[2025] Wie gaat er dit jaar winnen?

🇮🇪 Ierland: de Ieren hadden vorig jaar een korte opleving, maar dit jaar zijn ze gelukkig weer gewoon vertegenwoordigd met een afdankertje uit de Noorse voorronde. Het thema van Laika Party leent zich voor een uitstekende act rond honden in de ruimte. Op dat vlak gaat het helaas nog weleens mis bij Ierland. En het probleem met dit liedje is ook dat het blijft hangen tussen een grappige meezinger over hondjes en een serieuzere dansplaat. Dit heeft ook grote kans de opener te worden. UK en misschien Malta en Australië zullen dit wel iets geven, maar uiteindelijk ligt dit toch vooral op koers om naast kwalificatie te grijpen.

🇱🇻 Letland: Door een bizarre ontknoping met drie (!) liedjes die met dezelfde score eerste werden en een liedje dat op één punt vierde werd in de voorronde won Tautumeitas. Goed voor de diversiteit op het festival. Erg eigenzinnig ook, dat is in de mode. Of dit daar precies het juiste antwoord op is, is twijfelachtig. Dit gaat wel punten pakken, sowieso van de Britse Eilanden en Litouwen, maar 50 punten voelt hierbij opeens als heel veel. Normaliter iets wat strandt in de semi.

🇱🇹 Litouwen: Dit land grenst aan de westkant aan Rusland en aan de oostkant aan Wit-Rusland. Dus nee, Litouwen wordt niet de host van de 70e editie volgend jaar.
Ze hebben wel een goed liedje. Er is niet zoveel alternatieve rockmuziek in deze stijl op het ESF. Meestal is dat van het wat hardere type en van wisselend niveau. Mede daardoor is de kans dat de jury, vooral popmuzikanten en Radio 538-DJ’s enzo, dit niet de score gaat geven die het verdient.
We hebben het meteen over de jury, want voor Litouwen is de halve finale een formaliteit. Kwalitatief hoort dit in de top 10 thuis. Ik vrees ervoor dat dat alleen bij de mensen thuis haalbaar is, en dat het net wel/net niet overall gaat lukken

🇲🇪 Montenegro: Na al het genot vorig jaar op het ESF vond Montenegro het wel een mooi moment om terug te keren. Voor het gemak met een ballad die ook 10-20-30 jaar terug gestuurd had kunnen worden. De EBU zal dit vast een zetje in de goede richting geven, en er is een 12 punten startpremie uit Servië. Maar voor kwalificatie is een uitmuntende uitvoering nodig. Dit is zeker niet onhaalbaar, maar wel vrij lastig.

🇦🇹 Oostenrijk: de bakermat van de klassieke muziek grossiert niet in inzendingen in het genre. Maar dit jaar gaat JJ ervoor. Vocaal gaat dit ongetwijfeld zeer veel indruk maken, en het is dan ook topfavoriet. Een klein probleempje is het liedje zelf. Daarin ontbreekt het aan een melodie of logische opbouw. Ook is het niet helemaal gezegd dat juryleden, doorgaans uit de popmuziekwereld, massaal gaan stemmen op dit genre. Ook de EBU zal niet zo enthousiast worden van een winnaar die niet in aanmerking komt voor airplay of succes in de hitlijsten, zeker een jaar na Nemo. Hier gaat zeker wel een publiek voor zijn, want lang niet iedereen zal dit vergelijken met de winnaar van vorig jaar, dus een mooie score in de Top 10 is waarschijnlijk. Bij de bookmakers worden klassieke inzendingen wel vaker wat overschat, zoals Sognu of Zero Gravity, en dit lijkt daarop geen uitzondering.

We gaan door met de tweede helft van de tweede semi:

🇩🇰 Denemarken: Het gaat al jaren matig met de Denen. Dit decennium zijn ze nog niet gekwalificeerd voor de finale. En met dit liedje hebben ze dat weer niet echt in eigen hand. De zangeres is de Deense Adele, maar dan met een Loreen-hit van d’n Aldi. In een semi met veel bijzondere inzendingen, kan deze gedateerde radiohit wel een zeker publiek aanspreken. Zonder Zweden, Noorwegen en IJsland zal dat echter niet zo heel groot zijn, dus kwalificatie gaat lastig worden. 9-13e plaats ongeveer.

