Dat ik dus op een dag dood ga en dus niet meer wakker word, ik ben hier ook gewoon echt bang voor.
Ik heb het door de jaren heen altijd wel gehad dat ik er aan dacht, maar de laatste +/- 2 maanden begind het echt erg te worden. Ik denk er gewoon elke dag aan en dan wordt ik ook gewoon echt naar, als ik voor dat ik naar bed ga een joint rook, dan is het vaak minder, maar toch heb ik het nog steeds.
ik denk 's nachts ook vaak aan de dood, maar vind het niet eng ofzo...
Nee ik ben niet bang voor de dood, dan ben je gewoon weg, punt. Wel ben ik bang om op een pijnlijke manier dood te gaan.
Ik heb het de laatste tijd ook, als ik een boodschap ga doen ben ik bang dat ik onder een auto kom, e.d. Weet precies hoe het komt: aantal sterfgevallen achter elkaar gehad en ik vermoed dat een aantal mensen in mijn familie er echt niet meer overheen gaan komen als er nu nog iemand (ik bijvoorbeeld) ineens overlijdt. Dus probeer ik te zorgen dat dat niet gebeurt, maar da's natuurlijk onzin. Daar kun je helemaal niet voor zorgen. Misschien als je je dat realiseert dat die angst dan plaatsmaakt voor gelatenheid. En ik denk dat iedereen weleens zo'n periode heeft en dat het wel weer overwaait.
Tot zover mijn bijdrage 
[edit]Het moet natuurlijk zijn "een aantal mensen gaat". Wat een dodelijke fout 
[Dit bericht is gewijzigd door thaleia op 17-01-2004 20:21]
quote:
Op zaterdag 17 januari 2004 20:19 schreef Bioslock het volgende:
- edit: reactie verwijderd (één keer is leuk, maar daarna werd het knap vervelend)
Ontopic: Heb ik niet nee.
[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 19-01-2004 13:02]
quote:Omdat jij hier doodleuk grappen maakt over een serieuze zaak.
Op zaterdag 17 januari 2004 20:19 schreef Bioslock het volgende:
- edit: reactie verwijderd (één keer is leuk, maar daarna werd het knap vervelend)
[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 19-01-2004 13:04]
Gaat over het leven NA de dood
quote:Tis gewoon doodzonde om een interessant topic zo te verpesten.
Op zaterdag 17 januari 2004 20:21 schreef Bioslock het volgende:[..]
Wat ben jij een doodbidder zeg.
quote:http://www.onzetaal.nl/advies/aantal.html
Op zaterdag 17 januari 2004 20:19 schreef thaleia het volgende:[edit]Het moet natuurlijk zijn "een aantal mensen gaat". Wat een dodelijke fout
Ik ben niet bang om onder een auto te komen ofzo en ik ga ook niet super voorzichtig lopen doen in leef gewoon zoals ik altijd leef.
Ik denk dat ik ook totaal instort als bijv. mijn pa er aan gaat.
quote:Ik doe het heel doodgemoedereerd, hoor.
Op zaterdag 17 januari 2004 20:22 schreef El_Bassie het volgende:[..]
Tis gewoon doodzonde om een interessant topic zo te verpesten.
quote:Hahhaa ik lach me dood
Op zaterdag 17 januari 2004 20:22 schreef Bioslock het volgende:[..]
Ik doe het heel doodgemoedereerd, hoor.
quote:Daar heb ik een broertje dood aan.
Op zaterdag 17 januari 2004 20:23 schreef Kaensterle het volgende:[..]
Hahhaa ik lach me dood
quote:Sterf!
Op zaterdag 17 januari 2004 20:23 schreef Bioslock het volgende:[..]
Daar heb ik een broertje dood aan.
quote:Ach hij denkt dat hij grappig is, Rara welk woord zou in z'n reply terugkomen
Op zaterdag 17 januari 2004 20:24 schreef EgoTrippin het volgende:
Ik erger me dood aan BiosLock.
<Geloof je wel in een leven na de dood of eigenlijk niet?>
quote:Het wordt tijd dat men jou doodzwijgt, idioot!
Op zaterdag 17 januari 2004 20:23 schreef Bioslock het volgende:[..]
Daar heb ik een broertje dood aan.
quote:Ik hoop stiekem een beetje op sterf
Op zaterdag 17 januari 2004 20:26 schreef Fillipe het volgende:[..]
Ach hij denkt dat hij grappig is, Rara welk woord zou in z'n reply terugkomen
Aan de dood denken dat kan. Doet iedereen wel eens. En .. .de een denkt er meer aan dan de ander.
Het kan zijn dat je de laatste tijd meer gespannen bent dan anders (?) ... waardoor je misschien automatisch meer aan de dood denkt.
Een joint brengt ontspanning toch? De ontspanning maakt dat je er weer minder aan denkt .....
Volgens mij vrij normaal tijdens sommige momenten in je leven !!! denk ik ...
quote:Je bent bang voor het onbekende, wie zegt dat je niet in een veel mooiere wereld komt na de dood. Leer er mee leven, iedereen gaat dood
Op zaterdag 17 januari 2004 20:15 schreef baziz het volgende:
Ik denk vaak als ik net op m'n bed lig 's nachts aan de dood.
Dat ik dus op een dag dood ga en dus niet meer wakker word, ik ben hier ook gewoon echt bang voor.
Ik heb het door de jaren heen altijd wel gehad dat ik er aan dacht, maar de laatste +/- 2 maanden begind het echt erg te worden. Ik denk er gewoon elke dag aan en dan wordt ik ook gewoon echt naar, als ik voor dat ik naar bed ga een joint rook, dan is het vaak minder, maar toch heb ik het nog steeds.
Je denkt dus niets, er is niets, je bestaat niet. Het zelfde als voor dat je geboren bent zeg maar...
quote:Ow .. nou op zich geen verkeerd 'eigen' - theorietje hoor ... als jij dat zó ziet .....
