OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Hoi Caroline, hoe is het nu met je? Waar heb je voor gekozen?
Ik hoop voor je dat het inmiddels achter de rug is.
Ik hoop voor je dat het inmiddels achter de rug is.
Over je vragen: ik heb het vruchtje door de WC gespoeld. Voelde geen behoefte om het te begraven, had ook niet echt het idee dat het een kindje was. Het was toch nog wel erg abstract, had ook nog geen echo gehad.
Mijn omgeving heeft eigenlijk alleen maar goed gereageerd, geen dooddoeners gehoord. Ik ben soms wel verbaasd geweest over mijn eigen reactie. Af en toe overviel het verdriet me op momenten dat ik het zelf niet verwachtte. De laatste keer was, echt heel stom, toen Kim van Kooten dat gouden kalf won en zei dat ze zwanger was. Ik was gelijk in tranen....
Als positieve noot: inmiddels ben ik weer zwanger (2 maanden na de miskraam), dus misschien klopt die stelling dat je eerder zwanger wordt na een MK toch..... 
quote:Dat had ik toen ik hoorde dat Laurentrien (nee, geen typfout) weer zwanger was. Ik had net gemerkt dat ik een MK kreeg en ik was de vorige keer ook tegelijk met haar zwanger.
Op donderdag 30 oktober 2003 22:13 schreef Xeliana het volgende:
Hoi Caroline, hoe is het nu met je?
Af en toe overviel het verdriet me op momenten dat ik het zelf niet verwachtte. De laatste keer was, echt heel stom, toen Kim van Kooten dat gouden kalf won en zei dat ze zwanger was. Ik was gelijk in tranen....
Tranen met tuiten....
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
quote:Eigenlijk best wel, de "het is beter zo" en "je bent nog jong genoeg" og meer jaren tussen de kindjes hebben zitten is beter" hebben we flink vaak gehoord. Daarnaast hadden wij het nadeel dat veel mensen op de hoogte waren van de zwangerschap, donderdgas was de miskraam geconstateerd en ons dochtertje was zaterdags jarig, om de stemming niet op de miskraam te "gooien" hadden we het niemand verder verteld op schoonmoeder lief na dat we bezig waren met een miskraam. Dus op de verjaardag zelf continu vragen over de zwangerschap etc etc (we hebben het niet lang volgehouden, s'avonds is het alsnog verteld, maar goed ook, want het ging compleet mis, hevig bloedverlies etc etc en 24 uur later lag ik in het ziekenhuis.
Op zondag 26 oktober 2003 01:57 schreef Caroline38 het volgende:
de reakties van jullie omgeving, had je veel steun aan je man/vriend, kreeg je vaak "dooddoeners" te horen.
quote:hier wel als ik dat zou willen en er zijn misschien nog wel wat inetvrienden die het ook niet erg vinden, maar familie niet echt, die vinden dat het leven doorgaat en ondanks dat de uitgerekende datum in zicht is moet ik het achter melaten, aldus
Kon je ook later nog je verhaal aan mensen kwijt, of was het niet meer bespreekbaar?
quote:Lang, ben erg lang boos geweest en nu de datum nadert weer verdreitig. Heb mijn zinnen nu ook gezet op een nieuwe zwangerschap en hoop echt dat het me lukt met een positieve test in mijn handen te staan op de uitgerekende datum. Het lijkt me zo eng gevoel dan helemaal niets te hebben, leeg te zijn. Kadootjes die we al hadden gekregen aan truitjes, zwembroekjes (ze gingen uit van een knul) en andere verhaaltjes. Mensen die omtrendt mijn datum zijn uitgerekend die vertellen hoe de zwangerschap gaat is ook nog steeds k*t
Hoe lang duurde je verdriet, wat voor dingen maakten je extra verdrietig?
quote:we hebben geen echo meegekregen naar huis, dus konden het niet laten zien.
Wilde je de echo aan mensen laten zien en wilden die mensen het laten zien?
quote:heb dus een spoedcurretage gehad dus kon niets begraven, wel hebben we vergeetmenietjes uitgezaaid.
Heb je het vruchtje begraven?
Mijn verhaal:
Ik had met 8 weken en 2 dagen een termijn echo en daar zagen we heel dapper een klein hartje kloppen.
