[Giro 2025] Etappe 10: Lucca - Pisa (ITT) #2 Gruwelijk nat

Etappe 10: Lucca - Pisa TUDOR ITT (28,6 km)





De eerste week zit erop, de renners hebben hun wonden kunnen likken en hun batterij op kunnen laden tijdens de rustdag, vandaag gaan we door met de voorzichtig gesponsorde TUDOR ITT van Lucca naar Pisa. Maar laten we eerst even de balans opmaken van de Giro tot nu toe. Het begon anderhalve week geleden allemaal in Albanië, waar de eerste 3 ritten vooral in het teken stonden van de strijd tussen Lidl-Trek en de sprinters van andere ploegen. 2 keer kwam Pedersen juichend over de streep in een uitgedunde sprint, waardoor hij ook in het roze naar Italië trok. Tussendoor vond er nog een tijdrit plaats in Tirana, waar Tarling nipt Roglic klopte, maar de verschillen voor het klassement klein bleven. In de etappes 4 en 6 mochten eindelijk de pure sprinters hun hok uit, in Lecce won Casper van Uden uit het niets en was er zelfs sprake van een Nederlandse SWEEP . Richting Napels werd de etappe ontsierd door een grote valpartij en daarna bijna door een dwaze protestactie, waarna Groves winnend over de streep kwam. Tussendoor in etappe 5 naar Matera herhaalde het scenario wat we al kenden uit Albanië en was Pedersen wederom de sterkste van een uitgedund peloton.

In de 7e etappe was er dan eindelijk wat activiteit voor het algemeen klassement. Tot die dag reed Pedersen in het roze en stond de top 30 nog binnen 2 minuten. Dat laatste kwam op de klim naar Tagliacozzo nog niet direct veel verandering in, maar we kregen wel een beeld van de verhoudingen tussen de favorieten. Ayuso won de rit en pakte tijd op alle concurrenten, terwijl Roglic door een zwak moment niet verder kwam dan plek 4. Hij nam wel de roze trui over. Die was ie binnen 1 dag weer kwijt, want etappe 8 was een dag voor de vluchters. Onze eigen Wielco was weer eens dicht bij een zege, maar het bleef bij de 159e top 10 klassering in de WT zonder overwinning. Hij werd 2e achter Luke Plapp. Nummer 3 Ulissi nam de Maglia Rosa over, voor het eerst in zijn lange carrière. Het hoogtepunt van de Giro tot nu toe volgde op zondag. In de mini-Strade Bianche over de Toscaanse sterrati werd het peloton compleet uit elkaar geslagen, eerst door de werken van Lidl-Trek en daarna door een ijzersterk INEOS dat Van Aert en Del Toro op sleeptouw nam. Roglic en favoriet voor de etappe Pidcock werden gehinderd door een valpartij en reden 60 kilometer lang achter de feiten aan. Van het droomplan van INEOS bleef uiteindelijk weinig over, Arensman moest al snel lossen door technisch malheur en mountainbiker Brandon Rivera werd snel opgesoupeerd. Nadat Vacek was komen aansluiten bleef Bernal over in een groepje van 4. Daar bleken Del Toro en WOUT al snel de sterkste 2. Ondanks pogingen om Van Aert te lossen bleef Del Toro met de Belg in z'n wiel doorrijden richting de streep. Dat ondertussen Ayuso een enorme dreun had kunnen verkopen aan Roglic leek hem weinig te boeien. Ook Yates en McNulty deden weinig kopwerk in de achtervolgende groep. Omdat Roglic ook alleen Pellizzari nog over had, bleven de onderlinge verschillen intact in de finale. Op de Via Santa Catarina in Siena deed Del Toro nog een laatste poging om Van Aert te lossen, die boog maar barstte niet. Bovenaan in de smalle straatjes van Siena vergat Del Toro dat het erg belangrijk is om als eerste door de bochten te gaan en liet ie zich verrassen, waardoor WOUT eindelijk weer een overwinning kon pakken. Onder toeziend oog van Sarah en de kinderen in hún Italië, mooier kon het niet. Jeroen en de Vlaamse pers buitelden over elkaar heen in enthousiasme.


