F&L Filosofie & Levensbeschouwing
Een plek om te discussiëren over filosofische vragen, filosofen, religieuze vraagstukken of religie en levensbeschouwing in het algemeen.
Ik heb het over de boeddhistische vorm van 'verlichting' althans zoals deze op mij overkomt. Nu ben ik geen kenner dus er zal wellicht wat correctie nodig zijn. Ik probeer daarom scherp te zijn en de randjes in dit gesprek op de zoeken.quote:Op maandag 30 juni 2025 22:14 schreef Hallulama het volgende:
[..]
Dat is wel een interessante, waar haal je dat vandaan?
Ik heb het dus over hoe 'verlichting' vanuit het boeddhisme op mij overkomt en vergelijk dit tijdens het redeneren erover met het christendom. Vanuit m'n ervaring, m'n opleiding en het hobby-matig daarmee bezig zijn ben ik daarin, tot op zekere hoogte, wat meer gespecialiseerd.
Het pad dat Boeddha ging roept de volgende vragen op: Wie draagt de last van zijn zoektocht naar zichzelf / het goddelijke / verlichting?
En mag deze zoektocht naar persoonlijke bevrijding ten koste gaan van anderen?
Mijn antwoord is dat het voor de hand ligt dat zijn directe naasten pijn, verdriet en gemis zullen ervaren. Vooral voor z'n jonge kindje moet het moeilijk geweest zijn om zonder zijn vader op te moeten groeien. Dus nee ik vind niet dat deze weg ten koste mag gaan van de ander. Hij is egoïstisch en schadelijk.
Dat bedoel ik met dat 'verlichting' juist 'duisternis', in de vorm van verdriet, gemis, pijn, het in de steek gelaten voelen, brengt.
Dit is voor mij een groot contrast met het christendom. Als ik het heb over Jezus, en dan heb ik het over het Jezus-personage, zoals hij door de evangelisten op papier is gezet en dus niet over de eventuele historische persoon, dan zien we het tegenovergestelde. Daar waar Boeddha zijn weg ging door zijn naasten te verlaten op zoek naar verlossing van nare gevoelens ging Jezus daar juist lijnrecht tegen in.
Jezus zocht de ander op. Hij gaf
onvoorwaardelijke liefde aan de ander, diende arme mensen, keek om naar zieken en naar mensen die uitgestoten zijn. Hij omarmde het lijden in het opofferen van zichzelf om zo anderen te redden. Hij was de zoon des mensen, een mens zoals God een mens bedoeld had.
Deze mens toont de puurste vorm van liefde. In het Grieks is dit versimpeld in het werkwoord agapé. Een werkwoord dat oproept te doen, te handelen om zo een 'licht' te zijn voor de ander.
Rest your mind in distant wilderness
Take your time and concentrate on it
Take a stand and make your hand a fist
We got a reason to resist
Take your time and concentrate on it
Take a stand and make your hand a fist
We got a reason to resist
De vraag is of je kunt leven zonder een beeld van anderen te hebben, geen beeld van hoe het zou moeten zijn, geen beeld van gisteren of morgen of een idee van een god of goed en slecht.
Indien niet dan is het hele begrip van verlichting een wassen neus want dan zijn die beelden leidend en moet alles aan de beelden die we hebben voldoen.
Indien niet dan is het hele begrip van verlichting een wassen neus want dan zijn die beelden leidend en moet alles aan de beelden die we hebben voldoen.
De waarheid in iemands hoofd is vaak onbuigzamer dan het sterkste staal.
Gaat verlichting niet juist om het jezelf ontdoen van alle beelden, zodat alleen de onbenoembare waarheid overblijft?quote:Op dinsdag 1 juli 2025 01:13 schreef bedachtzaam het volgende:
De vraag is of je kunt leven zonder een beeld van anderen te hebben, geen beeld van hoe het zou moeten zijn, geen beeld van gisteren of morgen of een idee van een god of goed en slecht.
Indien niet dan is het hele begrip van verlichting een wassen neus want dan zijn die beelden leidend en moet alles aan de beelden die we hebben voldoen.
En zit de clue 'm dan niet juist in dat onbenoembare, zodat niemand met een vinger kan wijzen en zeggen "het moet zus" of "het moet zo", en dit dus ook niet aan een ander op kan dringen? Het kan dan alleen maar op individueel niveau worden beleefd en ervaren, en elk individu is vervolgens een lichtend voorbeeld geworden voor het "omgaan met", en niet langer het "benoemen wat".
O, ye Fountains, Meadows, Hills, and Groves
Denk je niet dat Maria het ook afentoe best moeilijk had met de missie van Jezus, net zoals de mensen rondom Boeddha het moeilijk hadden met de missie van Boeddha?quote:
[..]
Ik heb het over de boeddhistische vorm van 'verlichting' althans zoals deze op mij overkomt. Nu ben ik geen kenner dus er zal wellicht wat correctie nodig zijn. Ik probeer daarom scherp te zijn en de randjes in dit gesprek op de zoeken.
Ik heb het dus over hoe 'verlichting' vanuit het boeddhisme op mij overkomt en vergelijk dit tijdens het redeneren erover met het christendom. Vanuit m'n ervaring, m'n opleiding en het hobby-matig daarmee bezig zijn ben ik daarin, tot op zekere hoogte, wat meer gespecialiseerd.
Het pad dat Boeddha ging roept de volgende vragen op: Wie draagt de last van zijn zoektocht naar zichzelf / het goddelijke / verlichting?
En mag deze zoektocht naar persoonlijke bevrijding ten koste gaan van anderen?
Mijn antwoord is dat het voor de hand ligt dat zijn directe naasten pijn, verdriet en gemis zullen ervaren. Vooral voor z'n jonge kindje moet het moeilijk geweest zijn om zonder zijn vader op te moeten groeien. Dus nee ik vind niet dat deze weg ten koste mag gaan van de ander. Hij is egoïstisch en schadelijk.
Dat bedoel ik met dat 'verlichting' juist 'duisternis', in de vorm van verdriet, gemis, pijn, het in de steek gelaten voelen, brengt.
Dit is voor mij een groot contrast met het christendom. Als ik het heb over Jezus, en dan heb ik het over het Jezus-personage, zoals hij door de evangelisten op papier is gezet en dus niet over de eventuele historische persoon, dan zien we het tegenovergestelde. Daar waar Boeddha zijn weg ging door zijn naasten te verlaten op zoek naar verlossing van nare gevoelens ging Jezus daar juist lijnrecht tegen in.
Jezus zocht de ander op. Hij gaf
onvoorwaardelijke liefde aan de ander, diende arme mensen, keek om naar zieken en naar mensen die uitgestoten zijn. Hij omarmde het lijden in het opofferen van zichzelf om zo anderen te redden. Hij was de zoon des mensen, een mens zoals God een mens bedoeld had.
Deze mens toont de puurste vorm van liefde. In het Grieks is dit versimpeld in het werkwoord agapé. Een werkwoord dat oproept te doen, te handelen om zo een 'licht' te zijn voor de ander.
En wat voor hints geeft de Bijbel over verlichting?
"Het koninkrijk van God komt niet op zichtbare wijze... want zie, het koninkrijk van God is binnen in u."
- Lucas 17:20-21
"Wie zijn leven wil behouden, zal het verliezen. Maar wie zijn leven verliest omwille van Mij, die zal het behouden."
- Lucas 9:24
"Als dan je oog eenvoudig is, zal heel je lichaam verlicht zijn."
