Sonic Youth

Ik heb 'm maar weer afgezet, klonk nergens naar.

quote:

Op dinsdag 7 juni 2005 13:35 schreef nipeng het volgende:
huh, een EVOL coveralbum

Ja, volgens mij Nederlandse bands die denken dat ze SY nadoen. Alleen leuk als je het orgineel niet kent.

Ik denk dat ik het album maar niet zal beluisteren

Ik vond het best grappig klinken hoor. Hele 'aparte' versies.

[ Bericht 3% gewijzigd door spacemangraig op 07-06-2005 17:39:34 (;)) ]

Met de nadruk op apart

Damn, dat Evol coveralbum is wel uitzonderlijk kut....

Ik ben voornemens me eens wat meer in het veelal zeer experimentele solowerk van Lee Ranaldo te gaan verdiepen. Heeft iemand tips?

quote:

Op dinsdag 6 december 2005 17:25 schreef DaisyDuke het volgende:
Ik ben voornemens me eens wat meer in het veelal zeer experimentele solowerk van Lee Ranaldo te gaan verdiepen. Heeft iemand tips?

Ik ken alleen From here to infinity, die had ik op cd (tip: leen nooit cd's uit aan huisgenoten die binnenkort verhuizen). Inderdaad erg experimenteel, nog veel experimenteler dan de SYR cd's, beter vergelijkbaar met iets als Metal machine music van Lou Reed. Leuk: op de lp versie loopt de naald in een loop zodat een nummer nooit afloopt en je om naar het volgende nummer te gaan de naald zelf moet verschuiven.

Overigens komt volgende week SYR 6 uit.

Ik heb alleen het album Dirty. Ooit eens via de uitverkoop op de kop weten te tikken voor 5 gulden.

Persoonlijk moest ik erg wennen aan deze band maar na een paar luisterbeurten staan er toch echt juweeltjes op dit album.
De binnekant van CD is ook ietwat vreemd. Er staat een foto in van een man en een vrouw die zichzelf bevredigen met een teddybeer.

quote:

Op dinsdag 6 december 2005 21:05 schreef Mr.Dre het volgende:
Ik heb alleen het album Dirty. Ooit eens via de uitverkoop op de kop weten te tikken voor 5 gulden.

Persoonlijk moest ik erg wennen aan deze band maar na een paar luisterbeurten staan er toch echt juweeltjes op dit album.

Goed zo. Mocht je fan worden dan heb je nog het een en ander in te halen, maar misschien vind je dit album ook wel genoeg. Je zou eens Daydream Nation kunnen proberen wat door veel mensen als beste van hun gezien wordt, maar die is wel wat harder/noisier.

Godver, zo vlak voor mijn dertigste kom ik nog es achter ware PARELS uit de muziekgeschiedenis die ik vooralsnog, op naam en reputatie na, niet kende.

Heb Daydream Nation gekocht en op repeat gezet.
Uit 1988! Toen was ik 12 en zag ik de top 40 nog als muzikaal Walhalla dus veel kan me waarschijnlijk niet verweten worden... maar toch.

Briljant!!!
NU PAS hoor ik luid en duidelijk waar al die -retegoeie- bands uit de jaren 90 hun inspiratie vandaan haalden. Zo modern & verheffend klinkt dit, nu nog steeds...

O o o wat heeft de wereld toch voor moois in petto voor hen die horen willen.

Op een van die SYR releases die ik onlangs heb aangeschaft staat een vage video... de band die de toetsen van een piano vastspijkert

quote:

Op dinsdag 6 december 2005 21:05 schreef Mr.Dre het volgende:
Ik heb alleen het album Dirty. Ooit eens via de uitverkoop op de kop weten te tikken voor 5 gulden.

Persoonlijk moest ik erg wennen aan deze band maar na een paar luisterbeurten staan er toch echt juweeltjes op dit album.

Ja met dit album is het bij mij ook begonnen. Moest ook erg wennen.

quote:

Op maandag 2 januari 2006 21:08 schreef Capa het volgende:
Godver, zo vlak voor mijn dertigste kom ik nog es achter ware PARELS uit de muziekgeschiedenis die ik vooralsnog, op naam en reputatie na, niet kende.

Heb Daydream Nation gekocht en op repeat gezet.
Uit 1988! Toen was ik 12 en zag ik de top 40 nog als muzikaal Walhalla dus veel kan me waarschijnlijk niet verweten worden... maar toch.

Briljant!!!
NU PAS hoor ik luid en duidelijk waar al die -retegoeie- bands uit de jaren 90 hun inspiratie vandaan haalden. Zo modern & verheffend klinkt dit, nu nog steeds...

O o o wat heeft de wereld toch voor moois in petto voor hen die horen willen.

Huppakee, op naar Sister en Evol. Dat zijn nog betere albums dan Daydream Nation naar mijn bescheiden mening.

Dat is wel een andere categorie Sonic Youth.

Vooruit, Evol en Daydream Nation zijn bij nader inzien even goed. Sister is simpelweg het beste SY-album.

quote:

Op maandag 2 januari 2006 21:15 schreef nipeng het volgende:
Dat is wel een andere categorie Sonic Youth.

