[Centraal] Anti-Depressiva

quote:

Op woensdag 5 mei 2004 16:52 schreef HeaRt_woRm het volgende:
Dankje
Huisarts heeft diagnose depressie gegeven jah,maar ben niet echt zo lang achter elkaar depri,meestal maar een paar uur(of nog minder)per dag.Hooguit een paar dagen(komt zelden voor).En ook dagen dat ik echt ubervrolijk ben

quote:

Op donderdag 6 mei 2004 11:10 schreef teigan het volgende:
Heej allemaal, ik ben dus een paar dagen weggeweest, en vond het daarna moeilijk weer hierin te posten, ik lees het allemaal wel mee, maar het dringt niet altijd even goed door..

quote:

Ik ben de laatste tijd vergeetachtig, schommel heel erg met mijn stemmingen, en volgens mijn vriend begin ik me iets te obsessief met mijn eten bezig te houden..

quote:

Het is dus soms een beetje lastig hier te posten, ik heb wel het idee dat de wisselingen minder worden, maar alleen bij mijn vriend durf ik me te laten gaan in dat opzicht, dus hij is nog wel eens de pineut...

quote:

Voor mij helpt het wel, het is net dat steuntje dat ik nodig heb om "normaa" te functioneren... Toch wil ik er wel eens af...
Gewoon het zonder kunne..
Maar ik vrees dat dat het niet wordt..

quote:

Op donderdag 6 mei 2004 11:59 schreef Krea het volgende:
mening geven is prima, maar dat kan ook genuanceerd.

quote:

Op donderdag 6 mei 2004 12:08 schreef DarkElf het volgende:

[..]

maar is dat dan zo belangrijk? Laat deze mensen lekker. Waarom moet je tot hun doordringen?

zoals ik al zei: mening geven? Prima maar wel op een normale manier, anders edit/verwijder ik je post

You go DE

quote:

Op donderdag 6 mei 2004 12:08 schreef DarkElf het volgende:

[..]

maar is dat dan zo belangrijk? Laat deze mensen lekker. Waarom moet je tot hun doordringen?

quote:

Op donderdag 6 mei 2004 12:08 schreef DarkElf het volgende:

[..]

maar is dat dan zo belangrijk? Laat deze mensen lekker. Waarom moet je tot hun doordringen?

zoals ik al zei: mening geven? Prima maar wel op een normale manier, anders edit/verwijder ik je post

quote:

Op donderdag 6 mei 2004 12:15 schreef True_Emperor het volgende:

[..]

Aah fijn een moderator

Er zijn mensen die wel steun hebben als topic's zoals dit! tis wel serieuse zaak zeg maar.. bedankt!

Pim

quote:

Op donderdag 6 mei 2004 12:21 schreef DarkElf het volgende:

Misschien is het wel zo dat mensen zichzelf onder de kont moeten schoppen maar het is nu eenmaal zo dat deze maatschappij snel hulp zoekt, en dat krijg je er echt niet uit door ongenuanceerde opmerkingen te gaan maken

quote:

Op donderdag 6 mei 2004 12:15 schreef Krea het volgende:

[..]

Omdat het mijn belastingcenten zijn. Bovendien kun je ervanuit gaan dat de gemiddelde kansloze depressiveling thuis zit te teren op de maatschappij omdat het allemaal zo zwaar is. Dure jongens dus en met zo'n topic doe je net of het normaal is om ze te slikken. Het wordt alleen maar toegankelijker en geaccepteerd, terwijl het grote merendeel zichzelf een schop onder de kont moet geven en op moet houden met dat gejammer dat ze het zo moeilijk hebben. maar je hebt wel gelijk op zich, we praten hier over de meest kansloze mensen onder de bevolking, die toch niet willen luisteren omdat ze zo zielig zijn.

quote:

Op donderdag 6 mei 2004 12:06 schreef Krea het volgende:

[..]

Dan dringt het niet door tot de gemiddelde hersenloze pillenslikker.

quote:

Op donderdag 6 mei 2004 12:23 schreef Krea het volgende:

[..]

......maar ga het dan in godsnaam niet stimuleren door een topic te openen over welk pilletje je stemming beter onderdrukt dan de andere. .

quote:

Op donderdag 6 mei 2004 12:25 schreef DarkElf het volgende:

[..]

Er is vraag naar dit topic, en beter centraal dan een wildgroei aan medicijn topics, lijkt me duidelijk

quote:

Op donderdag 6 mei 2004 12:25 schreef Krea het volgende:

[..]

het is geen ziekte. het is een zwakte.

quote:

Op donderdag 6 mei 2004 12:15 schreef Krea het volgende:

[..]

Omdat het mijn belastingcenten zijn. Bovendien kun je ervanuit gaan dat de gemiddelde kansloze depressiveling thuis zit te teren op de maatschappij omdat het allemaal zo zwaar is. Dure jongens dus en met zo'n topic doe je net of het normaal is om ze te slikken. Het wordt alleen maar toegankelijker en geaccepteerd, terwijl het grote merendeel zichzelf een schop onder de kont moet geven en op moet houden met dat gejammer dat ze het zo moeilijk hebben. maar je hebt wel gelijk op zich, we praten hier over de meest kansloze mensen onder de bevolking, die toch niet willen luisteren omdat ze zo zielig zijn.

quote:

Op donderdag 6 mei 2004 12:25 schreef Krea het volgende:
het is geen ziekte. het is een zwakte

quote:

Op donderdag 6 mei 2004 12:15 schreef Krea het volgende:

[..]

Omdat het mijn belastingcenten zijn. Bovendien kun je ervanuit gaan dat de gemiddelde kansloze depressiveling thuis zit te teren op de maatschappij omdat het allemaal zo zwaar is. Dure jongens dus en met zo'n topic doe je net of het normaal is om ze te slikken. Het wordt alleen maar toegankelijker en geaccepteerd, terwijl het grote merendeel zichzelf een schop onder de kont moet geven en op moet houden met dat gejammer dat ze het zo moeilijk hebben. maar je hebt wel gelijk op zich, we praten hier over de meest kansloze mensen onder de bevolking, die toch niet willen luisteren omdat ze zo zielig zijn.

itt mensen die ongenuanceerd lopen blaten dat het een stelletje sulletjes zijn

quote:

Op donderdag 6 mei 2004 14:51 schreef Babs_voor_intimi het volgende:
M'n psychotherapeute stelde me van de week voor om eens na te denken over een gesprek met een psychiater en evt. gebruik van medicatie. Ik schrok er eigenlijk een beetje van; ik houd sowieso niet van troep in m'n lijf (eigenlijk vind ik de pil al niks). Maar goed, ik moet er toch wel even goed over nadenken; ik ben nu echt zo negatief over dingen en weet het gewoon niet zo heel goed.

Maar ik lees dus wel vanalles over bijwerkingen etc en vraag me dan af: is de medicatie niet erger dan de kwaal?? Over positieve ervaringen heb ik niet heel veel gelezen. Op het moment heb ik in ieder geval de neiging nee tegen medicatie te zeggen en wil ik beter m'n best doen voor mezelf (maar ja, dat is opzich een vrij positieve gedachte, dat kan morgen weer anders zijn).
Iemand nog tips waar ik rekening mee moet houden of die ik kan gebruiken om me te helpen bij m'n besluit?

Blind staren op de enge verhalen die je in sommige (sub)fora tegenkomt .. Wat voor iemand anders niet werkt, zou voor jou heel goed kunnen werken.. en andersom


en zo zijn er nog wel talrijke do's en don'ts .. Maar het belangrijkste is het luisteren naar je eigen lichaam..

Ik ben zelf 1.5 week aan de citalopram geweest. Dat ging duidelijk niet goed. Ik kreeg last van nogal vervelende beelden in mezelf. (ik zag mezelf hangen, dat soort). Daarna vanaf Mei 2003 tot Maart 2004 aan de Remeron gezeten. En sinds kort er dus vanaf..

Heel veel succes, en mocht je willen schelden, schreeuwen, of gewoon iets willen weten.. zijn we er gewoon hier voor je hoor

[b][sub]edit:even wat Dont's bij de Do's vandaan gehaald.. Sorry [b][/s]

[ Bericht 10% gewijzigd door knokkels op 06-05-2004 15:50:17 ]

quote:

Op donderdag 6 mei 2004 15:29 schreef knokkels het volgende:


Wat je wel moet doen:

Adviezen van je behandelend arts in de wind slaan???

Blind staren op de enge verhalen die je in sommige (sub)fora tegenkomt .. Wat voor iemand anders niet werkt, zou voor jou heel goed kunnen werken.. en andersom

quote:

Wat je niet moet doen is:

Alcohol mixen met AD medicatie.. Tipje van te voren..

quote:

Op donderdag 6 mei 2004 15:42 schreef Babs_voor_intimi het volgende:

[..]

Huh, moet ik dat WEL doen?
[..]