- Matteüs 6:22
"Zalig zijn de reinen van hart, want zij zullen God zien."
- Matteüs 5:8
"Voorwaar, ik zeg u: tenzij gij verandert en wordt als de kinderen, zult gij het koninkrijk der hemelen geenszins binnengaan."
- Matteüs 18:3
O, ye Fountains, Meadows, Hills, and Groves
Jazeker. Maar andersom zal dat juist het geval zijn geweest. Want hoe moeilijk moet het zijn om als kind met koninklijk bloed je lot te moeten ondergaan. Het is een hele last waar je mee opgezadeld wordt. Zijn ouders kozen hier duidelijk voor. Beiden kwamen zij uit het geslacht David. Door te trouwen ondergingen zij het lot en bepaalden zij het lot van hun telg. Normaal zou dat een gespreid bedje zijn, een luxe leven met een paleis, onderdanen die netjes hun belasting betalen en een groot leger om jou en je onderdanen te beschermen. Maar dat was er allemaal niet. Het land was bezet en er heerste een vazalkoning. Het was Jezus z'n missie om het koninkrijk Gods te (her)stichten. Geen makkelijke klus en mijn inziens faalde hij in zijn missie.quote:
[..]
Denk je niet dat Maria het ook afentoe best moeilijk had met de missie van Jezus, net zoals de mensen rondom Boeddha het moeilijk hadden met de missie van Boeddha?
En wat voor hints geeft de Bijbel over verlichting?
"Het koninkrijk van God komt niet op zichtbare wijze... want zie, het koninkrijk van God is binnen in u."
- Lucas 17:20-21
"Wie zijn leven wil behouden, zal het verliezen. Maar wie zijn leven verliest omwille van Mij, die zal het behouden."
- Lucas 9:24
"Als dan je oog eenvoudig is, zal heel je lichaam verlicht zijn."
- Matteüs 6:22
"Zalig zijn de reinen van hart, want zij zullen God zien."
- Matteüs 5:8
"Voorwaar, ik zeg u: tenzij gij verandert en wordt als de kinderen, zult gij het koninkrijk der hemelen geenszins binnengaan."
- Matteüs 18:3
Maar dan kom je uit bij wat het koninkrijk Gods dan is...
Elke schrijver geeft z'n eigen draai aan het verhaal van wat hij wilde. vertellen. Het is daarom een hele iitdaging bij elk vers dat je plaatst het terug te plaatsen in het verhaal. om zo over de eventuele bedoeling. iets te kunnen zeggen. De context is echt nodig om er iets zinnigs over te zeggen. Ook is het niet mijn bedoeling om dit topic te veel over Jezus en de bijbel te laten gaan. Maar je vroeg eerder hoe ik erop kwam dus moest ik wel.
Ik zal op je eerste vers ingaan.
Volgens de Joodse traditie is het koninkrijk Gods geen innerlijke toestand maar de erkenning dat God heerst als men de wet, de thora, naleeft. Overal waar een Jood leeft volgens de Thora en God erkent als de Ene wordt die plek heilig. Het koninkrijk Gods is dus meer als het land Israël maar bevind zich ook of juist in de diaspora.
Ik denk daarom dat de tekst in dit licht gelezen oorspronkelijk zo bedoeld is. Dat zolang het geloof in de mens is, en men zich niet inlaat met heidense zaken, daar het koninkrijk Gods is.
Het moet voor de joden in de diaspora een boodschap van hoop geweest zijn.
Rest your mind in distant wilderness
Take your time and concentrate on it
Take a stand and make your hand a fist
We got a reason to resist
Take your time and concentrate on it
Take a stand and make your hand a fist
We got a reason to resist
Dat is de vinger op de juiste plek.quote:
[..]
Gaat verlichting niet juist om het jezelf ontdoen van alle beelden, zodat alleen de onbenoembare waarheid overblijft?
En zit de clue 'm dan niet juist in dat onbenoembare, zodat niemand met een vinger kan wijzen en zeggen "het moet zus" of "het moet zo", en dit dus ook niet aan een ander op kan dringen? Het kan dan alleen maar op individueel niveau worden beleefd en ervaren, en elk individu is vervolgens een lichtend voorbeeld geworden voor het "omgaan met", en niet langer het "benoemen wat".
In feite zouden we er dus ook niet eens over kunnen spreken zonder in dat beeld en conceptenfestijn te vervallen.
De waarheid in iemands hoofd is vaak onbuigzamer dan het sterkste staal.
Mwah..even los van het tekort doen aan de persoon Boeddha kan ik mij ook de volgende passage uit de bijbel herinneren:quote:
[..]
Ik heb het over de boeddhistische vorm van 'verlichting' althans zoals deze op mij overkomt. Nu ben ik geen kenner dus er zal wellicht wat correctie nodig zijn. Ik probeer daarom scherp te zijn en de randjes in dit gesprek op de zoeken.
Ik heb het dus over hoe 'verlichting' vanuit het boeddhisme op mij overkomt en vergelijk dit tijdens het redeneren erover met het christendom. Vanuit m'n ervaring, m'n opleiding en het hobby-matig daarmee bezig zijn ben ik daarin, tot op zekere hoogte, wat meer gespecialiseerd.
Het pad dat Boeddha ging roept de volgende vragen op: Wie draagt de last van zijn zoektocht naar zichzelf / het goddelijke / verlichting?
En mag deze zoektocht naar persoonlijke bevrijding ten koste gaan van anderen?
Mijn antwoord is dat het voor de hand ligt dat zijn directe naasten pijn, verdriet en gemis zullen ervaren. Vooral voor z'n jonge kindje moet het moeilijk geweest zijn om zonder zijn vader op te moeten groeien. Dus nee ik vind niet dat deze weg ten koste mag gaan van de ander. Hij is egoïstisch en schadelijk.
Dat bedoel ik met dat 'verlichting' juist 'duisternis', in de vorm van verdriet, gemis, pijn, het in de steek gelaten voelen, brengt.
Dit is voor mij een groot contrast met het christendom. Als ik het heb over Jezus, en dan heb ik het over het Jezus-personage, zoals hij door de evangelisten op papier is gezet en dus niet over de eventuele historische persoon, dan zien we het tegenovergestelde. Daar waar Boeddha zijn weg ging door zijn naasten te verlaten op zoek naar verlossing van nare gevoelens ging Jezus daar juist lijnrecht tegen in.
Jezus zocht de ander op. Hij gaf
onvoorwaardelijke liefde aan de ander, diende arme mensen, keek om naar zieken en naar mensen die uitgestoten zijn. Hij omarmde het lijden in het opofferen van zichzelf om zo anderen te redden. Hij was de zoon des mensen, een mens zoals God een mens bedoeld had.
Deze mens toont de puurste vorm van liefde. In het Grieks is dit versimpeld in het werkwoord agapé. Een werkwoord dat oproept te doen, te handelen om zo een 'licht' te zijn voor de ander.
