Flinke cocktail om de nachten door te komen. Maandag overleg met arts.
En nogmaals een dikke dank je wel voor alle lieve berichten. Dat doet me echt goed en het voelt minder alleen.
quote:Op zaterdag 14 juni 2025 22:21 schreef Troel het volgende:
Deel 2 van mijn inmiddels lief dagboek
Flinke cocktail om de nachten door te komen. Maandag overleg met arts.
En nogmaals een dikke dank je wel voor alle lieve berichten. Dat doet me echt goed en het voelt minder alleen.
ik hoop dat je heerlijk en lekker lang slaapt
Lijkt me ook moeilijk met je beenquote:
Oja en ik mag absoluut niet autorijden met deze cocktail
Hopelijk kan je er heerlijk en lang van slapen!
Noh. Wat flauwquote:
Oja en ik mag absoluut niet autorijden met deze cocktail
Ik heb een automaat, dus technisch gezien zou het moeten kunnen. Ware het niet dat ik mijn hulpmiddelen er niet zelf in of uit kan krijgen.quote:
Los daarvan ben ik natuurlijk al een tijdje uit de running qua autorijden vanwege de medicatie. Maar ik snap dat ze het er nog even extra bij zei.
Verwacht mijn moeder met de medicijnen nu elk moment terug dus ik ben vast begonnen met mijn naar bed routine.
Bij het opstaan voelde ik wel mijn rug en schouder, maar ik werd ook pas wakker nadat ik alweer had moeten slikken.
Hopelijk dat de medicatie weer snel gaat werken nu je ze wat te laat geslikt hebt.
.@Troel, ik zou willen dat ik kon toveren voor je
De misselijkheid. Check. En uiteraard niet lang nadat ik medicatie ingenomen had. Ik heb niet gekeken of het ertussen zat.
Verder:
Bekijk deze YouTube-video
quote:
Vandaag extra controle, gisteren bij het uitspoelen was de wond niet helemaal ok.
Doet men dan ook een kweek? Of indien nodig ter plekke ab in/rond de wond?
Sterkte zeg.
Maarja, het ziet er gelukkig goed uit.
Geen wortelkanaalbehandeling vandaag, want mijn tand gaf blijk van gevoel
Over drie weken gaan we nog een keer controleren en ondertussen wordt een specialist gevraagd om mee te kijken.
Mijn gebit is nu weer gefixt, dus geen missende stukjes voortand en dergelijke
Maar ik ben vandaag blij vanwege mijn tand
En ik ben in de auto maar constant aan het kijken naar donkergrijze Polo's. Kon gelukkig wel zonder huilen langs de plek des ongevals
Nee, ik neem aan fat als ze iets weten dat ze het dan laten weten.quote:Op donderdag 19 juni 2025 19:11 schreef AgnesGru het volgende:
Weet je of de oproep van de politie al iets heeft opgeleverd?
Maar, als ik wat doe, kost dat zo ongelooflijk veel energie. Van de auto op de step naar de woonkamer is eigenlijk al veel te ver. Maar ben wel blij met mijn nieuwe 'ramp', zodat ik alle trapjes kan ontwijken en gewoon naar beneden kan 'sjezen' (lees: stapje voor stapje, met de rem ingedrukt naar beneden).
O en mijn Takkietoeter is overleden
Die zit op mijn step, maar is losgelaten van het daadwerkelijke toetgedeelte.Wel fijn dat je iig weer wat mobieler bent
Misschien met een lijmpistool. Maar zo'n ding hoort langer dan een maand mee te kunnen gaan toch, zeker op zoietsquote:Op maandag 23 juni 2025 12:42 schreef Mushanga71 het volgende:
Meh, lijmen geen optie meer?
Wel fijn dat je iig weer wat mobieler bent
Ligt eraan hoevaak je getoeterd hebtquote:
[..]
Misschien met een lijmpistool. Maar zo'n ding hoort langer dan een maand mee te kunnen gaan toch, zeker op zoiets
Een toeter is toch wel heul belangrijk dus zou het op de garantie gooien
Hoe fanatiek heb je dat ding gebruikt dan?quote:
[..]
Misschien met een lijmpistool. Maar zo'n ding hoort langer dan een maand mee te kunnen gaan toch, zeker op zoiets
Ik vind een maand wel heel kort inderdaad... er "even" mee terug gaan is zeker niet zo "even"... of hema (neem aan dat het van hema komt) een mailtje schrijven met de teleurstelling en de noodzaak van het ding, misschien krijg je nog iets voor elkaar
Tüteren geeft je grote blij?quote:
Weekend goed doorgekomen. Ondanks alle warmte. Scheelt dat ik natuurlijk weinig doe
Maar, als ik wat doe, kost dat zo ongelooflijk veel energie. Van de auto op de step naar de woonkamer is eigenlijk al veel te ver. Maar ben wel blij met mijn nieuwe 'ramp', zodat ik alle trapjes kan ontwijken en gewoon naar beneden kan 'sjezen' (lees: stapje voor stapje, met de rem ingedrukt naar beneden).
O en mijn Takkietoeter is overleden
Misschien een keer of 10?quote:
[..]
Ligt eraan hoevaak je getoeterd hebt
Een toeter is toch wel heul belangrijk dus zou het op de garantie gooien
Das niet veel toeterplezier geweest dan. Zou ik doen wat Nijna zegt, mailtje ertegenaan gooienquote:
en het krantenartikel van het ongelukquote:
[..]
Hoe fanatiek heb je dat ding gebruikt dan?
Ik vind een maand wel heel kort inderdaad... er "even" mee terug gaan is zeker niet zo "even"... of hema (neem aan dat het van hema komt) een mailtje schrijven met de teleurstelling en de noodzaak van het ding, misschien krijg je nog iets voor elkaar
beetje medelijden opwekken
Verder vandaag weer slachtofferhulp gesproken. Dat was fijn. Je moet echt overal zelf bovenop zitten en dan lukt me niet echt. Vandaag was ook echt niet mijn dag. Morgen de uitslag van de MRI en ik heb al gezien wat er mis is, het is alleen afwachten wat de behandeling gaat worden, maar stiekem vrees ik het ergste.
Bij de gemeente is inmiddels een aanvraag neergelegd voor hulp. Ik heb hulp in de huishouding, maar zoals het er nu naar uit ziet ben ik nog maanden aan het revaliderenen en mijn schouder werkt alles behalve mee. Ik moet hem echt zo min mogelijk belasten, maar hoe dan? Dat is ook een vraag die i kmorgen ga stellen aan de chirurg. Hoe nu verder? Wat met de pijnstillers?
Ik heb hier twee legosets liggen, maar ik durf er niet aan te beginnen. Het is teveel gepriegel, nadenken enzo. Ik vind dat best kut
Vandaag van slachtofferhulp maar weer eens een vragenlijst ingevuld en dan zie ik mezelf ook niet vooruit gaan. Ook gemaild naar waarborgfonds, verzekering, politie en de letselschade-expert. Maandag komt de mevrouw van slachtofferhulp langs, dat is wel heel fijn.
Nouja, het is wel iets wat een glimlach regelt. Net zoals piep piep piep zeggen als ik achteruit ga.quote:
Heel veel sterkte met de uitslag van de mri morgen. Ik hoop dat de uitslag toch niet het ergste is, maar de beste mogelijke uitslag die er is.
. Fijn dat je goed contact hebt met slachtofferhulp!
