Paul Weller #1

quote:

Op donderdag 28 juli 2005 13:31 schreef J_TM het volgende:
1 oktober 1995; de dag na aankomst in het rustige Nederland reizen Weller en band (drummer Steve White, bassist Marco Nelson en gitarist/roadie/Jerry Garcia-lookalike Dave Liddel) naar de studio in Hilversum voor een 20 minuten durende radiosessie. Voor een enthousiast publiek van technici, platenbonzen en fans speelt hij de Bobby Bland-cover Ain't No Love In The Heart Of The City, de huidige single Broken Stones en Porcelain Gods. En als hij ook nog eens een bloedstollende vertolking van Bob Dylan's I Shall Be Released ten gehore brengt wil het publiek het niet laten gaan.
Dit onderstreept nog maar eens het rooskleurige beeld dat het thuisfront van hem heeft; nog nooit was hij zo goed bij stem en hij beschikt nog altijd over het vermogen om songs te schrijven waar menig collega alleen maar jaloers op kan zijn.

En deze sessie werd gisteravond uitgezonden op radio 2, voorafgegaan door een Greatest Hits-registratie van het Council-optreden in Den Bosch op 23 mei 1987 (My Everchanging Moods / Shout To The Top / Everything To Lose / You''re The Best Thing / Money Go Round). Of dit tot hun hoogtepunten kan worden gerekend is 'in the ear of the beholder'.

Vanavond, BBC2, 22.00 uur: Into Tomorrow

quote:

A chronological biography of the legendary musician. Paul Weller tells his own story with the input of those who know him best. Through many rare and previously unseen photos and archive footage this intimate documentary covers his upbringing in Woking and his early years with The Jam as they play the working mens clubs. Then The Style Council years including the political landscape, his insecurity after being dropped by a record company, his unexpected return to popularity in the early to mid nineties and his view on where he finds himself now.

Contributors include Weller's parents, Bruce Foxton from The Jam, Boy George, Mick Talbot and Steve White from The Style Council, ex-wife Dee C Lee (also from the Style Council) and Noel Gallagher. Strong language.

En even later, om 00.40 : Een live-registratie!

quote:

Op zondag 5 november 2006 18:24 schreef Lienekien het volgende:
Vanavond, BBC2, 22.00 uur: Into Tomorrow
[..]

En even later, om 00.40 : Een live-registratie!

Geweldige tip

quote:

Op zondag 5 november 2006 18:24 schreef Lienekien het volgende:
Vanavond, BBC2, 22.00 uur: Into Tomorrow
[..]

En even later, om 00.40 : Een live-registratie!

Iemand die in de gelegenheid dit allemaal (digitaal) op te nemen?

Hopen dat ik nog wakker ben.

Dat was alvast mooi.

quote:

Op zondag 5 november 2006 23:14 schreef Lienekien het volgende:
Dat was alvast mooi.

Ik gaat hem nog kijken.

Ik zal niks verklappen.

Ok, één leuke quote dan, van Steve White: "Paul is a lovely bunch of people."

quote:

Op zondag 5 november 2006 23:18 schreef Lienekien het volgende:
Ik zal niks verklappen.

Ok, één leuke quote dan, van Steve White: "Paul is a lovely bunch of people."

Ik ben vooral benieuwd naar de commentaren van Bruce Foxton (bassist van The Jam/nu Stiff Little Fingers), vanwege het feit dat Weller hem en drummer Rick Buckler keihard heeft laten vallen in '82 en eigenlijk nooit meer contact heeft gezocht.

quote:

Op zondag 5 november 2006 23:14 schreef Lienekien het volgende:
Dat was alvast mooi.

zapte ik even doodtoevallig in het programma Mooie oude beelden, en ik zou zweren dat ik Paul bij Erik de Zwart zag zitten bij Countdown

quote:

Op maandag 6 november 2006 14:31 schreef Againzender het volgende:

[..]

zapte ik even doodtoevallig in het programma Mooie oude beelden, en ik zou zweren dat ik Paul bij Erik de Zwart zag zitten bij Countdown

Ja, en later nog een interview door Bart Peeters.

quote:

Op maandag 6 november 2006 14:43 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Ja, en later nog een interview door Bart Peeters.

ah, dat zat denk ik in het stukje dat ik gemist heb

Als ik het had geweten van die uitzending ...
Dat 'Countdown'-interview (uitzending; 4 maart 1984) was mijn eerste kennismaking met de Council. Wat er toen allemaal besproken werd weet ik niet meer, wel dat er na afloop een een ondertiteld My Everchanging Moods werd geplaybackt.

In de jubileumeditie van Oor een artikel over de Jam van begin 1980 waarin Paul toen al een blik op de toekomst wierp, plus een bijgevoegd kader over erfgenamen als 'The Five O' Clock Heroes'. Verder is 'Wild Wood' opgenomen in een top 35 van artiesten die een meesterwerk opnamen of uitbrachten in het jaar waarin ze 35 werden.

DVD: Paul Weller - Hitparade Weller op de FP!

Mijn reactie:

quote:

Ben ik de enige die een beetje moe wordt van al die Weller uitgaven?

