Gescheiden vaders en alimentatie

Alimentatie is geen kijk- en luistergeld.

Dat gezegd zijnd, er is echt wel een beweging gaande waarbij steeds vaker wordt gekozen voor co-ouderschap en daarmee ook een andere verdeling van de kosten en dus de kinderalimentatie.

Tegenwoordig kun je als vader als je je zaakjes gewoon netjes voor elkaar hebt zeker wel co-ouderschap vragen en toegewezen krijgen

En: wat doet dit in NWS?

quote:

Op donderdag 22 mei 2025 10:09 schreef xzaz het volgende:
Gesplitst van ander topic
[..]
Als je dat niet ziet ben je wereldvreemd.
[..]

Mijn ex-man had zoveel schulden die heeft zijn hele leven geen cent alimentatie voor (onze) zoon betaald.

We hebben het toch wel gered, maar ik bedoel maar, er zijn ook uitzonderingen.

Dit kan beter in R&P of in OUD dan in NWS.

In het voorbeeld in de OP bewijst de vader zich geen dienst door te gaan zuipen. Elke avond ladderzat zijn vergroot natuurlijk niet de kans op een fatsoenlijke omgangsregeling.

Co-ouderschap sluit natuurlijk kinderalimentatie niet uit. Het heeft enkel effect op de zorgkorting, niet of er wel of niet kinderalimentatie moet worden betaald. In onderling overleg kun je natuurlijk wel afspreken dat er geen kinderalimentatie hoeft te worden betaald.

Maar dat onderlinge overleg is in vechtscheidingen natuurlijk vaak ver te zoeken.

quote:

Op donderdag 22 mei 2025 10:21 schreef xzaz het volgende:

[..]
Volgens mij is het drinken ook een effect niet de oorzaak. Dat het niet helpt bij de casus is ook juist.

Ik denk eerder dat zijn drankprobleem een belangrijke reden was voor de moeder om te willen scheiden.

quote:

Op donderdag 22 mei 2025 10:13 schreef miss_sly het volgende:
Alimentatie is geen kijk- en luistergeld.

Zo klinkt het wel alsof het daar voor gebruikt word

Hij had zelf een inkomen van 3500 bruto, 2900 netto, en daar gaat dan 800 euro alimentatie vanaf en hij mag zijn kinderen niet eens zien

Vrouwen kopen een lekker setje van ¤14,99- en jij betaalt vervolgens je hele leven paar honderd euro per maand aan alimentatie.

quote:

Op donderdag 22 mei 2025 10:27 schreef xzaz het volgende:

[..]
Nja, we kennen de gehele zaak niet maar ik kreeg juist de indruk dat die was gaan drinken na de scheiding. Maar goed zal natuurlijk ook de oorzaak kunnen zijn.

Gaat het nou wel of niet over die man uit Beerta?

quote:

Op donderdag 22 mei 2025 10:18 schreef Halcon het volgende:
Dit kan beter in R&P of in OUD dan in NWS.

In het voorbeeld in de OP bewijst de vader zich geen dienst door te gaan zuipen. Elke avond ladderzat zijn vergroot natuurlijk niet de kans op een fatsoenlijke omgangsregeling.

Co-ouderschap sluit natuurlijk kinderalimentatie niet uit. Het heeft enkel effect op de zorgkorting, niet of er wel of niet kinderalimentatie moet worden betaald. In onderling overleg kun je natuurlijk wel afspreken dat er geen kinderalimentatie hoeft te worden betaald.

Maar dat onderlinge overleg is in vechtscheidingen natuurlijk vaak ver te zoeken.

Ik zei ook niet dat het kinderalimentatie uitsluit, maar het kan wel de verdeling wijzigen en het bedrag minder hoog maken. Als je beide de kinderen 50% van de tijd hebt, zal geen enkele rechter ook nog eens een enorm bedrag aan alimentatie toekennen. Hooguit wat meer bijdragen in gezamenlijke kosten zoals school, sport, uitjes, kleding, etc., in het geval de vader veel meer verdient dan de moeder.

