Out of my way, I'm coming through
Maar heb 't gelukkig nooit gedaan, zat toen gewoon ff in een donkere periode zeg maar, maar daar ben ik nu weer uit
quote:dat vind ik eerder een eng idee, dat we de macht hebben om onszelf en anderen het leven te ontnemen
Op dinsdag 30 december 2003 22:16 schreef Argento het volgende:
We hebben allemaal wel ns de -min of meer bevrijdende- gedachte gehad dat we het in onze macht hebben om aan alles een einde te maken. Het uitvoeren van die gedachte is echter alweer ontelbare stappen verder en daar zal ik -zoals het er nu naar uitziet- wel nooit aan toekomen.
Achteraf vind ik het ontzettend stom, zelfmoord is echt de easy way out en dat is me te makkelijk.
quote:Dat kan, maar je hebt die macht nu eenmaal.
Op dinsdag 30 december 2003 22:17 schreef rijkie_v het volgende:[..]
dat vind ik eerder een eng idee, dat we de macht hebben om onszelf en anderen het leven te ontnemen
Use it wisely 
quote:
Op dinsdag 30 december 2003 22:15 schreef Kaps00ny het volgende:
ja. wel eens aan gedacht
Eigenlijk is elke prijs die in het voetbal gewonnen wordt terug te leiden naar het Ajax-DNA
Uiteindelijk toch beseft dat het leven veel meer te bieden heeft dan *dit* en teruggevochten en... overwonnen
En ik ben er nog altijd trots op
Vooral in onze puberjaren.
Maar gelukkig blijft het bij de meeste alleen maar bij denken!
maar ik vind het in ieder geval een bevrijdende gedachte dat je er inderdaad altijd een eind aan kan maken, als het te zwaar wordt... Ik zou alleen niet weten hoe , ik zie me niet uit een venster springen of me voor een trein werpen. Pillen ... maar daar geraak je zo maar niet aan
ik ben er sowieso niet toe in staat, denk ik , ik ben te nieuwsgierig naar wat nog komen moet
*drukt Sharkdoggie stevig tegen haar boezum aan en kroelt een beetje in zijn haren*
Wel eens geprobeerd.. ook.
voor ik preken krijg over hoe stom dat is, het is jaren geleden dat ik daar serieus over gedacht heb..
Anyway, mijn jeugd was niet zo vrolijk, aardige ouders ja, iets te hoog iq, mijzelf leren schrijven op de kleuterschool waardoor ik er niet echt bij paste. Echt niet is een betere omschrijving. Thuis een broertje met ADHD dat slaan en schoppen een bijzonder grappige manier vond om de tijd door te brengen. Ik was ouder, dus het was altijd mijn schuld.
Anyway, jaar of 6 op school begonnen kinderen ook door te krijgen dat schoppen wel erg grappig was, dus ik eigenlijk altijd te laat op school om mensen te ontwijken.
Toen een jaar of 9, op weg van school naar huis. Een jongen die ik toen nog niet eens kende. Had gehoord van z'n vriendjes dat het leuk was mij te schoppen... Daarna nog met een mes mijn rug behandeld ook...
Toen had ik het wel gehad. Ik had gelezen dat er botulisme in het slootwater zat en dat je daarom dus niet mocht zwemmen in meertjes enzo aangezien eenden er dood van gingen zou ik dat ook wel doen.. Ik heb vervolgens weken lang elke dag slootwater gedronken in de hoop daaraan dood te gaan. Maar nee.
You make me sick, because I adore you so...
Ik besefte de ernst van mijn kater, toen de poes stampend de kamer binnen kwam.
Nu ik me heel kut voel denk ik er wel weer aan, hoe het zou zijn enzo. Maar ik weet 100% zeker dat ik het nooit zou doen. Dat wil ik m'n familie echt niet aan doen.
[Dit bericht is gewijzigd door MoeSha op 30-12-2003 23:46]
[Dit bericht is gewijzigd door weirdone op 30-12-2003 23:46]
dan ga je nadenken wat je allemaal nog eventuuel
kan gaan beleven en zal missen en dan slaat de bui weer om
quote:Wat een domme opmerking weer...daarom zijn al deze mensen nu ook dood, ipv dat ze posten he?