Live-CD's, live DVD's, verzamelaars van The Jam (onlangs nog weer Snap!), Weller solo (Modern classics), boxen van The Jam (onlangs weer opnieuw uitgegeven), The Style Coucil, Weller solo. B-kantjes verzamelaars en boxen...

Ondanks het feit dat deze man een geweldige artiest is vraag ik mij af hoe vaak je oude wijn kunt blijven verkopen in nieuwe zakken...

Mijn tip? Kijk eens goed in de rondte. Weller DVD's te over voor 4 tot 10 euro. Geweldige optredens, goede ambiances, allemaal van hoge kwaliteit. Kijk deze even aan en waarschijnlijk vind je hem over zes maanden wel weer ergens voor een schappelijkere prijs.

Ik ken overigens het materiaal voor een groot gedeelte wel van de Complete Jam dvd's en het is leuk, maar zeker minder dan de solo-dvd's, die dan ook over het algemeen van erg hoog niveau zijn.

Hetzelfde wordt ook gezegd over die ene band uit Noord-Londen die bekend staat om hun mix van ska, pop en Andre van Duin-humor, sinds de release van een hitverzamelaar in 1992 weer regelmatig optreedt en vorig jaar een coversalbum uitbracht.
Paul Weller zei ooit "In het begin moest ik niets van ze hebben totdat ik (hun single) Embarrassment hoorde".

[ Bericht 2% gewijzigd door J_TM op 27-11-2006 12:29:22 ]

quote:

Op zondag 26 november 2006 14:26 schreef J_TM het volgende:
Hetzelfde wordt ook gezegd over die ene band uit Noord-Londen die bekend staat om hun mix van ska, pop en Andre van Duin-humor, sinds de release van een hitverzamelaar in 1992 weer regelmatig optreedt en vorig jaar een coversalbum uitbracht.
Paul Weller zei ooit "In het begin moest ik niets van ze moest hebben totdat ik (hun single) Embarrassment hoorde".

Zeg, ga je mond uitspoelen met zeep!

Sorry juf, ik zal het hier niet meer over His Ginger Quiffness hebben.
Ik was van plan om een artikel te posten over de ontmoetingen tussen de Oppermod en de jongens uit Camden Town maar als daar bezwaar tegen is dan doe ik het niet.

Ze heten Madness.

quote:

Op maandag 27 november 2006 19:32 schreef J_TM het volgende:
Sorry juf, ik zal het hier niet meer over His Ginger Quiffness hebben.
Ik was van plan om een artikel te posten over de ontmoetingen tussen de Oppermod en de jongens uit Camden Town maar als daar bezwaar tegen is dan doe ik het niet.

Ik ben wel benieuwd, eigenlijk.

MODNESS, THEY CALL IT MODNESS
Madness en de Jam; allebei hadden ze tussen 1979 en 1982 een abonnement op de Britse top 10 (dat van Madness liep een jaar langer door), allebei waren ze geliefd bij de vaderlandse jeugd (De Jam vanwege hun sociokritische teksten, Madness vanwege hun vrolijke deuntjes die wel degelijk een serieuze boodschap hadden) en allebei werden ze in de jaren negentig tot aartsvaders van de Britpop verheven (Sleeper-zangeres-turned-boekenschrijfster Louise Wener zei destijds dat ze een van de afscheidsconcerten van de Jam heeft gezien). Hieronder een overzicht van de (charitatieve) ontmoetingen tussen deze Instituten.

1 april 1980; Madness zou optreden tijdens het vijftigjarig jubileum van de Rainbow maar een slopende tournee door Amerika, plus een weekje Madrid en Parijs, en de voorbereidingen voor een tournee door Engeland vormen aanleiding om af te zeggen; de Woking Wonders nemen hun plaats in.

Dertien maanden later toeren beide bands afzonderlijk door Japan en Amerika waarbij Madness een voorsprong van een paar dagen heeft. Bij een van hun vijf uitverkochte optredens worden Rick en Bruce in het publiek gespot.
Het najaar van 1981 staat in het teken van de strijd tegen kernwapens, en zowel de Jam als Madness dragen (financieel) hun steentje bij.

Als de Jam begin '82 A Town Called Malice uitbrengt vertelt Weller dat hij Embarrassment van Madness hem inspireerde om een Motown-achtig nummer te schrijven.

7 mei 1983; vijf maanden na de split van de Jam presenteert Weller zijn nieuwe band tijdens een benefietconcert voor de anti-kernwapenorganisatie CND, maar in tegenstelling tot hoofdact Madness krijgt de Style Council geen heldenontvangst (zoals de Jam te Engels was voor het buitenland zo is de Council te Europees voor Engeland). Dat weerhoudt hem er niet van om voor een popblad gedachten uit te wisselen met Suggs en een zwaarbebaarde Carl 'Chas Smash' Smyth.

