R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
En tegelijkertijd, wat is dan eigenlijk zelfhaat?
Stel dat je al vanaf jouw kindertijd geworsteld hebt met jouw gewicht en je werd door leeftijdgenoten gepest en op latere leeftijd werd je in de liefde vaak afgewezen. Je besluit om af te vallen.
Beter vertel je niet aan andere mensen dat je dat wilt gaan doen, want meestal ontmoedigen mensen jou dan, zo van "Joh, je ziet er prima uit hoor. Je moet jezelf gewoon accepteren zoals je bent, het jezelf niet zo moeilijk maken, want die anabolen-gasten die daar rondlopen, zijn eigenlijk heel onzeker!"
Heb ik het correct dat zelf-acceptatie vooral inhoudt dat je schijt hebt aan wat anderen wat je zou moeten doen en dat je helemaal zelf bepaalt wat je doet met jouw leven?
Want als dat zo is, heb ik het altijd verkeerd begrepen.
Stel dat je al vanaf jouw kindertijd geworsteld hebt met jouw gewicht en je werd door leeftijdgenoten gepest en op latere leeftijd werd je in de liefde vaak afgewezen. Je besluit om af te vallen.
Beter vertel je niet aan andere mensen dat je dat wilt gaan doen, want meestal ontmoedigen mensen jou dan, zo van "Joh, je ziet er prima uit hoor. Je moet jezelf gewoon accepteren zoals je bent, het jezelf niet zo moeilijk maken, want die anabolen-gasten die daar rondlopen, zijn eigenlijk heel onzeker!"
Heb ik het correct dat zelf-acceptatie vooral inhoudt dat je schijt hebt aan wat anderen wat je zou moeten doen en dat je helemaal zelf bepaalt wat je doet met jouw leven?
Want als dat zo is, heb ik het altijd verkeerd begrepen.
Accepteren dat je bepaalde kanten van jezelf haat en erkennen dat je bepaalde kanten van jezelf omarmt en uiteindelijk de gedachte dat het je niet boeit wat mensen daar van vinden en hier met humor mee omgaan zonder te vervallen in aversie naar degenen die kritiek op jouw persoon hebben
Ok groetjes
Ok groetjes
Le Diable
En dit als plan A niet werktquote:Op donderdag 27 februari 2025 21:57 schreef RamboDirk het volgende:
Pak gewoon die zak doritos vies varken.
Le Diable
Persoonlijk ben ik geen fan van doritos dus ik kan me niet bij mijn medefokkers aansluiten.
Maar ik zou zeggen: jezelf kennen, je goede en je slechte kanten, en daar vrede mee hebben.
En als je er geen vrede mee hebt, er iets aan doen tot je er wel vrede mee hebt.
Maar ik zou zeggen: jezelf kennen, je goede en je slechte kanten, en daar vrede mee hebben.
En als je er geen vrede mee hebt, er iets aan doen tot je er wel vrede mee hebt.
Helemaal eens.quote:Op vrijdag 28 februari 2025 19:53 schreef Cockwhale het volgende:
Je accepteert wat je niet kunt veranderen en verandert wat je niet kunt accepteren.
Toch blijf ik regelmatig van veel mensen horen dat ik mezelf niet voldoende accepteer en onvoldoende van mezelf hou. Ik heb het van de week weer gehoord. Toen had ik daarop gereageerd met een vergelijkbaar antwoord, iets van "Ik heb eigenschappen waar ik blij mee ben en eigenschappen waar ik minder blij mee ben. En als die mindere kanten mij teveel in de weg staan, probeer ik mij daarin te ontwikkelen. Volgens mij verschil ik daarmee niet van andere mensen." En toen was het antwoord dat ik niet zo moeilijk moet doen en 'gewoon van mezelf moet leren houden'.
Ik heb mijn reactie aangepast om dingen te kunnen nuanceren. Maar ik vind het behoorlijk ingewikkeld. En frustrerend.
