[WK Veldrijden 2025 #1] Kan Wout Mathieu stoppen in Lievin?

quote:

UCI Cyclo-Cross World Championships Team Relay

quote:

Op maandag 27 januari 2025 11:21 schreef Wienerschnitzels het volgende:

[..]
Wil ik weten wat dit is of begint het WK pas zaterdag.

quote:

Op maandag 27 januari 2025 11:29 schreef Faraday01 het volgende:

[..]
Laatste bericht is - als ik me niet vergis - dat het nergens uitgezonden wordt. Dat zegt alles

quote:

Op maandag 27 januari 2025 11:21 schreef Wienerschnitzels het volgende:

[..]
Wil ik weten wat dit is of begint het WK pas zaterdag.

quote:

Op maandag 27 januari 2025 18:31 schreef Idisrom het volgende:
Ook weer een poll op Sporza.
Waar zie jij Wout van Aert zondag eindigen op het WK?
Natuurlijk vul ik in: "Hij wordt wereldkampioen". Ik wil het gekwijl van Sporza op de WK-kansen van Wout niet bederven.

quote:

Wout van Aert zal op WK pas vanop derde startrij vertrekken, ook Thibau Nys niet op eerste rij

Geen goed nieuws voor de Belgische WK-gangers. Mag Mathieu van der Poel (30) zondag wél op de eerste rij starten, dan geldt dat niet voor de Belgische kopmannen Wout van Aert (30) en Thibau Nys (22). Van Aert start pas op de derde rij.

De startorde op het WK wordt grotendeels bepaald door het eindklassement van de Wereldbeker. Concreet: de eerste acht in dat eindklassement staan straks op rij één, de nummers negen tot zestien staan op rij twee. Mathieu van der Poel, vierde in dat eindklassement, mag zich dus gelukkig prijzen. Hij staat zondag, net als eindwinnaar en Belgische schaduwkopman Michael Vanthourenhout, in Liévin op de eerste rij.

Dat is niet zo voor Thibau Nys. Door zijn forfait in Maasmechelen en opgave in Hoogerheide tuimelde hij in laatste instantie naar de tiende plek in de Wereldbeker waardoor hij zondag op de tweede rij moet plaatsnemen. Nog minder ideaal is de situatie voor Wout van Aert. Hij besliste pas zondagavond toch aan het WK deel te nemen maar zal, als zeventiende in het eindklassement van de Wereldbeker, pas op de derde rij mogen starten. Heel even hoopte hij nog op te schuiven naar rij twee. Jens Adams, vijftiende in de Wereldbeker en dus in principe wel op de tweede rij, is er in Liévin immers niet bij. Van Aert hoopte zijn plek te kunnen innemen. Maar dat zal niet gebeuren. Vanaf de derde rij, of bij afwezigen uit de top 16 van de Wereldbeker, geldt namelijk de UCI-ranking in de cyclocross en daarop stond Van Aert vorige week pas 41ste. Meer dan een plek op rij drie zit er niet in.

quote:

Op maandag 27 januari 2025 18:31 schreef Idisrom het volgende:
Ook weer een poll op Sporza.
Waar zie jij Wout van Aert zondag eindigen op het WK?
Natuurlijk vul ik in: "Hij wordt wereldkampioen". Ik wil het gekwijl van Sporza op de WK-kansen van Wout niet bederven.

quote:

Op dinsdag 28 januari 2025 08:31 schreef Fretwork het volgende:

[..]
30% denkt dat hij wint

De Duveltjes smaken goed zo te zien

quote:

Op dinsdag 28 januari 2025 08:42 schreef Pistolero het volgende:

[..]
De Belgjes kennende vind ik 30% nog heel weinig eigenlijk.

quote:

WONDERLIJK WK. Hoe Jan Ullrich bijna wereldkampioen veldrijden werd: “Hij reed op turnpantoffels. Echt waar”

Hij zou de Tour winnen, olympisch kampioen worden en uitgroeien tot een van de meest controversiële renners ooit. Maar zijn eerste mondiale optreden maakte Jan Ullrich als veldrijder. Elke dag rakelen we hier een verhaaltje uit de geschiedenis van het WK veldrijden op. Vandaag: hoe Jan Ullrich nipt naast een regenboogtrui in het veld pakte.

