Vorige draadjes:
De "KUNST" van het loslaten van een ex...
De "KUNST" van het loslaten (deel 2)
De "KUNST" van het loslaten.....(deel 3)
De "KUNST" van het loslaten van een ex... deel 4
De "KUNST" van het loslaten van een ex...deel 5
Even een kopietje van de laatste post uit het vorige deel.
quote:Dus hier gewoon verder over de kunst van het loslaten en weer op eigen beentjes leren staan.Kunst van het alleen zijn zal wrsch niet gewaardeerd worden aangezien reeksen geloof ik niet echt gewenst zijn. Maar we kunnen er toch gewoon een fijn combi-topic van maken, want het vloeit toch ook wel een beetje voort uit het loslaten verhaal.
En op verzoek van MsMSX en vele anderen zijn hier dus ook tips voor het leren de 'eenzaamheid' te verdrijven welkom.
Voor gezelschap, voor een lulpraatje, voor gewoon samen naar een TV programma kijken, voor een diep gesprek, hiervoor moet je nu ineens moeite doen. Je moet mensen bellen, eventueel een afspraak maken. Het is niet meer vanzelfsprekend.
Hoe ga jij daar mee om?
[ Bericht 18% gewijzigd door BE op 02-03-2004 15:32:42 ]
quote:Dat denk ik ook ja. Misschien in de openingspost opnemen dat tips om de eenzaamheid te verdrijven welkom zijnOp dinsdag 2 maart 2004 15:18 schreef Brighteyes het volgende:
Kunst van het alleen zijn zal wrsch niet gewaardeerd worden aangezien reeksen geloof ik niet echt gewenst zijn. Maar we kunnen er toch gewoon een fijn combi-topic van maken, want het vloeit toch ook wel een beetje voort uit het loslaten verhaal.
quote:eenzaamheid te verdrijven?Op dinsdag 2 maart 2004 15:25 schreef MissMSX het volgende:
[..]
Dat denk ik ook ja. Misschien in de openingspost opnemen dat tips om de eenzaamheid te verdrijven welkom zijn
stappen en weggaan... werkte bij mij ook op ten duur... heeft wat moeite gekost maar ik zit er nu niet meer mee. Gewoon leuke dingen doen met vrienden.
Ik heb mijn ex leren kennen in onze vriendenkring, we hadden dus beide dezelfde vrienden. Toen ze me dumpte ging ik op aanraden van iedereen veel weg met deze vrienden (zonder m'n ex uiteraard) maar enkele weken later bleek ze dus een relatie begonnen te zijn met 1 van onze vrienden. Deze vriend is nou eenmaal sinds den beginne in deze groep en is er ook steeds geweest. Nu ja, hij is de hele tijd een belangrijk deel van de groep geweest, nu hij dus met mijn ex is vind iedereen het zo raar en ongewoon dat ze me negeren vermits ze niet weten wat te zeggen. Ik kan ook niet meer naar de vrienden gaan vermits ik zeker en vast niet op m'n ex met haar nieuwe kerel wil vallen dus ik ben de pineut
Voel me sinds haar brief extreem eenzaam en de enige mensen waar ik nog mee kan praten zijn mijn broer en schoonzus en enkele collega's. Vrienden heb ik momenteel niet. Het is schaamtelijk om toe te geven maar het is de realiteit. Ik overdrijf niet eens als ik het zeg, ik heb momenteel GEEN vrienden.
Ik ga bijna over mijn nek als ik er blijf bij stilstaan, maar goed wat doe ik eraan
quote:Is het geen idee om eens een goed gesprek met je ex te hebben? Waarin je al je frustraties, teleurstellingen en andere dingen die je erover dwars zitten kan uiten. Misschien bereik je er niks mee maar kan het wel leidden op dit hoofdstuk weer een beetje verder te sluiten. Probeer een beetje afleiding te zoeken, misschien hebben die collega's of je broer ook wel eens zin om ergens wat te drinken waar je misschien weer nieuwe mensen leert kennen en nieuwe contacten kan opbouwen. Het is misschien zwaar, maar bij de pakken neer zitten schiet je ook niks mee op uiteindelijk.Op dinsdag 2 maart 2004 17:14 schreef Bulls-Ass het volgende:
Veel sterkte in ieder geval!
quote:Ik heb op 2smsen en een brief na geen enkel contact meer gehad met mijn ex sinds een kleine drie maanden. Wat ze allemaal deed en doet is dusdanig droevig of pijnlijk dat er niet over te spreken valt. Te meer dat ik besef dat het haar bitter weinig uitmaakt. Blijkbaar heb ik mij erg gemist in haar want ik heb er al mijn energie en liefde in gepropt. Klinkt nogal vaag maar het is nogthans de waarheid, ze mocht alles van me vragen, ik deed het per direct. Niets was me teveel voor haar, en ik dacht dat ze dit besefte maar belangrijker nog, apprecieerde. Niets blijkt minder waar.Op dinsdag 2 maart 2004 17:49 schreef RoelerMF het volgende:
[..]
Is het geen idee om eens een goed gesprek met je ex te hebben? Waarin je al je frustraties, teleurstellingen en andere dingen die je erover dwars zitten kan uiten. Misschien bereik je er niks mee maar kan het wel leidden op dit hoofdstuk weer een beetje verder te sluiten. Probeer een beetje afleiding te zoeken, misschien hebben die collega's of je broer ook wel eens zin om ergens wat te drinken waar je misschien weer nieuwe mensen leert kennen en nieuwe contacten kan opbouwen. Het is misschien zwaar, maar bij de pakken neer zitten schiet je ook niks mee op uiteindelijk.
Veel sterkte in ieder geval!
Er wordt me aangeraden er geen energie meer in te duwen en het achterwege te laten. Soms lukt het maar blijkbaar gaat het de laatste tijd regelmatiger niet.
Het duidelijk vaker down-dagen dan een maandje geleden en die sms van haar met mijn verjaardag was ook hard.
Ik blijf angstig naar de toekomst toe, maar hopelijk wijst het zichzelf uit nietwaar...
quote:Ja, dit had ik dus ook, dat ik er veel tijd instak en vrienden vergat, ik probeer dit nu allemaal weer op te bouwen en ik vermaak me prima, vaak zat wat te doen. Lekker uitgaan etc.Op dinsdag 2 maart 2004 20:37 schreef Bulls-Ass het volgende:
[..]
Ik heb op 2smsen en een brief na geen enkel contact meer gehad met mijn ex sinds een kleine drie maanden. Wat ze allemaal deed en doet is dusdanig droevig of pijnlijk dat er niet over te spreken valt. Te meer dat ik besef dat het haar bitter weinig uitmaakt. Blijkbaar heb ik mij erg gemist in haar want ik heb er al mijn energie en liefde in gepropt. Klinkt nogal vaag maar het is nogthans de waarheid, ze mocht alles van me vragen, ik deed het per direct. Niets was me teveel voor haar, en ik dacht dat ze dit besefte maar belangrijker nog, apprecieerde. Niets blijkt minder waar.
Er wordt me aangeraden er geen energie meer in te duwen en het achterwege te laten. Soms lukt het maar blijkbaar gaat het de laatste tijd regelmatiger niet.
Het duidelijk vaker down-dagen dan een maandje geleden en die sms van haar met mijn verjaardag was ook hard.
Ik blijf angstig naar de toekomst toe, maar hopelijk wijst het zichzelf uit nietwaar...
Je kan er beter geen moeite insteken zoals je werd geadviseerd, want het zal waarschijnlijk niks uitmaken en het bezorgt jou alleen maar kopzorgen.
Af en toe heb ik ook van die momenten dat ik er aan terugdenk, maar ik denk dan gewoon aan iemand anders, vaak een goeie vriendin, die me dat advies gaf ( om dus op dat soort momenten aan iemand anders te denken).
(Nouja ik geef mijn bijdrage maar zal me misschien niet goed kunnen inleven in jou situatie, maar ik dacht ik deel mijn situatie en gedachten maar even, misschien dat je er wat aan hebt).
p.s. Mag ik trouwens vragen wat voor sms het was? stond er meer in als alleen gefeliciteerd? iets vervelends?
Misschien niet het goede topic hiervoor, maar wat een uitzichtloze situatie als ik eerst alles doe om onze financiele lasten op mijn schouders te laden, zodat ze vrij is om ergens anders te wonen, en te zien hoe ze geen enkel probleem heeft om gewoon in huis te blijven wonen
Als een nest stuk is, vlieg je toch uit?!
[ Bericht 12% gewijzigd door WJUC op 02-03-2004 22:38:32 (verduidelijking) ]
quote:bedankt voor de tips hoor ik zal het proberen.Op dinsdag 2 maart 2004 22:06 schreef exec het volgende:
[..]
p.s. Mag ik trouwens vragen wat voor sms het was? stond er meer in als alleen gefeliciteerd? iets vervelends?
In de sms op me verjaardag stond: ik wens je een gelukkige verjaardag. Ze wenste me veel plezier op die leuke dag en suc6 met mijn pas aangeschaft appartement. Ze hoop tdat ik gelukkig ben engeeft me een dikke kus.
We spraken al meer adn een jaar over het alleen gaan wonen maar dan dumpt ze me net voro we er echt aan beginnen, maar ze wenst me wel suc6 met het ALLEEN wonen. GVD
Tja, harteloos volgens mij
quote:Tja, je weet het niet, voor hetzelfde geld bedoelt ze het niet zo.Op woensdag 3 maart 2004 07:33 schreef Bulls-Ass het volgende:
[..]
bedankt voor de tips hoor ik zal het proberen.
In de sms op me verjaardag stond: ik wens je een gelukkige verjaardag. Ze wenste me veel plezier op die leuke dag en suc6 met mijn pas aangeschaft appartement. Ze hoop tdat ik gelukkig ben engeeft me een dikke kus.
We spraken al meer adn een jaar over het alleen gaan wonen maar dan dumpt ze me net voro we er echt aan beginnen, maar ze wenst me wel suc6 met het ALLEEN wonen. GVD
Tja, harteloos volgens mij
Maar als jij je er druk over gaat maken kost het jou nog meer pijn en moeite om eroverheen te komen en dat kan je beter niet doen.
Dus gewoon, lekker nonchalant van: oh leuk een smsje, en er verder gewoon niet meer aan denken.
Suc6 ermee
Gisteravond de knoop doorgehakt. Het gevoel was er gewoon niet meer... en uit ervaring weet ik dat als dat eenmaal beetje bij beetje weg gaat, het niet meer terugkomt.
Hoewel het mijn beslissing was, doet het zoveel pijn.
Deels omdat ik iemand waar ik echt van houd heel veel pijn doe. Deels omdat ik teleurgesteld ben dat het toch niet zo heeft mogen zijn en deels omdat ik er zo tegenop zie weer vrijgezel te zijn. Weer alleen, terwijl ik iemand om me heen kan hebben die niets liever doet dan bij mij zijn.
En tegelijkertijd ben ik ook zo bang dat 'het' gewoon niet voor mij is weggelegd. Dat ik op zoek ben naar iets onmogelijks, wat ik dus ook nooit vinden zal.
Ik had godverdomme een vriend die met hart en ziel voor me ging. Waarom kan mijn gevoel daar niet 100% aan beantwoorden?
Heb zo'n klote gevoel naar hem toe. Hij heeft het nu zo zwaar, hij zag het niet aankomen.
Lag gisteravond in mijn armen als een klein kind te huilen. het liefst wilde ik al mijn woorden terugnemen, maar dat zou uiteindelijk nog oneerlijker zijn.
Ik weet wel dat het allemaal minder wordt, die rotgevoelens. Maar nu is het echt even heel erg. Had net een interview, glad vergeten. Belt die persoon me zelf op en vraagt of het goed met me gaat. Moest me heel hard inhouden om niet in tranen uit te barsten en tegen een wildvreemde mijn relaas te doen. Dát kan ik beter hier doen...
Is idd een hele lastige, dit is toch echt iets dat je alleen maar zelf kan bepalen.
Je schreef over een overhaastte beslissing. Maar eerder dacht ik te lezen dat je deze gedachtes al een tijdje had.
Probeer het idd eerst eens even te laten bezinken en kijk dan verder.
Het grootste gevaar is dat je hem idd valse hoop geeft, maar jij moet ook niet over 3 maanden alsnog de gedachte hebben 'wat als'.
Ik weet het echt niet meer. je hebt gelijk dat ik eerder schreef dat ik deze gevoelens al langer had. Maar, ik heb ze nooit naar hem toe uitgesproken, omdat ik ze naar mezelf ook niet durfde te erkennen. En misschien ben ik daar wel de fout ingegaan.
In het break up topic schrijf ik ook dat hij al heel snel bij mij is ingetrokken. Binnen een paar weken waren we continu samen, denk nu dat dat ook niet goed is geweest.
De spanning en het verlangen haal je zo snel weg. het wordt te snel 'gewoon' en 'vaststaand'.
Ik voel me echt een muts nu. Het ene moment 100% zeker dat dit de juiste beslissing is, het volgende moment twijfelen tot ik er gek van ben en daarna weer zeker weten dat ik de verkeerde keuze heb gemaakt.
The mind is a motherfucker...
Pas toen hij erover begon kon ik het ook uit spreken. En dat was toen een opluchting.
Ik zou, zoals ook al eerder gezegd is, het even heel rustig aan doen. Laat hem idd even ergens anders gaan wonen, gun elkaar wat rust. Blijven praten kan natuurlijk altijd maar gewoon even iets meer space. En kijk dan nog eens verder.
Het is en blijft het moeilijkste dat er is.
En ja, het gevoel dat je opzoek bent naar iets onmogelijks komt me erg bekend voor. En nee, ik ga je daar geen advies in geven, eerst dit maar verwerken lijkt me.
Ik snap vrouwen echt niet hoor
quote:Weet je uberhaupt wat je zelf wil? Wil je haar dan nu terug of niet?Op woensdag 3 maart 2004 12:52 schreef Heli0s het volgende:
Nadat mijn vriendin het had uitgemaakt heb ik nog wel een tijdje geprobeert haar weer terug te krijgen, maar zij bleef twijfelen of ze het wel wou. Ene week wou ze wel andere week weer niet. Ik heb toen 3 weken terug de knoop door gehakt en gezecht dat het van mij niet meer hoeft. Nu ben ik wel aardig over haar heen, en nu komt zij er mee dat ze het er moeilijk mee heeft dat ik haar niet meer hoef
Ik snap vrouwen echt niet hoor
quote:Ben benieuwd wat je dan mist, waar je naar zoekt...Op woensdag 3 maart 2004 11:12 schreef Copycat het volgende:
En tegelijkertijd ben ik ook zo bang dat 'het' gewoon niet voor mij is weggelegd. Dat ik op zoek ben naar iets onmogelijks, wat ik dus ook nooit vinden zal.
quote:Ik kan deze vraag niet beantwoorden zonder inzicht in bovengestelde vraag... Maar persoonlijk zou ik in deze situatie juist niet naar die gevoelens kijken, maar naar de feiten: "een vriend die met hart en ziel voor me ging"Ik had godverdomme een vriend die met hart en ziel voor me ging. Waarom kan mijn gevoel daar niet 100% aan beantwoorden?
Sorry hoor, maar waar vind je die nog tegenwoordig??
[ Bericht 0% gewijzigd door Barbamama op 03-03-2004 14:00:32 ]
quote:Ik snap wel wat je bedoelt, maar ik snap copycat ook erg goed. Als nou hij met hart en ziel achter iemand staat, door het vuur gaat, van je houdt enz enz. Maar jij hebt dat gevoel niet.. Dan kan je de relatie toch niet aanhouden?Op woensdag 3 maart 2004 13:46 schreef Barbamama het volgende:
Ik kan deze vraag niet beantwoorden zonder inzicht in bovengestelde vraag... Maar persoonlijk zou ik in deze situatie juist niet naar die gevoelens kijken, maar naar de feiten: "een vriend die met hart en ziel voor me ging"
Sorry hoor, maar vind je die nog tegenwoordig??
quote:Ja, die vind je nog. Daar ben ik heilig van overtuigd. Als ik dat niet meer zou geloven, dan zou het leven voor mij heel wat kaler zijn.Op woensdag 3 maart 2004 13:46 schreef Barbamama het volgende:
[..]
Ben benieuwd wat je dan mist, waar je naar zoekt...
[..]
Ik kan deze vraag niet beantwoorden zonder inzicht in bovengestelde vraag... Maar persoonlijk zou ik in deze situatie juist niet naar die gevoelens kijken, maar naar de feiten: "een vriend die met hart en ziel voor me ging"
Sorry hoor, maar vind je die nog tegenwoordig??
En zoals Zwaaibaai hierboven ook al zegt, Wat heb je eraan als je het niet terug kan geven?
Een van de redenen waarom mijn ex en ik na een lijm-poging uiteindelijk toch besloten hebben de knoop door te hakken en als vrienden verder te gaan, was: 'we kunnen elkaar niet zo gelukkig maken als we zouden willen'.
En dan moet je dus gewoon eerlijk zijn, tegen jezelf en tegen elkaar. Keihard, maar oh zo nodig.
soms is FOK! ook totaal niet behulpzaam, zeg maar.
Heel veel sterkte, ik hoop dat je er uit komt en dat whatever it is dat je besluit er uiteindelijk gelukkiger van wordt.
quote:Je bedoelt dat je bang bent dat CopyCat toegeeft aan een bevlieging? Een moment van twijfel?Op woensdag 3 maart 2004 14:03 schreef Barbamama het volgende:
Nogmaals, kijk dan níet naar je gevoelens. Iedereen is het volgens mij wel met me eens dat een relatie ook inzet vereist. Goed, dan moet CC even met de tanden op elkaar, zorgen dat ze wel die gevoelens beantwoordt. Niet vanuit een plichtsbesef of medelijden, maar vanuit het idee dat de hormonen soms een spelletje met je spelen en je objectieve blik op zaken flink kunnen vertroebelen.
Nu ik me realiseer wat ik kwijt ben (of weggooi, eigenlijk) slaat de schrik, en de twijfel uiteraard, me keihard om het hart. Maar nogmaals: op welke gronden dit gebaseerd is, daar moet ik voor mezelf uit zien te komen.
En inderdaad Zwaai en Bright: een relatie aanhouden omdat die ander je zoveel liefde en warmte geeft terwijl je het zelf niet in die mate terug kunt geven, daar word ik niet gelukkig van. En ook hij wordt daar uiteindelijk niet gelukkig van.
Ik ben in ieder geval wel een stuk rustiger.
Door er eindelijk over te praten. Met hem, met mijn beste vriendin, met collega's en met jullie. Dank daarvoor
quote:Ga dat nou niet voor hem invullen! Sommige mensen kunnen gewoon eindeloos liefde geven, zoals je zelf al zegt, hij gaat helemaal voor je. Aanvaard dat, aanvaard dat je dat niet zo goed kunt beantwoorden, hij heeft toch ook nog een vrije wil en keuze? Als hij daar niet tegen kon en jullie daar conflicten over hadden, dan was het een ander verhaal. Maar zoals ik het nu begrijp is de twijfel eenrichtingsverkeer en heeft hij geen problemen met jou, sterker nog, hij is gek op jou om hoe je bent, inclusief de verminderde liefdesbeantwoording. Zie hem als jouw grote leermeester in de liefde, het komt wel, echt! Als hij echt de ware voor je is, dan kunnen jullie samen alles overwinnen, ook deze gevoelensproblemen, ook de sleur, gewoon álles!Op woensdag 3 maart 2004 14:12 schreef Copycat het volgende:
En inderdaad Zwaai en Bright: een relatie aanhouden omdat die ander je zoveel liefde en warmte geeft terwijl je het zelf niet in die mate terug kunt geven, daar word ik niet gelukkig van. En ook hij wordt daar uiteindelijk niet gelukkig van.
Sorry als ik drammerig overkom, maar ik zou het zoooo zonde vinden als je door ongegronde twijfel je ware liefde kwijt raakt! :') En daarmee bedoel ik dus dat hij voor jou de ware is. Of jij voor hem de ware bent, moet je aan hem overlaten
Soms gebeurd dat gewoon. Je hebt alles wat je ooit had gewild en toch is het het niet.
Ik zou bijna denken dat jij de andere partij bent, want hoe kan jij nou weten of hij de ware is voor haar.
Ik heb destijds ook getwijfeld. Hebben we niet te snel gezegd, ok het is over. Hadden we er niet nog een paar dagen/weken samen over moeten praten, moeten kijken etc. etc.
Maar diep van binnen wist ik gewoon dat dat geen nut zou hebben. Dan zou het misschien weer een paar maanden goed gegaan zijn en dan waren we uiteindelijk toch terug bij af geweest.
Ik kan het niet vaak genoeg herhalen: twijfel is er niet voor niks.
CopyCat, mij lijkt het het beste om het nu even zo te laten zoals het is. Beperk het contact tot een minimum, vertel hem niets over je twijfel en kijk het gewoon een paar weken aan. Blijkt nou over een maand dat je gek wordt van verlangen etc. etc. dan is het wrsch wel tijd om terug te gaan, maar tot die tijd zou ik het gewoon even heel rustig aan doen.
En als hij echt jouw ware is? Dan is hij dat ook over een paar weken nog wel.
Echte liefde laat zich niet zomaar kapot maken. Echte liefde is ook los kunnen laten om de ander wat tijd en ruimte te gunnen.
Maar, zoals ik al zei, ik zou hem daar effe niet van op de hoogte brengen. Daarmee geef je hem toch alleen maar hoop.
Moet nu in een meeting (met dikke ogen een folder presenteren. jippie...)
Later...
quote:Sterkte Meid,Op woensdag 3 maart 2004 14:28 schreef Copycat het volgende:
Vrouw eigen: alles invullen...
Moet nu in een meeting (met dikke ogen een folder presenteren. jippie...)
Later...
Verder zou ik hier een heel verhaal neer kunnen zetten...maar dat gaat mij te ver.
Kan en wil alleen uit ervaring tegen je zeggen volg je gevoel...niet je verstand....
Afgelopen weekend waren mijn ouders er en het viel ze op dat ik zoveel knuffelde met hen. Ik had zo erg de behoefte om lekker vastgehouden te worden, zonder aan verdere verwachtingen te doen. En dat kon even prima bij hen. Maar het klopt...als je dan weer even weet wat het is om omarmd te worden, wil ik meer (niet van mijn ouders natuurlijk he...), maar jullie snappen het wel. Gewoon lekker wakker worden naast een mooie jongeman...die je laat blijken dat je de moeite waard bent...zucht. I keep on dreaming I guess...
quote:Ik zie dat eerder als een luxeprobleem.Op woensdag 3 maart 2004 14:27 schreef Brighteyes het volgende:
Maar blijkbaar is die 100% voor haar niet wat ze van haar partner wil.
Soms gebeurd dat gewoon. Je hebt alles wat je ooit had gewild en toch is het het niet.
quote:Hehehe, nee hoor, ik ben vrouwelijkIk zou bijna denken dat jij de andere partij bent, want hoe kan jij nou weten of hij de ware is voor haar.
Ik nam dat aan omdat CC zei: "Ik had godverdomme een vriend die met hart en ziel voor me ging." Da's alles quote:Hm...voor mij is dat juist andersom maar ik moet bekennen dat is CC's verhaal nog niet helemaal doorgelezen heb...Op woensdag 3 maart 2004 14:41 schreef cos-micV het volgende:
[..]
Sterkte Meid,
Verder zou ik hier een heel verhaal neer kunnen zetten...maar dat gaat mij te ver.
Kan en wil alleen uit ervaring tegen je zeggen volg je gevoel...niet je verstand....
quote:Maar het kan soms maar gewoon niet genoeg zijn. Mijn vorige ex (niet mijn huidige, hoe zeg je dat?) was een doodgoeie jongen die waarschijnlijk idd nog zijn arm eraf gehakt had als ik hem dat gevraagd had, maar het was het niet. Er waren geen vonken meer, het was gewoon op over en uit. Na 5 jaar (ja, ik heb iets met 5 jaar, nu al de 2e keerOp woensdag 3 maart 2004 14:42 schreef Barbamama het volgende:
[..]
Ik zie dat eerder als een luxeprobleem.
) was de koek wat mij betreft gewoon op. Hoeveel hij ook van mij hield en voor me over had. quote:Just checking, je kwam wat 'fanatiek' over zeg maar.Hehehe, nee hoor, ik ben vrouwelijk
quote:Daar is Fok toch voor?Op woensdag 3 maart 2004 12:17 schreef Copycat het volgende:
Ik ben echt overal als een kip zonder kop aan het posten...
quote:Leermoment. Volgende keer wat eerder communiceren, zeker over dit soort belangrijke issues.Ik weet het echt niet meer. je hebt gelijk dat ik eerder schreef dat ik deze gevoelens al langer had. Maar, ik heb ze nooit naar hem toe uitgesproken, omdat ik ze naar mezelf ook niet durfde te erkennen. En misschien ben ik daar wel de fout ingegaan.
Nu is het voor hem aangekomen als een mokerslag.
quote:Dan waren de gevoelens die je nu hebt waarschijnlijk gewoon op een later moment in de tijd gekomen. Ik denk eerlijk gezegd niet dat het iets uitmaakt.In het break up topic schrijf ik ook dat hij al heel snel bij mij is ingetrokken. Binnen een paar weken waren we continu samen, denk nu dat dat ook niet goed is geweest.
De spanning en het verlangen haal je zo snel weg. het wordt te snel 'gewoon' en 'vaststaand'.
quote:Volkomen logisch dat je nu zo twijfelt. Er waren toch ook veel goede dingen? Maar als het overwegend goed was, waarom dan toch die negatieve gevoelens over je relatie?Ik voel me echt een muts nu. Het ene moment 100% zeker dat dit de juiste beslissing is, het volgende moment twijfelen tot ik er gek van ben en daarna weer zeker weten dat ik de verkeerde keuze heb gemaakt.
Neem afstand, neem rust. Niet te veel contact als dat mogelijk is. Als je over een paar maanden nog steeds het idee hebt dat je de verkeerde keuze hebt gemaakt, dan wordt het een ander verhaal. Kijk eerst maar eens of dat gevoel niet langzaam zakt.
Enne....genoeg ervaringsdeskundigen hier. Ik heb hier veel gepost, maar lees nu nog bijna dagelijks de verhalen van de Fokkers en Fokkerinnen die ook moeten ervaren dat het leven een harde leerschool is.
quote:Yes it is.....The mind is a motherfucker...