Nu staat hier telken male geschreven "Mij" waardoor een ieder al snel ind e verleiding zal komen om dit te betrekken op de persoon die dit liet optekenen maar ik ben er heilig van overtuigd dat dit een foutieve uitleg is van het oorspronkelijk Joods woord waarin het m.i. moet hebben verwezen naar het goddelijke zelf wat in ieder mens zit.quote:Mattheüs 10:34-39 Statenvertaling (Importantia edition) (STV)
Meent niet, dat Ik gekomen ben, om vrede te brengen op de aarde; Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard. Want Ik ben gekomen, om den mens tweedrachtig te maken tegen zijn vader, en de dochter tegen haar moeder, en de schoondochter tegen haar schoonmoeder. En zij zullen des mensen vijanden worden, die zijn huisgenoten zijn. Die vader of moeder liefheeft boven Mij, is Mijns niet waardig; en die zoon of dochter liefheeft boven Mij, is Mijns niet waardig. En die zijn kruis niet op zich neemt, en Mij navolgt, is Mijns niet waardig. Die zijn ziel vindt, zal dezelve verliezen; en die zijn ziel zal verloren hebben om Mijnentwil, zal dezelve vinden.
Maar ook zonder dat; ga er maar aan staan...de boodschap is vrij helder....geen vrede maar het zwaard en uiteraard is ook dit niet letterlijk maar overdrachtelijk bedoeld.
En let ook specifiek nog even op het laatste zinnetje waaruit wederom blijkt dat je het persoonlijke zelf los moet laten om het goddelijke zelf te kunnen ervaren.
Er zijn verslagen over de Boeddha die aangeven dat de Boeddha zijn familie bezocht en ook contact onderhield nadat hij verlicht was geraakt. Na zijn zoektocht en verlichting begaf hij zich gewoon onder de mensen om ze te onderwijzen en zijn familie ging uiteindelijk deel uitmaken van zijn religieuze gemeenschap. Jezus en vele profeten uit het OT kenden periode(n) waarin ze zich terugtrokken en hun naasten verlieten, denk aan Jezus in de woestijn, of als ze door het hele land trokken om te preken.quote:
[..]
Ik heb het over de boeddhistische vorm van 'verlichting' althans zoals deze op mij overkomt. Nu ben ik geen kenner dus er zal wellicht wat correctie nodig zijn. Ik probeer daarom scherp te zijn en de randjes in dit gesprek op de zoeken.
Ik heb het dus over hoe 'verlichting' vanuit het boeddhisme op mij overkomt en vergelijk dit tijdens het redeneren erover met het christendom. Vanuit m'n ervaring, m'n opleiding en het hobby-matig daarmee bezig zijn ben ik daarin, tot op zekere hoogte, wat meer gespecialiseerd.
Het pad dat Boeddha ging roept de volgende vragen op: Wie draagt de last van zijn zoektocht naar zichzelf / het goddelijke / verlichting?
En mag deze zoektocht naar persoonlijke bevrijding ten koste gaan van anderen?
Mijn antwoord is dat het voor de hand ligt dat zijn directe naasten pijn, verdriet en gemis zullen ervaren. Vooral voor z'n jonge kindje moet het moeilijk geweest zijn om zonder zijn vader op te moeten groeien. Dus nee ik vind niet dat deze weg ten koste mag gaan van de ander. Hij is egoïstisch en schadelijk.
Dat bedoel ik met dat 'verlichting' juist 'duisternis', in de vorm van verdriet, gemis, pijn, het in de steek gelaten voelen, brengt.
Dit is voor mij een groot contrast met het christendom. Als ik het heb over Jezus, en dan heb ik het over het Jezus-personage, zoals hij door de evangelisten op papier is gezet en dus niet over de eventuele historische persoon, dan zien we het tegenovergestelde. Daar waar Boeddha zijn weg ging door zijn naasten te verlaten op zoek naar verlossing van nare gevoelens ging Jezus daar juist lijnrecht tegen in.
Jezus zocht de ander op. Hij gaf
onvoorwaardelijke liefde aan de ander, diende arme mensen, keek om naar zieken en naar mensen die uitgestoten zijn. Hij omarmde het lijden in het opofferen van zichzelf om zo anderen te redden. Hij was de zoon des mensen, een mens zoals God een mens bedoeld had.
Deze mens toont de puurste vorm van liefde. In het Grieks is dit versimpeld in het werkwoord agapé. Een werkwoord dat oproept te doen, te handelen om zo een 'licht' te zijn voor de ander.
Jezus doet in de Bijbel verder uitspraken als dat je zijn discipel niet kan zijn als je je vader, moeder, vrouw, kinderen en je eigen leven niet haat (Lucas 14:26). Je moet je kruis dragen, lijden, en achter hem aangaan. Zijn discipelen moesten ook huis en haard verlaten om hem te volgen. Hetzelfde zie ik ook in het verhaal van de rijke jongeman die zijn rijkdom/bezit moest afstaan om Jezus te kunnen volgen. Toen een schriftgeleerde aan Jezus vroeg om hem te mogen volgen, antwoordde Jezus: De vossen hebben holen, en de vogels in de lucht nesten, maar de Zoon des mensen heeft niets waarop hij het hoofd kan neerleggen. Jezus wijst hiermee op dat hij geen vaste verblijfplaats heeft (zijn naasten heeft verlaten) en maakt de schriftgeleerde duidelijk dat het volgen van hem geen makkelijk of comfortabel leven is. Of denk aan het verhaal van de man die Jezus wilde volgen, maar zijn vader nog wilde begraven, waarop Jezus zei volg mij en laat de doden hun doden begraven. Dus die kans om even een naaste te begraven kreeg hij zelfs niet.
Al deze voorbeelden wijzen op het leren loslaten van dingen of mensen die je laten hechten aan de wereld met als doel het hogere in jezelf te bereiken. Dit zie je ook in het boeddhisme. Dus dat contrast tussen Jezus/christendom en de Boeddha/boeddhisme zie ik in deze eigenlijk niet.
[ Bericht 0% gewijzigd door ejtleeditnA op 02-07-2025 11:50:58 ]
Dan begrijp je niet echt waar de verlichting waar ik t over heb, over gaat.quote:
[..]
Dan loop je tegen het probleem aan dat je alleen nog maar met je eigen ego bezig bent en de rest laat stikken. En dat is nu juist niet de bedoeling van heel dat verlicht willen zijn.
Met de rest bedoel ik dan de naasten om je heen. Als je 'geen urge' meer hebt om er voor hen te zijn. Zoals Boeddha er niet meer voor zijn gezin was toen hij ze in de steek liet op zoek naar 'verlichting'. Dan ben je juist alleen maar met jezelf bezig.
De vraag of het bij hem nu ging om het wegstoppen van de wil hen lief te hebben of het ze simpelweg zelf uit liet zoeken omdat hij had nu eenmaal geaccepteerd had dan zijn 'ik' belangrijker was dan zijn naaste geeft niet zoveel verschil. Feit is dat de weg naar verlichting geplaveid is met egotrips en vanwege deze tegenstelling is verlichitng slechts een illusie is.
Want als de 'urge' is verdwenen de ander, z'n directe naasten notabene, lief te hebben. Wat is er dan van de mens over? Een mens zonder verlangen , behalve het verlangen dan naar het niet willen te verlangen. En als dat bereikt is, stilte, rust, verlichting enkel bereikt doordat men alleen maar met zichzelf, met het eigen ego, bezig is. Met als gevolg het laten stikken van de naasten.
Het werkt niet.
Verlichting is geen tegenstelling van duisternis, het is duisternis.
Buddha verliet z'n gezin vóórdat hij verlicht was, om de meaning of life te vinden en zo geschiedde onder de Boddhi tree, dat had niets met de verlichting ansich te maken. Hoewel idd je een sterk (boddhisatva) punt hebt dat het pad naar verlichting een egoistische kan zijn , en je ook gelijk hebt dat "verlichting" uiteindelijk een illusie is. Maar dezelfde illusie leef je nu.