Oslo 1993. In de gietende regen wordt ene Lance Armstrong wereldkampioen op de weg bij de profs. Maar een dag eerder heeft een andere merkwaardige renner zich voor het eerst aan de hele wereld getoond. Ook hij zal later de Tour winnen, olympisch kampioen worden en uitgroeien tot een van de meest omstreden renners uit de geschiedenis. Maar hier in Oslo is dat nog ver weg. Met verve wint de in Oost-Duitsland geboren knul in een sprint met vijf de wereldtitel bij de amateurs. Jan Ullrich. Een nieuwe naam aan het firmament. Hoewel, nieuw? In een handvol Vlaamse woningen kijken ze die septemberdag in ’93 naar mekaar. Ullrich? Een Duitser? Is dat niet die rare kwibus van het WK veldrijden bij de junioren tweeënhalf jaar eerder?

Meer dan een uit de kluiten gewassen biografie is er over Jan Ullrich de voorbije jaren verschenen. Honderden bladzijden met de meest pietluttige details over zijn leven en loopbaan. Maar over zijn cyclocrossbestaan? Nooit meer dan een zinnetje. Koen Beeckman, vandaag directeur topsport bij Cycling Vlaanderen maar in februari 1991 als 17-jarige Vlaming erbij op het WK veldrijden voor junioren, kan het zich nochtans zo weer voor de geest halen. “Het WK was in Gieten, Nederland. Een ijskoude dag. Maar nog altijd zie ik hem aan de start staan. Hij had turnpantoffels aan zijn voeten. Echt waar. Ullrich reed met loopschoenen met haken.”

De WK-selectie van de pas 17 geworden Ullrich is er al stoemelings gekomen. Hij had in en om Berlijn wel eens een cross gereden, maar was pas echt in beeld gekomen toen hij amper drie weken eerder – dan al op sneakers – derde was geworden op het Duits kampioenschap veldrijden. De Duitse bondscoach zag de opportuniteit: wie weet kon die snuiter dat ook op een WK?

Hij zou het zich niet betreuren. Terwijl Beeckman al op de eerste zandstrook over kop gaat en met gekneusde ribben samen met de andere Belgen de mist ingaat, heerst Oost-Europa over Gieten. Met vijf zijn ze vooruit, drie Tsjechen, een Pool en die gewezen Oost-Duitser op dat vreemde schoeisel. Maar die laatste, voor het eerst in de kleuren van het verenigde Duitsland, is wel de man. Geen zandstrook die voor hem veilig is. Beeckman: “Hij reed de hele tijd aan de leiding, met overtuiging.” Een eerste wereldtitel wenkt voor Ullrich.

Maar die titel komt er niet. Wat veel later Sagan en Alaphilippe zal overkomen – ook zij grijpen als junior net naast de wereldtitel veldrijden – overkomt in 1991 Jan Ullrich. Als vijfde komt hij over de streep. Waarom? Hoe? Wat er is gebeurd? Jarenlang haalt het niet eens de voetnoten van de dikste biografieën of naslagwerken. Pas in 2018, als de throwback-rage een foto van een piepjonge crossende Ullrich op Facebook doet belanden, zal Ullrich erop terugblikken. Hij schrijft dat hij dolgraag dat WK had gewonnen. “Maar in het laatste rechte stuk raakte ik niet meer in de haken van mijn pedalen”, lezen we. “Zo reden die vier andere jongens mij nog voorbij.” Jammer? “Ach, voor mijn carrière was dat misschien nog niet zo slecht. Bij winst was ik waarschijnlijk mountainbiker geworden.”

quote:

Op woensdag 29 januari 2025 09:28 schreef franklop het volgende:
[ x ]

Van der Poel Van Aert wereldkampioen

quote:

WONDERLIJK WK. Kaïn en Abel in de cross: de val van twee Poolse broers

Alles en iedereen rijden ze aan gort, de broers Szczepaniak, op het WK voor beloften in 2010. Als dat maar niet te mooi is om waar te zijn? Elke dag rakelen we hier een klein verhaaltje uit de geschiedenis van het WK veldrijden op. Vandaag: de val van twee Poolse broers.