Vechtscheidingen, ik begrijp het niet. Ik zou toch hopen dat er altijd minimaal 1 ouder is die het welzijn van kind(eren) het belangrijkste vindt.

quote:

Op donderdag 22 mei 2025 10:27 schreef Moonversion het volgende:

[..]
Zo klinkt het wel alsof het daar voor gebruikt word

Hij had zelf een inkomen van 3500 bruto, 2900 netto, en daar gaat dan 800 euro alimentatie vanaf en hij mag zijn kinderen niet eens zien

Die link wordt vaak gelegd: wel alimentatie betalen, maar kinderen niet (zoveel als men wil) mogen of kunnen zien. Met alimentatie betaal je niet voor het mogen zien van je kind(eren).

quote:

Op donderdag 22 mei 2025 10:28 schreef Lienekien het volgende:

[..]
Gaat het nou wel of niet over die man uit Beerta?

In het voorbeeld waar TS het over heeft, gaat het over een andere man uit het programma In de schulden.

quote:

Op donderdag 22 mei 2025 10:21 schreef xzaz het volgende:

[..]
Volgens mij is het drinken ook een effect niet de oorzaak. Dat het niet helpt bij de casus is ook juist.

Ja, dat is zo. Ik snap dat het weegt op mensen, maar ik snap dan niet zo goed dat mensen bepaalde keuzes maken waarmee ze hun eigen ruiten in gooien.

Ik heb zelf twee keer rechtszaken aan de hand gehad. Dan kun je zeggen "Speel het zelf ook niet zo hard, maar schik in", maar elke centimeter ruimte die werd gegund, leidde dan tot een gevalletje "geef ze 'n vinger en ze gaan voor de hele hand".

Eerste keer draaide het in de rechtbank eigenlijk meteen richting co-ouderschap, waarbij we uiteindelijk het eens zijn geworden over de praktische invulling daarvan.

Tweede keer heb ik er echt voor moeten vechten. Het voornaamste argument was dat ik de laatste tijd weinig één op één contact had gehad met mijn zoontje en de omschakeling dan voor hem te groot zou zijn. Dat ik weinig één op één contact had, kwam enkel en alleen, omdat de moeder dat niet toestond omdat ze het niet eens was met de kinderalimentatie die ik over maakte. Ik maakte uit eigen beweging een bedrag over, ondanks dat de rechter nog niets had besloten. Ik had dus ook gewoon niks over kunnen maken, kunnen wachten tot de rechter wat beslist en dat dan over maken. Uiteindelijk is de kinderalimentatie heel veel lager vast gesteld dan wat ik uit eigen beweging over maakte. De moeder wilde aanvankelijk vijf keer zoveel, daarna het dubbele en kwam er vanaf met uiteindelijk vijf keer minder.

Uiteindelijk is het goed gekomen allemaal: redelijk bedrag aan kinderalimentatie en een goede regeling, maar dat heeft wel wat voeten in aarde gehad. En mij enkele tienduizenden euro's aan advocaatfacturen gekost. Dat moet je natuurlijk ook maar kunnen betalen.

quote:

Op donderdag 22 mei 2025 10:30 schreef miss_sly het volgende:

[..]
In het voorbeeld waar TS het over heeft, gaat het over een andere man uit het programma In de schulden.

O, daar weet ik niks van.

quote:

Op donderdag 22 mei 2025 10:30 schreef miss_sly het volgende:

[..]
Die link wordt vaak gelegd: wel alimentatie betalen, maar kinderen niet (zoveel als men wil) mogen of kunnen zien. Met alimentatie betaal je niet voor het mogen zien van je kind(eren).

Het is geen kijkgeld. Dat werkt twee kanten op: alimentatie betalen, betekent niet dat je ze daarom ook (meer) mag zien. En je hoeft geen alimentatie betalen of meer alimentatie te betalen om ze (meer) te mogen zien.

quote:

Op donderdag 22 mei 2025 10:31 schreef Halcon het volgende:

[..]
Ja, dat is zo. Ik snap dat het weegt op mensen, maar ik snap dan niet zo goed dat mensen bepaalde keuzes maken waarmee ze hun eigen ruiten in gooien.