Mwah, dat valt wel mee. Ze zijn alle drie ongeveer even (on)toegankelijk denk ik. Veel noise, maar ook melodieuze stukken en nummers met kop en staart. 'Confusion is Sex' en 'Bad Moon Rising' zijn wat minder geschikt voor de ongeoefende luisteraar, maar 'Evol', 'Sister' en 'Daydream Nation' zijn best te doen voor de gemiddelde liefhebber van alternative rock.

En nu weer over naar de minder toegankelijke Sonic Youth:

Iemand Koncertas Stan Brakhage Prisiminimui, de nieuwe plaat uit de Sonic Youth Recordings series, al gehoord?

Yup.

Mooie plaat.

Inmiddels is SYR6 al uit, een 65 minuten durende belevenis vol geluiden, en het rare is dat er nog applaus op staat ook, dus blijkbaar zitten er mensen in een zaal naar deze experimenten te luisteren. Op de cd is het concert opgeknipt in 3 delen, waarvan deel 3 het dichtst bij muziek komt.
Wel leuk om af en toe eens te horen maar minder toegankelijk dan SYR1 en 2.

Ook heb ik een split cd van Thurston Moore met My cat is an alien gekocht. Thurston laat alle remmen gaan en zit op piano's te hakken en met telefoons te spelen en vooral allerlei geluiden te maken wat in totaal zo'n 20 minuten duurt. My cat is an alien gooit er dan ook nog een dikke 20 minuten geluidsexperimenten tegen aan. Erg bijzonder.

Volgens mij klink ik wat negatiever dan de bedoeling is, want het is best goed als je weet wat je ongeveer mag verwachten. Kijk, voor de geoefende luisteraar is dit prima te doen maar als je direct na Dirty SYR6 draait sta je wel even raar te kijken

quote:

Op maandag 2 januari 2006 21:20 schreef nozem het volgende:

[..]

Mwah, dat valt wel mee. Ze zijn alle drie ongeveer even (on)toegankelijk denk ik. Veel noise, maar ook melodieuze stukken en nummers met kop en staart. 'Confusion is Sex' en 'Bad Moon Rising' zijn wat minder geschikt voor de ongeoefende luisteraar, maar 'Evol', 'Sister' en 'Daydream Nation' zijn best te doen voor de gemiddelde liefhebber van alternative rock.

Raar In mijn herinnering is Daydream nation zeer toegankelijk.

quote:

Op maandag 2 januari 2006 21:20 schreef nozem het volgende:
Mwah, dat valt wel mee. Ze zijn alle drie ongeveer even (on)toegankelijk denk ik. Veel noise, maar ook melodieuze stukken en nummers met kop en staart. 'Confusion is Sex' en 'Bad Moon Rising' zijn wat minder geschikt voor de ongeoefende luisteraar, maar 'Evol', 'Sister' en 'Daydream Nation' zijn best te doen voor de gemiddelde liefhebber van alternative rock.

Maar wat is 'de ongeoefende luisteraar'? Bij veel 'vloerbrekende' muziek van 10, 20 of 30 jaar terug heb ik juist het idee dat alles bij de 1ste of 2de draaibeurt al op z'n plaats valt. Je vult ahw het gat op in je muziekkennis.
Zeg maar: je kent Rembrandt en je kent Sjors & Sjimmie en opeens sta je tegenover Les Demoiselles van Picasso. The missing link...

quote:

Op maandag 2 januari 2006 21:30 schreef nipeng het volgende:

[..]

Raar In mijn herinnering is Daydream nation zeer toegankelijk.

Ik vind Daydream Nation minder toegankelijk dan Sister om eerlijk te zijn. Maar ik zou ze allebei nog eens moeten draaien voor een beter oordeel, het is alweer even geleden.

quote:

Op maandag 2 januari 2006 21:36 schreef nozem het volgende:

[..]

Ik vind Daydream Nation minder toegankelijk dan Sister om eerlijk te zijn. Maar ik zou ze allebei nog eens moeten draaien voor een beter oordeel, het is alweer even geleden.

Idem hier. Binnenkort dus weer eens SY weekend @huize nipeng.

quote:

Op maandag 2 januari 2006 21:32 schreef Capa het volgende:

[..]

Maar wat is 'de ongeoefende luisteraar'? Bij veel 'vloerbrekende' muziek van 10, 20 of 30 jaar terug heb ik juist het idee dat alles bij de 1ste of 2de draaibeurt al op z'n plaats valt. Je vult ahw het gat op in je muziekkennis.
Zeg maar: je kent Rembrandt en je kent Sjors & Sjimmie en opeens sta je tegenover Les Demoiselles van Picasso. The missing link...

Met 'de ongeoefende luisteraar' bedoel ik iemand die niet echt bekend is met genres als noiserock of avantgarde. Het horen van een wat experimenteler album van Sonic Youth kan dan voor aardig wat oorpijn zorgen, en eerlijk is eerlijk, ikzelf ben ook meer van de melodieën en de liedjes met kop en staart en vind de meer toegankelijke Sonic Youth veruit het prettigst om naar te luisteren.

quote:

Op maandag 2 januari 2006 21:13 schreef nipeng het volgende:
Op een van die SYR releases die ik onlangs heb aangeschaft staat een vage video... de band die de toetsen van een piano vastspijkert

op SYR 4 is dat, van George Maciunas Piano Poiece #13 (Carpenter's piece )