Oh en dat met alchohol had ik nog helemaal niet bedacht. Damn, autorijden is dan wrs ook niet heel handig zeker.... Ik weet het niet zo goed hoor, niet dat ik me niet beter wil voelen, maar misschien wil ik het gewoon nog proberen zonder. En anderzijds.....arghh... Ik heb gewoon het gevoel dat ik tot nu toe nog niet genoeg m'n best heb gedaan voor mezelf.
pff, het wordt wat warrig allemaal. Komt later wel een keer...

quote:

Op donderdag 6 mei 2004 12:29 schreef Briefcase het volgende:
Je krijgt écht niet zomaar antidepressiva van een arts tegewoordig.

quote:

Op vrijdag 7 mei 2004 16:00 schreef thaleia het volgende:

[..]

Was dat maar waar.

quote:

Op vrijdag 7 mei 2004 16:12 schreef thaleia het volgende:
Omdat het mij niet verstandig lijkt om zulke sterke middelen bij het minste of geringste voor te schrijven en daar vervolgens nooit meer enige controle op uit te oefenen. Toen ik naar mijn huisarts ging had ik zelf nog twijfels over dat spul, maar zij haalde me al snel over, onder andere met het argument dat ik ongetwijfeld 'familiair belast' was (moeder was psychiatrisch patient). Daarna jarenlang via de assistente herhalingsrecepten gehad, nooit meer op controle gehoeven of gesprekken over hoe dat spul beviel ofzo.

In die tijd zou ik hier ook gepost hebben dat sommige mensen dat nu eenmaal nodig hebben omdat ze 'van nature' te weinig serotonine aanmaken en dat ik 1 van die mensen was. Maar op wonderbaarlijke wijze heb ik het spul ineens niet meer nodig sinds mijn moeder is overleden. Kennelijk zat het toch allemaal niet 'in' mij en had het gewoon te maken met een ongelooflijk zware familiesituatie. En da's dus mijn probleem met dat gemakkelijke voorschrijven van dat spul: wat als het nou helemaal niet 'van nature' in iemand zat, maar gewoon te maken had met het feit dat hij niet gelukkig is met zijn baan of relatie, bijvoorbeeld? Dan is het op zich fijn dat hij zijn baan/relatie wat beter aankan dankzij dat spul, maar ik zou toch liever pas overgaan tot symptoombestrijding als er geen alternatieven zijn.
Het kan gewoon niet dat 1 op de 3 Nederlanders van nature te weinig serotonine aanmaakt.

of behept zijn geweest

quote:

Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling van dit topic,
te gaan discussieren over het al dan niet gebruiken van AD.

quote:

Op vrijdag 7 mei 2004 16:32 schreef knokkels het volgende:
_{of behept zijn geweest}

quote:

Op vrijdag 7 mei 2004 16:12 schreef thaleia het volgende:
Omdat het mij niet verstandig lijkt om zulke sterke middelen bij het minste of geringste voor te schrijven en daar vervolgens nooit meer enige controle op uit te oefenen. Toen ik naar mijn huisarts ging had ik zelf nog twijfels over dat spul, maar zij haalde me al snel over, onder andere met het argument dat ik ongetwijfeld 'familiair belast' was (moeder was psychiatrisch patient). Daarna jarenlang via de assistente herhalingsrecepten gehad, nooit meer op controle gehoeven of gesprekken over hoe dat spul beviel ofzo.

In die tijd zou ik hier ook gepost hebben dat sommige mensen dat nu eenmaal nodig hebben omdat ze 'van nature' te weinig serotonine aanmaken en dat ik 1 van die mensen was. Maar op wonderbaarlijke wijze heb ik het spul ineens niet meer nodig sinds mijn moeder is overleden. Kennelijk zat het toch allemaal niet 'in' mij en had het gewoon te maken met een ongelooflijk zware familiesituatie. En da's dus mijn probleem met dat gemakkelijke voorschrijven van dat spul: wat als het nou helemaal niet 'van nature' in iemand zat, maar gewoon te maken had met het feit dat hij niet gelukkig is met zijn baan of relatie, bijvoorbeeld? Dan is het op zich fijn dat hij zijn baan/relatie wat beter aankan dankzij dat spul, maar ik zou toch liever pas overgaan tot symptoombestrijding als er geen alternatieven zijn.
Het kan gewoon niet dat 1 op de 3 Nederlanders van nature te weinig serotonine aanmaakt.

quote:

Op vrijdag 7 mei 2004 16:34 schreef thaleia het volgende:

[..]

Ik weet niet of dat wel kan. Wsch was zo iemand er dan sowieso al nooit mee behept.

[edit]Oh sorry, je zei 'verstoorde'. Ja, die spiegel kan verstoord raken, door een verbroken relatie, het overlijden van een naaste, een klote-baan of een klote-relatie. Daar zou ik dan pas antidepressiva in gaan stoppen als het echt niet anders kan. En ik geloof gewoon niet dat het bij 1 op de 3 Nederlanders echt niet anders kan.

quote:

Op vrijdag 7 mei 2004 16:34 schreef Het-Gele-Teken het volgende:
Als je werk het probleem is en je raakt daardoor in een depressie moet je van werk veranderen, maar als dat zo makkelijk voor je was had je dat al langer gedaan.

quote:

Op vrijdag 7 mei 2004 16:38 schreef Scandalous het volgende:
Ik merk trouwens dat ik sinds een of twee weken ineens zo snauwerig en bijna agressief reageer op bepaalde dingen. Daar had ik juist geen last meer van door de Paroxetine, en nu valt me ineens op dat ik zo heftig reageer. Ik heb af en toe het gevoel dat ik niet meer weet hoe ik nou echt ben. Heel tegenstrijdig allemaal, en af en toe herinner ik me niet eens waarom ik nou zo reageerde.

Niet leuk...

quote:

Op vrijdag 7 mei 2004 16:47 schreef knokkels het volgende:

[..]

Zit je nu nog aan de paroxetine dan?
Komt me wel erg bekend voor trouwens.. Dingen gaan niet zoals je wil dat ze zouden gaan, en dat wil even niet samengaan met hoe je jezelf kent..

quote:

Op vrijdag 7 mei 2004 16:52 schreef Scandalous het volgende:

[..]

Ja, ik slik het nu ongeveer 2 maanden denk ik, 20mg per dag. Ik was er erg tevreden over, alleen nu merk ik toch wel dat ik soms zo kwaad reageer - om niets. En dan de volgende dag vraag ik me af waar ik nou in godsnaam zo boos om was.

quote:

Op vrijdag 7 mei 2004 16:54 schreef knokkels het volgende:

[..]

Heb je hiervoor iets anders geslikt? Misschien (nadruk op misschien) dat je toch niet helemaal goed reageert op de Paroxetine..

quote:

Op vrijdag 7 mei 2004 16:41 schreef thaleia het volgende:

[..]

Da's waar, ad's kunnen je helpen een vicieuze cirkel te doorbreken. In theorie. In de praktijk weet ik niet of dat nou wel zo vaak gebeurt. Ik vind het ook prachtig klinken dat je dankzij antidepressiva weer energie krijgt om een andere baan te zoeken, die andere baan vindt en daarna geen ad's meer nodig hebt (dit even heel simpel gezegd), maar hoe vaak werkt het ook echt zo? Bij mij zorgden de ad's er juist voor dat ik een klote-situatie minder klote ging vinden en dus bepaald geen drang meer voelde er iets aan te veranderen.

quote:

Op vrijdag 7 mei 2004 16:56 schreef Scandalous het volgende:
Dat wennen kan wel kloppen ja, daarom wil ik het inderdaad nog even aankijken

quote:

Op vrijdag 7 mei 2004 17:06 schreef knokkels het volgende:

[..]

Luister vooral goed naar je eigen lichaam.. Wat wij hier allemaal zeggen kan je helpen, maar hoeft je niet te helpen..

ben je onder behandeling van een psychiater, of alleen een huisarts?

quote:

Op vrijdag 7 mei 2004 17:10 schreef Scandalous het volgende:

[..]

Momenteel alleen een huisarts, maar een psycholoog word nog geregeld... Sta ik overigens niet echt om te springen, heb er geen goede ervaringen mee.

*edit* Ik heb inderdaad veel steun aan (vooral) vriend en vrienden ja

quote:

Op vrijdag 7 mei 2004 17:19 schreef knokkels het volgende:


Het is je recht trouwens om als je je niet thuis voelt bij je behandelende arts (hetzij huisarts, pyscholoog, psychotherapeut, psychiater) een andere te zoeken.
Het belangrijkste is dat het klikt.

edit: Rechten en Plichten van clienten in de GGZ

quote:

Op vrijdag 7 mei 2004 17:28 schreef Scandalous het volgende:

[..]

Ik werd zelf altijd naar de volgende psych doorgestuurd als diegene het niet meer wist, vandaar mijn slechte ervaringen ermee. Nu moet ik dus eigenlijk weer overnieuw beginnen, en de kans is groot dat ik weer 3 of 4 psychs verder ben voordat het 'klikt'. Maar goed, ik moet het er maar voor over hebben, maar ik kijk er niet naar uit

quote:

Op vrijdag 7 mei 2004 21:41 schreef Sylvester69 het volgende:
Wat er in het verleden is gebeurt, moet in het verleden blijven.

En daar heb ik juist problemen mee

quote:

Op vrijdag 7 mei 2004 21:50 schreef Sylvester69 het volgende:
Hallo allemaal..