Een week later voelde ik `s ochtends ineens lichte wee-achtige krampen. Omdat het na een paar uurtjes weer ophield besteedde ik er verder geen aandacht aan. `s Avonds op de wc zag ik dat ik was bloed verloor en op dat moment besefte ik dat het einde oefening was.
De volgende dag heb ik de verloskundige gebeld en ik kon `s middags meteen terecht voor een echo.
Daar werden onze bange vermoedens bevestigd, er was geen hartactiviteit meer te zien.
Ik wachtte een week af of het misschien spontaan los zou komen maar dat viel me geestelijk te zwaar. Ik wilde verder, weer zwanger worden en weer vrolijk zijn.
UIteindelijk ben ik gecuretteerd, een ingreep die me lichamelijk erg is meegevallen.
De geestelijke nasleep heeft veel langer geduurd, ook nog omdat mijn cyclus daarna stil kwam te liggen en de dokter me niet wilde helpen omdat ik nog álle tijd had omdat ik nog zo jong was.
Ik wilde niet wachten maar zwanger zijn en en niet te groot leeftijdsverschil hebben tussen onze kindjes. Ik ben toen zelf op een gegeven moment naar de gynaecoloog gestapt die me een kuur primolut gaf om weer een bloeding te krijgen en daarna clomid om een eisprong te krijgen.
In onze familie ben ik op erg veel onbegrip gestuit, mijn broers snapten niet dat ik mu druk maakte om zo`n koffieboon en mijn moeder kwam met verhalen over haar zus die met 5 maanden zwangerschap haar kind verloor en dat dat veel erger was. Ik heb mijn familie dan ook een half jaar niet meer willen zien.
Uiteindelijk was ik 5 maanden later weer zwanger en nu is Tom geboren en alweer 4 maanden oud.
Als herinnering aan Jack zoals we het babietje hadden genoemd heb ik een hangertje aan mijn armband hangen; twee voetjes met de grootte van de voetjes van een ongeboren kindje van 10 weken.
Ik had met 8 weken en 2 dagen een termijn echo en daar zagen we heel dapper een klein hartje kloppen.
Een week later voelde ik `s ochtends ineens lichte wee-achtige krampen. Omdat het na een paar uurtjes weer ophield besteedde ik er verder geen aandacht aan. `s Avonds op de wc zag ik dat ik was bloed verloor en op dat moment besefte ik dat het einde oefening was.
De volgende dag heb ik de verloskundige gebeld en ik kon `s middags meteen terecht voor een echo.
Daar werden onze bange vermoedens bevestigd, er was geen hartactiviteit meer te zien.
Ik wachtte een week af of het misschien spontaan los zou komen maar dat viel me geestelijk te zwaar. Ik wilde verder, weer zwanger worden en weer vrolijk zijn.
UIteindelijk ben ik gecuretteerd, een ingreep die me lichamelijk erg is meegevallen.
De geestelijke nasleep heeft veel langer geduurd, ook nog omdat mijn cyclus daarna stil kwam te liggen en de dokter me niet wilde helpen omdat ik nog álle tijd had omdat ik nog zo jong was.
Ik wilde niet wachten maar zwanger zijn en en niet te groot leeftijdsverschil hebben tussen onze kindjes. Ik ben toen zelf op een gegeven moment naar de gynaecoloog gestapt die me een kuur primolut gaf om weer een bloeding te krijgen en daarna clomid om een eisprong te krijgen.
In onze familie ben ik op erg veel onbegrip gestuit, mijn broers snapten niet dat ik mu druk maakte om zo`n koffieboon en mijn moeder kwam met verhalen over haar zus die met 5 maanden zwangerschap haar kind verloor en dat dat veel erger was. Ik heb mijn familie dan ook een half jaar niet meer willen zien.
Uiteindelijk was ik 5 maanden later weer zwanger en nu is Tom geboren en alweer 4 maanden oud.
Als herinnering aan Jack zoals we het babietje hadden genoemd heb ik een hangertje aan mijn armband hangen; twee voetjes met de grootte van de voetjes van een ongeboren kindje van 10 weken.
Als een vlindertje zo klein
groeide jij in mij
Nu ben jij
het vlindertje
van mijn gedachten
Veel sterkte met het meemaken van je miskraam of je beslissing om tot curettage over te gaan en de verwerking van dit alles 
Aan de manier waarop zij op haar bezem zat, zag ik dat ik met een nymfomane heks te maken had.
quote:Hier moet ik zelfs al steeds bij stil staan. Mijn zusje was 28 december uitgerekend, en bij haar is het met 8-9 weken misgegaan. Althans, toen werd het geconstateerd, maar het bleek dat het vruchtje al met minder dan 6 weken was gestopt met ontwikkelen.