Kaïn en Abel worden ze gedoopt op het podium van het WK beloften in 2010. En of het een dijk van een verhaal is. Dat van de twee Poolse broers met een tongbreker van een naam die het hele WK onder 21 naar hun hand hebben gezet. Pawel (20) en Kacper (19) Szczepaniak. De aanwezige Vlaamse journalisten, gewend om namen als Albert, Nys en Wellens in te tikken, vervloeken er hun toetsenbord bij. Maar voor hun suprematie kunnen ook zij alleen maar complimenten hebben. Zelfs het nieuwe Belgische toptalent, Tom Meeusen, heeft in Tabor zijn tanden op het Poolse broederpaar stukgebeten. Bij elke langere strook was Meeusen, vierde aan de streep, adem en PK’s tekortgeschoten. “Niks aan te doen”, zegt hij over zijn Poolse rivalen.

Toch had daar in Tabor misschien al een alarmbel moeten afgaan. Bij die overmacht: dat de broertjes Szczepaniak iets in hun mars hadden, oké, maar dit? Maar nog meer bij het plaatje op het podium. Echt vrolijk hadden ze niet gekeken. Ze gunden mekaar geen blik, wisselden geen woord. Vooral Kacper had erbij gezeten als een borrelende vulkaan. Broerlief had hem in de voorlaatste ronde zonder verpinken ter plaatse gelaten toen hij wisselde van fiets. Je reinste broedermoord. De twee mogen elkaar niet. Toen de twee maanden eerder van Polen naar Vlaanderen waren verhuisd, had de ene voor Waarschoot gekozen, terwijl de andere 120 kilometer verderop in Baal verbleef. Zoals ze ook beiden voor een andere ploeg reden. En samen trainen? “Misschien één keer per maand.” Maar goed zijn ze wel. Steengoed. Zelfs bij de UCI glunderen ze bij de uitslag daar in Tabor. Is met Polen – eindelijk - een nieuwe veldritnatie opgestaan?

Neen dus. Zoals met de Bijbelse Kaïn en Abel loopt het ook met hun Poolse cyclocrossvariant tragisch af. Amper zes weken later moeten de Vlaamse journalisten opnieuw hun toetsenbord teisteren. In Polen is een brief van de UCI op de mat beland: beide broers zijn tijdens het WK op epo betrapt. Weg goud, weg zilver, weg veldritcarrière. In Polen slaat de paniek toe – Kacper probeert zelfmoord te plegen. Maar het kwaad is geschied, de val onvermijdelijk. Nog één keer zullen de broers het nieuws halen, als Pawel kort na de positieve dopingcontrole zijn relaas doet. Hoe hij altijd zuiver had gereden, maar in paniek was geraakt bij een vormdip kort voor het WK. Hoe hij zijn broer overtuigd had samen ‘vitamines’ te nemen – neen, ze wisten echt niet dat het om epo ging. Maar ook dat ze het gedaan hadden om hun familie vooruit te helpen. Met een buschauffeur als vader en een kapster als moeder was het al jaren krasselen. En dat ze nu niet eens geld hadden voor een tegenexpertise.

Het had het laatste kunnen zijn dat we ooit hoorden van Pawel en Kasper Szczepaniak. Twee maanden later is de UCI onverbiddelijk: vier jaar schorsing voor de ene, acht jaar voor de andere. Hun namen worden uit de uitslag geschrapt. Crossen doen ze jarenlang niet meer. Tot een rondje facebook ons deze maand opnieuw op hun namen deed stoten. Pawel verhuurt vandaag fietsen op Mallorca. En wie werd deze maand zowaar Pools kampioen bij de masters in de cross? Op één, in de categorie M1 A: Kacper Szczepaniak.

quote:

Op woensdag 29 januari 2025 11:01 schreef Fretwork het volgende:
Extra tof dat Wout mee doet dan, blijft de spanning er veel langer op zitten hopelijk.

quote:

Op maandag 27 januari 2025 11:29 schreef Faraday01 het volgende:

[..]
Laatste bericht is - als ik me niet vergis - dat het nergens uitgezonden wordt. Dat zegt alles

quote:

Op maandag 27 januari 2025 11:37 schreef gianni61 het volgende:

[..]
En Nederland doet er niet aan mee

quote:

Op donderdag 30 januari 2025 12:45 schreef Nober het volgende:

[..]
Hoogste tijd om het uit te breiden met een mannen en een vrouwen versie.
[..]
Zou het schaatsen lering uit kunnen trekken.

quote:

Op donderdag 30 januari 2025 19:33 schreef Marcoss het volgende:
Bekijk deze YouTube-video

Het parcours

quote:

Is een wereldtitel veldrijden bij de junioren eigenlijk een garantie op later succes?