Het verschil met verlichting is, is dat je weer wordt zoals je als kind was. Dus ergens is het een illusie, maar ook geen illusie tegelijk, omdat je de illusie waar je met t ego in leeft, juist loslaat. Dus je verliest de illusie (Leela), en komt er dan achter dat verlichting een illusie is, omdat het de natuurlijke staat van zijn is. Het werd enkel ondergesneeuwd door dogma/doctrine, labels, taal, interpretaties enzovoorts. Deze zijn als wolken voor een zon die nooit weg is geweest.
Zo zeg ik ook al langer; je "behaalt" niets, je laat juist álles los wat je dacht behaald te hebben. Dát is waar verlichting over gaat.
Hierom;
Rumi;
"Unlearning is the highest form of learning"
Adyashanti;
"If you want to learn something, go elsewhere,
If you wish to unlearn EVERYTHING, then sit and listen."
En na die verlichting, gaat t leven gewoon door, alleen doorzie je dan t ego, gaat alles automatisch (alsin; je hoeft nergens meer over na te denken), en is dit de definitie van "go with the flow".
Buddha;
"Before enlightenment; Chop wood, carry water,
After enlightenment; Chop wood, carry water."
Er verandert idd niets, behalve dat je al je aangeleerde onzin hebt laten varen, maar je blijft in je core t zelfde. Dat is waarom ze het "illusie" noemen.
Dat laatste is ook een veelgehoord argument, maar is ook onwaar. Het is niet zo dat --zodra je desireless wordt-- je dan totaal nergens meer voor leeft... in zekere zin wel, omdat het leven 1 grote speeltuin wordt zonder moeilijkheden. Maar daarbuiten verwijs ik je graag naar het Deleuze topic, zodra de desire van ego stopt met het "willen" (egoing == wanting, zo zegt Adyashanti dan ook treffend) van zaken, dan volgt desirelesness. Dat betekent niet dat je niets meer doet, het is júist zo dat je dan voor het collectief bezig gaat ipv voor t ego (als individu). Daarnaast heb je nog een stuk zelfexpressie (zoals Deleuze Topic uitlegt), wat dan ook de laatste stage is van Maslow. T bewustzijn/ziel, gaat een urge hebben voor zelfexpressie, dat is wat anders dan egoic desire.
Zie bijv kunstenaars, of muzikanten, die ondanks dat ze genoeg geld hebben, door blijven gaan omdat daar hun expressie in plaatsvindt. Dat is verre van een egoic desire, maar toch gaan ze door.
Tijdens een verlichting lost de identificatie met het ego op (en shadow ook), dus men is daar totaal niet meer mee bezig, dat is imminent.
As above, so below.
De verlichting in het Christendom is hetzelfde, vaak gebeurt dat als mensen langere tijd in "solitude" zijn omdat je dan geconfronteerd wordt met jezelf (shadows), zo zagen we bij Buddha, maar ook Jacob's Ladder is een voorbeeld ervan.quote:
[..]
Ik heb het over de boeddhistische vorm van 'verlichting' althans zoals deze op mij overkomt. Nu ben ik geen kenner dus er zal wellicht wat correctie nodig zijn. Ik probeer daarom scherp te zijn en de randjes in dit gesprek op de zoeken.
Ik heb het dus over hoe 'verlichting' vanuit het boeddhisme op mij overkomt en vergelijk dit tijdens het redeneren erover met het christendom. Vanuit m'n ervaring, m'n opleiding en het hobby-matig daarmee bezig zijn ben ik daarin, tot op zekere hoogte, wat meer gespecialiseerd.
Het pad dat Boeddha ging roept de volgende vragen op: Wie draagt de last van zijn zoektocht naar zichzelf / het goddelijke / verlichting?
En mag deze zoektocht naar persoonlijke bevrijding ten koste gaan van anderen?
Mijn antwoord is dat het voor de hand ligt dat zijn directe naasten pijn, verdriet en gemis zullen ervaren. Vooral voor z'n jonge kindje moet het moeilijk geweest zijn om zonder zijn vader op te moeten groeien. Dus nee ik vind niet dat deze weg ten koste mag gaan van de ander. Hij is egoïstisch en schadelijk.
Dat bedoel ik met dat 'verlichting' juist 'duisternis', in de vorm van verdriet, gemis, pijn, het in de steek gelaten voelen, brengt.
Dit is voor mij een groot contrast met het christendom. Als ik het heb over Jezus, en dan heb ik het over het Jezus-personage, zoals hij door de evangelisten op papier is gezet en dus niet over de eventuele historische persoon, dan zien we het tegenovergestelde. Daar waar Boeddha zijn weg ging door zijn naasten te verlaten op zoek naar verlossing van nare gevoelens ging Jezus daar juist lijnrecht tegen in.
Jezus zocht de ander op. Hij gaf
onvoorwaardelijke liefde aan de ander, diende arme mensen, keek om naar zieken en naar mensen die uitgestoten zijn. Hij omarmde het lijden in het opofferen van zichzelf om zo anderen te redden. Hij was de zoon des mensen, een mens zoals God een mens bedoeld had.
Deze mens toont de puurste vorm van liefde. In het Grieks is dit versimpeld in het werkwoord agapé. Een werkwoord dat oproept te doen, te handelen om zo een 'licht' te zijn voor de ander.
Dark night of the Soul.
Juist, daarom zei Ram Dass; "Every religion is an attempt to describe the MYSTERY". Exact wat jij hier beschrijft.quote:
[..]
Gaat verlichting niet juist om het jezelf ontdoen van alle beelden, zodat alleen de onbenoembare waarheid overblijft?
En zit de clue 'm dan niet juist in dat onbenoembare, zodat niemand met een vinger kan wijzen en zeggen "het moet zus" of "het moet zo", en dit dus ook niet aan een ander op kan dringen? Het kan dan alleen maar op individueel niveau worden beleefd en ervaren, en elk individu is vervolgens een lichtend voorbeeld geworden voor het "omgaan met", en niet langer het "benoemen wat".
As above, so below.
Love this one:quote:Op donderdag 3 juli 2025 14:05 schreef Mijk het volgende:
[..]
De verlichting in het Christendom is hetzelfde, vaak gebeurt dat als mensen langere tijd in "solitude" zijn omdat je dan geconfronteerd wordt met jezelf (shadows), zo zagen we bij Buddha, maar ook Jacob's Ladder is een voorbeeld ervan.
Dark night of the Soul.
[..]
Bekijk deze YouTube-video
O, ye Fountains, Meadows, Hills, and Groves
Jep, ook een Christen die dit doorzag, Meister Eckhart, Mystic, Knower. Gelijkwaardig aan Rumi. Hoewel Rumi een veel grotere impact heeft gehad.quote:
[..]
Love this one:
Bekijk deze YouTube-video
As above, so below.
Dus om verlichting te kunnen vinden moet je door het leven gaan als iemand die z'n eigen ego vooropsteltquote:
[..]
Dan begrijp je niet echt waar de verlichting waar ik t over heb, over gaat.
Buddha verliet z'n gezin vóórdat hij verlicht was, om de meaning of life te vinden en zo geschiedde onder de Boddhi tree, dat had niets met de verlichting ansich te maken. Hoewel idd je een sterk (boddhisatva) punt hebt dat het pad naar verlichting een egoistische kan zijn , en je ook gelijk hebt dat "verlichting" uiteindelijk een illusie is. Maar dezelfde illusie leef je nu.