Op dinsdag 30 december 2003 22:18 schreef Mini_rulez het volgende:
zelfmoord is echt de easy way out en dat is me te makkelijk.
Bah, kan zo kwaad worden om dooddoeners als deze..
Ontopic, Ja, heb er wel aan gedacht, tot op heden niet gedaan.
Dr zijn nog wel leuke dingen om voor te leven hoor.
quote:
Op dinsdag 30 december 2003 22:13 schreef rijkie_v het volgende:
of heb je het bijna gepleegd? heb er wel aan gedacht maar.... daar ben ik te sissy voor
quote:Houden zo
Op woensdag 31 december 2003 00:06 schreef Toebroodjie het volgende:
Vaak genoeg, toen ik een jaar of 19/20 was. Het leven is me te waardevol nu.
Veel mensne schijnen rond hun 18/19 levensjaar een downperiode vol stres en depressies te hebben en is dit een vrij normaal verschijnsel en gedachte
quote:idem
Op woensdag 31 december 2003 01:40 schreef Kluupkluup het volgende:
Aan gedacht in die zin dat ik dan fantaseerde hoe er op m'n dood gereageert zou worden, dus hoeft niet perse zelfmoord te zijn.
There are no set territories and no rules of engagement.
quote:O Lord
Op dinsdag 30 december 2003 22:13 schreef rijkie_v het volgende:
of heb je het bijna gepleegd? heb er wel aan gedacht maar.... daar ben ik te sissy voor
bij het lezen van dit soort volstrekt nutteloze topics hoop ik toch van harte dat je nog voor klokslag 00 uur van deze 31ste december echt zelfmoord pleegt! Anders sturen we even een links radicale mileau actiegroep op je af.
Wil je je vege lijf redden, bedenk dan: de kogel komt van LINKS! 
quote:Dus omdat jij je nu even niet kunt inleven in iemand anders moeten ze maar de kogel krijgen?
Op woensdag 31 december 2003 01:42 schreef WilliamStam het volgende:[..]
O Lord
bij het lezen van dit soort volstrekt nutteloze topics hoop ik toch van harte dat je nog voor klokslag 00 uur van deze 31ste december echt zelfmoord pleegt! Anders sturen we even een links radicale milieu actiegroep op je af.
Wil je je vage lijf redden, bedenk dan: de kogel komt van LINKS!
quote:Mensen die zelfmoord plegen zijn LAFBEKKEN!
Op woensdag 31 december 2003 01:43 schreef NiGhTsPiRiT666 het volgende:[..]
Dus omdat jij je nu even niet kunt inleven in iemand anders moeten ze maar de kogel krijgen?
Maja er zijn ook ergere vormen, zoals er toch meer aandenken (serieuzer), of zelfs pogingen die (mis)lukken.
Zelf heb ik dit jaar een wat ergere vorm gehad en voor wel eens een vluchtige gedachte
quote:jup, maar die hoef je de kogel niet meer te geven
Op woensdag 31 december 2003 01:44 schreef LegerDesGeils het volgende:[..]
Mensen die zelfmoord plegen zijn LAFBEKKEN!
quote:Mensen die serieus een zelfmoordpoging overwegen zijn zodanig in de war dat laf zijn geen rol speelt in de meeste gevallen
Op woensdag 31 december 2003 01:44 schreef LegerDesGeils het volgende:[..]
Mensen die zelfmoord plegen zijn LAFBEKKEN!
quote:
Op woensdag 31 december 2003 01:45 schreef NiGhTsPiRiT666 het volgende:[..]
jup, maar die hoef je de kogel niet meer te geven
quote:Overwegen... Dat is iets anders dan ook daadwerkelijk doen. Ga de kennis tussen overwegen en daadwerkelijk maar eerst eens opdoen.
Op woensdag 31 december 2003 01:46 schreef Kapmes het volgende:[..]