Ik heb zelf twee keer rechtszaken aan de hand gehad. Dan kun je zeggen "Speel het zelf ook niet zo hard, maar schik in", maar elke centimeter ruimte die werd gegund, leidde dan tot een gevalletje "geef ze 'n vinger en ze gaan voor de hele hand".

Eerste keer draaide het in de rechtbank eigenlijk meteen richting co-ouderschap, waarbij we uiteindelijk het eens zijn geworden over de praktische invulling daarvan.

Tweede keer heb ik er echt voor moeten vechten. Het voornaamste argument was dat ik de laatste tijd weinig één op één contact had gehad met mijn zoontje en de omschakeling dan voor hem te groot zou zijn. Dat ik weinig één op één contact had, kwam enkel en alleen, omdat de moeder dat niet toestond omdat ze het niet eens was met de kinderalimentatie die ik over maakte. Ik maakte uit eigen beweging een bedrag over, ondanks dat de rechter nog niets had besloten. Ik had dus ook gewoon niks over kunnen maken, kunnen wachten tot de rechter wat beslist en dat dan over maken. Uiteindelijk is de kinderalimentatie heel veel lager vast gesteld dan wat ik uit eigen beweging over maakte. De moeder wilde aanvankelijk vijf keer zoveel, daarna het dubbele en kwam er vanaf met uiteindelijk vijf keer minder.

Uiteindelijk is het goed gekomen allemaal: redelijk bedrag aan kinderalimentatie en een goede regeling, maar dat heeft wel wat voeten in aarde gehad. En mij enkele tienduizenden euro's aan advocaatfacturen gekost. Dat moet je natuurlijk ook maar kunnen betalen.

Wat lijkt me dat lastig als het zo moet gaan. Wel fijn inderdaad dat je die advocaat kunt betalen. Veel mensen kunnen anders wel een toegevoegde advocaat krijgen, maar er zitten ook genoeg mensen die er een beetje tussen vallen.

Fijn voor jou en de kinderen dat het wel allemaal goed is gekomen voor jullie. Ik snap niet dat exen, mannen en vrouwen, zo naar kunnen doen tegen de andere ouder van hun kind(eren). Want ook al ben je geen partners meer, je blijft toch ouders van die kinderen, samen, de rest van je leven.

quote:

Op donderdag 22 mei 2025 10:28 schreef miss_sly het volgende:

[..]
Ik zei ook niet dat het kinderalimentatie uitsluit, maar het kan wel de verdeling wijzigen en het bedrag minder hoog maken. Als je beide de kinderen 50% van de tijd hebt, zal geen enkele rechter ook nog eens een enorm bedrag aan alimentatie toekennen. Hooguit wat meer bijdragen in gezamenlijke kosten zoals school, sport, uitjes, kleding, etc., in het geval de vader veel meer verdient dan de moeder.

Vechtscheidingen, ik begrijp het niet. Ik zou toch hopen dat er altijd minimaal 1 ouder is die het welzijn van kind(eren) het belangrijkste vindt.

Het bedrag wordt iets minder hoog. Zorgkorting is één van de factoren die de kinderalimentatie bepaalt. Die zorgkorting varieert van 5% bij minder dan een dag per week tot 35% bij meer dan 3 dagen per week. Dan zijn ze dus meer dan de helft bij iemand, maar dat levert 'slechts' een zorgkorting op van 35 procent.

In onderling overleg kun je afwijken, maar onderling overleg is er vaak niet bij een vechtscheiding.

Dat laatste is simpel gezegd. Mijn indruk is dat in veel gevallen het een kwestie is van iemand een vinger gunnen, maar dan gaan ze voor je hele hand. Ik heb het nu twee keer gehad en twee keer het idee dat als ik niet op mijn strepen was gaan staan, de kinderen nu nog steeds een speelbal zouden zijn om meer alimentatie los te peuteren.