Op zaterdag 17 januari 2004 20:29 schreef baziz het volgende:
Ik denk dat als je dood bent het het zelfde is dat als je slaapt zeg maar.
Je denkt dus niets, er is niets, je bestaat niet. Het zelfde als voor dat je geboren bent zeg maar...
quote:Maar dan ben je je daar dan dus ook niet van bewust? Als je slaapt droom je over dingen die er gebeuren enz.
Op zaterdag 17 januari 2004 20:29 schreef baziz het volgende:
Ik denk dat als je dood bent het het zelfde is dat als je slaapt zeg maar.
Je denkt dus niets, er is niets, je bestaat niet. Het zelfde als voor dat je geboren bent zeg maar...
quote:Ik weet nooit meer waar ik over droom, op sommige uitzonderingen na dan.
Op zaterdag 17 januari 2004 20:36 schreef XiChico het volgende:[..]
Maar dan ben je je daar dan dus ook niet van bewust? Als je slaapt droom je over dingen die er gebeuren enz.
Ik kan me er gewoon niet bij neerleggen dat mensen dood gaan.
quote:Ik kan je verzekeren dat dat niet klopt. Als je slaapt heb je namelijk wel degelijk een bewustzijn, iedere nacht droom je gemiddeld 5 keer. Echter, je geheugen werkt gedurende je slaapcycli niet zoals overdag, waardoor je het meeste (en soms alles) de volgende dag weer bent vergeten.
Op zaterdag 17 januari 2004 20:29 schreef baziz het volgende:
Ik denk dat als je dood bent het het zelfde is dat als je slaapt zeg maar.
Je denkt dus niets, er is niets, je bestaat niet. Het zelfde als voor dat je geboren bent zeg maar...
In coma liggen komt meer in de buurt, ik ken geen verhalen van mensen die gedroomd hebben terwijl ze bewusteloos waren. Maar ook dat hoeft niets te betekenen; misschien maak je wel van alles mee, maar wordt het niet in je geheugen opgeslagen.
quote:Maar ik wil het zo graag kunnen herinneren, hoe kan het dan dat je sommige dromen wel weet de volgende ochtend, zo weet ik bijvoorbeeld nog een droom die ik had toen ik een jaar of 6 was en eentje toen ik 11 was, de een een nare droom de andere, niet. Ik heb verder geen trauma's...
Op zaterdag 17 januari 2004 20:41 schreef EgoTrippin het volgende:[..]
Ik kan je verzekeren dat dat niet klopt. Als je slaapt heb je namelijk wel degelijk een bewustzijn, iedere nacht droom je gemiddeld 5 keer. Echter, je geheugen werkt gedurende je slaapcycli niet zoals overdag, waardoor je het meeste (en soms alles) de volgende dag weer bent vergeten.
In coma liggen komt meer in de buurt, ik ken geen verhalen van mensen die gedroomd hebben terwijl ze bewusteloos waren. Maar ook dat hoeft niets te betekenen; misschien maak je wel van alles mee, maar wordt het niet in je geheugen opgeslagen.
quote:Ik bedoel dus je merk niets, je hebt niet door dat je leeft.
Op zaterdag 17 januari 2004 20:41 schreef EgoTrippin het volgende:[..]
Ik kan je verzekeren dat dat niet klopt. Als je slaapt heb je namelijk wel degelijk een bewustzijn, iedere nacht droom je gemiddeld 5 keer.
Echter, je geheugen werkt gedurende je slaapcycli niet zoals overdag, waardoor je het meeste (en soms alles) de volgende dag weer bent vergeten.In coma liggen komt meer in de buurt, ik ken geen verhalen van mensen die gedroomd hebben terwijl ze bewusteloos waren. Maar ook dat hoeft niets te betekenen; misschien maak je wel van alles mee, maar wordt het niet in je geheugen opgeslagen.
quote:Probeer er eens als volgt over te denken: Wij leven in een relatieve wereld. Alles heeft een tegenpool om er een definitie aan te kunnen geven. Zonder donker geen licht, zonder warm geen koud, en zonder dood geen leven.
Op zaterdag 17 januari 2004 20:39 schreef baziz het volgende:
Ik kan me er gewoon niet bij neerleggen dat mensen dood gaan.
Als de dood niet bestond, zou er ook geen leven zijn. Dan was het 'normaal' dat iedereen er was, en kon je er geen definitie van maken. Overigens zouden er dan ook geen geboortes moeten plaatsvinden, anders werd de aarde binnen no-time onleefbaar.
quote:Daar heb je wel gelijk in, maar het maakt het leven opzich zo raar.
Op zaterdag 17 januari 2004 20:44 schreef EgoTrippin het volgende:[..]
Probeer er eens als volgt over te denken: Wij leven in een relatieve wereld. Alles heeft een tegenpool om er een definitie aan te kunnen geven. Zonder donker geen licht, zonder warm geen koud, en zonder dood geen leven.
Als de dood niet bestond, zou er ook geen leven zijn. Dan was het 'normaal' dat iedereen er was, en kon je er geen definitie van maken. Overigens zouden er dan ook geen geboortes moeten plaatsvinden, anders werd de aarde binnen no-time onleefbaar.
Je wordt geboren, dan probeer je alles zo goed mogelijk te doen in leven zodat je een relaxt leven kan hebben en dan ga je dood...
Dan ben je dus gewoon weg net als of je nooit bestaan hebt...
Maar ik ga maar is een biertje pakken anders wordt het nix meer vanavond, want vrolijk wordt ik er niet van.
quote:Je kunt jezelf erop trainen om je dromen te herinneren. Je kunt er zelfs nog veel meer mee. Als je interesse hebt, is dit een goede site.
Op zaterdag 17 januari 2004 20:43 schreef Karrakas het volgende:[..]