7 juli 1984; de Council speelt in Liverpool twee sets voor de stakende mijnwerkers, tijdens de pauze komen leden van Madness (minus saxofonist Lee Thompson en de inmiddels vertrokken toetsenman/oprichter Mike Barson) "een gaatje opvullen". Maar daar blijft het niet bij, want ter afsluiting coveren Suggs en Weller de Smokey Robinson & The Miracles-klassieker Shoparound (een nummer dat de Mads in hun begintijd speelden en weer van stal haalden voor hun laatste optredens voor de split).
Op 6 december speelt Madness (naast Bananarama en Orange Juice) tijdens een besloten feest voor Ethiopie. Achter de draaitafels staan niemand minder dan Paul Weller en ex-Specials-generaal Jerry Dammers, tegenwoordig een succesvol DJ.

25 juni 1985; de Council neemt een sessie op voor 'The Old Grey Whistle Test'; tussen de bedrijven door belt Paul naar het radioprogramma van Gary Crowley (die zijn medewerking verleende aan de clip van A Solid Bond) en tot zijn grote verbazing krijgt hij Chris Foreman en Lee Thompson aan de lijn. De Siamese Tweeling van Madness toonde zich bereid om voor Crowley in te vallen tijdens diens vakantie.
De Mads zouden drie dagen eerder op ''Glastonbury' spelen maar hebben (zoals Chris en Lee in bovenvermeld programma uitleggen) bedankt omdat ze, mede door de moeizame opnamen voor het verre-van-nutty 'Mad Not Mad', er nog niet aan toe zijn om weer op te treden. En dus zijn ze op 13 juli niet te bewonderen op 'Live Aid' (de Council wel), iets dat bassist Mark Bedford tien jaar later betreurt.
10 december trekken beide bands hun voetbalschoenen aan voor een indoor-tournooi.

De Style Council is een van de hoofdacts tijdens de voor de Labour-partij opgezette 'Red Wedge'-tournee die op 25 janauri 1986 van start gaat in Manchester. Vier leden van Madness (Suggs, Carl, Mark en Chris) plus nieuwe toetsenman Seamus Beaghan en Ron de Drumcomputer verzorgen gastoptredens in Birmingham en Leicester (plus een soloset van Carl in de Hammersmith Odeon op 21 maart) en lopen Generaal Dammers opnieuw tegen het lijf.

In september gaat Madness (vaak veroordeeld op hun overmogen om ook zonder Mike top tien-hits te scoren) uit elkaar en drie jaar later doet de Council precies hetzelfde; de laatste maanden van tachtig en de eerste van de jaren negentig vormen een periode waarin Weller noch de ex-Maddies op een concertpodium te zien zijn.
Op 8 en 9 augustus 1992 geeft Madness twee uitverkochte reunieconcerten in Finsbury Park (na eerst warm te hebben gelopen in een Haags Paard); we weten allemaal hoe Paul Weller over dit soort zaken denkt maar een jaar later zegt hij "If Madness needed the bread".
Vanaf 1994 begint Weller zelf aan een reeks concerten die door de pers 'Modstock' wordt genoemd.


Aanvullingen op dit artikel zijn meer dan welkom.

Meer over Madness (heden, verleden en toekomst) op www.skapeople.nl/forum/topic.php?t=1793

THE JAM KOMT WEER BIJ ELKAAR
Vanaf 2 mei wordt er weer opgetreden; grote vraag is echter wie de zanger wordt, want zoals bekend heeft Paul Weller het een beetje te druk met z'n solocarriere.

The Jam zonder Paul Weller is natuurlijk niks.

Uit 2007 reunie jaar:

quote:

Op maandag 19 februari 2007 23:38 schreef Baba-O-Riley het volgende:
M.b.t OP: The Who is weer regelmatig op tour sinds 1999, dus die zijn niet in 2007 weer bij elkaar gekomen.

The Jam komt ook weer bij elkaar, alleen zonder Paul Weller. Persbericht
[..]

De zanger en gitarist zijn overigens ook al bekend, hoor.

RUSSELL HASTINGS zang & Weller-wannabe
DAVID MOORE - gitaar en keyboard
BRUCE FOXTON - basgitaar en zang
RICK BUCKLER - drums

quote:

The line-up includes Bruce Foxton (bass, vocals), Rick Buckler (drums), Russell Hastings (vocals, guitar) and Dave Moore (guitar, keyboards). The band will perform all The Jam's greatest hits and classic tracks from all their studio albums including - That's Entertainment, This Is The Modern World, The Gift, A Bomb On Wardour Street and a few surprises!

Bruce Foxton and Rick Buckler have penned new material and plan to release a new studio album in Autumn 2007. Universal Music UK is planning a major reissue campaign to coincide with The Jam's 30th anniversary.

"Paul is always welcome to join us for the reunion, but until then, we've got a tour and a new album to do!"

Paul Weller komt in september optreden in Nederland, met Steve Cradock samen. Alleen zitplaatsen. Dus ik vermoed weer een soort akoestische tour.

Data bij mij bekend:

Vrijdag 14 september, Paradiso, Amsterdam. Voorverkoop start 19 mei.

Zaterdag 15 september, Stadsschouwburg, Groningen. Voorverkoop is reeds gestart.

*gelezen.

Morgen kaartjes regelen.