De rit van zondag was pure reclame voor het wielrennen, maar we moeten door. Goed nieuws voor Wout: we blijven in Toscane en we gaan ook nog rijden tegen de klok, toch één van z'n specialismes als ie in vorm is. Daar was in Albanië nog weinig van te merken, maar hij lijkt inmiddels volledig hersteld van z'n virusinfectie. De tijdrit start dus in Lucca, een stad van 89.000 inwoners in het noorden van Toscane. Lucca werd gesticht door de Etrusken of de Liguriërs in de Romeinse tijd en groeide tijdens deze periode uit tot een redelijk belangrijke stad. Daarna was het vanaf de late middeleeuwen ongeveer 700 jaar een stadstaat: de Republiek Lucca. Van deze prominente positie is nu nog veel terug te zien. Zo is er het Piazzo dell'Anfiteatro op de plek waar, je raad het al, vroeger een Romeins amfitheater stond. De resten zijn gebruikt als fundatie voor de gebouwen rondom het plein, waardoor het plein zelf de vorm heeft van een amfitheater, toch leuk bedacht. Daarnaast is de hele oude stad ommuurd met een vestingmuur uit de 16e en 17e eeuw, door middel van 6 poorten is de oude stad verbonden met de rest van de wereld. Maar wielerfans kennen Lucca waarschijnlijk vooral als geboortestad van Mooie Mario. Cippolini is nog steeds recordhouder qua aantal ritzeges in de Giro met 42, een aantal dat voorlopig niet verbroken gaat worden.


De tijdrit is vrij makkelijk te noemen. 28,6 kilometer over voornamelijk vlak terrein, met alleen rond de start en finish een aantal technische passages. De enige heuvel komt ongeveer halverwege, maar de klim is geleidelijk en niet meer dan vals plat. Er zijn dan ook geen punten te behalen voor de bergtrui. De afdaling kent wel een paar haarspeldbochten. Tudor heeft besloten 2 tussenpunten aan te leggen, na 8 en na 20 kilometer. De start in Lucca is vanaf een ander plein binnen de stadsmuren: de Piazzale Napoleone, aangelegd in de Franse tijd. Vanaf daar rijden de renners richting de zuidelijke stadspoort, maar in plaats van de oude stad te verlaten beginnen ze aan een ronde rond de oude stad over de Via della Mura Urbane. Na driekwart rond te gaan verlaten ze de oude stad in oostelijke richting, waarna al snel koers wordt gezet richting het zuiden.

Het eerste tussenpunt volgt aan de rand van Lucca, als de renners de E76 al gepasseerd zijn. Daarna rijden ze lang grotendeels rechtdoor over een brede weg richting Pisa, die al snel licht omhoog begint te lopen. Na 15 kilometer bereiken ze het hoogste punt, waar ze een tunnel induiken van bijna een kilometer lang. Benieuwd hoeveel we ervan meekrijgen als renners daar pech krijgen. Bij het uitrijden van de tunnel beginnen de renners aan de afdaling, waar ze dus een paar haarspeldbochten tegenkomen. Na een kilometer rechtdoor in een donkere tunnel wordt dat even schakelen. De route voert de renners richting het zuidoosten, waar ze in Asciano na een paar kilometer het 2e tussenpunt van de dag tegenkomen.


Hier slaan de renners rechtsaf, Pisa ligt nu recht voor ze. Om daar te komen moeten ze enkele kilometers volledig rechtdoor over een vlakke brede weg. Dit is het terrein voor de echte specialisten als Tarling. Ze rijden Pisa binnen vanuit het noordoosten. Al snel verlaten ze de weg waar ze op reden, om via een slinger toch in dezelfde richting door te rijden. Na een rotonde en 2 flauwe bochten steken ze de Arno over. Het is nu nog maar 2 km tot de streep. Ze slaan rechtsaf en rijden kort langs de zuidelijke oever van de rivier, bij de volgende brug slaan ze alweer rechtsaf om aan de andere kant verder te rijden tot de vod van de laatste kilometer. Na deze boog slaan de renners wederom rechtsaf, we zetten koers richting het noorden over de Via Santa Maria. Dit is echt hartje Pisa, de weg is smal, slingert een beetje en na 500 meter verruilen we asfalt voor stenen plaveisel. Op Streetview vind je hier het ene na het andere terras, maar vermoedelijk heeft de lokale horeca de opdracht gekregen deze weg te halen. Op 200 meter van de streep slaan de renners nog een keer linksaf en dan ligt de streep recht voor ze. De finish is op het meest bekende plein van Pisa, het Piazza del Duomo. Naast de Dom vind je hier ook een toren die bijna lijkt om te vallen, misschien heb je er ooit van gehoord. De renners zullen dit waarschijnlijk niet doorhebben na 28,5 kilometer stoempen, maar het levert ongetwijfeld leuke shots op.