Het verschil met verlichting is, is dat je weer wordt zoals je als kind was. Dus ergens is het een illusie, maar ook geen illusie tegelijk, omdat je de illusie waar je met t ego in leeft, juist loslaat. Dus je verliest de illusie (Leela), en komt er dan achter dat verlichting een illusie is, omdat het de natuurlijke staat van zijn is. Het werd enkel ondergesneeuwd door dogma/doctrine, labels, taal, interpretaties enzovoorts. Deze zijn als wolken voor een zon die nooit weg is geweest.
Zo zeg ik ook al langer; je "behaalt" niets, je laat juist álles los wat je dacht behaald te hebben. Dát is waar verlichting over gaat.
Hierom;
Rumi;
"Unlearning is the highest form of learning"
Adyashanti;
"If you want to learn something, go elsewhere,
If you wish to unlearn EVERYTHING, then sit and listen."
En na die verlichting, gaat t leven gewoon door, alleen doorzie je dan t ego, gaat alles automatisch (alsin; je hoeft nergens meer over na te denken), en is dit de definitie van "go with the flow".
Buddha;
"Before enlightenment; Chop wood, carry water,
After enlightenment; Chop wood, carry water."
Er verandert idd niets, behalve dat je al je aangeleerde onzin hebt laten varen, maar je blijft in je core t zelfde. Dat is waarom ze het "illusie" noemen.
Dat laatste is ook een veelgehoord argument, maar is ook onwaar. Het is niet zo dat --zodra je desireless wordt-- je dan totaal nergens meer voor leeft... in zekere zin wel, omdat het leven 1 grote speeltuin wordt zonder moeilijkheden. Maar daarbuiten verwijs ik je graag naar het Deleuze topic, zodra de desire van ego stopt met het "willen" (egoing == wanting, zo zegt Adyashanti dan ook treffend) van zaken, dan volgt desirelesness. Dat betekent niet dat je niets meer doet, het is júist zo dat je dan voor het collectief bezig gaat ipv voor t ego (als individu). Daarnaast heb je nog een stuk zelfexpressie (zoals Deleuze Topic uitlegt), wat dan ook de laatste stage is van Maslow. T bewustzijn/ziel, gaat een urge hebben voor zelfexpressie, dat is wat anders dan egoic desire.
Zie bijv kunstenaars, of muzikanten, die ondanks dat ze genoeg geld hebben, door blijven gaan omdat daar hun expressie in plaatsvindt. Dat is verre van een egoic desire, maar toch gaan ze door.
Tijdens een verlichting lost de identificatie met het ego op (en shadow ook), dus men is daar totaal niet meer mee bezig, dat is imminent.
Rest your mind in distant wilderness
Take your time and concentrate on it
Take a stand and make your hand a fist
We got a reason to resist
Take your time and concentrate on it
Take a stand and make your hand a fist
We got a reason to resist
Jacob's Ladder zie ik meer als een verslag van een paleo-contactmoment.quote:
[..]
De verlichting in het Christendom is hetzelfde, vaak gebeurt dat als mensen langere tijd in "solitude" zijn omdat je dan geconfronteerd wordt met jezelf (shadows), zo zagen we bij Buddha, maar ook Jacob's Ladder is een voorbeeld ervan.
Dark night of the Soul.
[..]
Juist, daarom zei Ram Dass; "Every religion is an attempt to describe the MYSTERY". Exact wat jij hier beschrijft.
Maar wat is er nu zo hetzelfde aan dan? Mijn inziens is het totaal tegenovergesteld.
Jezus was het licht der wereld. Dat wil zeggen dat hij, volgens de schrijvers van de bijbel, laat zien hoe je als mens zoals God het bedoeld heeft moet leven. In praktijk is dit vooral door om te zien naar je naaste. Naasten zijn dan zelfs melaatsen, hoeren en aartsvijanden als de Romeinse soldaten.
Boeddha liet z'n naasten stikken, hier boven wordt geopperd dat hij z'n kindje af en toe bezocht. Nou sterk punt zeg. Z'n kindje was pas geboren en Boeddha riep Toedeledokie zoek het zelf maar uit want ik wil met m'n grote ego verlossing zoeken van het lijden.
Het heeft niets met enige christelijkheid te maken.
Rest your mind in distant wilderness
Take your time and concentrate on it
Take a stand and make your hand a fist
We got a reason to resist
Take your time and concentrate on it
Take a stand and make your hand a fist
We got a reason to resist
Wat ik mij dan afvraag: heeft Mijk zelf ook kinderen? Ik kan namelijk verzekeren dat jonge kinderen ook trekken hebben die ik nou niet gelijk associeer met de boeddhistische notie van Verlichting.
Het lijkt me dan ook nogal een romantisch en geïdealiseerd beeld.
Het lijkt me dan ook nogal een romantisch en geïdealiseerd beeld.
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
In de bijbel is er een passage waarinquote:Op vrijdag 4 juli 2025 23:24 schreef Haushofer het volgende:
Wat ik mij dan afvraag: heeft Mijk zelf ook kinderen? Ik kan namelijk verzekeren dat jonge kinderen ook trekken hebben die ik nou niet gelijk associeer met de boeddhistische notie van Verlichting.
Het lijkt me dan ook nogal een romantisch en geïdealiseerd beeld.
Jezus z'n toehoorder oproept te zijn als kinderen opdat zij het koninkrijk Gods / der hemelen binnen kunnen gaan.
Hoe kan Mijk deze oproep tot het opnieuw kind worden, dat alles te maken heeft met het vertrouwen in God, op 1 stapel gooien of zelfs als hetzelfde zien als het verlicht worden op de boeddhistische manier.
Rest your mind in distant wilderness
Take your time and concentrate on it
Take a stand and make your hand a fist
We got a reason to resist
Take your time and concentrate on it
Take a stand and make your hand a fist
We got a reason to resist
Wat betreft je laatste alinea: Ik zei wat meer dan dat, ook in verband met wat Jezus en zijn discipelen deden.quote:
[..]
Jacob's Ladder zie ik meer als een verslag van een paleo-contactmoment.
Maar wat is er nu zo hetzelfde aan dan? Mijn inziens is het totaal tegenovergesteld.
Jezus was het licht der wereld. Dat wil zeggen dat hij, volgens de schrijvers van de bijbel, laat zien hoe je als mens zoals God het bedoeld heeft moet leven. In praktijk is dit vooral door om te zien naar je naaste. Naasten zijn dan zelfs melaatsen, hoeren en aartsvijanden als de Romeinse soldaten.
Boeddha liet z'n naasten stikken, hier boven wordt geopperd dat hij z'n kindje af en toe bezocht. Nou sterk punt zeg. Z'n kindje was pas geboren en Boeddha riep Toedeledokie zoek het zelf maar uit want ik wil met m'n grote ego verlossing zoeken van het lijden.
Het heeft niets met enige christelijkheid te maken.
Jezus liet zijn familie los en leidde een zwerversbestaan en trok het hele land door om te prediken. Sommige van zijn discipelen lieten ook (abrupt) van alles achter om Jezus te volgen:
Toen de rijke jongeman niet alles kon opgeven om Jezus te volgen, zei Petrus:quote:Mattheus 4:1
8 En Jezus liep langs de zee van Galilea en zag twee broers, namelijk Simon, die Petrus genoemd wordt, en zijn broer Andreas, het net in de zee werpen, want zij waren vissers.