Op vrijdag 31 oktober 2003 09:55 schreef Knorretje het volgende:...die vinden dat het leven doorgaat en ondanks dat de uitgerekende datum in zicht is moet ik het achter melaten, aldus
Lang, ben erg lang boos geweest en nu de datum nadert weer verdreitig.
In ieder geval, ik moet dus ook steeds denken aan 28 December. Ik weet niet hoe mijn zusje er over denkt, maar als ik er al steeds aan moet denken, dan moet dat voor jullie (degenen die het persoonlijk meegemaakt hebben) nog veel erger zijn.
***
Ik was net 8 weken zwanger toen ik op 28 april 2002 ben gaan bloeden. De volgende dag is er een echo gemaakt en gecontateerd dat er een 2 vruchtzakjes waren waarvan er 1 geen teken van leven had. Helaas heb ik 2 weken daarna een miskraam gehad. Daar lag het in de toilet, vruchtzakje nog rond, ik geloofde het niet, het zag eruit alsof er een foutje was gemaakt, dit zakje zag er zo goed uit die moest weer terug... Ik heb veel verdriet gehad en moet nog steeds huilen als ik er aan terug denk, ook al ben ik nu gezegend met een prachtige dochter. Nog steeds dnek ik dat Jadey een broertje heeft die op haar past. Waarom ik denk dat het een broertje is weet ik niet, dat voelt gewoon zo. Ik was 12 december 2002 uitgerekend, op 6 december wist ik dat ik zwanger was van Jadey. Daardoor beleefde ik de 12e gelukkig minder verdrietig! Ik heb het vruchte ook doorgespoelt, het heeft er wel een uurtje gelegen, ik wist niet wat ik er mee aan moest en heb er lang naar gekeken. Echt bizar om zoiets mee te maken!
Hoi,
Wat lief dat jullie zo geïnteresseerd zijn! Hier dan de update, het is een ongelooflijk verhaal geworden.
Gevoelsmatig wilde ik gewoon afwachten, maar daar er een familielid van me op sterven lag in het buitenland heb ik op een gegeven moment toch een (spoed)afspraak gemaakt voor curettage. Tegen mijn gevoel in, maar ik wilde absoluut niet naar het buitenland met de kans op een miskraam daar.
Dinsdag zou ik voor curettage gaan, maar zondag overleed het familielid al en de begrafenis is in die landen de volgende dag, dus maandag. Zwaar wikken en wegen zondag en toch vertrokken. Miskraam begon meteen na de begrafenis maandag en zette flink door in vliegtuig terug. Uiteindelijk een loodzware nacht gehad met weeën, veel bloedverlies, met spoed naar ziekenhuis.
Gelukkig was ik dus net op tijd terug in Nederland. En geen curettage nodig gehad, moeder natuur heeft het gered, maar ternauwernood ...
Voel me nu slap (lichamelijk) en leeg en soms ineens heel verdrietig.
Het is ook iets wat je moet verwerken, het zien van zo'n klein mensje, 3 cm groot, maar alles erop en eraan, ik kon de vingertjes tellen.
Dan is het ineens veel meer je kindje dan vóór het eruit kwam.
Het is nu voor onderzoek bij de patholoog, maar ik kan het eind deze week ophalen en ga het dan begraven.
En ik was dus zwanger van een donor en heb de miskraam dus alleen gedaan. Voelde aan de ene kant goed, aan de andere kant realiseer je je dan wel dat een relatie toch wel erg fijn zou zijn. Gewoon een lieve, warme arm om je heen.
Groeten,
Caroline
Pfoe, Caroline, da's niet mis. Eerst al het nieuws dat je het kindje gaat verliezen, dan een begrafenis erbij en dan de uiteindelijke miskraam.
En idd heel vervelend dat je het dan in je eentje doet.
Hoe is het dan met het homostel waarmee jij co-ouderschap wil gaan doen? Is toch wel anders, maar ik neem aan dat zij ook verdrietig waren.
En idd heel vervelend dat je het dan in je eentje doet.
Hoe is het dan met het homostel waarmee jij co-ouderschap wil gaan doen? Is toch wel anders, maar ik neem aan dat zij ook verdrietig waren.