Pisa dus, een wereldberoemde stad in Toscane. Net als Lucca heeft het slechts 89.000 inwoners. Zoals gezegd vind je er een vrij bekende scheve toren. De toren is 56 meter hoog en helt zo'n 4 meter over, dat valt wel op. Hij begon meteen tijdens de bouw in 1173 al scheef te staan, waarna ze hebben geprobeerd loodrecht door te bouwen, waardoor de top rechter is dan de rest van de toren. Na restauratie in 1990 is de overhelling weer iets teruggebracht, het werd de Pisani iets te heet onder de voeten. Een omgevallen toren trekt toch iets minder toeristen dan een scheve toren lijkt me. De toren is gebouwd als vrijstaande klokkentoren bij de naastgelegen kathedraal. Daarachter ligt ook nog een losstaande doopkapel, het Battistero di San Giovanni. Al bij al toch een vet plein. De rest van Pisa is weinig aan heb ik mij laten vertellen, ik ben er nog nooit geweest. Pisa heeft wel een aantal vooraanstaande namen voortgebracht. Ik noem een Fibonacci, een Galileo Galilei. Meer recent onder andere Giorgio Chiellini, de onverzettelijke verdediger van Juventus en Italië. Voor wielerliefhebbers springt de naam Michele Bartoli er waarschijnlijk uit, de man die eind jaren '90 en begin jaren '00 5 monumenten won en talloze andere wedstrijden. Hij kon zowel in de Vlaamse als Waalse klassiekers uit de voeten.

Michele Bartoli gaat vandaag niet winnen, maar wie dan wel? Zoals gezegd is dit een route die de specialisten moet liggen. Het is bijna vlak en er zijn genoeg lange rechte stukken. De afstand is 2x zo lang als in rit 2, maar nog steeds goed te doen. We pakken die uitslag er toch even bij.
1. Tarling. De beste pure tijdrijder en winnaar in Tirana.
2. Vacek. Zat er dichtbij in Tirana en lijkt in hele goede doen deze Giro.
3. Van Aert. Wout zit op een roze wolk nu en mag starten in de plaats waar hij op stage was toen ie ziek werd. Hij zal deze route verkend hebben en lijkt steeds fitter te worden.
4. Vine. Iemand van UAE omdat het moet, kan ook Ayuso of McNulty zijn.
5. Roglic. Was dik in orde in Tirana en zal gebrand zijn om tijd terug te pakken op de andere favorieten.

Nog even wat belangrijke informatie ter afsluiting. Om te beginnen het weer: er staat een zwakke zuidenwind, die draait naar het oosten in de loop van de middag. Dus eerst grotendeels tegenwind en later in de zij. Dat lijkt een voordeel voor de late starters, maar een ander weerelement lijkt roet in het eten te gooien. De kans op regen is namelijk steeds groter gedurende de middag. Gladde Italiaanse wegen zijn levensgevaarlijk, dat hebben we in de etappe naar Napels wel weer gezien. Hopelijk heeft het niet teveel invloed op de wedstrijd. Voor meer informatie verwijs ik naar @Momo

Om 13:20 start de nummer 171 van het klassement, Alexander Krieger van Tudor, de TUDOR ITT. Dat is toepasselijk. Daarna verlaten de renners steeds na 1 minuut het startpodium, totdat we bij de nummer 15 van het klassement Rubio aankomen. Vanaf hem starten de renners iedere 3 minuten. Om 16:40 vertrekt roze truidrager Isaac del Toro voor zijn 28,6 kilometer. Hij zal na ongeveer een half uur over de streep komen. Natuurlijk is Eurosport er vanaf de eerste renner bij, waarschijnlijk nog zonder Karsten maar met Jeroen en Bobbie.

Die bochten

Beelden uit een tunnel

quote:

Op dinsdag 20 mei 2025 16:59 schreef Kloit het volgende:

[..]
Schommelt wel heel erg nu. Van 22 naar 14 en weer terug naar 20.

12

Roglic staat er gewoon weer netjes tussen.