Zeer slecht nieuws tijdens een echo en nu?

Damn, Sterkte..!!

Kan je helaas geen tips of advies geven. Heb het bij mijn zus gezien die ook een miskraam heeft gehad.. Is onwerkelijk lijkt me..
Je voelt toch iets als vrouw denk ik in je en dan opeens niets meer...

Wil me niet voorstellen wat dat voor gevoel geeft..
1 tip kan ik je geven.. Ben er voor mekaar en huil,lach, praat erover en probeer er toch iets positiefs aan te geven.. (al is dat natuurlijk heel moelijk)

Sterkte!

Alle sterkte van de wereld gewenst!
Klote dit.

Eeej. Das kloterig. Heel veel sterkte voor jou en de Mrs.

Wat afschuwelijk voor jullie Heel veel sterkte!

Ik heb zo`n miskraam meegemaakt. Met 8w1d een echo gehad waarop alles goed was. Krap een week later werd ik `s ochtends wakker met weeen maar zonder bloedverlies. Bij een spoedecho bleek het kindje overleden te zijn. Ik heb nog bijna twee weken afgewacht maar het kwam niet vanzelf. Die periode heb ik als zeer moeilijk ervaren. Ik was nog zwanger maar van een loze belofte. Ik wilde graag verder, weer zwanger zijn maar dat kon niet want het kindje zat er nog. Toen is besloten tot een curretage zodat ik in ieder geval weer naar de toekomst kon kijken.

Echte tips heb ik niet voor je, doe wat je zelf denkt dat het beste is. Vertel het je familie of juist niet, praat er over met je partner of zwijg maar wees er voor elkaar.
Veel sterkte en kracht toegewenst!

Wat verschrikkelijk voor jullie . Ik heb geen tips enzo maar wil jullie wel heeeeeel veel sterkte wensen samen.

Sterkte! VInd dit echt erg voor je! Blijkbaar zou t kind de geboorte of de tijd erna niet hebben overleefd en heeft de natuur voor deze weg gekozen... Pijnlijk maar liever zo dan wanneer de band met t kind sterker en tastbaarder is...

Hopelijk overkomt mij dit nooit!! :|

wat erg !!!!! veel sterkte

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 10:49 schreef Chillbeer het volgende:
Blijkbaar zou t kind de geboorte of de tijd erna niet hebben overleefd en heeft de natuur voor deze weg gekozen... Pijnlijk maar liever zo dan wanneer de band met t kind sterker en tastbaarder is...

Sterkte Martijn Vind het vreselijk klote voor jullie.

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 10:49 schreef Chillbeer het volgende:
Sterkte! VInd dit echt erg voor je! Blijkbaar zou t kind de geboorte of de tijd erna niet hebben overleefd en heeft de natuur voor deze weg gekozen... Pijnlijk maar liever zo dan wanneer de band met t kind sterker en tastbaarder is...

Hopelijk overkomt mij dit nooit!! :|

jij moet Dingen die je nooit meer wilt horen eens doorlezen
ik neem aan dat je t goed bedoelt, maar als je dit tegen mij gezegd zou hebben had je nu ruzie met me gehad.

Sterkte, dit is zo kut. Op elke dag van het jaar, maar ik snap dat het er nu met kerst sowieso wel heel erg in hakt...
Tips... Mjin zusje heeft ook zoiets gehad en heeft er toen, mede ook ivm een aanstaande vakantie voor gekozen om te curreteren, dus niet een natuurlijke miskraam af te wachten...
Ik weet niet wat handiger is... sommigen mensen willen dat het zsm achter de rug is en vinden het afwachten vreselijk, anderen willen het juist heel graag nog even koesteren.

Heel veel sterkte.

Veel sterkte voor jullie, Martijn77!! Zo klote is het... je bent enthousiast, je gaat een kindje krijgen... en die werkelijkheid knalt dan ineens uit elkaar.

Het is al gezegd, maar wees er idd voor elkaar, ik denk dat jullie het meest aan elkaar hebben om dit te verwerken.

