Het Atletiektopic #70 Op naar het WK

quote:

De twist over sponsoring en portretrechten tussen zevenkampster Nafi' Thiam en de Belgische atletiekbond wordt over het WK getild. De bond bindt in en laat Thiam deelnemen aan het kampioenschap in Tokio, zonder dat ze een veelbesproken gedragscode ondertekent.

Nafi' Thiam neemt volgende maand toch deel aan het WK atletiek in Japan. De drievoudige Olympische kampioene op de zevenkamp heeft sportief startrecht door haar Olympisch goud in Parijs, maar de Belgische atletiekbond lag lang dwars omdat ze weigert een verplichte gedragscode te tekenen. Die handtekening was in principe een voorwaarde voor de atletiekbond om haar te laten vertrekken naar Japan.

De atletiekbond liet donderdagavond in een persbericht weten dat Thiam toch naar Japan mag, en dat zonder ondertekening van de door haar betwiste gedragscode. ‘We kwalificeren Nafissatou Thiam voor het WK, zonder dat zij aanvaardt de gedragscode te ondertekenen, zoals alle andere atleten het nochtans wel hebben gedaan en ook gangbare praktijk is bij de buitenlandse federaties. Wij betreuren dat haar entourage de nochtans constructieve gesprekken over het ondertekenen van de gedragscode vannamidag heeft afgebroken’, luidt het.

Nieuwe druppel
Het betekent dat fundamenteel niks is opgelost. De inhoudelijke discussie tussen de federatie Belgian Athletics en Thiams entourage wordt alleen over het WK getild. Thiam doet mee aan het WK en nadien wordt verder onderhandeld.

De discussie gaat dieper dan divagedrag van een uitzonderlijke atlete. De gedragscode is vooral een nieuwe druppel in een emmer van frustratie bij Thiam en haar entourage. Thiam ergert zich er al jaren aan dat ze rond grote kampioenschappen verregaand haar commerciële rechten moet afstaan aan een federatie waar ze alleen op die tornooien mee vandoen heeft en waar ook geen echte vergoeding tegenover staat. De federatie wijst op de premie van tienduizenden euro die met een medaille komen. Maar dat is eigenlijk een andere discussie.

De gedragscode dient vooral de commerciële activiteiten van de bond rond het WK te regelen. De Belgische atletiek is geregionaliseerd. De Franstalige en Vlaamse liga zijn de echte draaischijven voor de dagelijkse werking en het topsportbeleid in de atletiek. Zij krijgen daar subsidies voor van de gemeenschappen. De regionale liga's geven ook financiële steun aan de federale koepel. Die heeft nog een rol als reisorganisator en in de omkadering van kampioenschappen. Daarvoor ronselt Belgian Athletics extra middelen via sponsors.

Allianz en ASICS
De Belgische atletiekbond heeft sponsordeals lopen met onder meer de bedrijven Allianz en ASICS. Die eisen uiteraard grote zichtbaarheid via uitrusting van atleten en ook sociale mediakanalen. Alleen werkt de atletiek niet zoals een voetbalclub waarbij atleten het seizoen door voor die club werken en full-time doorbetaald worden. Dat salaris verantwoordt dat ze ook reclamebord spelen voor ploegsponsors, al kunnen ze daarnaast nog individueel contracten sluiten. Maar Thiam is in de eerste plaats een individuele atlete. Zij moet haar geld verdienen met eigen sponsors. Laat dat nu onder meer Nike en AXA zijn, twee concurrenten van de sponsors van de bond, ASICS en Allianz.

De verregaande commerciële afspraken in de gedragscode vindt Thiam een inbreuk op haar portretrechten en haar sponsorplichten. Portretrechten komen erop neer dat atleten tegen een vergoeding het gebruik van hun naam en beeltenis kunnen afstaan aan commerciële partijen.

Thiam zal in Japan, zoals op eerdere kampioenschappen, het officiële wedstrijdtenue van de atletiekbond dragen op persconferenties en wedstrijden. Daar stopt het: ze gaat volgens haar entourage verder geen reclame maken voor de sponsors van de federatie. Zeker omdat het ook nog eens concurrenten zijn van haar eigen sponsors. Thiam ziet dat als guerilla marketing: bedrijven die gratis op haar merk proberen te surfen.

Het was een eis in de gedragscode dat atleten te allen tijd de officiële tenues zouden dragen. Bij inbreuken zouden zware boetes volgen of konden atleten weggestuurd worden van het WK. Daarbij opent zich meteen een juridische kwestie: of een bond zijn macht niet te ver uitstrekt door een atlete om commerciële redenen de toegang tot een kampioenschap te weigeren, terwijl selectie eigenlijk op basis van sportieve criteria moet gebeuren.

https://www.tijd.be/onder(...)ekbond/10620962.html