Take care!
quote:Niet dat ik een prof.. ben op relatiegebied, maar er zit wel een nuanceverschil tussen een jongen die zichzelf wegcijfert voor jou (vind ik persoonlijk heel vervelend, het gevoel dat iemand anders voor zijn geluk afhankelijk is van jou) of iemand die het belangrijk vind dat jíj gelukkig bent/wordt. Als er van het eerste scenario sprake is, okay, dan hoor je mij hier niet meer. Maar in case of option #2, dan komt Barbamama in actie (zie even verderop: --> )Op woensdag 3 maart 2004 14:55 schreef Brighteyes het volgende:
Maar het kan soms maar gewoon niet genoeg zijn. Mijn vorige ex (niet mijn huidige, hoe zeg je dat?) was een doodgoeie jongen die waarschijnlijk idd nog zijn arm eraf gehakt had als ik hem dat gevraagd had, maar het was het niet.
quote:Just checking, je kwam wat 'fanatiek' over zeg maar.
Barbamama, de hoedster van de ware liefde! quote:Hihat! Hoe is het met jou?! Ben erg benieuwd ...Op woensdag 3 maart 2004 15:16 schreef Hihat het volgende:
<knip>
quote:Thanx!Op woensdag 3 maart 2004 15:16 schreef Hihat het volgende:
[..]
Take care!
en ook voor je mail, antwoordt je snel.
Ben nu eerlijk gezegd een beetje murw van die rollercoaster in mijn hoofd. Maar even op mijn werk storten. Typical: alle teksten worden de hemel ingeprezen, creativiteit gedijt blijkbaar goed in trieste aarde...
Die afstand ga ik zeker nemen. Want naast twijfel zegt mijn gevoel ook dat ik deze relatie niet zonder slag of stoot aan de kant wil zetten. Maar tegelijkertijd besef ik ook dat dit gevoel net zo goed een soort panic attack kan zijn... En alleen rust en afstand kunnen daar duidelijkheid in geven.
Ach, misschien moet ik gewoon weer eens naar de kapper
quote:hmmmz, je lijkt me ex wel.... ging precies zo....Op woensdag 3 maart 2004 11:12 schreef Copycat het volgende:
verhaal
heb verdere posts trouwens ook nog gelezen, wie weet snap ik mijn ex op den duur dan wat meer....
quote:Baat het niet, dan schaadt het niet, tenslotte...Op woensdag 3 maart 2004 17:02 schreef jehannes het volgende:
[..]
hmmmz, je lijkt me ex wel.... ging precies zo....
heb verdere posts trouwens ook nog gelezen, wie weet snap ik mijn ex op den duur dan wat meer....
Maar jouw ex was dus ook zo'n grote twijfelaar? Heb je het gevoel dat ze je nog aan het lijntje heeft gehouden of was het bij jullie wel meteen over en uit?
ze twijfelde al 3 maanden aan "ons", maar liet niks aan mij merken. dus toen ze voor zichzelf eindelijk besloot dat het het beste was er een punt achter te zetten, kwam dat nogal onverwacht voor mij.
3 dagen nadat ze het uitgemaakt heeft hebben we een middag lang gepraat, over hoe en wat. ik wilde het graag nog proberen, en zij eigenlijk ook wel... de week daarna hebben we nog gebeld, hebben gezellige dingen gedaan... alleen was dat voor mijn ex niet goed. ze twijfelde nog steeds erg, en had het gevoel mij aan het lijntje te houden. dus is er definitief een punt achter gezet.
misschien zijn we toch wel niet passend.... niet meer in elk geval.... jammer...
Update: ik heb een mailtje terug gehad, het gaat goed met haar, maar ze wil nu niks afspreken nog. Ze wil iig wel graag op de hoogte blijven via email. En dan over een tijd gaan we echt wel wat afspreken daar vertrouw ik wel op.
Aan de andere kant weet ik dat je sommige dingen niet uit kunt spreken en soms zelfs nog niet eens echt "weet", maar slecht s voelt.
Ik heb aan alletwee de kanten gestaan, maar de keer dat ik aan de kant gezet werd, vrijwel uit het niets, heeft me toch wel heel veel pijn gedaan...
ik neem het haar ook best wel kwalijk dat ze gewoon 3 maanden lang koek en ei gespeeld heeft, terwijl ze voor haarzelf een punt erachter zette. op dit moment zou ik haar nog steeds terug willen, maar ik ben wel zo realistisch om te weten dat zij dat niet wil. bovendien zou het niet werken, zeker voor haar niet.
misschien wel gemeen, maar ik hoop dat die collega van haar haar dumpt voor de zomer oid....
quote:Gaat eigenlijk wel goed. Zijn net terug uit Rome, lekker paar dagen weggeweest.Op woensdag 3 maart 2004 15:45 schreef Blinky het volgende:
[..]
Hihat! Hoe is het met jou?! Ben erg benieuwd ...
Ik post hier wel niet zo veel meer, maar lees nog (bijna) dagelijks.
Het gaat met jou ook de goede kant op lees ik wel. Hou vol!
Ben leuke dingen aan het doen, ook dankzij Fok. Toch wel een mooi medium hoor, internetteketet.
quote:Als je wilt weten hoe een panick attack voelt: Zal ik knippen?Op woensdag 3 maart 2004 15:58 schreef Copycat het volgende:
[..]
...Maar tegelijkertijd besef ik ook dat dit gevoel net zo goed een soort panic attack kan zijn...
Ach, misschien moet ik gewoon weer eens naar de kapper
grappig eigenlijk .. dat een breuk leidt tot een beter contact ...wat me wel is opgevallen ... is dat er mensen zijn die na jaren er nog mee zitten ... eerlijk gezegd ben je in mijn ogen dan een triest geval
zeker als die ex al veder gegaan is met ze leven ... maar goed .... voor degene die ie er nu middenin zitten veel sterkte ermee quote:Hm...ik vermoed dat ik dan zo'n triest geval word... ik merk dat ik de laatste tjd welliswaar beter in mijn vel zit dan ooit tevoren, en ook sta ik wel weer open voor contacten. Maar als iemand dichterbij wil komen... dan schrikt me dat af, vooral als ik merk dat de ander gevoelens toont (en uit...Op donderdag 4 maart 2004 11:46 schreef miss-rammstein het volgende:
wat me wel is opgevallen ... is dat er mensen zijn die na jaren er nog mee zitten ... eerlijk gezegd ben je in mijn ogen dan een triest geval
). Ik merk dat ik blijf vergelijken met mijn ex en als ik dat doe is het bijna altijd mijn ex die beter uit de bus komt. Het is al een paar keer genoemd hier, maar ik mis idd ook lichamelijkheid met iemand, de welbekende arm. En ik ben altijd gek geweest om anderen te kriebelen, te masseren...mijn collega's zijn er erg blij mee want ik vraag ze constant of ze een schoudermassage willen, haha. quote:Ik kan me voorstellen dat het zo voelt alsof ze je voor de gek heeft gehouden. Maar waarschijnlijk heeft zij haar twijfels ook niet serieus genoeg genomen. Het zijn niet voor niets twijfels en misschien ging ze toch meer op haar gevoel af dan haar verstand als ze wist dat het niet werkte.Op donderdag 4 maart 2004 08:23 schreef jehannes het volgende:
tsja, dat hebben we altijd tegen elkaar gezegd. communicatie is belangrijk. en ik ben de geslotene van ons twee.
ik neem het haar ook best wel kwalijk dat ze gewoon 3 maanden lang koek en ei gespeeld heeft, terwijl ze voor haarzelf een punt erachter zette. op dit moment zou ik haar nog steeds terug willen, maar ik ben wel zo realistisch om te weten dat zij dat niet wil. bovendien zou het niet werken, zeker voor haar niet.
misschien wel gemeen, maar ik hoop dat die collega van haar haar dumpt voor de zomer oid....
had ze trouwens alsnog die collega kunnen treffen.... :/
ik krijg trouwens steeds meer een "hekel" aan haar. ik werk sinds kort (3 maanden... :/ ) 40 uur per week. nou was ik al niet actief, nu deed ik door de week echt niks meer dan thuis komen, koken en wat rond hangen. zij heeft dit vooral als gebrek aan initiatief en ambitie opgevat. ten eerste: ik benieuwd wat voor leuke dingen zij allemaal wel niet blijft doen wanneer zij full-time aan het werk gaat, en ten tweede..... ach laat ook maar.... ik zal me erbij neer moeten leggen dat ik nu gewoon ruim voldoende tijd heb om rond te hangen...
quote:Je wordt geen triest geval als je iedere potentiele liefde vergelijkt met je ex-geliefde. Het is namelijk normaal dat je ervaringen meeneemt in je beoordeling van situaties en mensen.Op donderdag 4 maart 2004 15:53 schreef Blinky het volgende:
[..]
Hm...ik vermoed dat ik dan zo'n triest geval word... ik merk dat ik de laatste tjd welliswaar beter in mijn vel zit dan ooit tevoren, en ook sta ik wel weer open voor contacten. Maar als iemand dichterbij wil komen... dan schrikt me dat af, vooral als ik merk dat de ander gevoelens toont (en uit...
Wel kan je je aandacht beter besteden aan een zoektocht naar iets wat je gemist hebt in je vorige relatie, in plaats van enkel maar te verlangen naar warmte, welke eigenlijk elke relatie je kan bieden. Met deze verlangens schiet je niet veel op in je ontwikkeling in liefdesrelaties, en elke potentiele partner wordt hierdoor onderschat qua capaciteit, datgene wat iemand behalve het lief-hebben nog meer kan geven.
Neem een kat als huisdier als je warmte wilt, en bekijk al kroelend wat je dan nog mist en ga hier naar op zoek.
Op eens werd ik wakker, en voelde dat ze bij me was. Dat ze op de bank zat.
Ik riep haar naam en liep tevergeefs in huis rond.
Ze is weg, ze is echt weg. Godverdomme ik voel me soms zo kloten, ik mis haar zo.
Waneer gaat dit gevoel over, soms trek ik het echt niet meer.
Ze heeft altijd gezegd, ik weet het niet wat ik voel. Ik heb tijd voor mezelf nodig.
Ik wil me niet opdringen, haar niet bellen of mailen. Damn, ik kan haar zo moeilijk loslaten.
quote:Kan je niet even weg? Langs vrienden ofzo? Even wat afleiding zoeken?Op donderdag 4 maart 2004 21:00 schreef DontKnow het volgende:
Ik lag net even op de bank te dutten.
Op eens werd ik wakker, en voelde dat ze bij me was. Dat ze op de bank zat.
Ik riep haar naam en liep tevergeefs in huis rond.
Ze is weg, ze is echt weg. Godverdomme ik voel me soms zo kloten, ik mis haar zo.
Waneer gaat dit gevoel over, soms trek ik het echt niet meer.
Ze heeft altijd gezegd, ik weet het niet wat ik voel. Ik heb tijd voor mezelf nodig.
Ik wil me niet opdringen, haar niet bellen of mailen. Damn, ik kan haar zo moeilijk loslaten.
quote:Hmm, ik loop al vier weken rond als een kip zonder kop ..Op donderdag 4 maart 2004 21:02 schreef MissMSX het volgende:
[..]
Kan je niet even weg? Langs vrienden ofzo? Even wat afleiding zoeken?
Op zich gaat het redelijk met me, alleen er zijn soms momenten.
quote:Probeer die kop dan te zoekenOp donderdag 4 maart 2004 21:03 schreef DontKnow het volgende:
[..]
Hmm, ik loop al vier weken rond als een kip zonder kop ..
Van tegen de muren opklimmen wordt je ook niet vrolijk... ga desnoods ff een blokje om lopen ofzo... frisse neus halen...
quote:Plaatje heet toch echt sen.gifOp donderdag 4 maart 2004 23:20 schreef Colour het volgende:
Chihiro
Goeie film!
En om net te doen of we niet offtopic gaan: ik geef Spirited away als tip om iig een paar eenzame uurtjes door te komen
quote:Sen to Chihiro is de officiele japanse titelOp donderdag 4 maart 2004 23:23 schreef MissMSX het volgende:
[..]
Plaatje heet toch echt sen.gif
Goeie film!
En om net te doen of we niet offtopic gaan: ik geef Spirited away als tip om iig een paar eenzame uurtjes door te komen
Mooie animatiefilm idd, en met heel veel liefde gemaakt 't is nu 21 maanden geleden dat mijn ex is opgestapt. Waarom doet het dan toch nog zoveel pijn en word ik nog zo boos als ik weer eens wat over haar hoor via vrienden? Ik heb af en toe zelfs moeite om met andere stelletjes. Als ik dan zie hoe ze samen dingen doen....
Ik vind het zo irritant. Ik kan het maar niet met rust laten en zijn plek geven. Ik word zo moe van mezelf. Ik wil ook gewoon verder gaan......
En daarnaast heb ik het idee dat mensen met wie ik een leuk contact, had naar mijn idee, mij proberen te mijden
Ik heb er eigenlijk wel even helemaal genoeg van...van alles.
quote:Oei, vervelend zeg! Denk je gezien de tijd er onderhand mee klaar te zijn, word je ineens weer terug geslingerd...Op vrijdag 5 maart 2004 00:45 schreef PdeHoog het volgende:
* PdeHoog heeft even zin om te zeiken
't is nu 21 maanden geleden dat mijn ex is opgestapt. Waarom doet het dan toch nog zoveel pijn en word ik nog zo boos als ik weer eens wat over haar hoor via vrienden? Ik heb af en toe zelfs moeite om met andere stelletjes. Als ik dan zie hoe ze samen dingen doen....
Ik vind het zo irritant. Ik kan het maar niet met rust laten en zijn plek geven. Ik word zo moe van mezelf. Ik wil ook gewoon verder gaan......
En daarnaast heb ik het idee dat mensen met wie ik een leuk contact, had naar mijn idee, mij proberen te mijden
Ik heb er eigenlijk wel even helemaal genoeg van...van alles.
Heb je voor jezelf wel het idee dat je alle "fases" van het verwerken wel hebt doorgemaakt?? Jij had "als je partner je verlaat" ook gelezen, toch?
En als je dan ook nog het gevoel hebt dat je omgeving raar aan het doen is kan ik me voorstellen dat je het een beetje zat bent.
Ik kan eigenlijk niet meer zeggen dan 'hang in there', ooit wordt het wel weer een beetje beter.
quote:Hi Colour, tnx voor je reactie. Als ik een kat had kunnen nemen had ik dat denk ik al wel gedaan. Helaas heb ik gewoon een baan en ben ik dus het grootste gedeelte van de dag weg en dat vind ik niet kunnen voor een huisdier. Daarbij woon ik klein en zou zo'n kat er denk ik gek van worden om de hele dag in die ruimte te zitten... wel ga ik binnenkort een parkiet kopen, idd voor het knuffeleffect (ik ga hem tam maken) en die beestjes kunnen wel langere tijd alleen zijn, die zijn tevreden als er een zacht achtergrondmuziekje opstaat en ze op tijd vers water krijgen en genoeg voer hebben...ideale leefpartner voor mij op dit moment denk ik, haha.Op donderdag 4 maart 2004 19:01 schreef Colour het volgende:
[..]
Je wordt geen triest geval als je iedere potentiele liefde vergelijkt met je ex-geliefde. Het is namelijk normaal dat je ervaringen meeneemt in je beoordeling van situaties en mensen.
Wel kan je je aandacht beter besteden aan een zoektocht naar iets wat je gemist hebt in je vorige relatie, in plaats van enkel maar te verlangen naar warmte, welke eigenlijk elke relatie je kan bieden. Met deze verlangens schiet je niet veel op in je ontwikkeling in liefdesrelaties, en elke potentiele partner wordt hierdoor onderschat qua capaciteit, datgene wat iemand behalve het lief-hebben nog meer kan geven.
Neem een kat als huisdier als je warmte wilt, en bekijk al kroelend wat je dan nog mist en ga hier naar op zoek.
Ik vind het moeilijk om te bedenken wat ik miste, want het voelde heel compleet eigenlijk. Daarbij voelt vooral het niet-daarover-nadenken ook wel heel lekker. Gewoon weer een beetje leven, ik heb er nu bijna 9 maanden bij stil gestaan en ik wil wel weer eens verder kunnen. Maar ik merk toch dat wat ik in mijn vorige post zei, me tegenhoudt... aan de ene kant wil ik op relationeel gebied ook wel weer iemand, maar aan de andere kant...zucht. Maar goed... zo vind ik altijd voors- en tegens...
-Even offtopic-
Jammer dat ons fotoboek het niet meer doet Colour, ik mis onze gesprekken over kunst! Ik heb naar degene gezocht die je noemde in mijn fotoboek en ik vond het erg mooi! Het straalt iets uit van saamhorigheid, trotsheid over de plaats waar je vandaan komt... er was er 1 die me erg aangreep, ik weet alleen even niet meer welke, maar daar hebben we het nog over!
quote:Vogels zijn leuk. Ik wordt zelf al blij van een koolmees op m'n balkon die spinnetjes wegpikt. Dat volgeltje is mijn vogelltje als het ware, al is ze vrij om te vliegen waar ze wilt. Vogels kunnen vertederen, maar in een kooitje vind ik ze toch een beetje zielig...Op vrijdag 5 maart 2004 16:00 schreef Blinky het volgende:
[..]
Hi Colour, tnx voor je reactie. Als ik een kat had kunnen nemen had ik dat denk ik al wel gedaan. Helaas heb ik gewoon een baan en ben ik dus het grootste gedeelte van de dag weg en dat vind ik niet kunnen voor een huisdier. Daarbij woon ik klein en zou zo'n kat er denk ik gek van worden om de hele dag in die ruimte te zitten... wel ga ik binnenkort een parkiet kopen, idd voor het knuffeleffect (ik ga hem tam maken) en die beestjes kunnen wel langere tijd alleen zijn, die zijn tevreden als er een zacht achtergrondmuziekje opstaat en ze op tijd vers water krijgen en genoeg voer hebben...ideale leefpartner voor mij op dit moment denk ik, haha.
Poezen kunnen overdag gerust alleen blijven, als je 's avonds en 's morgens maar een bakje water en kattevoer voor ze klaarlegt. Ze moeten dan wel al zinnelijk zijn hoor...
quote:Ik zelf heb een beetje moeite met liefdesrelaties waarin hevig verliefde gevoelens ontstaan. Ik vind deze aan de ene kant heel erg prettig maar aan de andere kant een zware last. Nu ik niet in een liefdesrelatie verkeer koester ik een soort verliefdheid als in een liefdesrelatie maar dan niet gericht op één persoon maar voor het leven ansich (soms gaat het minder maar het leven en ik zullen voorlopig niet scheiden...) Het lichte hiervan zit hem in het onvoorwaardelijke... Ik hou bijvoorbeeld van jou omdat jij ook een mens bent als ik en ik hou niet van jou omdat je zo aantrekkelijk bent en mij steunt in barre tijden. Dit worden gaande weg in een liefdesrelatie namelijk dingen die erg belangrijk worden gezien en steeds meer van je worden verlangd. De liefde in relaties moet konstant bevestigd worden (en de bevestiging moet ook nog eens bevestigd worden bij onzekere personen), maar de liefde voor het leven hoef je alleen maar te voelen. Ik vind het een last als er vanalles van mij verwacht wordt, ondanks de liefde die je er voor terug krijgt. Echter als ik er eens geen zin in heb, maak ik kans de oorzaak van een relatiebreuk te worden... Geef mij maar de vrijheid die ik 'mijn' koolmeesje gun, als je begrijpt wat ik bedoel... (?)Ik vind het moeilijk om te bedenken wat ik miste, want het voelde heel compleet eigenlijk. Daarbij voelt vooral het niet-daarover-nadenken ook wel heel lekker. Gewoon weer een beetje leven, ik heb er nu bijna 9 maanden bij stil gestaan en ik wil wel weer eens verder kunnen. Maar ik merk toch dat wat ik in mijn vorige post zei, me tegenhoudt... aan de ene kant wil ik op relationeel gebied ook wel weer iemand, maar aan de andere kant...zucht. Maar goed... zo vind ik altijd voors- en tegens...
[ Bericht 1% gewijzigd door Colour op 05-03-2004 18:53:41 ]
quote:Ja, en "vrijheid, blijheid", om ook maar eens duidelijk te zijn.Op vrijdag 5 maart 2004 18:51 schreef Barbamama het volgende:
Je kunt wel heel intelligent analyseren hoe het hoort te gaan in een relatie, maar als je erin zit met een ander individu die er ook weer het zijne van denkt, zul je toch sommige meningen moeten herzien. En de enige manier waarop je dat kunt testen/oefenen is door gewoon weer een relatie aan te gaan. "Niet lulleh, gewoon doen" om het maar even grof, maar duidelijk te zeggen
quote:Ja, dat komt omdat iedereen zo serieus met relaties en zichzelf bezig zijn... Volhouden, doorbijten, wachten op de echte liefde die na verliefdheid komen zal.... Gewoon 'houden van' als je er zin in hebt, voor de duidelijkheid.Op vrijdag 5 maart 2004 19:05 schreef Barbamama het volgende:
Tuurlijk, ik ben alleen bang (ook omdat ik dit heb gezien in mijn omgeving) dat je zo aan je vrijheid gaat hechten, zo je eigen vertrouwde wereldje hebt gecreëerd, dat daar niemand meer bij past, ook al wil je het nog zo graag.
), dat je een relatie ziet als een soort LAT waarbij je ervoor kiest om bijna platonisch elkaar soms te zien, maar vaak ook niet te zien in naam van je eigen leven...quote:Ik heb het niet over de synthese tussen personen. Het gaat erom dat ook al heb je met elkaar te maken, dat je van elkaar houdt en niet elkaar gaat bestoken met een eisenpakket waar de relatie altijd onder bezwijkt, en dat is de angst om een nieuwe relatie te beginnen...Op vrijdag 5 maart 2004 19:18 schreef Barbamama het volgende:
Denk je dat een ander dat op prijs zal stellen, jouw keuze van wanneer jíj er zin hebt? Ik zie relatie alsnog iets als synthese tussen twee personen. Ik proef aan jouw reacties, Colour (
Een liefdesrelatie bestaat toch uit liefde? Ik weet niet waar jij dat platonische vandaan haalt...
quote:Wat is een relatie dan in jouw ogen?Op vrijdag 5 maart 2004 19:26 schreef Colour het volgende:
Ik heb het niet over de synthese tussen personen.
quote:Precies, want iedereen heeft een ander idee bij de relatie, andere verwachtingen. Anders zou je de nieuwe relatie die in jouw ogen ideaal is, een andere naam moeten geven, de Speciale Colour Relatie ofzow...Het gaat erom dat ook al heb je met elkaar te maken, dat je van elkaar houdt en niet elkaar gaat bestoken met een eisenpakket waar de relatie altijd onder bezwijkt, en dat is de angst om een nieuwe relatie te beginnen...
Want geen verwachtingen hebben in een relatie is wel zo nobel, maar wat nu als je nooit een attentie krijgt of nooit je verhaal kwijt kunt... (en je de ander dus verder wel leuk genoeg vindt om bij te blijven)?? Zelf veranderen? De ander proberen te veranderen? Moeilijk.. moeilijk... 
quote:Ik dacht dat dat uit de context wel op te maken viel. Platonisch dus omdat het zo gemaakt is, niet op (verliefde) impulsen gebaseerd, maar altijd die rem: Ben ik nu nog mezelf, ben ik niet dingen aan het op/toegeven omwille van de relatie...Een liefdesrelatie bestaat toch uit liefde? Ik weet niet waar jij dat platonische vandaan haalt...
quote:Het ging niet over relaties ansich maar over hoe iemand een relatie krijgt, welke motivatie daarvoor handig is... Je wilt weten hoe ik relaties zie?... Menselijke interactie gebaseerd op het verwezelijken van 'diepligende' persoonlijke wensen. Maar ik vind het desondanks fijn om verliefd te zijn.Op vrijdag 5 maart 2004 19:38 schreef Barbamama het volgende:
[..]
Wat is een relatie dan in jouw ogen?
quote:Joh, als iemand geen interesse in jou heeft dan ervaar je geen liefde. Maar desondanks kan ik wel houden van mensen in algemeen. Leuk als je iets herkenbaars in ze ziet (je houdt immers toch ook van jezelf?)Precies, want iedereen heeft een ander idee bij de relatie, andere verwachtingen. Anders zou je de nieuwe relatie die in jouw ogen ideaal is, een andere naam moeten geven, de Speciale Colour Relatie ofzow...
Pestkop
Want geen verwachtingen hebben in een relatie is wel zo nobel, maar wat nu als je nooit een attentie krijgt of nooit je verhaal kwijt kunt... (en je de ander dus verder wel leuk genoeg vindt om bij te blijven)?? Zelf veranderen? De ander proberen te veranderen? Moeilijk.. moeilijk... :')
quote:Je bent er misschien bang voor, dat platonische, en gelijk heb je. Maar een liefdesrelatie ontstaat niet zo snel door platonisch te blijven, dus erg bang hoef je er ook weer niet voor te wezen.Ik dacht dat dat uit de context wel op te maken viel. Platonisch dus omdat het zo gemaakt is, niet op (verliefde) impulsen gebaseerd, maar altijd die rem: Ben ik nu nog mezelf, ben ik niet dingen aan het op/toegeven omwille van de relatie...
Ik maak het een beetje afstandelijk als ik zeg dat ik verliefd wil zijn wanneer ik zin heb maar ik bedoel daarmee; wanneer het zin heeft, wanneer ik de zin ervan inzie. Dit is mijn manier van motiveren om mijn doel te bereiken, en ik denk van velen.
Maar waarom heet dit topic nou kunst van loslaten ex, terwijl het zoveel opbouwender en positiever is om een topic te hebben waarin men tips geeft hoe men zorgt nooit een ex te worden...quote:Op vrijdag 5 maart 2004 18:51 schreef Barbamama het volgende:
"Niet lulleh, gewoon doen" om het maar even grof, maar duidelijk te zeggen
Iik zie het ook liever zo. Werk eens voor jezelf uit hoe een relatie zo prettig mogelijk zou kunnen verlopen en tot ongekende diepten zou kunnen gaan. Probeer daar dan zoveel mogelijk de mens ansich in ogenschouw te nemen om een groot publiek te bereiken. Dit alles kost wat moeite maar met liefde voor het vak pshychologie en/of sociologie (of gedachten-op-schrijven) zou je al snel met iets zinnigs op de proppen kunnen komen. En het leuke daarvan is dat wij lezers die liefde die je erin stopt, die aandacht, kunnen proeven en het ons motiveert om je eventueel te helpen.
quote:http://fotoboek.fok.nl/Op vrijdag 5 maart 2004 16:00 schreef Blinky het volgende:
[..]
-Even offtopic-
Jammer dat ons fotoboek het niet meer doet
Heb je eindelijk besloten geen contact meer te hebben met je ex omdat contact met hem je toch alleen maar verdrietiger maakt dan je al bent, en denk je eindelijk een beetje over hem heen te komen...
