaamse socialisten maakten die fout eerder in Antwerpen. Hij noemt het voorbeeld van Hasselt, waar de Vlaams-socialistische transportminister Steve Stevaert burgemeester is. ,,Die heeft nooit iets negatiefs over het Vlaams Blok gezegd. De SP.A haalde bij de gemeenteraadsverkiezingen ruim de helft van de stemmen.'' Volgens Janssens bewijst dit het voordeel als landelijke kopstukken wortels in de lokale politiek hebben, iets dat in Nederland nauwelijks bestaat.
Campagne voeren over veiligheid en migratie speelt volgens Janssens Fortuyn in de kaart, omdat deze dat al effectief doet. In Vlaanderen profiteerde het Vlaams Blok ervan. ,,Wat je alleen nog kunt doen is duidelijke signalen geven dat je naar kiezers luistert. Daarvoor moet je veel meer de straat op gaan.''
Pers schiep Haider
Na ruim 15 jaar ervaring met Jörg Haider van de populistische FPÖ mag Oostenrijk zich populisme-expert noemen. Wat hadden de Oostenrijkers anders moeten doen en wat is het advies aan Nederlandse politici?
,,De Oostenrijkse politieke partijen hadden nooit mogen toelaten dat Haider zich het begrip `fatsoenlijke burger' toeeigende en daar zijn racistische opvattingen aan vastknoopte'', zegt Hans Henning Scharsach, adjunct-hoofdredacteur van het Oostenrijkse weekblad News en auteur van verschillende boeken over Haider, waaronder Haiders Kampf. ,,De fatsoenlijke partijen hadden er vanaf het begin op moeten hameren dat populisme in de geschiedenis louter tot ellende heeft geleid. Ze hebben Haider te veel zijn gang laten gaan, met als gevolg dat racisme nu bijna als normaal wordt beschouwd.'' De volgens Scharsach weinig alerte houding van de Oostenrijkse politiek leidde ertoe dat bij de verkiezingen van 1999 27 procent van de Oostenrijkers op de FPÖ stemde, en Haider vrijwel ongestraft minderheden en critici beledigt.
Het advies van Scharsach aan Nederlandse politici voor de komende verkiezingsstrijd: ,,Maak er een strijd van tussen goed en kwaad. Hamer op solidariteit en veroordeel het egoïsme van rechtspopulisten. Want ze proberen alle zwakkeren in de maatschappij te pakken. Als ze de buitenlanders hebben gehad, beginnen ze aan de ouderen en de zieken.''
De pers speelt eveneens een belangrijke rol, zo beklemtoont Scharsach: ,,In Oostenrijk heeft het veel te lang geduurd voordat de pers doorhad dat populisten doorgaans nonchalant met de waarheid omspringen. Op die manier is Haider groot geworden. Dit slag vraagt om veel kritische analyses en onderzoeksjournalistiek die de ware aard van de partij blootlegt.''
bron: NRC 9 maart 2002
Fortuyn wordt in het artikel nog even leuk neergezet als racist maar verder komt het artikel met aardige adviezen. Let ook even op welke bevoogding er spreekt uit de reacties van politici.
In ieder geval gebeurde er weer wat, kwam de wereld in beroering, werden creatieve communicatieve manieren van beïnvloeding of indoctrinatie belicht en is er weer een aardig deel van mijn papieren archief gedigitaliseerd tot lering, vermaak of ergernis. Ik eindig met een citaat van Fortuyn want die kan zichzelf niet meer verdedigen:
,,Ik ben er niet voor de bankzitters, voor de mensen achter de geraniums. Die zijn voor Melkert en Rosenmöller. Ik ben er voor de mensen die iets van hun leven willen maken. Die zeggen: we leven maar één keer. Die zeggen: kan niet bestaat niet. Die mensen willen we helpen.'' Zijn armen gaan omlaag. De gezichten van de toeschouwers staan strak. ,,Wij laten de burgers aan de onderkant niet barsten'', zegt Fortuyn. ,,We gaan ze aanmoedigen.''