Luik-Bastenaken-Luik 2025 #2 Gaap

De laatste koers in het rijtje voorjaarsklassiekers staat eind april op de kalender.
‘La Doyenne’ oftewel Luik Bastenaken Luik.
Dit jaar op 27 april

Om 10:10u zal op de Quai des Ardennes in ‘La Cité Ardente (De Vurige Stede)’ het startschot klinken.
Na een korte neutralisatie van circa 2,5km zal aan de zuidkant van Luik de vlag omlaag gaan en zijn we officieel vertrokken.



Qua route heeft de organisatie dit jaar ongeveer halverwege de wedstrijd een mooie verrassing in petto.

Het eerste deel van de wedstrijd zal net als vorig jaar via N wegen zuidwaarts gaan.
Zeker vanaf Aywaille blijven we de N30 zuidwaarts volgen.
Ook dit jaar passeren we hierbij de Baraque Fraiture.
Ondanks dat dit een van de hoogste punten in België is staat deze niet als helling genoteerd in het rondeboek.

Waar we de laatste jaren in dit gedeelte in westelijke richting reden om bij Roche en Ardenne de 1e gecategoriseerde helling van de dag te trotseren, rijden we dit jaar echter verder de N30 af.

Als de kilometerstand 67,9KM aangeeft rijden we Houffalize binnen en dat betekend dat dit jaar de Cote de Saint Roch (1km aan 11,2%) de 1e klim van de dag is.
Dit terwijl we nog niet in Bastenaken zijn.

Boven aangekomen dalen we kort af om vanaf hier de N30 in kaarsrechte lijn verder richting Bastenaken te volgen.

Waar we in Bastenaken in andere jaren vanuit Roche en Ardenne naderen, rijden we dit jaar richting Roche en Ardenne.
Hier wacht wellicht de mooiste (en zwaarste!) verrassing dit jaar.
Na 119,4 km staat in het rondeboek de Col de Haussire (Stèle Claudy Criquielion) aangekondigd.
3,9km lang aan 6,8%.
Als ik de routekaart goed heb bestudeerd is dit de Col haussire-sud-ouest wat de zwaarste beklimming in de Benelux is.
Benieuwd of dit zo vroeg in koers al voor vuurwerk kan zorgen.

Na deze klim krijgen we een korte afdaling, om opnieuw berg op te gaan.
Dit keer opnieuw richting de niet gecategoriseerde Baraque Fraiture
Thierry Gouvenou heeft waarschijnlijk niet helemaal opgelet bij aardrijkskunde.
Ondanks dat we eerder op de dag op exact hetzelfde punt voorbijkomen geeft het rondeboek de hoogte nu plots als 6mtr lager aan dan bij de 1e passage op dit punt.

Voor de renners is er nu wel even een moment van rust.
Via een brede N weg zakken we in een goede 14km circa 280mtr.
Bij Salmchateau komen we weer op hetzelfde parcours als andere jaren.
We rijden hier richting Vielsalm om daar de volgende klim te trotseren
Mont le Soie (1,7km aan 6,2%)
Vervolgens krijgen we binnen 20km de:
Cote de Wanne (3,6km aan 5,1%)
Cote de Stockeu (1km aan 12,5%)
Cote de Haute Levee (2,2km aan 7,5%)

Vanaf de top van deze klim is het nog circa 75km tot aan Luik en mogen we langzaam aanstellen dat de finale is begonnen.

Terwijl de renners het circuit van Spa-Francorchamps letterlijk rechts laten liggen krijgt het peloton met nog 60km voor de wielen de Col de Rosier (4,4km aan 5,9%) voor de kiezen.
Op 46kmvan de streep volgt de Cote de Desnie (1,6km aan 8,1%).
Daarna komen we al snel in Remouchamps waar de befaamde Col de la Redoute opdoemt met 1,6km aan 9,4% gemiddeld.

Na de Redoute volgt nog de Cote des Forges (1,3km aan 7,8%) en met nog circa 15km koers volgt de laatste klim, de Cote de La Roche Aux Faucons 1,3km aan 11%.
Met name de uitloper na de top loopt nog enkele kilometers vals plat omhoog.
Vanaf hier is het dan in een vrijwel dalende lijn naar Luik waar rond 16:30u de winnaar bekend wordt.



Vorig jaar won Tadej Pogačar op overtuigende wijze een zeer koude editie van LBL.
Zeker in de 1e uren kwam de temperatuur nauwelijks boven het vriespunt en werd het peloton af en toe getrakteerd op winterse neerslag.

Weer of geen weer Ook dit jaar is Tadej DE te kloppen man


Winnaars van de laatste 10 jaar

2024 · Tadej Pogačar
2023 · Remco Evenepoel
2022 · Remco Evenepoel
2021 · Tadej Pogačar
2020 · Primo¸ Roglič
2019 · Jakob Fuglsang
2018 · Bob Jungels
2017 · Alejandro Valverde
2016 · Wout Poels
2015 · Alejandro Valverde

Tom zaagt Mauri door.