19 En hij zei tegen hen: Kom achter mij aan, en ik zal u vissers van mensen maken.
20 Zij lieten meteen de netten achter en volgden hem.
21 Hij ging vandaar verder en zag twee andere broers, namelijk Jakobus, de zoon van Zebedeüs, en Johannes, zijn broer, in het schip met hun vader Zebedeüs, terwijl zij hun netten aan het herstellen waren, en hij riep hen.
22 Zij lieten meteen het schip en hun vader achter en volgden hem.
23 En Jezus trok rond in heel Galilea, gaf onderwijs in hun synagogen en predikte het Evangelie van het Koninkrijk,
Van Petrus is bekend dat hij een vrouw (en waarschijnlijk ook kinderen) had en dus kan je zeggen dat hij die in de "steek" liet om Jezus te volgen. Jakobus en Johannes werden door Jezus geroepen toen ze met hun vader aan het vissen waren en lieten hem direct achter. Dat suggereert een abrupt vertrek uit hun dagelijks (en mogelijk gezins)leven. Dit wordt verder bevestigd door onderstaande verzen.quote:Mattheus 19:
27 Toen antwoordde Petrus en zei tegen Hem: Zie, wij hebben alles verlaten en zijn u gevolgd; wat zal dan ons deel zijn?
Ik haalde in mijn vorige post al enkele bekende verhalen aan van mensen die alles en iedereen moesten verlaten om Jezus te kunnen volgen: In Lukas 14:26 zegt Jezus: "Als iemand tot mij komt en niet haat zijn vader en moeder, vrouw en kinderen, broers en zussen, ja zelfs zijn eigen leven, kan hij mijn discipel niet zijn."
En in Matteüs 19:29: "En al wie huizen of broers of zusters of vader of moeder of vrouw of kinderen of akkers zal verlaten hebben omwille van Mijn Naam, die zal honderdvoudig ontvangen en het eeuwige leven beërven."
Het volgen van Jezus betekende dus vaak dat men sociale banden en zelfs gezinnen opgaf, en kinderen worden specifiek genoemd.
Het is een aanname dat de familie vanquote:
[..]
Wat betreft je laatste alinea: Ik zei wat meer dan dat, ook in verband met wat Jezus en zijn discipelen deden.
Jezus liet zijn familie los en leidde een zwerversbestaan en trok het hele land door om te prediken. Sommige van zijn discipelen lieten ook (abrupt) van alles achter om Jezus te volgen:
[..]
Toen de rijke jongeman niet alles kon opgeven om Jezus te volgen, zei Petrus:
[..]
Van Petrus is bekend dat hij een vrouw (en waarschijnlijk ook kinderen) had en dus kan je zeggen dat hij die in de "steek" liet om Jezus te volgen. Jakobus en Johannes werden door Jezus geroepen toen ze met hun vader aan het vissen waren en lieten hem direct achter. Dat suggereert een abrupt vertrek uit hun dagelijks (en mogelijk gezins)leven. Dit wordt verder bevestigd door onderstaande verzen.
Ik haalde in mijn vorige post al enkele bekende verhalen aan van mensen die alles en iedereen moesten verlaten om Jezus te kunnen volgen: In Lukas 14:26 zegt Jezus: "Als iemand tot mij komt en niet haat zijn vader en moeder, vrouw en kinderen, broers en zussen, ja zelfs zijn eigen leven, kan hij mijn discipel niet zijn."
En in Matteüs 19:29: "En al wie huizen of broers of zusters of vader of moeder of vrouw of kinderen of akkers zal verlaten hebben omwille van Mijn Naam, die zal honderdvoudig ontvangen en het eeuwige leven beërven."
Het volgen van Jezus betekende dus vaak dat men sociale banden en zelfs gezinnen opgaf, en kinderen worden specifiek genoemd.
Jezus niet tot zijn gevolg behoorde.
Er is geen reden aan te nemen dat hij een zwerver bestaan leidde.
Er is ook geen reden om aan te nemen dat hij z'n kinderen verliet.
Pertrus was weliswaar getrouwd maar er geen reden om aan te nemen dat hij z'n vrouw en kinderen verliet.
Met andere woorden je doet allerlei aannamen en vult van alles zelf in.
Dan gebruik je een bijbelvertaling die mijn inziens de plank misslaat. Het woord 'haat' bijvoorbeeld gebruiken voor de vertaling van het grondwoord is misplaatst. Het grondwoord vertalen in 'minder liefhebben dan' lijkt mij beter.
Bovenstaande is verder allemaal niet zo belangrijk want het gaat tenslotte om de bedoeling van het volgen van Jezus tegenover het verlicht willen worden van Boeddha.
Wat was het doel van het volgen van Jezus? Was dit het koninkrijk Gods binnen kunnen gaan en het 100-voudige (inclusief eventuele kinderen) terug krijgen? Of zoals Boeddha het verlost te willen van het eigen ego.
Rest your mind in distant wilderness
Take your time and concentrate on it
Take a stand and make your hand a fist
We got a reason to resist
Take your time and concentrate on it
Take a stand and make your hand a fist
We got a reason to resist
Nee, dan heb je niet begrepen wat ik zeg.quote:
[..]
Dus om verlichting te kunnen vinden moet je door het leven gaan als iemand die z'n eigen ego vooropstelt
Het is Solitude, daarin gebeurt het vaker dat men dit doorziet, beetje t zelfde als mensen die oneindig blijven proberen en dan opgeven omdat ze denken kutzooi, tis niets, die krijgen ook vaak zo'n doorbraak omdat het ego dan zichzelf letterlijk opgeeft.quote:
[..]
Jacob's Ladder zie ik meer als een verslag van een paleo-contactmoment.
Maar wat is er nu zo hetzelfde aan dan? Mijn inziens is het totaal tegenovergesteld.
Jezus was het licht der wereld. Dat wil zeggen dat hij, volgens de schrijvers van de bijbel, laat zien hoe je als mens zoals God het bedoeld heeft moet leven. In praktijk is dit vooral door om te zien naar je naaste. Naasten zijn dan zelfs melaatsen, hoeren en aartsvijanden als de Romeinse soldaten.
Boeddha liet z'n naasten stikken, hier boven wordt geopperd dat hij z'n kindje af en toe bezocht. Nou sterk punt zeg. Z'n kindje was pas geboren en Boeddha riep Toedeledokie zoek het zelf maar uit want ik wil met m'n grote ego verlossing zoeken van het lijden.
Het heeft niets met enige christelijkheid te maken.
quote:
Wat ik mij dan afvraag: heeft Mijk zelf ook kinderen? Ik kan namelijk verzekeren dat jonge kinderen ook trekken hebben die ik nou niet gelijk associeer met de boeddhistische notie van Verlichting.
Het lijkt me dan ook nogal een romantisch en geïdealiseerd beeld.
Nee, die heb ik niet, maar vlak na geboorte kun je leegte zien in de ogen, dat is een veel genoemd iets door mensen. En zo vreemd is dit niet, want kinderen hebben nog geen ego, leven compleet in het nu en je herkent dus die staat ook direct zodra je egodeath verkrijgt. Later, als t ego erin komt (4,5, maar tegenwoordig 3,4 denk ik) dan merk je dat ook heel sterk.quote:
Wat ik mij dan afvraag: heeft Mijk zelf ook kinderen? Ik kan namelijk verzekeren dat jonge kinderen ook trekken hebben die ik nou niet gelijk associeer met de boeddhistische notie van Verlichting.
Het lijkt me dan ook nogal een romantisch en geïdealiseerd beeld.