In beide gevallen gewoon zwart op wit gehad via de app en via zelf gemaake geluidsopnames dat de moeder omgang met de kinderen koppelt aan alimentatie. Totdat de rechter daar een stokje voor stak.

Ook onzinnige meldingen bij de politie en 'Veilig Thuis' aan m'n broek gehad, waarbij beide instanties mij vriendelijk verzochten om a.u.b. niet net zoals mevrouw te gaan doen, waarmee ik hen een heleboel onnodig werk zou bezorgen. Etc, etc.

Mijn geluk is dat ik een schaker ben, het grotere geheel overzie en dus niet impulsief rare dingen ga doen. En dat ik tienduizenden euro's (juridische) kosten op kan hoesten. Gelijk hebben, maar het niet krijgen, omdat je je advocaat niet kunt betalen, dat moet toch wel heel frustrerend zijn om maar eens wat te noemen.

Ik snap dat mensen hoog in de frustraties komen. Maar ik heb geen begrip voor mensen die dan maar gaan zuipen of nog gekkere acties uit gaan halen.

quote:

Op donderdag 22 mei 2025 10:34 schreef miss_sly het volgende:

[..]
Wat lijkt me dat lastig als het zo moet gaan. Wel fijn inderdaad dat je die advocaat kunt betalen. Veel mensen kunnen anders wel een toegevoegde advocaat krijgen, maar er zitten ook genoeg mensen die er een beetje tussen vallen.

Fijn voor jou en de kinderen dat het wel allemaal goed is gekomen voor jullie. Ik snap niet dat exen, mannen en vrouwen, zo naar kunnen doen tegen de andere ouder van hun kind(eren). Want ook al ben je geen partners meer, je blijft toch ouders van die kinderen, samen, de rest van je leven.

Een toegevoegde advocaat krijg je tot een bepaald inkomen. Zit je daar boven, dan niet. En ook als je daar boven zit, is bijvoorbeeld ¤ 30.000,00 advocaatkosten gewoon veel geld. Dat komt dan nog bovenop alle andere kosten die erbij komen kijken. Misschien moet je nog iemand uitkopen, misschien moet je nog een andere woning regelen, misschien moet je nog alles voor de kinderen opnieuw kopen.

In het eerste geval is werkelijk alles van de kinderen meegenomen toen ik weg was. Dus heb toen alles opnieuw moeten kopen. Dat moet je natuurlijk ook maar kunnen. In het tweede geval is veel mee genomen. Om escalatie te voorkomen dat maar toegestaan, maar dat doel bereik je daar dan niet mee, want het gaat gewoon door. Ook toen bijna alles nieuw moeten kopen. Veel van die kleren is hij uitgegroeid zonder dat 'ie ze ooit heeft gedragen, omdat ik hem toen amper zag.

Ook zat ik in een situatie, waarbij ik hem niet tot amper te zien kreeg. Om 'm te zien, moest ik bij haar aan de deur gaan, want ze reageerde verder nergens op. Ik wilde hem graag zien, dus greep elke kleine kans aan. En wat ook is: als je niet gaat, dan wordt dat daarna als argument tegen je gebruikt. Meestal werd ik dan uitgescholden. Soms zelfs bekogeld met voorwerpen. Altijd maar rustig gebleven en alles opgenomen. Maar je hoeft natuurlijk maar een keer je zelfbeheersing te verliezen en je verpest het voor jezelf.

Ook nadat de rechter voorlopige regelingen had opgelegd, is soms de politie er nog aan te pas gekomen. Dan was het mijn tijd, kreeg ik hem niet mee en dan belde ze de politie met het verhaal dat ze werd bedreigd. Uit opnames van mij en haar bleek dan dat dat niet zo was, maar toch... vervelend als de politie er bij moet komen en als je die opnames niet hebt, wordt het een welles/nietes spelletje.