Dikke knuffel
En niet demotiverend bedoeld, maar schouder is gewoon kut qua revalidatie. Mijn ongelukje is 5,5 week geleden, maar ik kan er ook nog niet veel mee, wat mij ook behoorlijk frustreert..
Nouja, daar ben ik dus ook bang voor. Want het is nu een maand geleden, die schouder doet niet minder pijn ofzo dan in het begin. En ben gewoon het meeste bang voor diagonaal stuk zijn waardoor je helemaaaaal niets meer kanquote:
Sterkte vandaag!
En niet demotiverend bedoeld, maar schouder is gewoon kut qua revalidatie. Mijn ongelukje is 5,5 week geleden, maar ik kan er ook nog niet veel mee, wat mij ook behoorlijk frustreert..
Maarja, de rekening van de tandarts viel me reuze mee. Nog geen 250 euro (maar er volgen nog meer afspraken). Ik had het al veel erger verwacht. Mijn nieuwe bril kan opgehaald worden, maar ik heb nog geen voorschot of wat dan ook ontvangen, dus het is allemaal een beetje kloterig. DE totale kosten lopen rap op.
En schouders zijn kut ja. Ik heb een piepklein gewricht in mijn schouder kapot (AC gewricht) en dat geeft al onevenredig veel ongemak
, maar dat stelt natuurlijk weinig voor bij wat jouw schouder is overkomen. Ik weet niet wat er bij jou precies aan de hand is met je schouder. Mocht je er echt iets aan willen doen dan kun je het beste een afspraak maken bij de Sint Maartenskliniek die zijn wel gespecialiseerd.
SPOILEREen aantal dingen:
1. Ik ben van de traumachirurg. Dus één aanspreekpunt en dat is wel fijn. In overleg met hem nu ook naar de medicatie gekeken en we gaan inderdaad kijken of we de oxy kunnen afbouwen.
2. Over twee weken mag ik voorzichtig mijn been gaan belasten. Waarschuwing van de chirurg: dit gaat heel veel pijn doen. Maaaaaar: op het moment dat de wond volledig geheeld is en de pijn blijft dan zijn er nog hersteloperaties mogelijk om zaken te verbeteren. Ik mag nu al mijn been weer af en toe gewoon laag laten hangen om weer te laten wennen aan gewone doorbloeding. Dat mijn been daarbij echt heel donkerrood wordt, is niet erg, dat hoort erbij.
3. Ik word van de gipskamer overgedragen naar het wondexpertisecentrum. Het is echt een gecompliceerde wond en dat is net weer een andere tak van sport. Vandaag is de wond helemaal schoongemaakt door iemand van het wec en we hebben nieuwe verzorgingsrichtlijnen meegekregen. Volgende week hebben we daar weer een afspraak en dan wil de traumachirurg me ook weer zien. wE gaan naar dagelijks spoelen en mijn vriend heeft wondverzorgingsuitleg gehad.
4. Mijn schouder. Ik had het verslag van de MRI zelf al gelezen en mijn conclusie is de juiste: er is een operatie nodig om zoveel mogelijk aan mijn schouder te hebben de rest van mijn leven (op dit moment heb ik er last van bij het schrijven, muizen, typen, afvegen van mijn eigen reet en bij tig andere zaken). Dit doet de traumachirurg niet zelf, dit gaat de orthopedisch chirurg doen. Het gaat om een kijkoperatie. Ik weet er nog niet het fijne van, maar dat wordt nu in gang gezet, dus dat zal volgen. Er is nu die MRI en op basis daarvan gaat nu een ander nog kijken. Ik ken de Sint Maartenskliniek, maar vind het niet meer dan logisch om eerst deze chirurg te spreken. Ik weet dat ze in Nijmegen echt heel goed zijn, maar ik heb nogal een waslijst dingen om rekening mee te houden en dat gaat in Enschede wel heel fijn. Zolang ik niet het gevoel heb dat ze er hier geen verstand van hebben of ik een slecht gevoel heb bij de chirurg, zal ik dit ook gewoon in Enschede doen. De structuur en duidelijkheid en andere zaken spelen bij mij natuurlijk ook mee
5. Ik moet stoppen met proberen deze hele 'levensfase' positief te draaien en wat kilo's kwijt te raken. Ik heb een lijst meegekregen met zaken met extra eiwit, want dat is voor de wond echt wel nodig. Ook zeker geen calorieën schrappen. Dus heel fijn dat ik geen zin heb in (veel) eten, maar doe het toch maar, want het kost mijn lichaam heel veel energie. Dus dubbel beleg, veel tosti's, en veel ei en vlees.
Geplust voor het positieve verhaal en uiteraard voor de tosti´squote:
Zo, het was een lange zit in het ziekenhuis, maar wel een goede.SPOILEREen aantal dingen:
1. Ik ben van de traumachirurg. Dus één aanspreekpunt en dat is wel fijn. In overleg met hem nu ook naar de medicatie gekeken en we gaan inderdaad kijken of we de oxy kunnen afbouwen.
2. Over twee weken mag ik voorzichtig mijn been gaan belasten. Waarschuwing van de chirurg: dit gaat heel veel pijn doen. Maaaaaar: op het moment dat de wond volledig geheeld is en de pijn blijft dan zijn er nog hersteloperaties mogelijk om zaken te verbeteren. Ik mag nu al mijn been weer af en toe gewoon laag laten hangen om weer te laten wennen aan gewone doorbloeding. Dat mijn been daarbij echt heel donkerrood wordt, is niet erg, dat hoort erbij.
3. Ik word van de gipskamer overgedragen naar het wondexpertisecentrum. Het is echt een gecompliceerde wond en dat is net weer een andere tak van sport. Vandaag is de wond helemaal schoongemaakt door iemand van het wec en we hebben nieuwe verzorgingsrichtlijnen meegekregen. Volgende week hebben we daar weer een afspraak en dan wil de traumachirurg me ook weer zien. wE gaan naar dagelijks spoelen en mijn vriend heeft wondverzorgingsuitleg gehad.
4. Mijn schouder. Ik had het verslag van de MRI zelf al gelezen en mijn conclusie is de juiste: er is een operatie nodig om zoveel mogelijk aan mijn schouder te hebben de rest van mijn leven (op dit moment heb ik er last van bij het schrijven, muizen, typen, afvegen van mijn eigen reet en bij tig andere zaken). Dit doet de traumachirurg niet zelf, dit gaat de orthopedisch chirurg doen. Het gaat om een kijkoperatie. Ik weet er nog niet het fijne van, maar dat wordt nu in gang gezet, dus dat zal volgen. Er is nu die MRI en op basis daarvan gaat nu een ander nog kijken. Ik ken de Sint Maartenskliniek, maar vind het niet meer dan logisch om eerst deze chirurg te spreken. Ik weet dat ze in Nijmegen echt heel goed zijn, maar ik heb nogal een waslijst dingen om rekening mee te houden en dat gaat in Enschede wel heel fijn. Zolang ik niet het gevoel heb dat ze er hier geen verstand van hebben of ik een slecht gevoel heb bij de chirurg, zal ik dit ook gewoon in Enschede doen. De structuur en duidelijkheid en andere zaken spelen bij mij natuurlijk ook mee
5. Ik moet stoppen met proberen deze hele 'levensfase' positief te draaien en wat kilo's kwijt te raken. Ik heb een lijst meegekregen met zaken met extra eiwit, want dat is voor de wond echt wel nodig. Ook zeker geen calorieën schrappen. Dus heel fijn dat ik geen zin heb in (veel) eten, maar doe het toch maar, want het kost mijn lichaam heel veel energie. Dus dubbel beleg, veel tosti's, en veel ei en vlees.
omeletjesquote:
Zo, het was een lange zit in het ziekenhuis, maar wel een goede.SPOILEREen aantal dingen:
1. Ik ben van de traumachirurg. Dus één aanspreekpunt en dat is wel fijn. In overleg met hem nu ook naar de medicatie gekeken en we gaan inderdaad kijken of we de oxy kunnen afbouwen.