Mensen die serieus een zelfmoordpoging overwegen zijn zodanig in de war dat laf zijn geen rol speelt in de meeste gevallen
quote:Ik heb het overigens weleens gedacht. Meer in de zin van... nu weet ik waarom sommige mensen die zich zo voelen zelfmoord plegen.
Op woensdag 31 december 2003 02:03 schreef Panzer het volgende:[..]
Overwegen... Dat is iets anders dan ook daadwerkelijk doen. Ga de kennis tussen overwegen en daadwerkelijk maar eerst eens opdoen.
Zelf ben ik er te nuchter voor denk ik.
quote:Te nuchter is idd het juiste woord ja. Als je even nagaat en even serieus nadenkt over hoe het zal zijn als je leven NU ophoudt en afgezien daarvan, probeer het maar eens...Mensen die zichzelf daadwerkelijk van het leven beroven verkeren vaak in een situatie van pschychoses waar ze zelf al niet meer de onderscheid kunnen maken tussen werkelijkheid en niet.
Op woensdag 31 december 2003 02:05 schreef NiGhTsPiRiT666 het volgende:[..]
Ik heb het overigens weleens gedacht. Meer in de zin van... nu weet ik waarom sommige mensen die zich zo voelen zelfmoord plegen.
Zelf ben ik er te nuchter voor denk ik.
quote:Of niet goed relatieveren. Ze zien meestal niet de mogelijkheden die ze nog WEL hebben, alles is negatief.
Op woensdag 31 december 2003 02:15 schreef Toebroodjie het volgende:[..]
Te nuchter is idd het juiste woord ja. Als je even nagaat en even serieus nadenkt over hoe het zal zijn als je leven NU ophoudt en afgezien daarvan, probeer het maar eens...Mensen die zichzelf daadwerkelijk van het leven beroven verkeren vaak in een situatie van pschychoses waar ze zelf al niet meer de onderscheid kunnen maken tussen werkelijkheid en niet.
quote:Dat is nu een pscychose.
Op woensdag 31 december 2003 02:17 schreef NiGhTsPiRiT666 het volgende:[..]
Of niet goed relatieveren. Ze zien meestal niet de mogelijkheden die ze nog WEL hebben, alles is negatief.
quote:oops
Op woensdag 31 december 2003 02:18 schreef Toebroodjie het volgende:[..]
Dat is nu een pscychose.
ik =
Mijn welgemeende excuses!
quote:Ik neem aan dat je m`n voorgaande post al begreep?
Op woensdag 31 december 2003 02:21 schreef NiGhTsPiRiT666 het volgende:[..]
oops
ik =Mijn welgemeende excuses!
quote:Ja, nu wel. Beetje traag van begrip vandaag
Op woensdag 31 december 2003 02:23 schreef Toebroodjie het volgende:[..]
Ik neem aan dat je m`n voorgaande post al begreep?
quote:nee nooit gedacht aan zelfmoord omdat ik van mijn familie en vrienden hou.
Op dinsdag 30 december 2003 22:13 schreef rijkie_v het volgende:
of heb je het bijna gepleegd? heb er wel aan gedacht maar.... daar ben ik te sissy voor
Verder ken ik via via een aantal mensen die zelfmoord hebben gepleegd, maar van 1 persoon kan ik het nogsteeds niet begrijpen.
Maar van mensen die niet helemaal gezond zijn, bijvoorbeeld zwaar gehandicapte mensen, mensen die helemaal verlamd zijn enzo, daarvan begrijp ik wel dat ze zelfmoord plegen, of euthenasie doen (of hoe je het ook spelt).
Of mensen plegen zelfmoord in een opwelling en als ze meer levens zouden hebben dan zouden ze spijt hebben achteraf.
of mensen plegen zelfmoord, van die mensen die te weinig met andere praten over hun gevoel enzo, van die mensen die alles opkroppen.
Het probleem is dat je de nabestaanden met iets vreselijks opzadelt. Iedereen overweegt het wel eens, denk ik. Ikzelf ook. Mijn vrouw is ziek en d'r levensverwachting is bepaald niet best. Dat geeft te denken, nietwaar ?