Maar ik wil het zo graag kunnen herinneren, hoe kan het dan dat je sommige dromen wel weet de volgende ochtend, zo weet ik bijvoorbeeld nog een droom die ik had toen ik een jaar of 6 was en eentje toen ik 11 was, de een een nare droom de andere, niet. Ik heb verder geen trauma's...
quote:True, nu gaan we naar de aloude "wat is de zin van het leven" vraag.
Op zaterdag 17 januari 2004 20:49 schreef baziz het volgende:
Je wordt geboren, dan probeer je alles zo goed mogelijk te doen in leven zodat je een relaxt leven kan hebben en dan ga je dood...Dan ben je dus gewoon weg net als of je nooit bestaan hebt...
Ik heb daar een conclusie op gevonden die onweerlegbaar is: Het leven heeft geen zin.
De verklaring is als volgt: Stel dat we uitgaan van een situatie waarin het leven wel zin heeft. Bijvoorbeeld, er is een god, en de bedoeling is om in je leven die god te dienen en om uiteindelijk in de hemel te komen.
Wat is daar dan de zin van? Dat die god er is, dat sommige mensen in de hemel komen, en sommige in de hel? En zelfs als je daar een antwoord op kunt vinden, kun je weer een stap omhoog, om uiteindelijk altijd tot de conclusie te komen dat het geheel ('het leven') zinloos is.
Dit hoeft echter geen reden te zijn om depressief van te worden, de kwestie is om je leven zo in te vullen dat je er zoveel mogelijk plezier in hebt
quote:Yep, dat ben ik dus ook aan het doen en dan zie ik het wel al het zo ver is...
Op zaterdag 17 januari 2004 20:59 schreef EgoTrippin het volgende:[..]
True, nu gaan we naar de aloude "wat is de zin van het leven" vraag.
Ik heb daar een conclusie op gevonden die onweerlegbaar is: Het leven heeft geen zin.
De verklaring is als volgt: Stel dat we uitgaan van een situatie waarin het leven wel zin heeft. Bijvoorbeeld, er is een god, en de bedoeling is om in je leven die god te dienen en om uiteindelijk in de hemel te komen.
Wat is daar dan de zin van? Dat die god er is, dat sommige mensen in de hemel komen, en sommige in de hel? En zelfs als je daar een antwoord op kunt vinden, kun je weer een stap omhoog, om uiteindelijk altijd tot de conclusie te komen dat het geheel ('het leven') zinloos is.
Dit hoeft echter geen reden te zijn om depressief van te worden, de kwestie is om je leven zo in te vullen dat je er zoveel mogelijk plezier in hebt
quote:Emed (zijn leven aan gene zijde)
Op zaterdag 17 januari 2004 20:21 schreef nrg het volgende:
Ga eens op zoek naar het boek "Emed" van mevr. Mulder-Schalekamp
Gaat over het leven NA de dood
W.A.H. Mulder-Schalekamp
ISBN 90-6010-211-8
Je zult er echt veel aan hebben!
Ik lees zelf niet graag, maar dit boek is echt heel goed!
Probeer het gewoon eens bij de bieb te huren.
Hieronder een tekst waar ik zelf volledig achter sta.
Zo mooi - de allereerste keer. (harrie jekkers)
Het is mooi geweest in tweeduizend zoveel.
Een kamer, ik zie mezelf al staan
Een spiegel die verteld, dat m'n dagen zijn geteld
Dat ook binnenkort mijn laatste uur zal slaan
Hee maar mocht de dood het vragen joh
Ik zou voor geen miljoen
Voor geen goud me leven, nog een keertje over willen doen
Want zo mooi... wordt het nooit meer... als die allereerste keer
-Harrie Jekkers-
en hij heeft gelijk ook!!!
Wat ik hiermee wil zeggen... iedereen gaat.. het is het laatste wat een persoon doet.. niemand komt eronderuit...wat kan er erg aan zijn ?
Het is de natuur, heb geen angst, leef gewoon tot de finale komt...
die had slechts een vijand en dat was de Dood
Waarom moest de Dood toch zijn leven bederven
Waarom was hij zo bang, zo bang om te sterven
De koning ontbood toen al zijn geleerden,
die te paard en per koets aan het hof arriveerden
"Morgen, geleerden" zei de koning beleefd
"Ik zit met een vraag waar niemand antwoord op heeft"
De jongste geleerden, een ijdele snaak
riep: "Vraagt U maar sire, vraagt U maar raak
Wilt U soms weten hoeveel sterren er zijn?
Of hoe zwaar al het zand weegt van de grote woestijn?
Of hoe de belasting massaal wordt ontdoken?
Of hoe.." maar toen werd hij abrupt onderbroken
"Welnee" zei de koning een tikje afwezig
"Waarom gaan we dood?, kijk dat houdt mij bezig"
Niet een der geleerden had zo'n vraag verwacht
"Al sla je me dood" zei de jongste heel zacht
De oudste geleerde nam toen het woord
en zei: "Sire, sommige mensen worden vermoord
anderen komen per ongeluk om
maar de meeste sterven van ouderdom"
De koning zei kribbig: "Ja dat wist ik al lang
maar wat is de Dood? Waarom ben ik zo bang?"
De knapste geleerde toen: "Mag ik soms even
misschien moet U, Sire, met de Dood leren leven"
De koning sprong op, z'n woede was groot
en hij schreeuwde: "Ik eis een antwoord, wat is de Dood?"
Toen sprak een geleerde met veel fantasie:
"Zal ik eens vertellen Sire hoe ik dat nu zie
De Dood komt je halen, de Dood raakt je aan
dus de Dood moet in levende lijve bestaan
We moeten hem vangen, dan zijn we eraf
Leve het leven, weg met het graf"
"Ach de Dood" zei de knapste "is niet te verslaan
want als je hem beetpakt, dan ga je eraan"
Toen kreeg de koning een schitterend plan
Hij zei: "Ik ken een stokoude, doodzieke man
Hij heeft, schat ik, nog maar een uurtje te gaan
dus de Dood komt hem halen, de Dood komt eraan!
