POL Politiek
Discussies en diepgaande gesprekken over de politiek in de breedste zin van het woord kun je hier voeren.
Ik had Jan per ongeluk als gequoot staan in plaats van jou.quote:
When government - in pursuit of good intentions - tries to rearrange the economy, legislate morality, or help special interests, the cost come in inefficiency, lack of motivation, and loss of freedom. Government should be a referee, not an active player.
Friedman on Donahue
Friedman on Donahue
Het probleem ermee is dat je een enorme sloot ambtenaren er mee overbodig maakt en regeringspartijen geen stemmen meer kunnen kopen door selectief hun achterban cadeautjes te geven. Dat hele omverdeel circus is een industrie geworden. Ik gaf eerder al aan wat je allemaal kan wegsaneren als je het invoert. Dat is de belangrijkste reden waarom overheid er niet happig op is, politiek en ministeries, gemeentes en UWV, sociale verzekeringsbank, etc verliezen baantjes of zelfs hun bestaansrechtvaardiging.quote:Op maandag 16 juni 2025 23:23 schreef SymbolicFrank het volgende:
[..]
Inderdaad. Dat klopt. Het is een begin. Met het huidige economische model van de Rekenkamer zit er niet meer in. Die zien dat gewoon als een uitkering, die een navenante vermindering aan inkomsten uit werk teweeg brengt. Verder gaat dat model niet.
Ah, ok. Dus wat is er met Rotterdam? Daar verplaatsten een paar grote bedrijven hun hoofdkantoor naar Engeland?quote:
[..]
Ik had Jan per ongeluk als gequoot staan in plaats van jou.
Neuh, gewoon complete fabrieken.quote:
[..]
Ah, ok. Dus wat is er met Rotterdam? Daar verplaatsten een paar grote bedrijven hun hoofdkantoor naar Engeland?
https://fd.nl/bedrijfslev(...)ingen-na-val-kabinetquote:Het Rotterdamse bedrijfsleven houdt het hart vast. Met de val van het kabinet zal het nog langer duren voordat er een oplossing komt voor netcongestie, stikstofstilstand en hoge energiekosten.
Met de val van het kabinet groeit de vrees binnen de Rotterdamse haven voor meer fabriekssluitingen en afgeblazen investeringen. Met verkiezingen die pas in oktober gehouden worden, en mogelijk weer een lange kabinetsformatie, dreigt een langdurige periode van onzekerheid. Die doet het toch al fragiele ondernemingsklimaat geen goed, vrezen havenbedrijven die zuchten onder zaken als netcongestie en de stikstofimpasse.
Eind vorige maand maakte het Finse industriële concern UPM bekend dat het stopt met de bouw van een raffinaderij voor biobrandstoffen in de Rotterdamse haven. In januari lieten al twee Amerikaanse chemiebedrijven, Tronox en LyondellBasell, weten dat ze fabrieken in de Rotterdamse haven sluiten. Eerder gingen ook de plasticfabriek van Indorama en de raffinaderij van Gunvor dicht.
Het is een breuk met de afgelopen decennia, waarin de industrie in de grootste haven van Europa voortdurend groei liet zien. Een andere breuk met het verleden is dat andere partijen geen interesse hebben getoond om de fabrieken over te nemen.
Jobstijdingen
Meer van dergelijke onheilstijdingen dreigen, waarschuwt Ronald van Klaveren van LyondellBasell. ‘Als we ditzelfde gesprek over zes tot twaalf maanden nog een keer hebben, en we doen ondertussen niks vanuit Den Haag, dan komen er nog veel meer van dit soort aankondigingen.’
Robert Simons, de Rotterdamse havenwethouder, deelt die angst. Na de val van het kabinet was zijn eerste reactie: ‘Dit is gewoon ontzettend slecht nieuws.’ Volgens hem staat het water sommige bedrijven aan de lippen vanwege de hoge energiekosten in vergelijking met het buitenland en vanwege stikstofproblematiek, waardoor ondernemingen niet weten of ze wel toestemming krijgen voor investeringen.