Heel heel heel veel stertke

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 10:49 schreef Martijn_77 het volgende:

Omdat het bij ons onstaan was uit een IVF poging (met het hele circus er rondom heen) wisten de ouders, goede vrienden en directe collega's dat we zwanger waren. Die moeten dus nu allemaal het slechte nieuws gaan brengen. Net nu we van plannen waren de rest van de familie het met kerst te vertelen.

De tip die ik van de verloskundige kreeg wat betreft het inlichten van de familie. Ik kreeg het advies dit zo snel mogelijk te doen, omdat je er nu middenin zit. Ik zag er erg tegenop om het pas te vertellen als de miskraam doorzette. Nu kan je het met elkaar verwerken zeg maar.
Maar dit kan voor iedereen anders zijn natuurlijk.

Heel veel sterkte!!!

ik hoop dat je een manier vind om het een plekje te geven.

[ Bericht 41% gewijzigd door lady-wrb op 21-12-2004 13:54:38 ]

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 10:49 schreef Martijn_77 het volgende:

Omdat het bij ons onstaan was uit een IVF poging (met het hele circus er rondom heen) wisten de ouders, goede vrienden en directe collega's dat we zwanger waren. Die moeten dus nu allemaal het slechte nieuws gaan brengen.

Misschien kun je iemand die dichtbij je staat (een goede vriend, je moeder of je broer ofzo) vragen die taak op zich te nemen.

Zo, nu is wel weer duidelijk genoeg dat Chillbeer in onwetendheid een ontzettend 'foute' reactie heeft gepost, maar ik denk dat we er voor het gemak maar even vanuit moeten gaan dat hij het goed bedoelde. We hebben nou eenmaal niet allemaal het talent om altijd het juiste te zeggen op het juiste moment.

Denk dat het voor dit topic zelf prettiger is als dit niet verder uit mondt in een oeverloze 'hoe kan je dat nou zeggen!' discussie.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

martijn, wat ontzettend verdrietig... sterkte. ik heb bij mijn eerste zwangerschap ook rond de 10 weken op een echo gezien dat het kindje niet meer leefde, wat een klap is dat. je bent er dan toch al zo'n 6 weken zeer bewust van dat je zwanger bent, en de teleurstelling was bij ons ook enorm. ik heb toen nog 2 weken gewacht of de miskraam vanzelf op gang zou komen, hetgeen niet echt goed gebeurde. vervolgens voor een currettage gekozen maar daar moest ik ook nog een week op wachten. die laatste week vond ik wat teveel, maar aan de andere kant heb ik die wachttijd al met al ook wel 'prettig' gevonden in het kader van het afscheid nemen van dat inimini-babietje. ik had vooraf gedacht dat ik in zo'n situatie het een heel naar gevoel zou vinden om met een dood vruchtje in m'n buik te lopen, maar daar had ik absoluut geen moeite mee. ik vond het juist fijn om 't nog even bij me te hebben.
nogmaals veel sterkte, en ik hoop dat de toekomst betere tijden voor jullie in petto heeft.

Martijn, wat vreselijk voor jullie
Het zullen verdrietige feestdagen zijn waarin jullie hopelijk wel troost kunnen vinden bij elkaar en bij jullie naasten. Advies heb ik niet echt behalve neem de tijd om dit te verwerken en ga op je gevoel af.

Veel kracht voor jou en je vrouw

_{(me: 3 miskramen met 7, 6 en 5 weken die allemaal vanzelf op gang kwamen.)}

quote:

Op dinsdag 21 december 2004 10:49 schreef Martijn_77 het volgende:
Omdat het bij ons onstaan was uit een IVF poging (met het hele circus er rondom heen) wisten de ouders, goede vrienden en directe collega's dat we zwanger waren. Die moeten dus nu allemaal het slechte nieuws gaan brengen.

Ik heb na mijn miskraam mijn beste vriendin gebeld en die gevraagd de (weinige) anderen die van onze zwangerschap op de hoogte waren in te lichten over de afloop. Ik kon het niet aan dat zelf tien keer te moeten vertellen, we waren juist zo blij geweest.
Overigens vond ik de wetenschap dat er blijkbaar iets mis was met ons vruchtje, en dat het dan in jezusnaam maar beter vroeg dan laat mis kon gaan, juist wel enige troost geven.

enorm vervelend. sterkte voor jullie beiden

sterkte allebei