Maar ja, de kinderen he....
Als wij die niet hadden denk ik serieus dat ik niet veel later dan zij zou gaan.
Helaas zijn er verantwoordelijkheden waarvan je moreel niet het recht heb je af te keren. Opgroeiende kinderen is de voornaamste daarvan. Nu ben ik bepaald niet neurotisch of depressief, maar tóch heb ik er wel serieus over nagedacht.
Ik denk dat je derhalve niet alle suïdale mensen het etiket neuroot op mag plakken.
Dat die parasiteert op de samenleving in zijn geheel, moet natuurlijk verzwegen worden.
quote:nee kerel ik ben een vechter ik ga door tot het bittere eind1
Op woensdag 31 december 2003 02:29 schreef Mr-Mackey het volgende:
Zelfmoord kan wel degelijk een optie zijn.
Het probleem is dat je de nabestaanden met iets vreselijks opzadelt. Iedereen overweegt het wel eens, denk ik. Ikzelf ook. Mijn vrouw is ziek en d'r levensverwachting is bepaald niet best. Dat geeft te denken, nietwaar ?Maar ja, de kinderen he....
Als wij die niet hadden denk ik serieus dat ik niet veel later dan zij zou gaan.
Helaas zijn er verantwoordelijkheden waarvan je moreel niet het recht heb je af te keren. Opgroeiende kinderen is de voornaamste daarvan. Nu ben ik bepaald niet neurotisch of depressief, maar tóch heb ik er wel serieus over nagedacht.
Ik denk dat je derhalve niet alle suïdale mensen het etiket neuroot op mag plakken.
quote:...en andere zorgen ervoor dat het einde wat sneller komt.
Op woensdag 31 december 2003 02:34 schreef JohnDope het volgende:[..]
nee kerel ik ben een vechter ik ga door tot het bittere eind1
quote:hoe bedoel je dit?
Op woensdag 31 december 2003 02:35 schreef NiGhTsPiRiT666 het volgende:[..]
...en andere zorgen ervoor dat het einde wat sneller komt.
quote:Denk 't niet. Iedereen heeft een trigger, alleen ligt die bij de ene wat verder dan bij de ander.
Op woensdag 31 december 2003 02:34 schreef JohnDope het volgende:[..]
nee kerel ik ben een vechter ik ga door tot het bittere eind1
Dat die parasiteert op de samenleving in zijn geheel, moet natuurlijk verzwegen worden.
quote:Ik bedoelde ipv sneller -> eerder.
Op woensdag 31 december 2003 02:35 schreef JohnDope het volgende:[..]
hoe bedoel je dit?
Iedereen gaat door tot het einde (doh), alleen sommigen maken er zelf een einde aan, de meesten wachten wel tot hun tijd komt.
maar als je er dan verder over denkt wil je het ook weer niet.. kwil altijd gewoon van me problemen afzijn :/
Je moet het gewoon niet doen.
je hebt een probleem die je meemaakt, en je denkt dan dat dat je enigste oplossing is. Je gaat je afvragen wat je nog aan je leven hebd, en gaat bij al je vrienden wel een negatief beeld vormen, 'aan hem heb ik toch niks' , "hij vind me vast niet heel erg aardig" etc.
Kortom, je denkt alleen nog maar negatief over jezelf.
Als de problemen eenmaal weg zijn, of verminderd, ga je weer hoop zien. je komt op feesten, en gaat er bij denken; "Dat is leuk dat ik dit feest meemaak, stel je voor dat ik zelfmoord had gepleegd". Of misschien krijg je wel een vriendin, dan ga je je dat ook zeker afvragen.
Kortom, je kan in zo'n situatie gewoon proberen zoveel mogelijk op te lossen.
''Het ligt eraan van welke flat je het bekijkt..''
Fabeltjeskrant = l33t
maar dan ga je denken.. je familie/vrienden.. de lol, en natuurlijk
de toekomst.. en dan geef ik ´t wel op..
maar zou ik niets/niemand meer hebben, geef ik ´t voor mezelf op..
dan zoek ik wel een hoog gebouw en dan vliegen.. want ´t vliegen is
geen probleem.. maar het landen...
ik nog hardstikke veel te doen enzo
quote:18/19?