En je hebt dan ook weer de situatie waarin je je afvraagt of je het moet willen om met hulp van de politie je kinderen te zien conform de regeling. Maar als je het niet doet, dan zie je ze dus niet...

De kinderen worden er altijd de dupe van van zo'n vechtscheiding. Zelfs als ze er redelijk buiten worden gehouden, laat staan als ouders hen actief als wapen in zetten. Wat bij mij ook gewoon gebeurd is. Ik heb opnames waarbij bij elke discussie over geld tegen het kind werd gezegd "Ja, papa dit, papa dat". En ook waarbij ik de jongste in m'n handen kreeg geduwd aan de deur voor een paar minuten, waarbij er daarna werd gescholden en getierd tot 'ie begon te huilen.

Dus ook weer richting politie en instanties: er worden daar ook heel veel onzinnige meldingen gedaan. Niet elke melding is serieus of op waarheid berust. Daar zijn ze ook een hoop tijd mee kwijt en als - en nu roep ik maar even wat - de helft van de meldingen onzinnig is, dan werkt dat door op de afhandeling van alle meldingen.

Het is natuurlijk een heel ingewikkelde situatie, een scheiding en alimentatie.
Want de insteek van het topic is dat zielige vaders te veel alimentatie moeten betalen en alsnog hun kinderen niet mogen zien, maar zo zijn er natuurlijk ook genoeg moeders die geen cent zien en het allemaal maar alleen moeten doen zonder financiële bijdrage.

Helaas kunnen veel mensen niet op een beetje fatsoenlijke manier met elkaar omgaan als het om geld en de kinderen gaat als men eenmaal gescheiden is. Daar zijn niet alleen vaders, maar ook moeders en vooral: de kinderen!! slachtoffer van.

quote:

Op donderdag 22 mei 2025 10:13 schreef miss_sly het volgende:
Alimentatie is geen kijk- en luistergeld.

Dat gezegd zijnd, er is echt wel een beweging gaande waarbij steeds vaker wordt gekozen voor co-ouderschap en daarmee ook een andere verdeling van de kosten en dus de kinderalimentatie.

Dat kan alleen als beide partijen hier mee instemmen. Zaken zoals genoemd voorbeeld hebben vaak een welwillende vader maar een tegenwerkende moeder.

quote:

Tegenwoordig kun je als vader als je je zaakjes gewoon netjes voor elkaar hebt zeker wel co-ouderschap vragen en toegewezen krijgen

Je zegt het zelf al. Je kunt. Maar het zou de standaard moeten zijn en niet een optie alleen als alle randvoorwaarden kloppen EN moeder meewerkt. Het is ook niet zo dat moeder de kinderen niet krijgt als aan haar kant niet alle randvoorwaarden kloppen....

quote:

Op donderdag 22 mei 2025 10:57 schreef miss_sly het volgende:
Het is natuurlijk een heel ingewikkelde situatie, een scheiding en alimentatie.
Want de insteek van het topic is dat zielige vaders te veel alimentatie moeten betalen en alsnog hun kinderen niet mogen zien, maar zo zijn er natuurlijk ook genoeg moeders die geen cent zien en het allemaal maar alleen moeten doen zonder financiële bijdrage.

Helaas kunnen veel mensen niet op een beetje fatsoenlijke manier met elkaar omgaan als het om geld en de kinderen gaat als men eenmaal gescheiden is. Daar zijn niet alleen vaders, maar ook moeders en vooral: de kinderen!! slachtoffer van.

Ja, die zijn er ook. Er zijn ook wel ouders die zich niet meer interesseren voor hun kinderen, terwijl de andere ouder dat wel graag zou hebben.

Vaak draait het wel om geld. "Als hij z'n kind meer wil zien, moet 'ie maar meer betalen. Nu 'ie zo'n mooie omgangsregeling heeft, moet 'ie ook maar maximaal betalen. Ik zie m'n kind niet, dus waarom moet ik betalen. Ik val haar niet lastig om m'n kind te zien, dus ik hoef ook niks te betalen."

