Money, money, money
Must be funny
In the rich man's worldDe week begon met de vondst van een wespennest in Het Blok. Als dat een voorbode was voor het onderlinge gekonkel bij de gezamenlijke opdracht...
Het moet gezegd: de Blokkers creëren met elkaar een verhaallijn die bij de schrijvers van GTST niet kan worden bedacht. De inzet: macht en geld, macht over het geld en een geldende macht. Volgt u het nog? Mooi, want het wordt nog chaotischer.
Victor en Marit worden gekozen als voorman en penningmeester voor het gezamenlijke appartement. Plastic Fantastic is woest omdat het volgens haar niet democratisch is besloten, terwijl het democratisch besloten is. Meeloper is vooral verbolgen over het feit dat zijn Aanhangsel niet unaniem is gekozen als penningmeester omdat ze daarmee een stukje van de controlerende macht verliezen, dus schuift hij zich handig naar voren als rechterhand van SuperStuuc om vooral als een schoothondje achter het baasje te lopen en pootjes te geven wanneer nodig. En intussen tettert Plastic Fantastic overal maar weer doorheen en wil ze bij alle besluitvorming betrokken zijn, puur omdat ze het niet kan hebben dat zij niet aan de knoppen zit. Maar intussen kan Marit volgens haar niet met macht omgaan en heeft ze last van een Napoleon-syndroom. Nee, natuurlijk.
En als Plastic Fantastic en Aanhangsel de macht niet via de ene weg kunnen krijgen, dan maar via een andere. Er leiden immers meer wegen weg van Roelie, met wie ze een drie-eenheid zouden moeten vormen voor de styling. Maar Roelie is de zus van Marit en dat is de duivel in hoogsteigen persoon, dus wordt Roelie op een zijspoor gezet ondanks dat zij van beroep interieurstylist is. Het gevolg: heel veel beige en crèmekleuren met onooglijke meubels van de Jysk. Komt die sponsor ook nog eens in beeld.
Mag ik zeggen dat ik het karma noem dat SuperStuuc later in de week door zijn rug gaat? Ja, hij is hands on en doet ontzettend veel, en hij durft zijn eigen vrouw van de nodige repliek te dienen wanneer nodig (en dat is vaak), maar het is inmiddels wel met een arrogantie van Grave tot Gibraltar en terug. En het is jammer dat die pallet met materialen niet vanuit de lucht bovenop Plastic Fantastic is geknald want godsamme, ik ben dat wicht kots- en kotsbeu. Het kind kan alleen maar verongelijkt lopen janken over alles wat volgens de regels gaat, simpelweg omdat het niet volgens háár regels gaat. Maar dan wel roepen dat ze niet in een dictatuur leven. Nee, we leven inderdaad niet in
jouw dictatuur, Akela 'Noom'!
En ha, nu staan Meeloper en Aanhangsel er warempel een dag alleen voor. Meeloper klopte zich aan het begin van de week nog vol trots op de borst: "Kijk, wij hebben onze zaken in ons appartement ook beter voor elkaar dan de rest." JA, OMDAT JE MEELIFT OP DE KENNIS VAN VICTOR, ONGELOFELIJKE LAMLUL. Want je Grote Voorbeeld is met moeite één dagje weg vanwege spit in de onderrug en jij klungelt alweer aan bij het leven. En Aanhangsel is ook niks meer dan een lege huls.
Wie ook klungelen bij het leven zijn Knabbel en Babbel. Ze liggen nog steeds op karton omdat het matras nog steeds niet bezorgd is. "Je kan er toch niks aan veranderen, er komt niet zomaar een matras uit de lucht vallen." Uhhh, dit matras cancellen en naar een IKEA rijden, maybe? Gelukkig is er niet veel later toch nog een matras (waar die ineens vandaan is getoverd mag Joost weten) waar Knabbel meteen een eigen touch aan geeft met zijn bloed. Maar daar is ook alles mee gezegd, want voor de rest lopen ze zelfs bij het kleinste kamertje mijlenver achter de feiten aan. Zelfs bij het opleveren van een rommelhok zouden ze het nog niet redden vrees ik. Wat dat betreft was het een mooi gebaar dat nota bene Moffel voorstelde om de met het immer spannende (not) hamertje-tik spel gewonnen klusjesmannen te doneren aan het duo kluns en knudde. Ik zeg wás, want productie is na enkele dagen ineens wakker en besluit om dit terug te draaien. Want ja, ellende scoort, of zoiets.