🇫🇮 Finland: Hoe het ESF ook gaat, met Ich Komme hebben de Finnen hoe dan ook een memorabele inzending. Het was zelfs even één van de topfavorieten. Maar met de liedjes van Zweden en Estland uit dezelfde regio ook in de wedstrijd, is een topscore zeer onwaarschijnlijk geworden. Het liedje heeft weliswaar een indrukwekkende act, maar mist een goede melodie en komt wat te agressief en weinig familievriendelijk over om hoog te scoren, bij zowel jury als publiek. Daarmee is een uitslag in de middenmoot (12-17) waarschijnlijker. Top 10 is bij een goede uitvoering ook niet onmogelijk, maar dan zou het wel helpen als in elk geval Estland faalt.

🇬🇪 Georgië: Vreemd, rommelig, geen fijne opbouw. Dit is voor niemand leuk, maar punten uit Armenië houden dit wellicht van de laatste plek weg.

🇮🇱 Israël: Het is wat lastig oordelen, omdat ik persoonlijk weinig heb met de inzendingen van zowel vorig jaar als dit jaar, maar ik heb het idee dat New Day Will Rise iets geschikter is om op te stemmen voor de gemiddelde kijker. Dat is bij Israël uiteraard van zijdelings belang. Het is vooral de vraag of het aantal proteststemmen net zo hoog gaat zijn als vorig jaar. Normaliter moet het enthousiasme na een jaar wel wat gezakt zijn, maar op een ESF kan je alleen voor een liedje stemmen, en niet tegen, en we weten niet hoe groot de marge was in de 15 West-Europese landen/Australië/ROW die vorig jaar 12 punten gaven aan Israël. Daar nu iets over zeggen is vooral een mening vormen hoe het sentiment rond het ESF zelf is.
Van de vakjury kunnen we weer een lagere score verwachten dan het liedje op zichzelf verdient, al zal er wellicht iets minder druk zijn op de juryleden om laag te stemmen. En de EBU zal Israël ongetwijfeld weer de behandeling van vorig jaar geven in de startvolgorde. Wat dat betreft is de uitkomst van vorig jaar het meest waarschijnlijk, en de winst sowieso niet reëel.

🇱🇺 Luxemburg: Sinds vorig jaar is de Benelux weer compleet op het ESF. Dit jaar doen de Luxemburgers het met een ode aan de winst van France Gall 60 jaar terug. Een nieuwe overwinning zal het niet worden, maar als zo ongeveer het enige normale en vlotte liedje in deze semi, moet kwalificatie wel lukken, ondanks de afwezigheid van Nederland en België. Het is wel tweede helft, en Frankrijk en Duitsland zijn er wel bij. En bovenal is er een prettig in het gehoor liggende inzending. Enigszins in dezelfde met het Oostenrijkse Loin d’Ici, dat keurig in de middenmoot als 13e eindigde, en deze inzending ligt op koers voor zo’n resultaat. Het risico zit wel vooral naar beneden. Zangeres Laura Thorn is niet de beste van het stel, en samen met de act kan dit ook een “Chérine’tje” doen, en op het moment suprème een slechte indruk maken. Dan nog is kwalificatie in een veld van 16 niet uitgesloten, maar in de finale, waar zo’n klein land uiteraard vooral leunt op jurystemmen, wordt het dan de achterhoede.

🇲🇹 Malta: Het duurde even voordat de memo van de EBU ook Valletta had bereikt, maar na twee rode lantaarns, heeft Malta ook begrepen dat de semi’s bepaald worden door alleen televoting. Serving had natuurlijk een ander woordje in de titel, maar daar werd de BBC nogal nerveus van, en aangezien voor de EBU all pigs bepaald niet equal zijn, en sowieso UK heel wat meer equal is dan Malta, moest dit liedje dus worden aangepast. Er valt nu een stilte die door het publiek in de zaal wordt opgevuld en waarschijnlijk door een bandje met gejuich wordt overstemd op TV. Daarmee valt uiteraard een pijler onder het succes van deze inzending weg. Maar het heeft als vrolijk uptempo deuntje van een charismatische zangeres nog wel meer te bieden. Het is een wat mindere versie van Alessandra’s Queen Of Kings (5e) of Netta’s Seven Nation Army (1e).
Als zodanig moet kwalificatie wel lukken. In de finale zijn er de nodige vrolijke alternatieven, en is de kans groot dat Malta het als klein land moeilijk gaat krijgen bij het publiek. Bij de jury heeft Malta sinds 1975, als het in de finale meedeed, altijd meer dan 65 punten gepakt. Dat is een beetje een statistiek van het kaliber “Messi en Fred_B hebben samen 6 keer de Gouden Schoen gewonnen”. Maar het toont dat Malta er op hun manier altijd in slaagt punten te pakken bij het expertpanel. Daarmee is een positie in de middenmoot in de finale prima mogelijk.