Ik ben in de war door nogal wat negative ervaringen. scheding, niet lekker voelen op het werk.. daardoor vage dromen en slecht slapen. aan de AD door mijn arts gezet. iemand tips?

quote:

Op vrijdag 7 mei 2004 23:25 schreef HeaRt_woRm het volgende:

[..]

Mijn huisarts zegt er niks over,want ik moet het er maar met mijn psych over hebben

quote:

Op zaterdag 8 mei 2004 00:11 schreef HeaRt_woRm het volgende:

[..]

Pfew,over 3 weken pas Als ik er dan al naar toe gaat

kom op! je kan het!

quote:

Op zaterdag 8 mei 2004 01:05 schreef Vava het volgende:
Wat krijg je dan precies bij zo'n 'serotonineshock'?

Oja, ik lees mee in dit topic voor de ervaringen enz... van anderen
ik heb Citalopram, Trazolan en Seroquel naar volle tevredenheid overigens!

quote:

Het serotoninesyndroom is een symptomencomplex waarvan wordt aangenomen dat het wordt veroorzaakt door veranderingen in de gevoeligheid van serotoninereceptorsystemen in de hersenstam en in het ruggenmerg door geneesmiddelen. Ernstige gevallen van het serotoninesyndroom worden bijna altijd veroorzaakt door geneesmiddeleninteracties waarbij twee of meer 'serotonerge' middelen zijn betrokken, waarvan er gewoonlijk minstens één een selectieve serotonine-heropnameremmer of een mono-amino-oxidaseremmer is. Meestal geneest de aandoening spontaan na het staken van de medicatie. De behandeling bestaat dan ook uit het staken van de medicatie en eventuele intensieve ondersteunende zorg (Gebu 2003; 37: 82-85).

quote:

Op zaterdag 8 mei 2004 09:47 schreef Vava het volgende:
Thanks voor de informatie!
Een serotonineshock lijkt me enorm eng als ik het zo lees. Best raar dat St. Janskruid gewoon vrij verkrijgbaar is dan. Ik heb bij Xenos wel St. Jansthee gezien.

quote:

Op zaterdag 8 mei 2004 10:14 schreef HeaRt_woRm het volgende:

[..]

Thanx dude

quote:

Op zaterdag 8 mei 2004 18:34 schreef HeaRt_woRm het volgende:

[..]

Kijk niet boos
Jah ik doet het wel hoor

quote:

Verder gisteren naar de psychiater geweest en nu aan de citalopram.
Damn.. voel me wel vaag... gejaagd.. hoop dat het snel minder wordt

quote:

zelfde dag:
Ik slik sinds gisteren citalopram 20mg. Voelde me gisteren heeeel erg *piep*, want heel erg gejaagd .. Nu vooral wazig in mijn hoofd.

quote:

Hmm die citalopram stop ik mee, chaos werd niet kleiner, werd alleen maar hyperactief ervan .. met veel angstaanvallen gepaard gaande. Niet fijn. Ga nu naar de apotheek waar een nieuwe AD op me ligt te wachten. Hopelijk werkt deze beter.
Ben nu nog hyperactief .. Voelt niet leuk!

quote:

Hyper, angstaanvallen.. hartslag die zonder aanwijsbare reden ineens van 60 naar 100+ bpm ging. Sterke suïcidale gedachten. En toen was het voor mij genoeg. Ik zit nu 2 weken ong. aan de Remeron soltab 30 mg. En dat bevalt me prima eigenlijk. (lekker sinaasappelsmaakje erbij.. Inn het begin beetje kut, want tegenreactie van de citalopram, maar dat was te verwachten. Nu eigenlijk wel lekker. Af en toe nog een kutdag (zaterdag 22:30 in slaap gevallen, zondag om 13:00(!!!) eruitgekomen .. toen pas wakker..

Het irritante aan de AD medicatie is dat:
1) Ik niet weet WAT me te wachten staat
2) Veel onbegrip omdat ik me de ene dag kiplekker voel .. en dat gaat dan een periode lekker door.. en zoals gisteren ineens weer terugval.
Moet het dan maar over me heen laten komen

quote:

Op zondag 9 mei 2004 15:11 schreef Sylvester69 het volgende:
Leuk vooruitzicht.. Morgen gesprek met mijn "baas" over mijn problemen. En overmorgen met Maatschappelijk werk. Wens me succes!

quote:

Op zondag 9 mei 2004 15:17 schreef knokkels het volgende:

[..]

Succes Sylvester

quote:

Op zondag 9 mei 2004 15:28 schreef HeaRt_woRm het volgende:

[..]

Succes

quote:

Op maandag 10 mei 2004 02:13 schreef Cissie het volgende:
Ik heb even een vraagje tussendoor (sorry; 't is wel off-topic):

Zit ik al dááágen op dat vorige topic te kijken, en denk: "nou zeg, d'r reageert niemand meer.....?!".
Blijkt dat er alweer een nieuw topic is..............Deze dus......bij toeval achter gekomen......

Wie kan mij vertellen hoe ik kan zien dat een topic gesloten is, en waar dat topic dan verder gaat?

Alvast bedankt!

was al benieuwd wanneer je weer zou opduiken

quote:

Op maandag 10 mei 2004 02:18 schreef knokkels het volgende:


Hee Cissie
_{was al benieuwd wanneer je weer zou opduiken}
topic sluit bij 301 posts, en dan moet je daarna effe hier kijken.

On topic:
Hoe gaat het met je? Hoe gaat het met die vriend van je? Hoe gaat het met de gevoelens over de situatie met die vriend van je?

quote:

Op maandag 10 mei 2004 02:40 schreef Cissie het volgende:

[..]

Héééééé Knokkie; ben ik weerrrrrrr!
(foutje bedankt..........stom hé? )

quote:

Maarre....hoe zie je dan dat er 301 post zijn geweest (in het oude topic)?
(misschien domme vraag, maar ja 'k ben een vrij "nieuwe fokker: dat maakt 't misschien wat minder dom.. )

quote:

Wat mezelf betreft:
Ik heb een wat mindere week gehad. Ik was steeds ontzettend moe (hadden andere familieleden die erbij zijn geweest ook). Echt heel veel geslapen. Ik kon niet eens lezen als ik in bed lag: ik viel gewoon weg. Een beetje hetzelfde als wat ik in de eerste week van m'n AD had. Het is nu 2 weken geleden, en ik heb volgens mij deze week pas echt de klap gekregen. Vooral lichamelijk.

quote:

Wat hem betreft:
Het gaat m.i. eigenlijk té goed met hem. Heeft weer allemaal plannen enz.... ..Benadert dingen heel rationeel. Is al weer ontslagen uit het ziekenhuis, en al weer thuis. Hij is wel heel erg opgewekt voor iemand die net een zelfmoordpoging heeft gedaan........
En ik heb het gevoel dat het ook niet de bedoeling was dat deze poging zóu lukken. En dat denken meer mensen in mijn omgeving.................

quote:

Op maandag 10 mei 2004 13:58 schreef Tiga het volgende:
Sinds een paar maanden loop ik bij een psychotherapeute: ik zie nu verschillende dingen in die bijdragen aan hoe ik nu ben. Ik ben negatief over mezelf, onzeker, voel me soms bang zonder te weten echt waarvoor. Vind mezelf soms wel handiger en slimmer dan anderen op sommige punten, heb ook mensen om me heen, maar ik voel me toch altijd alleen.
Beetje vaag allemaal, ik weet het niet zo goed te verwoorden, het punt is dat m'n psych voorstelde om eventueel AD's te gaan gebruiken. Ik wuif nu alle 'symptomen' weer weg en vind mezelf niet echt depressief. Misschien wel somber, maar zo somber dat ik ad's zou moeten gebruiken?? Hebben meer mensen dat gevoel gekend? Een soort verzet of zo, ik weet het niet precies.

quote:

Op maandag 10 mei 2004 03:20 schreef Sylvester69 het volgende:
sylvester kan weer niet slapen.. het is al drie uur geweest... balen dus....eikel die je bent...

quote:

Op maandag 10 mei 2004 16:38 schreef Zsa het volgende:
he ffies een vraagje: ik slik nu al ruim een halfjaar Zoloft, sinds een aantal weken is de dosering verhoogd naar 100mg per dag, maar eigenlijk ben ik niet tevreden met het resultaat tot nu toe.. Natuurlijk moet je niet te veel verwachten van die medicijnen, maar toch...
Sinds dat ik Zoloft slik heb ik sowieso al het gevoel dat ik mezelf niet meer ben, alsof iemand mn eigen 'ik' vervangt, heel irritant want ik wil gewoon lekker mezelf zijn... Maar oke daar kan ik nog wel ff mee leven, alleen die vermoeidheid trek ik ff niet meer... Slaap elke week een paar keer 's middags een paar uurtjes omdat ik dan echt gewoon niet meer wakker kan blijven.. Is niet erg als je naar school gaat, maar ik moet vanaf volgende week stage gaan lopen en dan moet ik wel wakker blijven.. Door dat afwezige gevoel heel de dag heb ik ook een belabberde concentratie, terwijl ik altijd erg perfectionistisch was op het gebied van school, werk en mezelf... Nu gaat mn school slechter en op mn werk heb ik ook al het idee dat ik alles fout doe, omdat ik er met mn hoofd niet bij ben... Zo vervelend om dat bij jezelf te ontdekken, dat voelt kut en enorm dom

Nou na hier een aantal weken bij stilgestaan te hebben, vind ik dus dat die Zoloft totaal niet op de goede manier aansluit, maar kheb het idee dat ik alleen maar last heb van de bijwerkingen...
Morgen heb ik dus weer een afspraak met mn psych die over de medicijnen gaat en ik wil dus graag over stappen naar een andere AD..