***
Caroline38, wat een toestand. Het lijkt me vreselijk om in het vliegtuig een miskraam te krijgen en dan ook nog na een begrafenis. Ook bij jou trouwens het verhaal van pjin en veel bloedverlies, merk ik. Dat is dus volgens mij veel meer de regel dan het geruststellende 'flinke menstruatie' dat je verteld wordt.
Ik hoop dat je lichamelijk snel weer opknapt en heel veel sterkte met de verdere verwerking.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Gecondoleerd Caroline!
Hier een hele dikke digitale knuffel meis!
Hier een hele dikke digitale knuffel meis!
Wat een toestand zeg, en dan ook nog eens allemaal tegelijk.
Toch denk dat het prettiger is dat je kindje spontaan is gekomen, dan dat het met curretage wordt weggehaald, voor de verwerking lijkt me dat fijner.
Ik hoop voor je dat er een oorzaak gevonden kan worden, maar waarschijnlijk is er niet veel te achterhalen, hou daar maar rekening mee.
Heel veel sterkte ermee!
Het voelt goed hè?
A je to!
A je to!
een vriendin van mij verteld net dat ze dr vruchtje van 6,5 week gaat verliezen, dat hebben ze na de echo verteld, dat proces is nu aan de gang. in hoeverre is een vrucht van 6,5 week iets? ik probeer dr te steunen maar omdat ik er geen ervaring mee heb vraag ik me wel af wat ik voor dr kan betekenen... ze vindt het heel erg en ik ben dr voor dr als een vriendin maar toch hoor je dit ook vaker toch? het lijkt wel of het heel veel voorkomt, wat het voor haar overigens niet dragelijker maakt aangezien ze al een tijd een kinderwens heeft...
week 6
is ongeveer 5 mm groot.
Deze week kan je het echt zeker weten, je bent zwanger. Je baby ziet er nu uit als een piepklein oortje, en het hoofdje, nek, ogen en oren zijn al gevormd. De ogen hebben zelfs al een lens. De oogleden ontwikkelen zich pas later. De hersenen zijn al weer iets verder ontwikkeld. Je baby heeft al een bloedsomloop. Ook is er al een begin gemaakt in de ontwikkeling van de organen als de nieren, lever en maagdarmsysteem. In deze week begint het hartje van jouw kindje te kloppen. Met een inwendige echo is het vaak in dit stadium al waar te nemen. Het hartje van jouw kindje klopt erg snel en op de echo ziet het eruit als een soort knipperlichtje. Hoewel je baby nog geen echt gezicht heeft, heeft hij al wel een nek, een hersenmassa en een soort bobbelig hoofd. De vorming van het hoofd wordt snel gevolgd door de ontwikkeling van buik en borstholten. Er komt een begin van de armen, het lijken in het begin net peddels, zonder vingertjes. Misschien heb je al last van ochtendmisselijkheid, of andere zwangerschapstekenen. Vanaf deze week kan je ook meedoen met Moeders voor Moeders. In jouw urine zit in de eerste maanden van de zwangerschap een hormoon waarvan medicijnen gemaakt kunnen worden, die andere vrouwen kunnen helpen ook zwager te worden. Voor plassen hoef je waarschijnlijk in deze periode niet veel moeite te doen. Je baarmoeder groeit nog steeds in je bekken, en oefent zo druk uit op jouw blaas.
Week 7
Je baby is ongeveer 1 cm groot.