We bouwen een glazen kooi om zijn bed
en de deur wordt uitnodigend open gezet
Is de Dood eenmaal binnen op weg naar zijn prooi
dan sluiten we snel de deur van de kooi"
Aldus werd besloten, men ging aan de slag
En de Dood werd gevangen nog diezelfde dag
Somber en treurig zat hij achter het glas
alsof hij een levend museumstuk was
Nog nooit was het volk zo gelukkig geweest
Jaren en jaren vierde men feest
Maar op den duur ging het feesten vervelen
en ging men gevaarlijke spelletjes spelen
Men sprong van torens, in diepe ravijnen
men stoeide met leeuwen en met wilde zwijnen
men dronk liters en liters vergiftigde wijn
en voerde wat oorlog, gewoon voor de gein
En niemand ging dood, geen mens ging verloren
Maar er werden wel steeds meer babies geboren
Het werd als maar drukker, men kreeg het benauwd
Er werden zelfs mensen de zee in gedouwd
En 100 jaar later was de lol ervan af
en ging men weer verlangen naar de rust van het graf
De koning dacht: "Goed, ik ben niet meer bang
maar ik vind alles zo saai en ik regeer al zo lang"
Opnieuw riep hij toen de geleerden bijeen
en zei: "Wat een ellende, waar moet dat heen?"
De knapste geleerde, inmiddels zo'n drie eeuwen oud
zei: "Bevrijdt toch de Dood, want zo gaat het fout"
Maar de jongste geleerde zei: "Ja, maar wie laat hem los?
Wie de deur opendoet is als eerste de klos"
De koning stond op en zei theatraal:
"Laat mij het maar doen, gegroet allemaal
Mijn angst voor de Dood is nu wel genezen
ik heb, geloof ik, meer van het eeuwige leven te vrezen"
Hij schreed naar de kooi, machtig en groot
en stierf in de armen van de gretige Dood
"Leve de Dood", riep het volk dolgelukkig
en ze leefden nog lang en stierven gelukkig.
quote:Mooi verhaal man, hoe kom je daar aan?
Op maandag 19 januari 2004 13:17 schreef Riedel1 het volgende:
Er was eens een koning machtig en groot....... riep het volk dolgelukkig
en ze leefden nog lang en stierven gelukkig.
quote:Vermakelijk stukje
Op maandag 19 januari 2004 13:17 schreef Riedel1 het volgende:
Er was eens een koning machtig en groot,
die had slechts een vijand en dat was de Dood
Waarom moest de Dood toch zijn leven bederven
Waarom was hij zo bang, zo bang om te stervenDe koning ontbood toen al zijn geleerden,
die te paard en per koets aan het hof arriveerden
"Morgen, geleerden" zei de koning beleefd
"Ik zit met een vraag waar niemand antwoord op heeft"De jongste geleerden, een ijdele snaak
riep: "Vraagt U maar sire, vraagt U maar raak
Wilt U soms weten hoeveel sterren er zijn?
Of hoe zwaar al het zand weegt van de grote woestijn?
Of hoe de belasting massaal wordt ontdoken?
Of hoe.." maar toen werd hij abrupt onderbroken
"Welnee" zei de koning een tikje afwezig
"Waarom gaan we dood?, kijk dat houdt mij bezig"
Niet een der geleerden had zo'n vraag verwacht
"Al sla je me dood" zei de jongste heel zachtDe oudste geleerde nam toen het woord
en zei: "Sire, sommige mensen worden vermoord
anderen komen per ongeluk om
maar de meeste sterven van ouderdom"
De koning zei kribbig: "Ja dat wist ik al lang
maar wat is de Dood? Waarom ben ik zo bang?"De knapste geleerde toen: "Mag ik soms even
misschien moet U, Sire, met de Dood leren leven"
De koning sprong op, z'n woede was groot
en hij schreeuwde: "Ik eis een antwoord, wat is de Dood?"Toen sprak een geleerde met veel fantasie:
"Zal ik eens vertellen Sire hoe ik dat nu zie
De Dood komt je halen, de Dood raakt je aan
dus de Dood moet in levende lijve bestaan
We moeten hem vangen, dan zijn we eraf
Leve het leven, weg met het graf"
"Ach de Dood" zei de knapste "is niet te verslaan
want als je hem beetpakt, dan ga je eraan"Toen kreeg de koning een schitterend plan
Hij zei: "Ik ken een stokoude, doodzieke man
Hij heeft, schat ik, nog maar een uurtje te gaan
dus de Dood komt hem halen, de Dood komt eraan!We bouwen een glazen kooi om zijn bed
en de deur wordt uitnodigend open gezet
Is de Dood eenmaal binnen op weg naar zijn prooi
dan sluiten we snel de deur van de kooi"Aldus werd besloten, men ging aan de slag
En de Dood werd gevangen nog diezelfde dag
Somber en treurig zat hij achter het glas
alsof hij een levend museumstuk was
Nog nooit was het volk zo gelukkig geweest
Jaren en jaren vierde men feestMaar op den duur ging het feesten vervelen
en ging men gevaarlijke spelletjes spelen
Men sprong van torens, in diepe ravijnen
men stoeide met leeuwen en met wilde zwijnen
men dronk liters en liters vergiftigde wijn
en voerde wat oorlog, gewoon voor de geinEn niemand ging dood, geen mens ging verloren
Maar er werden wel steeds meer babies geboren
Het werd als maar drukker, men kreeg het benauwd
Er werden zelfs mensen de zee in gedouwd
En 100 jaar later was de lol ervan af
en ging men weer verlangen naar de rust van het grafDe koning dacht: "Goed, ik ben niet meer bang
maar ik vind alles zo saai en ik regeer al zo lang"
Opnieuw riep hij toen de geleerden bijeen
en zei: "Wat een ellende, waar moet dat heen?"
De knapste geleerde, inmiddels zo'n drie eeuwen oud
zei: "Bevrijdt toch de Dood, want zo gaat het fout"
Maar de jongste geleerde zei: "Ja, maar wie laat hem los?