Ik beweer niet dat mijn jeugd alleen maar slecht en traumatisch is geweest. Ik merk wel dat ik mij op een andere manier heb ontwikkeld. Inderdaad met overtuigingen: "Ik kan niks en ik ben een mislukkeling". Tuurlijk wil ik mij niet zo voelen en ik wil net zoals iedereen mij zelfverzekerd en comfortabel met mezelf voelen.
Ik kan niet net alsof doen dat het verleden nooit is gebeurd. Toen ik uiteindelijk mijn diagnose ADHD kreeg, was dat weliswaar een opluchting, echter het ging mij erom dat ik met de juiste diagnose ook de juiste hulp krijg om écht beter te kunnen functioneren. Ik kan aanvaarden dat ik met sommige dingen wat meer moeite heb dan de meeste mensen, maar ook met ADHD kan je volwaardig meedraaien in de maatschappij. En als ik uiteindelijk weer een partner vind, wil ik graag een gelijkwaardige relatie en niet dat die partner extra voor mij zorgt. Het verschilt per situatie, die van mij houdt eenmaal in dat ik nog hard moet werken aan het kunnen reguleren van mijn emoties. Niet dat ik helemaal een gestoord ongeleid projectiel ben, echter om te kunnen functioneren heb ik voldoende sterke prikkels nodig. Anders blijft het bij dat ik dit en dat wil doen, maar het komt er nooit van.
En dán is het heel frustrerend als mensen blijven zeggen dat ik mezelf moet accepteren zoals ik ben, want dat suggereert voor mij dat de dingen die ik graag in mijn leven wil bereiken eigenlijk betekenen dat ik mezelf niet accepteer en dat ik tevreden moet zijn met de situatie zoals die nu is en niet meer mag verlangen dat ik meer grip krijg op mezelf en daardoor een leuker leven met meer betekenis kan opbouwen.
Misschien reageren mensen zo zonder het zelf te beseffen om de zwakste schakels in de samenleving buiten te sluiten. Niet dat ik daardoor wil opgeven, maar dat het eigenlijk de bedoeling is dat zelfherstel een moeilijke eenzame strijd met veel tegenwerking blijft. Als het makkelijker zou zijn, dan worden er minder hoge verwachtingen gesteld aan degenen die de samenleving draaiende houden, met als gevolg dat de hele samenleving teveel verzwakt en instabieler wordt.
[ Bericht 48% gewijzigd door PabstBlueRibbon op 01-03-2025 12:49:31 ]
Je gaat toch niet afvallen om een stel vrienden of vreemden te pleasen?!
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Als je het al doet om anderen, dan heeft het meer met begeerd willen worden te maken. Als je het alleen om die reden doet, hou je het denk ik niet lang vol.quote:
Je gaat toch niet afvallen om een stel vrienden of vreemden te pleasen?!
Klinkt heel goed en ik denk dat je juist bewust bent van de dingen in jezelf.quote:
[..] Toen had ik daarop gereageerd met een vergelijkbaar antwoord, iets van "Ik heb eigenschappen waar ik blij mee ben en eigenschappen waar ik minder blij mee ben. En als die mindere kanten mij teveel in de weg staan, probeer ik mij daarin te ontwikkelen. Volgens mij verschil ik daarmee niet van andere mensen." En toen was het antwoord dat ik niet zo moeilijk moet doen en 'gewoon van mezelf moet leren houden'.
Ik bedoel te zeggen dat je het juist goed doet.
Vaak reageren mensen vanuit hun eigen kijk, blik of emotie. Ze plakken dus hun eigen perceptie op de situatie.
En dat is misschien nog wel het lastigste, om dat te ontcijferen. Maar in de laatste zin van het gequote stukje denk ik dat het antwoord van die persoon een invulling vanuit die persoons wereld is. En het niks met jouw situatie te maken heeft
Voor mij was zelfhaat het niet kennen van mezelf en ook niet met mezelf om kunnen gaan. Mede dankzij wat niet nader te noemen hulpmiddelen kon ik het ineens wel met mezelf rooien. Zodoende heb ik veel zaken uit het verleden tegen het licht kunnen houden en ben ik tot de ontdekking gekomen dat het allemaal wat minder mijn schuld was dan aanvankelijk gedacht. Dat besef heeft me juist weer enorm veel liefde voor mezelf gegeven.