Gaat hij mensen uit mijn omgeving bellen!!! Voor hem is het niet meer dan gezellig kletsen en hij praat met die mensen geeneens over mij, maar ik voel me er toch knap lullig onder. Word nu wéér met hem geconfronteerd... Ik kan hem natuurlijk niet verbieden met hun te bellen enzo, maar toch...
Het wordt steeds moeilijker hem te vergeten zo...
Een streep is een streep. Dus na beeindiging van de relatie stopt het contact bij mij altijd. Dit omdat je altijd scheve verwachtingen naar elkaar zou kunnen hebben. En je wil jezelf of die ander niet kapot maken.
1 positieve uitzondering is de moeder van mijn zoon. We hebben zo lang gewacht met uit elkaar gaan dat we elkaar eerlijk gezegd haten. Dat is mooi. Dan krijg je absoluut geen scheve verwachtingen en kan je normaler met elkaar om gaan. We willen elkaar niet. Hahahaha
Over de partner die overdereven goed voor je is..... Dat gaat niet werken. Het aanhouden van zon relatie bouwt bij mij schuldgevoelens op omdat ik dat niet kan of wil geven. Een klein verschil in geven/nemen zal er altijd zijn. Maar niet te drastich lijkt me. Ook al is het iemands eigen keuze.
Een partner moet jouw gelukkig maken. En jij terug. En soms maak je iemand juist gelukkig om hem/haar een beetje voor je te laten vechten. Of je maakt iemand gelukkig door de ander meer ruimte te geven. Blijf wel altijd jezelf.
ben gister wezen stappen. was erg gezellig. ik heb mijn ex niet gemist (vanochtend pas weer). ik geloof wel dat mijn ex er voor gezorgd heeft dat ik meer zelfvertrouwen heb.
ik heb nu al bijna een week niks van haar gehoord. ik mis dat ik haar bel. ik mis de smsjes. ik mis het bakje koffie. het samen eten koken. het rondstruinen in de stad.
KORTGEZEGD: rara wie belt mij na 3 maanden niks gehoord te hebben op: mijn ex... echt bizar.
Ik had haar dus nu een iets uitgebreider mailtje gestuurd en vandaar dat ze net opbelde, gewoon zomaar, ik schrok best wel maar ik herkende haar nummer nog wel. Gewoon een beetje neutraal gepraat over wat ons nu bezig hield enzo voor bijna een kwartier. Er viel alleen een beetje een stilte toen we het hadden over dat het jammer zou zijn als we helemaal geen contact meer zouden hebben, ze zijn nog dat ze toch wel aan me dacht e.d.
Het is me een beetje onduidelijk wat ze nu wil. Ze is blij voor me dat het goed met me gaat en ze blijft wel mailen zei ze. Alleen zo raar dat ze me belt als ze eerst zegt dat ze het nog te moeilijk en emotioneel vind om wat af te spreken. nou we zien wel hoe het gaat, dit wilde ik even kwijt, ben nl. toch behoorlijk geschokt...
BTW ik maak me geen illusies, ik zie genoeg andere erg leuke meisjes, maar ik vind het gewoon raar, ook leuk, maar wel schrikken.
maar goed, das allemaal speculatie van mijn kant.... :/
quote:Hmmz.. mijn ervaring is anders op dat gebied.Op zondag 7 maart 2004 01:34 schreef jehannes het volgende:
hmmmz, ik denk dat mannen en vrouwen toch wel anders tegen een ex aankijken. vrouwen kunnen heel goed 'vrienden' zijn met hun ex, terwijl het voor een toch vooral een 'ex' blijft...
Maar goed dat is mijn ervaring in mijn omgeving. Dit is waarschijnlijk voor iedereen anders?
Het ging de afgelopen á 3 maanden echt super met mij. Veel te doen, veel contact met andere mensen, ik ben zelfs nog eventjes verliefd geweest (en nee, het stelde niet zoveel voor
). Hierdoor ben ik redelijk over mijn ex heengekomen. Sterker nog, ik kon gewoon over haar praten zonder 'die gekke gevoelens' terug te krijgen. Het voelde super en ik wou eigenlijk gewoon weer in contact met haar komen en eens wat gaan lullen over school, of ze al eens liefde gevonden heeft bij iemand anders, hoe het mat haar paardrijden gaat, hoe het met haar ouders is, hoe het met haar hondjes is, etc. Gewoon als vriend dus een praatje maken. En weet ik veel, misschien konden we weer eens samen wat drinken en lachend terug kijken naar de afgelopen paar jaar.Ik heb een aantal keer een mailtje getypt, waarin ik dit soort dingen vroeg, maar die heb ik uiteindelijk allemaal verwijderd en nooit verstuurd, omdat ik bang was dat ze hierdoor een verkeerd idee over mijn intenties kreeg.
Helaas is het de afgelopen week weer mis. Ik kreeg weer een vreemd gevoel. Het leek op iets als verliefdheid, maar tegelijkertijd op het gevoel van haar weer eens willen spreken. Hoe dat ineens kan, weet ik niet, want ik heb haar in geen half jaar gesproken of gezien (afgezien van een foto die ik tegenkwam bij het opruimen van mijn kast een tijd terug).
Dit gevoel werd extra versterkt toen ik gister een mailtje van haar in mijn mailbox vond. Ik schrok me een ongeluk en tegelijkertijd was ik erg blij. Ik kon eindelijk weer eens vragen hoe het ging etc. Helaas wekte ik met het mailtje dat ik (na van de schrik bekomen te zijn) terug stuurde bij haar de indruk dat ze me geen moer kon schelen, wat ze ook hier op dit forum heeft gepost.
Na het lezen van dat berichtje ben ik weer helemaal in de war. Ik heb sterk het gevoel dat ik nog verdere gevoelens voor haar heb. Mijn concentratie voor alles is op dit moment ook gewoon pleite en ze spookt weer de hele dag door mijn kop. Gitaar spelen gaat voor geen meter, zelfs Dynomite lukt nu niet.
Ik zou dit dolgraag kenbaar aan haar willen maken en weten hoe zij er over denkt, hoewel ik weet dat het eigenlijk gewoon verspilde moeite is (Aangezien ik denk dat het nooit meer helemaal goed komt tussen ons vriendschappelijk gezien). Ik weet ook niet WAT ik precies kenbaar wil maken. Heb ik nog gevolens voor haar? Of is het gewoon een hersenspinsel die over een week wel weer weg is geebt? Of wil ik misschien wel weer gewoon contact als vrienden, zoals dat een aantal jaar terug ook kon? Of zou ik graag weer willen dat het goed kwam?
Dit laatste punt sluit ik nu op dit moment gewoon uit. Hoewel mijn hart misschien ja zegt, zegt mijn verstand nee. En ik volg mijn verstand maar gewoon even. Ik ben namelijk iemand die heel lang met dingen rond kan lopen en zo ook de gebeurtenissen aan het eind van onze relatie. Hierdood zou het nooit meer de oude zijn. Daarnaast heb ik het idee dat het niet wederzijds is.
Ik weet ook niet zo goed waarom ik dit post, maar ik ben gewoon aardig in de war...Soms wou ik dat deze onzin nooit was gebeurd...
quote:Ik heb inderdaad gelezen en volgens mijOp vrijdag 5 maart 2004 07:23 schreef mickey71 het volgende:
Oei, vervelend zeg! Denk je gezien de tijd er onderhand mee klaar te zijn, word je ineens weer terug geslingerd...
Heb je voor jezelf wel het idee dat je alle "fases" van het verwerken wel hebt doorgemaakt?? Jij had "als je partner je verlaat" ook gelezen, toch?
quote:Ik weet het: dat zegt iedereen. Dat ik er donderdagavond even helemaal doorheen zat had meerdere redenen:Op vrijdag 5 maart 2004 08:48 schreef Brighteyes het volgende:
Jeetje Peter, dat is idd wel balen zeg. Ik weet wel dat er geen definitie is van de tijd die ervoor staat, maar je zou wel verwachten dat iemand er naa bijna 2 jaar wel iig een heel stuk overheen zou zijn.
En als je dan ook nog het gevoel hebt dat je omgeving raar aan het doen is kan ik me voorstellen dat je het een beetje zat bent.
Ik kan eigenlijk niet meer zeggen dan 'hang in there', ooit wordt het wel weer een beetje beter.
- te lang te weinig slaap
- teveel "zorgen" op kantoor
- iets wat ik hoorde over mijn ex (en waar ik me volgens vrienden niet zo druk om moet maken omdat ik er toch niets aan kan doen)
en daarnaast ben ik dinsdag alleen (dus in mijn uppie) naar een concert geweest en daar zie je dan allemaal stelletjes binnenkomen. Het concert was gaaf, maar op de een of andere manier geeft dat toch een dompertje op de feestvreugde. Heel maf, maar gaat wel over....
Ik heb op dit moment geen echte dips meer waarin ik me down voel, maar ben wel aan het nadenken over hoe ik in het algemeen in het leven sta. Dit komt omdat ik me weer heerlijk heb laten gebruiken door iemand en ik had het weer eens niet door.
Ik vraag me soms af hoevaak deze ezel zich nog aan dezelfde steen moet stoten voordat ik weet hoe ik met mensen van het andere geslacht om moet gaan....
quote:ja, helaas wel. Heb alleen beetje veel dipjes voor mijn gevoel. Misschien dat ik er wat aan moet doenOp zondag 7 maart 2004 12:26 schreef mickey71 het volgende:
een dipje dus... Niets om je verder zorgen over te maken. Ik realiseer me altijd dat het tijdelijk is en inderdaad redenen weten waarom het zo ver gekomen is, helpt ook altijd een heleboel.
quote:Da's best vervelend.Ik heb op dit moment geen echte dips meer waarin ik me down voel, maar ben wel aan het nadenken over hoe ik in het algemeen in het leven sta. Dit komt omdat ik me weer heerlijk heb laten gebruiken door iemand en ik had het weer eens niet door.
quote:Volgens mij ga je dat nooit lerenIk vraag me soms af hoevaak deze ezel zich nog aan dezelfde steen moet stoten voordat ik weet hoe ik met mensen van het andere geslacht om moet gaan....
. Elk individu wat je tegen gaat komen is weer anders en heeft een andere aanpak nodig.quote:MannenOp zondag 7 maart 2004 12:26 schreef mickey71 het volgende:
een dipje dus... Niets om je verder zorgen over te maken. Ik realiseer me altijd dat het tijdelijk is en inderdaad redenen weten waarom het zo ver gekomen is, helpt ook altijd een heleboel.
Ik heb op dit moment geen echte dips meer waarin ik me down voel, maar ben wel aan het nadenken over hoe ik in het algemeen in het leven sta. Dit komt omdat ik me weer heerlijk heb laten gebruiken door iemand en ik had het weer eens niet door.
Ik vraag me soms af hoevaak deze ezel zich nog aan dezelfde steen moet stoten voordat ik weet hoe ik met mensen van het andere geslacht om moet gaan....
bah (en ik hou voortaan m'n mond wel)Bij mij ook weer totale radiosilence... ik leer het óók nooit
quote:Je hoeft je mond niet te houden!Op zondag 7 maart 2004 13:50 schreef MissMSX het volgende:
[..]
Mannen
Bij mij ook weer totale radiosilence... ik leer het óók nooit
Ik weet nu wel waar ik aan toe ben. (en een stuk sneller ook!)Merk wel dat ik er steeds meer een hard hoofd in krijg of er uberhaupt nog "fatsoenlijke" mannen bestaan die wel eerlijk voor hun gevoelens uit durven komen en durven zeggen waar het op staat i.p.v. met het ene na het andere k*tsmoesje op de proppen te komen...
De vraag is dan ook of ik na het loslaten me uberhaupt ooit nog wil verbinden met iemand..
quote:Bedenk gewoon even goed of je echt weer contact met haar wil, je kan dat alleen zelf bepalen, maar ik krijg wel het idee dat je er wel redelijk aan toe zou zijn. Als je dat wil, waarom stuur je dan gewoon geen duidelijk mailtje waarin je zo ongeveer dat vetgedrukte stukje typt, daar kan ze toch weinig verkeer aan interpreteren. Je kan toch gewoon vragen hoe het met haar gaat. Als zij dat dan interpreteert als zijnde dat je haar terug wilt, dan is zij blijkbaar nog niet echt over jou heen i.p.v. andersom.Op zondag 7 maart 2004 11:15 schreef Subterranean het volgende:
Het ging de afgelopen á 3 maanden echt super met mij. Veel te doen, veel contact met andere mensen, ik ben zelfs nog eventjes verliefd geweest (en nee, het stelde niet zoveel voor
Ik heb een aantal keer een mailtje getypt, waarin ik dit soort dingen vroeg, maar die heb ik uiteindelijk allemaal verwijderd en nooit verstuurd, omdat ik bang was dat ze hierdoor een verkeerd idee over mijn intenties kreeg.
Tja wat heb je ook eigenlijk te verliezen?
succes ermee
Het is gek hoe ik er opeens helemaal overheen ben....(ok, die ontmoeting met mn ex van een paar weken geleden was fout en daar was ik wel een paar daagjes van in een dipje)
Ik heb een leuke jongen ontmoet en voel me weer echt goed. Hij is het tegenovergestelde van mn ex en heeft dezelfde interesses als ik. Ohhh hij is echt leuk!
Hoop dat ik hem snel weer zie....
Moraal uit dit verhaal
: Als je eenmaal een ander ontmoet zijn die verdrietige momenten zo weg.Ik ga het allemaal eens lezen als ik meer tijd heb.
quote:Kijk uit, kijk uit. Mijn ervaring leert me dat ik nog steeds erg kwetsbaar ben. Ik wilde ook erg graag een ander om het gevoel in te wisselen voor iets leuks. Dit werkt niet altijd zo!Op maandag 8 maart 2004 16:33 schreef Radiohoofdje het volgende:
.... volhouden allemaal!
Het is gek hoe ik er opeens helemaal overheen ben....(ok, die ontmoeting met mn ex van een paar weken geleden was fout en daar was ik wel een paar daagjes van in een dipje)
Ik heb een leuke jongen ontmoet en voel me weer echt goed. Hij is het tegenovergestelde van mn ex en heeft dezelfde interesses als ik. Ohhh hij is echt leuk!
Hoop dat ik hem snel weer zie....
Moraal uit dit verhaal
Ik wil je vreugde niet verpesten, maar blijf er met je hoofd bij!!
En als het dan heel leuk is; mooi zo! Veel plezier!
quote:Welcome to the club?Op maandag 8 maart 2004 16:36 schreef Miesjel het volgende:
*bookmark*
Ik ga het allemaal eens lezen als ik meer tijd heb.
quote:Het kan niet anders. Als je eenmaal ergens mee begonnen bent wat prettig voelt, in dit geval 'liefdesrelaties aangaan', dan hou je niet op. De break-up en het opnieuw verliefd worden lopen vaak in elkaar over. We willen namelijk dat liefdesgevoel terug! Dit kan je ook niemand kwalijk nemen, het is meestal het fijnste gevoel van de wereld.Op maandag 8 maart 2004 17:13 schreef mickey71 het volgende:
[..]
Kijk uit, kijk uit. Mijn ervaring leert me dat ik nog steeds erg kwetsbaar ben. Ik wilde ook erg graag een ander om het gevoel in te wisselen voor iets leuks. Dit werkt niet altijd zo!
Ik wil je vreugde niet verpesten, maar blijf er met je hoofd bij!!
En als het dan heel leuk is; mooi zo! Veel plezier!
Je kan mensen alleen duidelijk maken dat er ook andere zaken en mensen zijn dan alleen maar diegenen waar zij persoonlijk voor kiezen, waar zij hun liefdesgevoelens aan kunnen besteden. Dan zien ze hopelijk nog wat van de wereld en de wereld meer van hun.
quote:wanneer je een nieuwe relatie aangaat wil dit toch nog niet zeggen dat dat hetgeen jij hierboven beschrijft uitsluit? wel?Op maandag 8 maart 2004 19:12 schreef Colour het volgende:
[..]
Je kan mensen alleen duidelijk maken dat er ook andere zaken en mensen zijn dan alleen maar diegenen waar zij persoonlijk voor kiezen, waar zij hun liefdesgevoelens aan kunnen besteden. Dan zien ze hopelijk nog wat van de wereld en de wereld meer van hun.
quote:Voor sommige mensen geldt dat wel :SOp maandag 8 maart 2004 20:51 schreef mickey71 het volgende:
[..]
wanneer je een nieuwe relatie aangaat wil dit toch nog niet zeggen dat dat hetgeen jij hierboven beschrijft uitsluit? wel?
lekker bezig geweest?
Het gaat niet meer werken, hij wil mij ook niet meer... quote:Het slijt... heb je nu geen ruk aan dat weet ik...Op maandag 8 maart 2004 21:29 schreef gekke_sandra het volgende:
Pfff... waarom moet ik nog steeds van mijn ex houden?
Wil je er meer over vertellen?
quote:nie weggeweest... erg he; zo kom ik nooit aan de manOp maandag 8 maart 2004 21:25 schreef MissMSX het volgende:
[..]
Voor sommige mensen geldt dat wel :S
lekker bezig geweest?
[/quote]
Maar dat heeft dan toch niet alleen met relaties te maken maar alles met hoe iemand in het leven staat en waar je je op focust in het leven.
En ik voel me dan niet aangesproken..... (tenzij ik niet lekker in mijn vel zit, maar da's weer een heel ander verhaal.
Met andere woorden, Colour waar wil je heen en wat bedoel je precies?
quote:Op maandag 8 maart 2004 21:43 schreef mickey71 het volgende:
[..]
nie weggeweest... erg he; zo kom ik nooit aan de man
Maar dat heeft dan toch niet alleen met relaties te maken maar alles met hoe iemand in het leven staat en waar je je op focust in het leven.
En ik voel me dan niet aangesproken..... (tenzij ik niet lekker in mijn vel zit, maar da's weer een heel ander verhaal.
Met andere woorden, Colour waar wil je heen en wat bedoel je precies?
[/quote]Je wilt helemaal geen man! Je wilde het klooster in
Zat mensen die als ze een relatie krijgen compleet van de aardbodem verdwenen lijken ineens...
quote:Klinkt hard, maar ik denk dat je in eerste instantie aan jezelf moet denken...Op maandag 8 maart 2004 21:53 schreef CherrymoonTraxx het volgende:
We hebben toch nog teveel contact eigenlijk en we zijn toch nog teveel met elkaar bezig (zij dan vooral teveel met mij). Ik zie dat het compleet fout gaat met d'r en ben de enige die d'r kan helpen, maarja... het is beter geen contact te hebben denk ik. Lastig...
quote:Ik probeer het zo veel mogelijk, maar het is lastig. Telkens zoekt ze weer contact en het doet me toch wel wat dat het compleet fout gaat met d'r.Op maandag 8 maart 2004 21:56 schreef MissMSX het volgende:
[..]
Klinkt hard, maar ik denk dat je in eerste instantie aan jezelf moet denken...
quote:Begrijpelijk ja. Is er echt helemaal niemand verder? Anders heb jij nu misschien een rotgevoel terwijl ze het best kan redden zonder jou.Op maandag 8 maart 2004 21:58 schreef CherrymoonTraxx het volgende:
[..]
Ik probeer het zo veel mogelijk, maar het is lastig. Telkens zoekt ze weer contact en het doet me toch wel wat dat het compleet fout gaat met d'r.
quote:Nee d'r is niemand. Door haar gedrag heeft ze zowat iedereen tegen zich in het harnas gejaagd. Met haar ouders heeft ze geen contact mee, met broers en zusjes ook niet, met familie heeft ze ruzie.... Dat ligt ook wel grotendeels aan d'r zelf allemaal natuurlijk maar toch...Op maandag 8 maart 2004 21:59 schreef MissMSX het volgende:
[..]
Begrijpelijk ja. Is er echt helemaal niemand verder? Anders heb jij nu misschien een rotgevoel terwijl ze het best kan redden zonder jou.
quote:Mja ik ken het... duurt vast weer een eeuwigheid voor ik erover heen ben.Op maandag 8 maart 2004 21:40 schreef MissMSX het volgende:
[..]
Het slijt... heb je nu geen ruk aan dat weet ik...
Wil je er meer over vertellen?
Ehm, we kenden elkaar amper toen we wat begonnen, maar vonden elkaar meteen wel leuk.
Het heeft niet al te lang geduurt, ookal had ik wél verwacht dat het oneindig lang zou duren.
Ik was voor het eerst in tijden weer eens écht verliefd en het plaatje klopte precies!
Hij was qua uiterlijk en voor hoever ik hem toen kende echt mijn droomman, alsof hij zo uit mijn dromen was gelopen.
Het was niet per se zijn uiterlijk, maar meer zijn uitstraling... een soort herkenning ook.
Al snel had ik het idee dat er iets niet klopte.
Hij voelde zich iig niet lekker en hij wilde me maar niet vertellen wat er was.
Hij was zenuwachtig en had altijd haast en hield zijn telefoon krampachtig bij zich.
Hij werd áltijd gebeld en dan hoorde ik een vrouwenstem en deed hij zijn geluid snel zachter. Uiteindelijk bleek hij twee affaires te hebben... de ene stelde niet echt iets voor, maar de andere was met een meisje waar ik al die tijd al voor vreesde.
Hij heeft me veel pijn gedaan met zijn leugens en zijn manipulerende gedrag wat hij vertoonde.
Hij was uiteraard niet de enige die iets fout deed.. ik was ook niet bepaald mezelf, omdat ik wantrouwend probeerde te achterhalen wat er aan de hand was... vergat ik te genieten van de mooie dingen en maakte ik alleen maar ruzie.
Toen ik het een en ander wist wilde ik het nog steeds niet geloven.
Ik wist dat het waar was, maar het was zo perfect en geweldig op papier... hoe kon het dan in godsnaam zo zijn, dacht ik.
Ik wilde het gewoon niet geloven. Liefde maakt blind zeggen ze dan.
Het was niet wat ik zocht... ik wilde erachter komen dat ik zocht naar niks en dat ik me ontiegelijk schuldig zou voelen naar hem, omdat ik onterecht zo op mn hoede was.
Dat ik me alsnog voor de volle 100% met hart en ziel aan hem had kunnen geven.
Maar ja... flink genaaid dus.
Daarna zei hij dat hij me niet kwijt wou... maar ik was en ben super onzeker geworden, ik moest overal bewijzen voor hebben.
Hij kon het niet opbrengen om me die bewijzen te geven en laatst zouden we gaan praten en door een verkeerd icoontje op msn escaleerde alles tot een soort oorlog.
Terwijl dat totaal niet de bedoeling was.
Hij wil me niet meer terug.
Je zal wel denken, die is gek als ze zich nog inlaat met die jongen en er uberhaupt aandacht aan besteed... zoals de rest van de wereld.
Maar op de een of andere manier geloof ik dat er een hele lieve jongen onder zit... die heel veel liefde verdient en gevangen zit en er niet uit kan komen.
Dat hij zich rot voelt en niet weet wat hij ermee aan moet.
Dat punt van herkenning wat ik in hem zag trok me tot hem aan en brak me ook weer van hem af.
Het is bijna 3 maanden uit, maar nu lijkt het pas écht tot me door te dringen...
Hij negeerd me... pfff ik word er helemaal gek van, waarom moet het zo gaan!?
Ik ben écht een compleet wrak :'( en zelfs mijn vrienden kunnen me niet opbeuren :'(
quote:Dat zeg ik ook niet. Ik suggereer alleen maar dat aardig wat mensen konstant met relaties bezig zijn. Zo lijkt het hier ook soms te gaan. Daarbij stel ik dat een pauze hierin prettig is om nog meer dingen in de wereld te kunnen doen en te bereiken. Ik mag dit nooit eisen van mensen, want mensen bepalen zelf wel wat zij willen doen. Maar dit kan wel een reden vormen om eens met dat nukken over verloren liefdes te stoppen.Op maandag 8 maart 2004 20:51 schreef mickey71 het volgende:
[..]
wanneer je een nieuwe relatie aangaat wil dit toch nog niet zeggen dat dat hetgeen jij hierboven beschrijft uitsluit? wel?
Ik gaf jou daarin gelijk, het te snel overgaan in een nieuwe liefde kan heel vaak voortkomen uit het onderdrukken van het verdriet van de vorige relatie. Verwerk dit en ga misschien iets anders doen in plaats van te vroeg weer een relatie in gaan. Net wat jij bedoelde toch?
Waarom denk je dat ik dingen uitsluit of insluit? Ik voel mij een vrij mens en gun het jou ook hoor.
quote:Ze zal dan toch d'r conclusies moeten trekken. Jij bent er niet om haar rotzooi op te ruimen. Ik begrijp je echter wel hoor. Het lijkt mij ook heel moeilijk om zoiets dan helemaal los te laten...Op maandag 8 maart 2004 22:01 schreef CherrymoonTraxx het volgende:
[..]
Nee d'r is niemand. Door haar gedrag heeft ze zowat iedereen tegen zich in het harnas gejaagd. Met haar ouders heeft ze geen contact mee, met broers en zusjes ook niet, met familie heeft ze ruzie.... Dat ligt ook wel grotendeels aan d'r zelf allemaal natuurlijk maar toch...
quote:Dat is ook heel moeilijk. Vaak genoeg heb ik zoiets van je ruimt je eigen rotzooi maar op, maar een paar seconde later doet het me dan ook wel weer wat dat het helemaal verkeerd met haar gaat.Op maandag 8 maart 2004 22:09 schreef MissMSX het volgende:
[..]
Ze zal dan toch d'r conclusies moeten trekken. Jij bent er niet om haar rotzooi op te ruimen. Ik begrijp je echter wel hoor. Het lijkt mij ook heel moeilijk om zoiets dan helemaal los te laten...
Het beste was denk ik nog dat we het contact totaal hadden verbroken...
quote:Op maandag 8 maart 2004 22:07 schreef gekke_sandra het volgende:
[..]
Het leven is niet zwart/wit. Nooit. De hele wereld zal zeggen dat je die rotzak moet vergeten, maar jij kent hem anders. Dat er een lieve jongen in hem zit. Dat zou heel goed zo kunnen zijn.
Je bent terecht op je hoede geweest. je hebt terecht om bewijzen gevraagd. Het vetrouwen was duidelijk weg... en niet zonder reden. Kennelijk was hij nog niet toe om zich te binden oid.
Duidelijk dat het voor jou niet zomaar een jongen was. Dat doet pijn om zo iemand kwijt te raken. Maar je hebt niets aan een jongen die jou bedriegd. Dubbele gevoelens zijn zo lastig...
quote:Ik ben het wel met je eens eigenlijk. Denk dat je jezelf altijd even wat tijd moet gunnen voordat je weer in een nieuwe relatie springt.Op maandag 8 maart 2004 22:08 schreef Colour het volgende:
[..]