Weet iemand hier misschien een AD waar het afwezige en vermoeide gevoel een beetje binnen de perken blijft ??

Zo beetje lang verhaal, maar kheb het iig ffies van me afgetypt

quote:

Op maandag 10 mei 2004 14:31 schreef knokkels het volgende:

[..]

Je bent wie je bent, maar helaas kan je door je depressie wel je "eigen ik" verliezen..
Maar waarom "wuif" je je symptomen weg
Waarom vind je jezelf niet depressief?
Komt dat niet voor uit angst voor de AD medicatie? Of hoe je omgeving erop gaat reageren _{komt me zeker bekend voor}

quote:

Op dinsdag 11 mei 2004 10:01 schreef Tiga het volgende:

[..]

Weet ik eigenlijk niet precies. Misschien ben ik bang dat ik dingen bewust overdreven heb om zo aandacht te krijgen ofzo (wat ik vroeger heb gemist). Ik laat de omgeving ook zo weinig mogelijk merken: ik doe alsof alles goed met me gaat. Ik plan m'n agenda vol, sport ook wat meer etc. Ik weet het gewoon niet zo goed. En ja, ad medicatie gebruiken vind ik ook niet zo maar wat...

quote:

Op dinsdag 11 mei 2004 11:47 schreef knokkels het volgende:

[..]

Niet zo heel erg negatief over jezelf denken joh.. Je hebt dingen echt niet overdreven..
Enne, AD medicatie gebruiken is niet zomaar wat, maar als het helpt _{en de juiste medicatie helpt}, zal je merken dat je je relatief snel beter zal gaan voelen.

quote:

Op dinsdag 11 mei 2004 15:30 schreef Tiga het volgende:

[..]

Ik weet niet of dat niet zo is, maar goed. Ik voel me ook dagen wel ok denk ik. Ik weet het gewoon helemaal niet meer precies wat ik denk en voel ofzo. Ik ben misschien inderdaad ook een beetje bang voor bijwerkingen; of dat wel tegen elkaar opweegt.

quote:

Op dinsdag 11 mei 2004 16:37 schreef Grrrrrrrr het volgende:
Van de week maar weer eens langs voor een verlenging van mijn recept, hoewel het wel enigzins scheelt merk ik wel dat het absoluut geen wondermiddel is. Ik heb nog steeds vaak last van depressieve buien...

quote:

Op maandag 10 mei 2004 14:26 schreef knokkels het volgende:

Ben je niet in shock ofzo?

quote:

Op dinsdag 11 mei 2004 20:51 schreef HeaRt_woRm het volgende:
knokkels,waarom lijkt het alsof jij mensen AD wilt aanpraten
Waarom meteen aan de AD,terwijl je eerst kunt proberen zonder?
AD is ook niet alles

quote:

Op maandag 10 mei 2004 13:58 schreef Tiga het volgende:
........................................................
......Het punt is dat m'n psych voorstelde om eventueel AD's te gaan gebruiken. Ik wuif nu alle 'symptomen' weer weg en vind mezelf niet echt depressief. Misschien wel somber, maar zo somber dat ik ad's zou moeten gebruiken?? Hebben meer mensen dat gevoel gekend? Een soort verzet of zo, ik weet het niet precies.

quote:

Op dinsdag 11 mei 2004 21:44 schreef HeaRt_woRm het volgende:

[..]

Ja,nee maar zo kwam het op mij over
Sorry...
[..]

quote:

Jah,met mij gaat het de laatste dagen wel redelijk
Gaat binnenkort ff weer dingen regelen;verzekering(ben niet eens verzekerd ),maatschappelijk werk(heeft mijn mams geregeld ),voor andere hulp.
Als ik dat allemaal geregeld heb,zal het wel een stuk beter gaan,want daar zit ik ook wel erg mee.
Overmorgen weer aan het werk,na 2/3 weken Gelukkig ben ik niet ontslagen,heb een heel tijd niks van me laten horen

ow hoe melodramatisch gezegd

quote:

Op dinsdag 11 mei 2004 21:44 schreef HeaRt_woRm het volgende:
............................................................
Als ik dat allemaal geregeld heb,zal het wel een stuk beter gaan,want daar zit ik ook wel erg mee.
Overmorgen weer aan het werk,na 2/3 weken

En hoe is het met jou?En de rest natuurlijk

quote:

Op maandag 10 mei 2004 16:38 schreef Zsa het volgende:
Nou na hier een aantal weken bij stilgestaan te hebben, vind ik dus dat die Zoloft totaal niet op de goede manier aansluit, maar kheb het idee dat ik alleen maar last heb van de bijwerkingen...
Morgen heb ik dus weer een afspraak met mn psych die over de medicijnen gaat en ik wil dus graag over stappen naar een andere AD..

Weet iemand hier misschien een AD waar het afwezige en vermoeide gevoel een beetje binnen de perken blijft ??

quote:

Op donderdag 6 mei 2004 12:29 schreef Briefcase het volgende:
Verwijder even die enorme betonnen plaat voor je hasses en druk op de knop "activeer hersenen"
Ga voor de grap eens naar de PAAZ-afdeling van een ziekenhuis, dan zie je eens wat er allemaal gebeurd met deze mensen. Je krijgt écht niet zomaar antidepressiva van een arts tegewoordig. En als dat wel gebeurd dan is dat behoorlijk verkeerd.
Als jij een pilletje van de dokter krijgt dat dostelyfotodamalium heet wil jij ook weten wat het is, of het nou voor je impotentie is of voor die lompe kop van je.

quote:

Op dinsdag 11 mei 2004 21:18 schreef Cissie het volgende:

[..]

Hallo Tiga!

Ik herken dat gevoel wat jij beschrijft ook:
5 jaar geleden had ik ook een depressie, en wilde de huisarts me ook gelijk aan
de AD hebben. En dat heb ik heb toen niet gedaan, mede omdat ik bang
was dat ik dan het nut van de therapie niet meer zou inzien.
(ben nu trouwens wel een "gebruiker")

Ik had toen zoiets van: aan AD beginnen kan ik altijd nog wel; ermee stoppen kan niet zomaar.
Je springt in een soort van"rijdende trein" waar je niet zomaar even uitkunt, als je aan AD begint.
En dat vond ik destijds ook geen leuk idee...........Als je klachten verdwenen zijn, moet je het nl. nog wel een tijdje doorslikken.
Dus ik begrijp jou twijfel m.b.t. tot AD best wel.

Ik hoop dat je wat aan dit forum hebt..........enne sterkte met je beslissing!

quote:

Op donderdag 6 mei 2004 12:15 schreef Krea het volgende:

[..]

Omdat het mijn belastingcenten zijn. Bovendien kun je ervanuit gaan dat de gemiddelde kansloze depressiveling thuis zit te teren op de maatschappij omdat het allemaal zo zwaar is. Dure jongens dus en met zo'n topic doe je net of het normaal is om ze te slikken. Het wordt alleen maar toegankelijker en geaccepteerd, terwijl het grote merendeel zichzelf een schop onder de kont moet geven en op moet houden met dat gejammer dat ze het zo moeilijk hebben. maar je hebt wel gelijk op zich, we praten hier over de meest kansloze mensen onder de bevolking, die toch niet willen luisteren omdat ze zo zielig zijn.

quote:

Op dinsdag 11 mei 2004 22:32 schreef Cissie het volgende:

[..]

Met mij gaat het (na 2 mindere weken) deze week gelukkig ook weer wat beter.

quote:

Ook erg herkenbaar voor mij, trouwens: dat je zo tegen al dat geregel enzo opzag.
Als je je down voelt, lijkt alles teveel, en heb je nauwelijks nog puf of energie om iets te doen of te regelen.
Heb ik ook last van (als ik een mindere periode heb).

quote:

Op woensdag 12 mei 2004 13:25 schreef Smashing-Pumpkin het volgende:

[..]

Weet je?
Ik denk dat de maatschappij van tegenwoordig verantwoordelijk is voor een groot aantal depressies.
^{om over zelfmoorden nog maar te zwijgen}
Er wordt veels te veel van mensen verwacht, op jonge leeftijd al.
Al vanaf je 4e of 5e levensjaar.
Je MOET naar school, je MOET je diploma's halen, je MOET een baan vinden.

Ben je een jaar of 22 en ben je klaar met school. Dan heb je ongeveer 18 jaar lang zitten stressen. Maar nee, even pauze is er niet bij. Nu is het tijd om een baan te zoeken.
Nog meer stress dus.

Ik vind het dus niet zo gek dat veel mensen het niet trekken in zo'n maatschappij.
En dan zijn er mensen zoals jijzelf die er nog eens schepje boven op doen...

quote:

Op woensdag 12 mei 2004 14:15 schreef Smashing-Pumpkin het volgende:
Ben ik weer eventjes.
Dacht ik toch al een jaar aan de Paroxetine te zitten, blijkt het maar een maand of 8 te zijn.
Psychiater bij de Meregaard raadde me aan om het gewoon te blijven gebruiken als het nog beviel.
En daar zit het 'probleem' een beetje.