Op woensdag 31 december 2003 01:37 schreef Kapmes het volgende:Veel mensne schijnen rond hun 18/19 levensjaar een downperiode vol stres en depressies te hebben en is dit een vrij normaal verschijnsel en gedachte
Toen had ik het gelukkig wel weer achter de rug, bij mij was het meer 14/15.
Ik ben blij dat ik het zo heb aangepakt. Ik vind het leven heel waardevol, zelfs op momenten dat alles tegen zit (al zie ik dat niet in op dat moment). Ik heb toendertijd met mezelf 'afgesproken' dat ik niet op dat moment er een eind aan zou maken. Dat kan namelijk altijd nog en ik heb ondertussen dus kracht gevonden om terug te vechten en er iets van proberen te maken. Ik heb min of meer een datum met mezelf afgesproken. Als ik dan nog zo ongelukkig zou zijn, kan ik altijd nog voor mezelf maatregelen nemen. Maar het nieuwe jaar geeft me ongetwijfeld nieuwe kansen en ik denk er ook een stuk minder aan. Ik heb geen skelet van glas en kan me dus stoten aan het leven. En als ik de tegenslagen overwin kan ik er alleen maar sterker van worden.
Ik kan het iedereen aanraden om over zichzelf te schrijven. Niet alleen de leuke dingen, vooral juist de verkeerde dingen. Daar leer je weer van.
quote:Ik denk het ook...
Op zaterdag 3 januari 2004 12:40 schreef Riann het volgende:
ik denk dat meer dan de helft van de mensen er wel eens aangedacht hebben. Zeker in de puberteit als je niet tevreden bent met jezelf enzo.
Ik heb ook het gevoel dat ik nu meer "leef" en doe alleen maar dingen die ik leuk vind/de moeite waard vind.
is echt heel moeilijk om uit te leggen wat ik toen voelde maar ik leef gelukkig nog.
quote:goed gesproken
Op dinsdag 30 december 2003 22:16 schreef Argento het volgende:
We hebben allemaal wel ns de -min of meer bevrijdende- gedachte gehad dat we het in onze macht hebben om aan alles een einde te maken. Het uitvoeren van die gedachte is echter alweer ontelbare stappen verder en daar zal ik -zoals het er nu naar uitziet- wel nooit aan toekomen.
quote:vind ik ook
Op zaterdag 3 januari 2004 18:50 schreef DonStefano het volgende:[..]
goed gesproken
Good ol' Buck : http://youtube.com/watch?v=VmxXIS2ot8w <- Fun
N.W.O : http://www.youtube.com/watch?v=WOeCpMwZo6o <- Pol
Als ik ga denken hoeveel mensen mij ECHT zullen gaan missen zou dat er niet veel zijn. tuurlijk zullen ze in het begin rouwen, maar na een paar maanden is het alsof je nooit geleefd hebt...
En ik besef me net dat 1 persoon mijn hele id in 1x kan laten omslaan. Tis alleen dat diegene mij kennelijk te minderwaardig vind om eerlijk tegen te staan, laat staan een romance. Maar ik leef met de dag en ik zoek elke dag een reden om verder te hakkelen met mun leven.
Wie van jullie heeft wel eens gedacht dat je eigen leven een grapje was van God ofzo... Dat jij op de wereld bent gezet zodat anderen beter over zichzelf kunnen voelen. En dat jij degene bent die gebruikt zodat een ander die wel populair / knap / rijk / whatever er beter van wordt ?
I wonder...
善夢非夢也
美女非女也
你非夢也
quote:je haalt de woorden uit mijn mond..
Op zaterdag 3 januari 2004 23:43 schreef Chello200 het volgende:
Ik heb er ook wel een paar x eraan gedacht. Nu nog eigenlijk... Want als ik heel hard nadenk heb ik maar 1 reden om het niet te doen. Mun moeder heeft afgelopen jaar al heel wat te verwerken gehad en ik zou dr dit niet willen aan doen.
