Onze zoon (ruim 2) is een slechte slaper. We zijn uren (letterlijk) bezig om hem in bed te krijgen, hij wil alleen tezamen met een van ons slaap vallen, en loopt 's nachts om de haverklap naar onze kamer om tussen ons in te slapen.
Het loopt echt de spuigaten uit: we zijn echt doodop van alle onderbroken nachten. Bovendien zien mijn man en ik elkaar 's avonds nauwelijks. Er moet iets veranderen.
Het consultatiebureau bood ons hoop. Ze wilden wel helpen om onze zoon terug in een normaal slaapritme te krijgen. Gisteren is er iemand geweest en heeft ons de 'wekkermethode' uitgelegd. We moeten de wekker om de drie tot vijf minuten zetten, en alleen als de wekker gaat aandacht aan onze zoon besteden. In de tussentijd moeten we zijn gedrag negeren, vooral het hartverscheurende huilen.
Vandaag is de eerste avond. We zijn gewaarschuwd voor een heel erg klote week. De eerste drie avonden zijn het ergst. Hij moet leren dat als wij iets zeggen, we het ook echt menen. En dat dat ook geldt voor het gaan slapen.
De wekker is inmiddels twee keer gegaan. Onze zoon huilt hartverscheurend, hij is ontzettend boos, maar ik geef niet toe. Ik ben benieuwd hoe lang ik hier nog zit.
[Dit bericht is gewijzigd door Nausicaa op 01-10-2003 21:09]
ooit leren ze het wel
sterkte
quote:Ja, elke keer als de wekker gaat besteed ik wat 'positieve aandacht' aan hem: geef hem een kus, een knuffel, en leg hem resoluut weer in bed. Waar hij dan gaat smeken dat ik bij hem blijf, maar dat doe ik dus niet. Zometeen krijg ik een kopje thee boven gebracht, ga ik wat was opvouwen, dus ik krijg de avond wel om.
Op woensdag 1 oktober 2003 20:49 schreef pffffffff het volgende:
en hoe gfaat het dan met slapen ?
breng je hem dan weer naar bed dadelijk?
It's gonna be a loooooooong night 
Heb je trouwens enig idee hoe dit is ontstaan? En tips om het te voorkomen dat het zo ver komt?
A je to!
quote:Sterkte.
Op woensdag 1 oktober 2003 20:51 schreef Nausicaa het volgende:It's gonna be a loooooooong night
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
quote:Het zal vast moeilijk zijn, maar consequent zijn is uiteindelijk toch het beste voor dat kind
Op woensdag 1 oktober 2003 20:52 schreef melonovy het volgende:
Het lijkt me verschrikkelijk om in zo'n situatie te zitten, ik kan niet tegen hartverscheurende huilpartijen...
Zo leert-ie dat-ie ook in z'n eentje veilig kan slapen en dat pappa en mamma daar niet meer voor nodig zijn.
quote:Combinatie: kindje dat zo slim is om te ontdekken dat als hij maar lang en hard genoeg huilt, hij zijn zin krijgt, en wij, die ook overdag misschien niet consequent genoeg zijn geweest.
Op woensdag 1 oktober 2003 20:52 schreef melonovy het volgende:
Heb je trouwens enig idee hoe dit is ontstaan? En tips om het te voorkomen dat het zo ver komt?
Wat ik overdag doe (deed) als hij ongewenst zeurgedrag vertoont, was om hem in de hoek te zetten, met de mededeling dat het gezeur moest stoppen. Dat is eigenlijk ook niet zo handig: hij heeft erdoor geleerd dat als hij maar hard genoeg huilt, hij aandacht krijgt, zelfs al is het negatieve aandacht. Dus nu vertel ik hem een keer, als het zeuren begint: "Niet piepen!", en het gehuil daarna negeer ik gewoon.
Gisteren met toen het cb op bezoek was, hebben we dat uitgetest. Jorden wilde graag een video voor de tweede keer zien, ik zei nee, en toen was het brullen. Hij heeft het een uur volgehouden. Onderwijl praatten de verpleegkundige van het cb en ik gewoon verder, hem absoluut negerend. Uiteindelijk - hij was natuurlijk al lang vergeten waar het over ging - hield het gehuil en gestampvoet op, en werd hij weer lief. Toen kreeg hij ook weer aandacht van ons.
Hij staat bijna te hyperventileren nu.
"Computer wél stuk"
quote:Ben bang dat je gelijk hebt!