Dat zeg ik ook niet. Ik suggereer alleen maar dat aardig wat mensen konstant met relaties bezig zijn. Zo lijkt het hier ook soms te gaan. Daarbij stel ik dat een pauze hierin prettig is om nog meer dingen in de wereld te kunnen doen en te bereiken. Ik mag dit nooit eisen van mensen, want mensen bepalen zelf wel wat zij willen doen. Maar dit kan wel een reden vormen om eens met dat nukken over verloren liefdes te stoppen.
quote:Ik denk dat iedereen in dit topic zat andere bezigheden heeft, maar af en toe kan het je ineens enorm bezig houden. Daar is toch niets mis mee?Op maandag 8 maart 2004 22:08 schreef Colour het volgende:
[..]
Dat zeg ik ook niet. Ik suggereer alleen maar dat aardig wat mensen konstant met relaties bezig zijn. Zo lijkt het hier ook soms te gaan. Daarbij stel ik dat een pauze hierin prettig is om nog meer dingen in de wereld te kunnen doen en te bereiken. Ik mag dit nooit eisen van mensen, want mensen bepalen zelf wel wat zij willen doen. Maar dit kan wel een reden vormen om eens met dat nukken over verloren liefdes te stoppen.
Ik denk dat het alleen maar lijkt dat iedereen hier er constant mee bezig is, doordat je alleen die kant van hun leven te zien krijgt. Soort van tunnel vision idee.
quote:Dat kan niet alsnog? Als dat beter voor jou is?Op maandag 8 maart 2004 22:11 schreef CherrymoonTraxx het volgende:
[..]
Dat is ook heel moeilijk. Vaak genoeg heb ik zoiets van je ruimt je eigen rotzooi maar op, maar een paar seconde later doet het me dan ook wel weer wat dat het helemaal verkeerd met haar gaat.
Het beste was denk ik nog dat we het contact totaal hadden verbroken...
quote:Weet niet of het kan. Ze zoekt me op, ze belt me, ze smst me, etc. Op zich mag dat wel (alleen het 1e liever niet) alleen niet te vaak en niet te veel. Wil d'r best helpen, maar ik kan d'r niet heel d'r leven lang blijven helpen natuurlijk.Op maandag 8 maart 2004 22:20 schreef MissMSX het volgende:
[..]
Dat kan niet alsnog? Als dat beter voor jou is?
quote:Misschien kan je iig het telefoon- en sms-contact verminderen? Niet opnemen en niet terug sms-en?Op maandag 8 maart 2004 22:21 schreef CherrymoonTraxx het volgende:
[..]
Weet niet of het kan. Ze zoekt me op, ze belt me, ze smst me, etc. Op zich mag dat wel (alleen het 1e liever niet) alleen niet te vaak en niet te veel. Wil d'r best helpen, maar ik kan d'r niet heel d'r leven lang blijven helpen natuurlijk.
Het opzoeken wordt lastiger, maar als je langzaam wat afbouwt met dat andere is het opzoeken misschien niet eens zo erg?
quote:Na een lange tijd samen kent ze me wel en weet ze wel hoe ze op m'n gevoel kan inspelen helaas. Da's een beetje het punt, want als ik niet opneem (al belt ze meestal anoniem dus dan moet ik wel opnemen) of niet terugsms weet ze wel hoe ze op m'n gevoel in kan spelen zodat ik me toch weer druk ga maken over d'r.Op maandag 8 maart 2004 22:23 schreef MissMSX het volgende:
[..]
Misschien kan je iig het telefoon- en sms-contact verminderen? Niet opnemen en niet terug sms-en?
Het opzoeken wordt lastiger, maar als je langzaam wat afbouwt met dat andere is het opzoeken misschien niet eens zo erg?
quote:Op maandag 8 maart 2004 22:25 schreef CherrymoonTraxx het volgende:
[..]
Na een lange tijd samen kent ze me wel en weet ze wel hoe ze op m'n gevoel kan inspelen helaas. Da's een beetje het punt, want als ik niet opneem (al belt ze meestal anoniem dus dan moet ik wel opnemen) of niet terugsms weet ze wel hoe ze op m'n gevoel in kan spelen zodat ik me toch weer druk ga maken over d'r.
manipulatie 
*nekharen gaan overeind staan*(im neem sowieso zelden onderdrukte nummers op). En misschien moet je toch proberen harder te worden wat dat betreft. Is zeker niet makkelijk, maar het is het misschien wel waard.
quote:Ik ben wel hard en bot, zolang het niet gaat om mensen waar ik wat om geef zeg maar...Op maandag 8 maart 2004 22:28 schreef MissMSX het volgende:
[..]
(im neem sowieso zelden onderdrukte nummers op). En misschien moet je toch proberen harder te worden wat dat betreft. Is zeker niet makkelijk, maar het is het misschien wel waard.
Dat het manipulatie is van haar ben ik het wel met je eens. Daar is ze ook wel goed in helaas. Ze kent me dan ook door en door.
Onderdrukte nummers neem ik altijd wel op. Ben te nieuwsgierig om niet op te nemen
quote:Lastig ja... houden van kan soms wel eens lastig zijn...Op maandag 8 maart 2004 22:30 schreef CherrymoonTraxx het volgende:
[..]
Ik ben wel hard en bot, zolang het niet gaat om mensen waar ik wat om geef zeg maar...
Dat het manipulatie is van haar ben ik het wel met je eens. Daar is ze ook wel goed in helaas. Ze kent me dan ook door en door.
Onderdrukte nummers neem ik altijd wel op. Ben te nieuwsgierig om niet op te nemen
quote:Inderdaad.Op maandag 8 maart 2004 22:40 schreef MissMSX het volgende:
[..]
Lastig ja... houden van kan soms wel eens lastig zijn...
Sterkte en laat je niet gek maken he!
Slaap lekker alvast
quote:Eigenlijk al jaren, maar sinds een vriend van me verkering heeft gekregen ben ik er weer meer over na gaan denken... Het is hem van harte gegunt, maar toch...Op maandag 8 maart 2004 17:19 schreef MissMSX het volgende:
[..]
Welcome to the club?
PS keertje bowlen en idd koele film
Liefde
Verleid me, verstik me,
pak m'n vrijheid af.
Bemin me, beperk me,
ga je gang, ik ben laf.
Je wil samensmelten,
- een onnozel idee -
Maar ik ben romantisch,
ik ga d'r in mee...
Kneed me en knecht me,
wees lief en gemeen.
Gun me de plek
van het blok aan je been.
Als jij mijn vrouw bent,
ben ik je man.
Dan vechten we samen,
voor dat wat niet kan.
We doen nóg meer water bij onze wijn,
totdat er alléén nog maar water zal zijn.
Helder maar smaakloos, geen kleur meer, geen gloed,
zo leven we samen de dood tegemoet.
Weg met de eenzaamheid, leve de sleur,
jaloezie, irritatie, gesprekken, gezeur.
De liefde geeft hoop, de liefde heeft zin,
de liefde is een valstrik, maar ik trap er zo graag in.
Steeds dezelfde fouten,
steeds dezelfde pijn.
Bijna net zo gruwelijk,
als helemaal alleen te zijn.
Misschien is het deze keer anders,
misschien is het deze keer waar.
Is alle wijsheid van de wereld maar een fout,
ik wil het graag geloven, want ik houd
zoveel van haar.
Het spel is weer begonnen,
ik zit er midden in.
Verslaafd als een verslaafde,
verzetten heeft geen zin.
Ik kan alleen verliezen,
mijn hart en mijn verstand.
De liefde laat pas los,
als ze is opgebrand.
Dan ben je weer jezelf,
alleen en onbemind.
Maar volwassen en verstandig,
totdat het weer begint.
[Uit: Industry of Love, Hans Teeuwen]
quote:De mindere vergeet ik ook niet, al blijven de leuke dingen me ook altijd bij.Op maandag 8 maart 2004 23:51 schreef Carme het volgende:
Ik heb een en ander gelezen en wil ook wat kwijt betreft ex-en het is de liefde die bijblijft het zijn altijd leuke herrinneringen en de mindere vergeten we...
Een heel verstandig antwoord maar mijn gevoel schreewt naar HEM....... ik wil niks liever dan geen ruzie meer maken.. gewoon van elkaar houden, in elkaars armen liggen, zeggen tegen de ander hoeveel je van hem houd.. het zal wel erg naief van me zijn om zo te denken.
Aangezien we dezelfde vrienden en interesses hebben...... komen we elkaar overal tegen en worden dan automatisch ook met elkaar geconfronteerd, wat het allemaal veel moeilijker maakt. Heb eerst tegen hem gezegd dat ik geen contact meer met hem wilde....... dit was makkelijker gezegd dan gedaan..... vrijdagnacht toen ik thuis kwam heb ik hem toch aangesproken op msn (nadat ik hem had gezien tijdens het op stap gaan), heb hem gezegd hoeveel ik van hem hou en dat ik er alles voor over heb, om weer bij elkaar te komen.
Hij vond echter dat ik dit niet moest doen... ik maakte alles alleen maar moeilijker dan het al was, dat is ook wel zo....... maar wat zou jij doen als je de ander zo graag terug wil
Ik kan dan niet op mijn verstand af gaan maar puur op mijn gevoel (omdat ik ook puur een gevoelsmens ben), hij gaat wel op zijn verstand af..
We weten allebei van elkaar dat we nog heel veel van elkaar houden.... ondanks dat denkt hij dat het niet meer goed komt, wat kwam dat hard aan toen hij dat zei...
Veel mensen zeggen tegen me ik geef geen advies, hier moet je zelf uitkomen.... toch vraag ik wel om dit advies!! Wat moet ik doen, hem met rust laten en verstandig verder gaan?? of mijn gevoel achter nagaan en redden wat er nog te redden valt??
We hebben besloten om deze week iets af te spreken en om erover te praten.......
Hij zal dit hoogst waarschijnlijk ook wel lezen dus........ sjat ik hou van je
Laat hem gewoon even gaan. Neem wat afstand. Het zal niet makkelijk voor je zijn, maar geef hem, en jezelf, die rust.
En ga dan over een paar weken nog eens een keertje wat met elkaar drinken en kijk hoe het dan gaat.
Bij hem kan ik me verhaal kwijt en hij helpt me altijd super goed, nu nog steeds nu het uit is (daar heeft hij ook geen problemen mee)
Hij heeft ook zelf voorgesteld om af te spreken....... mijn gevoelens zijn nu heel dubbelzinnig, krijg toch weer een beetje 'valse' hoop...
quote:Mja... ik bekijk alles altijd te zwart/wit.Op maandag 8 maart 2004 22:17 schreef MissMSX het volgende:
[..]
Het leven is niet zwart/wit. Nooit. De hele wereld zal zeggen dat je die rotzak moet vergeten, maar jij kent hem anders. Dat er een lieve jongen in hem zit. Dat zou heel goed zo kunnen zijn.
Je bent terecht op je hoede geweest. je hebt terecht om bewijzen gevraagd. Het vetrouwen was duidelijk weg... en niet zonder reden. Kennelijk was hij nog niet toe om zich te binden oid.
Duidelijk dat het voor jou niet zomaar een jongen was. Dat doet pijn om zo iemand kwijt te raken. Maar je hebt niets aan een jongen die jou bedriegd. Dubbele gevoelens zijn zo lastig...
Het is zo verwarrend...Ik had allemaal gemixte gevoelens en de ene dag probeerde ik te doen zoals ik normaal zou doen... en er voor hem te zijn... en de dag erop dacht ik, wha ik moet niet over me heen laten lopen.. hij moet weten wat hij gedaan heeft!
Het heeft alles nog veel meer gesloopt...Nu komt alles eruit, al het verdriet wat ik opgekropt had en als ik boos deed om mn verdriet te verbergen en weg te pushen.
Al die kritiek die ik gegeven heb, ik ben uitgepraat...
Ik ben enorm stil en zit om de haverklap te huilen... ik kan niet meer, ik wil niet meer gemeen doen.
Hij is geweldig... ik weet het zeker dat er zo'n geweldige jongen in hem zit die wel degelijk heel goed bij me past..
Alleen ging het gewoon ook niet zo goed met mij... nu komt dan al het verdriet eruit dus ik verwacht dat ik over een tijdje weer mijn oude zelf ben... eindelijk... maar ja...
Het is alweer te laat...
Pfff... ik wou dat ik hem ontmoet had als het beter met me was gegaan en met hem ook...
Hij betekende wel degelijk heel veel voor me, het was niet zomaar een jongen... ondanks dat ik het niet echt enorm toonde, ik hield echt enorm veel van hem... en nog steeds
Op de een of andere manier, ondanks de ruzies, mis ik hem... een soort leegte in mijn lichaam... wat ík niet meer kan opvullen.
Een plekje wat vanaf nu af aan altijd leeg zal zijn, voor hem... :'(
Een vriend van me vond/vind me leuk... en ik dacht het wel te vergeten als ik gewoon bezig was met vrienden en met hem af zou spreken.
Het is nooit doorgegaan en laatst zag ik hem... en pfff... ik probeer(de) me gewoon dingen aan te praten...
Als ik met die vriend praat heb ik het dan ook vrijwel alleen over mn ex...
Mijn liefde voor mijn ex is zo sterk... sowieso dat ik nu nog zoveel van hem hou... daar kan geen andere jongen tegenop... alhoewel ik dat wel probeerde te denken.
Hij is niet vervangbaar en niemand kan tegen hem op...
En ik bleef maar ontkennen tegen hem en anderen en praatte mezelf dingen aan die helemaal niet zo waren... nu komt alles eruit... pfff ik haat mezelf...
Ik baal van mezelf zeg... alles is verziekt...
[ Bericht 7% gewijzigd door gekke_sandra op 09-03-2004 11:57:03 ]
Maar ze heeft voor die ander gekozen, ik moet het maar laten rusten allemaal, hoe hard het ook gaat zijn.Damn, ik voel me daar toch weer een jankbui opkomen zeg
quote:zucht.. ik heb dit gevoel de laatste paar dagen ook.. maar ik het nog niet zeker of ze een andere heeft.. maar ik wil alleen wat meer aandacht van haar, maar dat geeft ze dus niet genoeg..(of zelfs niet..) ze is dus 2 weken op vakantie gegaan.. we hadden in begin wel wat contact.. sms/email.. maar naar paar dagen is het over dit contact over.. en toen is ze teruggekomen naar NL.. ze lijkt zo anders geworden.. het lijkt alsof ze helemaal niet meer om mij geeft.. het is al 3 dagen nadat ze terug is gekomen.. en het blijft zo stil.. en ja wat moet ik nu doen?.. moet ik der uitleggen hoe ik me nu voel ? ik ben echt bang dat dit gewoon de einde is..Op dinsdag 9 maart 2004 19:27 schreef RoelerMF het volgende:
Ik voel me de laatste paar dagen weer klote. Nu pas begin ik echt te beseffen dat het over is. Ik mis de aandacht die ik van haar kreeg, het blijft zo angstvallig stil de hele dag rond mij heen. We zijn dan nog wel vrienden, maar voor me gevoel zijn het niet meer diezelfde leuke gesprekken zoals we die voor het hele circus begon hadden. Ik mis haar verschrikkelijk, kwam ze maar bij me terug
Damn, ik voel me daar toch weer een jankbui opkomen zeg
quote:Potje janken kan geen kwaad. Lucht bij mij iig meestal wel wat op.Op dinsdag 9 maart 2004 19:27 schreef RoelerMF het volgende:
Damn, ik voel me daar toch weer een jankbui opkomen zeg
De stilte kan vreselijk zijn ja... climbing the walls...
Gun het de tijd. Het is nu erg moeilijk om vrienden te zijn terwijl er nog zoveel niet afgesloten is emotioneel gezien. Je kunt het niet afdwingen, maar als de storm wat is gaan liggen kan dat best nog goed komen.
quote:Kun je d'r niet bellen ofzo? Duidelijkheid vragen?Op dinsdag 9 maart 2004 21:05 schreef azn_fokker het volgende:
[..]
zucht.. ik heb dit gevoel de laatste paar dagen ook.. maar ik het nog niet zeker of ze een andere heeft.. maar ik wil alleen wat meer aandacht van haar, maar dat geeft ze dus niet genoeg..(of zelfs niet..) ze is dus 2 weken op vakantie gegaan.. we hadden in begin wel wat contact.. sms/email.. maar naar paar dagen is het over dit contact over.. en toen is ze teruggekomen naar NL.. ze lijkt zo anders geworden.. het lijkt alsof ze helemaal niet meer om mij geeft.. het is al 3 dagen nadat ze terug is gekomen.. en het blijft zo stil.. en ja wat moet ik nu doen?.. moet ik der uitleggen hoe ik me nu voel ? ik ben echt bang dat dit gewoon de einde is..
quote:Het is nu wel officieel, ik ben deze avond volledig ingestort naar mijn idee. Ze belde totaal onverwachts net op, om haar excuses te maken dat ze er niet helemaal bij was toen we op msn 'aan het kletsen' waren. Tijdens dat gesprek heb ik zitten vechten om niet te gaan huilen, toen ze ophing was de rem weg, gevolg, een tranenregen, daarna een smsje gestuurd waarom ik zo afwezig was, na wat heen en weer gestuur was het enige wat er terugkwam een sorry wat ze mij heeft aangedaan. Soms wou ik dat het allemaal een hele stoute droom was en ik weer wakker werd in de ochtend van 17 november, de dag dat we (opnieuw) contact kregenOp dinsdag 9 maart 2004 21:25 schreef MissMSX het volgende:
[..]
Potje janken kan geen kwaad. Lucht bij mij iig meestal wel wat op.
De stilte kan vreselijk zijn ja... climbing the walls...
Gun het de tijd. Het is nu erg moeilijk om vrienden te zijn terwijl er nog zoveel niet afgesloten is emotioneel gezien. Je kunt het niet afdwingen, maar als de storm wat is gaan liggen kan dat best nog goed komen.
Ik kan helaas niet toveren... oplossen ook niet... sterkte wensen wel...
quote:ze heeft repetitie-week.. ik denk dat ik gewoon ff met haar spreek einde van het week.., dat zegt net een vriend tenminste.. maar ik begrijp ook.. ze komt net van vakantie terug.. en heeft ze meteen een rep-week.. ze zou moe zijn enzo.. maar je kan je vriendje toch wel wat aand8 gunsten na 2 weken niet zien enzo.. wat ik wil is gewoon zekerheid.. maarja ik denk dat ik gewoon moet afwachten en kijken hoe het dan gaat verlopen..Op dinsdag 9 maart 2004 21:29 schreef MissMSX het volgende:
[..]
Kun je d'r niet bellen ofzo? Duidelijkheid vragen?
quote:Ik zou d'r gewoon bellen hoor! Niet gaan zitten wachten tot d'r repetieweek voorbij is. Jij hebt recht om te weten hoe de vork in de steel zit. En wel direct!Op dinsdag 9 maart 2004 21:58 schreef azn_fokker het volgende:
[..]
ze heeft repetitie-week.. ik denk dat ik gewoon ff met haar spreek einde van het week.., dat zegt net een vriend tenminste.. maar ik begrijp ook.. ze komt net van vakantie terug.. en heeft ze meteen een rep-week.. ze zou moe zijn enzo.. maar je kan je vriendje toch wel wat aand8 gunsten na 2 weken niet zien enzo.. wat ik wil is gewoon zekerheid.. maarja ik denk dat ik gewoon moet afwachten en kijken hoe het dan gaat verlopen..
quote:Dank je welOp dinsdag 9 maart 2004 21:58 schreef MissMSX het volgende:
*auw*
Ik kan helaas niet toveren... oplossen ook niet... sterkte wensen wel...
Het lucht op om het hier van je af te tikken Normaal schrijf ik een heleboel van me af in een soort dagboekjes maar daar is de fut en inspiratie nu even niet naar geloof ik Ik barst van de koppijn, ik gaat maar naar bed toe, eens zien hoe ik morgen wakker word
quote:...We houden toch wel respect voor elkaars prioriteiten toch? Een liefdesbreuk is veelal minder duidelijk dan een repetitie. Niet minder belangrijk, maar er kan nog lang na gedacht worden over het hoe en waarom van een relatiebreuk zonder nog meer schade aan te richten (het is al geleden). Om daar nog eens een mislukte repetitieweek bovenop te gooien. is te veel van het slechte....Op dinsdag 9 maart 2004 22:02 schreef MissMSX het volgende:
[..]
Ik zou d'r gewoon bellen hoor! Niet gaan zitten wachten tot d'r repetieweek voorbij is. Jij hebt recht om te weten hoe de vork in de steel zit. En wel direct!
quote:Dan zou ik toch snel eens gaan bellen! Als je na 2 weken vakantie je zo negeert dan vraag ik me af wat er allemaal is gebeurd op die vakantie.Op dinsdag 9 maart 2004 21:58 schreef azn_fokker het volgende:
[..]
ze heeft repetitie-week.. ik denk dat ik gewoon ff met haar spreek einde van het week.., dat zegt net een vriend tenminste.. maar ik begrijp ook.. ze komt net van vakantie terug.. en heeft ze meteen een rep-week.. ze zou moe zijn enzo.. maar je kan je vriendje toch wel wat aand8 gunsten na 2 weken niet zien enzo.. wat ik wil is gewoon zekerheid.. maarja ik denk dat ik gewoon moet afwachten en kijken hoe het dan gaat verlopen..
quote:Ik denk toch dat even een uurtje de tijd voor iemand nemen om zaken duidelijk te maken niet echt de doorslag gaan geven in een repetitie week.Op dinsdag 9 maart 2004 23:01 schreef Colour het volgende:
[..]
...We houden toch wel respect voor elkaars prioriteiten toch? Een liefdesbreuk is veelal minder duidelijk dan een repetitie. Niet minder belangrijk, maar er kan nog lang na gedacht worden over het hoe en waarom van een relatiebreuk zonder nog meer schade aan te richten (het is al geleden). Om daar nog eens een mislukte repetitieweek bovenop te gooien. is te veel van het slechte....
quote:Ze had op z'n minst even wat van zich kunnen laten horen. Al had ze maar even gezegd dat ze er na de repetitieweek op terug zou komen.Op dinsdag 9 maart 2004 23:01 schreef Colour het volgende:
[..]
...We houden toch wel respect voor elkaars prioriteiten toch? Een liefdesbreuk is veelal minder duidelijk dan een repetitie. Niet minder belangrijk, maar er kan nog lang na gedacht worden over het hoe en waarom van een relatiebreuk zonder nog meer schade aan te richten (het is al geleden). Om daar nog eens een mislukte repetitieweek bovenop te gooien. is te veel van het slechte....
quote:Het gaat inmiddels wel weer wat beter, lichte hoofdpijn alleen, eindelijk wat afleiding gevonden in me werk hierzoOp dinsdag 9 maart 2004 22:09 schreef RoelerMF het volgende:
Eens zien hoe ik morgen wakker word
Dus daar ga ik me komende dagen denk ik maar helemaal op storten, even de afleiding zoeken die ik nodig heb.
Het was echt wel extreem veel dat ze met hem belde. Nu heeft ze alle contact met hem verbroken, behalve zakelijk spreekt ze hem nog wel eens. Gelukkig werkt ie in de buitendienst en is de kerel bijna nooit op kantoor. Ik heb erg veel moeite om haar verhaal te geloven, ook al spreekt ze misschien de waarheid. Helaas kan ik geen gedachten lezen. Ze doet nu ontzettend haar best om alles weer bij het oude te krijgen, maar in mijn hoofd is iets geknapt. Hoe hard we ook knokken, die vervelende vragen en gedachten komen iedere keer weer terug.
Nu worstel ik vooral met mezelf en ben bezig iets te verwerken dat misschien zeer soon gaat komen. Ik kijk het nog een poos aan, maar als ik erg argwanend blijf tegenover mijn vriendin, dan zal ik een punt achter onze 3,5 jaar durende relatie moeten gaan zetten. Helaas wonen we net 5 maanden samen, dus de stap zal hierdoor extra zwaar zijn. Gelukkig staat het huis op mijn naam.
Ik ben vooral bang voor wat er met me gaat gebeuren indien het straks over is. Ik heb echt het gevoel dat ik in een enorm zwart gat terecht ga komen. Ik hou namelijk nog ontzettend veel van die griet.
quote:Op dinsdag 9 maart 2004 23:32 schreef Harrie het volgende:
[..]
Ik denk toch dat even een uurtje de tijd voor iemand nemen om zaken duidelijk te maken niet echt de doorslag gaan geven in een repetitie week.
quote:idd zo denk ik ook.. maar dat is dus blijkbaar niet zo gegaan.. maarja ik denk dat ik wel wacht tot na dit week.. (waarschijnlijk zie ik haar dus zondag..) en als ze me nog steeds zo negeert dan weet ik echt dat er iets aan de hand is.. (wat ik nu doe is alleen beetje in mezelf denken enzoOp woensdag 10 maart 2004 11:15 schreef MissMSX het volgende:
[..]
Ze had op z'n minst even wat van zich kunnen laten horen. Al had ze maar even gezegd dat ze er na de repetitieweek op terug zou komen.
word er wel gek van..) maaruh.. ik wil haar dus niet afleiden met haar repweek (die ze echt moeilijk vindt enzo..) door mijn ego (die paar vrienden denken dat dat eigenlijk wel nodig is.. en sommige van jullie ook) maarja dan maar hard weekje door.. quote:Als ik jou was, zou ik gewoon zo brutaal zijn om het te vragen, jij hebt zoals de anderen zeggen hier alle recht om te weten waar je aan toe bent.Op woensdag 10 maart 2004 15:28 schreef azn_fokker het volgende:
[..]
[..]
idd zo denk ik ook.. maar dat is dus blijkbaar niet zo gegaan.. maarja ik denk dat ik wel wacht tot na dit week.. (waarschijnlijk zie ik haar dus zondag..) en als ze me nog steeds zo negeert dan weet ik echt dat er iets aan de hand is.. (wat ik nu doe is alleen beetje in mezelf denken enzo
Als je haar zo door laat gaan speelt ze alleen maar met je (gevoelens), je kan het maar beter in één keer achter de rug hebben dan jezelf te kwellen.
hij wilde morgen afgesproken, maar ik heb gezegd dat het beter is van niet.......
Nu maar hopen dat ik de juiste keus heb gemaakt
p.s. nog bedankt voor je advies
quote:Die gevoelens blijven heus wel steken, je moet er of zelf flinke moeite voor doen om ze te vergeten of haar dumpen.Op woensdag 10 maart 2004 15:06 schreef Ivebeenfucked het volgende:
Ik voel me de laatste weken ook zo ontzettend kut. Er is een hoop tussen mijn vriendin en ik gebeurt. Ze heeft mijn vertrouwen in haar ernstig beschadigd, door stiekem erg veel telefonisch contact te onderhouden met een mannelijke collega. Zelf zegt ze dat er niets meer was dan een vriendschap en dat het puur praten over koetjes en kalfjes was. Waarom dan zo stiekem als je niets te verbergen hebt?