We zitten nu dus ook in de situatie dat ik echt geen fuck meer geef om wat een ander van me denkt of vindt, als ik maar tevreden ben met mezelf. Dat proces is echter nog wel gaande.
We zitten nu dus ook in de situatie dat ik echt geen fuck meer geef om wat een ander van me denkt of vindt, als ik maar tevreden ben met mezelf. Dat proces is echter nog wel gaande.
Appears.
Je bent een Heraclied, of je bent het niet!
Je bent een Heraclied, of je bent het niet!
Zelf-acceptatie is denk ik dat je vanuit je diepe binnenste jezelf groen licht geeft voor de manier waarop je voortgaat, hoe je bent en hoe je met alle voors en tegens omgaat in het leven.
Je mag bestaan van jezelf
Je mag bestaan van jezelf
Idem met zelfhaat maar tegenovergestelt.
Vanuit je diepste binnenste geef je jezelf rood licht voor je eigen bestaan.
Ik denk dat het kan ontstaan vanuit intrinsieke of extrensieke faktoren. De extrensieke faktoren zijn de buitenwereld. Mensen, media die vertellen hoe iemand eruit zou moeten zien/ zou moeten zijn.
Als je daar naar luistert en in mee gaat laat je jezelf in de steek. En ben je gevangen in de mening, normen en waarden van blinde, ononderzochte leuzen/ opvattingen.
Intrinsieke haat komt, denk ik, voort uit niet kunnen accepteren of ronduit jezelf verachten van je eigen karakter/gedrag
[ Bericht 0% gewijzigd door FrequentieHouder op 02-03-2025 04:08:28 ]
Vanuit je diepste binnenste geef je jezelf rood licht voor je eigen bestaan.
Ik denk dat het kan ontstaan vanuit intrinsieke of extrensieke faktoren. De extrensieke faktoren zijn de buitenwereld. Mensen, media die vertellen hoe iemand eruit zou moeten zien/ zou moeten zijn.
Als je daar naar luistert en in mee gaat laat je jezelf in de steek. En ben je gevangen in de mening, normen en waarden van blinde, ononderzochte leuzen/ opvattingen.
Intrinsieke haat komt, denk ik, voort uit niet kunnen accepteren of ronduit jezelf verachten van je eigen karakter/gedrag
[ Bericht 0% gewijzigd door FrequentieHouder op 02-03-2025 04:08:28 ]
Even off topic, als ik m’n eigen berichtje probeer te wijzigen lukt het niet. Zodra ik wil typen verdwijnt m’n keyboard. Telkens weer 🤷♀️
Ik vind het lastig om externe factoren te rijmen met hoe je over jezelf denkt. Als voorbeeld: ik werd door alles en iedereen weggezet als een achterlijke junk, omdat ik mijn heil vond in amfetamine. Vervolgens kreeg ik de diagnose ADHD en kreeg ik wel een soort van bevestiging. Echter wist ik al die tijd hoe het zat voor mezelf en heb ik me daar nooit voor geschaamd, die bevestiging was enkel voor naar de buitenwereld.quote:
Idem met zelfhaat maar tegenovergestelt.
Vanuit je diepste binnenste geef je jezelf rood licht voor je eigen bestaan.
Ik denk dat het kan ontstaan vanuit intrinsieke of extrensieke faktoren. De extrensieke faktoren zijn de buitenwereld. Mensen, media die vertellen hoe iemand eruit zou moeten zien/ zou moeten zijn.
Als je daar naar luistert en in mee gaat laat je jezelf in de steek. En ben je gevangen in de mening, normen en waarden van blinde, ononderzochte leuzen/ opvattingen.
Intrinsieke haat komt, denk ik, voort uit niet kunnen accepteren of ronduit jezelf verachten van je eigen karakter/gedrag
Appears.
Je bent een Heraclied, of je bent het niet!
Je bent een Heraclied, of je bent het niet!