Terwijl het bedrijfsleven snakt naar zekerheid, wacht de ondernemers nu het tegenovergestelde, aldus Simons. ‘Laten we optimistisch blijven en ervan uitgaan dat we volgend jaar rond deze tijd een kabinet krijgen. Maar zolang gaan die bedrijven niet zitten wachten!’
Gevoel van urgentie
Iets optimistischer is de belangenvereniging van Rotterdamse havenbedrijven. Deze vereniging, Deltalinqs, verwacht dat een nieuw kabinet met afdoende maatregelen komt om het investeringsklimaat te verbeteren. Voorzitter Victor van der Chijs merkt dat politiek Den Haag inmiddels de urgentie voelt om de chemische industrie in het havengebied te hulp te schieten.
Maar Van der Chijs erkent dat de val van het kabinet de situatie er voorlopig eerder slechter dan beter op maakt. ‘Het houden van verkiezingen, en de uitslag die daar mogelijkerwijs uit zou komen, creëert onzekerheid. En onzekerheid hebben we al genoeg in Nederland.’
De bedrijven die al hebben aangekondigd Rotterdam te verlaten, doen dat deels onder druk van gewijzigde marktomstandigheden, bijvoorbeeld vanwege overcapaciteit. Maar ook een weinig daadkrachtige overheid heeft er volgens de partijen uit de Rotterdamse haven aan bijgedragen dat vooral de chemische industrie de concurrentie met rivalen uit China en de Verenigde Staten niet of nauwelijks meer aankan. Zolang de overheid er niet in slaagt om bijvoorbeeld de netcongestie op te lossen, wordt de situatie alleen maar nijpender.
Oud en nieuw
Dat betekent dat de haven het moeilijk heeft, niet alleen om de ‘oude’, fossiele industrie te behouden (en te verduurzamen), maar ook om de ‘nieuwe’, groene industrie aan te trekken. ‘Dat is precies de spagaat waar we nu in zitten’, zegt Matthijs van Doorn, commercieel directeur van Havenbedrijf Rotterdam.
‘Vanuit de industrie en de energie is er wel degelijk interesse, maar wordt er wel meteen gewezen op het investeringsklimaat’, voegt hij toe. ‘We hebben een aantal ontwikkelingen waar we mee bezig zijn die niet van de grond komen. De elektrolyse bijvoorbeeld. We hadden nu acht of tien elektrolysers (installaties voor het produceren van waterstof, red.) al in aanbouw willen hebben, maar de realiteit is dat Shell de enige is.’
Wethouder Simons ageert tegen het pleidooi van sommige economen en milieugroepen om de chemie en petrochemie vanwege hun uitstoot en het hoge energieverbruik maar te laten vertrekken. Dat vindt Simons ‘grote onzin’. Geef die bedrijven de tijd en de steun om te verduurzamen, zegt hij, want het is een illusie dat bijvoorbeeld de hightechsector lege plekken in de haven zal opvullen. Rotterdam zal dan een rustbelt worden, zegt Simons. Hij wijst naar Detroit, naar Wallonië, naar het noorden van Engeland en naar Zuid-Limburg. Het zijn schrikbeelden die we goed voor ogen moeten hebben, aldus Simons. ‘Het effect van het sluiten van de mijnen, dat werkt tot vandaag de dag door.’
When government - in pursuit of good intentions - tries to rearrange the economy, legislate morality, or help special interests, the cost come in inefficiency, lack of motivation, and loss of freedom. Government should be a referee, not an active player.
Friedman on Donahue
Friedman on Donahue
Ja, plus alle lobbyisten uit het bedrijfsleven. Die willen gewoon meer en vooral nog goedkopere werknemers. Dat is uitstekend voor hun winstmaximalisatie. Die zijn lekker gemaakt met de Participatiewet en nu het op handen zijnde opdoeken van het UWV, die willen incasseren.quote:
[..]
Het probleem ermee is dat je een enorme sloot ambtenaren er mee overbodig maakt en regeringspartijen geen stemmen meer kunnen kopen door selectief hun achterban cadeautjes te geven. Dat hele omverdeel circus is een industrie geworden. Ik gaf eerder al aan wat je allemaal kan wegsaneren als je het invoert. Dat is de belangrijkste reden waarom overheid er niet happig op is, politiek en ministeries, gemeentes en UWV, sociale verzekeringsbank, etc verliezen baantjes of zelfs hun bestaansrechtvaardiging.