Het was echt wel extreem veel dat ze met hem belde. Nu heeft ze alle contact met hem verbroken, behalve zakelijk spreekt ze hem nog wel eens. Gelukkig werkt ie in de buitendienst en is de kerel bijna nooit op kantoor. Ik heb erg veel moeite om haar verhaal te geloven, ook al spreekt ze misschien de waarheid. Helaas kan ik geen gedachten lezen. Ze doet nu ontzettend haar best om alles weer bij het oude te krijgen, maar in mijn hoofd is iets geknapt. Hoe hard we ook knokken, die vervelende vragen en gedachten komen iedere keer weer terug.
Nu worstel ik vooral met mezelf en ben bezig iets te verwerken dat misschien zeer soon gaat komen. Ik kijk het nog een poos aan, maar als ik erg argwanend blijf tegenover mijn vriendin, dan zal ik een punt achter onze 3,5 jaar durende relatie moeten gaan zetten. Helaas wonen we net 5 maanden samen, dus de stap zal hierdoor extra zwaar zijn. Gelukkig staat het huis op mijn naam.
Ik ben vooral bang voor wat er met me gaat gebeuren indien het straks over is. Ik heb echt het gevoel dat ik in een enorm zwart gat terecht ga komen. Ik hou namelijk nog ontzettend veel van die griet.
Ik heb dit ook meegemaakt, en dat paranoide gevoel bleef bij mij hangen, maar dat gevoel klopte dus wel.. en wat ik dacht was dus nog waar ook blijkbaar.
quote:Toch wel herkenbaar, jezelf gek maken of laten maken om iemand anders te sparen omdat die een drukke week heeft. Of omdat je het eigenlijk niet durft te vragenOp woensdag 10 maart 2004 15:28 schreef azn_fokker het volgende:
[..]
[..]
idd zo denk ik ook.. maar dat is dus blijkbaar niet zo gegaan.. maarja ik denk dat ik wel wacht tot na dit week.. (waarschijnlijk zie ik haar dus zondag..) en als ze me nog steeds zo negeert dan weet ik echt dat er iets aan de hand is.. (wat ik nu doe is alleen beetje in mezelf denken enzo
Zelf langzaam helemaal gek worden en dan is het zondag en dan komt de volgende smoes, van jezelf of van haar dat mag je zelf invullen.Ik zeg het nu lulliger dan ik het bedoel waarschijnlijk maar ik kan het niet anders zien dat dat je het OF niet durft te vragen OF teveel aan de ander en teweinig aan jezelf denkt.
Maar Suc6 het is toch nooit goed meestal
quote:Hmja... Ik geef haar nu vooral het voordeel van de twijfel en ik merk aan haar dat ze ontzettend haar best doet om alles weer bij het oude te brengen. Ze doet meer dan ooit haar best. Ik moet het maar aankijken denk ik, want om er nu een streep achter te zetten is ook weer zo wat. Ik bedoel.....het is geen makkelijke beslissing en misschien stelde dat bellen met die gozer daadwerkelijk geen ruk voor. Oke, ze is dan niet eerlijk geweest....maar er is ook nog zoiets als iemand vergeven. Ik heb het haar deze weken natuurlijk heel moeilijk gemaakt en ze heeft haar spijt meer dan eens betuigt. Punt is, hoe zet ik die achterdocht om in iets positiefs? Volgend weekend gaan we iig een lang weekend weg.... Misschien dat dat iets zal helpen.Op woensdag 10 maart 2004 19:45 schreef exec het volgende:
[..]
Die gevoelens blijven heus wel steken, je moet er of zelf flinke moeite voor doen om ze te vergeten of haar dumpen.
Ik heb dit ook meegemaakt, en dat paranoide gevoel bleef bij mij hangen, maar dat gevoel klopte dus wel.. en wat ik dacht was dus nog waar ook blijkbaar.
ja, ik denk dat het goed komt!
kwas al bang dat ik maanden last zou hebben, zoals sommigen hier (sterkte trouwens).of zou dit gewoon een tijdelijk gevoel zijn??
quote:Zolang jij je er maar goed bij voelt.Op woensdag 10 maart 2004 19:39 schreef Stjeafke het volgende:
Nou brighteyes........... heb toch je advies opgevolgd
hij wilde morgen afgesproken, maar ik heb gezegd dat het beter is van niet.......
Nu maar hopen dat ik de juiste keus heb gemaakt
p.s. nog bedankt voor je advies
Het is gewoon even heel hard doorbijten, maar hij kan er ook alleen maar achterkomen wat hij nog voor jou voelt als wer even afstand is, althans dat denk ik.
quote:Ik hoop voor je dat het blijft, maar ik weet uit ervaring dat het 2 weken goed kan gaan en dan ineens uit het niets komt daar weer die klap met die hamer en ben je weer even helemaal down. Maar dat soort buiten kwamen bij mij steeds minder fequent en duurden minder lang enzo.Op donderdag 11 maart 2004 08:22 schreef jehannes het volgende:
nu bijna 2 weken geleden, en volgens mij ben ik de totale wanhoop zo'n beetje voorbij. heb geen contact met mijn ex gehad. aan de ene kant ben ik wel benieuwd hoe het met haar gaat, aan de andere kant kan het me niks schelen. alleen is die stemming wisseling veel langzamer aan het gaan, en is ie ook veel minder sterk.
ja, ik denk dat het goed komt!
of zou dit gewoon een tijdelijk gevoel zijn??
Waar ik ook voor post: zijn er meetings gepland in de komende tijd? Just wondering..
[ Bericht 0% gewijzigd door Huta op 11-03-2004 13:22:46 (tiepfaut) ]
quote:jongen dit is niet de manier, vind de energie om gelukig te worden zonder haar. en dat advies komt niet uit de lucht, ik heb 3 weken geleden mijn relatie op moeten zeggen omdat ze vond dat ze beter alleen verder kon. al mijn vrienden en familie zagen hoeveel ik voor haar deed. Ik weet hoe je je voelt. Toch kan ik naar buiten kijken en denken: ' het is goed' tuurlijk zijn er momenten dat ik het zwaar heb maar dan denk ik aan hoeveel ik wel heb, niet aan wat ik mis. het leven is zo mooi als je aanvaard dat sommige dingen beter voor je zijn, ook al lijkt het op dit moment niet zo. geef jezelf een schop onder je kont en kijk naar buiten. de zon schijnt!Op dinsdag 2 maart 2004 20:37 schreef Bulls-Ass het volgende:
Ik heb op 2smsen en een brief na geen enkel contact meer gehad met mijn ex sinds een kleine drie maanden. Wat ze allemaal deed en doet is dusdanig droevig of pijnlijk dat er niet over te spreken valt. Te meer dat ik besef dat het haar bitter weinig uitmaakt. Blijkbaar heb ik mij erg gemist in haar want ik heb er al mijn energie en liefde in gepropt. Klinkt nogal vaag maar het is nogthans de waarheid, ze mocht alles van me vragen, ik deed het per direct. Niets was me teveel voor haar, en ik dacht dat ze dit besefte maar belangrijker nog, apprecieerde. Niets blijkt minder waar.
Er wordt me aangeraden er geen energie meer in te duwen en het achterwege te laten. Soms lukt het maar blijkbaar gaat het de laatste tijd regelmatiger niet.
Het duidelijk vaker down-dagen dan een maandje geleden en die sms van haar met mijn verjaardag was ook hard.
Ik blijf angstig naar de toekomst toe, maar hopelijk wijst het zichzelf uit nietwaar...
quote:Waarom niet jouw verhaal posten? De verhalen zijn toch niet met elkaar te vergelijken.Op donderdag 11 maart 2004 13:11 schreef Huta het volgende:
Ik lees dit topic sinds een tijd. Ik wil mijn verhaal niet posten, aangezien ze onderdoen aan veel van jullie nare ervaringen en situaties. Iedereen krijgt van mij een groot hart onder de riem gestoken!
Waar ik ook voor post: zijn er meetings gepland in de komende tijd? Just wondering..
Enneh over een meet. Er is niks afgesproken iig bij mijn weten.
[ Bericht 0% gewijzigd door BE op 11-03-2004 14:09:04 (beschamende type-o) ]
Verder inmiddels weer een leuk meisje leren kennen die heel wat volwassener is dan mijn ex. Dat helpt natuurlijk ook. Voor iedereen die er nog mee zit: sterkte!!
quote:Je hebt gelijk! In mijn geval is het gewoon een wederzijdse rationele beslissing geweest. Daarna kwamen de emoties pas en die had ik eerlijk gezegd onderschat.Waarom niet jouw verhaal posten? De verhalen zijn toch niet met elkaar te vergelijken.
We hebben samen de knoop doorgehakt. Tijdens de 1,5 jaar verkering ben ik naar Rotterdam verhuisd voor een baan en zij heeft het steeds drukker gekregen met studie. De afstand was ongeveer 2 uur rijden en dat werd te veel. Daarbij had zij het naast studie ook nog druk met hobby's e.d.
Anyway, de grootste klap heb ik gehad en het proces van accepteren en loslaten begint nu. Ik weet zeker dat ik haar nog een tijdje zal missen op de meest vreemde momenten (waar ik het niet zou verwachten), maar het is nu eenmaal zo.
quote:Lijkt me leuk om tesamen met 'lotgenoten' een biertje te drinken..Enneh over een meet. Er is niks afgesproken iig bij mijn weten.
Heb mezelf voorgehouden dat het misschien een dipje was en dat het gevoel wel terug kon komen.
Maar nu mijn vriend een week op vakantie is en ik niet het juiste misgevoel heb weet ik dat ik mijn kop uit het zand moet halen en de enige echte consequentie aan mijn gevoel moet verbinden: het is op, over en uit.
Zaterdagavond komt ie terug, zondagmiddag hebben we afgesproken.
Zie er huizenhoog tegenop, temeer omdat hij nog steeds heel erg graag verder met mij wil.
Maar kan dit niet langer volhouden. Niet eerlijk, naar hem toe en naar mezelf toe.
Bah.
Balen meid, maar idd zoals je zelf zegt, je gevoel zegt genoeg en dan moet je eerlijk zijn.
Heel veel sterkte alvast voor de komende dagen.
quote:Dank je wel, Brighteyes.Op donderdag 11 maart 2004 15:04 schreef Brighteyes het volgende:
Ai, ik vroeg met net af hoe het met je ging.
Balen meid, maar idd zoals je zelf zegt, je gevoel zegt genoeg en dan moet je eerlijk zijn.
Heel veel sterkte alvast voor de komende dagen.
Als ik heel eerlijk ben, wist ik diep van binnen eigenlijk al van meet af aan dat 'even rustig aan doen' bijna op zeker een schaamlap was.
Maar omdat ik hem wel lief heb en het toch wel graag wilde laten lukken, dacht ik dat het misschien toch een oplossing zou kunnen zijn.
Maar, zoals zo vaak, zo niet altijd, gebeurt, kom je er dan toch snel achter dat je uit alle macht iets in stand probeert te houden wat er gewoonweg niet meer is.
Mijn gevoel voor hem is veranderd in genegenheid zonder passie. En daar pas ik voor in een relatie.
quote:Hmmz het is niet dat ik het niet durft.. maar ik w8 gewoon wel ff totdat ze van dit zware week afkomt.. want dan zit ik dan nog te zeuren om aand8 enzo.. terwijl ze vet druk heeft.. (zo te zien......) en ik geef geen smoes ofzo.. is niet nodig.. ik doe dan wel normaal tegen haar.. maar als zij mij gaat negeren en anders doet.. dan vraag ik pas wat er aan de hand is.. ik denk dat dit de beste is.. zucht ik weet.. ik maak mezelf gek.. maar kan toch niet anders ? =p liefde is soms egoistisch.. maar zo ben ik niet.. Maar wat bedoel je met dat dit meestal nooit goed is?Op donderdag 11 maart 2004 00:31 schreef Harrie het volgende:
[..]
Toch wel herkenbaar, jezelf gek maken of laten maken om iemand anders te sparen omdat die een drukke week heeft. Of omdat je het eigenlijk niet durft te vragen
Ik zeg het nu lulliger dan ik het bedoel waarschijnlijk maar ik kan het niet anders zien dat dat je het OF niet durft te vragen OF teveel aan de ander en teweinig aan jezelf denkt.
Maar Suc6 het is toch nooit goed meestal
quote:je mail doet het niet....Op donderdag 11 maart 2004 15:11 schreef Copycat het volgende:
knip..
quote:Maar goed, je hebt het iig nog een keer geprobeerd. Hoef je niet meer twijfelen over wat als.Op donderdag 11 maart 2004 15:11 schreef Copycat het volgende:
[..]
Dank je wel, Brighteyes.
Als ik heel eerlijk ben, wist ik diep van binnen eigenlijk al van meet af aan dat 'even rustig aan doen' bijna op zeker een schaamlap was.
Maar omdat ik hem wel lief heb en het toch wel graag wilde laten lukken, dacht ik dat het misschien toch een oplossing zou kunnen zijn.
Maar, zoals zo vaak, zo niet altijd, gebeurt, kom je er dan toch snel achter dat je uit alle macht iets in stand probeert te houden wat er gewoonweg niet meer is.
Mijn gevoel voor hem is veranderd in genegenheid zonder passie. En daar pas ik voor in een relatie.
Althans, dat kan natuurlijk wel, maar toch...
Sterkte
quote:Nou ja, dat zou ik toch wel als negeren zien hoor.Op donderdag 11 maart 2004 16:01 schreef azn_fokker het volgende:
en trouwens.. ze gaat morgen dus uit (waarsschijnlijk..) met onze vriendengroepje.. maar als ze helemaal niet om mij vraagt of ik kom.. of dat zij helemaal niet mij meevraagd.. dan is er toch iets aan de hand ? of vat ik dit weer verkeerd.. we hehben elkaar al bijna 3 weken niet gezien en als ze dit doet.. dan betekend het toch iets? .. zucht..
Doe jezelf een lol en bel haar op en vraag duidelijkheid, want zo maakt ze het alleen maar pijnlijker voor je.
quote:Op donderdag 11 maart 2004 16:00 schreef zwaaibaai het volgende:
[..]
je mail doet het niet....
Krijg wel gewoon externe mail binnen.
Reply-en lukt wellicht wel...FF wachten, dus
Zwaai heeft mail...
quote:hmmmz, bij mij gaf het in elk geval een soort van overgangsfase. ik weet niet hoe je (ex)-vriend het bekijkt, maar voor mij was het in elk geval goed dat we het in elk geval nog geprobeerd hebben.Op donderdag 11 maart 2004 15:11 schreef Copycat het volgende:
[..]
Dank je wel, Brighteyes.
Als ik heel eerlijk ben, wist ik diep van binnen eigenlijk al van meet af aan dat 'even rustig aan doen' bijna op zeker een schaamlap was.
Maar omdat ik hem wel lief heb en het toch wel graag wilde laten lukken, dacht ik dat het misschien toch een oplossing zou kunnen zijn.
quote:Diep van binnen wist je het al he... Tja, je gevoel laat zich niet vormen door je verstand.Op donderdag 11 maart 2004 15:11 schreef Copycat het volgende:
Maar, zoals zo vaak, zo niet altijd, gebeurt, kom je er dan toch snel achter dat je uit alle macht iets in stand probeert te houden wat er gewoonweg niet meer is.
Goed dat je het nu erkent. Sterkte!
quote:Ja... en jij ook, volgens mij...Op donderdag 11 maart 2004 18:28 schreef Moonah het volgende:
[..]
Diep van binnen wist je het al he... Tja, je gevoel laat zich niet vormen door je verstand.
Goed dat je het nu erkent. Sterkte!
Stom is dat eigenlijk, dat je het eigenlijk verdomd goed weet maar er tegelijkertijd niet aan wil en dus je gevoel gaat wegredeneren.
Terwijl ik heel goed van mezelf weet dat mijn gevoel mij zo goed als altijd de waarheid zegt... en toch tegen beter weten in hopen dat ik het dit keer verkeerd verstaan heb.
Zie er wel erg op tegen om hem te spreken.
Hoop niet dat als hij vandaag of morgen belt, ik er weer zo'n dramatisch fiasco van maak.
quote:Dat weet ik ook nog niet...Op donderdag 11 maart 2004 18:26 schreef jehannes het volgende:
ik weet niet hoe je (ex)-vriend het bekijkt, maar voor mij was het in elk geval goed dat we het in elk geval nog geprobeerd hebben.
Hij is nu op vakantie en komt zaterdagavond terug. In principe hebben we voor zondagmiddag afgesproken.
Hij denkt waarschijnlijk dat we nog aan het doorstarten zijn, terwijl we in realiteit de finish al bereikt hebben.
Gaat niet leuk worden, zondag. Maar het is niet anders.
quote:Nou, bij mij zit het gevoel juist heel erg goed, gelukkig. We hadden alleen wat meer praktische dingen die niet lekker liepen. But, we're working on it.Op donderdag 11 maart 2004 18:34 schreef Copycat het volgende:
Ja... en jij ook, volgens mij...
quote:Tja... dat blijft lastig. Wellicht je een beetje op de vlakte houden...Zie er wel erg op tegen om hem te spreken.
Hoop niet dat als hij vandaag of morgen belt, ik er weer zo'n dramatisch fiasco van maak.
Maar ja, hij is ook niet gek natuurlijk.
quote:Op donderdag 11 maart 2004 19:17 schreef Moonah het volgende:
Nou, bij mij zit het gevoel juist heel erg goed, gelukkig. We hadden alleen wat meer praktische dingen die niet lekker liepen. But, we're working on it.
Bedoelde eigenlijk dat jij het bij mij posts voorvoelde...
Succes met jouw/jullie missie!
quote:Nee, hij merkt denk ik sowieso wel dat er iets speelt. Hoor je meteen in mijn stem.Tja... dat blijft lastig. Wellicht je een beetje op de vlakte houden...
Maar ja, hij is ook niet gek natuurlijk.
Maar ga vanavond met een goede vriend wat drinken, dus kan het ook de whiskey gooien...
Probeer me iig wel op de vlakte te houden, zonder genep.
Bij mij is het nu 4 weken uit, het ging redelijk goed met me, maar nu heb ik hem eergister gezien en heb het idee dat ik weer helemaal teruggevallen ben naar het begin. Weer huilen, weer hem elk moment missen...kan nu wel al wat sneller afleiding zoeken dan in het begin, maar het gevoel zit er toch.....
Ach, uiteindelijk is het voor ons allebei beter zo, maar het doet wel veel pijn, ergens hoop je toch nog dat het over een tijd, als we allebei aan onszelf gewerkt hebben, het weer goed komt...maar eigenlijk is dat gewoon naïef....
Ik zou zo graag een knopje hebben, waar je op kunt drukken, en dat dan alles voorbij is, dat je eraan gewend bent op alleen te zijn, en dat niemand meer vraagt "en hoe is het met X" en dat je dan niet meer hoeft te vertellen dat je uit elkaar bent. (Soms zeg ik ook maar gewoon dat het goed met hem gaat.....). Affijn zo'n knopje dus, weg traantjes, weg gebroken hart, weg buikpijn en weer gewoon genieten van het leven, vergeten wat er is geweest en alleen maar naar de toekomst kijken....
quote:Waarom zou je dat zeggen? Loop je alleen maar de kans dat ze er de volgende keer weer gewoon naar vragen denk ik, alleen maar pijnlijker...Op donderdag 11 maart 2004 20:25 schreef supernijn het volgende:
(Soms zeg ik ook maar gewoon dat het goed met hem gaat.....).
Je bent idd niet alleen hier. Ik heb net m'n ex weer gezien (hij kwam eten en me helpen met m'n afstudeeropdracht) en dat ging op zich wel goed, maar ik merk dat hij afstandelijk is en dat doet wel eens pijn. Maar ik begrijp het ook wel. Ik ben degene die het heeft uitgemaakt en hij heeft het er zeker weten nog moeilijk mee (ik ken'em te goed)...
Zolang je het merendeel van je leven gewoon lekker geniet is er niets mis met af en toe een dipje. e moet alleen proberen daar niet in te blijven hangen...
quote:En ik dacht dus dat jij reageerde op een mailtje van Hihat naar zowel jou als naar mij.Op donderdag 11 maart 2004 19:38 schreef Copycat het volgende:
[..]
Bedoelde eigenlijk dat jij het bij mij posts voorvoelde...
Succes met jouw/jullie missie!
Nou, zet het maar lekker op een zuipen vanavond. Is soms goed voor een mens.
Verder is er zaterdag wat fouts gebeurd. Ik heb gezoend met een collega van me. Ik vind het zeker en vast een leuke meid, altijd al geweest, als ik eerlijk moet zijn. WE kwamen altijd al goed overeen en ik werk er nu al drie jaar. WE zijn lekker close geworden maar zaterdag bereikte dat dus een hoogtepunt. Ze vertelde me 2 weken geleden dat ze verliefd op me was, en dat was op dat moment wel leuk om te horen. Had het toen namelijk moeilijk, en ik zit nog steeds met de gedachte dat ik nooit iemand ga vinden die van me kan houden.
Zaterdag naar een feestje gegaan van een excollega en toen ik Kim dus thuis bracht kuste ze me toen ik haar gewoon een kus op de kaak wou geven als afscheid. Ze draaide dus lekker er hoofd. Kinkt allemaal erg leuk (was het ook moet ik bekkenen) maar het ze heeft dus al iemand, en belangrijker nog, ze hbben een kindje. Ik voelde me echt ruk nadien, zelf al was het mijn initiatief niet. Ik deed er niets om het tegen te vechten, het voelde namelijk zo lekker aan.
Ik vertelde toen in de wagen al dat we dit niet meer mochtne doen want het zat fout, maar we kusten wel 3 a 4 keer innig en we streelden elkaar ook. Erg ingewikkeld nu, want het is dus nog steeds me collega. Ik vond ze altijd al speciaal maar nu ben ik natuurlijk (typisch) verliefd geworden door die gebeurtenissen. Het blijftt een NO GO situatie maar ik heb er dubbelde gevoelens bij.
Met andere woorden het is er niet makkelijker op geworden, het enige positieve van deze situatie is dat ik beduidend minder aan me ex heb gedacht laatste tijd en dus meer aan de collega. Zijzelf vroeg om bevestiging, ben ik verliefd of ben ik gevleid door haar verliefdheid. Gaat me iets te snel, het is verwarrend, het enige dat ik weet is dat ik zeker geen home-wrecker wil zijn.
Heb het dus lekker verknald, en ik heb komend week-end avonddienst met de collega in kwestie, lekker spanend
Af en toe is het nog flink quote:ook een dipjeOp donderdag 11 maart 2004 22:56 schreef Brighteyes het volgende:
Pfff, het blijft nog niet echt makkelijk hoor.
quote:ik zou de boot ff wat afhouden, tenzij je zeker weet er voor de volle 100% ervoor te willen gaan.Op donderdag 11 maart 2004 22:30 schreef Bulls-Ass het volgende:
...
man en kind.... hmz.... ik zie je probleem....
oplossing: veel knoflook eten voor je avond dienst, gaat haar verliefdheid snel over...
quote:Ja, en dan niet zo zeer dat ik mijn ex mis, maar dat ik heel erg iemand naast me mis, en dat het dan dus een extra hard gelag als mijn ex verteld wat voor leuke dingen hij allemaal met zijn nieuwe liefde gaat doen.Op donderdag 11 maart 2004 23:43 schreef Bulls-Ass het volgende:
[..]
ook een dipje
Ik gun het hem wel hoor, maar ik zou het zelf ook zo graag willen.
Naja, out of the blue is overdreven.
Maar als ze het er nou gewoon eens met me over gehad zou hebben....
Die laatste keer wat leuks doen.... die laatste dag op het strand.... VERDOMME moet er nou nog om janken, en het is al 8? 9? maanden geleden.... Sjees, en ik maar denken wat we er wel uit zouden komen met zijn tweeen....
Anyway, ik moet dit zo snel als mogelijk zien af te sluiten..... Ik trek het niet meer...
quote:Ik zaai toch geen verwarring?Op donderdag 11 maart 2004 21:08 schreef Moonah het volgende:
[..]
En ik dacht dus dat jij reageerde op een mailtje van Hihat naar zowel jou als naar mij.
quote:Dit was toch wel (ook) gericht aan mij, he?Nou, zet het maar lekker op een zuipen vanavond. Is soms goed voor een mens.
Tenminste......ik heb wel een kater nu. quote:Jij, samen met Hans Teeuwen.Op vrijdag 12 maart 2004 10:14 schreef Hihat het volgende:
Ik zaai toch geen verwarring?
quote:Nog lekker ge-karaoke-ed?Dit was toch wel (ook) gericht aan mij, he?
Wij zijn rond een uur naar huis gegaan.
Was wel even een goede afleiding, heb het bewust amper gehad over alle verwikkelingen.
Even 'de boel de boel laten', zeg maar.
Vandaag voel ik me toch weer een beetje onbestemd. Ik weet dat ik de juiste beslissing neem, maar zie er wel heel erg tegenop om deze zondag 'wereldkundig' te maken...
quote:ik ken het gevoel maar al te goed. Ik mis het ook. De romantische avondjes in een restaurant of op de bank met een glaasje wijn. Wandeling op het strand of gewoon even gaan winkelen hand in hand.Op vrijdag 12 maart 2004 09:49 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Ja, en dan niet zo zeer dat ik mijn ex mis, maar dat ik heel erg iemand naast me mis, en dat het dan dus een extra hard gelag als mijn ex verteld wat voor leuke dingen hij allemaal met zijn nieuwe liefde gaat doen.
Ik gun het hem wel hoor, maar ik zou het zelf ook zo graag willen.
Mijn god wat was dat een mooie tijd ...
Hij belde net, hij had al sinds gisteren een onbestemd, naar gevoel en belde me in de hoop dat ik dat gevoel kon wegnemen. Maar dat kan ik dus niet, en waarschijnlijk heb ik het alleen maar erger gemaakt.
Heb de kogel nog niet door de kerk gejaagd, maar toen hij op de man af vroeg of ik er nog over na had gedacht (ja) en wat ik dan dacht, kon ik het niet over mijn hart verkrijgen mooi weer te spelen. Lukt ook moeilijk met een enorm brok in je keel en een loodzware last op je hart.
Heb me wel redelijk op de vlakte gehouden, maar denk dat de algehele tendens van mijn relaas wel klip en klaar was.
Kan toch niet gaan veinzen dat het allemaal wel goed komt, als ik zeker weet dat het op is?
Wil eerlijk zijn, maar soms zou ik willen dat ik wat makkelijker kon liegen en faken.