2. Over twee weken mag ik voorzichtig mijn been gaan belasten. Waarschuwing van de chirurg: dit gaat heel veel pijn doen. Maaaaaar: op het moment dat de wond volledig geheeld is en de pijn blijft dan zijn er nog hersteloperaties mogelijk om zaken te verbeteren. Ik mag nu al mijn been weer af en toe gewoon laag laten hangen om weer te laten wennen aan gewone doorbloeding. Dat mijn been daarbij echt heel donkerrood wordt, is niet erg, dat hoort erbij.
3. Ik word van de gipskamer overgedragen naar het wondexpertisecentrum. Het is echt een gecompliceerde wond en dat is net weer een andere tak van sport. Vandaag is de wond helemaal schoongemaakt door iemand van het wec en we hebben nieuwe verzorgingsrichtlijnen meegekregen. Volgende week hebben we daar weer een afspraak en dan wil de traumachirurg me ook weer zien. wE gaan naar dagelijks spoelen en mijn vriend heeft wondverzorgingsuitleg gehad.
4. Mijn schouder. Ik had het verslag van de MRI zelf al gelezen en mijn conclusie is de juiste: er is een operatie nodig om zoveel mogelijk aan mijn schouder te hebben de rest van mijn leven (op dit moment heb ik er last van bij het schrijven, muizen, typen, afvegen van mijn eigen reet en bij tig andere zaken). Dit doet de traumachirurg niet zelf, dit gaat de orthopedisch chirurg doen. Het gaat om een kijkoperatie. Ik weet er nog niet het fijne van, maar dat wordt nu in gang gezet, dus dat zal volgen. Er is nu die MRI en op basis daarvan gaat nu een ander nog kijken. Ik ken de Sint Maartenskliniek, maar vind het niet meer dan logisch om eerst deze chirurg te spreken. Ik weet dat ze in Nijmegen echt heel goed zijn, maar ik heb nogal een waslijst dingen om rekening mee te houden en dat gaat in Enschede wel heel fijn. Zolang ik niet het gevoel heb dat ze er hier geen verstand van hebben of ik een slecht gevoel heb bij de chirurg, zal ik dit ook gewoon in Enschede doen. De structuur en duidelijkheid en andere zaken spelen bij mij natuurlijk ook mee
5. Ik moet stoppen met proberen deze hele 'levensfase' positief te draaien en wat kilo's kwijt te raken. Ik heb een lijst meegekregen met zaken met extra eiwit, want dat is voor de wond echt wel nodig. Ook zeker geen calorieën schrappen. Dus heel fijn dat ik geen zin heb in (veel) eten, maar doe het toch maar, want het kost mijn lichaam heel veel energie. Dus dubbel beleg, veel tosti's, en veel ei en vlees.
https://www.jumbo.com/pro(...)os-8-x-30-g-376127DSquote:
Zo, het was een lange zit in het ziekenhuis, maar wel een goede.SPOILEREen aantal dingen:
1. Ik ben van de traumachirurg. Dus één aanspreekpunt en dat is wel fijn. In overleg met hem nu ook naar de medicatie gekeken en we gaan inderdaad kijken of we de oxy kunnen afbouwen.
2. Over twee weken mag ik voorzichtig mijn been gaan belasten. Waarschuwing van de chirurg: dit gaat heel veel pijn doen. Maaaaaar: op het moment dat de wond volledig geheeld is en de pijn blijft dan zijn er nog hersteloperaties mogelijk om zaken te verbeteren. Ik mag nu al mijn been weer af en toe gewoon laag laten hangen om weer te laten wennen aan gewone doorbloeding. Dat mijn been daarbij echt heel donkerrood wordt, is niet erg, dat hoort erbij.
3. Ik word van de gipskamer overgedragen naar het wondexpertisecentrum. Het is echt een gecompliceerde wond en dat is net weer een andere tak van sport. Vandaag is de wond helemaal schoongemaakt door iemand van het wec en we hebben nieuwe verzorgingsrichtlijnen meegekregen. Volgende week hebben we daar weer een afspraak en dan wil de traumachirurg me ook weer zien. wE gaan naar dagelijks spoelen en mijn vriend heeft wondverzorgingsuitleg gehad.
4. Mijn schouder. Ik had het verslag van de MRI zelf al gelezen en mijn conclusie is de juiste: er is een operatie nodig om zoveel mogelijk aan mijn schouder te hebben de rest van mijn leven (op dit moment heb ik er last van bij het schrijven, muizen, typen, afvegen van mijn eigen reet en bij tig andere zaken). Dit doet de traumachirurg niet zelf, dit gaat de orthopedisch chirurg doen. Het gaat om een kijkoperatie. Ik weet er nog niet het fijne van, maar dat wordt nu in gang gezet, dus dat zal volgen. Er is nu die MRI en op basis daarvan gaat nu een ander nog kijken. Ik ken de Sint Maartenskliniek, maar vind het niet meer dan logisch om eerst deze chirurg te spreken. Ik weet dat ze in Nijmegen echt heel goed zijn, maar ik heb nogal een waslijst dingen om rekening mee te houden en dat gaat in Enschede wel heel fijn. Zolang ik niet het gevoel heb dat ze er hier geen verstand van hebben of ik een slecht gevoel heb bij de chirurg, zal ik dit ook gewoon in Enschede doen. De structuur en duidelijkheid en andere zaken spelen bij mij natuurlijk ook mee
5. Ik moet stoppen met proberen deze hele 'levensfase' positief te draaien en wat kilo's kwijt te raken. Ik heb een lijst meegekregen met zaken met extra eiwit, want dat is voor de wond echt wel nodig. Ook zeker geen calorieën schrappen. Dus heel fijn dat ik geen zin heb in (veel) eten, maar doe het toch maar, want het kost mijn lichaam heel veel energie. Dus dubbel beleg, veel tosti's, en veel ei en vlees.
https://innopastry.com/pr(...)0lichaam%20opgenomen.
Bouwsteentjes. bij de Jumbo.
Ik ga morgen laten kijkenquote:
[..]
https://www.jumbo.com/pro(...)os-8-x-30-g-376127DS
https://innopastry.com/pr(...)0lichaam%20opgenomen.
Bouwsteentjes. bij de Jumbo.
Heel fijn dat er nu één aanspreekpunt is en dat je ook gespecialiseerdere hulp krijgt bij de wond. En dat er wel nog wat perspectief is voor verbetering als belasten voet nog pijn doet straks! Balen van operatie nodig aan je schouder, maar hopelijk geeft je dat dan inderdaad wel een beter uitgangspunt voor erna wat betreft pijn en bewegingsmogelijkheden! En heel begrijpelijk dat ook praktische overwegingen een rol spelen voor waar je dat gaat doen.