En de bevolking is zo gehersenspoeld, dat ze iedere keer nog veel rechtser en populistischer stemmen. De verzorgingsstaat en een sociaal beleid zijn op sterven na dood. Ik zie het somber in.
Ik denk er regelmatig aan om ook in de politiek te gaan, maar als je in de bijstand zit heb je geen geld voor zulke dingen. En ik denk eerlijk gezegd, dat het niet veel uitmaakt. Zo charismatisch ben ik niet, ik ga geen leuzen roepen maar dingen uitleggen. Dan haakt iedereen meteen af.
Ah, dat. Ja, dat speelt nu in het hele land, maar vooral in de randstad. Ook hier, bij DSM. En in Rotterdam heb je inderdaad nog een heleboel bedrijven die meer doen dan landbouw of dozen schuiven.quote:
[..]
Neuh, gewoon complete fabrieken.
[..]
https://fd.nl/bedrijfslev(...)ingen-na-val-kabinet
Maar dat is meer een combinatie van andere dingen, zoals niet willen bouwen, geen geld willen uitgeven aan infrastructuur, Boeren Boven Burgers, en een hoop losgeslagen klimaatmaatregelen. Zeg maar, VVD, BBB en GL. GL mag zichzelf misschien wel links vinden, maar het is toch voornamelijk een verdienmodel met de mensen boven modaal als klanten. Ok, en de meeste maatregelen heeft Timmermans bij de EU in wetten gegoten.
Hoeveel jaar is er nu helemaal niets aan die dingen gedaan? Dan moeten we toch beginnen met Rutte heel hard te schoppen.
Exact. Want armoede en mensen uit een schuldensituatie helpen kost ook allemaal geld.quote:
Als je alle effecten meeneemt wordt het een heel ander verhaal. En ja, het kost geld, maar dat kosten de uitkeringen, subsidies en toeslagen ook. Het is niet zo zeer de vraag of we dat kunnen betalen, maar hoe we dat gaan betalen.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
Bedrijven hebben juist een belang bij een basisinkomen, het flexibiliseert de arbeidsmarkt verder.quote:
[..]
Ja, plus alle lobbyisten uit het bedrijfsleven. Die willen gewoon meer en vooral nog goedkopere werknemers. Dat is uitstekend voor hun winstmaximalisatie. Die zijn lekker gemaakt met de Participatiewet en nu het op handen zijnde opdoeken van het UWV, die willen incasseren.
En de bevolking is zo gehersenspoeld, dat ze iedere keer nog veel rechtser en populistischer stemmen. De verzorgingsstaat en een sociaal beleid zijn op sterven na dood. Ik zie het somber in.
Ik denk er regelmatig aan om ook in de politiek te gaan, maar als je in de bijstand zit heb je geen geld voor zulke dingen. En ik denk eerlijk gezegd, dat het niet veel uitmaakt. Zo charismatisch ben ik niet, ik ga geen leuzen roepen maar dingen uitleggen. Dan haakt iedereen meteen af.
Inderdaad. In combinatie met thuiswerken kun je dan volledig op oproepbasis gaan werken. Ook afspraken kun je flexibel inplannen. Je doet iedere dag (of week) het werk dat er ligt, op de tijd dat het je het beste uitkomt. Na de invoering gaan de meeste mensen daar heel blij zijn. Behalve misschien de managers die willen dat iedereen de hele dag op kantoor zit.quote:
[..]
Bedrijven hebben juist een belang bij een basisinkomen, het flexibiliseert de arbeidsmarkt verder.
Initieel raken ze wel een groot deel van hun macht kwijt. Dat vinden ze ook erg belangrijk. Dus eerst moeten we met rapportages, beleidsplannen en simulaties komen en de discussie aanzwengelen. Dan kunnen we die langzaam de juiste kant op sturen.
https://www.vpro.nl/progr(...)-Michael-Sandel.html
Bekijk deze YouTube-videoquote:de diploma-elite: waarom de meritocratie een voedingsbodem voor populisme is
Niet klasse maar verdienste zal ieders positie in het leven bepalen. Op het eerste gezicht geen gek uitgangspunt, maar volgens Harvard-wetenschapper en politiek filosoof Michael Sandel is de meritocratie geen utopie, maar juist een tirannie. En de reden waarom er zoveel woede is tegen de elite.