Hoe het Mathieu van der Poel is vergaan sinds hij dertien jaar geleden met blozende kaken op het podium van het WK veldrijden bij de junioren stond, weten we allemaal. Maar effent een titel op je 17de sowieso de weg richting succes? Wij gingen op zoek naar het juniorenpodium van de jongste 25 WK’s: let op een jonge Zwitser die deze week zijn eerste profzege pakte en een schietgrage Amerikaan!

1999
1. Matthew Kelly (VS)
2. Sven Vanthourenthout (Bel)
3. Thijs Verhagen (Ned)
Quizvraag voor gevorderden. Wie is de enige Amerikaan die ooit wereldkampioen veldrijden werd? Matthew Kelly dus, als junior. In 1999 klopt hij topfavoriet Sven Vanthourenthout in de sprint. Maar wie denkt dat het voor Kelly de springplank is richting gouden toekomst? Amper twee jaar later trekt hij er van de ene op de andere dag de stekker uit . Burn-out. Hij hangt maanden rond op de stranden van Hawai, wordt skiër in Colorado en ontpopt zich jarenlang als pleitbezorger van de biologische landbouw. In 2005 keert hij nog even terug in enkele bescheiden Amerikaanse teams om vervolgens definitief in de anonimiteit te verdwijnen. Niet wat je van het nummer twee kan zeggen.

FLOP

2000
1. Bart Aernouts (Bel)
2. Walker Ferguson (VS)
3. David Kasek (Tsj)
Eindelijk weer een Belg als beste junior. Als Aernouts in 2000 wint, is dat dertien jaar, van Marc Janssens, geleden. Vier jaar later levert het hem een ticket bij de profs op. Daar is Aernouts tien jaar lang een vaste waarde in de subtop. Regelmatig top tien, af en toe top vijf, elk jaar wel een zege. Genre: Woerden of Rucphen. Illustratief is zijn hoogtepunt: vijfde op het WK in Koksijde in 2012. Maar zelfs daar is hij ‘maar’ de vijfde Belg. Na zijn carrière wordt Aernouts “pompier in’t stad”. Brandweerman in Antwerpen dus. Nog steeds geeft hij co-commentaar in het veldrijden bij Proximus. Let ook op het nummer twee: opnieuw een beloftevolle Amerikaan die geteisterd door mentale issues snel uit de sport zou verdwijnen.

MIDDELMAAT

2001
1. Martin Bina (Tsj)
2. Radomir Simunek (Tsj)
3. Jan Kunta (Tsj)
Een volledig Tsjechisch podium in eigen land. Maar niet één die tot de absolute top zal doordringen. Wereldkampioen Bina wordt wel prof, staat bijna jaarlijks op het podium van het Tsjechisch kampioenschap, draait mee in het Vlaamse circuit en wint in 2013 zelfs de Wereldbekercross in Hoogerheide. Maar daarnaast kent hij vooral pech en tot tweemaal toe staat hij twee jaar lang aan de kant. Na zijn carrière stort hij zich op de sportcosmetica met zijn eigen bedrijf ‘BINA’. Voor al uw gels, massageoliën en beschermende crèmes.

MIDDELMAAT

2002
1. Kevin Pauwels (Bel)
2. Krzystof Kuzniak (Pol)
3. Zdenek Stybar (Tsj)
Eindelijk weer eens een wereldkampioen junior die ook bij de profs een topper wordt. Dat is van 1989 en Richard Groenendaal geleden. Het allerhoogste, een regenboogtrui bij de profs, lukt de zwijgzame Pauwels niet, maar met onder meer vijfmaal brons op een WK draait Pauwels een tiental jaar mee in de top van de cross. Na zijn actieve carrière bouwt hij eigenhandig zijn eigen huis waar hij tot vandaag teruggetrokken leeft.