Ja dat is wel lastigquote:
Accepteren dat je bepaalde kanten van jezelf haat en erkennen dat je bepaalde kanten van jezelf omarmt en uiteindelijk de gedachte dat het je niet boeit wat mensen daar van vinden en hier met humor mee omgaan zonder te vervallen in aversie naar degenen die kritiek op jouw persoon hebben
Ok groetjes
welcome to my submarine lair. It's long, hard and full of seamen!
Ja, vind ik ook een lastige. Ik denk dat er veel grijs gebied is er tussen.quote:
[..]
Ik vind het lastig om externe factoren te rijmen met hoe je over jezelf denkt. Als voorbeeld: ik werd door alles en iedereen weggezet als een achterlijke junk, omdat ik mijn heil vond in amfetamine. Vervolgens kreeg ik de diagnose ADHD en kreeg ik wel een soort van bevestiging. Echter wist ik al die tijd hoe het zat voor mezelf en heb ik me daar nooit voor geschaamd, die bevestiging was enkel voor naar de buitenwereld.
Je vertelde in je eerdere post dat zelfhaat bij jou mede te maken had met het niet kennen van jezelf. Maar zo te lezen wist je wel hoe het zat
Ik weet nog steeds niet hoe het zit, maar het gevoel heeft er wel altijd gezeten. Dat is juist wat aan je vreet. Voelen, maar niet weten.quote:
[..]
Ja, vind ik ook een lastige. Ik denk dat er veel grijs gebied is er tussen.
Je vertelde in je eerdere post dat zelfhaat bij jou mede te maken had met het niet kennen van jezelf. Maar zo te lezen wist je wel hoe het zat
Appears.
Je bent een Heraclied, of je bent het niet!
Je bent een Heraclied, of je bent het niet!
Ik probeer met je mee te denken, als je dat wil. Maar excuses als ik iets raars zeg. Ik merk dat m’n hersenen niet helder denken de laatste tijd.quote:
[..]
Ik weet nog steeds niet hoe het zit, maar het gevoel heeft er wel altijd gezeten. Dat is juist wat aan je vreet. Voelen, maar niet weten.
Maar kan het zijn dat je al die tijd, toen je jonger was (kind, puber etc) en je adhd had, je lijf tekorten had aan overdrachtshormonen? Amfetamine lijkt chemisch op de neuro transmittors noradrenaline en dopamine (gegoogled)
Je lijf produceerde enorm veel prikkels door de adhd maar ze konden niet doorgeleid wprden omdat er tekort was aan noradrenaline em dopamine. En kreeg je prikkel na prikkel die opbouwde. En jou deed stijgeren?
Tot je amfetamine vond en je je toen stukken beter ging voelen ( betere prikkelgeleiding ??)
Het ging zeker niet stukken beter. Iedereen en zijn moeder had een mening over me en meende die me op te moeten leggen, vandaar ook dat ik praktisch alles wat we dierbaar was kwijtraakte (en mijn shitty baan ook). Ook dat is zelfacceptatie, je niet op laten leggen wat je moet denken of voelen, maar staan achter wat jijzelf denkt en voelt!quote:
[..]
Ik probeer met je mee te denken, als je dat wil. Maar excuses als ik iets raars zeg. Ik merk dat m’n hersenen niet helder denken de laatste tijd.
Maar kan het zijn dat je al die tijd, toen je jonger was (kind, puber etc) en je adhd had, je lijf tekorten had aan overdrachtshormonen? Amfetamine lijkt chemisch op de neuro transmittors noradrenaline en dopamine (gegoogled)
Je lijf produceerde enorm veel prikkels door de adhd maar ze konden niet doorgeleid wprden omdat er tekort was aan noradrenaline em dopamine. En kreeg je prikkel na prikkel die opbouwde. En jou deed stijgeren?
Tot je amfetamine vond en je je toen stukken beter ging voelen ( betere prikkelgeleiding ??)
Phoenix!
Appears.
Je bent een Heraclied, of je bent het niet!
Je bent een Heraclied, of je bent het niet!