Er waart al vele decennia een geloof door onze maatschappij. Een overtuiging die we misschien wel onbewust van links tot rechts met elkaar delen: de op het eerste gezicht onschuldige overtuiging dat we moeten studeren om hogerop te komen.
Want alleen zo zouden we de meritocratie bereiken. Een systeem waarin mensen hun positie niet langer aan afkomst of rijkdom ontlenen, maar eerlijk verdienen, door hard te studeren en werken.
En laten we wel wezen: de meritocratie was, niet onterecht, een aantrekkelijke utopie. Zeker na eeuwen van een wereld waarin afkomst juist allesbepalend was en studeren en hogerop komen alleen was weggelegd voor hen die sowieso al met een gouden lepel in de mond waren geboren.
Weg met de aristocratie, leve de meritocratie, waar iedereen gelijke kansen zou hebben aan de start, en zij die het verdienen allemaal zouden eindigen als winnaars. Maar volgens Harvard-wetenschapper en politiek filosoof Michael Sandel is de meritocratie helemaal geen utopie, maar juist een tirannie. En een van de redenen waarom fascisme nu zo welig tiert.
‘you can make it if you try’
Westerse politici riepen en roepen te vaak: ‘Dit is een land waar je, ongeacht uiterlijk of afkomst, kunt bereiken wat je wil, als je maar bereid bent te studeren en hard te werken. You can make it if you try.’
In Tegenlicht-aflevering De diplomakloof vertelt Sandel daarover: ‘Wat deze politici steevast over het hoofd zien, is de belediging die impliciet in dat zelfgenoegzame advies zit, namelijk: als je het moeilijk hebt en geen diploma behaalt, dan moet dat wel je eigen schuld zijn… Bij veel mensen leidde dat tot wrok en woede.’
Die woede groeide na de financiële crisis van 2008, toen diezelfde politici en partijen Wall Street redden, maar weinig deden om de ‘gewone’ huiseigenaren en werkende mensen te helpen. Sandel: ‘De deregulering van de financiële sector en de neoliberale versie van de wereldeconomie die deze partijen propageerden, waren niet het probleem.
Het probleem was de mens die niet hogerop wilde en geen universitair diploma had. Dat veroorzaakte terecht veel frustratie, en die frustratie voedde de populistische tegenreactie die we vandaag de dag zien.’
Donald Trump kon, verrassend genoeg, die woede aanboren omdat er zijn hele carrière lang op hem is neergekeken door de New Yorkse banken, door Wall Street, door de hogere klassen die hem verachtten en geen zaken wilden doen… ‘Hij is oprecht in zijn politieke grieven. Het is het enige authentieke aan hem. Het is een politiek, zoals hij het zelf omschrijft, van wraak en vergelding tegen die elites, waaronder de universiteiten, die op hem hebben neergekeken en die hij als vijandig tegenover zijn project beschouwt,’ vertelt Sandel.
Wat centrumlinkse partijen de afgelopen decennia hebben gemist, is een politiek van het algemeen belang, een politiek van gemeenschap, van erbij horen, van wederzijdse verantwoordelijkheid voor elkaar, stelt Sandel. ‘En ik denk dat er een honger naar gemeenschap is.’
Volgens de filosoof blijkt die honger onder andere uit de inzet van de immigratiekwestie door populistisch rechts: ‘Want wanneer verantwoordelijke politieke partijen geen taal van gemeenschap en erbij horen spreken, wanneer ze patriottisme overlaten aan hypernationalisten en extreemrechts, dan zal ook de honger van mensen naar gemeenschap en erbij horen worden gestild. Het wordt dan steeds makkelijker immigranten de schuld van hun problemen te geven.’
Sandel: ‘Dus in zekere zin pleit ik, zowel vanuit de onvrede van de democratie als vanuit de tirannie van verdienste, voor een politiek project dat enerzijds hogere eisen stelt aan economische regelingen die openstaan voor zelfbestuur en effectiever omgaan met ongelijkheid.’