Voel me een ontzettend kutwijf, terwijl ik ook wel weer weet dat gevoel zich nu eenmaal niet laat dwingen en dat het geen kwestie van 'schuld' is.
Maar ben alleen maar aan het denken hoe hij zich nu moet voelen.
Voel me nu ook zo leeg. Zou het liefst in mijn bed willen liggen en alles eruit huilen.
Maar de plicht roept.
quote:Sjees, wat een rot situatie.. dit lijkt me nou echt een dag dat je best 2 dagen door zou willen spoellen....Op vrijdag 12 maart 2004 13:24 schreef Copycat het volgende:
Heb de kogel nog niet door de kerk gejaagd, maar toen hij op de man af vroeg of ik er nog over na had gedacht (ja) en wat ik dan dacht, kon ik het niet over mijn hart verkrijgen mooi weer te spelen. Lukt ook moeilijk met een enorm brok in je keel en een loodzware last op je hart.
Heb me wel redelijk op de vlakte gehouden, maar denk dat de algehele tendens van mijn relaas wel klip en klaar was.
Kan toch niet gaan veinzen dat het allemaal wel goed komt, als ik zeker weet dat het op is?
Wil eerlijk zijn, maar soms zou ik willen dat ik wat makkelijker kon liegen en faken.
nou, sterkte, en voor je het weet is ie er weer, en kan je je hart luchten....
quote:Tja... en dan is het zondag en dan is het dus echt de dag van de waarheid. Ik zie daar zo tegenop. Ik weet dat ik de juiste beslissing neem, maar zondag zal dat vast en zeker weer in twijfel worden gebracht. Maar nog een keer proberen werkt gewoon niet meer.Op vrijdag 12 maart 2004 13:38 schreef trekdrop het volgende:
Sjees, wat een rot situatie.. dit lijkt me nou echt een dag dat je best 2 dagen door zou willen spoellen....
nou, sterkte, en voor je het weet is ie er weer, en kan je je hart luchten....
Denk dat ik het zondag maar direct duidelijk maak dat er echt geen kans meer in zit.
Misschien is het wel het beste dat we daarna zsm ieder ons weegs gaan?
Even bij anderen ons hart uitstorten ipv bij elkaar. Dat zet uiteindelijk geen zoden aan de dijk, maar maakt alles alleen maar pijnlijker en moeilijker. Zoals ik weet van de vorige keer... 10 dagen geleden
Stom is dat: je weet dat je er uiteindelijk goed aan doet, maar toch voelt het afschuwelijk.
Is natuurlijk ook wel een uiterst lastige situatie nu hij een weekje weg is. Ik begrijp wel dat je niet net gaat doen alsof er niks aan de hand is, maar ik kan me ook wel voorstellen dat jij je daar niet echt prettig door voelt. Is het al de 2e keer dat je door de telefoon uiting geeft aan je twijfels, en ik kan me voorstellen dat je daar niet echt trots op bent.
Maar ja, net doen alsof, voor zover dat mogelijk zou zijn, geeft je waarschijnlijk een nog rotter gevoel.
Ik hoop dat je de komende 2 dagen een beetje 'rustig' door komt en dat het zondag op een 'prettige' manier verloopt.
Sterkte!
[ Bericht 12% gewijzigd door BE op 12-03-2004 14:09:38 (toevoeging) ]
quote:Het is alsof je uit twee kwaden moet kiezen, zonder voorkennis. Had (wederom) niet zo'n op de man af vraag verwacht.Op vrijdag 12 maart 2004 14:08 schreef Brighteyes het volgende:
Maar ja, net doen alsof, voor zover dat mogelijk zou zijn, geeft je waarschijnlijk een nog rotter gevoel.
Ik hoop dat je de komende 2 dagen een beetje 'rustig' door komt en dat het zondag op een 'prettige' manier verloopt.
Sterkte!
Maar zoals ik al zei: hij voelt natuurlijk ook wel dat er iets goed scheef zit.
Als ik nu net had gedaan alsof er geen vuiltje aan de lucht is, dan komt het zondag weer keihard op zijn dak.
Hij is gelukkig samen met zijn beste vriend in Frankrijk, een vriend die ik ook al lange tijd ken (zelfs nog voor hem). Dat is iemand met een groot empathisch vermogen, hopelijk heeft ie daar nu steun aan.
Ik voel me iig verre van trots, inderdaad. Achteraf gezien had ik vorige week gewoon voet bij stuk moeten houden en me niet moeten laten leiden door een misplaatst gevoel van medelijden en ijdele hoop. Maar ja, da's achteraf gelul.
Heb in ieder geval wel redelijk wat afleiding, tot zondag. Dat scheelt. En op de moeilijke momenten alleen ga ik wel Fokken... Jullie zullen me dus veel zien, de komende dagen,
Het enigste waar ik nog steeds aan moet wennen zijn dingen die hun samen gaan doen en wat wij ook ooit hadden besproken, bijvoorbeeld als ze dan enthousiast verteld dat zat in juni een week of twee naar Barcelona gaan dan moet ik even slikken, maar ik zal eraan moeten wennen denk ik. Dat is ook wel beter voor haar, want echt enthousiast reageerde ik niet terug. Gelukkig had ze het wel door geloof ik en gingen gelijk naar een ander onderwerp
(Het blijft ondanks alles wel een schat hoor )Nu twee weken later ben ik mijn vriendin kwijt, maar ik heb mijn allerbeste maatje weer helemaal terug volgens mij
Nu alleen hopen dat die dipjes niet al te vaak gaan komen, die zijn zo vervelend opzich.Een brief ontvangen 21 januari en verder niets meer (op eem sms na).
Na zo intiem te zijn geweest en dan uit elkaar gerukt .... ik kan gewoon niet meer zo intiem maar toch toch weer niet intiem te zijn met haar. Ben blij dat ik haar niet meer zie want ik zou TEVEEL pijn hebben.
Na al wat er gebeurde wil ik haar blijkbaar nog steeds terug en ik haat mezelf hiervoor
quote:Is nergens voor nodig. Die gevoelens zijn gewoon erg sterk. Met je hoofd kan je daar nu niet bij, maar dat slijt wel... vooral NIET jezelf gaan haten!Op vrijdag 12 maart 2004 21:02 schreef Bulls-Ass het volgende:
Na al wat er gebeurde wil ik haar blijkbaar nog steeds terug en ik haat mezelf hiervoor
quote:Bedankt voor je steunOp zaterdag 13 maart 2004 00:30 schreef MissMSX het volgende:
[..]
Is nergens voor nodig. Die gevoelens zijn gewoon erg sterk. Met je hoofd kan je daar nu niet bij, maar dat slijt wel... vooral NIET jezelf gaan haten!
Het blijft voor mezelf gewoon onbegrijpelijk dat ik nog steeds gevoelens heb voor haar, ondertussen is zijn lekker aan het dollen met 'r nieuwe vriend
Nou ja goed ...
quote:Om maar even kort te zijn, je kan er niks aan veranderen en je zult het maar moeten accepteren ook al is dit moeilijk. Het is gewoon niet anders...Op zaterdag 13 maart 2004 11:54 schreef Bulls-Ass het volgende:
[..]
Bedankt voor je steun
Het blijft voor mezelf gewoon onbegrijpelijk dat ik nog steeds gevoelens heb voor haar, ondertussen is zijn lekker aan het dollen met 'r nieuwe vriend
Nou ja goed ...
quote:Ik denk dat het wel zo eerlijk is tegenover de volgende dat je je ex wel hebt verwerkt, anders is het nogal lullig voor de volgende, als je nog steeds gevoelens hebt voor je ex.Op zaterdag 13 maart 2004 14:29 schreef gekke_sandra het volgende:
Het lukt me niet, ik kan het niet... als ik het doe krijg ik er zeker te weten spijt van... en dan zal ik de volgende alles vertellen over een jongen die ik los moest laten... Ik wou dat hij mij kon zien zoals ik hem al veel te lang zie...
Mijn ex gaf ook als excuus dat ze hem niet los kon laten, maar dan vind ik weer dat ze dan maar geen relatie met mij had moeten beginnen.
En er op blijven hopen dat ie terugkomt bij je is alleen maar verloren moeite, mocht het gebeuren is het leuk voor je, maar als het niet zo is kan je bezig blijven. En kan je nooit gelukkig worden ook al denk je dat dat nu ook niet kan.
quote:bedoel je het loslaten kan je niet omdat je bang bent dat je er spijt van krijgt?Op zaterdag 13 maart 2004 14:29 schreef gekke_sandra het volgende:
Het lukt me niet, ik kan het niet... als ik het doe krijg ik er zeker te weten spijt van...
Dat gevoel ken ik maar al te goed. En het heeft me dan ook 8? 9? maanden gekost om te komen waar ik nu ben.... wel wat opgeschoten, maar het gevoel blijft.. (en ik ben bang dat dat duurt tot het moment dat je "die" andere juiste personn tegenkomt). En zoals je al schreef in die eerdere post, het duurt een tijdje totdat het tot je door dringt. Maar over een paar dagen gaat het vast beter
quote:Komt echt wel weer goed! sterkte iigen dan zal ik de volgende alles vertellen over een jongen die ik los moest laten... Ik wou dat hij mij kon zien zoals ik hem al veel te lang zie...
Pffff, wist niet dat het zo moeilijk was! De eerste keer dat ik niet zelf een relatie heb stop gezet en er nog ontzettend in geloofde...liefde maakt volgens mij ook echt blind. Soms voel ik me heel goed, heb ik zin in de toekomst en nieuwe dingen, maar soms kan ik ook alleen maar janken en hem terug willen. Zo vermoeiend. Wanneer gaat dat over?
quote:Het is een vreselijk dooddoener, maar als je eroverheen bent, als het je leven niet meer leidt...Op zondag 14 maart 2004 11:16 schreef Sweetdreamer het volgende:
Wanneer gaat dat over?
Zou iemand mij hierover advies kunnen geven?
[ Bericht 4% gewijzigd door Sweetdreamer op 15-03-2004 11:05:56 ]
Is het nog een beetje meegevallen, voor zover dat kan met deze dingen?
Ik denk aan je.
We hebben de relatie samen verbroken, want het ging niet langer meer. Ik begrijp daarom ook niet dat ik haar zo mis! Het ging toch niet meer?
Misschien mis ik haar niet persoonlijk, maar gewoon "iemand" in mijn buurt waar ik me op mijn gemak voel.. Kan iemand daar iets zinnigs op zeggen?
Zou iemand mij hier alsnog advies over kunnen geven?
quote:Ik heb hetzelfde probleem gehad met mijn ex ooit, het beste is dan toch om elkaar gewoon niet meer te zien en ook niet vriendschappelijk, ik weet dat dat moeilijk is maar als je verder wilzal je dat toch moeten doen, mijn ex wilde me ook blijven zien "vriendschappelijk" aleen was ik degene die niks meer voor haar voelde, en als je allebij nog wel gevoelens voor elkaar hebt maak je hetzelf en je vriend of vriendin alleen maar erger, ik heb mijn ex nog een paar keer gezien maar dat maakte het er niet makkelijk op, dus mijn meing is dat je elkaar beter niet meer kunt zin en ook niet vriendschappelijk..... Je moet eerst zelf verder en kijken hoe het is zonder hem!!!Op maandag 15 maart 2004 14:50 schreef Sweetdreamer het volgende:
Wat ik erg moeilijk vind is dat hij mij nog graag wil blijven zien 'vriendschappelijk', maar ondertussen is er nog veel aantrekkingskracht tussen ons. Als we elkaar zo af en toe zien is het voor hem moeilijk zich vriendschappelijk te gedragen en voor mij ook, omdat ik gewoon nog verliefd op hem ben. Ondertussen vind ik het behoorlijk vermoeiend om hem af te houden, wat wil die nou? Keuzes hebben toch concequenties? Aan de andere kant blijf ik mezelf terleurstellen iedere keer als ik hem zie, want hij wil toch geen relatie en er op hopen dat hij ziet wat hij mist loopt is volgens mij valse hoop.
Zou iemand mij hier alsnog advies over kunnen geven?
In ieder geval heel veel succes ermee alvast!!!
Ik persoonlijk had er veel problemen mee gehad dat ze me bleef behandelen als haar vriend enzo....dus heb ik alles maar laten zitten en dat is uiteindelijk het beste voor ons allebij geweest!!
Succes ermee!!!
quote:Ik weet dat het echt super moeilijk is, maar uieindelijk zal het wel het beste zijn, jij moet ook verder met je leven, jij moet weten waar je staat!!! Het kan zo wel maanden door blijven gaan daarom is het echt een moeilijk keuzen..... maar wel het beste!!!Op maandag 15 maart 2004 15:32 schreef Sweetdreamer het volgende:
Dank je voor je advies. Het is niet de makkelijkste keuze, omdat er van mij uit toch nog een soort hoop zit, maar waarschijnlijk wel de beste. Ik ben ook bang anders een speelbal te worden.
Als je erover wil praten ofzo hoor ik het wel.... wil je best helpen!!
Succes!!
quote:Daarom kan je er beter nu een punt achter zetten en zeggen dat je er geen behoefte meer aan hebt en dat hij verder moet jij verder moet!!!Op maandag 15 maart 2004 15:50 schreef Sweetdreamer het volgende:
Thanks, dat je me wilt helpen! Je hebt gelijk, ik moet ook verder met mijn leven. Ik voel wel veel strijd in mij, hoop gevoelens enzo, maar moet daar echt mee ophouden. Wat ik wel vreemd vind is dat hij hier ook moeite mee heeft terwijl hij er wel een punt achter heeft gezet, geen relatie willen, maar iemand wel leuk en aantrekkelijk vinden? Als je iemand echt leuk vind, dan ga je daar toch voor?Volgens mij slopen die gevoelens mij ook als dit maanden doorgaat.
Je moet niet blijven hopen als er geen hoop meer is, en is er die wil dan moet hij maar komen als hij weet wat hij wil en dan ist aan jouw om te zien wat jij er verder mee doet!!
JIj moet verder en hij.... Beter nu als laat want het word alleen maar moeiliker.
quote:Das eigenlijk niet zo mooi maar jah, zou het er toch eens seriues met hem over hebben!!!Op maandag 15 maart 2004 16:47 schreef Sweetdreamer het volgende:
Heb volgende week nog een afspraak met hem...
Heel veel succes ennuhb als er iets is hoor ik het wel!!!
Je bedoeld dat hij me nog wil zien?
quote:Jah gewoon wat jullie samen nu willen en het belangrijkste, wat het beste voor jullie is.... Ik ken jullie verder niet en weet niet hoe jullie relatie is geweest, maar doe gewoon wat het beste is voor jullie beide!!!Op maandag 15 maart 2004 16:55 schreef Sweetdreamer het volgende:
'zou het er toch eens seriues met hem over hebben!!!'
Je bedoeld dat hij me nog wil zien?
dus.....
*jehannes gaat nu zijn derde week "cold turkey" in...
Brighteyes zei:
quote:idd een erge dip dit weekend. ben echt blij dat ik haar nummer weggegooid heb, anders had ik haar zeker gebeld. werken helpt toch wel je gedachten op nul te zetten...Ik hoop voor je dat het blijft, maar ik weet uit ervaring dat het 2 weken goed kan gaan en dan ineens uit het niets komt daar weer die klap met die hamer en ben je weer even helemaal down.
quote:Ja, daar ben ik dus ook heel erg benieuwd naar. Ik heb haar nog niet gezien hier.Op maandag 15 maart 2004 20:10 schreef Moonah het volgende:
Hoe is het inmiddels met Vrouwe Copycat?
en dat terwijl hij waarschijnlijk gewoon lekker verder gaat met zijn leven , snap er gewoon niets van.quote:Here am I! (En ook voor Brighteyes)Op maandag 15 maart 2004 20:10 schreef Moonah het volgende:
Hoe is het inmiddels met Vrouwe Copycat?
(Mijn thuiscomputer heeft het begeven en ik was gisteren A) te druk en B) niet echt in de stemming om te reageren. Nu ff snel voordat ik een interview in moet).
Op zich ging het zondag allemaal wel 'goed', voor zover je in die termen kan spreken.
Mijn ex-vriend was rond twee uur bij mij en is zo'n twee uurtjes gebleven. Ik heb hem het verhaal (weer) uit de doeken gedaan en hij begreep het allemaal wel.
Hij vond het niet leuk en had het graag anders gezien, natuurlijk. Maar we zijn allebei erg rustig gebleven en dat voelde goed.
Er zijn dus geen harde woorden gevallen, maar wel dingen bij mijzelf naar boven gekomen waarvan ik inzie dat ik daar (weer...) mee aan de slag moet.
Wil niet te veel in detail treden maar bepaalde issues uit mijn verleden waarvan ik zo goed als overtuigd was dat ik ze 'een plaatsje' heb gegeven, blijken mij toch elke keer weer te 'leiden'. Mijn hang naar foute mannen, de oorzaak daarvan, mijn onrust in een gelijkwaardige relatie, bijvoorbeeld.
Daar moet ik eerst zelf mee aan de slag, want dat zijn zaken die mij elke keer weer inhalen. En dat ga ik nu dus ook doen. Ik wil even helemaal niets qua relatie, eerst deze zaken voor mezelf uitdokteren. We hebben ook afgesproken om in ieder geval een paar weken geen contact te hebben.
Vanmorgen miste ik mijn ex opeens heel erg, zoveel dat het pijn deed. Maar ook die gevoelens laat ik nu voor wat ze zijn in plaats van, zoals ik gewend ben, daar direct conclusies aan te verbinden die binnen een paar dagen weer totaal anders zijn. Even rust in mijn eigen kop creëren, want ik zie door alle muizenissen het groter plaatje niet.
Ik ga qua gevoel van hot naar her en zolang ik niet wat dieper in mezelf kijk, blijft dat ook zo.
Tijd voor diepgaande zelfreflectie dus...
En nu is het tijd voor een interview.
Edit:
Voicemail quote:Goeiemmorgen,Op dinsdag 16 maart 2004 08:47 schreef Sweetdreamer het volgende:
Werd rot wakker, ik mis hem en wil hem terug.....grrrr
Dat is te begrijpen dat je er niks van snapt....... Maar als hij verder gaat met zijn leven moet jij dat ook proberen te doen, het zal gewoon effe een kut periode zijn maar je moet proberen ervan te genieten, met vriendinnen uitgaan en dingen doen die je voorheen niet deed, zodra je uit gaat ga je toch weer anders denken, en andere dingen met vriendinnnen doet, je zal je gewoon effe door moeten zetten en er het beste van maken, het is en blijft moeilijk maar je komt er wel overheen!!!!
quote:Dit klinkt goed.Op dinsdag 16 maart 2004 09:00 schreef Copycat het volgende:
Maar ook die gevoelens laat ik nu voor wat ze zijn in plaats van, zoals ik gewend ben, daar direct conclusies aan te verbinden die binnen een paar dagen weer totaal anders zijn. Even rust in mijn eigen kop creëren, want ik zie door alle muizenissen het groter plaatje niet.
Ik ga qua gevoel van hot naar her en zolang ik niet wat dieper in mezelf kijk, blijft dat ook zo.
Je weet het, dat missen en die pijn en het verdriet, dat hoort erbij, dus laat dat er dus ook maar gewoon zijn. Je weet ook dat dat over zal gaan.
Goed dat het geen enorm drama is geworden, maar twee volwassen mensen die besluiten dat dit niet is wat ze willen. Zo'n drama vertekent idd een situatie waardoor je gaat twijfelen. Maar zo klink je nu niet.
Veel succes wederom.
En ook met je interview, als het nog doorgaat...
Wederom bedankt voor je steun! Ik heb er echt wat aan!
Het stomme is dat ik hoop door hem nog af en toe te zien, hij inziet wat hij mist ... en dat het dan heel misschien toch nog wel eens goed komt. Zielig hè! Wat doe ik mezelf aan
quote:Hey joh, je moet het jezelf niet kwalijk nemen want jij kan er gewoon helemaal niks aan doen, je bent gewoon verliefd en dat is je gevoel en daar verander je op dit moment niks aan.... Je hebt gewoon wat tijd nodig, en het zou mooi zijn als het nog iets zou worden maar ga er maar gewoon niet van uit...... want dan blijf je hopen en hopen en je moet gewoon verder, je moet inzien dat het zo goed als over is ennuhh, Zeker niet kwaad zijn op jezelf of iets dergelijks want jij kan er totaal niks aan doen, Heel veel succes ermee en ik hoor het nog wel!!Op dinsdag 16 maart 2004 10:36 schreef Sweetdreamer het volgende:
Goeiemorgen!
Wederom bedankt voor je steun! Ik heb er echt wat aan!
Het stomme is dat ik hoop door hem nog af en toe te zien, hij inziet wat hij mist ... en dat het dan heel misschien toch nog wel eens goed komt. Zielig hè! Wat doe ik mezelf aan
Probeer idd eerst rust te vinden, want zoals je eerder ook al een schreef, anders vind je nooit rust in een relatie.
Heel veel sterkte!
quote:Thanks!Op dinsdag 16 maart 2004 11:23 schreef DSL_Demon het volgende:
[..]
Hey joh, je moet het jezelf niet kwalijk nemen want jij kan er gewoon helemaal niks aan doen, je bent gewoon verliefd en dat is je gevoel en daar verander je op dit moment niks aan.... Je hebt gewoon wat tijd nodig, en het zou mooi zijn als het nog iets zou worden maar ga er maar gewoon niet van uit...... want dan blijf je hopen en hopen en je moet gewoon verder, je moet inzien dat het zo goed als over is ennuhh, Zeker niet kwaad zijn op jezelf of iets dergelijks want jij kan er totaal niks aan doen, Heel veel succes ermee en ik hoor het nog wel!!
Ik heb trouwens effies je homepage bekeken, leuk, ben benieuwd hoe die wordt als ie af is!
quote:Haha dank je, ben er nog druk mee beizg maar heb weining tijdn enzo... Als er iets is hoor ik het wel en anders pass even je msn ofzoOp dinsdag 16 maart 2004 12:03 schreef Sweetdreamer het volgende:
[..]
Thanks!
Ik heb trouwens effies je homepage bekeken, leuk, ben benieuwd hoe die wordt als ie af is!
quote:Jah dat is te begrijpen.....Iedereen zal stil zijn!! Als je ooit behoefte hebt om te praten ofzo kan je me gewoon aanmelden hoor.Op dinsdag 16 maart 2004 12:24 schreef Sweetdreamer het volgende:
Is goed, wil alleen anoniem blijven op deze site (ivm ex vriendje).
msn@huizer-gros.demon.nl
Dus niet iedereen me zomaar gaan lopen toevoegen!!
quote:Op dinsdag 16 maart 2004 12:54 schreef DSL_Demon het volgende:
[..]
Jah dat is te begrijpen.....Iedereen zal stil zijn!! Als je ooit behoefte hebt om te praten ofzo kan je me gewoon aanmelden hoor.
msn@huizer-gros.demon.nl
Dus niet iedereen me zomaar gaan lopen toevoegen!!
heb je toegevoegd! quote:Op dinsdag 16 maart 2004 13:05 schreef Sweetdreamer het volgende:
[..]
Ben nu op stage en krijg msn niet aan de praat, spreek je anders vanavond wel 
en ex was vergetenquote:Komt goedOp dinsdag 16 maart 2004 13:14 schreef Sweetdreamer het volgende:
Ok, is goed, weet niet helemaal zeker of vanavond gaat lukken, maar dat zien we dan wel.
quote:Kijk dan heb je gewoon echt vet geluk, als je gewoon een leuke spontane jongen onmoet die je steunt enzo.... Good for you!!Op dinsdag 16 maart 2004 13:14 schreef soorroos het volgende:
hihi voor mij was t niet zo'n kunst niet veel later leerde k mn huidige vriend echt goed kennen(kende m daarvoor beetje vaag)had altijd al n zwak voor m en hij vond mij ook leuk dus
Maar tijdens dat telefoontje kwamen toch weer veel gevoelens bij me naar boven, en ik heb ook nog wat dingen gehoord die ik eigenlijk niet gehoord zou willen hebben.
Maarja diep in me hart weet ik dat het zo beter is. Het is waarschijnlijk meer het gemis van iemand, en niet zozeer zij.
quote:Wat heb je dan zoals gehoord of hou je dat liever voorjezelf, mischien kunne we dan advies geven ofzo....ennuhh cvontact zoeken met je ex is niet altiojd slecht hoorOp dinsdag 16 maart 2004 13:43 schreef Jed1Gam het volgende:
Gisteren maar weer is contact gezocht met mijn ex, dat was eigenlijk niet zo'n goed idee. Toendertijd, 7 weken geleden was het uitgegaan, omdat zij vrij wilde zijn en ik haar te weinig aandacht gaf. Als ik het realistisch bekijk werkte het ook niet echt meer. We waren namelijk een beetje uit elkaar gegroeid.
Maar tijdens dat telefoontje kwamen toch weer veel gevoelens bij me naar boven, en ik heb ook nog wat dingen gehoord die ik eigenlijk niet gehoord zou willen hebben.
Maarja diep in me hart weet ik dat het zo beter is. Het is waarschijnlijk meer het gemis van iemand, en niet zozeer zij.
quote:ga is voorzichtig om je heen kijken er lopen vast een heleboel iemanden rond, die t gat kunnen vullen.Op dinsdag 16 maart 2004 13:43 schreef Jed1Gam het volgende:
Het is waarschijnlijk meer het gemis van iemand, en niet zozeer zij.
als ik dan denk aan de goede dingen die we beleeft hebben, zie al veel te snel mijn ex met haar nieuwe vriend voor me.
als ik nadenk over wat zij fout gedaan heeft, denk ik al snel aan wat ik fout gedaan heb, en andersom. ik vraag me af of het ook anders had kunnen lopen, waarom dat niet gebeurt is. er zit een enorm gat in mijn leven, maar het gaat langzaam dicht.
het zal denk ik wel een lelijk litteken worden.....
zolang ik nog zo denk moet ik maar geen contact zoeken lijkt me....
Mis m'n ex nu heel erg, maar of ik hem of het idee mis?
Ga vandaag maar lekker lui met een boek en de kat op schoot op de bank hangen.
quote:Precies het idee dat ik vanmorgen had. Het is echt zo'n dag om gezellig samen een beetje in huis te kneuteren.Op zaterdag 20 maart 2004 12:10 schreef Copycat het volgende:
Zo'n druilerige zaterdag is een stuk minder leuk in je eentje.
Mis m'n ex nu heel erg, maar of ik hem of het idee mis?
Ga vandaag maar lekker lui met een boek en de kat op schoot op de bank hangen.
