Damn ik heb op vakantie een 'lucide' droom gehad, ongelofelijk gewoon. Gaat misschien een lang verhaal worden, maar mensen die geïnteresseerd zijn zullen het ongetwijfeld fascinerend vinden.
Zondag ben ik teruggekomen van een vakantie met vrienden in Marmaris, Turkije. Op een dag was er bij ons in het appartement daar een turkse avond, waar we gezellig met 3 meisjes zitten te ouwehoeren. Eentje daarvan vindt mij blijkbaar wel leuk, wat voor onweer in mijn hoofd zorgt omdat ik thuis al een tijdje meer dan leuk omga met een oud-studiegenootje, dat mijn vrienden overigens nog nooit gezien hebben. Helaas gaan de 3 meisjes vroeg slapen, omdat ze morgenavond naar huis zullen vertrekken. Ze zullen daarom hun koffers rond 12 uur bij ons in de kamer zetten, ik zeg dat ze maar gewoon op de deur moeten kloppen. Wij blijven nog even zitten, en hebben het op een bepaald moment over 'het gevaar van natte dromen'. (Ja, ik ga me ook nog redelijk belachelijk maken in deze droom
![]()
) Daarop brengt een vriend het onderwerp opeens op de lucide dromen waar ik wel eens over verteld heb. Ik leg vervolgens uit wat het precies is, hoe je het kunt opwekken, wat er zo mooi aan is, etc. Vrij uitgebreid allemaal, ik vertel ook over mijn eigen (enige) lucide droom, die tot stand kwam doordat er gewoon té veel wazige dingen gebeurden. Daarna gaan we weer ergens anders over verder, totdat we ons laatste biertje opdrinken en naar bed gaan. O.a. doordat ik verbrand ben heb ik het zwaar om in slaap te komen. Na een vermoeiende nacht word ik op een bepaald moment wakker met het idee dat het laat is en die meisjes al snel voor de deur kunnen staan. Het blijkt echter pas 7 uur te zijn dus ik slaap nog maar even verder. Tot zover de inleiding op de droom die echt naadloos hierop ingaat.
Een spectaculaire droom volgt, waarin praktisch mijn hele kennissenkring voorkomt. Interessant wordt het echter pas als ik op een lange (bestaande) weg naar huis loop. Opeens roept iemand dat er iemand onwel aan het worden is. Een vage kennis van mij die er toevallig is reageert alert en springt over het hek maar zijn actie haalt verder weinig uit. Er hebben zich inmiddels de nodige mensen verzameld maar niemand naar voren om de man te helpen/reanimeren. Een vriend van mij stapt uit armoede maar naar voren en probeert de man op een belachelijke manier te helpen. Vervolgens stapt er wél iemand die bekwaam lijkt uit de kring en pakt de man op ogenschijnlijk professionele wijze vast. Het gezicht van de man loopt echter rood aan, wordt vervolgens spierwit, en opeens verandert zijn hoofd in de meest uiteenlopende duivelse gezichten, achter elkaar door. Dit kan niet goed zijn, denk ik bij mezelf. Vervolgens werpt een omstander zich de straat op, zakt in het asfalt en wordt net wel net niet overreden door een auto. Tering, dat is wel heel erg wazig, denk ik bij mezelf.
Ik besluit door te lopen en zie in de verte een wielrenner naderen. Nou, benieuwd of daar ook iets vaags mee gaat gebeuren. En jawel hoor, vlak voordat hij bij me is verandert hij van vorm en kleur en al. Jezus, ik ben gewoon aan het dromen, bedenk ik me. Ik loop door en verbaas me erover hoe toevallig het is dat ik juist nu zo'n vage droom aan het hebben ben., gezien onze gesprekken bij die turkse avond. Of eigenlijk hoe níet toevallig het juist is. Ik moet echter nog een behoorlijk eind lopen en de volgende typische droom-wazigheid (die ik me niet meer kan herinneren) dient zich alweer aan. Vervelend dat ik in een echte real-time droom ben beland en niet in eentje die vaak tijdsprongen maakt. Met al die wazigheid gaat het namelijk allemaal wel erg lang duren. Ik besluit daarom maar om te gaan rennen. Zo kom ik o.a. langs een bekend station, waarbij ik de omgeving onderzoek op details die mijn droom zomaar zelf heeft ingevuld (ik test de kracht van mijn droomfantasie dus). Ik kan er geen ontdekken. Vervolgens ren ik door een aantal straatjes waarbij ik onderzoek hoe scherpt mijn zicht eigenlijk is. In een droom schijn je namelijk tot op detailniveau scherp te kunnen zien, en dat is ook zo. Het levert een aantal schitterende plaatjes op, waarna ik uiteindelijk (met een tijdsprong volgens mij) de kamer bereik waar ik naar toe ging.