Op woensdag 1 oktober 2003 21:01 schreef SEMTEX het volgende:Het zal vast moeilijk zijn, maar consequent zijn is uiteindelijk toch het beste voor dat kind
Zo leert-ie dat-ie ook in z'n eentje veilig kan slapen en dat pappa en mamma daar niet meer voor nodig zijn.
Aan de andere kant: hij springt nog net zo hard het bed uit als ik van zijn kamer ga. Hij staat hier nog steeds hartverscheurend te huilen.
Hij heeft inmiddels al naar papa gevraagd, en nu naar oma. Tja, zo'n moeder toch!
Kerstactie: Fok! voor Madalief, deel 4: ¤ 2000 and counting!
[Madalief] Speciale acties voor een goed doel! + de V&A topics
Hartverscheurend lijkt me....
Volhouden hoor!! Een hart onder de riem van hieruit, sterkte meid
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Ik heb inmiddels wel hoofdpijn van het gegil, trouwens.
Maar dat huilen...dat was idd echt hartverscheurend en je voelt je een heks. Maar de beloning komt zeker. Sterkte!
middle-aged and rich, and then I want to be old and annoy people by
pretending that I'm deaf
Hij is vanzelf in bed gekropen, is stil, en lag al bijna te slapen!!
Jubeldejubel!
Al moet ik niet te snel juichen natuurlijk, want vannacht moet het op dezelfde manier....
Maar we zijn in elk geval zo ver als dit!
Tjeeeee!
Laten we hopen dat Jorden de rest van de tijd de boodschap ook zo vlot oppikt en geniet jij nu snel even van een stukje ongestoorde avond!
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Tralalaladieda, doet een stil vreugdedansje.
.
ik weet nog niet eens wat een avond rustig op de bank zitten is en dat al 3 jaar, ook als ze in haar eigen bed is slaap valt word ze snachts wakker en komt bij mij in bed liggen, ik ben dus ondertussen bijna dood.
Als ik dit lees zie ik al dat ik het ook verkeerd aan het aanpakken ben ookal is die van mij pas 7 maanden. Tis maar goed dat ik hierover ook binnenkort een afspraak heb met de wijkverpleegkundige.
Heeft Jorden altijd zo slecht geslapen of is het echt van de laatste tijd?
Veel sterkte de komende dagen! Ben heel benieuwd hoe het allemaal gaat, hou je ons een beetje op de hoogte?
Het gaat vast lukken, hij heeft als slim jongetje vast en zeker snel door hoe dit werkt.
Erg he, dat huilen waarbij je denkt dat ze er bijna in blijven, hartverscheurend.
En als je zelf al bekaf bent is het zo verleidelijk om het huilen te laten stoppen omdat je zo precies weet hoe!
quote:Het klinkt vast 'simpel' uit mijn oren, maar consequent zijn helpt echt: haar niet meer 's nachts bij je nemen dus. Zo blijf je dat gedrag nl. goedkeuren en zal ze het nooit afleren.
Op woensdag 1 oktober 2003 22:04 schreef pffffffff het volgende:
vertel eens van die wekker truc , kan ik dat eens met mijn dochter proberen.
ik weet nog niet eens wat een avond rustig op de bank zitten is en dat al 3 jaar, ook als ze in haar eigen bed is slaap valt word ze snachts wakker en komt bij mij in bed liggen, ik ben dus ondertussen bijna dood.
Hij leert het echt wel, dan maar even een vervelende week, maar het helpt echt.
Mijn buurjongetje had dat ook, duurde 3 eindeloze avonden, maar daarna sliep hij!
Succes er mee!!
We're going home.
tip : haakje op de deur. Klinkt gemeen en gevaarlijk maar onze zoon is zo stil en gehaaid dat ie, sinds ie in zijn grote bed slaapt, zo naar beneden kan sluipen en ik weet niet wat uitspoken. ik haal t haakje er altijd af als we gaan slapen.
En gelukkig ben ik smorgens altijd net iets eerder wakker
Stout
Ik zie ook met angst en beven het moment tegemoet dat Kay in een groter bed gaat slapen ... dan komt hij er nog makkelijker uit.
Ik vind het heel dapper en knap van je dat het vol kan houden.
Hoe is het de rest van de nacht gegaan?
quote:Lijkt me nou niet echt goed voor het kind...
Op donderdag 2 oktober 2003 04:27 schreef Stout het volgende:
Hoe is het vannacht gegaan ? (t is nu nog nacht besef ik 4;26)tip : haakje op de deur. Klinkt gemeen en gevaarlijk maar onze zoon is zo stil en gehaaid dat ie, sinds ie in zijn grote bed slaapt, zo naar beneden kan sluipen en ik weet niet wat uitspoken. ik haal t haakje er altijd af als we gaan slapen.