Maar ja, 't mag niet zo zijn. Boek, bank en katten klinken goed!
en dan hebben ze op 538 ook nog eens een aangepast programma vanwege het overlijden van Prinses Juliana. Op zich prima hoor, maar het zijn allemaal wat langzamere liedjes. Passen prima in de sfeer en bij het weer, maar het versterkt het
-gevoel ook wel weer. [ Bericht 24% gewijzigd door BE op 20-03-2004 12:22:38 ]
quote:Koppie thee en koekie bij?Op zaterdag 20 maart 2004 12:12 schreef Brighteyes het volgende:
Boek, bank en katten klinken goed!
Ga maar eens in de pedalen en boodschappen doen. Kanneli's of chocolate chip cookies...
Lees en bank ze, Brighteyes
.Ritter Sport met Marsepein
terug!Trouwens wel heel lief. Ik had mijn ex gisteren aan de telefoon en vertelde hem over een aantal perikelen bij mij in de band en hij belde net even om te vragen hoe het gisteren gegaan was.
Toch wel heel fijn, dat er nog steeds iemand is die af en toe aan me denkt, ook al is hij bij zijn nieuwe vriendinnetje.
zo kan ik de mijne ook steeds maar niet vergeten.. ik dacht echt dat ik er over heen was na 9 maanden ook al dacht ik nog wel es aan m maar dan heeeel lichtelijk zeg maar..
en nu ik er weer met een vriendin over heb gepraat en nadenk over de positieve dingen en de leuke en mooie herinneringen heb ik volgens mij de oude wonden weer opengemaakt en begint het vergeten van me ex fase 1 weer.....
ik mis m.
en dat vind ik het ergste van alles.. want hij heeft me emotioneel veel pijn gedaan.
nou heb ik m een mailtje gestuurd of ie tijd heeft om weer es af te spreken,
ik hoop dat ie het gauw leest en dat ie positief reageert....
ben best wel 'bang' voor zn reactie..misschien wel een stomme actie om na al die tijd weer contact te zoeken maar ik wil m zo graag weer bij me.. ;-(
Maar je weet tegelijkertijd ook dat hij je emotioneel pijn gedaan heeft... en dat het al negen maanden uit is...
Eerlijk gezegd hoop ik voor je dat hij niet reageert op je mailtje. Want waarom wil je hem nu zo graag bij je? Om de mooie en door tijd verfraaide herinneringen te kunnen doen herleven, waarschijnlijk.
Maar is daar een reeele kans voor..?
Sterkte.
ik ben iemand die erg moeilijk contact maakt met anderen, het ligt niet aan mijn uiterlijk maar eerder aan mn karakter, erg verlegen, en onzeker
nou had ik dus 10 maanden geleden ongeveer een meisje leren kennen op msn we hadden een keer wat afgesproken en avondje op stap en zo en we kregen op een gegeven moment wat..
zei was alles wat ik in een meisje zocht, en alles ging zo goed ik was nog nooit zo blij en verliefd geweest... maar ja ....
dit duurde zo;n 7 maanden .. we hebben meschien in die tijd 2 keer ruzie gehad... het ging opzich allemaal wel goed... maar toen moest ze me wat vertellen .. ze was vreemd geweest maar ze hield nog wel heel erg van me, toen heb ik het dus uitgemaakt.. maar ik hield nog wel heel veel van haar dus heb ik haar een 2de kans gegeven onder tussen sliep ik er nog wel eens en zoenden we ook nog en zo
2 weken later sliep ik er voor het laast ... en daar kwam die jongen ook achter die verliefd op haar was en waar ze OOK nog mee zoende.. :S ze hield ons beide dus gewoon aan het lijntje
nu heeft het dus goed gemaakt met die andere jongen en daar heeft ze nu vrolijk een week mee...
tjah zo is het leven maar
ik mis haar zo ... elk moment van de dag wat ik ook doe, lig ik in mn bed voel ik me alleen, ze zegt wel dat ze vrienden wil blijven maar ik weet wel zeker dat dat niet gaat werken omdat ik dan altijd verlieft op haar zal blijven en jalours op die jongen. dus dat werkt niet
ik moet haar gewoon vergeten, maar ik heb de zelfvertrouwen ?? niet om te zeggen van oprotten met die slet en opzoek naar een ander meisje...
ik weet niet hoe het nu verder moet.....
ik zoek wel veel afleiding, ook op msn en zo dus voor een goed gesprek mag je me altijd toevoegen
voor zo ver mn verhaal...
* dat lucht wel even op ...
[ Bericht 3% gewijzigd door TTF op 21-03-2004 14:38:44 ]
quote:Denk nou eens goed na wat je zo mist. Je mist iemand die jou goed genoeg vond voor intimiteiten (het is niet duidelijk of dat hier ook seks inhoudt overigens), ondertussen vreemdging met iemand anders en uiteindelijk voor die ander koos terwijl jij haar een tweede kans gaf. Jij MIST dat? Wat jij mist is een vrouw om je heen, maar niet deze vrouw. Of je moet van pijn houden, natuurlijk. Dat kan.Op zondag 21 maart 2004 14:21 schreef TTF het volgende:
[..]
tjah zo is het leven maar
ik mis haar zo ... elk moment van de dag wat ik ook doe, lig ik in mn bed voel ik me alleen, ze zegt wel dat ze vrienden wil blijven maar ik weet wel zeker dat dat niet gaat werken omdat ik dan altijd verlieft op haar zal blijven en jalours op die jongen. dus dat werkt niet
Maar feit is dat ze niet alles was wat je in iemand zoekt. Of vreemdgaan moet daarbij horen...
Dat is concreet. Daar kun je iets mee.
quote:Natuurlijk heb je dat zelfvertrouwen. Het zit misschien alleen erg diep en dus moet je er veel moeite voor doen om het aan te boren.ik moet haar gewoon vergeten, maar ik heb de zelfvertrouwen ?? niet om te zeggen van oprotten met die slet en opzoek naar een ander meisje...
quote:Niet jezelf kwellen met je een werkelijkheid te herinneren die nooit bestaan heeft en je ervaringen met haar niet gebruiken als referentiekader voor je volgende relaties (dus blijven geloven in het goede in de mens). Deze dame was gewoon heel slecht en onbetrouwbaar als vriendin. Dat heeft niks met jou te maken en alles met haar.ik weet niet hoe het nu verder moet.....
Maar ik begrijp dat je in je eerste relaties gewoon erg kwetsbaar bent en makkelijk beïnvloedbaar. Dus als je eerste ervaringen zo klote zijn, is het heel moeilijk om te blijven geloven dat het ook anders kan, maar dat kan absoluut. Da's dus iets waar je goed aan moet blijven denken i.p.v. dat je gedesillusioneerd raakt. Dat is namelijk wel het meest voor de hand liggende.
[..]
Denk nou eens goed na wat je zo mist. Je mist iemand die jou goed genoeg vond voor intimiteiten (het is niet duidelijk of dat hier ook seks inhoudt overigens), ondertussen vreemdging met iemand anders en uiteindelijk voor die ander koos terwijl jij haar een tweede kans gaf. Jij MIST dat? Wat jij mist is een vrouw om je heen, maar niet deze vrouw. Of je moet van pijn houden, natuurlijk. Dat kan.
Maar feit is dat ze niet alles was wat je in iemand zoekt. Of vreemdgaan moet daarbij horen...
Dat is concreet. Daar kun je iets mee.
[..]
-- Daar heb je gelijk aan, ik mis eeder een vrouw/vriendin om me heen dan haar ( ik ben nog maar 18 )
maar elke keer als ik uit ga heb ik de kans om haar tegen te komen en dat ze een week later met die jongen heeft grijpt mij ook erg aan. terwijl ze me 2weken geleden recht in de ogen aankeek en gezegd heeft van me te houden maar daar heb ik nu niks meer aan, ik moet het afsluiten en verwerken
Natuurlijk heb je dat zelfvertrouwen. Het zit misschien alleen erg diep en dus moet je er veel moeite voor doen om het aan te boren.
[..]
-- je hebt alweer..gelijk hehe.. klopt.. ik zal het ook vast wel hebben alleen als het op meisjes aankomt dan word het minimaal, en het ligt echt niet aan mn uiterlijk .., opzulke moment kan ik helemaal dicht klapen uit verlegenheid ? of onzekerheid? en daar zit ik ook wel erg mee
Niet jezelf kwellen met je een werkelijkheid te herinneren die nooit bestaan heeft en je ervaringen met haar niet gebruiken als referentiekader voor je volgende relaties (dus blijven geloven in het goede in de mens). Deze dame was gewoon heel slecht en onbetrouwbaar als vriendin. Dat heeft niks met jou te maken en alles met haar.
Maar ik begrijp dat je in je eerste relaties gewoon erg kwetsbaar bent en makkelijk beïnvloedbaar. Dus als je eerste ervaringen zo klote zijn, is het heel moeilijk om te blijven geloven dat het ook anders kan, maar dat kan absoluut. Da's dus iets waar je goed aan moet blijven denken i.p.v. dat je gedesillusioneerd raakt. Dat is namelijk wel het meest voor de hand liggende.
-- ik ben idd erg gevoellig voor zulke situaties...
-- maar als je ziet met wat voor jongen ze nu heeft, het zal meschien een beetje jonge zijn maar als ik de verhalen over hem hoor ... playertje, die op gevoelige meisjes inspeelt en dat wil ik haar eigenlijks niet aan doen, maar ik denk dat ze daar zelf maar achter moet komen....
ik geloof best dat het ook beter kan als ik naar mn beste vriend kijk die is al 2 jaar gelukkig met een meid
maar ik moet het maar verwerken ...
gelukkig bestaat er nog zulke dingen als internet waar ik zelf wel veel steun aan heb...
bedankt..
ik kreeg een mailtje terug met een teleurstellende inhoud, weinig tekst en kortaf.
Maar goed, des te meer realiseer ik me nu dat ie 'het' gewoon niet was voor mij.
Dus ja.. ondanks alles hoop ik m echt te kunnen vergeten op zo'n manier dat ik m niet meer mis...
quote:Ook dat goede voorbeeld kan wegvallen of mislukken, want daar heb je geen invloed op. Wat dan misschien een nog waardevoller motto zou kunnen zijn is:Op zondag 21 maart 2004 15:23 schreef TTF het volgende:
[..]
ik geloof best dat het ook beter kan als ik naar mn beste vriend kijk die is al 2 jaar gelukkig met een meid
[..]
"Ik geloof best dat het ook beter kan als ik naar mezelf kijk."
Als je dan toch over een krachtige gedachte kunt beschikken is deze het wel. Je kunt altijd trouw blijven aan jouw eigen manier van doen en denken. Op jouw beurt beïnvloed je anderen ook weer met je positieve instelling en zo gaat het stukje bij beetje beter met de wereld.
quote:Dat lukt je ook wel... mettertijd.Op zondag 21 maart 2004 20:34 schreef ikbendie.ene het volgende:
Dus ja.. ondanks alles hoop ik m echt te kunnen vergeten op zo'n manier dat ik m niet meer mis...
Succes!
quote:Lukt het allemaal een beetje? Heb je nog contact gehad met hem?Op woensdag 24 maart 2004 11:57 schreef Copycat het volgende:
Een beetje als het weer: af en toe een bui, maar meer en meer opklaringen. Heb zelfs weer mijn creativiteit terug.
En soms breekt het zonnetje zelfs door. Ik hoop maar op een lange, warme zomer...
Komt allemaal wel goed, met mij, met hem...
quote:Met vallen en opstaan...Op woensdag 24 maart 2004 11:59 schreef Brighteyes het volgende:
Copycat, ik wilde net gaan vragen hoe het met je is, toen ik je post in HVJJN zag:
[..]
Lukt het allemaal een beetje? Heb je nog contact gehad met hem?
Heb hem vorige week zondag nog gezien.
Hij wilde meer tekst en uitleg en ik vond dat ik dat ook wel aan hem verplicht was (ben nogal een pleaser...).
Maar dat is toch niet goed.
Want wanneer ik hem (en zijn verdriet) zie, ga ik weer twijfelen, wil ik 'm troosten, en je weet hoe dat dan gaat... en dat geeft alleen maar meer verwarring. Want de bottomline is en blijft dat het echt over is.
Daarom heb ik hem eergisteren een brief gestuurd. Waarin ik alles nogmaals heb proberen uit te leggen. Dat ik wel allerlei 'oplossingen' kan zoeken van 'als ik zus en wij zo et cetera, dan lukt het misschien wel... '
Maar dat dat uiteindelijk toch niet het geval zal zijn. Ik kan mijn gevoel niet weg rationaliseren, immers.
Heb er ook in gezegd dat het me beter lijkt elkaar voorlopig niet op te zoeken, fysiek en telefonisch. Eerst even los van elkaar dit 'een plaatsje' geven. Vond het wel een beetje laf om het zo te doen, maar anders blijf ik het hem en mezelf moeilijk en verwarrend maken.
Nu staat het zwart op wit, definitief.
Heb er nog niets op gehoord, maar verwacht een dezer dagen wel een brief retour.
Ik hoop maar dat hij mijn zienswijze en manier van doen begrijpt.
Het risico is zo groot dat je je idd laat meeslepen door je eigen gevoelens en door medelijden voor hem. En daar hebben zowel jij als hij niks aan.
Sterkte ermee!
Ik heb ooit ook heel bot iemand 'afgewezen' en daar ben ik nog niet trots op. Het was destijds net 1 1/2 maand uit toen de vader van mijn ex plotseling overleed en ik ben toen meteen naar hem toe gegaan, kon hem er niet alleen mee laten zitten. Ben die dagen vrij intensief bij hem geweest en uiteindelijk ook met de familie mee gereden naar de begrafenis en zo (op hun verzoek). Heel heftig allemaal, alleen zag mijn ex medelijden aan voor liefde en wilde mij daarna ook meteen weer elke dag zien. Toen heb ik vrij bot door de telefoon aangegeven dat me dat geen goed idee leek etc. etc. Keihard, ik weet het, vooral in die vreselijke tijd voor hem, maar ik kon niet anders, ik wilde er niet weer ingezogen worden.
Ik heb daarna, helaas, nooit meer iets van hem gehoord of gezien. Als ik hem tegen kom in de stad draait hij zijn hoofd om... Heel jammer, maar ik kon toen echt niet anders.
Anywayz, ik heb gans de thread doorlezen en Copycat, ik begrijp je situatie volkomen. Alleen ligt het bij mij nét even anders zoals ik hieronder zal proberen te beschrijven.
Om een lang verhaal toch iets of wat beknopt (dat is relatief nu ik m'n post herlees) samen te vatten...
Een goed jaar geleden leer ik mijn huidige ex-kennen, een meisje van 23. Ze komt nét (een maand of 3 daarvoor) uit een, naar eigen zeggen, verschrikkelijke relatie. Sindsdien heeft ze al weer een ander ontmoet maar ze kan het er niet helemaal mee vinden... Ik geef haar raad... van het één komt het ander en we beginnen een hartstochtelijke relatie. De eerste weken alles koek en ei (hoewel discussies zeker niet uit de lucht gegrepen waren en me eigenlijk toen al zoiets deden vermoeden van ... hmmm... is dit wel normaal?). Maar ik zag het meisje doodgraag, en zij mij ook als ik haar woorden, sms'jes, brieven, mails etc. mag geloven.
Het valt me op hoe bang ze is om me te verliezen, ze vraagt me telenummers van meisjes uit m'n gsm te verwijderen, meisjes op MSN te blokkeren... . Met m'n domme kop en hopeloos verliefd op haar ga ik hierop in en doe het. Als reden hiervoor haalt ze steeds haar ex aan, een rotzak die haar op platonisch vlak bedroog vertelde ze me altijd, maar ik moet geduld met haar hebben zei ze altijd. En ik die om haar geef heb geduld.
Ik spreek minder af met m'n vrienden want ze vindt dat een keer of 3 bij haar slapen per week onvoldoende is (vind ik ook, maar praktisch was meer moeilijk mogelijk). Als ik 's avonds televisie wil kijken als ik bij haar ben (na een drukke werkweek doet dit deugt) is ze nurks en verdrietig... want ik besteed te weinig aandacht aan haar. De discussies lopen soms hoog op. Maar hey, ik zie haar graag... . Ik beloof om haar zoveel mogelijk aandacht te schenken... .
Het wordt steeds duidelijker voor me... in augustus vraagt ze met bange stem of ik niet méér plezier met m'n vrienden beleef dan met haar (als ik m'n vrienden dan al zie zónder haar). Als ik dan eens thuiskom van bv. een dagje zwemmen met vrienden krijg ik die vraag telkens weer.
Wanneer ik niet bij haar blijf slapen is een telefoontje 's avonds voor het slapen gaan een must. Een telefoontje van minstens een kwartier. Ze mist me zo, ze voelt zich zo alleen zonder me. Elke dag gemiddeld 3-4 sms-jes over en het weer... . Als ik de telefoon neerleg zonder te zeggen 'ik hou van je' is ze verdrietig... .
Het wordt me allemaal wat veel.... ik maak het in augustus vorig jaar uit. Ze is razend, als ik haar vertel dat ik het uit wil maken begint ze eerst te SMEKEN, huilen, ze wordt hysterisch en doet me fysiek pijn... . De volgende dag belt ze me terug op en zegt dat ze niet zonder me kan. Ik zeg tegen m'n verstand dat het z'n bek moet houden en laat m'n hart spreken. Ik wil opnieuw beginnen op bepaalde voorwaarden. Ok zegt ze, maar ik heb haar nu erg onzekerder gemaakt... (volledig te begrijpen natuurlijk)
Enfin, we beginnen opnieuw. Ik wil een weekendje weg met een kameraad van me, dat kan niet zegt ze. Ik moet bij HAAR zijn, niet bij een kameraad.
In oktober vorig jaar sms't een meisje me, een goeie vriendin vanop internet dat op dat moment (en nu nog steeds) een goeie relatie heeft). M'n ex wordt hysterisch, belt haar op en dreigt de politie te waarschuwen als ze nog contact me me opzoekt. Zware ruzie is het gevolg... . Ze is opnieuw hysterisch... .
Ze vertelt me dat ik daar begrip voor moet opbrengen, haar vader (een letterlijk stinkend rijk zakenman) en moeder (een beetje een psychiatrisch geval) hebben nooit aandacht aan haar besteed... vrienden heeft ze niet nodig zegt ze, alleen mij. Ik moet gans die leemte opvullen... . Ik heb met haar te doen... .
Er breekt iets in me... is dat meisje waar ik van hou wel normaal? De dingen die ze vertelde van haar ex komen me bekend voor... ik begin mijn respect voor haar ook te verliezen zoals hij deed... . Ik ZEG haar dat ook... .Ze komt me regelmatig 's middags opzoeken op het werk, vraagt me of ik toch maar niet gechat heb met iemand, of ik toch niemand anders beter vind dan haar... . Ik voel me slecht, ROTslecht. Ik heb geen adem meer. Het is m'n eigen schuld zegt ze, ik had het maar niet moeten uitmaken in de zomervakantie... .
In oktober maak ik het voorgoed uit, deze keer op neutraal terrein. Ze wordt weer hysterisch... het is niet om aan te zien. Ik heb MEDELIJDEN met haar, ik zie haar graag maar ik denk bij mezelf... hoe kan ik in godsnaam met zo iemand samenleven? Dat meisje is manisch jaloers.
Ik stel haar voor om mekaar enkele maanden niet te zien, even alles op een rijtje te zetten. Wil ze niet zegt ze, ze kan me MAX. 2 weken geven. Dat is te weinig zeg ik... .
Een dag later krijg ik nog een sms-je... 'ik kan niet meer'... . Ik reageer bewust niet... . Het is over voor me, gedaan, finito. Ik bel haar de dag nadien op en ze scheldt me de huid vol... ik ben een rotzak, een klootzak, een monster... . Ik laat haar rustig schelden en wens haar na de scheldtiranie een prettig leven verder. Ze lacht en ik hoor verdomme een ander op de achtergrond... 'ik ga lekker neuken roept ze nog'..., ik voel me eigenlijk heel normaal... heb totaal geen spijt.
Jah Copycat, dat meisje wou ook ALLES voor me doen, maar ik niet alles voor haar.
Ik heb maanden niks meer van haar gehoord en wil dat ook niet. Ik voelde me goed, bevrijd. Vorige week kom ik te weten (na 4 maanden) dat ze een ander heeft. Ik wordt KOTSmisselijk... moet letterlijk bijna gaan overgeven... . Ik besef plots wat ik mis, mijn verstand zegt dat ik de juiste beslissing heb genomen, dat meisje heeft gewoon 'iemand nodig', dat is wat iedereen me zegt... .
Maar het is verdomme moeilijk... . Wetend dat ik de juiste beslissing heb genomen (of vinden jullie van niet?) maar toch heb ik plots zoiets van.... VERDOMME... zij is er schijnbaar al overheen en ik zit hier maar... .
Ze haat me. Ze heeft een ander. Ik wens haar veel succes, maar het knaagt. My mind fucks with me... .
Ik heb maanden geen probleem gehad, ben beginnen sporten, ben sindsdien gestopt met roken, ik ben terug mezelf. Maar dat bericht dat ZIJ een ander had EN IK NIET, dat deed verdomme pijn. Het gaat momenteel al wat beter, maar de voorbije dagen waren hard.
Misschien schrijf ik dit alleen maar omdat ik bevestiging nodig heb voor m'n beslissing die ik destijds genomen heb... . Maar ergens heb ik zoiets van, misschien is ze nu wel helemaal veranderd, is ze niet meer ziekelijk jaloers enzo... zou het? Of moet ik mezelf dat niet wijsmaken??? .... Het lijkt wel of ik haar plots probeer te verheerlijken... ik kan me alleen de leuke momenten herinneren... .
Het lijkt wel of dat meisje haar vorige relaties en de entourage errond altijd probeert te demoniseren, want m'n vrienden/vriendinnen moeten er ook aan geloven... .
Bedankt om dit te willen lezen, het doet goed om dit zo eens aan wildvreemde noorderburen te vertellen
[ Bericht 0% gewijzigd door Proxima-Centauri op 24-03-2004 18:16:24 ]
quote:Heb je het tegen een specifiek iemand, of tegen ons allemaal?Op woensdag 24 maart 2004 12:21 schreef White_Wolf het volgende:
Is het onderhand niet gewoon tijd om je eigen leventje weer te hervatten?!
quote:Wees blij dat je van haar afbent, want zulke mensen veranderen niet, nooit ...Op woensdag 24 maart 2004 18:05 schreef Proxima-Centauri het volgende:
Geweldig dat er forums zijn waar je even je hart kan luchten in verband hiermee. Meteen m'n eerste post dus op dit forum.
heel verhaal ....
Bedankt om dit te willen lezen, het doet goed om dit zo eens aan wildvreemde noorderburen te vertellen
Ik zou het nog geen week met zo iemand uithouden, en dat meen ik
, ik denk dat niet veel mensen met zo een sterk karakter kunnen samenleven, die je dan nog volledig claimt ook ... je hebt je best gedaan, ze heeft haar kansen gehad ! en ja, het gevoel van zij heeft al een ander, en ik nog niet herken ik ook, klote ...
geen contact meer mee zoeken, en laten leven ... dat is wat ik zou doen
quote:Dit komt zo bekend voor zeg. Ik heb het ook gehad. Ze wilde dat ik alle meisjes uit m'n GSM wiste, m'n mailbox wilde ze constant inzage in, ze werd hysterisch als ik valentijnskaarten kreeg en dan ging ze die meiden uitschelden en bedreigen aan de telefoon, ze wilde me meer en meer zien (opeisen eigenlijk), ze stuurde 20 of 30 smsjes per dag en als er binnen 1 minuut geen antwoord was dan werd ze razend,ze belde constant, als ik vervelend deed aan de telefoon begon ze te huilen etc etcOp woensdag 24 maart 2004 18:05 schreef Proxima-Centauri het volgende:
Dan kun je nog zoveel van iemand houden maar dit soort dingen hoef ik niet te pikken en pik ik ook niet. Hoe moeilijk het ook is, zonder haar ben je echt beter af.
quote:Dit is normaal hoor. En inderdaad, ik denk dat je op zoek bent naar die bevestiging van je beslissing.Op woensdag 24 maart 2004 18:05 schreef Proxima-Centauri het volgende:
Geweldig dat er forums zijn waar je even je hart kan luchten in verband hiermee. Meteen m'n eerste post dus op dit forum.
...
Misschien schrijf ik dit alleen maar omdat ik bevestiging nodig heb voor m'n beslissing die ik destijds genomen heb... . Maar ergens heb ik zoiets van, misschien is ze nu wel helemaal veranderd, is ze niet meer ziekelijk jaloers enzo... zou het? Of moet ik mezelf dat niet wijsmaken??? .... Het lijkt wel of ik haar plots probeer te verheerlijken... ik kan me alleen de leuke momenten herinneren... .
...
En van mij krijg je die. De relatie die jij beschrijft is geen relatie, maar een gevangenschap. En wel levenslang.
Hoewel het heel zielig is voor het meisje in kwestie en haar gedrag vast te te verklaren valt vanuit haar verleden lijkt het me heel moeilijk om een relatie met haar te onderhouden. Onmogelijk zelfs.
quote:Als je het hard geroepen had, hadden we je misschien wel kunnen horen. Relatief veel fokkers wonen namelijk in het zuidelijke deel van Nederland. Ik wordt op mijn werk ook al bestempeld als reserve-belg. Vind ik trouwens niet eens een belediging, want ik zit liever in Antwerpen op een terras, dan in Amsterdam.Bedankt om dit te willen lezen, het doet goed om dit zo eens aan wildvreemde noorderburen te vertellen
Ik zit trouwens graag op elk terras, eigenlijk...
quote:Nou, bevestiging krijg je hoor, Proxima-Centauri! Maar eerst: welkom!Op woensdag 24 maart 2004 18:05 schreef Proxima-Centauri het volgende:
Misschien schrijf ik dit alleen maar omdat ik bevestiging nodig heb voor m'n beslissing die ik destijds genomen heb... . Maar ergens heb ik zoiets van, misschien is ze nu wel helemaal veranderd, is ze niet meer ziekelijk jaloers enzo... zou het? Of moet ik mezelf dat niet wijsmaken??? .... Het lijkt wel of ik haar plots probeer te verheerlijken... ik kan me alleen de leuke momenten herinneren... .
Ik denk dat de beslissing om die relatie te stoppen een hele goede is geweest en dat je dat zelf ook heel goed weet. Ook de manier waarop je het hebt aangepakt, kun je vrede mee hebben. Je kon toch eigenlijk ook niet anders?
Want zoals jij je ex beschrijft, komt ze over als ziekelijk jaloers en beklemmend bezitterig.
Dat kon niet anders dan fout gaan.
Zo iemand beneemt je volledig je adem, je leven, je eigen ik.
En dat is voor niemand goed, voor jou niet, maar ook voor haar niet.