Je baby begint zich al te vormen naar een mensje, het heeft al duidelijk armpjes en beentjes, en is zo groot als de nagel van je pink. De armen en benen ontwikkelen zich in deze periode zeer snel. De armen iets sneller dan de benen. Dit blijft na de geboorte ook zo, je kindje kan sneller dingen vastpakken dan lopen. Het staartje is verdwenen. De ruggenwervel heeft 32 tot 34 wervels gevormd. Het skelet is nog niet verbeend, het is dus nog heel zacht. Het hartje is nu helemaal af, en het belangrijkste het klopt al. Het hartje bestaat uit één holte met vier kamers. Het is al sterk genoeg om bloedcellen door het lijfje te pompen. De uitlopers van de zenuwcellen beginnen contact met elkaar te maken. Per minuut worden er zo?n 100.000 nieuwe zenuwcellen aangemaakt. Nog voor de geboorte worden dat er 100 miljard. Ook de hersenen functioneren al. De lippen, neusvleugels en tong zijn ook al gevormd. Het is zelfs al duidelijk waar de tanden zullen komen. Er zijn al echte tandenstompjes aanwezig. De lever maakt bloedcellen aan. Belangrijk is ook dat de hersencellen nu contact met elkaar beginnen te maken. Vanaf week zeven wordt het embryo foetus genoemd. Hoewel het hoofdje er nog wat bobbelig uitziet en in een wat eigenaardige hoek op het lijf staat, het ligt voorover op de borst, krijgt het toch al een menselijke vorm. De hormonen kunnen jouw lichaam aardig dol maken. Misschien ben je heel erg misselijk, en ook wisselt je stemming misschien vaak van blij naar verdrietig. Misschien merk je wel dat je onder invloed van de hormonen ook sterker ruikt. De hormonen kunnen er ook voor zorgen dat in de eerste maanden van de zwangerschap je meer last hebt van acne. Na de derde maand is dit veelal ook verdwenen, en zal je er misschien beter uit zien dan ooit. Deze hormonen heb je toch nodig om te zorgen dat alle goede stoffen bij jouw kindje terechtkomen. Bij de meeste vrouwen is de ergste misselijkheid na de eerste drie maanden verdwenen.
bron: babybrabbel
is ongeveer 5 mm groot.
Deze week kan je het echt zeker weten, je bent zwanger. Je baby ziet er nu uit als een piepklein oortje, en het hoofdje, nek, ogen en oren zijn al gevormd. De ogen hebben zelfs al een lens. De oogleden ontwikkelen zich pas later. De hersenen zijn al weer iets verder ontwikkeld. Je baby heeft al een bloedsomloop. Ook is er al een begin gemaakt in de ontwikkeling van de organen als de nieren, lever en maagdarmsysteem. In deze week begint het hartje van jouw kindje te kloppen. Met een inwendige echo is het vaak in dit stadium al waar te nemen. Het hartje van jouw kindje klopt erg snel en op de echo ziet het eruit als een soort knipperlichtje. Hoewel je baby nog geen echt gezicht heeft, heeft hij al wel een nek, een hersenmassa en een soort bobbelig hoofd. De vorming van het hoofd wordt snel gevolgd door de ontwikkeling van buik en borstholten. Er komt een begin van de armen, het lijken in het begin net peddels, zonder vingertjes. Misschien heb je al last van ochtendmisselijkheid, of andere zwangerschapstekenen. Vanaf deze week kan je ook meedoen met Moeders voor Moeders. In jouw urine zit in de eerste maanden van de zwangerschap een hormoon waarvan medicijnen gemaakt kunnen worden, die andere vrouwen kunnen helpen ook zwager te worden. Voor plassen hoef je waarschijnlijk in deze periode niet veel moeite te doen. Je baarmoeder groeit nog steeds in je bekken, en oefent zo druk uit op jouw blaas.
Week 7
Je baby is ongeveer 1 cm groot.
Je baby begint zich al te vormen naar een mensje, het heeft al duidelijk armpjes en beentjes, en is zo groot als de nagel van je pink. De armen en benen ontwikkelen zich in deze periode zeer snel. De armen iets sneller dan de benen. Dit blijft na de geboorte ook zo, je kindje kan sneller dingen vastpakken dan lopen. Het staartje is verdwenen. De ruggenwervel heeft 32 tot 34 wervels gevormd. Het skelet is nog niet verbeend, het is dus nog heel zacht. Het hartje is nu helemaal af, en het belangrijkste het klopt al. Het hartje bestaat uit één holte met vier kamers. Het is al sterk genoeg om bloedcellen door het lijfje te pompen. De uitlopers van de zenuwcellen beginnen contact met elkaar te maken. Per minuut worden er zo?n 100.000 nieuwe zenuwcellen aangemaakt. Nog voor de geboorte worden dat er 100 miljard. Ook de hersenen functioneren al. De lippen, neusvleugels en tong zijn ook al gevormd. Het is zelfs al duidelijk waar de tanden zullen komen. Er zijn al echte tandenstompjes aanwezig. De lever maakt bloedcellen aan. Belangrijk is ook dat de hersencellen nu contact met elkaar beginnen te maken. Vanaf week zeven wordt het embryo foetus genoemd. Hoewel het hoofdje er nog wat bobbelig uitziet en in een wat eigenaardige hoek op het lijf staat, het ligt voorover op de borst, krijgt het toch al een menselijke vorm. De hormonen kunnen jouw lichaam aardig dol maken. Misschien ben je heel erg misselijk, en ook wisselt je stemming misschien vaak van blij naar verdrietig. Misschien merk je wel dat je onder invloed van de hormonen ook sterker ruikt. De hormonen kunnen er ook voor zorgen dat in de eerste maanden van de zwangerschap je meer last hebt van acne. Na de derde maand is dit veelal ook verdwenen, en zal je er misschien beter uit zien dan ooit. Deze hormonen heb je toch nodig om te zorgen dat alle goede stoffen bij jouw kindje terechtkomen. Bij de meeste vrouwen is de ergste misselijkheid na de eerste drie maanden verdwenen.