Dat soort dingen sijpelen vaak door.

quote:

Op donderdag 22 mei 2025 11:00 schreef sanger het volgende:

[..]
Dat kan alleen als beide partijen hier mee instemmen. Zaken zoals genoemd voorbeeld hebben vaak een welwillende vader maar een tegenwerkende moeder.
[..]
Je zegt het zelf al. Je kunt. Maar het zou de standaard moeten zijn en niet een optie alleen als alle randvoorwaarden kloppen EN moeder meewerkt. Het is ook niet zo dat moeder de kinderen niet krijgt als aan haar kant niet alle randvoorwaarden kloppen....

Dat laatste werkt natuurlijk beide kanten op.

Het zou de standaard moeten zijn, maar het was jarenlang standaard dat de kinderen naar de moeder gingen en dat vader dan om de zoveel tijd een weekend kon hebben. Gelukkig zit daar beweging in voor de vaders die anders willen. En terecht, want beide ouders zouden die zorg gelijkelijk moeten verdelen.
Zoals er genoeg vrouwen zijn die de kinderen niet willen delen, zijn er ook genoeg vaders die helemaal geen co-ouderschap willen, omdat het alleen maar lastig is met werken, want dan moet er opvang geregeld worden, en moeten ze die kinderen naar vriendjes, sport, school whatever gaan brengen.

quote:

Op donderdag 22 mei 2025 11:07 schreef miss_sly het volgende:

[..]
Dat laatste werkt natuurlijk beide kanten op.

In jouw beleving, in de ideale wereld of in de realiteit? M.i. is de realiteit dat de moeder standaard de kinderen toegewezen krijgt en de vader per definitie het nakijken heeft als moeder niet wilt meewerken.

quote:

Op donderdag 22 mei 2025 11:02 schreef Halcon het volgende:

[..]
Ja, die zijn er ook. Er zijn ook wel ouders die zich niet meer interesseren voor hun kinderen, terwijl de andere ouder dat wel graag zou hebben.

Vaak draait het wel om geld. "Als hij z'n kind meer wil zien, moet 'ie maar meer betalen. Nu 'ie zo'n mooie omgangsregeling heeft, moet 'ie ook maar maximaal betalen. Ik zie m'n kind niet, dus waarom moet ik betalen. Ik val haar niet lastig om m'n kind te zien, dus ik hoef ook niks te betalen."

Dat soort dingen sijpelen vaak door.

Zeker zal geld een drijfveer zijn in veel gevallen, of als dwangmiddel worden ingezet. Ik snap gewoon niet dat volwassenen niet meer naar de kinderen kunnen kijken, zowel vaders als moeders, en doen wat in hun best interest is. Ik snap zeker wel dat je je ex niet meer moet, ik heb zelf ook wel exen die ik nooit meer hoop te zien. Maar ik had geen kinderen met hen, dus ik hoef ze ook nooit meer te zien. Als je wel kinderen hebt, gun je de kinderen toch in ieder geval een goede relatie met de andere ouder, zelfs als je die andere ouder dat niet zou gunnen met je kind.

quote:

Op donderdag 22 mei 2025 11:10 schreef sanger het volgende:

[..]
In jouw beleving, in de ideale wereld of in de realiteit? M.i. is de realiteit dat de moeder standaard de kinderen toegewezen krijgt en de vader per definitie het nakijken heeft als moeder niet wilt meewerken.

Dat is zeker niet de realiteit. Ik ken echt meerdere gezinnen waarbij 50-50 co-ouderschap is, of dat in ieder geval zo is geregeld dat echt beide ouders daar qua omgang met de kinderen tevreden mee zijn. Zoals gezegd, er zijn ook vaders (en vast ook moeders) die de kinderen helemaal niet 50-50 willen omdat dat te lastig wordt met alles wat ze willen en moeten doen qua werk en andere zaken.

quote:

Op donderdag 22 mei 2025 11:07 schreef miss_sly het volgende:

[..]
Dat laatste werkt natuurlijk beide kanten op.