Enerzijds ben ik een beter mens door de medicatie, maar eigenlijk voel ik me geen mens meer.
Sinds die troep begon te werken ben ik min of meer een computer geworden.
Moet er iets gedaan worden, zul je toch eerst een commando moeten geven.
Er komt niets meer uit mijzelf. De spontaniteit is ook helemaal weg. Initiatief tonen is er niet meer bij. (hoewel ik dat toch weinig deed)

Maar goed, ik zit dus hele dagen thuis, en ik ga kapot aan de verveling.
Ik WIL gvd werken, maar onder één voorwaarde. Anders vertik ik het.
Meer dan 3 collega's is voor mij meestal te veel. Zeker als ik ze nog niet goed ken.
Ik heb een aantal jaar gewerkt in een klein winkeltje, was alleen de baas en mij.
Ideaal dus voor mij. Weinig druk, geen zeurende collega's etc.

Toen daar geen werk was ben ik via m'n oude baas bij een groter bedrijf terecht gekomen.
Een bedrijf waar een man of 8 werkte. Onzeker als ik was (zelfs onder invloed van Paroxetine) trok ik dat niet langer dan 6 maanden.
M'n collega's merkte aan me dat er iets niet helemaal in orde was en gingen zich daar naar gedragen.
Net alsof ik van een andere planeet kwam.
Ik was stil, terug getrokken en had het liefst zo min mogelijk collega's om me heen. Maarja we werkten allemaal in het zelfde bedrijf dus dat kon ik wel vergeten.
De details doen er niet zo veel toe. Maar na 6 maanden was ik behoorlijk fucked up.

Gaat inmiddels beter. Maar ik voel me nog steeds een robot.
Ik heb voor de 'grap' een week m'n medicijnen niet gebruikt.
Euh, nu lieg ik een beetje. Ik ben ze een dag of 3 vergeten en de volgende 4 dagen heb ik ze bewust niet genomen.
Waarom?
Nou, normaal word ik draaierig, duizelig en chagerijnig als ik m'n medicatie een dag oversla.
Dit keer niet. Er veranderde helemaal niets. Ook m'n stemming niet.
Eigenwijs als ik ben wilde ik proberen hoe lang ik dat kon uithouden, en héél héél misschien zou ik wel weer een beetje mens worden.
Tja, je weet maar nooit met die rare medicijnen.

Anyway, m'n psych had er geen verklaring voor en raadde me dus aan om het gewoon te blijven slikken.
Dat ga ik dan maar doen.

Lekker zinloos verhaal weer he?

Maar ik vroeg me af wie zich herkent in het bovenste stukje. Geen mens meer zijn...

quote:

Op woensdag 12 mei 2004 14:31 schreef knokkels het volgende:

[..]

Zinloze verhalen zou je hier mbt de AD medicatie echt niet vinden hoor. Dat is gok ik je onzekerheid (Ja .. dat komt me dan weer bekend voor)

en geen mens meer zijn met de AD medicatie... alles op de automatische piloot moeten doen, niet teveel drukte aankunnen.. Yep.. Komt me heel bekend voor..

Was bij mn moeder's open huis.. en daar waren dus 2 collega's van mijn moeder ook, die mn situatie toen ook kenden...
Stonden bij me in de buurt, en ze sloten me in.. ZO .. Hoe gaat het NU met JOU????
AAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!!!!!!!!!!!!!!!
Dat was mijn reactie zo'n beetje.. ik voelde me zo in een hoekje gedrukt, en het was al heel druk, en ik voelde me op dat moment al niet zo heel erg okee.. Het is dat een vriend van me mij heeft meegesleurd naar mn moeder.. anders was ik het liefst gewoon thuisgebleven..
Heel irritant was het
En ook het werken..
Na een tijdje helemaal niets te hebben gedaan (op aanraden van de reïntegratie waar ik mee bezig was nota bene..) begon het toch echt wel te kriebelen..
Ik moest mezelf weer eens nuttig maken.
Dus ik liep langs de Bruna... Op zich heel basic werk, mensen helpen, bladen en kranten en tijdschriften inruimen.. Maar helaas .. na een tijdje ging DAT ook al niet goed.
Dat je aan de kassa staat bijvoorbeeld, geld teruggeven en dat je ineens weg bent.. Nou ja, bekend gevoel volgens mij wel.. Best wel irritant
Niet echt lekker voor je zelfbeeld ook..
Gelukkig was er wel begrip voor de situatie aan hun kant....

quote:

Op woensdag 12 mei 2004 15:58 schreef Smashing-Pumpkin het volgende:

[..]

Bedankt voor je reactie, Knokkels!
Weet nu eventjes niets neer te typen.
Het is allemaal erg herkenbaar in elk geval. En heel frustrerend ook.

quote:

Op dinsdag 11 mei 2004 21:44 schreef HeaRt_woRm het volgende:

maatschappelijk werk(heeft mijn mams geregeld ),voor andere hulp.

quote:

Op woensdag 12 mei 2004 13:45 schreef knokkels het volgende:

En daar kan ik me helemaal bij aansluiten..
Dat komt nog wel.. dat ook.. dat doen we later wel..
*opstapel opstapel*
Maar ook dat gaat weg hoor

_{sprak hij uit ervaring}

quote:

Op woensdag 12 mei 2004 13:46 schreef knokkels het volgende:

Ja, de maatschappij is hard.. en je moet er maar net mee weten om te gaan..
en idd.. die reactie van Krea is alleen olie op het vuur gooien imho..

quote:

Op woensdag 12 mei 2004 23:27 schreef Cissie het volgende:

[..]

Volgens mij is die Krea gewoon een "Lucky Bastard" die zich (waarschijnlijk)
gelukkig mag prijzen dat 'ie nog niet veel tegenslag heeft gehad in dit leven.....

Een paar dagen geleden zag ik toevallig een paar posts van hem in een ander topic
(had met sterfgeval te maken), en ook daar ging 'ie flink tekeer, en kreeg ook meerdere
waarschuwingen van de mods. Volgens mij is die Krea ( ) er gewoon op uit om hier
op Fok te shockeren of te kwetsen, aangezien 'ie pas sinds 4 mei 2004 geregistreerd is...............

onderbouwd

en ga dus niet ongenuanceerd lopen blaten zoals hij doet
_{en nog wel 1 die ik kan bedenken}

maar dat is offtopic

quote:

Op woensdag 12 mei 2004 23:48 schreef Cissie het volgende:
Hé Knok, nog even een (off-topic) vraagje tussendoor:

Is het ook mogelijk om (in een soort overzicht ofzo) ergens in één keer te kunnen zien,
wie er allemaal op een bepaald moment op het forum aanwezig zijn?

(ik bedoel daarmee niet de "online users" in de balk hierboven waar je ook inlogt,
of die blauwe plusjes voor onze namen; dat had ik al ontdekt)

Heb je geen MSN toevallig

quote:

Op donderdag 13 mei 2004 00:10 schreef sleepflower het volgende:
Ik ben een paar dagen geleden gestopt met mijn citalopram (was een paar weken geleden al van 20mg naar 10mg gegaan), en ik voel het echt. Van de zomer was ik zo gek geweest om in één keer te stoppen, toen was het helemaal de hel, en nu dus weer. Alleen misschien op een verminderde mate. Ik ben duizelig en misselijk en blah.

quote:

Op donderdag 13 mei 2004 00:10 schreef sleepflower het volgende:
Ik ben een paar dagen geleden gestopt met mijn citalopram (was een paar weken geleden al van 20mg naar 10mg gegaan), en ik voel het echt. Van de zomer was ik zo gek geweest om in één keer te stoppen, toen was het helemaal de hel, en nu dus weer. Alleen misschien op een verminderde mate. Ik ben duizelig en misselijk en blah.

quote:

Op woensdag 12 mei 2004 12:55 schreef Tiga het volgende:
Maar aanvankelijk ben je er niet aan begonnen; wat gaf je daarna dan de 'doorslag' om dan toch wel er mee te beginnen? En dat van die trein, dat is inderdaad precies wat ik voel ja. Voor je het weet zit je ergens in... Moeilijk hoor...

quote:

Op donderdag 13 mei 2004 00:08 schreef knokkels het volgende:

[..]

* Cissie wijst naar de rechterbovenhoek Online Users
Maar niet alle users worden vermeld, alleen degenen die in hun opties dit hebben aangezet.

Erm.. volgens mij heb je wel net je eigen vraag beantwoord
_{Heb je geen MSN toevallig}

quote:

Op donderdag 13 mei 2004 00:15 schreef Sylvester69 het volgende:

heb ik ook hoor je voel je er knap k*t van, licht in het hoofd en misselijk..
Neem contact op met de behandelend arts zal ik zo zeggen doe ik morgen ook....

quote:

Op donderdag 13 mei 2004 01:22 schreef Cissie het volgende:

[..]

Nope; geen MSN.

(watisdaèigenlijkprecies?)

quote:

Op donderdag 13 mei 2004 01:22 schreef Cissie het volgende:

[..]