In het artikel wordt een verband gesuggereerd tussen meritocratie en de opkomst van populisme, en het verband met fascisme wordt slechts zijdelings genoemd en niet diepgaand uitgewerkt.quote:
https://www.vpro.nl/progr(...)-Michael-Sandel.html
[..]
Bekijk deze YouTube-video
Michael Sandel stelt dat meritocratie geen utopie is, maar een tirannie, en noemt het zelfs als een van de redenen waarom fascisme nu zo welig tiert. Dit wordt echter niet verder uitgelegd of onderbouwd met concrete voorbeelden of een diepgaande analyse van fascisme zelf. De focus ligt vooral op hoe de teleurstelling en woede over de meritocratische samenleving een voedingsbodem zouden vormen voor populistische bewegingen en leiders, zoals Donald Trump, die deze gevoelens van wrok weten te mobiliseren.
Eigenlijk bedrijft Michael Sandel hier zelf nogal populisme, door mensen die geen diploma's hebben neer te zetten als slachtoffer, en domme Trump supporters.
Sandel beschrijft populisme als een reactie van gewone mensen op het gevoel buitengesloten te zijn door een zelfgenoegzame elite, vooral de zogeheten "diploma-elite" die haar positie aan verdienste (meritocratie) dankt. Populisme, in deze context, is een politieke stroming die zich afzet tegen de gevestigde orde, de elite, en zich presenteert als de stem van het "echte volk".
Sandel gebruikt in zijn analyse elementen die populistische politici ook inzetten:
Hij wijst op de kloof tussen de elite (de hoogopgeleiden) en de rest van de samenleving.
Hij benadrukt de vernedering en het gevoel van uitsluiting dat mensen zonder diploma zouden ervaren.
Hij stelt dat de gevestigde politieke partijen, vooral centrumlinks, het contact met het gewone volk zijn kwijtgeraakt.
Deze retoriek is een populistische frame: "wij" versus "zij", waarbij "zij" de elite zijn die niet luistert naar "ons", het volk.
Verder lijkt hij meritocratie niet echt te begrijpen of bewust te willen misbegrijpen. Hij versimpelt het tot de diploma elite, terwijl het daar in een meritocratie niet om gaat. Het gaat bij meritocratie er over dat je beoordeeld wordt om wat je bereikt of doet, niet om je afkomst, huidskleur of wat dan ook. Dat gaat niet (alleen) om financieel succes, maar net zo goed om andere prestaties, dat kan zakelijk zijn, maar ook in de kunsten of wetenschap, of omdat je onderwijs geeft aan kinderen in achterstandwijken, of sociaal werk doet.
Sandel wordt gerekend tot de communitaristische stroming binnen de politieke filosofie. Dit betekent dat hij veel waarde hecht aan gemeenschap, gedeelde waarden en morele betrokkenheid bij het publieke leven. Hij is een uitgesproken criticus van het dominante liberale denken, waarin het individu en individuele vrijheid centraal staan. Sandel vindt dat rechtvaardigheid en politiek niet neutraal kunnen zijn ten opzichte van waarden en het goede leven; volgens hem horen mensen in tradities, gemeenschappen en sociale verbanden
Iemand die heel erg tegen individuele vrijheden is voor tradities, gemeenschappen en sociale verbanden. Sorry, maar dat riekt en staat mij heel erg tegen.
Iemand die heel erg tegen individuele vrijheden is voor tradities, gemeenschappen en sociale verbanden. Sorry, maar dat riekt en staat mij heel erg tegen.
Ik denk dat het probleem met meritocratie niet zozeer de diploma dictatuur is zoals Tegenlicht het brengt, maar het punt dat meritocratie gerechtvaardigde uitkomsten suggereert maar het bestaan van nepotisme ontkent, vergeet dat mensen op onoverbrugbare achterstanden starten en blind lijkt voor de factor geluk in het leven dat een grote rol speelt in de uitkomsten.