En heel verstandig dat je probeert juist genoeg voedingsstoffen binnen te krijgen
ook al is eten tegen heug en meug wel gewoon vervelend. Hopelijk komt je eetlust wat meer terug!Knuffelquote:
Zo, het was een lange zit in het ziekenhuis, maar wel een goede.SPOILEREen aantal dingen:
1. Ik ben van de traumachirurg. Dus één aanspreekpunt en dat is wel fijn. In overleg met hem nu ook naar de medicatie gekeken en we gaan inderdaad kijken of we de oxy kunnen afbouwen.
2. Over twee weken mag ik voorzichtig mijn been gaan belasten. Waarschuwing van de chirurg: dit gaat heel veel pijn doen. Maaaaaar: op het moment dat de wond volledig geheeld is en de pijn blijft dan zijn er nog hersteloperaties mogelijk om zaken te verbeteren. Ik mag nu al mijn been weer af en toe gewoon laag laten hangen om weer te laten wennen aan gewone doorbloeding. Dat mijn been daarbij echt heel donkerrood wordt, is niet erg, dat hoort erbij.
3. Ik word van de gipskamer overgedragen naar het wondexpertisecentrum. Het is echt een gecompliceerde wond en dat is net weer een andere tak van sport. Vandaag is de wond helemaal schoongemaakt door iemand van het wec en we hebben nieuwe verzorgingsrichtlijnen meegekregen. Volgende week hebben we daar weer een afspraak en dan wil de traumachirurg me ook weer zien. wE gaan naar dagelijks spoelen en mijn vriend heeft wondverzorgingsuitleg gehad.
4. Mijn schouder. Ik had het verslag van de MRI zelf al gelezen en mijn conclusie is de juiste: er is een operatie nodig om zoveel mogelijk aan mijn schouder te hebben de rest van mijn leven (op dit moment heb ik er last van bij het schrijven, muizen, typen, afvegen van mijn eigen reet en bij tig andere zaken). Dit doet de traumachirurg niet zelf, dit gaat de orthopedisch chirurg doen. Het gaat om een kijkoperatie. Ik weet er nog niet het fijne van, maar dat wordt nu in gang gezet, dus dat zal volgen. Er is nu die MRI en op basis daarvan gaat nu een ander nog kijken. Ik ken de Sint Maartenskliniek, maar vind het niet meer dan logisch om eerst deze chirurg te spreken. Ik weet dat ze in Nijmegen echt heel goed zijn, maar ik heb nogal een waslijst dingen om rekening mee te houden en dat gaat in Enschede wel heel fijn. Zolang ik niet het gevoel heb dat ze er hier geen verstand van hebben of ik een slecht gevoel heb bij de chirurg, zal ik dit ook gewoon in Enschede doen. De structuur en duidelijkheid en andere zaken spelen bij mij natuurlijk ook mee
5. Ik moet stoppen met proberen deze hele 'levensfase' positief te draaien en wat kilo's kwijt te raken. Ik heb een lijst meegekregen met zaken met extra eiwit, want dat is voor de wond echt wel nodig. Ook zeker geen calorieën schrappen. Dus heel fijn dat ik geen zin heb in (veel) eten, maar doe het toch maar, want het kost mijn lichaam heel veel energie. Dus dubbel beleg, veel tosti's, en veel ei en vlees.
quote:
Zo, het was een lange zit in het ziekenhuis, maar wel een goede.SPOILEREen aantal dingen:
1. Ik ben van de traumachirurg. Dus één aanspreekpunt en dat is wel fijn. In overleg met hem nu ook naar de medicatie gekeken en we gaan inderdaad kijken of we de oxy kunnen afbouwen.
2. Over twee weken mag ik voorzichtig mijn been gaan belasten. Waarschuwing van de chirurg: dit gaat heel veel pijn doen. Maaaaaar: op het moment dat de wond volledig geheeld is en de pijn blijft dan zijn er nog hersteloperaties mogelijk om zaken te verbeteren. Ik mag nu al mijn been weer af en toe gewoon laag laten hangen om weer te laten wennen aan gewone doorbloeding. Dat mijn been daarbij echt heel donkerrood wordt, is niet erg, dat hoort erbij.
3. Ik word van de gipskamer overgedragen naar het wondexpertisecentrum. Het is echt een gecompliceerde wond en dat is net weer een andere tak van sport. Vandaag is de wond helemaal schoongemaakt door iemand van het wec en we hebben nieuwe verzorgingsrichtlijnen meegekregen. Volgende week hebben we daar weer een afspraak en dan wil de traumachirurg me ook weer zien. wE gaan naar dagelijks spoelen en mijn vriend heeft wondverzorgingsuitleg gehad.
4. Mijn schouder. Ik had het verslag van de MRI zelf al gelezen en mijn conclusie is de juiste: er is een operatie nodig om zoveel mogelijk aan mijn schouder te hebben de rest van mijn leven (op dit moment heb ik er last van bij het schrijven, muizen, typen, afvegen van mijn eigen reet en bij tig andere zaken). Dit doet de traumachirurg niet zelf, dit gaat de orthopedisch chirurg doen. Het gaat om een kijkoperatie. Ik weet er nog niet het fijne van, maar dat wordt nu in gang gezet, dus dat zal volgen. Er is nu die MRI en op basis daarvan gaat nu een ander nog kijken. Ik ken de Sint Maartenskliniek, maar vind het niet meer dan logisch om eerst deze chirurg te spreken. Ik weet dat ze in Nijmegen echt heel goed zijn, maar ik heb nogal een waslijst dingen om rekening mee te houden en dat gaat in Enschede wel heel fijn. Zolang ik niet het gevoel heb dat ze er hier geen verstand van hebben of ik een slecht gevoel heb bij de chirurg, zal ik dit ook gewoon in Enschede doen. De structuur en duidelijkheid en andere zaken spelen bij mij natuurlijk ook mee
5. Ik moet stoppen met proberen deze hele 'levensfase' positief te draaien en wat kilo's kwijt te raken. Ik heb een lijst meegekregen met zaken met extra eiwit, want dat is voor de wond echt wel nodig. Ook zeker geen calorieën schrappen. Dus heel fijn dat ik geen zin heb in (veel) eten, maar doe het toch maar, want het kost mijn lichaam heel veel energie. Dus dubbel beleg, veel tosti's, en veel ei en vlees.
SPOILERje hebt van Nutridrink uit mijn hoofd ook flesjes waar extra eiwitten aan zijn toegevoegd en die ook gebruikt worden voor wondgenezing. Misschien is dat een optie?
Ik ken ze. Toen ik zwanger was heb ik ook van alles gebruikt. Op zich zijn eiwitten goed te doen in normaal eten, probleem zit hem vooral in mijn eigen eetlust. En Nutridrink lost dat zeker niet op helaas.quote:
[..]SPOILERje hebt van Nutridrink uit mijn hoofd ook flesjes waar extra eiwitten aan zijn toegevoegd en die ook gebruikt worden voor wondgenezing. Misschien is dat een optie?
Je hebt zelfs eiwit limonade tegenwoordigquote:
[..]
Ik ken ze. Toen ik zwanger was heb ik ook van alles gebruikt. Op zich zijn eiwitten goed te doen in normaal eten, probleem zit hem vooral in mijn eigen eetlust. En Nutridrink lost dat zeker niet op helaas.
https://www.ah.nl/product(...)imonade-lychee-smaak
(Nam mijn dochter laatst mee, was verrassend lekker)
Vannacht en net ineens een soort van elektrische schokken in mijn voet. Gok dat dat een zenuw was die ergens dwars zat.