TOP

2003
1. Lars Boom (Ned)
2. Eddy van IJzendoorn (Ned)
3. Zdenek Stybar (Tsj)
De eerste renner deze eeuw die zowel bij de junioren als bij de profs (in 2008) wereldkampioen veldrijden wordt. Alleen Niels Albert, Mathieu van der Poel en Pidcock zullen het hem nadoen. Boom twijfelt lange tijd tussen veld en weg. Als crosser is hij absolute wereldtop, als wegrenner een steengoede subtopper, met onder meer ritwinst in de Tour in 2014. Let opnieuw op het nummer drie bij de junioren. Stybar wint later vijf wereldtitels - twee bij de beloften, drie bij de profs – maar bij de junioren lukt het nooit.

TOP

2004
1. Niels Albert (Bel)
2. Roman Kreuziger (Tsj)
3. Clément Lhotellerie (Fra)
Dat Niels Albert in de winter van 2003-2004 de beste junior is, lijdt geen twijfel. Op één cross na wint hij alles. Dus ook het WK. Het is de definitieve start van een carrière met nadien nog drie wereldtitels: in 2008 bij de beloften, in 2009 en 2012 bij de profs. Amper twee jaar na die laatste titel maakt een hartkwaal een einde aan zijn loopbaan. Blijft Albert grotendeels bij het veld, het nummer twee van het junioren-WK in 2004 doet dat niet. Kreuziger wordt als wegrenner een mondiale subtopper met onder meer winst in de Amstel Gold Race.

TOP

2005
1. Davide Malacarne (Ita)
2. Julien Taramarcaz (Zwi)
3. Christoph Pfingsten (Dui)
« Veldrijden is mijn leven, veel meer dan die saaie, lange wegritten”. Als Italiaan Davide Malacarne in 2005 wereldkampioen veldrijden wordt, heeft hij nog het vaste plan in de voetsporen van zijn grote idool Sven Nys te stappen, maar niet veel later neemt zijn loopbaan toch de afslag richting weg. Bij het Belgische Quick-Step ziet Lefevere nog een grote belofte in hem, maar later bij Europcar en Astana zit er niet meer dan een knechtenrol in. Op zijn 29ste is hij prof al af en richt zich noodgedwongen op het mountainbiken.

MIDDELMAAT

2006
1. Boy van Poppel (Ned)
2. Robert Gavenda (Slo)
3. Tom Meeusen (Bel)
Zijn vader Jean-Paul won in de vorige eeuw negen ritten en de groene trui in de Tour, zijn vijf jaar broer Danny zit vandaag nog steeds in het peloton. Maar de enige Van Poppel – in 2006 wonen ze met z’n allen in het Belgische… Poppel – die zich wereldkampioen mag noemen is Boy. Lang duurt zijn veldritcarrière niet. Bij UnitedHealthcare, Vacansoleil, Trek-Segafredo en Intermarché-Wanty wordt Van Poppel een gewaardeerde knecht op de weg, tot hij er vorig jaar de brui aan geeft.

MIDDELMAAT

2007
1. Joeri Adams (Bel)
2. Daniel Summerhill (VS)
3. Jiri Polnicky (Tsj)
Over de winnaar kunnen we kort zijn: bij de beloften werd Joeri Adams nog wel Belgisch kampioen, bij de profs ontstijgt hij nooit de grijze anonimiteit. Alles wat je niet kan zeggen van het nummer twee. Op de fiets bakt de Amerikaan Summerhill er buiten het kleinere Amerikaanse circuit weinig van, maar hij haalt in 2007 wel het nieuws als hij bij een trainingritje zomaar een pistool bovenhaalt en in het wilde weg in het rond schiet in een woonwijk. Zonder gewonden, maar het kost hem wel zijn contract bij United Healthcare. Zijn uitleg: “Ik moest even ventileren”. Een positieve dopingcontrole in 2022 maakt het plaatje van ‘enfant terrible’ compleet.

MIDDELMAAT

2008
1. Arnaud Jouffroy (Fra)
2. Peter Sagan (Slo)
3. Lubomir Petrus (Tsj)
Toegegeven, voor zijn wereldtitel bij de beloften twee jaar later had de Fransman Jouffroy een gelukje – en een positieve dopingplas van de Poolse nummers één en twee – nodig, maar die bij de junioren is er eentje met allure. Zeker gezien de naam van de man die in de slotronde twee slippertjes maakt en daardoor vrede moet nemen met de tweede plek. Het levert Jouffroy later een profcontract op bij Telenet-Fidea, maar na twee winters zit ook dat avontuur erop. Pas zes jaar later keert Jouffroy terug in de sport, met een eigen crossacademie en als commentator bij L’Equipe.