Dit in combinatie met - je zou het neoliberaal kunnen noemen - de denkwijze dat iedereen alles kan bereiken als men maar hard genoeg werkt, zorgt voor een zelfgenoegzaamheid bij de “haves” ten opzichte van de “have nots”, en dat wekt logischerwijs wrok en gevoelens van onrechtvaardigheid.
Dit in combinatie met - je zou het neoliberaal kunnen noemen - de denkwijze dat iedereen alles kan bereiken als men maar hard genoeg werkt, zorgt voor een zelfgenoegzaamheid bij de “haves” ten opzichte van de “have nots”, en dat wekt logischerwijs wrok en gevoelens van onrechtvaardigheid.
'De neiging rijke en machtige mensen te bewonderen, zelfs welhaast te aanbidden en mensen van arme of gewone komaf te verachten dan wel te negeren is de belangrijkste en meest universele oorzaak van de corruptie van ons morele besef' Adam Smith
Dat is dan heel jammer, want de mens is een sociaal dier en we leven samen, met elkaar. Of we nou willen of niet.quote:
Sandel wordt gerekend tot de communitaristische stroming binnen de politieke filosofie. Dit betekent dat hij veel waarde hecht aan gemeenschap, gedeelde waarden en morele betrokkenheid bij het publieke leven. Hij is een uitgesproken criticus van het dominante liberale denken, waarin het individu en individuele vrijheid centraal staan. Sandel vindt dat rechtvaardigheid en politiek niet neutraal kunnen zijn ten opzichte van waarden en het goede leven; volgens hem horen mensen in tradities, gemeenschappen en sociale verbanden
Iemand die heel erg tegen individuele vrijheden is voor tradities, gemeenschappen en sociale verbanden. Sorry, maar dat riekt en staat mij heel erg tegen.
Geld is een sociale constructie om het makkelijker te maken handel te drijven en mensen te belonen voor geleverde diensten.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
Ach ja, tot het jouw individuele vrijheid is toch?quote:Op zaterdag 5 juli 2025 23:21 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Dat is dan heel jammer, want de mens is een sociaal dier en we leven samen, met elkaar. Of we nou willen of niet.
Geld is een sociale constructie om het makkelijker te maken handel te drijven en mensen te belonen voor geleverde diensten.
Waar wordt nepotisme door meritocratie ontkent? Meritocratie zet zich juist af tegen nepotisme.quote:
Ik denk dat het probleem met meritocratie niet zozeer de diploma dictatuur is zoals Tegenlicht het brengt, maar het punt dat meritocratie gerechtvaardigde uitkomsten suggereert maar het bestaan van nepotisme ontkent,
Nee, meritocratie gaat er juist van uit dat je niet naar beneden getrapt moet worden om waar je vandaan komt, zoals in een klassenmaatschappijquote:vergeet dat mensen op onoverbrugbare achterstanden starten en blind lijkt voor de factor geluk in het leven dat een grote rol speelt in de uitkomsten.
Slachtofferdenken, dat "jij" faalt ligt natuurlijk altijd aan de maatschappij en de anderen, niet aan jou.quote:wrok en gevoelens van onrechtvaardigheid.
Dat het populisme in opkomst is, ligt veel eerder aan het falen van de overheid op de gebieden die ze zich heeft toegeëigend,
Verlies van vertrouwen in de politiek:
Veel mensen hebben het gevoel dat hun zorgen en problemen niet serieus worden genomen door de gevestigde partijen. Ze voelen zich niet vertegenwoordigd en hebben weinig vertrouwen in de elite of de ‘oude politiek’. Ze nemen echter ook zelden deel aan de politiek, zijn niet politiek actief.
Onzekerheid en angst voor verandering:
Snelle sociale, economische en culturele veranderingen – zoals globalisering, migratie, technologische vooruitgang en individualisering – zorgen voor onzekerheid, angst en soms boosheid. Populistische partijen bieden simpele verklaringen voor simpele zielen en duidelijke zondebokken voor deze gevoelens.
Het gevoel van machteloosheid:
Mensen die zich sociaal of economisch achtergesteld voelen, zoeken naar manieren om hun stem te laten horen. Populisten presenteren zich als de vertegenwoordigers van ‘het volk’ tegen ‘de elite’ en beloven verandering en herstel van macht aan de gewone burger.