En gelukkig ben ik smorgens altijd net iets eerder wakker
Stout
Ik had vroeger volgens mij ook een haakje op de deur. Heb er voor zover ik weet niets aan over gehouden.
quote:Ik snap hem denk ik niet. Ik ga er even vanuit dat je beneden bent als je niet slaapt, dan merk je toch als je zoon naar beneden komt? Als je slaapt weer niet.
Op donderdag 2 oktober 2003 04:27 schreef Stout het volgende:
Hoe is het vannacht gegaan ? (t is nu nog nacht besef ik 4;26)tip : haakje op de deur. Klinkt gemeen en gevaarlijk maar onze zoon is zo stil en gehaaid dat ie, sinds ie in zijn grote bed slaapt, zo naar beneden kan sluipen en ik weet niet wat uitspoken. ik haal t haakje er altijd af als we gaan slapen.
En gelukkig ben ik smorgens altijd net iets eerder wakker
Stout
Lijkt me verschrikkelijk om je kleintje zo hartverscheurend te horen huilen. Ik duim echt voor je dat dit ze vruchten afwerpt.
Gisternacht ging boven verwachting goed. Onze zoon is maar twee keer naar ons toegekomen, en liet zich redelijk makkelijk terugstoppen. De wekker hebben we vannacht niet hoeven gebruiken.
Vanavond zijn we weer begonnen. Hij staat inmiddels wel weer naast me, maar huilt nog niet. Dat gaat zometeen echt wel gebeuren, want hij is nog niet van plan zich zonder slag of stoot in bed te laten leggen. We wachten af.
Zometeen zal ik iets meer vertellen van de wekkermethode. Ik heb een kopietjes van het een of andervoor me liggen waarop het een en ander staat.
Aha. Hij huilt inmiddels.
De wekker ging, en ik bracht hem (nog wel huilend) naar bed.
Vervolgens werd het stil. Ik dacht dat hij kattekwaad aan het uithalen was of zo.
Dus toen de wekker net weer ging (hij staat ongeveer om de drie minuten), ben ik natuurlijk weer gaan kijken. Hij lag in bed! En sliep al half!
Jeetje, ik weet echt niet wat me overkomt!
Dit is te mooi om waar te zijn!
Nog geen kwartier bezig! Dit gaat vast niet goed!
Wauw!
quote:Geweldig!!
Op donderdag 2 oktober 2003 20:21 schreef Nausicaa het volgende:
Wat er zojuist in de tussentijd gebeurde:De wekker ging, en ik bracht hem (nog wel huilend) naar bed.
Vervolgens werd het stil. Ik dacht dat hij kattekwaad aan het uithalen was of zo.
Dus toen de wekker net weer ging (hij staat ongeveer om de drie minuten), ben ik natuurlijk weer gaan kijken. Hij lag in bed! En sliep al half!Jeetje, ik weet echt niet wat me overkomt!
Dit is te mooi om waar te zijn!
Nog geen kwartier bezig! Dit gaat vast niet goed!
Wauw!
Hopelijk blijft het goed gaan! Heerlijk he, als ie slaapt
Succes!
We're going home.
Volgens mij heb ik het verkeerde kind van het kdv gehaald! 
Slaap lekker.....
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
En hier is de beloofde informatie:
quote:
De WEKKER-METHODEUitgangssituatie
- Een kind dat alleen gaat slapen als één van de ouders bij het kind aanwezig is
- Een kind dat moeilijk gaat slapen en steeds moet huilen als de ouder weggaat
- Peuters/kleuters die steeds uit bed komen als ze moeten gaan slapenDoel
- Het kind leren dat hij zelf kan gaan slapen, maar dat u er toch bent en over hem waaktDe eerste avond
- Breng uw kind op de gewone manier naar bed, volgens een vast ritueel
- Zeg uw kind goedenacht en vertel hem dat u na bijvoorbeeld 5 minuten nog even bij hem komt kijken. U kunt eventueel samen een wekkertje zetten, maar op uw horloge kijken kan ook. Als hij huilt gaat u toch weg.
- Als het wekkertje gaat, of als de tijd om is, gaat u bij uw kind kijken.
- Als hij huilt of onrustig is, troost u hem kort
- Laat hem in zijn bedje. Als hij er uitgekomen is, leg hem dan consequent terug. Dat doen wij dus niet. Komt hij uit bed, dan negeren we hem volkomen. Als hij echt iets stouts gaat doen (de printer slopen bijvoorbeeld), dan pakken we zijn hand, kijken hem nog steeds niet aan, en zetten hem op de overloop.