Dan blijkt het volgende aan de hand. De kamer zit vol met vrienden en semi-vrienden van mij, met hun vriendin - of iemand met de potentie daartoe - erbij. Er is blijkbaar een feestje georganiseerd, en de weinige kleding, geile bewegingen en blikken duiden erop dat het een spannend feestje gaat worden. Goed, daar heb ik wel zin in uiteraard. Voor mij is het bewuste vakantie-meisje uitgenodigd, erg leuk en erg gezellig, en er staat duidelijk wat te gebeuren. Dan opeens besef ik, fuk ik ga hier gewoon een lucide natte droom krijgen! En zometeen staan In Real Life die drie meisjes hier voor de deur! Hoe voor lul zou dat zijn! Ik moet wakker worden. Kut!
Ik besef dat ik op dit moment gewoon gevangen zit in mijn droom. En deze duurt al ontzettend lang dus die meisjes kunnen echt elk moment voor de deur staan, en wie weet hoe ik er dan bij lig.
Maar de situatie blijkt nog niet complex genoeg te zijn. Plotseling staat het meisje voor m'n neus waar ik zo close mee ben de laatste tijd, het oud-studiegenootje. Mijn vrienden staan er lachend bij, zij flikken me dit! Echt zo'n naaistreek die je vrienden je in een droom kunnen leveren. Het grappige is dat het meisje er helemaal niet uitziet als in het echt. 'Logisch', want mijn vrienden hebben haar nog nooit gezien, en zij zijn degenen die haar in mijn droom hebben uitgenodigd! Ze kust me liefdevol op de mond, waarop even later het vakantiemeisje hetzelfde doet. Ze weten van elkaars bestaan, er is volop spanning. Damn, wat een situatie, niks voor mij. Ik wil alleen maar wakker worden. Nu helemaal. En snel! Maar hoe?!
Een goede vriend van mij, iemand die me dit soort geintjes niet zou flikken, gaat opeens de kamer verlaten. En daarmee dus ook mijn droom. Ik zie mogelijkheden! Ik ren richting de deur, open hem en zie hem een stukje verder op straat lopen. '<Naam>! Help me alsjeblieft, doe ff iets op me wakker te krijgen!' Hij draait zich om en knikt begrijpend, maar laat verder niet zien of hij ook iets gaat doen. Ik acht de kans klein dat hij me kan helpen.
Ik begeefme weer terug naar binnen, tussen mijn twee vuren. Damn wat een probleem, hoe kom ik in godsnaam uit die droom. Maar als ik droom, waarom doe ik dan niet zelf eens iets belachelijks, bedenk ik me. Laat ik eens iets onverwachts doen. Meteen ram ik een aantal keer keihard met mijn kop op tafel, zo hard mogelijk. Pijn is er toch niet bij. Helaas helpt het ook geen ene flikker.
Ik zie het echt totaal niet meer zitten. Wat voel ik me ongelofelijk machteloos, compleet gevangen in mijn eigen droomwereld. 'Ik weet al hoe dit gaat eindigen' zeg ik hardop. 'Op een bepaald moment wordt er hier op de deur geklopt, en dan word ik wakker en blijkt dat in het echt die drie meisjes op onze kamerdeur staan te kloppen.' Ik sta op en loop richting deur. 'Kom laten we het ook maar gewoon doen dan, zijn we er vanaf.' 'Nee nee nee, nog niet!', roepen mijn vrienden opeens verschrikt. 'Ok, het zal wel, dan niet', reageer ik. 'Dan gaan we wel weer terug naar de oude situatie.' Terwijl ik dat zeg loop ik achterwaarts terug richting tafel, en maak daarbij van die typische terugspoelgeluidjes.
Op dat moment fok ik blijkbaar mijn droom op. Het terugspoelen, dat kan hij niet. Het gaat de kracht van mijn droomfantasie teboven. Het begint te draaien voor mijn ogen, flarden van de kamer wisselen zich af met de slaapkamer waarin ik lig te slapen. Ik knipper hevig en jawel, ik ben wakker. Opgelucht, oh zo ongelofelijk opgelucht. Ik check m'n onderbox, en leun vervolgens over mijn bed heen om te kijken hoe laat het is. 10 over 9, nog alle tijd om dit helemaal op te schrijven.
Want damn, hoe fucked op is dit?!?!