Eenvoudige en directe communicatie:
Populistische leiders gebruiken makkelijke taal, krachtige oneliners en spreken direct tot de emoties van mensen. Ze stellen complexe problemen simpel voor en bieden ogenschijnlijk makkelijke oplossingen, wat aantrekkelijk is voor mensen die zich overweldigd voelen door de complexiteit van de moderne samenleving.
Ressentiment en nostalgie:
Vooral mensen die zich ‘verliezers van de globalisering’ voelen – vaak lageropgeleiden of mensen met een lager inkomen – ervaren onzekerheid, verlies van status en toekomstpessimisme. Populisme biedt hen een gevoel van erkenning en belooft een terugkeer naar een (geïdealiseerd) verleden.
Polarisatie en wij-zij-denken:
Populisten delen de samenleving op in ‘het volk’ versus ‘de elite’ of ‘buitenstaanders’. Dit versterkt het gevoel van saamhorigheid binnen de eigen groep en het idee dat er een duidelijke vijand is die bestreden moet worden.
Kortom: populisme floreert waar mensen zich niet gehoord, onzeker of bedreigd voelen, en waar leiders in staat zijn om deze gevoelens te kanaliseren met simpele boodschappen en duidelijke tegenstellingen.
Maar dat betekend niet dat populisten geen echte pijnpunten uit de maatschappij aanwijzen. Het simpelweg ontkennen van problematiek omdat populisten er op wijzen was jarenlang het dogma als we naar migratie en integratiebeleid kijken. Het asielbeleid is tot een industrie geworden waar veel geld in omgaat en waar hele hordes mee uit de ruif eten. Advocaten, gemeentes, beleidsmedewerkers. De onvrede waardoor mensen naar de populisten rennen is niet alleen migratiebeleid, maar ook het falen van de overheid op het gebied van woningbouw. Het decennialang vooruitschuiven van het pensioenprobleem waardoor huidige generaties veel langer moeten werken, mede ook door de betere zorg waardoor mensen steeds ouder worden. Het financiële beleid van de overheid, die prima zorgt voor hun eigen medewerkers, ga eens op een ministerie kijk hoe die zijn ingericht. Het milieubeleid, aan de ene kant moet de burger afval scheiden (waarbij verpakkingsafval vervolgens naar de derde wereld gaat en daar gedumpt wordt) en aan de andere kant dumpt rijkswaterstaat massaal granietafval in de Oosterschelde en in binnenwater. Staalslakken net zo goed.
Verlies van vertrouwen in de politiek:
Veel mensen hebben het gevoel dat hun zorgen en problemen niet serieus worden genomen door de gevestigde partijen. Ze voelen zich niet vertegenwoordigd en hebben weinig vertrouwen in de elite of de ‘oude politiek’. Ze nemen echter ook zelden deel aan de politiek, zijn niet politiek actief.
Onzekerheid en angst voor verandering:
Snelle sociale, economische en culturele veranderingen – zoals globalisering, migratie, technologische vooruitgang en individualisering – zorgen voor onzekerheid, angst en soms boosheid. Populistische partijen bieden simpele verklaringen voor simpele zielen en duidelijke zondebokken voor deze gevoelens.
Het gevoel van machteloosheid:
Mensen die zich sociaal of economisch achtergesteld voelen, zoeken naar manieren om hun stem te laten horen. Populisten presenteren zich als de vertegenwoordigers van ‘het volk’ tegen ‘de elite’ en beloven verandering en herstel van macht aan de gewone burger.
Eenvoudige en directe communicatie:
Populistische leiders gebruiken makkelijke taal, krachtige oneliners en spreken direct tot de emoties van mensen. Ze stellen complexe problemen simpel voor en bieden ogenschijnlijk makkelijke oplossingen, wat aantrekkelijk is voor mensen die zich overweldigd voelen door de complexiteit van de moderne samenleving.
Ressentiment en nostalgie:
Vooral mensen die zich ‘verliezers van de globalisering’ voelen – vaak lageropgeleiden of mensen met een lager inkomen – ervaren onzekerheid, verlies van status en toekomstpessimisme. Populisme biedt hen een gevoel van erkenning en belooft een terugkeer naar een (geïdealiseerd) verleden.