bron: babybrabbel
oef, hier ben ik wel even stil van dat het al ver ontwikkelt is... jee... in welke week komen gemiddeld de meeste miskramen voor dan? ik zie het na het lezen van dit bericht niet meer zo als het verliezen van een vrucht maar toch wel echt als een miskraam... wat erg voor mijn vriendin...
toscane, belangrijk denk ik als je haar wilt steunen is minder de wetenschappelijke kant (hoe ver is de ontwikkeling van dit kindje enz.) maar hoe zij het ervaart. Zij zal het niet voelen alsof ze een kindje van amper 1 cm. verliest, maar ze verliest haar kindje. Ze verliest deze kans, ze verliest de toekomst zoals ze die zag toen ze wist dat ze zwanger was, zelfs al is dat maar heel kort geweest.
Natuurlijk is het voor jouw beeldvorming prettig te weten waar het feitelijk om gaat, maar gevoelsmatig is het zeer wel mogelijk dat die feitjes er voor je vriendin niets toe doen.
Natuurlijk is het voor jouw beeldvorming prettig te weten waar het feitelijk om gaat, maar gevoelsmatig is het zeer wel mogelijk dat die feitjes er voor je vriendin niets toe doen.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
ja daar heb je helemaal gelijk in, het is ook meer voor mijn beeldvorming bedoelt... het is vooral heel erg voor haar omdat juist zij het zo graag wil en er al zo lang mee bezig is... ik weet dat veel mensen nu denken ach het was maar 6 weken, dat was de wetenschappijle kant die ik nu even wilde weten... pffff... dank je voor je bericht.quote:Op vrijdag 24 december 2004 11:59 schreef miss_sly het volgende:
toscane, belangrijk denk ik als je haar wilt steunen is minder de wetenschappelijke kant (hoe ver is de ontwikkeling van dit kindje enz.) maar hoe zij het ervaart. Zij zal het niet voelen alsof ze een kindje van amper 1 cm. verliest, maar ze verliest haar kindje. Ze verliest deze kans, ze verliest de toekomst zoals ze die zag toen ze wist dat ze zwanger was, zelfs al is dat maar heel kort geweest.
Natuurlijk is het voor jouw beeldvorming prettig te weten waar het feitelijk om gaat, maar gevoelsmatig is het zeer wel mogelijk dat die feitjes er voor je vriendin niets toe doen.
we zitten nu te mailen, ik mailde haar eerder het volgende : gaat het wel een beetje? nav je berichtje heb ik even zitten surfen op internet aangezien ik niet zo op de hoogte ben van dit soort dingetjes. eigenlijk word ik er steeds somberder van en moet ik steeds aan je denken.
ik hoop dat het niet te emotioneel is nu je midden het verlies proces zit. ik vind het nog steeds moeilijk om je te adviseren maar wil je gewoon alle liefde en succes wensen en sterkte... X
Haar reactie (een gedeelte) : wat ben je toch een schatje. Dat je het op internet heb zitten kijken bewijst dat echt om me geeft en dat doet me erg goed.
Ik begrijp ook wel dat het moeilijk is voor je om te begrijpen en dat verwacht ik ook niet hoor. Het is al fijn als ik me verhaal kwijt kan. Je bent echt een lieverd.
blijft moeilijk hoor, maar anyway bedankt voor de reacties...
ik hoop dat het niet te emotioneel is nu je midden het verlies proces zit. ik vind het nog steeds moeilijk om je te adviseren maar wil je gewoon alle liefde en succes wensen en sterkte... X
Haar reactie (een gedeelte) : wat ben je toch een schatje. Dat je het op internet heb zitten kijken bewijst dat echt om me geeft en dat doet me erg goed.