Nope; geen MSN.

(watisdaèigenlijkprecies?)

quote:

Op donderdag 13 mei 2004 01:32 schreef knokkels het volgende:

[ur=http://messenger.msn.nl]chatdinges [/url]

_{Maar was eigenlijk meer iets om het offtopicgehalte minimaal te houden :x}

quote:

Op donderdag 13 mei 2004 01:37 schreef Sylvester69 het volgende:
http://messenger.msn.nl/Download/GetStarted.aspx

quote:

Op donderdag 13 mei 2004 01:39 schreef Cissie het volgende:

[..]

Ja, we gaan inderdaad (vooral als het wat later wordt ) soms aardig offtopic.
Of we moeten verder kleppen in "chat hier verder R&P users" ofzp; isdatwat?

* knokkels is er al.. klik hieronder

quote:

Op donderdag 13 mei 2004 01:29 schreef Cissie het volgende:

[..]

Hey Syl,

Wat voor AD gebruik je dan (en hoelang al)?

quote:

Op donderdag 13 mei 2004 01:41 schreef Cissie het volgende:

[..]

Bedankt!
(maar 'k heb geen hotmail-account....)

quote:

Op donderdag 13 mei 2004 01:41 schreef knokkels het volgende:

Hmm strak plan

quote:

Op donderdag 13 mei 2004 01:45 schreef Cissie het volgende:

[..]

"Verhuizen" naar de chat dan maar? (ik kan morgen toch uitslapen!)

quote:

Op donderdag 13 mei 2004 01:41 schreef Sylvester69 het volgende:

Citalopram 20 mg en nog maar net..

quote:

Op donderdag 13 mei 2004 01:52 schreef Cissie het volgende:

[..]

Ja, shit is dat die bijwerkingen.
Knokkels, heeft volgens mij ook Citalopram gehad; misschien kan die er wat meer over vertellen....

Maar schrijf het hier maar gerust van je af hoor!
't Is best wel klote, dus als je niet kunt slapen enzo.......
En d'r zijn hier meer "nachtvlinders".........we zijn er voor je!
(en/of zometeen op dat chat-topic)

quote:

Op donderdag 13 mei 2004 00:27 schreef knokkels het volgende:

[..]

Weet je behandelend arts dit??
De vorige keer had ik al een gevoel dat het niet lekker zat.. Misschien tijd om over te stappen naar een ander AD?

quote:

Op donderdag 13 mei 2004 09:26 schreef sleepflower het volgende:

[..]

Ja, ik doe dit ook onder begeleiding van mijn psychiater. Ik zit nou al 1 1/2 jaar op de citalopram maar het werkt dus niet. Over 3 weken heb ik weer een afspraak en gaan we praten over nieuwe AD.

Tot die tijd moet ik lijden.

quote:

Op donderdag 13 mei 2004 15:39 schreef Grrrrrrrr het volgende:
Kut... Ik wou vandaag naar de huisarts gaan om een de situatie te bekijken en nieuwe medicijnen te halen, is ie een halve week pleite ... Dat zou dus betekenen dat ik ineens 4 dagen zonder medicijnen (prozac) zit, zou dat kwaad kunnen?

quote:

Op donderdag 13 mei 2004 15:49 schreef knokkels het volgende:

[..]

als je al een tijdje aan de AD zit, zou ik het niet doen..
Maar hij/zij heeft vast wel een vervanger .. Ga eens met die vervanger praten?

quote:

Op donderdag 13 mei 2004 16:01 schreef Grrrrrrrr het volgende:

[..]

Ja, maar die vervangers mag je eigenlijk alleen benaderen met spoedgevallen, en of dit er onder valt... Naja, ik ga morgenvroeg wel ff bellen met de plaatselijke huisartsen.

quote:

Op vrijdag 14 mei 2004 22:10 schreef grassprietje het volgende:
Hallo iedereen...
hopelijk kennen jullie me nog ............(-verhaal-)

quote:

Op vrijdag 14 mei 2004 22:10 schreef grassprietje het volgende:
Hallo iedereen...

hopelijk kennen jullie me nog
ik ben een tijdje niet op het forum geweest, aangezien ik het heel druk had, het internet eraf lag en ik ook niet echt de puf had om te schrijven en te reageren..

quote:

maar goed, om jullie even bij te praten en een beetje mijn hart te luchten zal ik even vertellen hoe het nu met me gaat..
Dat gaat namelijk eigenlijk niet zo goed. Ik slik nu ehm 9 weken AD..
En het ging gewoon heel goed, ik werd actiever en alerter en had meer zin in dingen..

quote:

maarja, toen begon ik te twijvelen. Ben ik nu wel mezelf. Ik jank bijna niet meer, waar laat ik al dat verdriet dan.. en ja dat voel je opeens dat er toch wel wat knaagt op de achtergrond..
Toen ben ik gaan nadenken, wist niet meer of ik wel verder wilde met therapie enzo.. Ik vind het allemaal veelstel moeilijk. Heel erg moeilijk.

of kwam eigenlijk..

quote:

Veel over nagedacht en eigenlijk tot de conclusie gekomen dat de therapie op dit moment niet echt werkt, en wel omdat ik mezelf niet ben bij hem.

quote:

Ik vind het uberhaupt heeeeel moeilijk om hulp te vragen. Durf ook nooit met mijn verhaal bij vrienden of vriendinnen te komen. Kán het gewoon niet.

quote:

Dus ik kan het eigenlijk ook niet bij de psycholoog... Dat is verrot om te weten.
Ik moet er dus wat aan doen, het hem in ieder geval vertellen, maar dat voelt niet fijn. Ik ben bang dat ik het niet kán...

quote:

Goed en daarnaast voel ik me de laatste tijd erg alleen... heeel erg alleen..

quote:

Op zaterdag 15 mei 2004 13:02 schreef Grrrrrrrr het volgende:
Nou, gisteren naar de plaatsvervangend arts gebeld en wat schetst mijn verbazing...
Ik hoefde niet eens langs te komen, de arts kwam er niet aan te pas, de assistente zorgde ervoor dat er 's middags een recept klaar lag bij de apotheek...

Ik sta er eigenlijk nogal van te kijken hoe makkelijk je die medicijnen meekrijgt...

quote:

Op zaterdag 15 mei 2004 16:35 schreef knokkels het volgende:

[..]

Hmm .. waarom sta je er zo van te kijken? Je zit toch aan die pillen.. en dan is idd 1 telefoontje wel genoeg
Kijk, als je nou niet aan de AD medicatie had gezeten en je kreeg zonder problemen die medicatie mee... Dan was het anders geweest

quote:

Op zaterdag 15 mei 2004 13:10 schreef sleepflower het volgende:
Ik ga dood.

quote:

Op zaterdag 15 mei 2004 17:25 schreef Grrrrrrrr het volgende:

[..]

Ik zat idd aan die pillen, maar ik heb geen herhalingsrecept, mijn huisarts wil ook dat ik steeds terugkom om de situatie te evalueren, en nou krijg ik met slechts 1 telefoontje gewoon voor een maand aan medicijnen mee... Het komt goed uit natuurlijk, maar ik stond er toch wel van te kijken.

quote:

Op zaterdag 15 mei 2004 18:54 schreef knokkels het volgende:

[..]

Hmm ja inderdaad... Heb je naast de pillen, ook een bepaalde vorm van therapie?
If not... zou je dat niet eens gaan doen?

quote:

Op zaterdag 15 mei 2004 19:07 schreef Grrrrrrrr het volgende:

[..]

Eigenlijk wel, maar ik ben al 2 maanden niet meer geweest ...

quote:

Op zaterdag 15 mei 2004 20:33 schreef knokkels het volgende:

[..]

Ga dat eens snel weer regelen dan..
Waarom niet eigenlijk?

quote:

Op zaterdag 15 mei 2004 20:35 schreef Grrrrrrrr het volgende:

[..]

Leg ik morgen wel uit, ga nu de hort op .

quote:

Op zondag 16 mei 2004 00:57 schreef grassprietje het volgende:

[..]

Zo ik zal het verhaal even aanvullen... Ik hoop dat het deze keer duidelijker wordt..