- Ga niet in op zijn verhaaltjes of zijn vraag om iets te drinken.
- Zeg hem nogmaals goedenacht en vertel hem dat u straks nog een keer komt kijken (bijvoorbeeld na 7 minuten).
- Doe dit net als de vorige keer.
- Kom daarna nog een keer, na bijvoorbeeld 10 minuten.
- Blijf zo de eerste avond telkens tien minuten weg totdat uw kind in één van de periodes dat u weg bent in slaap valt.
- Als u een wekker gebruikt, moet hij daar natuurlijk niet wakker van worden.De tweede avond
- Doe hetzelfde als de eerste avond, maar maak alleen de periodes wat langer. Bijvoorbeeld: 5 minuten, 10 minuten en 15 minuten.
- Blijf deze avond zolang als nodig is elke 15 minuten terugkomen.De derde avond
- Idem als de tweede avond; eventueel de periodes dat u wegblijft nog iets langer maken.Algemeen
- Maak de eerste periode dat u wegblijft nooit te lang
- Als de periodes voor uw gevoel of voor uw kind te lang zijn, kunt u ook met kortere periodes beginnen. Bijvoorbeeld de eerste dag 2, 4, 6 minuten, de tweede dag 4, 6, en 8 minuten, en de derde dag 6, 8 en 10 minuten. Dan kunt u de dagen daarna de periodes wat langer maken.
- Blijf uiteindelijk niet al te lang weg. 20 minuten is lang genoeg, Een kind dat zich helemaal overspannen huilt, valt vast niet gemakkelijk in slaap.
- Ga er vanuit dat deze aanpak ten minste drie weken volgehouden moet worden. In die weken zullen er ook periodes zijn waarin het niet lijkt te lukken. Dan is het zaak toch vol te houden.
- Zon terugslag laat juist zien dat een gewoonte aan het veranderen is. Put er moed uit!
Als ik het verloop zo zie, komt dat vaat wel weer goed 
Deze methode lijkt mij niet zo geschikt voor de hele kleine kindjes. Niet dat ik er verstand van heb maar denk dat het wel handig is dat een kindje het een beetje kan begrijpen en dat je het ook een beetje uit kan leggen dat mama/papa echt terugkomen als de wekker gaat.Maargoed ik ga dinsdag met de wijkverpleegkundige praten, misschien is dit juist wel goed.
quote:Kan me je gedachtengang voorstellen. De verpleegkundige van het cb legde mij uit dat het gaat om het doorbreken van een gedragspatroon: hij (Jorden) heeft geleerd door met huilen en paniekerig doen zijn zin te krijgen. In de zin dat uiteindelijk een van ons bij hem komt liggen en hij het voor elkaar heeft dat hij niet alleen in slaap hoeft te vallen. Hij neemt daarbij als het ware de leiding.
Op donderdag 2 oktober 2003 21:24 schreef Karin het volgende:
Deze methode lijkt mij niet zo geschikt voor de hele kleine kindjes. Niet dat ik er verstand van heb maar denk dat het wel handig is dat een kindje het een beetje kan begrijpen en dat je het ook een beetje uit kan leggen dat mama/papa echt terugkomen als de wekker gaat.Maargoed ik ga dinsdag met de wijkverpleegkundige praten, misschien is dit juist wel goed.
Door die wekker conditioneer je zijn gedrag juist anders: hij leert dat huilen niet (meer) helpt. En legt zich daarbij neer (blijkbaar
). Wij nemen de leiding dus terug. Met als extra gevoelsmatig vangnet dat hij weet (merkt) dat hij niet helemaal aan zijn lot wordt overgelaten: op gezette tijden komt er iemand naar hem kijken en geeft hem aandacht.Ik ben benieuwd welke tips jouw wijkverpleegkundige straks heeft!
Aai over zijn bol, ik zei iets in de trant van dat ik er nog was, en ging dan weer. Niet uit bed halen, geen geknuffel, maar wel laten merken dat ik er was.
Heeft hier erg goed gewerkt. Als ie weer neigt naar slecht inslapen ben ik er als de kippen bij en pak het weer zo aan, in de hoop serieuze slaapproblemen te voorkomen.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Ik vond het erg moeilijk maar heb wel gemerkt dat het werkt, en het deed mij op zich wel erg goed dat ik er actief mee bezig was.
Ik liet hem niet oeverloos brullen, ik ging er wel steeds naar toe om hem gerust te stellen.
Overigens neem ik hem bij me in bed als ie echt niet lekker is, maar zodra ik het idee heb dat hij beter is gaat het "regime" weer in.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
