Victim Blaming na aanranding en verkrachting

quote:

Op maandag 17 juni 2024 10:24 schreef miss_sly het volgende:

[..]
Waarschuwen doe je vooraf, niet achteraf.

Het is nogal onzinnig he om iemand die verkracht is te waarschuwen voor iets dat haar al is overkomen.

Je spreekt jezelf dus tegen. Waarschuwen doe je vooraf, achteraf doe je aan victim blaming.

Ik ben het voor het grootste deel met je eens, alleen wil ik er niet aan dat het per definitie victim blaming is. Meteen achteraf zeggen "he ja, dat was ook wel stom he" ja dat is achterlijk en victim blaming. Maar later - en dat hangt ervan af hoe zo iemand ermee om kan gaan en er aan toe is - daar over praten lijkt me niks meer dan verstandig.

Maar goed, waar het me eigenlijk om ging (en gaat) is het feit dat in discussies ook niks gezegd mag worden of iets wel of niet handig is/was. Je zegt het niet tegen het slachtoffer maar brengt het gewoon als constatering. Dat kan je opvatten als algemene waarschuwing aan anderen, niet als verwijt aan het slachtoffer. Maar zo wordt dat dan direct wel opgevat. En dan wordt er direct met "Victim blaming" beschuldigingen gestrooid en dat vind ik niet terecht.

quote:

Op maandag 17 juni 2024 10:29 schreef Zorro het volgende:

[..]
Ik ben het voor het grootste deel met je eens, alleen wil ik er niet aan dat het per definitie victim blaming is. Meteen achteraf zeggen "he ja, dat was ook wel stom he" ja dat is achterlijk en victim blaming. Maar later - en dat hangt ervan af hoe zo iemand ermee om kan gaan en er aan toe is - daar over praten lijkt me niks meer dan verstandig.

Ten eerste hebben slachtoffers al genoeg schuldgevoel. Ook als er echt niets is geweest wat ze hadden kunnen doen om het te voorkomen. Want, nog maar een keer, meestal is het niet de enge man die uit de bosjes tevoorschijn springt wanneer ze 's nachts om 2 uur alleen naar huis fietsen. Het zijn meestal bekenden of familieleden. Partners, dates, ooms, vaders van vriendinnen, de vriend van de familie, gewone vrienden die je grenzen niet accepteren, etc. Maar mocht een slachtoffer er zelf over beginnen, dan zou een evaluatie van hoe het heeft kunnen gebeuren en wat ze werkelijk anders had kunnen doen eventueel kunnen. Maar niet als poging om aan te geven waar zij schuld of verantwoordelijkheid draagt.

quote:

Op maandag 17 juni 2024 10:35 schreef Zorro het volgende:
Maar goed, waar het me eigenlijk om ging (en gaat) is het feit dat in discussies ook niks gezegd mag worden of iets wel of niet handig is/was. Je zegt het niet tegen het slachtoffer maar brengt het gewoon als constatering. Dat kan je opvatten als algemene waarschuwing aan anderen, niet als verwijt aan het slachtoffer. Maar zo wordt dat dan direct wel opgevat. En dan wordt er direct met "Victim blaming" beschuldigingen gestrooid en dat vind ik niet terecht.

Weet je, wellicht kan het bijdragen aan het verminderen van seksueel geweld als ook de meeste mannen nu eens NIET achteraf gaan wijzen waar het slachtoffer het fout heeft gedaan of anders had moeten doen. Want misschien wordt het niet als victim blaming bedoeld, er zijn toch veel mannen die dat wel zo zien en het dus als excuus blijven zien en gebruiken. Het maakt de veiligheid voor vrouwen bepaald niet groter.

Alsof het slachtoffer zelf al niet minstens duizend keer zichzelf heeft afgevraagd wat ze zelf anders had kunnen doen.

quote:

Op maandag 17 juni 2024 10:39 schreef miss_sly het volgende:

[..]
Weet je, wellicht kan het bijdragen aan het verminderen van seksueel geweld als ook de meeste mannen nu eens NIET achteraf gaan wijzen waar het slachtoffer het fout heeft gedaan of anders had moeten doen. Want misschien wordt het niet als victim blaming bedoeld, er zijn toch veel mannen die dat wel zo zien en het dus als excuus blijven zien en gebruiken. Het maakt de veiligheid voor vrouwen bepaald niet groter.

Maar eigenlijk is het dan dus niet aan mannen om te zeggen wat de vrouw die het is overkomen anders had kunnen doen?
Als de aanranding/verkrachting is vast gesteld dan mag niemand daar richting de kant van het slachtoffer ook maar iets over zeggen en helemaal niet als man want dan is het gelijk victim blaming?
Misschien bedoel je het anders maar dat haal ik er wel een beetje uit.

quote:

Op maandag 17 juni 2024 11:27 schreef Electric_Eye het volgende:

[..]
Maar eigenlijk is het dan dus niet aan mannen om te zeggen wat de vrouw die het is overkomen anders had kunnen doen?
Als de aanranding/verkrachting is vast gesteld dan mag niemand daar richting de kant van het slachtoffer ook maar iets over zeggen en helemaal niet als man want dan is het gelijk victim blaming?
Misschien bedoel je het anders maar dat haal ik er wel een beetje uit.

ja, een slachtoffer behandel je als een slachtoffer

Je krijgt in het hele proces van aangeven dat je misbruikt bent of dat er grensoverschrijdend gedrag vertoont wordt uit meerdere hoeken te horen:
- heb je wel nee gezegd?
- heb jij je grenzen wel aangegeven?
- heb je geprobeerd tegengas te geven?
- heb je geprobeerd de persoon te ontwijken (in het geval van meerdere pogingen)
- heb je iets gedaan waardoor hij dacht kans te maken?
- waarom heb je hem gewoon zijn ding laten doen?