Als ik ga denken hoeveel mensen mij ECHT zullen gaan missen zou dat er niet veel zijn. tuurlijk zullen ze in het begin rouwen, maar na een paar maanden is het alsof je nooit geleefd hebt...En ik besef me net dat 1 persoon mijn hele id in 1x kan laten omslaan. Tis alleen dat diegene mij kennelijk te minderwaardig vind om eerlijk tegen te staan, laat staan een romance. Maar ik leef met de dag en ik zoek elke dag een reden om verder te hakkelen met mun leven.
Wie van jullie heeft wel eens gedacht dat je eigen leven een grapje was van God ofzo... Dat jij op de wereld bent gezet zodat anderen beter over zichzelf kunnen voelen. En dat jij degene bent die gebruikt zodat een ander die wel populair / knap / rijk / whatever er beter van wordt ?
I wonder...
Maar heb het nu voor mezelf uit gesteld voor een aantal jaar. Ik wil nu gewoon proberen ein-de-lijk m'n leven weer eens op de rails te krijgen. Als dat niet lukt, kan ik er over een paar jaar altijd nog een einde aan maken...
En natuurlijk kan ik het blijven uitstellen, net zolang tot ik al aan een natuurlijke dood overlijd. Maar ik denk niet dat ik het op deze manier zo lang vol zou houden..
Never to part, baby of mine ©Dumbo
While we try to teach our children all about life, our children teach us what life is all about.
) een plek geworden die me angst inboezemd (ik weet wat ik er kan doen) maar tegelijkertijd ook 'rustgevend'; ik weet dat als ik echt geen enkele andere uitweg meer zie, er daar nog wel één is.
In mijn leven zeg te weinig nee tegen mensen en word daardoor veel "gebruikt". verder is m'n relatie met m'n ouders gewoon slecht en veel vrienden heb ik ook niet. ik ben nu ook heel erg verliefd op iemand die me nie wil en me nu begint te negeren dus dat maakt het er helemaal niet makkelijker op...
En heb gekke dingen mee gemaakt. MAar altijd met het idee. Dat ik nooit iemand het plezier zal geven om me zelf kapot te maken. Maar juist te laten zien dat ik sterker ben dan wel probleem dan ook.
Never underestimate the power of stupid people in a large group
Op die manier kan ik problemen beter opvangen.
Voor veel mensen is kapitalisme een drijfveer om te leven, bijvoorbeeld een eigen huis of een auto.
Mij interesseert dat eigenlijk totaal niks, daarom vind ik het leven op zich niet zo interessant.
Het is meer dat ik voor mijn ouders en vrienden leef, omdat hun dat graag willen.
Nu ben ik zeer blij dat ik het toen niet gedaan heb...
reden: Problemen thuis.
de eerste keer was dat ik dacht dat ik een vatzig dik wijf was, met tieten tot op m'n navel ongeveer, ik droeg strakje broeken, zodat al het vet lekker opgeklonterd zat, ik wilde toen echt zelfmoord plegen, maar kwam er gelukkig nog net op tijd achter dat het maar een droom was, en kreeg spontaan medelijden met alle vieze vatzige dikke wijven die op deze planeet rond waggelen en stampen..
de tweede keer was dat ik dacht, dat ik een middeleeuwsche moraalridder op een bakfiets was! Ik struinde rond in een kelt (schotse rok) en had van die stekels op m'n hoofd die gemaakt waren van schoensmeer en groene zeep en behangplaksel, ik stonk heel erg, en had me eigen helemaal behangen en beprikt met moeren, schroeven, spijkers en kettingen..
Ook deze keer werd ik net wakker en kwam tot de realiteit voor ik de trieste, niet te rechte daad had kunnen verrichten...