Ik begrijp ook wel dat het moeilijk is voor je om te begrijpen en dat verwacht ik ook niet hoor. Het is al fijn als ik me verhaal kwijt kan. Je bent echt een lieverd.
blijft moeilijk hoor, maar anyway bedankt voor de reacties...
toscane, dat is misschien wel het beste wat je kunt doen: geeen advies, alleen een luisterend oor een indien nodig een schouder om (virtueel) op uit te huilen!
Sterkte, vooral ook voor je vriendin, want het is een moeilijke en verdrietige tijd voor haar!
Sterkte, vooral ook voor je vriendin, want het is een moeilijke en verdrietige tijd voor haar!
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Idem..quote:Op donderdag 23 oktober 2003 18:54 schreef Yfke het volgende:
Wil je alleen heel veel sterkte toewensen..........
Wat erg zeg! Veel praten met iemand die je vertrouwt helpt misschien om het te verwerken.. Hoe dan ook; sterkte!!
Don’t touch the girl,
she will cut your hands off,
and call it an accident.
she will cut your hands off,
and call it an accident.
sterkte met dit verlies
We hopen dat ze je vleugels geven, zodat je overal kunt komen, dat je terugkomt in onze dromen, en met ons meevliegt in ons leven
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Ik kan me de pijn heel goed voorstellen, ik zit er nu namelijk zelf middenin!
Mijn man en ik hebben op 7 december (met 8 en halve week) een echo gehad en toen was alles nog goed. De tweede controle op 21 december (met 10 en en halve week) toonde echter aan dat het vruchtje sinds die vorige echo niet meer gegroeid is en dat er geen hartactiviteit meer was.
Maandag ben ik gaan vloeien en ik ben nu in afwachting van wanneer het vruchtje eruit gaat komen. Daar zie ik wel enorm tegen op. De buikkrampen zijn nu nog draaglijk. Niet meer als een normale menstruatie, maar het bloedverlies is wel iets meer.
Ik ben er gewoon nog kapot van.. Mijn man en ik waren in verwachting na een behoorlijk pittig IVF-traject en dat maakt het des te zuurder! Heb nog steeds ieder dag huilbuien..
Grt. Annemiek
zie ook het topic: Zeer slecht nieuws tijdens een echo en nu?
[ Bericht 4% gewijzigd door Martijn_77 op 29-12-2004 19:38:53 ]
Mijn man en ik hebben op 7 december (met 8 en halve week) een echo gehad en toen was alles nog goed. De tweede controle op 21 december (met 10 en en halve week) toonde echter aan dat het vruchtje sinds die vorige echo niet meer gegroeid is en dat er geen hartactiviteit meer was.
Maandag ben ik gaan vloeien en ik ben nu in afwachting van wanneer het vruchtje eruit gaat komen. Daar zie ik wel enorm tegen op. De buikkrampen zijn nu nog draaglijk. Niet meer als een normale menstruatie, maar het bloedverlies is wel iets meer.
Ik ben er gewoon nog kapot van.. Mijn man en ik waren in verwachting na een behoorlijk pittig IVF-traject en dat maakt het des te zuurder! Heb nog steeds ieder dag huilbuien..
Grt. Annemiek
zie ook het topic: Zeer slecht nieuws tijdens een echo en nu?
[ Bericht 4% gewijzigd door Martijn_77 op 29-12-2004 19:38:53 ]
Experience is what you get when you don't get what you wanted
Take my advice ... I don't use it anyway...
Een goede Fok! Search
Een goede Fok! Search
Take my advice ... I don't use it anyway...
Een goede Fok! Search
Een goede Fok! Search
Ik ben nu vanaf maandag aan het vloeien. Weet iemand hoe lang het duurt voordat het vruchtje erbij zou zitten? Is er uberhaupt nog iets van het vruchtje te herkennen? Het is drie weken geleden gestorven na een zwangerschapsduur van bijna 9 weken.
Het is ook wel erg zuur hoor, Prinses Maxima opnieuw zwanger. Ik zou precies gelijk met haar uitgerekend zijn!! Ook medio juli...
Het is ook wel erg zuur hoor, Prinses Maxima opnieuw zwanger. Ik zou precies gelijk met haar uitgerekend zijn!! Ook medio juli...
Positive thinking, my way of thinking!
|
|