Wie de deur opendoet is als eerste de klos"De koning stond op en zei theatraal:
"Laat mij het maar doen, gegroet allemaal
Mijn angst voor de Dood is nu wel genezen
ik heb, geloof ik, meer van het eeuwige leven te vrezen"
Hij schreed naar de kooi, machtig en groot
en stierf in de armen van de gretige Dood
"Leve de Dood", riep het volk dolgelukkig
en ze leefden nog lang en stierven gelukkig.
Erg cool. Alleen jammer genoeg iets te oppervlakkig.
Hij denkt of dacht ook vaak aan de dood. En komt met deze simpele maar mooie antwoorden en verhalen.
Knappe schrijvers die Harrie Jekkers & Koos Meinderts 
De vriend van mijn beste vriendin is een paar weken geleden plotseling overleden, en hoewel ik er verder best redelijk mee om kan gaan, merk ik wel dat ik 's nachts een beetje bang ben. Bang dat andere dierbaren komen te overlijden, of dat ik zelf doodga. Ik heb wel iets rustgevends gekocht bij de drogist (Valdisper Nacht), maar heb dat nog maar 2 keer geprobeerd. Misschien is dat een idee?
Ik heb een september een hele goede vriendin verloren, auto-ongeluk... zij zat achterin, ze was samen met een ander meisje de enige die letsel hadden, van 5 inzittenden... waarom zij ?? waarom nou niet de bestuurder ?? Zal ik haar ooit nog spreken ?? Ja, in me dromen heb ik met haar gesproken, het was net echt.. maar dat was het niet...
Dood is een vervelende ervaring voor de nabestaanden...
Zij was de eerste die overleed waar ik een houden-van-relatie mee had... ik kan het nog steeds niet accepteren... maar ik weet wel dat als ze het ongeluk overleefd had, dat ze een kasplantje geweest was.. en volgens haar ouders, heeft ze zelf gekozen om te sterven..en is ze opgehouden met vechten voor het leven....
Haar dood heeft overigens een 4-tal levens gered + 1 van de inzittende die ze beschermde door over hem heen te gaan liggen....
En ik hoop dat dat nog wel even zo blijft, ik denk echt dat ik doordraai als een van hen wat overkomt.
quote:Idem hier. Niemand die me dierbaar is is nog overleden. Ik denk er wel vaak over na, hoe het zou zijn als morgen m'n pa overlijd bijvoorbeeld. Ik kan me er nauwelijks een voorstelling bij maken.
Op maandag 19 januari 2004 22:44 schreef baziz het volgende:
Ik heb veel kut shit in mijn leven mee gemaakt, maar ik heb nog nooit iemand dierbaars verloren. Mijn vader, mijn broertje en mijn (ex) vriendin leven allemaal nog.En ik hoop dat dat nog wel even zo blijft, ik denk echt dat ik doordraai als een van hen wat overkomt.
Ik kan daar zo triest van worden, dan ga ik helemaal na zitten denken hoe het is als ze er niet meer zouden zijn, en dan kan ik daar een hele nacht van wakker liggen.. echt niet leuk is dat!
once you die, you know... and i'm very curious
en ik heb het gevoel dat er niets is om bang van te zijn
-We're consumers. We are by-products of a lifestyle obsession.
-Cure me... of my ridiculous obsession for Love.
quote:Dat heb ik dus ook...
Op zaterdag 24 januari 2004 11:36 schreef justagirl19 het volgende:
Ik denk wel eens aan de dood, maar dan niet de dood van mezelf, maar die van mijn ouders..
Ik kan daar zo triest van worden, dan ga ik helemaal na zitten denken hoe het is als ze er niet meer zouden zijn, en dan kan ik daar een hele nacht van wakker liggen.. echt niet leuk is dat!
quote:wtf!
Op zaterdag 17 januari 2004 20:15 schreef baziz het volgende:
Ik denk vaak als ik net op m'n bed lig 's nachts aan de dood.
Dat ik dus op een dag dood ga en dus niet meer wakker word, ik ben hier ook gewoon echt bang voor.
Ik heb het door de jaren heen altijd wel gehad dat ik er aan dacht, maar de laatste +/- 2 maanden begind het echt erg te worden. Ik denk er gewoon elke dag aan en dan wordt ik ook gewoon echt naar, als ik voor dat ik naar bed ga een joint rook, dan is het vaak minder, maar toch heb ik het nog steeds.
heb echt precies hetzelfde. Voor ik ga slapen. Echt te naar dat je strax er gewoon niet meer bent. wat mij soms een relaxed gevoel geeft is dat iedereen dood gaat, je bent in ieder geval niet de enige. Maar echt superherkenbaar dit verhaal.
quote:Hey , ik heb het ook hoor dat ik er vaak aan denk , en ik maak mezelf er helemaal gek mee , alleen de gedachtes al maken me bang....
Op zaterdag 17 januari 2004 20:15 schreef baziz het volgende:
Ik denk vaak als ik net op m'n bed lig 's nachts aan de dood.
Dat ik dus op een dag dood ga en dus niet meer wakker word, ik ben hier ook gewoon echt bang voor.
Ik heb het door de jaren heen altijd wel gehad dat ik er aan dacht, maar de laatste +/- 2 maanden begind het echt erg te worden. Ik denk er gewoon elke dag aan en dan wordt ik ook gewoon echt naar, als ik voor dat ik naar bed ga een joint rook, dan is het vaak minder, maar toch heb ik het nog steeds.
En ik heb het echt iedere dag.... gewoon niet leuk meer...
quote:Ik heb vroeger daar ook veel over nagedacht, (wie niet?) , maar vond rust in het bewust worden van de nutteloosheid van deze overpeinzingen. Rationalisme leidt niet alleen tot depressiviteit maar ook tot verlichting
Op zaterdag 17 januari 2004 20:15 schreef baziz het volgende:
Ik denk vaak als ik net op m'n bed lig 's nachts aan de dood.