Gelukkig ben ik geen vatzig rond tarrelend wijf en ook geen domme bakfietser uit de renaissance..
want dan was wereldbevolking - 1
quote:Hmmm Same Here
Op zondag 4 januari 2004 14:07 schreef ikkuh24 het volgende:
Weleens?? Maak daar maar elke dag van....het ene moment wil ik alles doen om te blijven leven, er echt voor vechten en op het andere moment wil ik er zo snel mogelijk uitstappen. Heb het ook een keer geprobeerd, maar ik kan het gewoon niet. Het klinkt voor de meesten van jullie vast en zeker heel gek, maar sindsdien heb ik een soort 'respect' gekregen voor mensen die het wel kunnen; ik weet wat er op zo'n moment door je heen gaat, hoe moeilijk het is en wat er allemaal moet gebeuren voor je zover komt, wat je allemaal mee hebt moeten maken. Voor mijzelf is de plek waar ik het geprobeerd hebt (voor mij DE brug
ik d8 nog zo van hmmm zelfmoord........
ennu toen moet ik geloof ik alweer denken aan iets wat ik nog ging doen afwassen ofzo....
jammergenoeg ooit zo diep in de put gezeten dat ik het overwogen heb. Mijn begrafenis tot in de puntjes voorbereid, afscheidsbrieven geschreven, etc.
tot aan hier kan ik me dr bij aan sluiten..
..ik moet er nog boven op kome, maar ik ben nu wel zo ver dat ik niet meer dood wil en zelfmoord wil plegen..
..het zit me nog wel es tegen, maar daar zet ik me nu over heen.. loop bij psygoloog.. en dat slaat tot nu toe goed aan..
hope dat het zo door gaat en nergens last meer van heb.. niet meer elke dag chagerijnig.. (nu ook nie meer.. maar wel zo ongeveer..)
You've just moved up a notch,
you're at notch one now.
Maar..
Ik heb het nooit ook maar een beetje overwogen.
quote:Ja maar dat was toen ik op discovery een programma er over zag...en dan was het meer uit semi-wetenschappelijke interesse.
Op dinsdag 30 december 2003 22:13 schreef rijkie_v het volgende:
of heb je het bijna gepleegd? heb er wel aan gedacht maar.... daar ben ik te sissy voor
Maar om het zelf te doen, neuh niet echt...ik moet nog veel teveel doen om vroegtijdig mijn plekje op die wolk te nemen....
quote:
Op dinsdag 30 december 2003 22:17 schreef Salmonella het volgende:
Ja best wel eens aan gedacht, ook wel in serieuze maten.
Maar heb 't gelukkig nooit gedaan, zat toen gewoon ff in een donkere periode zeg maar, maar daar ben ik nu weer uit
In mijn verdere jeugd ben ik me niet veel gelukkiger gaan voelen, in de pubertijd is het alleen maar slechter geworden en ben ik behoorlijk heftige depressies beland waarin zelfmoord de enige oplossing leek. Ik heb er veel aan gedacht, verschillende plannen uitgewerkt, een paar keer op het randje gebalanceerd maar uiteindelijk (gelukkig) nooit die laatste definitieve stap gezet.
Toen ik op kamers ging op m'n 19e ging het wat beter en heb ik de optie zelfmoord naar achteren geschoven. Het bleef meer troef die ik achter de hand hield voor als het echt niet meer ging.
Nadat ik definitief het huis uit ben gegaan ben ik me pas echt goed gaan voelen en heb voor het eerst van m'n leven ervaren hoe het is om je gelukkig te voelen en zo te genieten van het leven dat ik juist bang werd om te sterven.
Heel soms ben ik verdrietig over het feit dat m'n jeugd zo moeilijk is geweest maar ik probeer er niet te lang bij stil te staan. Ik leef nu en ik ben blij dat ik leef.
Maar ben te laf.. Althans ik vind het laf..
Try to be a rainbow in someone's cloud.
quote:So say the happy few....
Op dinsdag 6 januari 2004 12:29 schreef The_Flying_Dutchman het volgende:
Zelfmoord is pas laf.
Ik heb er vaak genoeg over nagedacht, wetende dat ik het nooit zou durven. Toen alles maar afgeschoven op puberteit, dat was een goede zet omdat het nu al stukken beter gaat
|
|