Maar met proteinebars en proteinekwarkjes en extra eiwit door de optimel kom ik een einde in de richting. Op normale dagen dan, met deze warmte valt eten me tegen...
Maandagmiddag kwam slachtofferhulp langs, gisteren heleboel kortgesloten met letselschadespecialist.
En ik knijp m nu al voor vrijdag voor de afspraak met de orthopedisch chirurg.
En vrijdag maar weer afwachten, al zal je best klaar zijn met al dat geafwacht
eiwit limonade is serieus goed te doen. Zeker die van ESNquote:
[..]
Je hebt zelfs eiwit limonade tegenwoordig
https://www.ah.nl/product(...)imonade-lychee-smaak
(Nam mijn dochter laatst mee, was verrassend lekker)
Heb nog niet echt andere merken gevonden die ik mega lekker vond. Upside heeft ook flesjes die gewoon bij de appie in t assortiment zitten. De granaatappel ananas was wel lekker tropisch. Niet mijn ding qua smaak, maar als t dat wel is dan is het echt goed te drinken.Ze houden je met alle afspraken ook wel bezig he?quote:
Ik vond de bouwsteentjes uhm. Uhm. Niet zo heel erg lekker
Maar met proteinebars en proteinekwarkjes en extra eiwit door de optimel kom ik een einde in de richting. Op normale dagen dan, met deze warmte valt eten me tegen...
Maandagmiddag kwam slachtofferhulp langs, gisteren heleboel kortgesloten met letselschadespecialist.
En ik knijp m nu al voor vrijdag voor de afspraak met de orthopedisch chirurg.
Wat maakt dat je de afspraak vrijdag spannend vind?
We gaan het hebben over de operatie die nodig is. En ik merk dat ik dat aan mijn schouder toch andere koek vindt dan aan mijn been.quote:
[..]
Ze houden je met alle afspraken ook wel bezig he?
Wat maakt dat je de afspraak vrijdag spannend vind?
Overigens donderdag ook nog wondexpertisecentrum en de traumachirurg. En ik ga maar alvast op zoek naar een fysio aan huis
Een vriendin is al 3x aan haar schouder geopereerd en mag nu een 4e keer. Die twijfelt ook, dus ik snap ook wel dat jij twijfelt. Tegelijkertijd, wat is je alternatief als je het niet doet? Lastige keuze denk ik.quote:
[..]
We gaan het hebben over de operatie die nodig is. En ik merk dat ik dat aan mijn schouder toch andere koek vindt dan aan mijn been.
Overigens donderdag ook nog wondexpertisecentrum en de traumachirurg. En ik ga maar alvast op zoek naar een fysio aan huis
Ik ben bang dat niet opereren ook geen optie is, want dan zal de pijn wel blijven gok ik en is de kans groot dat mijn schouder vaker uit de kom gaat. Los daarvan doet het pijn om te schrijven en te muizen en noem maar op, en dat is toch wel essentieel in mijn leven...quote:
[..]
Een vriendin is al 3x aan haar schouder geopereerd en mag nu een 4e keer. Die twijfelt ook, dus ik snap ook wel dat jij twijfelt. Tegelijkertijd, wat is je alternatief als je het niet doet? Lastige keuze denk ik.
Maar als ik het goed begrepen heb wordt er kraakbeen gehecht (ik wist niet eens dat dat kon) en zorgen ze ervoor dat de boel iets stijver wordt ofzo.
Helaas geen toeters in de winkel.
Wond zag er goed uit, duidelijk aan de beterende hand. Arts was helaas niet beschikbaar vandaag dus morgen even bellen want wil toch weten hoe dat zit met belasten volgende week, fysio, noem maar op maar ook medicatie bespreken.
Ben er een beetje klaar mee dat ik elke 5 dagen mijzelf moet verantwoorden omdat ik al langere tijd oxy slik. Ja tering, het liefste was ik er nooit aan begonnen, maar was niet echt een optie. Ik ben al heel erg gezakt in dosis (nu nog 2 keer 5 langwerkend, waar het 2 keer 10 was en nog tig kortwerkend per dag erbij. Volgende week nog een keer kijken of die van overdag nog nodig is, laatste keer echt wel.)
En nu de arts straks op vakantie gaat wil ik eigenlijk gewoon duidelijkheid, want iedereen heeft daarin een ander beleid.
En vandaag nog even met mijn manager bellen, want blijkbaar heb ik een nieuwe baas
Toitoitoiquote:
Zo. Vroeg wakker, want vroeg naar de orthopedisch chirurg.
En vandaag nog even met mijn manager bellen, want blijkbaar heb ik een nieuwe baas
Succes vandaag en hopelijk is je nieuwe leidinggevende een fijn persoon om mee te schakelen.quote:
Zo. Vroeg wakker, want vroeg naar de orthopedisch chirurg.
En vandaag nog even met mijn manager bellen, want blijkbaar heb ik een nieuwe baas
Hele bedrijf gaat over in andere handenquote:Op vrijdag 4 juli 2025 08:43 schreef Seven. het volgende:
[..]
Succes vandaag en hopelijk is je nieuwe leidinggevende een fijn persoon om mee te schakelen.
Deze arts was kut. Ze luisterde niet. Maar het probleem zit volgens haar in de pees en niet in het gewricht, dus fysio. Maar omdat ik me niet gehoord voelde (ze bleef volhouden dat ik geen pijn had), toch second opinion aangevraagd. Maandag al wel vast naar fysio. Stiekem wel blij dat er andere oplossing is dan opereren
quote:
[..]
Hele bedrijf gaat over in andere handen
Deze arts was kut. Ze luisterde niet. Maar het probleem zit volgens haar in de pees en niet in het gewricht, dus fysio. Maar omdat ik me niet gehoord voelde (ze bleef volhouden dat ik geen pijn had), toch second opinion aangevraagd. Maandag al wel vast naar fysio. Stiekem wel blij dat er andere oplossing is dan opereren
Bizar dit, volhouden dat jij geen pijn hebt en dus eigenlijk stellen dat je glashard aan het liegen bentquote:
[..]
Hele bedrijf gaat over in andere handen
Deze arts was kut. Ze luisterde niet. Maar het probleem zit volgens haar in de pees en niet in het gewricht, dus fysio. Maar omdat ik me niet gehoord voelde (ze bleef volhouden dat ik geen pijn had), toch second opinion aangevraagd. Maandag al wel vast naar fysio. Stiekem wel blij dat er andere oplossing is dan opereren
Heel goed dat je een second opinion hebt aangevraagd! Ik schiet ook gewoon weer vol door het erover te hebben. Ik heb dit echt nog nooit zo meegemaakt.
[ Bericht 1% gewijzigd door Troel op 04-07-2025 13:46:02 ]
Sjongejonge... Sommige artsen zijn echt idioten.quote:
Volgens de brief naar de huisarts zit de pijn niet IN het gewricht. Het bot is gekneusd. Pezen zijn intact. Dus in al die zes weken is dat gekneusde bot er niet beter op geworden en eerder slechter. Het zal wel. Maandag afspraak met de traumachirurg. Kan ik meteen aangeven dat als ik overgedragen wordt voor mijn been dat het dan niet naar deze arts is
Ik schiet ook gewoon weer vol door het erover te hebben. Ik heb dit echt nog nooit zo meegemaakt.