Dat ik dus op een dag dood ga en dus niet meer wakker word, ik ben hier ook gewoon echt bang voor.
Ik heb het door de jaren heen altijd wel gehad dat ik er aan dacht, maar de laatste +/- 2 maanden begind het echt erg te worden. Ik denk er gewoon elke dag aan en dan wordt ik ook gewoon echt naar, als ik voor dat ik naar bed ga een joint rook, dan is het vaak minder, maar toch heb ik het nog steeds.
Vraag is natuurlijk eeuwenoud, men denkt aan Buddha of Sokrates (de eerste ging niet nader op die vragen in en de tweede was van mening dat je niet bang moet zijn voor iets wat je niet t weet), verstandige jongens
Je bent dan meer met de dood bezig omdat, als je jong bent, je leven net pas begint. Je ontdekt allemaal leuke dingen, je leert leuke dingen.
En bovenal .. je bent steeds meer aan het los laten ( ouders )
Dingen die je eigenlijk niet had willen missen .... en WIE weet wat je zou moeten missen als je op "dit" moment dood zou gaan?
Ik denk dat dat de grootste angst is voornamelijk voor jongeren.
Ik ben nu wat ouder waardoor het allemaal wat meer overdacht is. Naarmate je ouder wordt heb je al wat dierbare mensen in je omgeving verloren. En heb je zelfs misschien, van dichtbij meegemaakt hoe het is om iemand te zien sterven. Dat scheelt al!
Dan ... wil ik niet zeggen dat je uitgeleerd bent ofzo .....
Maar je leert andere dingen in het leven.
Je schaaft bij of moet iets veranderen. Je eigen "IK" ontdekken is wat minder nodig dan wanneer je in the twentys bent.
Ik denk dat dat de rede is waarom veel 'jonge' mensen bang zijn voor de dood.
Ik ben nu 22. Toen ik 17 was, dacht ik er vaak over na, maar het werd minder naarmate de jaren verstreken.
Misschien als ik 30 ben denk ik er vrijwel niet meer over.
We zullen zien.
Echter, als je veel hebt dat je nu leuk vind, wordt je bang.
Ik vind geen moer leuk nu........naja........bijna niets, dus van mij mag het snel gebeuren........echter, als het straks weer leuk wordt, dan is dat gelijk weg......vast wel.
Dus........het moraal:
geen idee
*Takes care of his men, and women.
Ik ben niet echt in een bui om het nu allemaal wat nader toe te lichten misschien kom ik wanneer ik in een bui ben wel weer even terug. Ik wou in iedergeval jou even laten weten dat er meerderen zijn die dit hebben en dat het niet de overhand moet gaan nemen want dan wordt je gek, het belast je ontzettend. Hoe je het moet verdrijven is een vraag waar ik, jammer genoeg, nog een antwqoord op heb gevonden, want hoe stop je iets in jouw gedachten wanneer die gedachten door alle blokkades heen stormen?? Wanneer je altijd hebt nagedacht over het leven, de doelen van het leven en de mysterieuze waas rond de dood?Wanneer ik het antwoord weet zal ik het jou vertellen. Tot die tijd: sterkte!Want ik weet hoe vermoeiend/beangstigend etc. het kan zijn.
[Dit bericht is gewijzigd door Noorderlicht op 25-01-2004 21:10]
Knappe tegenstelling is de rest ook niet eigenlijk tegengesteld?
Ik niet!
) niks meer van merkt, dus je mist ook niks meer.maargoed als je echt minder bang voor de dood wil zijn moet je een religie gaan aanhangen
And when the leaves fall the land looks more human
it's got me questioning the essence of my farm boy blues
hence, I never wore the fashions of the know-what-I'm-doin'
En ergens is het ook wel spannend om te ontdekken wat er nu echt na dood is. Tenzij er niets is natuurlijk, dan is het saai.
Ik sta in niemands sig ;(
quote:Op zondag 25 januari 2004 04:47 schreef Aureliano het volgende:
[..]
Ik heb vroeger daar ook veel over nagedacht, (wie niet?) , maar vond rust in het bewust worden van de nutteloosheid van deze overpeinzingen. Rationalisme leidt niet alleen tot depressiviteit maar ook tot verlichting Vraag is natuurlijk eeuwenoud, men denkt aan Buddha of Sokrates (de eerste ging niet nader op die vragen in en de tweede was van mening dat je niet bang moet zijn voor iets wat je niet t weet), verstandige jongens
Vraag is natuurlijk eeuwenoud, men denkt aan Buddha of Sokrates (de eerste ging niet nader op die vragen in en de tweede was van mening dat je niet bang moet zijn voor iets wat je niet t weet), verstandige jongens 
Same here. Dat is een wijze mening van Socrates trouwens, .quote:Op zondag 25 januari 2004 20:11 schreef Lisariya het volgende:
Ja daar kan ik me wel in vinden.
Ik ben nu 22. Toen ik 17 was, dacht ik er vaak over na, maar het werd minder naarmate de jaren verstreken.
.
Je hebt er last van: Dus actie ondernemen . Je betaald niet voor niks ziektekostenverzekeringen! En het is echt niet zo eng om naar een psycholoog te gaan.quote:Op zaterdag 17 januari 2004 20:39 schreef baziz het volgende:
Ik heb het er ook met m'n (ex) vriendin over gehad en ik heb besloten dat ik nog een tijdje aankijk. Als ik er echt nog een tijd "last" van blijf hebben dan denk ik idd dat een bezoekje aan de dokter verstandig is.
Ik kan me er gewoon niet bij neerleggen dat mensen dood gaan.
. Je betaald niet voor niks ziektekostenverzekeringen! En het is echt niet zo eng om naar een psycholoog te gaan. Ook ik heb nog nooi dichtbijt iemand verloren aan de dood..ondanks dat ik een enorme familie heb..ze worden allemaal 90+ :S.
