Ronald verloor in Afghanistan zijn benen door een bermbom

Ronald verloor in Afghanistan zijn benen door een bermbom , toch viert hij vandaag zijn vrijheid



Ronald in zijn Ridderkerk
© Rijnmond

Militair Ronald van Dort rijdt in 2008 door de woestijn in de Afghaanse provincie Uruzgan. Een bermbom ontploft en de voorkant van zijn voertuig wordt weggeblazen. Hij verliest zijn benen, maar blijft in leven. Vandaag viert ook hij zijn vrijheid.

Ronald ligt na het ongeluk ruim drie maanden in coma. Hij wordt 29 keer geopereerd en krijgt 129 zakken met bloed. In het Centraal Militair Hospitaal van Utrecht ontwaakt Ronald.
Loodzwaar

De revalidatie die volgt, is loodzwaar. Voor hem, zijn vriendin en familie. Alles moet hij weer leren. Maar Ronald knokt en herstelt.

De Ridderkerker haalt nu het uiterste uit zijn lichaam. Op Bevrijdingsdag ‘rolt’ hij de Walk4Freedom, een tocht van 80 kilometer. Een pittige route van Vlaardingen naar het strand van Den Haag. “Het is wel een flink stuk om te rollen, maar vrijheid is niet voor niets.”



Ronald rolt als eerste over Via Gladiola in Nijmegen
© Omroep Gelderland

Vechten voor vrijheid

Vechten voor vrijheid is iets wat belangrijk is voor Ronald. In Afghanistan was hij verkenner voor Defensie. Een militair die op pad gaat om gebieden te ontdekken en in kaart te brengen. De dag van zijn ongeluk, reed hij als chauffeur in een verkenningsvoertuig. Twee weken later zou hij naar huis mogen.
Ronald keek er erg naar uit om weer thuis te zijn. Hij had net zijn motorrijbewijs gehaald en zijn allereerste motor besteld. Zijn vader was al bij de garage geweest om de tweewieler op te halen. Op de motor heeft hij nooit kunnen rijden.




Het is wrang, maar ondanks alles zou hij zo weer naar Afghanistan vertrekken. De band die hij heeft met de mannen van zijn eenheid, is heel bijzonder. Ze gaan voor elkaar door het vuur. Ze steunen elkaar, vertelt Ronald.


De evacuatie van Ronald na de explosie
© Prive

Medailles

Van zijn vrijheid in Nederland geniet Ronald ondanks alle tegenslag met volle teugen. Hij mag dan wel zijn benen kwijt zijn en in een rolstoel zitten, toch blijft hij positief.
De sportieve Ridderkerker doet mee met marathons, wint medailles op de Invictus Games (internationaal sportevenement voor militairen die gewond zijn geraakt) en werkt zelfs weer een paar dagen per week bij Defensie.



Veteraan Ronald in Ridderkerk
© Rijnmond

Tegenwoordig niet als verkenner op missie in de woestijn, maar als wapenmonteur en kernbommenfilosoof op de kazerne voor de commando’s in het Brabantse Rucphen. Hij rijdt er naartoe in zijn aangepaste auto. Het doet hem goed om weer voor Nederland aan de slag te zijn en zijn steentje bij te dragen.

Locatie bermbom

Op zijn armen heeft hij tattoos laten zetten ter herinnering. De Amerikaanse helikopter waarmee hij gered wordt, zijn gehavende voertuig en zijn maten die achterblijven in de Afghaanse woestijn. Vulneratus nec victus staat erbij: ‘gewond, maar niet verslagen’ in het Latijn met de locatie van de bermbom.



Tattoos op zijn linkerarm
© Rijnmond

"Het zegt heel veel dingen. Het is de plek waar het fout ging. Maar ook de plek waar het heel goed ging. Ze hebben mijn leven gered daar. Dus het is heel dubbel.”
Ronald hoopt dat andere Nederlanders ook realiseren hoe waardevol vrijheid is. Het is niet vanzelfsprekend, ziet de veteraan. “Vrijheid is kostbaar en dat realiseren we ons hier niet altijd.”

Ps in de link ook nog een filmpje waarin hij spreekt : https://www.rijnmond.nl/n(...)andaag-zijn-vrijheid

quote:

Op maandag 5 mei 2025 17:36 schreef Jahr00n het volgende:
Een fittere baas dan de meesten in dit land.

Ja je kan niet zeggen dat hij dik is nee