Goed, door de medicijnen ben ik wel oppervlakkiger geworden.
Dit ontdekte ik op een moment dat ik moest huilen, maar dat de pijn er eigenlijk niet meer was. Op zich zou dit misschien heel positief klinken, maar het was zo raar.. echt niet leuk. Het voelde zo nep. net alsof mijn geest huilde, maar mijn lichaam het niet kon...

quote:

Vanaf dat moment ben ik op mezelf gaan letten

quote:

en eigenlijk valt me steeds meer op dat ik alles maar gedeeltelijk voel. Ik voel me wel blij, maar geniet niet intens.
En het gedeelte van verdriet zit me nog het meest dwars..
Ik ben namelijk, zoals nu, wel droevig, maar ik kán gewoon niet huilen. en oke, als dat één keer voorkomt, dat kan. maar het is nu al in de afgelopen 8 weken, dat ik ongeveer 1 keer heb gehuild. En dat voelt niet goed. Ik vraag me toch af waar al dat verdriet blijft.
Zoals nu ook, ik voel me best rot. Maar de pijn kan gewoon niet weg. En normaal zette ik een muziekje op en kwam het wel, maar nu prikkelen m'n ogen alleen en verder niks.
Dit heb ik wel tegen mijn psycholoog vertelt en hij zei dat ik daar wel op moest letten en dit tegen mijn psychiater moest vertellen... pff als ik maar niet hoef over te stappen..

quote:

Goed en daarnaast zat ik dus een paar dagen geleden heel erg te twijvelen over het stoppen met therapie..
Het is gewoon heel erg moeilijk voor me om daar steeds heen te gaan.
Eerst was ik er heel blij mee, ik kan supergoed opschieten met m'n psycho en het liep allemaal lekker. Ook hij vond dat ik goed mijn best deed en dat dat heel goed was!
Maar toch merk ik steeds meer dat er iets in de weg zit.. Ik laat mezelf alleen zien, zoals ik het aan alle anderen doe. Op zich wel van binnenuit, maar wel selectief.. (als jullie begrijpen wat ik bedoel)
Hier heb ik het over gehad tijdens intervisie op school (werkgroep, waarbij je jezelf moet leren ontdekken door over je problemen te praten en bij andermands problemen te helpen)
En daar kwam eigenlijk uit dat ik niet echt hulp accepteerde.
Ik wil wel heel graag hulp, maar ik laat de psycho niet echt toe..

* knokkels denkt terug aan zn eerste, en 1 na laatste PMT sessie

quote:

Ik vind het ook heel erg moeilijk om hulp te krijgen. Op zich de stap om hulp te nemen niet. Dat deed ik vrij makkelijk (verbazend jaja), ik was ook blij dat ik het deed, maar de hulp op zich is moeilijk voor me..
Het rare is gewoon, ik wil heel graag hulp en mezelf open geven, maar het lukt gewoon niet.
Net alsof ik voor een sloot sta en erin moet springen, maar ik het gewoon niet kan.. (bang misschien?)

quote:

Nouja goed, ik ben wel tot de conclusie gekomen dat het zo niet door kan gaan, omdat het op deze manier toch niet helpt. Ik moet het vertellen aan de psycho. Gelukkig heb ik wel een vriendin die het eventueel voor mij wilde vertellen, omdat het voor mij ontzettend moeilijk is om uit mijn strot te krijgen.
Maar natuurlijk ga ik het eerst zelf proberen...

quote:

ik vind het wel supereng, omdat ik mezelf dan absoluut laat zien. Maar aan de andere kant ben ik via mijn opleiding (SPH) wel gewent om storingen op te sporen en kenbaar te maken (als jullie snappen wat ik bedoel, het is misschien een beetje sph-taal)

quote:

Wat ik verder nog wel heel erg moeilijk vind, is dat er niet echt iets is om aan te wijzen wat de oorzaak zou kunnen zijn voor dit alles... Pff ik weet niet hoe dat bij jullie zit, maar bij mij is het meer misschien een soort van hoe ik me voel in het gezin en leven, en niet een duidelijke oorzaak...
Dat vind ik wel rot.

Oja trouwens nog iets ter verduidelijking.
Ik kan ook niet bij mijn vrienden hulp vragen. Heel veel mensen hebben de insteek van: als hij of zij iets heeft, moet hij/zij maar zelf komen..
Nou, dat zou ik dus NOOIT doen.. Niet snel in ieder geval..
Ik wil heeel graag vragen wat zij van dit vinden en dat ze soms eens met mij zouden praten, maar ik durf het gewoon niet aan te geven! Echt kut.

quote:

En het rare is, dat ik 1 vriend heb waarbij ik het wel kan, en daar doe ik het ook veel, té veel... Het wordt hem in ieder geval te veel.. Maar misschien is dat ook wel een kwestie van negatieve aandacht (weer sph-taal.. sorry)

quote:

Kerel, zijn we nou vrienden of niet

quote:

nouja, ik hoop dat het zo wat duidelijker is waar ik op dit moment mee zit.
Gelukkig duurt het nog een kleine twee weken voordat ik naar de psycho moet, want ik heb nog geeeeeen idee hoe ik dit in godsnaam moet vertellen...

quote:

bedankt voor het lezen en dat jullie mij nog kennen! dat vind ik cool!

quote:

Op zondag 16 mei 2004 02:34 schreef grassprietje het volgende:

gelukkig zijn jullie er nog!

quote:

Nee, niet confrontatie. Ik wil zoveel mogelijk geconfronteerd worden. Heerlijk vind ik dat. maarja, ik durf het de ander gewoon niet aan te doen. En ja ik weet dat die kerel zelf voor dit werk heeft gekozen en dat hij het vast met plezier doet, ik kan het toch niet.. ik weet het niet.. het is raar, maar gewoon een gevoel..

quote:

Ik probeer het in ieder geval eerst zelf en anders haal ik haar erbij

quote:

Ik zal het proberen... ik hoop dat het lukt. Is het niet een geval van ervaring? iemand ervaring?

quote:

Ik KAN het niet. dat is het probleem. ik durf wel, wil zelfs heel graag, kan het gewoon moeilijk...

quote:

Op zondag 16 mei 2004 22:44 schreef grassprietje het volgende:

[..]

Ja ik zou heel graag iets vinden waarin ik mijn emoties kwijt kan.. want op dit moment lukt dat gewoon niet. Ik zal eens wat vaker gaan schrijven ofzoiets..
hoe doet de rest van dit topic dat eigenlijk?
wat is jullie uitlaatklep? (misschien krijg ik dan nog goede ideeen!

quote:

En over dat PMT lijkt me inderdaad wel fijn. Gewoon dat niet alles via praten hoeft of tenminste niet indirect over mijn gevoelens.. dat zou misschien wel een betere therapie voor mij zijn.. maar es kijken
[..]

quote:

Ja ik weet dat het allemaal heel gemakkelijk zou kunnen zijn.. maarja. Soms dat wil iets gewoon niet.. en dat ik het misschien zelf ga vertellen vind ik voorlopig wel ff genoeg.. okej?

quote:

in ieder geval heel erg bedankt voor je waardevolle reactie

quote:

Op maandag 17 mei 2004 01:50 schreef grassprietje het volgende:

[..]

Vorig jaar dacht ik inderdaad dat ik niet assertief genoeg was..
Ik had ook problemen op school. Ik zat in een werkgroepje en ze deden het naar mijn idee allemaal veel te fanatiek. Ten eerste ben ik helemaal niet fanatiek, en ten tweede zat ik niet lekker in m'n vel, dus zat ik niet op veel schoolwerk te wachten.
Aangezien het groepje niet echt zo'n hecht groepje qua praten met elkaar, was, kon ik het niet vertellen.. Ik melde me gewoon ziek..

quote:

Ik dacht dat ik niet assertief was, maar nu snap ik ook wel dat het aan de situatie en de sfeer in dat groepje lag..

quote:

En als ik die site van jou doorlees dan ben ik eigenlijk best wel assertief. Ik zou het echt wel zeggen als iemand een sigaar naast me opstak. Ik durf op zulke gebieden juist meer. Ik vind dan gewoon dat ik in mijn recht sta. Ook instanties opbellen heb ik geen problemen mee...

quote:

Maar op een of andere manier, als het om mezelf gaat.. dat lukt het gewoon niet..
Misschien het idee, dat dan puur om mezelf gaat en die andere er eigenlijk geen baat bij heeft..
ik weet het niet precies..
herkent iemand dit?

quote:

Op maandag 17 mei 2004 11:59 schreef grassprietje het volgende:

haha, tuurlijk mag je dat vragen.. ik ben gewoon van nature een beetje laks ingesteld. En ik laat alles, zoals wel meer scholieren, op het laatste aankomen. En de rest van het groepje was helemaal tegenovergesteld.. alles meteen helemaal in het begin maken, zodat het af was.. en dan konden ze het natuurlijk mooi uitgebreid doen..
En in het begin ging ik daar natuurlijk in mee, wilde ook niet het zwarte schaap zijn.. maarja na een tijdje begint het toch irritant te worden. En ik was niet de enige.
Aan het eind hebben we alles uitgepraat en een ander meisje had hetzelfde probleem als mij. Ook zij was vaker niet op school en vond het ook moeilijk om het te zeggen..

Om je een beeld te schetsen van hoe ik dacht dat ze zouden reageren. (het gaat eigenlijk meer om 1 meisje) Dat meisje had namelijk een rooster gemaakt voor een les en een andere groep zou daarmee in het nadeel uitkomen. Dus dat hadden we gezegd en op een normale toon (feedback zoals wij dat noemen, geen kritiek) Maar toen is ze heel boos geworden en helemaal op haar teentjes getrapt...
goed, dat durfde ik dus écht niet..

quote:

i know, maar dat is wel durf voor nodig, zeker bij zulke mensen...

quote:

ja dat hoop ik maar.. kon ik maar gewono normaal doen en dat accepteren en mezelf niet zo beschermen met dat fucking masker

quote:

Op maandag 17 mei 2004 15:31 schreef Smashing-Pumpkin het volgende:
* knokkels is er ook weer.
Het is vijf dagen sinds m'n laatste post, dus dat komt neer op bijna twee weken geen medicijnen.
En zonder afbouwen dus, voor de gene die m'n vorige posts gemist hebben. (niet dat ze nou zo boeiend waren ofzo )

Ik vind het maar vreemd. Ik ben zelfs niet een heel klein beetje duizelig ofzo geweest.
M'n psychiater waarschuwde me nog dat ik beter door kon gaan, omdat Paroxetine hele nare ontwenningsverschijnselen kan veroorzaken als je in een keer kapt.
Maar ik voelde me niet anders dan normaal, dus ik dacht nou ik neem die zooi niet meer. Gaat het goed, gaat het goed. Gaat het niet goed dan begin ik wel weer.
Maar het gaat nog steeds goed.