Ik weet echter wel dat toen een jong ratje van mij overleed in mijn handen ik daadwerkelijk dagen kapot ben geweest. Op dat moment zelf voelde ik me ellendiger dan ik me ooit heb gevoeld..en ik heb me wel eens ietwat onprettig gevoeld.
Dus ik hoed me voor het overlijden van mensen die dicht bij me staan..voor mijn eigen dood heb ik weinig vrees. Bill Hicks zei ooit:"It's just a ride..." en zo voel ik dat ook. Ashes to ashes...dust to dust..wat dat betreft kan het je ook gerust stellen. It's just a ride...geen moetens, gewoon lekker leven en leuke dingen doen.
Ik heb precies hetzelfdequote:Op zaterdag 17 januari 2004 20:22 schreef baziz het volgende:
Ik vind de gedachte dat je dood gaat gewoon gruwelijk, je merkt het zelf als het gebeurd waarschijnlijk niet eens, maar ik wil het gewoon niet.
Ik ben niet bang om onder een auto te komen ofzo en ik ga ook niet super voorzichtig lopen doen in leef gewoon zoals ik altijd leef.
Ik denk dat ik ook totaal instort als bijv. mijn pa er aan gaat.
Idd heb weleens angstaanvallen in bed bv dan denk ik morgen of overmorgen wordt ik dood gevonden en dan is mn leven voorbij. Over een paar jaar zo goed als vergeten! Ook omdat ik nog zoveel dingen wil meemaken ben ik bang om vroeg tidjig te overlijden...juist nu ik gezonder leef, waar ik vroeger nogal roekeloos was met drank en drugs bv, ben ik banger voor de dood of een erge ziekte ofzo...quote:Op zondag 25 januari 2004 19:10 schreef Pearly het volgende:
Ik denk dat bovenstaande ook meer typerend voor jongeren is ....
Je bent dan meer met de dood bezig omdat, als je jong bent, je leven net pas begint. Je ontdekt allemaal leuke dingen, je leert leuke dingen.
En bovenal .. je bent steeds meer aan het los laten ( ouders )
Dingen die je eigenlijk niet had willen missen .... en WIE weet wat je zou moeten missen als je op "dit" moment dood zou gaan?
Ik denk dat dat de grootste angst is voornamelijk voor jongeren.
Het enige dat ik erg zou vinden is dat ik jong zou sterven, aangezien ik toch nog veel wil meemaken en wil ervaren.
voor de rest gaat die dagelijks verlammende angst voor de dood op een gegeven moment over. tuurlijk zijn mensen bang voor de dood, maar op een gegeven moment stopt het met het domineren van je dagelijkse leven en schiet het er every now and then weer ff in je hoofd.
Dat is het 'm juist. Er is niets, althans denk ik. De wereld gaat gewoon door zonder jou, miljoenen jaren tot in de eeuwigheid. Nooit meer zal je iets waarnemen of bestaan.. *ril*. Geen fijne gedachte toch? Ik heb besloten er niet meer over na te denken, want anders wordt ik echt gek. Ik zie het dus als dat citaat van socrates of als slapen zonder te dromen. Mja.. ik ben gewoon bang dat er uiteindelijk niets meer is.quote:Op zaterdag 17 januari 2004 20:17 schreef Kaensterle het volgende:
Socrates zei zoiets als: herinner je je vóór je leven enig lijden? Nee, want toen bestond je niet. Dus waarom ga je ervanuit dat er ná je leven wel lijden is?
Nee ik ben niet bang voor de dood, dan ben je gewoon weg, punt. Wel ben ik bang om op een pijnlijke manier dood te gaan.
Nou al die duizenden boeken hierover zeggen dat er wel degelijk iets is dus...quote:Op donderdag 15 november 2007 18:31 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Dat is het 'm juist. Er is niets, althans denk ik. De wereld gaat gewoon door zonder jou, miljoenen jaren tot in de eeuwigheid. Nooit meer zal je iets waarnemen of bestaan.. *ril*. Geen fijne gedachte toch? Ik heb besloten er niet meer over na te denken, want anders wordt ik echt gek. Ik zie het dus als dat citaat van socrates of als slapen zonder te dromen. Mja.. ik ben gewoon bang dat er uiteindelijk niets meer is.
en het schijnt duizenden malen mooier te zijn om te sterven dan om geboren te worden!
Ooit gelezen in een spiri boek...nou laten we het hopen, helaas in ons land praten weinig mensen over de dood, ik denk dat dat ook angsten oproept...het wordt doodgezwegen en dat is niet goed
Hmmm, dat er duizenden boeken over geschreven maakt het nog niet waar. In natuurkundige zin is er natuurlijk iets na de dood, flauw ja.quote:Op donderdag 15 november 2007 18:46 schreef zhe-devilll het volgende:
[..]
Nou al die duizenden boeken hierover zeggen dat er wel degelijk iets is dus...
en het schijnt duizenden malen mooier te zijn om te sterven dan om geboren te worden!
Ooit gelezen in een spiri boek...nou laten we het hopen, helaas in ons land praten weinig mensen over de dood, ik denk dat dat ook angsten oproept...het wordt doodgezwegen en dat is niet goed
In psychologische zin, is een leven na de dood van levensbelang. Zonder leven na de dood, is het leven zinloos.
Of dit nou betekent dat er iets is na de dood weet ik niet. Ook niet dat er niets is na de dood.
quote:Op donderdag 15 november 2007 18:46 schreef zhe-devilll het volgende:
[..]
Nou al die duizenden boeken hierover zeggen dat er wel degelijk iets is dus...
en het schijnt duizenden malen mooier te zijn om te sterven dan om geboren te worden!
Ooit gelezen in een spiri boek...nou laten we het hopen, helaas in ons land praten weinig mensen over de dood, ik denk dat dat ook angsten oproept...het wordt doodgezwegen en dat is niet goed
Nee, dankje, ik geloof niet in die onzin.