Nee.... zelf-acceptatie is vooral dat je je eigen welbevinden niet enkel laat afhangen van de goedkeuring of afkeuring van anderen.quote:
Heb ik het correct dat zelf-acceptatie vooral inhoudt dat je schijt hebt aan wat anderen wat je zou moeten doen en dat je helemaal zelf bepaalt wat je doet met jouw leven?
iemand die bv sterk overgewicht heeft en zich erg slecht voelt, heeft dan een goede grond om een stuk af te nemen, misschien zijn of haar levenstijl iets aan te passen ..
De grond is echter niet omdat je dan plots geliefd bent bij anderen... maar de belangrijkste reden is vooral het gezondheidseffect voor jezelf en vaak werkt dat gezond leven ook op de eigen psyche; als dit amengaat met een strak dagschema, bewust eetritme merk je vrijwel altijd dat iemand zich zowel mentaal als geestelijk gezonder zal gaan voelen.
Als je je voornaamste motivatie om aan jezelf en/of je situatie of levensstijl te werken enkel bij 'anderen' legt, zal de kans op succes klein zijn..
zorg dat de motivatie iets te doen vooral bij jezelf ligt en niet bij anderen.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Nee het is een stap dichter bij jezelf.quote:
Heb ik het correct dat zelf-acceptatie vooral inhoudt dat je schijt hebt aan wat anderen wat je zou moeten doen en dat je helemaal zelf bepaalt wat je doet met jouw leven?
Zelfacceptatie betekent dat als je bijvoorbeeld grote handen hebt, en je vindt dit niks. Maar het uiteindelijk wel accepteert omdat je er niks aan kunt doen.
Zelfhaat is dan het niet kunnen accepteren dat je grote handen hebt.
Mentaal is het bijvoorbeeld dat je gediagnosticeerd bent met autisme, en het geaccepteerd hebt dat je qua symptomen ervan alles wat mensen zeggen letterlijk neemt.
Zelfhaat is dan dat je een hekel aan jezelf hebt omdat je alles wat anderen zeggen letterlijk neemt.
Google is your friend, abuse your friends
Dit is voor iedereen een personal journey, denk ik? Zelfacceptatie zal voor de een makkelijker zijn dan voor een ander. Zelfacceptatie zal ook een deel afhangen hoe anderen je zien of hoe ze je accepteren. Het is nooit 100% wat je zelf vindt van jezelf.
Als je jezelf niet knap genoeg vindt bijvoorbeeld, maar merkt dat anderen normaal met je willen omgaan, of je hebt wel een partner, dan voel je dat het allemaal meevalt, waardoor je jezelf gaat accepteren. Er zijn ook mensen die deze positieve feedback niet hebben en zichzelf hierdoor nooit kunnen accepteren.
Ik heb mensen gekend die zichzelf vol tatoeëerden of in lolita-kleding door straten liepen. Ze noemden dit een schild waardoor ze zich juist sterker voelden en niet meer onzeker. Velen zouden dit zelf nooit zo doen, ik ook niet. Ik wil alleen zeggen dat er uitzonderingen kunnen zijn die anders omgaan met onzekerheid. Maar vaak doen mensen niet zo. Wat ook normaal is.
[ Bericht 14% gewijzigd door Jeo_Boden op 03-03-2025 13:12:52 ]
Als je jezelf niet knap genoeg vindt bijvoorbeeld, maar merkt dat anderen normaal met je willen omgaan, of je hebt wel een partner, dan voel je dat het allemaal meevalt, waardoor je jezelf gaat accepteren. Er zijn ook mensen die deze positieve feedback niet hebben en zichzelf hierdoor nooit kunnen accepteren.
Ik heb mensen gekend die zichzelf vol tatoeëerden of in lolita-kleding door straten liepen. Ze noemden dit een schild waardoor ze zich juist sterker voelden en niet meer onzeker. Velen zouden dit zelf nooit zo doen, ik ook niet. Ik wil alleen zeggen dat er uitzonderingen kunnen zijn die anders omgaan met onzekerheid. Maar vaak doen mensen niet zo. Wat ook normaal is.
[ Bericht 14% gewijzigd door Jeo_Boden op 03-03-2025 13:12:52 ]
|
|