Dikke kans dat haar huidige vriend hetzelfde lot staat te wachten... of al aan den lijve ondervindt...
Kan me namelijk niet voorstellen dat ze als bij toverslag van dat verstikkende gedrag genezen is.
Of ze moet een heel legertje psychiaters paraat hebben staan. Want echt sporen doet ze volgens mij niet...
Denk dat jouw 'verdriet' nu niet zozeer met haar en jullie relatie te maken heeft, maar meer met de 'oneerlijkheid' van deze situatie: zij wel en jij niet, terwijl jij het meer, in ieder geval net zo zeer verdiend.
Een hele logische, primaire reactie.
En dat nu na vier maanden radiostilte te horen, dat doet pijn.
Maar dat is herinneringspijn, geen nu-pijn.
En die fijne herinneringen moet je ergens ook koesteren, want die zijn wel heel waardevol.
Maar tegelijkertijd moet je ook de andere kant niet vergeten. En, ergens is het ook wel fijn dat juist die nare herinneringen meestal naar de achtergrond zijn verdreven.
Maakt het ook makkelijker om verder te gaan, toch?
quote:Ha!Op woensdag 24 maart 2004 19:08 schreef Hihat het volgende:
Ik zit trouwens graag op elk terras, eigenlijk...
[subtiel] Zonnige dagen in het verschiet hier? [/subtiel]
quote:Als je een bevestiging nodig hebt: hier hem je em! Je hebt de juiste beslissing gemaakt en het op een volwassen manier opgelost! Repect!Op woensdag 24 maart 2004 18:05 schreef Proxima-Centauri het volgende:
[knip!]
Misschien schrijf ik dit alleen maar omdat ik bevestiging nodig heb voor m'n beslissing die ik destijds genomen heb... . Maar ergens heb ik zoiets van, misschien is ze nu wel helemaal veranderd, is ze niet meer ziekelijk jaloers enzo... zou het? Of moet ik mezelf dat niet wijsmaken??? .... Het lijkt wel of ik haar plots probeer te verheerlijken... ik kan me alleen de leuke momenten herinneren... .
[knip!]
Je moet jezelf inderdaad niet wijsmaken dat ze niet meer "ziekelijk jaloers" is. Ga asjeblieft verder met je eigen leven en riskeer het gewoon niet! Waarom zou je?
Succes ermee
En voor een ander weten we het altijd zo goed...
quote:Ja, aandacht is natuurlijk aandacht voor haar.Op woensdag 24 maart 2004 19:15 schreef CherrymoonTraxx het volgende:
en na afgeblaft te zijn besloten niks meer van me te laten horen... krijg ik nu ineens een smsje waar het slijm vanaf druipt.
Niet meer op ingaan.
Net als TS kun ook jij beter je energie ergens anders in stoppen.
Nee!!!
No pun intended!!! quote:Ik doe m'n best, maar ze weet als geen ander hoe ze op m'n gevoel kan inspelen en daar misbruik van kan maken.Op woensdag 24 maart 2004 19:19 schreef Copycat het volgende:
[..]
Ja, aandacht is natuurlijk aandacht voor haar.
Niet meer op ingaan.
Net als TS kun ook jij beter je energie ergens anders in stoppen.
Nee!!!
Zelfs nu is ze nog stikjaloers terwijl zij degene is die er een einde aan wilde maken.
quote:WelkomOp woensdag 24 maart 2004 18:05 schreef Proxima-Centauri het volgende:
Knip...
Ik sluit me aan bij de rest....en neem mijn petje voor je af dat je het nog zo lang volgehouden hebt met dit meisje....
quote:Daar moet je haar dan dus niet de mogelijkheid toe bieden. Geen contact.Op woensdag 24 maart 2004 19:22 schreef CherrymoonTraxx het volgende:
[..]
Ik doe m'n best, maar ze weet als geen ander hoe ze op m'n gevoel kan inspelen en daar misbruik van kan maken.
Maar begrijp ik het goed dat ze (tijdelijk) in het buitenland woont? Zo ja, dat maakt dat geen contact hebben wel makkelijker...
Vindt zij in de tussentijd een ander prooi en jij de ware...
quote:Ze woont in België, ik in Nederland maar echt ver is het niet. Bellen doe ik niet zo vaak. Gisteren dan toevallig een keertje maar daarvoor al tijden niet. Gisteren was ook de laatste keer dat ik d;'r gebeld heb, kan m'n geld wel beter besteden, maarja zo'n smsje dan jeuken m'n handen toch elke keer weer om wat terug te sturen.Op woensdag 24 maart 2004 19:27 schreef Copycat het volgende:
[..]
Daar moet je haar dan dus niet de mogelijkheid toe bieden. Geen contact.
Maar begrijp ik het goed dat ze (tijdelijk) in het buitenland woont? Zo ja, dat maakt dat geen contact hebben wel makkelijker...
Vindt zij in de tussentijd een ander prooi en jij de ware...
Och jah, life goes on en als ik deze reply over een maand of drie teruglees moet ik er vast om lachen... .Aardige noorderburen inderdaad
Tnx people! Ik zal m'n best doen om hier in de toekomst raad te geven waar mogelijk in elk geval. [ Bericht 14% gewijzigd door Proxima-Centauri op 24-03-2004 19:45:10 ]
quote:Er zitten hier nog andere belgen ook hoor[b]
Aardige noorderburen inderdaad
, waaronder moisoit, offtopic-opmerking, kzal het nooit meer doen
quote:Da's een mooi motto!Op woensdag 24 maart 2004 19:30 schreef Proxima-Centauri het volgende:
The time you enjoy wasting, is not wasted time.
En nu ga ik aan mezelf denken en
. Zoals je zegt en me al meermaals gezegd is geweest verandert ze waarschijnlijk toch nooit... . Zal ook maar eerst mijn verhaaltje doen zeker: 1 maand geleden heeft mijn vriend het uitgemaakt, na een relatie van 5 jaar waarbij we eigenlijk al vanaf dag 1 samen hebben gewoond (zaten toen nog op kot, en mijn kot was vèèl gezelliger dan het zijne).
Hij heeft op het de meest smerige manier gedaan die je je maar kan indenken: eerst bedroog hij mij, maar ik had het onmiddellijk ontdekt en was natuurlijk razend kwaad. Hij wou het dan ook maar gelijk uitmaken, waarop ik dan zo dom was te zeggen dat we onze relatie nog een kans moesten geven, dat ik het hem wel kon vergeven. Hij maakt het andere meisje duidelijk dat hij haar niet meer wil zien (zegt hij) en ik geloof weer in de ware liefde. Een paar dagen later blijkt dat hij het helemaal niet heeft uitgemaakt met dat meisje, hij heeft haar zelfs gezegd dat hij mij zou verlaten voor haar!!! Weer knallende ruzie natuurlijk, maar dan zegt hij dat hij echt definitief voor mij kiest, voor eeuwig en altijd, hij knipt zelfs zijn SIM-kaart door van zijn GSM zodat hij haar nooit meer kan bellen.
En ik geloof weer in een happy end, dat we er wel zullen doorkomen, dat hij even problemen heeft met andere zaken in zijn leven (werk o.a.) - hij zegt immers dat hij mij nog altijd doodgraag ziet! Maar ja, dan komt hij 2 weken later weer een ander meisje tegen waar hij niet af kan blijven en maakt het deze keer definitief uit, met de woorden "ik weet dat ik hier later ongelooflijk veel spijt van ga krijgen, en dat ik nooit nog iemand zal vinden als u".
Tja, ik ben dan maar verhuisd uit ons appartement in Brussel en terug bij mijn ouders gaan wonen - alles in die stad deed me zowat aan hem denken. Dit is ook niet de meest ideale situatie, maar ik wil eerst even alles op een rijtje krijgen vooraleer ik een beslissing neem over hoe en waar ik nu juist wil wonen.
Toch vind ik van mezelf dat ik al een heel eind op de goede weg ben met mijn verwerkingsproces, maar het is zo vervelend om 's nachts te moeten huilen om al die mooie momenten die we samen hebben beleefd, en dan te moeten bedenken dat hij nu bij dat andere meisje is. Ik wèèt wel dat het verkeerd is, dat ik geen seconde langer energie moet steken in het denken aan hem en enkel met mijzelf en mijn eigen geluk moet bezig zijn, maar mijn hartje heeft soms zo'n verschrikkelijke pijn...
Idd, het lucht al eens op om het allemaal even van je af te kunnen schrijven en dan bij anderen te kunnen lezen dat ik niet alleen op deze wereld ben
Je bent idd niet alleen.... je weet dat het beter zo is, toch doet het pijn... . De tijd brengt raad en ooit zal je (zullen WIJ) gelukkig zijn om onze beslising quote:Makkelijk gezegd dan gedaan. Er zijn gewoon bepaalde dingen waar je niet zo gemakkelijk overheen kan stappen en dan "gewoon" door kan gaan.Op woensdag 24 maart 2004 12:21 schreef White_Wolf het volgende:
Is het onderhand niet gewoon tijd om je eigen leventje weer te hervatten?!
Elke keer als we elkaar zagen was er die vonk tussen ons van beide kanten maar de laatste keer dat we elkaar gezien hebben zijn we met een beetje ruzie uit elkaar gegaan wat sinds kort weer een enigzins bijgelegd is.
Nu is het probleem dus dat ze sinds kort een nieuwe vriend heeft en ik haar dus niet kan vergeten.Ze heeft me ook altijd gezegd niemand zo veel voor haar betekend heeft als ik dat deed.(en niet alleen om mij te plezieren want heb het van haar vriendinnen ook terug gehoord) en dat ze heel sterk het gevoel heeft/had dat we bij elkaar horen.
Toen ik haar voorstelde om elkaar weer eens te zien wist ze niet wat ze er mee moest doen en zei na lang nadenken dat het beter was van niet in haar ogen omdat IK dan misschien weer gevoelens zou krijgen.
Ik weet bijna zeker dat ze nog zeker gevoelens voor me heeft maar omdat onze situatie door het verleden nogal "moeilijk" isgeworden ze die probeert te vergeten door zich in een nieuwe relatie te storten,wat ze al meerdere malen gedaan heeft in korte tijd!
Daarbij komt dat ze nogal moeilijk over haar gevoelens praat en ik dus denk dat al zou ze nog zo'n spijt hebben ze te "trots" is om haar gevoelige kant te tonen en me dat vertellen.
Ze doet nu alsof het haar niks meer interesseert en dat ze gelukkig is in haar nieuwe situatie,over wat ze gezegd heeft in het verleden zegt ze nu : Tja blijkbaar horen we dan niet bij elkaar anders waren we nu wel samen...
Ik weet niet wat ik nu moet doen ,haar loslaten en maar zien wat ze doet (waarschijnlijk zal ze me dan dus nooit zeggen wat ze voelt) of toch contact houden waar ik in deze situatie niet echt vrolijk van word.
Waar ik me dus gek over loop te maken is het feit dat ik bijna zeker weet dat we nog van elkaar houden en we perfect bij elkaar passen maar zij dus nu "gelukkig" is met een ander.
quote:Als het echt zo zou moeten zijn komt het vanzelf wel goed. En dat zij haar gevoelens voor jou opzij zet, en met een ander neemt, daarmee bedriegt ze die ander alleen maar door hem valse hoop te geven, want naar mijn inziens zal ze dan toch nooit volledig van hem kunnen houden.Op zaterdag 27 maart 2004 22:04 schreef DestinationX het volgende:
Ik zit met het volgende probleem ,het is al een tijdje uit tussen mij en mijn ex nu ongeveer half jaartje nu.Tussendoor hebben we elkaar nog een aantal keer gezien en zelfs kort weer even iets gehad samen maar dat was van korte duur.
Elke keer als we elkaar zagen was er die vonk tussen ons van beide kanten maar de laatste keer dat we elkaar gezien hebben zijn we met een beetje ruzie uit elkaar gegaan wat sinds kort weer een enigzins bijgelegd is.
Nu is het probleem dus dat ze sinds kort een nieuwe vriend heeft en ik haar dus niet kan vergeten.Ze heeft me ook altijd gezegd niemand zo veel voor haar betekend heeft als ik dat deed.(en niet alleen om mij te plezieren want heb het van haar vriendinnen ook terug gehoord) en dat ze heel sterk het gevoel heeft/had dat we bij elkaar horen.
Toen ik haar voorstelde om elkaar weer eens te zien wist ze niet wat ze er mee moest doen en zei na lang nadenken dat het beter was van niet in haar ogen omdat IK dan misschien weer gevoelens zou krijgen.
Ik weet bijna zeker dat ze nog zeker gevoelens voor me heeft maar omdat onze situatie door het verleden nogal "moeilijk" isgeworden ze die probeert te vergeten door zich in een nieuwe relatie te storten,wat ze al meerdere malen gedaan heeft in korte tijd!
Daarbij komt dat ze nogal moeilijk over haar gevoelens praat en ik dus denk dat al zou ze nog zo'n spijt hebben ze te "trots" is om haar gevoelige kant te tonen en me dat vertellen.
Ze doet nu alsof het haar niks meer interesseert en dat ze gelukkig is in haar nieuwe situatie,over wat ze gezegd heeft in het verleden zegt ze nu : Tja blijkbaar horen we dan niet bij elkaar anders waren we nu wel samen...
Ik weet niet wat ik nu moet doen ,haar loslaten en maar zien wat ze doet (waarschijnlijk zal ze me dan dus nooit zeggen wat ze voelt) of toch contact houden waar ik in deze situatie niet echt vrolijk van word.
Waar ik me dus gek over loop te maken is het feit dat ik bijna zeker weet dat we nog van elkaar houden en we perfect bij elkaar passen maar zij dus nu "gelukkig" is met een ander.
Je kan het maar beter even laten rusten en afwachten, als je er teveel achteraan gaat zitten krijg je misschien het verkeerde effect, en dan krijg je alleen maar ruzie.
En je moet niet jezelf gaan benadelen, en dus kiezen wat jou het beste uitkomt en de minste kopzorgen geeft.
iig veel succes!
Ben bang dat ze zich neer legt bij haar gedachte dat het niet meer kan tussen ons door ons verleden en ze zich op deze manier dan toch kan geven in een nieuwe relatie.
Als ik zeker weet dat ze er gelukkig van wordt zou ik me er bij neer kunnen leggen maar blijf nu eigenlijk "hangen" in de gedachte dat het toch ooit nog goedkomt tussen ons....
quote:Als iemand veel voor je betekent heeft dus jij voor haar, zal ze je denk ik niet snel vergeten als dit wel zo is dan was het dus niets.Op zaterdag 27 maart 2004 22:41 schreef DestinationX het volgende:
Ik denk dat je gelijk hebt maar vraag me af in hoeverre je gevoelens voor iemand aan de kant kunt zetten als je die persoon niet meer ziet en zelden spreekt. Uit het oog uit het hart zegt men dan.
Ben bang dat ze zich neer legt bij haar gedachte dat het niet meer kan tussen ons door ons verleden en ze zich op deze manier dan toch kan geven in een nieuwe relatie.
Als ik zeker weet dat ze er gelukkig van wordt zou ik me er bij neer kunnen leggen maar blijf nu eigenlijk "hangen" in de gedachte dat het toch ooit nog goedkomt tussen ons....
Maar ik kan er best in komen dat ze nog veel voor je betekent, maar het komt zo hard aan als ze tijdens de relatie het ene zeggen en als het uit is het andere, en daar zou je alleen maar van moeten leren, in een volgende relatie zal je dan moeten oppassen met het maken van beloftes zoals dat altijd bij elkaar blijven want die droom spat toch uit elkaar als één van de twee het uit maakt.
En je kan maar beter verder gaan kijken, en gewoon lekker uitgaan en dingen doen, dan heb je wat afleiding en misschien ontmoet je wel een meisje die jou wel verdient maar je moet niet gaan zitten afwachten want daar wordt niemand beter van en vooral jij niet.
Bij mijn vorige relaties was dat na een paar weken wel anders.
Het is trouwens de eerste keer dat het initiatief om een relatie te beeindigen niet van mij kwam , misschien dat het dat wel is het verlangen naar wat onbereikbaar geworden is....
quote:Ik denk dat je in die laatste zin de spijker op de kop slaat, maar je moet gewoon positief denken, over een tijdje ben je er vast wel meer overheen en komen die gevoelens vast wel om de hoek kijken. Ik doe het nu ook, ik heb en maak gewoon plezier en ik doe wat ik wil, als ik iemand tegenkom waar ik verliefd op wordt is dat alleen maar positief.Op zondag 28 maart 2004 21:03 schreef DestinationX het volgende:
Ik ben dus in de afgelopen tijd al met verschillende meiden op stap geweest en met een aantal ook gezoend.Vraag mezelf dan ook af waarom ik bij hun totaal geen gevoel heb en denk ook niet dat dat snel zal gebeuren terwijl het leuke meiden zijn om te zien en ik plezier met ze heb.
Bij mijn vorige relaties was dat na een paar weken wel anders.
Het is trouwens de eerste keer dat het initiatief om een relatie te beeindigen niet van mij kwam , misschien dat het dat wel is het verlangen naar wat onbereikbaar geworden is....
Je moet gewoon nu ff lekker leven en jezelf verwennen, geld uitgeven etc. En zodra je weer een vriendin hebt wordt het toch wel weer anders, maar afwisseling is goed voor je, vind ik dan.
Tot drie maanden nadat het uit was tussen mijn meissie en mij hebben we nog regematig contact gehad. Ik weet dat dat dodelijk kan zijn voor wat betreft valse hoop enzo en dat had ik ook gewoon goed onder controle. Zij had al gezegd dat het nooit meer wat kon worden, maar elke keer als we samen waren, was er van beiden kanten echt een heel sterk gevoel. Het was op een gegeven moment zelfs zo erg, dat ze naast/tegen me op de bank zat en ineens eruit klapte: "Hou je van me?" en niet veel later ook nog: "Ik hou van je". Het ging heel onbewust zei ze en dat geloofde ik ook wel. Moeilijk dan om geen hoop te krijgen, dat moest ik dan maar goed wegdrukken.
Later zijn we een aantal keren op een punt geweest dat ze me eigenlijk wel terug zou willen, dat zei haar gevoel, omdat dat er nog zo sterk was, maar steeds zei het verstand dat ze het beter niet kon doen. Ik heb ook wel op het punt gestaan om tijdens een weekendje weg naar Scheveningen om haar mee te nemen naar de pier en haar daar vragen of ze me terug wilde, maar ik heb dat dus bewust niet gedaan. Later vertelde ze me dat als ik dat gedaan had, ze dan zeker ja had gezegd. Dat is natuurlijk heel klote om te horen dan: probeer je sterk te zijn en je gevoelens te onderdrukken, terwijl er toch nog plaats voor hoop blijkt te zijn!
Ik heb haar een week of wat later een hele tijd aan de telefoon gehad en ik heb haar een aantal dingen verteld die ze klaarblijkelijk zelf niet in had gezien. Het zat namelijk zo: we woonden al een maand of 4 samen met elkaar, zij kwam uit huis bij mams en zusje en trok zo bij me in.
Ze had zich van tevoren een voorstelling gemaakt van hoe het zou gaan enzo, lekker elke dag bij haar liefje, bij wijze van spreken 24 uur per dag aandacht, maar de praktijk was gewoon anders: ik heb rare werktijden, van 12.00 u. tot 20.00 u., wat dus betekent dat ze als ze vrij van school was de hele dag alleen thuis zat. Dat valt natuurlijk tegen dan. Dus toen heb ik een xbox gekocht voor haar om zich te kunnen vermaken. Ze wilde altijd graag saxofoon leren spelen, dus heb ik een sax voor haar geregeld en het belangrijkste was nog wel dat ik het afronden van mijn studie uitgesteld heb, omdat ik wilde dat ze het goed had bij mij, dat ze niets tekort kwam. Van alleen studiefinanciering kun je niet een "gezin" onderhouden en het enige dat ik nog moest voor school was 7 maanden onbetaalde praktijkstage. Dat heb ik dus voor haar aan de kant gezet, in ieder geval totdat zij een vast inkomen zou hebben en het niet allemaal van mij afhankelijk meer zou zijn.
Een van de redenen waarom het uitgegaan is, is dat zij erg veel aandacht nodig had. Dat kon ik haar gewoon niet altijd geven en dat is heel kut dan natuurlijk. Ik heb er bijna alles voor over gehad om haar te kunnen geven wat ze wilde: ben gestopt met muziek draaien/maken, had niet veel contact meer met mijn oude vrienden en sportte eigenlijk ook niet echt meer. Ik kon er alleen weinig aan doen dat als ik weer eens om 21.00 u. thuis kwam, dat ik dan niet meteen bovenop haar wilde kruipen ofzo, omdat ik dan liefst gewoon ff op de bank wilde zitten om bij te komen van een drukke werkdag. Dit ging er bij haar helemaal niet in en het heeft voor heel wat problemen gezorgd en uiteindelijk tot het einde van ons. Ze verweet me dat ik niet genoeg om haar gaf, maar dat was dus wel zo, alleen niet op de manier die zij verwachtte. Noem het maar materialistisch, maar dat was dus mijn manier om ervoor te zorgen dat zij het goed had bij mij. Ik hield verder echt superveel van haar, we waren al 4 jaar samen en hadden een hoop overwonnen, bij haar lag mijn toekomst, we hadden het zelfs al over een kindje!
Tijdens dat telefoongesprek was het janken alom. Zij voelde zich kut dat ze dat nooit ingezien had dat ik dus op die manier heel veel voor haar over had. Als je het ene niet 100% kan geven, dan compenseer je dat met iets anders, toch? In ieder geval had ik de volgende dag een stuk of 5 mails van haar gekregen waarin ze zei dat ze me terugwilde en dat ze van me hield enzo en dat we maar eens heel goed moesten praten... Voor het eerst in al die tijd heb ik mijn hoop toen weer de vrije loop gelaten. Het leek me duidelijk: we hadden ff pauze gehad en begonnen nu gewoon weer langzaam overnieuw. Ik wilde niet dat ze meteen weer bij me in zou trekken, maar dat ze eerst maar eens op eigen benen moest staan om te zien hoe het is om in je eentje naast het werk een huishouden te hebben, maar goed, ik had haar niet verkeerd begrepen. Ze wilde me weer terug!
De volgende dag belden we elkaar weer en ze klonk heel raar. Nadat het uit was, wilde ze eigenlijk alleen langskomen voor de sex, ze zei ook wel dat ik haar sexmaatje was. Verder zat er wat haar betreft dus niets achter. Nu kwam ze ineens met:"We moeten maar stoppen met dat gesex, dat is niet goed". Mijn klomp brak! Nauwelijks 24 uur later waren haar gedachten ineens 180 graden de andere kant opgedraaid! Nog nooit heb ik zo graag heel snel dood gewild als toen.
Ik snapte er niets van. Heb nog een uur met haar aan de telefoon gehangen en heb in dat uur alleen maar heel onsamenhangend tegen haar gepraat, ik begon helemaal te flippen, niet als in kwaad zijn, maar als in vertwijfeld. Alle hoop werd meteen de grond in geboord. Ze zei dat het niet goed was, dat ze gewoon voor haar verstand moest kiezen en niet voor haar gevoel.
Ze had me al verteld dat ze in het weekend ervoor na het stappen thuisgebracht was door een gozer en daar had ze mee staan zoenen, daar wist ik wel van. Het probleem was alleen dat het in de week erna was dat ze me terug wilde, dus dat leek niets te betekenen met die gast. Tot ze op MSN ineens tegen me aan begon te lullen dat het misschien wel wat zou worden met die gast, want hij was heel sweet enzo.. Toen ben ik dus voor de tweede keer doodgegaan. Van de hemel in de hel gewoon. Nu heeft ze dus iets met die gozer (haar messenger naam had ze al veranderd in ~angie~ is in love~) en ik zit hier al een paar dagen met slapeloze nachten, me afvragend waarom ik er toch weer in mee gegaan ben, het weer hoop krijgen. Het was op dat moment heel terecht dat ik dat had, daar niet van, ze geeft zelf toe dat ze me terug wilde. Ik voel me zo verneukt. Voor hetzelfde geld ligt die gozer nu al lekker tegen haar aan, terwijl ik drie dagen geleden nog het idee had dat alles weer goed was. Gek word ik ervan!
Ik hier nog een aantal meubels van haar staan die ze zelf niet kon stallen in het huis van haar ma en wat andere kleine dingen. Ik zou ze zolang bewaren, maar ik heb tegen haar gezegd dat ze die shit maar snel op moet komen halen, want alleen al als ik op haar bank zit, heb ik moeite om de tranen te bedwingen. Ik heb ook gezegd dat we het contact gewoon helemaal moeten verbreken, uit boosheid, hoewel ik het het liefst niet zo wil. Ik heb weer zo erg het gevoel gekregen dat er weer een toekomst voor "ons" was en dat kan ik nu echt niet weer zomaar wegstoppen. Het is zo oneerlijk. Ik moet ook maar voor mijn verstand gaan nu neem ik aan, maar ik kan mezelf er gewoon niet toe zetten. ZIj was echt de vrouw van mijn dromen, ik zal haar nooit kunnen vergeten, aan haar kunnen denken zonder dat ik die steken in mijn hart voel. Ik weet het zeker.
Sorry van deze veel te lange post, maar ik ben er emotioneel slecht aan toe en het van me aftypen helpt wel een beetje. Ik hoop dat er iemand onder jullie is die me een duw in de goeie richting kan geven, want zelf kom ik hier niet uit.
Wat je zelf al schrijft, en dan niet vanwege je boosheid maar wel voor jezelf, is wel verstandig. Verbreek het contact helemaal, verwerk je verdriet, je woede en laat haar los.
Het lijkt erop dat ze zelf nogal in de war is en jou eigenlijk niet wilde kwetsen, maar dat ze daarmee juist het tegendeel bereikt heeft...
Heel veel sterkte met accepteren en loslaten..!!
Ja, er zit weinig anders op ben ik bang. Vanavond gaan we praten, ons laatste gesprek zeg maar. Ff duidelijk maken hoe de toekomst eruit zal zien enzo. Mijn toekomst zonder haar, haar toekomst zonder mij.
Zo zal het wel moeten zijn, sad but true.
quote:In general.Op woensdag 24 maart 2004 18:30 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Heb je het tegen een specifiek iemand, of tegen ons allemaal?
Ik weet uit eigen ervaring dat het gewoon zwaar klote is maar tis ook zwaar klote om te blijven hangen in je vorige relatie. M.a.w. ga verder met je leven en sta weer open voor een nieuwe relatie i.p.v. in de oude te blijven hangen.
in elk geval ben ik aan het eind van de avond met een meisje mee naar huis geweest. en op de een of andere idiote manier lijkt dat wel erg te helpen. goed voor mijn zelfvertrouwens ofzo....