Soms wilde ik dat ik het kon, maar helaas. Of doiel je niet op de hemel etc..? Uiteindelijk zal men toch niet weten hoe het is om dood te zijn/gaan. Want die personen kunnen het immers niet navertellen. Dus echt zeker weten hoe het voelt, zal je nooit. Althans, vanuit mijn oogpunt. 
Ja, dat heb ik ook gehoord. Wel apart, inderdaad.quote:Op donderdag 15 november 2007 20:00 schreef releaze het volgende:
Als je dood gaat dan komt er een stof in je hersenen vrij waardoor je gaat trippen. DMT heet het geloof ik. Die stof komt ook vrij als je geboren wordt overigens. Men vraagt zich nogsteeds af waarom deze stof vrijkomt. Waarom die altered state of mind?
Harrie Jekkers "He op de dag, van mijn begrafenis..
Als het gat, gegraven is.
Wil ik liever geen bezoek aan huis
Blijf die dag, maar lekker thuis.
Maar kom maar langs,
kom maar langs,
kom maar langs, nu ik nog leef.
Op mijn grafsteen, hé aan het eind
In mijn advertentie, zwart omlijnd
Wil ik geen woorden, als diergeliefd
geen innig bemind, ik wil geen rust in vrede.
Op m'n lint, hé noem me lief
nu ik nog leef, noem me lief,
nu ik nog leef.
Want nu ik nog leef, laat nu de glazen zingen
tot ze barsten, in duizend scherven van geluk
Nu ik nog leef, laat me nu m'n liedje zingen
want nu ik nog leef, wil ik sterven van geluk... "
Ik heb er ook wel eens last van. Maar dan niet 'als ik nou eens dood zou gaan', maar meer voor m'n vriend, m'n familie. Als m'n vriend later is zonder te bellen, dan kan ik helemaal in de stress raken. Er zou maar wat gebeurd kunnen zijn. Of stel je voor dat er iets met mijn ouders gebeurt, of mijn zusje..
Over het algemeen zet ik me er overheen, maar kan soms ook een flinke jankbui hebben op het moment dat ik het voor mezelf al zo echt heb gemaakt dat 'er wel iets mis moet zijn' als iemand te laat is of wat dan ook...
Maar probeer er niet aan te denken. Iedereen gaat dood. De een vroeg, de ander laat, maar geniet van het leven, en laat het niet verpesten door de gedachte aan de dood
Nou er zijn heel veel mensen die een bijna dood ervaring hebben meegemaakt, men noemt dit in wetenschappelijke termen, een stofje die dat op zou roepen...vreemde hieraan is.quote:Op vrijdag 16 november 2007 15:04 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Nee, dankje, ik geloof niet in die onzin.
Dat men aan de andere kant van deze aardbol, dus in die zogeheten hemel,
ALLEEN MAAR OVERLEDENEN ONTMOET
Die dan zeggen dat diegene die een bde ervaring heeft nog een tijdje naar de aarde moet om bepaalde lessen te leren...
en ja natuurlijk doet dat stofje in de hersenen dat allemaal!
Nog sterker, men ontmoet er ook mensen waarvan men niet eens wist dat ze al overleden waren zelfs!
Dus diegene die een bde meemaakte, ziet dus overleden mensen aan de andere kant van het leven, geen levenden, bedoel dan zou je nog kunnen denken dat het een bad trip is oid..of een fantasie opgeroepen door dat stofje dat vrij komt volgens de wetenschap, maar dat is dus niet zo!
Mensen met een bde horen alles wat artsen zeggen tijdens een operatie bv, ze zweven dan buiten hun lichaam, ja zegt die wetenschap dat komt ook door bepaalde stofjes, maar er zijn mensen die nog nooit gezien hebben, en dan ineens wel alles kunnen zien, of horen, en er zijn er die diagnoses stellen omdat ze wat verder van hun lichaam vandaan waren en een eindje verderop in het ziekenhuis iemand meemaakten die ziek was, en als de persoon dan weer bijkomt uit zijn bde verteld diegene dat aan de artsen en het blijkt nog te kloppen ook...
Als je dood bent, ben je dood. Dan is er niks meer om spijt van te hebben. Als je dood bent, kun je geen spijt hebben dat je zo kort hebt geleefd of dat je dit of dat niet hebt gedaan.
Dood zijn lijkt me heerlijk
Lekker lang slapen
Je bent bang om al die dingen kwijt te raken die je nu leuk vind, maar die vind je over een tijd ook niet meer leuk. Je had vroeger toch ook dingen die je toen leuk vond en nu niet meer leuk vindt, bijvoorbeeld in waterplassen springen, zandkastelen bouwen ofzo, daar vind je nu waarschijnlijk ook niks meer aan, die dingen die je nu leuk vind, ga je later ook niet meer leuk vinden, je vind weer andere dingen die je leuk gaat vinden, en op een gegeven moment ben je een oud mannetje, heb je veel geliefden verloren en heb je eigenlijk niet veel meer om voor te leven, en dan kan je in vrede doodgaan, leef je leven gewoon nu lekker, want als het je tijd is heb je er waarschijnlijk wel vrede mee.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 24-11-2007 01:09:36 ]
Sommigen vinden het leven te gruwelijk. Komt omdat het niet zo gaat als zij het willen.quote:Op zaterdag 17 januari 2004 20:22 schreef baziz het volgende:
Ik vind de gedachte dat je dood gaat gewoon gruwelijk
Je hebt niks te willen hierin, net zoals je niets te wilen had dat je "opeens ging leven". Je bent een sterfelijk zelfbewust wezen.quote:Je merkt het zelf als het gebeurd waarschijnlijk niet eens, maar ik wil het gewoon niet.
Da's heel normaal.quote:Ik ben niet bang om onder een auto te komen ofzo en ik ga ook niet super voorzichtig lopen doen in leef gewoon zoals ik altijd leef.
Ik denk dat ik ook totaal instort als bijv. mijn pa er aan gaat.
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
|
|