Goed dat je om een second opinion hebt gevraagd
En morgen gaat mijn kerel weer een nachtje weg en ik vind t niets. En ik wil wel dat ie gaat maar ook niet.
wat een rot arts, niet luisteren volgens mij is kunnen luisteren juist een van de belangrijkste eigenschappen van een arts. Verstandig om een second opinion aan te vragen.Op zich zou het mooi zijn als het met fysio te verbeteren is!
En qua werk dus ook verandering
Hij snapt heel goed de second opinion en staat daar volledig achter. Ik ga kijken hoe het gaat met de medicatie en probeer die nog verder af te bouwen. Als het zonder medicatie niet gaat, ga ik eerst weer kijken of Tramadol voldoende verlichting geeft. Anders trek ik aan de bel.
Ik hoef geen spalk meer om, ik mag gewoon kijken of ik een schoen aankrijg. Ik mag ook mijn voet voorzichtig gaan belasten, maar wel mét schoen en mét krukken en met inachtneming van mijn schouder. En dat mag echt niet meer zijn dan een paar stapjes. En dat gaat verdraaid veel pijn doen. En ik moet ervan uitgaan dat ik meerdere keren een stapje terug moet doen omdat het toch te veel blijkt te zijn, maar dat is ok. Absoluut nog geen fysio voor mijn been, want dan is de kans op overbelasting veel te groot.
Vanmiddag naar de fysio voor mijn schouder en daar dus even overleggen wat praktisch is qua schouder.
O en de traumachirurg blijft gewoon mijn persoon voor beenzaken, dus dat is heel erg fijn!
En tips hoe mijn been te belasten zonder mijn schouder te verneuken
Oefeningen meegekregen met zo'n weerstandsband en volgende week meer.
Wellicht leest er iemand mee die weer meer informatie kan verschaffen, je weet maar nooit!Vooral mentaal zou het een gigantisch verschil maken.
De aandacht die het doorrijden nu krijgt heeft best wel veel effect op hoe ik me voel. Misschien niet raar, maar wel vervelend voor mij.
Ai, sorry, daar had ik natuurlijk weer totaal niet bij stil gestaanquote:
Nouja, het moge duidelijk zijn dat ik een korte nacht gehad heb
De aandacht die het doorrijden nu krijgt heeft best wel veel effect op hoe ik me voel. Misschien niet raar, maar wel vervelend voor mij.
Ow nee, daar doelde ik niet specifiek op hoor. Maar je kan geen nieuwsapp openen zonder dat het erover gaat. NU, NOS, noem maar op. Daar kan jij niets aan doenquote:Op woensdag 9 juli 2025 14:35 schreef flipsen het volgende:
[..]
Ai, sorry, daar had ik natuurlijk weer totaal niet bij stil gestaan
Het is ook meer van "men kan er niets aan doen dat ze doorrijden, dat is fight or flight". Ja he hallo, ik wel dan? Meld je dan gewoon netjes binnen de 12 uur. Het voelt alsof de aandacht naar de verkeerde kant valt ofzo.
Ik heb ook gewoon de politiefoto's op facebook nog maar een keer gedeeld. Met een contactadvertentie erbij. Misschien dat dat helpt
Ja, dat hele goedpraten met "Fight or Flight" is idd gewoon gelul. Meestal weten ze meer dan uitstekend waarom ze vluchten en is het helemaal geen "ze kunnen er niets aan doen, natuurlijke reactie".quote:
[..]
Ow nee, daar doelde ik niet specifiek op hoor. Maar je kan geen nieuwsapp openen zonder dat het erover gaat. NU, NOS, noem maar op. Daar kan jij niets aan doen
Het is ook meer van "men kan er niets aan doen dat ze doorrijden, dat is fight or flight". Ja he hallo, ik wel dan? Meld je dan gewoon netjes binnen de 12 uur. Het voelt alsof de aandacht naar de verkeerde kant valt ofzo.
Ik heb ook gewoon de politiefoto's op facebook nog maar een keer gedeeld. Met een contactadvertentie erbij. Misschien dat dat helpt
@Troel echt, wat een ontzettende klotezooi weer! Dikke knuffel
Ik hoef niet meer naar deze tandarts (ook al is ze erg prettig en lief), maar hoef pas weer bij de gewone controle weer. Die staat voor einde van het jaar gepland en dan gaan we weer kijken. Maar alles staat vaster dan de tandarts verwacht had en het heeft echt geen nut om elke keer foto's te maken enzo. Gewoon afwachten.
^34234Daar ben ik echt heel heel heel blij mee zoals jullie je zullen voorstellen. Ok, er moeten nog wat laagjes volgen, dus helemaal dicht zoals het hoort zal nog wel een week of 2, 3 duren, maar dit is wel echt gewoon heel fijn.
Gisteren een goed gesprek gehad bij de podotherapeut. Ik heb het geluk dat ik bij een kleine praktijk zit waar alles nog met de hand gedaan wordt, waardoor er veel meer aangepast kan worden dan bij de grote praktijken die alles machinaal doen en verder meteen doorverwijzen naar orthopedisch schoeisel.
Dankzij hem weer wat vertrouwen in dat er mogelijkheden zijn om alleen maar de overstap te hoeven maken naar goede sneakers in plaats van mijn eigen schoenen, waar ik natuurlijk al het meest afschuwelijke orthopedisch schoeisel zag voorbij komen (mijn mening).
Als het goed is kan ik (of een van de mijnen) vanmiddag mijn nieuwe steunzooltjes ophalen voor in de sandalen die ik gekocht heb, zodat ik iets heb wat goed aansluit op mijn voet, de juiste steun geeft, extra zachte dingen heeft voor mijn hiel, zodat ik ze ook in de auto gewoon aan kan en de spalk dus echt de deur uit kan. Op dit moment doe ik die nog wel aan in de auto vanwege het schokken wat echt gewoon niet fijn is op een 'blote voet'.
En verder merk ik dat de jankbuien vaker komen. Op momenten dat dingen niet lukken, gewoon uit het niets, door bepaalde mailtjes. En misschien is dat wel logisch omdat ik al zolang nauwelijks iets doe, maar ik vind het wel vervelend. En dat is vooral omdat ik me zo onbegrepen voel. Want wie snapt hier thuis nou hoe ik me voel. En dan voel ik me weer kut, want de rest hier thuis zal zich ook wel anders voelen dat ze willen en daar ga ik dan volledig langs heen.
[ Bericht 18% gewijzigd door Troel op 18-07-2025 11:01:43 ]
Toch een stukje verwerking ook denk ik.
Niet te streng zijn voor jezelf, dit kost tijd. Dat mag je vervelend vinden, want dat is het ook. Maar tegelijkertijd mag je ook best lief zijn voor jezelf
.En
voor het eerste laagje huid! Weer een stapje de goede kant op!Vanavond heb ik op zo'n moment tussen wakker en slapend mijn arm verdraaid ofzo. Ik sliep op mijn linkerzij en er liep een grote spin over mijn vriend op mij af. Die heb ik geprobeerd weg te maaien met mijn rechterarm. Maar er was natuurlijk helemaal niets behalve dat ik ineens helemaal wakker was omdat ik van de pijn schreeuwde. Of ik wakker werd van de pijn of van de schreeuw weet ik niet eens. Maar schouder en rechter elleboog zijn zwaar gevoelig en mijn arm strekken werkt niet meer. Daar moet de fysio dus maar even naar kijken.