Polarisatie en wij-zij-denken:
Populisten delen de samenleving op in ‘het volk’ versus ‘de elite’ of ‘buitenstaanders’. Dit versterkt het gevoel van saamhorigheid binnen de eigen groep en het idee dat er een duidelijke vijand is die bestreden moet worden.
Kortom: populisme floreert waar mensen zich niet gehoord, onzeker of bedreigd voelen, en waar leiders in staat zijn om deze gevoelens te kanaliseren met simpele boodschappen en duidelijke tegenstellingen.
Maar dat betekend niet dat populisten geen echte pijnpunten uit de maatschappij aanwijzen. Het simpelweg ontkennen van problematiek omdat populisten er op wijzen was jarenlang het dogma als we naar migratie en integratiebeleid kijken. Het asielbeleid is tot een industrie geworden waar veel geld in omgaat en waar hele hordes mee uit de ruif eten. Advocaten, gemeentes, beleidsmedewerkers. De onvrede waardoor mensen naar de populisten rennen is niet alleen migratiebeleid, maar ook het falen van de overheid op het gebied van woningbouw. Het decennialang vooruitschuiven van het pensioenprobleem waardoor huidige generaties veel langer moeten werken, mede ook door de betere zorg waardoor mensen steeds ouder worden. Het financiële beleid van de overheid, die prima zorgt voor hun eigen medewerkers, ga eens op een ministerie kijk hoe die zijn ingericht. Het milieubeleid, aan de ene kant moet de burger afval scheiden (waarbij verpakkingsafval vervolgens naar de derde wereld gaat en daar gedumpt wordt) en aan de andere kant dumpt rijkswaterstaat massaal granietafval in de Oosterschelde en in binnenwater. Staalslakken net zo goed.
Daar hebben we allemaal mee te dealen.quote:
[..]
Ach ja, tot het jouw individuele vrijheid is toch?
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
Libertair denken, dat je succes hebt ligt natuurlijk altijd aan jezelf en nooit aan de omstandigheden.quote:
Slachtofferdenken, dat "jij" faalt ligt natuurlijk altijd aan de maatschappij en de anderen, niet aan jou.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
Deels, beide,quote:
[..]
Libertair denken, dat je succes hebt ligt natuurlijk altijd aan jezelf en nooit aan de omstandigheden.
Gebruik je nog steeds drugs?quote:
[..]
Daar hebben we allemaal mee te dealen.
Net als iedereen. Is drugswetgeving je enige stokpaardje? De overheid die meer aan het bedrijfsleven denkt dan aan volksgezondheid is meer een liberaal/libertaire hobby.quote:
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
Nee, het is een voorbeeld waar JIJ je persoonlijke vrijheid boven het maatschappelijk belang zet. iets waar Michael Sandel zo tegen tekeer gaat als wat er fout is met de maatschappij. Niet MIJN stokpaardje, JIJ riep over het belang van sociaal zijn en samen leven. Je roept het een, maar doet het ander.quote:
[..]
Net als iedereen. Is drugswetgeving je enige stokpaardje?
[ Bericht 7% gewijzigd door Jan_Onderwater op 06-07-2025 12:17:06 ]
Nee. Het verbieden van drugs is overduidelijk niet in het maatschappelijk belang. Er is een drugs-reeks waarin je daarover kan discussieren als je durft.quote:
[..]
Nee, het is een voorbeeld waar JIJ je persoonlijke vrijheid boven het maatschappelijk belang zet.
NWS / The World Wide War on Drugs #13 - Legalize not criminalize
Het verbod gaat over de belangen van de legale drugs producenten, big farma, alcohol en tabak.
[ Bericht 4% gewijzigd door Papierversnipperaar op 06-07-2025 12:41:01 ]
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
Je mist het punt volkomenquote:
[..]
Nee. Het verbieden van drugs is overduidelijk niet in het maatschappelijk belang. Er is een drugs-reeks waarin je daarover kan discussieren als je durft.
NWS / The World Wide War on Drugs #13 - Legalize not criminalize
Het verbod gaat over de belangen van de legale drugs producenten, big farma, alcohol en tabak.
|
|