Het zou de standaard moeten zijn, maar het was jarenlang standaard dat de kinderen naar de moeder gingen en dat vader dan om de zoveel tijd een weekend kon hebben. Gelukkig zit daar beweging in voor de vaders die anders willen. En terecht, want beide ouders zouden die zorg gelijkelijk moeten verdelen.
Zoals er genoeg vrouwen zijn die de kinderen niet willen delen, zijn er ook genoeg vaders die helemaal geen co-ouderschap willen, omdat het alleen maar lastig is met werken, want dan moet er opvang geregeld worden, en moeten ze die kinderen naar vriendjes, sport, school whatever gaan brengen.

Dat kan. Kanttekening is natuurlijk wel dat je ook zit met verwijtbaar inkomensverlies. Soms zal iemand financieel simpelweg ook niet minder kunnen gaan werken.

Ik kan m'n eigen tijd voor 99% indelen, zou het ook af kunnen met niks doen en enkel passief inkomen, maar moet toch frustrerend zijn als je wel wilt, maar niet minder kunt werken, omdat je het anders allemaal niet meer kunt betalen. En, als je minder gaat werken, je ook nog eens verwijtbaar inkomensverlies aan je broek krijgt...

quote:

Op donderdag 22 mei 2025 11:10 schreef miss_sly het volgende:

[..]
Zeker zal geld een drijfveer zijn in veel gevallen, of als dwangmiddel worden ingezet. Ik snap gewoon niet dat volwassenen niet meer naar de kinderen kunnen kijken, zowel vaders als moeders, en doen wat in hun best interest is. Ik snap zeker wel dat je je ex niet meer moet, ik heb zelf ook wel exen die ik nooit meer hoop te zien. Maar ik had geen kinderen met hen, dus ik hoef ze ook nooit meer te zien. Als je wel kinderen hebt, gun je de kinderen toch in ieder geval een goede relatie met de andere ouder, zelfs als je die andere ouder dat niet zou gunnen met je kind.

Ja, maar op een gegeven moment kom je dan in een situatie waarin je toch op je strepen moet gaan staan. Omdat het anders alleen maar geven blijft, waarbij dat op den duur ten koste van jezelf en ook van je kinderen gaat. Die hebben in principe namelijk ook gewoon recht op omgang met beide ouders.

quote:

Op donderdag 22 mei 2025 11:13 schreef Halcon het volgende:

[..]
Dat kan. Kanttekening is natuurlijk wel dat je ook zit met verwijtbaar inkomensverlies. Soms zal iemand financieel simpelweg ook niet minder kunnen gaan werken.

Ik kan m'n eigen tijd voor 99% indelen, zou het ook af kunnen met niks doen en enkel passief inkomen, maar moet toch frustrerend zijn als je wel wilt, maar niet minder kunt werken, omdat je het anders allemaal niet meer kunt betalen. En, als je minder gaat werken, je ook nog eens verwijtbaar inkomensverlies aan je broek krijgt...

ER zitten zeker nog haken en ogen aan, dat ben ik met je eens. Ook daar zit beweging in, maar het gaat langzaam, helaas.

Waar ik eigenlijk heen wil is dat het niet alleen vaders zijn die onrechtmatig behandeld worden, maar ook moeders. Ik vind het slachtofferschap bij één partij leggen alleen op basis van gender gewoon niet zo sterk. Er worden mannen genaaid, er worden vrouwen genaaid. En in alle gevallen zijn de kinderen er het meest de dupe van.

quote:

Op donderdag 22 mei 2025 11:10 schreef xzaz het volgende:

[..]
Ik denk dat de insteek op het begin al moet zijn dat het 50/50 wordt niet dat het standaard naar moeder gaat. Maar goed, aan de andere kant; als kind zegt dat het graag bij moeder wil zijn en niet bij papa want (vul een reden in) wat moet je als rechter dan.

Mijn insteek is meer dat Alimentatie wel degelijk als 'recht' wordt gezien om je kinderen te zien. En als dit wordt afgenomen wordt er een gevoel van onrechtmatigheid aangewakkerd en dat leidt tot verdere problemen.