🇷🇸 Servië: Mooiboy Princ zingt nog eens Balkanballade uyt den ouden doosch. Met 12 punten uit Montenegro en ook een hoge score uit Oostenrijk is dit al voor er een noot gezongen is aardig op weg. Voor de rest moet dit wel lukken om hier en daar punten op te pikken en zo aan de goede kant van de schifting te eindigen. In de finale komen er nog meer vrienden bij en die brengen ook vakjury’s mee, waardoor top 10 waarschijnlijk wat te veel gevraagd is, maar een plek in de middenmoot prima kan. Er zijn geruchten dat Zeljko Joksimovic zich hiermee gaat bemoeien. Misschien kan hij het wel het juiste zetje geven.

🇨🇿 Tsjechië: Na de akoestische versie tijdens de Maltese voorronde was dit één van de schaduwfavorieten. Na de bekendmaking van de ESF-versie is het een middenmoter. Dat ging dus niet goed. Het probleem is dat de uiteindelijke versie doet denken aan de falende Belg Mustii van vorig jaar en dan nog aangevuld met een misplaatste dance break. Dit is een liedje dat er in een semi met 19 landen waarschijnlijk naast zou grijpen. Maar er zijn er maar 16, en daar zitten er ook een stel tussen die niet noodzakelijkerwijs in een finale thuishoren. Tsjechië heeft wel wat nadelen, in de zin dat stemmen van buren en diaspora afwezig zijn en dat de EBU niets heeft met het land, waar het ESF niet al te populair is. Voorlopig lijkt dit afhankelijk van de uiteindelijke uitvoering iets voor de 8-13e plaats in de semi.

En dan nog de directe finalisten:

🇩🇪 Duitsland: Dit is misschien wel de finalist met de grootste variatie aan mogelijke uitkomsten. Er zijn heel veel argumenten te bedenken waarom dit geweldig is, en het een verrassende Top 5 kan worden. Maar evengoed zijn er redenen te bedenken waarom dit totaal niet overkomt, en het een typisch Duitse uitslag in de 20 wordt. Ik neig zelf meer naar het eerste, waarbij Top 5 misschien te ambitieus is, maar een mooie uitslag niet. Het liedje zit goed in elkaar en is uniek in het deelnemersveld. De zangeres Tynna mist charisma, maar heeft wel een positieve, normale, niet-ordinaire uitstraling. Het is in het Duits, en het klinkt ook erg Duits, zeker voor iets gemaakt door Hongaren. Dat is nogal logisch, maar het klinkt niet als een gimmick of vergezochte eigenzinnigheid. Het enige probleem is die man Abor. Vast een heel aardige broer, maar hij komt het best tot zijn recht bij een positie achter de schermen. En die krijgt hij waarschijnlijk niet. Maar al met al iets wat kan verrassen en meedoet voor de Top 10.

🇫🇷 Frankrijk: Dit is al een favoriet van voor het liedje bekend was, en dat is niet zo gek want de Fransen doen er al een aantal jaar alles aan om voor het eerst sinds 1977 nog eens te winnen. Ook de EBU kan niet wachten op een ESF aan de voet van de Eiffeltoren, en wat zou een mooiere gelegenheid zijn dan de 70e editie volgend jaar?
Het liedje is nu wel bekend, en hoewel dat absoluut geen bagger is, zou het toch vrij teleurstellend zijn als dat, zelfs in het matige deelnemersveld, de winnaar zou worden. Nu hoeft die mening niet algemeen gedeeld te worden, en met name bij de jury gaat dit wel lekker vallen, maar of het publiek gaat volgen, is nog maar de vraag. Een grote naam als uitvoerende, een goede zangeres, een mooie startpositie, ongetwijfeld een smaakvolle act, voor de experts is er genoeg om enthousiast van te worden. Voor de mensen voor de buis is er vooral het probleem van een nogal saai liedje, dat zich naar het einde sleept als een jengelend kind dat haar moeder roept, in plaats van een ode aan de moederfiguur. De streams zijn ook niet echt hoopgevend op dat vlak. Daarmee is een mooie score nog bepaald niet uitgesloten, maar de winst wordt wel heel lastig.

🇮🇹 Italië: De winnaar van San Remo gaat deze keer niet, maar zijn vervanger hoeft niet zo heel anders te scoren. Lucio Corsi profileerde zich tijdens de voorselectie als een creatief multitalent, en gaat aan zijn ESF-optreden ongetwijfeld een mooie invulling geven. Zowel jury’s als televoters uit de ruime omgeving van Italië gaan hier wel op stemmen, en de diaspora op wat ruimere afstand geeft dit ook nog wel een zetje. Of er vanaf dat punt nog heel veel meer inzit, hangt sowieso van het optreden af. Maar ook van het feit dat het liedje enigszins verloren raakt na twee minuten. Hoewel de Italianen wederom een baken van kwaliteit zijn, tussen de nodige middelmaat, lijkt de lat wel bij de Top 10 te liggen.