Dus ja en nee, kinderen hebben ook idd trekken die totaal niet lijken op die verlichting omdat de wisdom ontbreekt, maar de puurste vorm van mens zijn, zie je wel daar. Ik heb eerder ook wel ns de analoog gemaakt met Lucide dromen bijv, dat is in prinipe hetzelfde mechanisme als Enlightenment.
Omdat het hetzelfde is, egoloss. Terug naar de staat van vóór t ego, terug naar Eden, terug naar vóórdat je in Dualiteit begon te denken, terug naar de core, het ont-eten van de vrucht vd boom door Eva (dualiteit uitschakelen, als er 1 grote dualiteit is die bedacht is door mensen is het wel goed en kwaad) Advaita Vedanta. Daarom.quote:
[..]
In de bijbel is er een passage waarin
Jezus z'n toehoorder oproept te zijn als kinderen opdat zij het koninkrijk Gods / der hemelen binnen kunnen gaan.
Hoe kan Mijk deze oproep tot het opnieuw kind worden, dat alles te maken heeft met het vertrouwen in God, op 1 stapel gooien of zelfs als hetzelfde zien als het verlicht worden op de boeddhistische manier.
As above, so below.
Nee het is niet hetzelfde.quote:
[..]
Nee, dan heb je niet begrepen wat ik zeg.
[..]
Het is Solitude, daarin gebeurt het vaker dat men dit doorziet, beetje t zelfde als mensen die oneindig blijven proberen en dan opgeven omdat ze denken kutzooi, tis niets, die krijgen ook vaak zo'n doorbraak omdat het ego dan zichzelf letterlijk opgeeft.
[..]
[..]
Nee, die heb ik niet, maar vlak na geboorte kun je leegte zien in de ogen, dat is een veel genoemd iets door mensen. En zo vreemd is dit niet, want kinderen hebben nog geen ego, leven compleet in het nu en je herkent dus die staat ook direct zodra je egodeath verkrijgt. Later, als t ego erin komt (4,5, maar tegenwoordig 3,4 denk ik) dan merk je dat ook heel sterk.
Dus ja en nee, kinderen hebben ook idd trekken die totaal niet lijken op die verlichting omdat de wisdom ontbreekt, maar de puurste vorm van mens zijn, zie je wel daar. Ik heb eerder ook wel ns de analoog gemaakt met Lucide dromen bijv, dat is in prinipe hetzelfde mechanisme als Enlightenment.
[..]
Omdat het hetzelfde is, egoloss. Terug naar de staat van vóór t ego, terug naar Eden, terug naar vóórdat je in Dualiteit begon te denken, terug naar de core, het ont-eten van de vrucht vd boom door Eva (dualiteit uitschakelen, als er 1 grote dualiteit is die bedacht is door mensen is het wel goed en kwaad) Advaita Vedanta. Daarom.
Het blijft overkomen als krampachtige pogingen om 1 grote stoofpot van de verschillende religies te maken. Het is pure wansmaak. En argumenten ervoor ontbreken.
Rest your mind in distant wilderness
Take your time and concentrate on it
Take a stand and make your hand a fist
We got a reason to resist
Take your time and concentrate on it
Take a stand and make your hand a fist
We got a reason to resist
Hoezo is dat niet hetzelfde, welke argumenten heb je daarvoor dan?quote:
[..]
Nee het is niet hetzelfde.
Het blijft overkomen als krampachtige pogingen om 1 grote stoofpot van de verschillende religies te maken. Het is pure wansmaak. En argumenten ervoor ontbreken.
Waarom is het pure wansmaak?
Ik heb overtime behoorlijk wat argumenten gegeven hiervoor, en het is IMO gewoon basis logica dat --zodra 70 culturen met een soortgelijk verhaal komen, met dezelfde grote rode lijnen welke ik ook al vaker heb onderbouwd-- deze leren állemaal naar hetzelfde wijzen. Het is extreem bizar om te denken dat ze "allemaal wat anders bedoelen" als het hier gaat om een vorm van "objectieve waarheid".
Mensen zijn menselijk en ieder bewustzijn is gelijk , hierdoor ontwikkelen we dezelfde archetypen, hebben we dezelfde bewustzijnsstaten (wake/dream/sleep), ontwikkelen we dezelfde psychologische kenmerken en/of ziekten in bepaalde omstandigheden, dit zijn gewoon keiharde feiten, dus dan ligt het zéér veel meer voor de hand dat men óók dezelfde ervaringen krijgt op dit front dan dat "het gewoon allemaal random verhalen zijn die niets met elkaar te maken hebben". Nu verschillen mensen wel iets van elkaar, maar de grote rode lijnen in mensen zijn ook gelijk, net als in die verhalen. Ik vraag me af hoe je aan dit denkbeeld komt?
En interessanter nog; weet jij dan wat er bedoeld wordt met beiden, als ze los staan van elkaar? Dat vind ik dan een nóg interessantere vraag. Kun je beide zaken los van elkaar toelichten dan, hoe dat bedoeld wordt en hoe dat in de praktijk dan werkt?
Het is niet krampachtig iets proberen, het is logischerwijs zwaar evident, zelfs als je de leren niet kent.
As above, so below.
Heb jij m'n laatste paar posts wel gelezen? Dan zou e.e.a. toch duidelijk moeten zijn.quote:
[..]
Hoezo is dat niet hetzelfde, welke argumenten heb je daarvoor dan?
Waarom is het pure wansmaak?
Ik heb overtime behoorlijk wat argumenten gegeven hiervoor, en het is IMO gewoon basis logica dat --zodra 70 culturen met een soortgelijk verhaal komen, met dezelfde grote rode lijnen welke ik ook al vaker heb onderbouwd-- deze leren állemaal naar hetzelfde wijzen. Het is extreem bizar om te denken dat ze "allemaal wat anders bedoelen" als het hier gaat om een vorm van "objectieve waarheid".
Mensen zijn menselijk en ieder bewustzijn is gelijk , hierdoor ontwikkelen we dezelfde archetypen, hebben we dezelfde bewustzijnsstaten (wake/dream/sleep), ontwikkelen we dezelfde psychologische kenmerken en/of ziekten in bepaalde omstandigheden, dit zijn gewoon keiharde feiten, dus dan ligt het zéér veel meer voor de hand dat men óók dezelfde ervaringen krijgt op dit front dan dat "het gewoon allemaal random verhalen zijn die niets met elkaar te maken hebben". Nu verschillen mensen wel iets van elkaar, maar de grote rode lijnen in mensen zijn ook gelijk, net als in die verhalen. Ik vraag me af hoe je aan dit denkbeeld komt?
En interessanter nog; weet jij dan wat er bedoeld wordt met beiden, als ze los staan van elkaar? Dat vind ik dan een nóg interessantere vraag. Kun je beide zaken los van elkaar toelichten dan, hoe dat bedoeld wordt en hoe dat in de praktijk dan werkt?
Het is niet krampachtig iets proberen, het is logischerwijs zwaar evident, zelfs als je de leren niet kent.
Ik heb verder geen argumenten van je gezien waar uit blijkt dat het allemaal 1 pot nat is.
Rest your mind in distant wilderness
Take your time and concentrate on it
Take a stand and make your hand a fist
We got a reason to resist
Take your time and concentrate on it
Take a stand and make your hand a fist
We got a reason to resist
De aangehaalde Bijbelverzen, vooral de uitspraak van Jezus (“al wie huizen, vader of moeder of vrouw of kinderen verlaat”) en ook wat Petrus zei (“wij hebben alles verlaten en zijn u gevolgd”) is m.i. wel duidelijke taal en eenduidig.quote:
[..]