Ik ben alleen maar opgewekter en vrolijker geworden, creatiever en ik lach me helemaal slap om de meest lullige dingen.
Kortom, ik ben er tot nu toe alleen beter op geworden.

Maar het is nauwelijks twee weken, dus wellicht komt de ellende nog...
* knokkels klopt het toch vast af

Nou vraag ik me natuurlijk af, wie komt dit bekend voor?
Of heeft iemand wellicht een verklaring? (m'n psychiater in elk geval niet)

quote:

Op maandag 17 mei 2004 15:52 schreef knokkels het volgende:

[..]

Hee Smashing_Pumpkin... Hoe is ie nou?
Hoe lang heb je eraan gezeten?

quote:

Op maandag 17 mei 2004 18:23 schreef Smashing-Pumpkin het volgende:

[..]

Ik mag niet klagen!
En ik heb een maand of 8 Paroxetine geslikt. 20mg per dag.

quote:

Op zondag 16 mei 2004 02:34 schreef grassprietje het volgende:
Ik heb eigenlijk sinds mijn jeugd al het gevoel dat ik niet belangrijk ben. Mijn vader is altijd heel druk op de boerderij ( jaja) en daarom was hij toch vaak wel het belangrijkste en daarna de personen die mijn vader hielpen (vaak mijn broers). Dus ik kwam niet bepaald op de eerste plek.
Maar ik weet niet of dat een duidelijke link is..
Het is daarnaast ook zo dat ik zeker een gever ben. Ik vind het geweldig om mensen te helpen. maar het rare is, dat ik niet denk dat de ander ook zo'n gevoel zou hebben als hij MIJ hielp.
ik voel me gewoon teveel! veel te veeeel!

quote:

Op woensdag 19 mei 2004 12:14 schreef Lotjeb het volgende:
Hoewel het met mij nu, na een hele lange tijd eigenlijk wel goed gaat, vind ik het toch fijn om even in dit topic te lezen. Het is fijn om er weer even aan herinnerd te worden dat je niet de enige bent. Zoals ik al zei gaat het goed met me, maar toch zit er een angst dat het nooit helemaal goed gaat komen, ik ben bang dat ik me nooit echt goed zal gaan voelen... Iemand die dit gevoel herkent?

quote:

Op woensdag 19 mei 2004 12:42 schreef grassprietje het volgende:

[..]

Hoewel ik er nog niet uit ben, zoals jij, herken ik je gevoel wel heel erg.
Ik heb ook een soort van halve diagnose gehad dat ik dystyme stoornis had en daar zat het etiketje chronisch op. De depressie zou dan een soort deel van mijn persoonlijkheid zijn..
Gelukkig vertelde mijn psycho dat het al chronisch heette na 1 jaar..

Maar goed, om er even op terug te komen, ik was toen heel bang dat het nooit over zou gaan. En ging twijvelen of het nu wel nut had om ertegen te vechten en dat soort dingen.
Ook als ik er straks uit ben, zal ik daar zeker nog wel bang voor blijven. Vooral omdat het bij mij ook voor een gedeelte erfelijk bepaald is.. En tsja, ik wéét gewoon dat ik gevoelig ben.. Dus extra kans..

quote:

Hoe je daar mee om moet gaan? geen idee. knokkie weet vast wel iets hhaa

quote:

Op woensdag 19 mei 2004 18:28 schreef DarkElf het volgende:

[..]

dat AD nemen eigenlijk niet helpt bedoel je?

misscien lijkt het symptoombestrijding maar een depressie met medicatie en gesprekken te lijf gaan helpt wel degelijk. ik ben wel voorstander van gesprekken erbij, alleen AD omdat je je slecht voelt geloof ik ook in eerste instantie niet in. (soms echter heb je last van terugkerende depressies en ben je echt wel uitgepraat allang, alleen doen de stofjes in je hoofd niet wat ze moeten doen en zijn AD perfect dan).

quote:

Op woensdag 19 mei 2004 18:43 schreef Vava het volgende:

[..]

Daar ben ik ook voorstander van en doe ik ook

Ik bedoel ook dat je merkt dat het beter gaat maar waardoor dat komt weet ik dan niet zo goed, dan ga ik verder denken, dan denk ik "gaat het echt wel beter, of beeld ik het mezelf in"

lekker vaag weer

quote:

Op woensdag 19 mei 2004 20:17 schreef grassprietje het volgende:

[..]


zeker, tuurlijk ga ik ervoor vechten, (doe ik al ) maarja.
stel je voor dat je nu al weet dat het nooit over zou gaan, waar zou je dan voor vechten he?
[quote]
en tsja, het klinkt heel erg pessimistisch en zo voel ik me ook bijna nooit, maar soms..
en dat is volgens mij ook zo slecht nog niet, want dat maakt mij er wel weer van bewust dat het ook NIET zo hoeft te zijn..

quote:

Op woensdag 19 mei 2004 23:54 schreef grassprietje het volgende:
damn, ik ben het echt ff helemaal zat..
mijn klotekop staat op ontploffen, het moet er gewoon uit, maar het wil niet!

quote:

Op donderdag 20 mei 2004 11:32 schreef grassprietje het volgende:

[..]

ja klopt, maar soms dan wordt het gewoon allemaal veelste veel..
en het wordt steeds vaker... pff.
en zoals vandaag.. weer sinds lange tijd met enorm kutgevoel, ik-ben-alles-zat gevoel wakker geworden.. niet fijn..

gelukkig maandag afspraak met m'n psychiater.. ff goed bespreken die kutpillen.

en dankje voor je lieve reactie!

en ik wilde daar alleen maar een beetje praten eigenlijk

quote:

Op donderdag 20 mei 2004 11:32 schreef grassprietje het volgende:

[..]

ja klopt, maar soms dan wordt het gewoon allemaal veelste veel..
en het wordt steeds vaker... pff.
en zoals vandaag.. weer sinds lange tijd met enorm kutgevoel, ik-ben-alles-zat gevoel wakker geworden.. niet fijn..

gelukkig maandag afspraak met m'n psychiater.. ff goed bespreken die kutpillen.

en dankje voor je lieve reactie!

quote:

Op donderdag 20 mei 2004 14:48 schreef Vava het volgende:
Het is ook wel fijn als je vrienden/vriendinnen enz.. een beetje weten hoe het zit. Zelf kan je niet zo goed iets ondernemen omdat je er geen energie voor hebt. Je vrienden/vriendinnen weten dat, dat zij dan een beetje zorgen dat je iets gaat doen. Bijvoorbeeld bij hun in de tuin werken, kopje thee komen drinken, filmpje kijken enz... Ook al vond ik het op dat moment zinloos, toch ben ik blij dat ik het een beetje op die manier gedaan heb. Zorgt toch voor de nodige afleiding

quote:

Op vrijdag 21 mei 2004 13:37 schreef grassprietje het volgende:

[..]

Wat ik gister deed was eerst nog even in bed blijven. Mezelf de tijd gunnen. Maar na een half uurtje mezelf toch wel dwingen om uit bed te komen..
En dan? Tsja, kijken of ik mezelf kan gaan vermaken, computeren, vrienden.. enzovoort.

inderdaad ook irritant, mensen die je pushen"

quote:

Op vrijdag 21 mei 2004 02:18 schreef knokkels het volgende:

[..]

Ben ik het helemaal mee eens..

Hoe is ie nu met jou?

quote:

Op vrijdag 21 mei 2004 13:45 schreef grassprietje het volgende:

[..]

Nou gister had ik dus al afgesproken met vrienden..
Eerst nog wel ff lekker gecomputerd en gefokt.. dus dat zorgde wel voor de nodige afleiding.
Daarna iets later, rond 3 uur toch maar gegaan..
Maar dat was echt niet tof. Ik was hélémaal niet in een bui om bij andere mensen te zijn..
Verder was het ook niet echt heel gezellig. ik voelde me steeds meer klote. Dacht erover om weg te gaan, maarja. Das ook niet goed, want wat ging ik dan doen?
Maarja, 's avonds maar wat tijd voor mezelf genomen door ff naar buiten te gaan.
Daar ontzettend zitten janken. Fijn!!!!! echt heerlijk was dat! Tuurlijk deed het ontzettend pijn, maar alles was er wel ff lekker uit!
Vond het zo klote dat ik niemand ff kon vertellen dat ik me kut voelde. 1 vriend kende ik daar wel goed genoeg voor, maar die zat de hele tijd te kleffen met z'n nieuwe vriendin.. grrrr
Daarna nog maar ff gebleven maar om 2 uur toch maar naar huis gegaan..

Maar nu weer alles beter hoor!