🇪🇸 Spanje: Het niveau dit jaar is niet echt denderend, maar Spanje toont aan dat de kelder toch nog weer een kruipruimte heeft, en het altijd slechter kan. Alles meer dan een score in de enkele cijfers zou een overwaardering zijn voor dit hobbyproject dat elke amateur-DJ op zijn zolderkamer in elkaar kan zetten. We sluiten jurypunten van Italië dus niet uit. Een positie buiten de onderste drie wel.

🇬🇧 Verenigd Koninkrijk: Het hing al een beetje in de lucht, maar we kunnen Sam Ryder nu definitief een fluke noemen, waarmee het ook onwaarschijnlijk is dat UK op korte termijn nog eens gaat scoren. Dit is wel iets beter dan Spanje, en pikt wellicht nog wel wat jurypunten op hier en daar. Maar het is drie minuten een chaos in de studio, en wij weten wat dit met de score doet. Als dit bij het publiek meer dan 10 punten pakt, hebben de zangeressen het met dit liedje oprecht heel goed gedaan.

🇨🇭 Zwitserland: De lange reeks wordt afgesloten door de host van dit jaar Zwitserland. Meestal scoren die inzendingen van de gastheer niet zo goed. Lang niet elk land wil twee keer op rij winnen vanwege de kosten en als directe finalist kon je je liedje tot voor kort maar één keer laten horen. Dat is nu veranderd, dus Zwitserland is in de eerste semi ook al te beoordelen.
Hoewel dit waarschijnlijk geen nieuwe overwinning zal opleveren, hebben de Zwitsers er duidelijk alles aan gedaan om weer goed voor de dag te komen. Voyage is een uitstekende inzending, die zeker de nodige juryliefde verdient, en waarvoor een uitslag in de Top 10 niet onredelijk zou zijn. Daarvoor zou het natuurlijk meehelpen als Frankrijk niet overdreven veel indruk maakt. Maar ook op eigen kracht moet dit jury Top 10 zijn. Dan nog de mensen thuis. Dat is lastiger in te schatten. Die stemden natuurlijk enthousiast op allerlei Franstalige pareltjes, en Voilà in het bijzonder, maar niet zo heel vaak op het gastland. Zweden kreeg vorig jaar ook maar een magere en grotendeels regionale 49 punten. Ik vrees ervoor dat dit ogenschijnlijk stevig in de Top 10 scoort na de jurystemmen, maar er dan te weinig bijkrijgt om dat vast te houden en gepasseerd wordt door de Estlanden Litouwens van deze wereld, en dan ergens rond de 12e plaats eindigt.

Zullen we eens een schot voor de boeg doen voor de semi’s?

Semi 1

1. Zweden
2. Estland
3. Nederland
4. Albanië
5. Oekraïne
6. Cyprus
7. Polen
8. Slovenië
9. Noorwegen
10. België
———————————
11. San Marino
12. Portugal
13. Azerbeidzjan
14. Kroatië
15. IJsland

Met 15 deelnemers lijkt er weinig ruimte te zijn voor enorme verrassingen. Als die er al zijn, dan is het dat België faalt en wordt vervangen door de nummer 11, 12 of 13.

Semi 2

1. Israël
2. Oostenrijk
3. Finland
4. Litouwen
5. Servië
6. Australië
7. Armenië
8. Luxemburg
9. Malta
10. Griekenland
———————————
11. Tsjechië
12. Denemarken
13. Montenegro
14. Letland
15. Ierland
16. Georgië

Hier is wat meer kans op een verrassing, met een zeer matige inzending van Armenië die de diaspora wellicht niet enthousiast krijgt, Luxemburg en Malta als ministaatjes zonder ruimte voor fouten en een vrij saaie Griekse inzending. Met een competente, maar weinig boeiende Tsjechische inzending en een redelijk doorsnee Deense inzending als mogelijke vervangers.

quote:

Op maandag 31 maart 2025 20:11 schreef Greys het volgende:

[..]
Ik denk en hoop dat San Marino de finale haalt dit jaar. Noorwegen verwacht ik zelf iets hoger in je lijstje. Vind het lastig om bv in te schatten hoe Cyprus live over gaat komen! Slovenië zou wmb echt niet door hoeven gaan naar de finale, maar televotes enzo dus mjah.

Ik gun het San Marino enorm, maar ik denk dat het lastig wordt. Zo’n Slovenië daarentegen is uniek in het deelnemersveld, misschien met enige concurrentie van Portugal, en dat zou ze erdoor moeten helpen.