En nu ben ik aan het wachten totdat mijn maagzuur geremd is.
En ik zit er dus over te denken om de huisarts om slaapmedicatie te vragen. Ik weet het ook niet meer
balenquote:
Ik slaap al een tijdje bar slecht. Het is een van de ontwenningsverschijnselen van de oxy ben ik bang.
Vanavond heb ik op zo'n moment tussen wakker en slapend mijn arm verdraaid ofzo. Ik sliep op mijn linkerzij en er liep een grote spin over mijn vriend op mij af. Die heb ik geprobeerd weg te maaien met mijn rechterarm. Maar er was natuurlijk helemaal niets behalve dat ik ineens helemaal wakker was omdat ik van de pijn schreeuwde. Of ik wakker werd van de pijn of van de schreeuw weet ik niet eens. Maar schouder en rechter elleboog zijn zwaar gevoelig en mijn arm strekken werkt niet meer. Daar moet de fysio dus maar even naar kijken.
En nu ben ik aan het wachten totdat mijn maagzuur geremd is.
En ik zit er dus over te denken om de huisarts om slaapmedicatie te vragen. Ik weet het ook niet meer
(to put it mildly)quote:
Ik slaap al een tijdje bar slecht. Het is een van de ontwenningsverschijnselen van de oxy ben ik bang.
Vanavond heb ik op zo'n moment tussen wakker en slapend mijn arm verdraaid ofzo. Ik sliep op mijn linkerzij en er liep een grote spin over mijn vriend op mij af. Die heb ik geprobeerd weg te maaien met mijn rechterarm. Maar er was natuurlijk helemaal niets behalve dat ik ineens helemaal wakker was omdat ik van de pijn schreeuwde. Of ik wakker werd van de pijn of van de schreeuw weet ik niet eens. Maar schouder en rechter elleboog zijn zwaar gevoelig en mijn arm strekken werkt niet meer. Daar moet de fysio dus maar even naar kijken.
En nu ben ik aan het wachten totdat mijn maagzuur geremd is.
En ik zit er dus over te denken om de huisarts om slaapmedicatie te vragen. Ik weet het ook niet meer
Ik weet niet of je er iets aan hebt, maar ik slaap best goed op seroquel (ik deel 25mg in vieren). Daar wen je niet zo aan als aan benzodiazepines volgens mij.quote:
Ik slaap al een tijdje bar slecht. Het is een van de ontwenningsverschijnselen van de oxy ben ik bang.
Vanavond heb ik op zo'n moment tussen wakker en slapend mijn arm verdraaid ofzo. Ik sliep op mijn linkerzij en er liep een grote spin over mijn vriend op mij af. Die heb ik geprobeerd weg te maaien met mijn rechterarm. Maar er was natuurlijk helemaal niets behalve dat ik ineens helemaal wakker was omdat ik van de pijn schreeuwde. Of ik wakker werd van de pijn of van de schreeuw weet ik niet eens. Maar schouder en rechter elleboog zijn zwaar gevoelig en mijn arm strekken werkt niet meer. Daar moet de fysio dus maar even naar kijken.
En nu ben ik aan het wachten totdat mijn maagzuur geremd is.
En ik zit er dus over te denken om de huisarts om slaapmedicatie te vragen. Ik weet het ook niet meer
Wat naar van je arm
Goed nieuws gehad van de fysio, morgenochtend meteen bellen voor een afspraak bij de andere orthopedisch chirurg in Enschede. Eens kijken wat die zegt (en ja, dat kan wellicht hetzelfde zijn). De pijn van vanochtend is in ieder geval wel uit mijn schouder en arm gehaald nu, dus dat is wel heel fijn. Verder wel gelachen om het hele verhaal en dat was ook wel fijn.
In Emmen is dr van Ruiten een bekende orthopeed met specialisatie schouders, misschien een suggestie als je er niet uit komt voor de second opinion?
Ik heb sowieso een verwijzing naar Nijmegen, maar nu dus eerst een andere arts bij mijn eigen ziekenhuis, die wat beter te boek staat in de patientenomgang. Dat is natuurlijk mijn grootste zorg. Bij hem kan ik ook gewoon neerleggen wat de traumachirurg heeft aangegeven en wat de fysio aangeeft en dat dat heel anders is dan wat de eerste ortho zegt. Deze nieuwe arts heeft van de fysio al een en ander gehoord en we zullen zien.quote:
Sterkte troel!
In Emmen is dr van Ruiten een bekende orthopeed met specialisatie schouders, misschien een suggestie als je er niet uit komt voor de second opinion?
En wat kut van je schouder en arm klachten. Heb je nu minder last of geen last meer?
Gelukkig is de pijn in schouder nu weer terug naar wat het al die tijd was: niet verder naar buiten/naar boven etc dan bepaald punt anders hel. De extra pijn na nachtelijk avontuur is gelukkig weg.quote:
Bohh, maagzuur.. panteprazol
En wat kut van je schouder en arm klachten. Heb je nu minder last of geen last meer?
Vrijdag afspraak bij de nieuwe orthopedisch chirurg. Daarna vakantie voor deze arts. Een half uurtje later krijgt mijn jongste zijn beugel. De tandarts gaat kijken wat ze kunnen doen, maar zit ook vol. Dus vriend gaat dan mee met kind en ik neem een van mijn ouders mee naar de afspraak. Vind t vooral vervelend voor hem, het is al spannend genoeg voor hem.
Er was een meekijker vandaag, dus hij heeft alles volgens het boekje gedaan: het verschil laten zien tussen links en rechts (ik ben dus mogelijk hypermobiel op basis van de mogelijkheden die hij links zag) en vervolgens de verschillen tussen wel ergens iets aanspannen en niet aanspannen. Schouder zit dus helemaal vast inmiddels, dus cortisol erin. Wat is er nu echt aan de hand? De kom is gebroken en blijkbaar niet het labrum. Het is op de mri ook al weer deels geheeld en we zijn inmiddels al weer zoveel weker verder, dus hij verwacht dat de pijn nu snel weg is, dat ik op korte termijn met krukken kan lopen. En hij was blij dat mijn fysio meteen ingegrepen had.
Oei toch je kom. Wat je schouder ook uit de kom?quote:
Nou de 2nd opinion is achter de rug. De eerste arts heeft de mribeelden niet bekeken. Dan had ze gezien dat de radioloog iets gemist had: de breuk in mijn schouderkom.
Er was een meekijker vandaag, dus hij heeft alles volgens het boekje gedaan: het verschil laten zien tussen links en rechts (ik ben dus mogelijk hypermobiel op basis van de mogelijkheden die hij links zag) en vervolgens de verschillen tussen wel ergens iets aanspannen en niet aanspannen. Schouder zit dus helemaal vast inmiddels, dus cortisol erin. Wat is er nu echt aan de hand? De kom is gebroken en blijkbaar niet het labrum. Het is op de mri ook al weer deels geheeld en we zijn inmiddels al weer zoveel weker verder, dus hij verwacht dat de pijn nu snel weg is, dat ik op korte termijn met krukken kan lopen. En hij was blij dat mijn fysio meteen ingegrepen had.
Nondeju voor de eerste arts! én de radioloog!quote:
Nou de 2nd opinion is achter de rug. De eerste arts heeft de mribeelden niet bekeken. Dan had ze gezien dat de radioloog iets gemist had: de breuk in mijn schouderkom.