FLOP

2009
1. Tijmen Eising (Ned)
2. Corné van Kessel (Ned)
3. Alexandre Billon (Fra)
Zilveren Van Kessel wordt later een vaste waarde in de subtop, met zijn gouden landgenoot loopt het minder goed af. Eising wordt wel prof, maar wordt hij in 2013 ontslagen bij het toenmalige Sunweb-Napoleon Games wegens ondemaatse prestaties. Op de weg houdt hij het langer vol, zij het bij derderangsteams. Zijn grootste succes: een Nederlandse titel in het gravel in 2021.

FLOP

2010
1. Tomas Paprstka (Tsj)
2. Julian Alaphilippe (Fra)
3. Emiel Dolfsma (Ned)
Een naam als van een zak chips, tja. Paprstka zal weliswaar tot 2021 in het crosscircuit meedraaien, maar de enige ereplaatsen bij de elite laat hij in de Tsjechische Toi Toi Cup optekenen. In de Vlaamse topcrossen haalt hij hooguit de top-25. Wel iets om zijn kleinkinderen later op te wijzen: de renner hij in een prangend sprintje klopte op dat junioren-WK in 2010. Geen kleine naam.

FLOP

2011
1. Clément Venturini (Fra)
2. Fabien Doubey (Fra)
3. Loïc Doubey (Fra)
Een volledig Frans podium, met een tweeling op twee en drie. Het drietal klopt onder meer de Belgische broertjes – en favorieten - Laurens en Diether Sweeck. Maar wordt Laurens Sweeck een van de betere crossers van zijn generatie, dan richten de Fransen zich stelselmatig meer op de weg. Hoogvliegers worden het geen van allen. Al neemt het nationale crosspalmares van Venturini, met zeven Franse titels in de jongste elf jaar, wel stilaan Liboton-allures aan.

MIDDELMAAT

2012
1. Mathieu van der Poel (Ned)
2. Wout van Aert (Bel)
3. Quentin Jauregui (Fra)
Daar duikt zijn naam voor het eerst op een WK wielrennen op: Mathieu van der Poel. En wie is, in Koksijde, daar al het nummer twee? Frappant is de vraag waarmee de aanwezige journalist van Het Nieuwsblad dan al zijn artikel over de nieuwe wereldkampioen bij de junioren afsluit: ‘Blijft hij in de cross of trekt hij naar de weg?’

TOP

2013
1. Mathieu van der Poel (Ned)
2. Martijn Budding (Ned)
3. Adam Toupalik (Tsj)
Tweede WK veldrijden voor Van der Poel en een tweede wereldtitel. Van Aert is dan al doorgeschoven naar de beloften – en pakt er meteen brons. Het laat Van der Poel toe het hele veld van start tot finish te overvleugelen. Ook zijn zilveren landgenoot Martijn Budding voor wie als prof hooguit een verre bijrol is weggelegd in het veld en op de weg.

TOP

2014
1. Thijs Aerts (Bel)
2. Yannick Peeters (Bel)
3. Jelle Schuermans (Bel)
Een volledig Belgisch podium. Maar niet één die het helemaal zal waarmaken. Van Peeters en Schuermans is nog voor hun 25ste geen spoor meer terug te vinden. Thijs Aerts, ook tweemaal Belgisch kampioen bij de beloften, houdt het het langst vol. Maar wegens te licht voor de top neemt ook hij straks, nog voor zijn dertigste verjaardag, afscheid van de profs.

MIDDELMAAT

2015
1. Simon Andreassen (Den)
2. Eli Iserbyt (Bel)
3. Max Gulickx (Ned)
Een verrassende Deense winnaar die er dan al geen geheim van maakt dat, anders dan bij het Belg naast hem op het podium, zijn hart veel meer bij het mountainbike ligt. In het veld breekt Andreassen buiten Denemarken nadien nog weinig potten. In het mountainbike is hij vandaag regerend wereldkampioen marathon. Dan heeft de bronzen medaille minder geluk. Minder dan een half jaar na het WK stopt Gulicxk wegens hartproblemen.