Het is een aanname dat de familie van
Jezus niet tot zijn gevolg behoorde.
Er is geen reden aan te nemen dat hij een zwerver bestaan leidde.
Er is ook geen reden om aan te nemen dat hij z'n kinderen verliet.
Pertrus was weliswaar getrouwd maar er geen reden om aan te nemen dat hij z'n vrouw en kinderen verliet.
Met andere woorden je doet allerlei aannamen en vult van alles zelf in.
Dan gebruik je een bijbelvertaling die mijn inziens de plank misslaat. Het woord 'haat' bijvoorbeeld gebruiken voor de vertaling van het grondwoord is misplaatst. Het grondwoord vertalen in 'minder liefhebben dan' lijkt mij beter.
Bovenstaande is verder allemaal niet zo belangrijk want het gaat tenslotte om de bedoeling van het volgen van Jezus tegenover het verlicht willen worden van Boeddha.
Wat was het doel van het volgen van Jezus? Was dit het koninkrijk Gods binnen kunnen gaan en het 100-voudige (inclusief eventuele kinderen) terug krijgen? Of zoals Boeddha het verlost te willen van het eigen ego.
Het bleef ook niet alleen bij woorden, want de verhalen over Jezus en de discipelen en de eerder aangehaalde voorbeelden (rijke jongeman, schriftgeleerde, de man die zijn vader nog wilde begraven, enz.), en het feit dat ze zich van plek naar plek verplaatsten, bevestigen verder dat ze inderdaad alles hadden achtergelaten, geen vaste verblijfplaats hadden (“de Zoon des mensen heeft niets waarop hij het hoofd kan neerleggen”) en door het gebied rondtrokken met als doel te evangeliseren.
Sterker nog, op een gegeven moment zond Jezus de discipelen zelfs uit zonder sandalen, tas of geld, en moesten compleet leren vertrouwen op God (o.a. Lucas 10:1-12, Mattheüs 10:5-15). Dus niet alleen families, gezinnen, vrouwen en kinderen werden “in de steek gelaten”, maar zelfs dat wat essentieel voor henzelf was, zoals schoenen en geld, daar moesten ze een periode afstand van nemen. Zo trokken ze door het hele gebied rond waar joodse volkeren leefden om te prediken.
Je hebt het over aannames, maar ik zie je niet met onderbouwing komen voor je beweringen, of het nu over Jezus, zijn discipelen of de Boeddha gaat. Ik onderbouw het andersom wel met citaten (zoals ook in deze post), waarvan je de belangrijkste verzen steeds consequent negeert. Uiteraard hoef je die teksten niet te geloven, en ga ik het niet aan je opdringen, maar je komt niet met andere argumenten (waar ik open voor sta) als in: Bijbelverzen die onderbouwen wat je zegt over Jezus, of boeddhistische teksten over de Boeddha.
Waarom zou ik tegen je ingaan als ik geen reden heb om tegen je in te gaan? Waarom zou ik iets van je willen weerleggen als ik het ermee eens ben? Waarom zou ik op teksten in gaan die je plaatst als de teksten voor zichzelf spreken? Nu kom je ook weer met teksten. Leuk en aardig maar wat is de bedoeling ervan? Ik heb geen idee, misschien een poging om te weerleggen van iets dat ik niet gezegd heb. Opmerkingen als je hoeft die teksten niet te geloven lijken compleet uit de lucht gegrepen. Het zegt niets over mij, het heeft niets te maken met wat ik gezegd heb en het heeft niets te maken met een eventuele interpretatie die met die van jou afwijkt.quote:
[..]
De aangehaalde Bijbelverzen, vooral de uitspraak van Jezus (“al wie huizen, vader of moeder of vrouw of kinderen verlaat”) en ook wat Petrus zei (“wij hebben alles verlaten en zijn u gevolgd”) is m.i. wel duidelijke taal en eenduidig.
Het bleef ook niet alleen bij woorden, want de verhalen over Jezus en de discipelen en de eerder aangehaalde voorbeelden (rijke jongeman, schriftgeleerde, de man die zijn vader nog wilde begraven, enz.), en het feit dat ze zich van plek naar plek verplaatsten, bevestigen verder dat ze inderdaad alles hadden achtergelaten, geen vaste verblijfplaats hadden (“de Zoon des mensen heeft niets waarop hij het hoofd kan neerleggen”) en door het gebied rondtrokken met als doel te evangeliseren.
Sterker nog, op een gegeven moment zond Jezus de discipelen zelfs uit zonder sandalen, tas of geld, en moesten compleet leren vertrouwen op God (o.a. Lucas 10:1-12, Mattheüs 10:5-15). Dus niet alleen families, gezinnen, vrouwen en kinderen werden “in de steek gelaten”, maar zelfs dat wat essentieel voor henzelf was, zoals schoenen en geld, daar moesten ze een periode afstand van nemen. Zo trokken ze door het hele gebied rond waar joodse volkeren leefden om te prediken.
Je hebt het over aannames, maar ik zie je niet met onderbouwing komen voor je beweringen, of het nu over Jezus, zijn discipelen of de Boeddha gaat. Ik onderbouw het andersom wel met citaten (zoals ook in deze post), waarvan je de belangrijkste verzen steeds consequent negeert. Uiteraard hoef je die teksten niet te geloven, en ga ik het niet aan je opdringen, maar je komt niet met andere argumenten (waar ik open voor sta) als in: Bijbelverzen die onderbouwen wat je zegt over Jezus, of boeddhistische teksten over de Boeddha.
Ik kan er werkelijk niets mee.
Ik had slechts wat kanttekeningen en dat is dat je e.e.a. invulde daar waar de tekst zwijgt. Wat moet ik daar verder aan onderbouwen?
Daarbij wees ik je op een vertaling die geen recht doet aan de grondtekst. Ik zou dit voor je kunnen uitkauwen. Maar waarom zou ik, als ik het belang er in dit gesprek niet van inzie.
Wat ik wel belangrijk vind in het gesprek met Mijk, waar jij nu tussen bent gekomen, is het verschil te benoemen tussen Jezus die volgens de bijbel als het licht gezien wordt en Boeddha die verlichting zocht. Hier heb ik gewoon met argumenten in meerdere posts het e.e.a. over gezegd.
Vandaar dat ik je een vraag stelde, die je onbeantwoord liet en daarom nog maar een keer stel.
Wat was het doel van het volgen van Jezus? Was dit het koninkrijk Gods binnen kunnen gaan en het 100-voudige (inclusief eventuele kinderen) terug krijgen? Of zoals Boeddha het verlost te worden van het eigen ego.
Rest your mind in distant wilderness
Take your time and concentrate on it
Take a stand and make your hand a fist
We got a reason to resist
Take your time and concentrate on it
Take a stand and make your hand a fist
We got a reason to resist
Nee, beetje summier, net als deze post....quote:
[..]
Heb jij m'n laatste paar posts wel gelezen? Dan zou e.e.a. toch duidelijk moeten zijn.
Heb je deze post wel gelezen dan? En over allerlei topics heen waarin je zelf ook actief was, het ik tientallen zoniet honderden voorbeelden gegeven daarvan.quote:Ik heb verder geen argumenten van je gezien waar uit blijkt dat het allemaal 1 pot nat is.
As above, so below.
|
|