Ook een ellende: Faisel en Chris. Vooral Faisel heeft veel praatjes, maar iets opleveren is bij hem ook een proces van trial and error, want hun kleinste kamertje is vooral heel klein en rommelig en niet afgewerkt, ondanks dat Faisel een fokking badkamermonteur is

Chris is er met zijn kop ook niet bij, bleek maar weer bij het leggen van de elektriciteit in het gezamenlijke appartment. Ik vermoed dat hij echt wel meer had verwacht van de deelname aan Het Blok en de samenwerking met zijn vader, die vooral schittert door afwezigheid. En als de blikken van Chris naar Faisel konden doden had Faisel inmiddels weinig praatjes meer. Er borrelt duidelijk iets, en al die opgepotte ergernis en ingehouden woede zal volgende week door heel Grave uitvloeien als de
Etna die uitbarst...
Roelie is ziek, zwak, misselijk en chronisch in de stille stand. Marit dendert intussen door, ook al heeft ze inmiddels drie concurrerende duo's tegen zich in het harnas gejaagd (voor wat precies?) en wordt haar rol als penningmeester gemarginaliseerd. Maar een slimme meid als Marit is ook niet op d'r achterhoofd gevallen. Bijvoorbeeld over Meeloper die zich opzichtig in het proces manoeuvreert: "Als je niet bent verkozen dan moet je ook gewoon de controle loslaten. Ik ben dan met name zelf al aan het ratelen van oké, hoe kan ik daar gebruik van maken dat hij ook heel veel dingen gaat doen zonder dat hij daar nou per sé meer credits voor krijgt of dat hij een deel wegsnoept van mij." Én ze weet heel slim op het onrechtvaardigheidsgevoel van Faisel in te spelen door hem aan te moedigen zijn twijfels over de machtsverhoudingen in de groep te gooien. Is dat slinks? Mwah, misschien, hoewel Piertje er ook niet blij mee was hoe de verdeelsleutel in elkaar zat. Maar ik heb niet het idee dat ze héél gehaaid is, anders had ze wel doorgehad dat het SuperStuuc is die Meeloper heeft aangesteld als rechterhand - en niet andersom, en hoe ze door de Fantastic Four ook richting een zijspoor gemanoeuvreerd wordt. Want ja, ze is immers alleen maar van de bonnetjes.
Nu kan ik wel een heel relaas houden dat Marit veel meer is dan alleen van de bonnetjes, maar daarvoor verwijs ik u graag naar eerdere weeksamenvattingen
En zowaar winnen Moffel en Piertje deze week de oplevering! Nu is hun kleinste kamertje wel een far cry van de stijl van hun badkamer: dat was een voetbalkantine van de woningbouwvereniging, dit lijkt eerder op een hoerenkot met dat licht en dat behangetje. Maar dat past wel in het straatje van Moffel met zijn opmerkingen over tieten laten zien en zo. En nu kan hij naar alle hartenlust gaan zitten kakken op zijn eigen plee, want dat was wel een must voor hem. Wat ik ook wel snap, want die liters cappuccino op een dag doen wat met de maag en darmen. Verder liep hij ook weer lekker in de weg in en rond het gezamenlijke appartement, was er nog wat gezeur over Het Recht van Overpad, werd er bijna een klusjesman weggekaapt en is zijn gewichtsverlies verder niet heel goed voor zijn humeur, lijkt het.
Overigens vind ik het wel tekenend dat het tot het einde van de week moet duren voordat productie ingrijpt in de valsspelerij die inmiddels welig tiert. Het is net of de makers het drama volledig willen uitspelen om er vervolgens nog een schep bovenop te doen voor the sake of drama. Wat ook wel te merken is dit seizoen, want het gaat inmiddels meer om de ellende en gedoetjes onderling dan om het opleveren van appartementen; zelfs Ray was deze week weinig zichtbaar. En blijkbaar is het te duur of te onmogelijk om Dennis eerder in te vliegen en middels een time-out de boel recht te trekken, terwijl dat eigenlijk wel nodig is. Nu is Meeloper wel aangesproken op het feit dat hij rechterhand van SuperStuuc is, maar hij heeft zich intussen al ettelijke dagen het heertje kunnen voelen terwijl hij vanaf moment één teruggefloten had moeten worden. Dat vind ik echt een minpunt aan dit seizoen. Dat er achterbakse types als de Fantastic Four rondlopen is één ding, maar productie moet slinkse streken direct afkappen en -keuren en het niet laten sudderen om de afleveringen op te vullen.
Ter afsluiting nog enkele stichtelijke woorden van ons aller Moffel:
...ja nee, natuurlijk.