MIDDELMAAT

2016
1. Jens Dekker (Ned)
2. Mickaël Crispin (Fra)
3. Thomas Bonnet (Fra)
Veel talent, maar fragiel. Na zijn wereldtitel wordt Dekker, neef van de bekende ex-renner Erik Dekker, zodanig geplaagd door blessures dat hij nog voor zijn profcarrière echt uit de startblokken komt, uit de sport verdwijnt. Drie jaar later, in 2023, maakt hij een comeback, maar door mentale problemen strandt die poging in december 2024. “Ik kreeg concrete zelfmoordgedachten”, zegt hij later over zijn identiteitscrisis. Dekker is vandaag coach van jonge wielrenners.

FLOP

2017
1. Tom Pidcock (Eng)
2. Daniel Tulett (Eng)
3. Ben Turner (Eng)
Als Pidcock zijn eerste wereldtitel pakt, staat hij wijd en zijd bekend als het grootste wielerfenomeen van zijn generatie, zowel op de weg als in het veld. Zes jaar is hij bij de profs nog steeds een van de veelzijdigste van allemaal, met zeges in de Strade Bianche, een Tourrit op Alpe d’Huez, de Amstel Gold Race en dubbel olympisch goud op de mountainbike.

TOP

2018
1. Ben Tulett (Eng)
2. Tomas Kopecky (Tsj)
3. Ryan Kamp (Ned)
Net zoals voor zijn Britse voorgangers een jaar eerder is het veld voor Ben Tulett al snel te klein. Eerst pikt Ineos Grenadiers hem op, sinds dit jaar zit hij bij Visma-Lease a Bike. Op de weg is het nog wachten op zijn doorbraak.

MIDDELMAAT

2019
1. Ben Tulett (Eng)
2. Witse Meeussen (Bel)
3. Ryan Cortjens (Bel)
Wéér Tulett. Twee junioren-wereldtitels op een rij, alleen Mathieu van der Poel heeft het hem ooit voorgedaan. Let ook op de Belgische nummer drie: amper vier jaar later kapt Cortjens al met wielrennen. Te veel blessures. En: “Het plezier is gewoon weg.”

MIDDELMAAT

2020
1. Thibau Nys (Bel)
2. Lennert Belmans (Bel)
3. Emiel Verstrynghe (Bel)
De superfavoriet die het afmaakt: Thibau Nys doet in 2020 wat zijn vader nooit is gelukt. Sven Nys deed bij de junioren nooit beter dan een vierde plek op het WK. Voor zoon Nys is de titel de definitieve start van een carrière waarin hij inmiddels ook op de weg – negen profzeges in 2024 - hoge toppen scheert.

TOP

2022
1. Jan Christen (Zwi)
2. Aaron Dockx (Bel)
3. Nathan Smith (Eng)
Het is nog vroeg en misschien dat we over tien jaar onze mening over Jan Christen, de eerste wereldkampioen na de corona-onderbreking, toch nog moeten bijsturen. Maar wie op zijn twintigste, amper drie jaar na zijn junioren wereldtitel in het veld, bij de hoofdmacht van UAE fietst, recent nog derde werd in het WK tijdrijden bij de beloften,er al een degelijke Ronde van Romandië en Zwitserland opzitten heeft en woensdag zijn eerste profzege pakte in Mallorca, catalogeren wij voorlopig als…

TOP

Te vroeg om te beoordelen:
In 2023 werd de Fransman Léo Bisiaux wereldkampioen. Twee jaar later kent zijn carrière een hoge vlucht. Deze winter, nog voor zijn 20ste verjaardag, maakte Bisiaux de overstap naar de WorldTourploeg van AG2R-Decathlon. De Italiaan Stefano Viezzi, wereldkampioen in Tabor vorig jaar, kende de afgelopen maanden in zijn eerste winter bij de beloften een degelijk seizoen, zonder meer.

quote:

Op donderdag 30 januari 2025 19:33 schreef Marcoss het volgende:
Bekijk deze YouTube-video

Het parcours

quote:

Op donderdag 30 januari 2025 20:20 schreef Faraday01 het volgende:

[..]
Het valt op dit moment erg mee met de modder zo te zien. Het blijft de komende dagen droog maar wel met nachtvorst dus kan flink glad worden. Al met al kan het als het een paar dagen verder uit droogt ook zo maar een erg snelle ronde worden. Wie had dat vorige week gedacht.