Dat hangt er maar vanaf hoe oud dat kind is en wat de beweegredenen van het kind zijn. Er zijn voorbeelden van kinderen die meer bij ouder 1 willen zijn, omdat die niet zo streng is, ze daar langer op hun Playstation mogen spelen, etc. Dan kun je je afvragen of dat in hun belang is.

Het zou "50/50, mits" moeten zijn inderdaad. En m.i. zou er meer uitgegaan van moeten worden dat er na de scheiding een nieuwe situatie is, waarin beide ouders dingen moeten heroverwegen, zoals bv. werk. Misschien wil iemand minder werken, om meer tijd te hebben voor de kinderen, nu je er in het huishouden alleen voor staat. En misschien zal iemand meer moeten gaan werken om, nu die er alleen voor staat, alles te kunnen betalen.

quote:

Op donderdag 22 mei 2025 11:14 schreef Halcon het volgende:

[..]
Ja, maar op een gegeven moment kom je dan in een situatie waarin je toch op je strepen moet gaan staan. Omdat het anders alleen maar geven blijft, waarbij dat op den duur ten koste van jezelf en ook van je kinderen gaat. Die hebben in principe namelijk ook gewoon recht op omgang met beide ouders.

Klopt.

Ik ken ook de andere kant, waarbij de moeder heel erg haar best bleef doen om ervoor te zorgen dat de vader tijd met zijn kinderen door kon brengen. Die zich in allerlei bochten wrong om het voor hem mogelijk te maken en hij het toch telkens liet afweten. Waarna zij haar best deed het weer goed uit te leggen aan de kinderen om ervoor te zorgen dat de kinderen niet in slecht over hun vader gingen denken.

En ook zij staat daarin niet alleen.

quote:

Op donderdag 22 mei 2025 11:15 schreef miss_sly het volgende:

[..]
ER zitten zeker nog haken en ogen aan, dat ben ik met je eens. Ook daar zit beweging in, maar het gaat langzaam, helaas.

Waar ik eigenlijk heen wil is dat het niet alleen vaders zijn die onrechtmatig behandeld worden, maar ook moeders. Ik vind het slachtofferschap bij één partij leggen alleen op basis van gender gewoon niet zo sterk. Er worden mannen genaaid, er worden vrouwen genaaid. En in alle gevallen zijn de kinderen er het meest de dupe van.

Naar mijn mening zou na een echtscheiding of het uit elkaar gaan van partners nog meer het principe moeten gelden dat er een nieuwe situatie is, waarin iedereen in principe z'n eigen boontjes zou moeten doppen. Niet dat minder werken, meteen verwijtbaar inkomensverlies oplevert. Het idee daar achter is op bepaalde fronten de oude situatie zoveel mogelijk in stand houden, maar je hebt nu juist een heel nieuwe situatie.

Als mensen daar in overleg vanaf kunnen wijken, dan kan dat ook altijd.

quote:

Op donderdag 22 mei 2025 11:24 schreef xzaz het volgende:

[..]
Denk jij dat we zover zijn geëmancipeerd dat die nieuwe situatie werkelijkheid is geworden in de praktijk?

Nee. Verwijtbaar inkomensverlies is zoiets. Ja, dat is terecht als iemand zelf ontslag neemt met het idee om dan maar onder kinderalimentatie uit te komen. Maar iemand die minder wil werken om meer tijd te hebben voor kinderen, zou daarvoor de gelegenheid moeten krijgen.

En een zorgkorting van 35% terwijl de kinderen de helft van de tijd bij je zijn, is ook krom, vind ik. Waarom maar 35% korting als ze 50% van de tijd bij jou zijn? Of zelfs nog meer dan 50%.

Het zou ook meer een optie moeten zijn dat iemand die kinderalimentatie nodig zou hebben ook gewoon meer inkomen gaat genereren. Dat kost meer tijd, maar dat kan prima als de kinderen dan ook vaker bij de ander zijn.