Er was een meekijker vandaag, dus hij heeft alles volgens het boekje gedaan: het verschil laten zien tussen links en rechts (ik ben dus mogelijk hypermobiel op basis van de mogelijkheden die hij links zag) en vervolgens de verschillen tussen wel ergens iets aanspannen en niet aanspannen. Schouder zit dus helemaal vast inmiddels, dus cortisol erin. Wat is er nu echt aan de hand? De kom is gebroken en blijkbaar niet het labrum. Het is op de mri ook al weer deels geheeld en we zijn inmiddels al weer zoveel weker verder, dus hij verwacht dat de pijn nu snel weg is, dat ik op korte termijn met krukken kan lopen. En hij was blij dat mijn fysio meteen ingegrepen had.
Lof voor de ft.
Sterkte met de slaap.😘
Lang leve de fysio dus!!
Nee, hij is er niet helemaal uit geweest, maar ver genoeg om problemen te geven.quote:
[..]
Oei toch je kom. Wat je schouder ook uit de kom?
gelukkig hebben ze het nu wel gezien en kunnen ze gericht gaan behandelen. Maar dit zal het herstel vast niet ten goede komen Ik weet niet of het veel uitmaakt. Normaal doe je de boel dan in een sling. Ik deed gewoon niets met mijn arm.quote:
Wat vreselijk slecht dat ze dat over het hoofd hebben gezien
Alleen het opstaan bij toilet, bed en bank zette ik er kracht op
Ervaringsdeskundige hier. Dus als je iets wilt weten pm mij maar. Heel veel sterkte ermee want het is heel pijnlijk.quote:
[..]
Nee, hij is er niet helemaal uit geweest, maar ver genoeg om problemen te geven.
Ik heb inmiddels al van een heleboel mensen gehoord dat het nooit meer echt goed gaat komen. Dat het pijn doet weet ik helaas al.quote:
[..]
Ervaringsdeskundige hier. Dus als je iets wilt weten pm mij maar. Heel veel sterkte ermee want het is heel pijnlijk.
Dat klopt. Ik ben 3x geopereerd en tja elke dag wel pijn en beperkt. Nu had ik mijn schouder echt uit de kom en de kom zelf op 3 plaatsen gebroken. Dat breken kan ook bij het terug zetten gebeurd zijn dat weten ze niet. Ze hadden toen moeten opereren nu staat de kogel scheef en daar kunnen ze niks mee.quote:
[..]
Ik heb inmiddels al van een heleboel mensen gehoord dat het nooit meer echt goed gaat komen. Dat het pijn doet weet ik helaas al.
Jij ook niet maar als tip laat eventueel met contrastvloeistof kijken of je bandjes van je schouder en in je bovenarm nog goed zijn. Anders blijft hij instabiel met nog meer pijn tot gevolg.
Dat hebben ze al gedaan. De banden waren in orde, eentje was geirriteerd.quote:
[..]
Dat klopt. Ik ben 3x geopereerd en tja elke dag wel pijn en beperkt. Nu had ik mijn schouder echt uit de kom en de kom zelf op 3 plaatsen gebroken. Dat breken kan ook bij het terug zetten gebeurd zijn dat weten ze niet. Ze hadden toen moeten opereren nu staat de kogel scheef en daar kunnen ze niks mee.
Jij ook niet maar als tip laat eventueel met contrastvloeistof kijken of je bandjes van je schouder en in je bovenarm nog goed zijn. Anders blijft hij instabiel met nog meer pijn tot gevolg.
Dat is echt heel fijn. Koop je niks voor maar toch.quote:
[..]
Dat hebben ze al gedaan. De banden waren in orde, eentje was geirriteerd.
Neem heel soms een kwartje (!) het werkt als een malle
En verder heb ik met verbazing en plaatsvervangende woede gelezen van 1e arts en radioloog
Ik heb dus Temazepam en heb nog niets genomen. De afgelopen dagen ging het slapen zowaar vanzelf omdat ik gewoon op was. Misschien is het afkicken al wel klaar.quote:
Tip om te slapen, ik kreeg Zolpidem.
Neem heel soms een kwartje (!) het werkt als een malle
En verder heb ik met verbazing en plaatsvervangende woede gelezen van 1e arts en radioloog
Hope so!quote:
Ik heb dus Temazepam en heb nog niets genomen. De afgelopen dagen ging het slapen zowaar vanzelf omdat ik gewoon op was. Misschien is het afkicken al wel klaar.
Niet best.Meer dan je een voorspoedig herstel wensen kan ik vanuit hier niet, heel veel sterkte en hopelijk krijg je alle hulp, ondersteunig en zorg die nodig is.
SPOILERDe wond is dicht en de donkere plekken zijn volgens de chirurg niet iets om je zorgen over te maken. Ik mag mijn been volledig gaan belasten. Dat kan nog niet met krukken, maar maandag kan ik in overleg met de fysio dus een begin maken aan de revalidatie.
De arts gaat nog wel even achter het debacle met mijn schouder aan. Inmiddels is er een addendum toegevoegd aan de MRI beelden waarin ook de breuk beschreven staat. Hoe dan ook: elke dag merk ik dat ik meer kan met mijn schouder, dus dat komt goed.
Ik kreeg een verwijzing voor steunkousen. Die zijn inmiddels aangemeten.
Ik kreeg ook een verwijzing naar de neuroloog vanwege hersenschade. Ik maakte me daar de laatste tijd al wat drukker om, bepaalde zaken in spraak en taal gaan niet meer zoals ik gewend ben. Samen met de neuroloog is het nu kijken wat en hoe. Het vervelende is dat veel van de symptomen (sneller overprikkeld, slechte concentratie) bij mij natuurlijk al standaard zijn, maar arts was het eens met dat wat er nu nog aan klachten is, niet meer komt door de medicatie (stiekem hoopte ik dat). Hoe vervelend ook, het was wel weer een fijn moment met de arts. Ik schoot vol toen ik het vertelde. De arts reageerde er goed op en gaf aan dat het zeker een ding is omdat ik er erg emotioneel van werd én mijn vriend bijna zijn bril van zijn neus aan het knikken was
Hij gaat ook zeker uit van aangepaste schoenen, maar mijn podotherapeut houdt gelukkig van uitdagingen, dus we zullen zien wat er allemaal mogelijk is nog met wat handwerk en gewone schoenen (vaak wordt alles via machines gedaan en is de keuze voor orthopedisch schoeisel de enige keuze).
Hij verwacht dat over anderhalf jaar de boel stabiel is en verwacht dan wel een stijve enkel en chronische pijn. Hoe veel en bij welke bewegingen is nog niet in te schatten en blijft dus afwachten. Veel gewicht op mijn hiel zetten is nu in ieder geval nog verdomd pijnlijk, dus hopelijk wordt dat nog wel minder.
Over een tijdje spreken we elkaar weer om te kijken hoe het gaat en hij drukte me op het hart om gewoon contact op te nemen bij twijfel, vragen en zo.
Vanavond zijn vriend en ik een nachtje naar een hotel op de Veluwe in een miva-kamer. Even eruit, even een andere omgeving. En dichterbij een verjaardag morgen waar we graag naar toe gaan.
Kleine stapjes
hopelijk lekker geslapen in het hotel.Ik gok mindervalidenquote:
Op Hoop ik dat je een fijn weekend hebt