En dit soort vragen spoken ook constant in het hoofd van de slachtoffer zelf. Je moet van sterke huize komen als je er eindelijk door kunt prikken dat jezelf niet de oorzaak was.

Heelveel voorkomen is ook gebaseerd opdat het slachtoffer iets moet doen. Het vraagt echt een goed persoon om neutraal in een gesprek te gaan van grensoverschrijdend gedrag om niet de schuld bij het slachtoffer te leggen. En soms wordt het slachtoffer ook pas geloofd als er meerder slachtoffers gemaakt worden door dezelfde persoon.

Mijn ervaring is dat je jouw grens kunt bewaken met een metaforische atoombom, maar dat de dader daar gewoon doorheen raast. Dat de dader geen aanleiding nodig heeft vanuit jou om te denken: oh ze vindt dit wel leuk. De dader verzint zelf wel een reden waarom je het slachtoffer wordt. Overigens ben je in zijn ogen nooit een slachtoffer, maar wil je het allemaal zelf.

quote:

Op maandag 17 juni 2024 11:27 schreef Electric_Eye het volgende:

[..]
Maar eigenlijk is het dan dus niet aan mannen om te zeggen wat de vrouw die het is overkomen anders had kunnen doen?
Als de aanranding/verkrachting is vast gesteld dan mag niemand daar richting de kant van het slachtoffer ook maar iets over zeggen en helemaal niet als man want dan is het gelijk victim blaming?
Misschien bedoel je het anders maar dat haal ik er wel een beetje uit.

Niemand zou dat achteraf moeten zeggen of vragen. Gewoon niet doen. Wat is het nut? Wat denk je ermee te bereiken?

Stel je fiets is gestolen

En ik zeg, koop dan ook niet zo'n dure nieuw electrische, je weet dat die eerder gestolen worden

En als Jan toch een mooie neemt ... laat hem niet onbeheerd achter, gewoon rondje fietsen en terugzetten in de garage

Je bent dom
Je bent naīef
Je wilde dat hij gestolen werd om de verzekering te tillen

Is dat ok?

Als je dan toch de vergelijking tussen een fiets en een vrouw wil maken. Dan heeft elke verkrachtende / grensoverschrijdende man een lopersleutel en boeit het niet of je fiets wel of niet op slot staat en of je loopt te schreeuwen dat hij er met je fiets vandoor gaat.

quote:

Op maandag 17 juni 2024 11:42 schreef ieniminimuis het volgende:
Je krijgt in het hele proces van aangeven dat je misbruikt bent of dat er grensoverschrijdend gedrag vertoont wordt uit meerdere hoeken te horen:
- heb je wel nee gezegd?
- heb jij je grenzen wel aangegeven?
- heb je geprobeerd tegengas te geven?
- heb je geprobeerd de persoon te ontwijken (in het geval van meerdere pogingen)
- heb je iets gedaan waardoor hij dacht kans te maken?
- waarom heb je hem gewoon zijn ding laten doen?

En dit soort vragen spoken ook constant in het hoofd van de slachtoffer zelf. Je moet van sterke huize komen als je er eindelijk door kunt prikken dat jezelf niet de oorzaak was.

Heelveel voorkomen is ook gebaseerd opdat het slachtoffer iets moet doen. Het vraagt echt een goed persoon om neutraal in een gesprek te gaan van grensoverschrijdend gedrag om niet de schuld bij het slachtoffer te leggen. En soms wordt het slachtoffer ook pas geloofd als er meerder slachtoffers gemaakt worden door dezelfde persoon.

Mijn ervaring is dat je jouw grens kunt bewaken met een metaforische atoombom, maar dat de dader daar gewoon doorheen raast. Dat de dader geen aanleiding nodig heeft vanuit jou om te denken: oh ze vindt dit wel leuk. De dader verzint zelf wel een reden waarom je het slachtoffer wordt. Overigens ben je in zijn ogen nooit een slachtoffer, maar wil je het allemaal zelf.

Dat is een kant. Hoe pijnlijk ook, als deze vragen niet gesteld mogen worden dan is het woord van het slachtoffer meteen waarheid en zelfs die waarheid hoeft niet per definitie te kloppen.

quote:

Op maandag 17 juni 2024 11:51 schreef Electric_Eye het volgende:

[..]
Dat is een kant. Hoe pijnlijk ook, als deze vragen niet gesteld mogen worden dan is het woord van het slachtoffer meteen waarheid en zelfs die waarheid hoeft niet per definitie te kloppen.

Het wordt niet informerend gevraagd, maar beschuldigend.

Ja is niet mijn vergelijking hoor

Zolang de fiets niet 'hey, ik hoor niet bij jou, ik wil niet rijden en je mag niet op me zitten' kan zeggen slaat de vergelijking idd helemaal de plank mis

quote:

Op zondag 16 juni 2024 12:32 schreef schommelstoel het volgende:

[..]
Dus omdat er mannen zijn die hun seksuele frustratie niet in bedwang kunnen houden, moet vrouwen zich aanpassen?

Doe dan maar gelijk een boerka en mogen alleen in het openbaar 2 meter achter hun man aanlopen.

En als we toch bezig zijn ook gelijk maar sharia hier invoeren of niet TS.

Dus omdat er dieven zijn die hun handjes niet thuis kunnen houden moeten mensen zich aanpassen?
Doe dan maar gelijk iedereen een kluis op z'n rug.

Het gaat niet om aanpassen van gedrag en kleding, maar om het leren herkennen van mogelijk gevaarlijke situaties en het verkleinen van risico's. Net als bij diefstal, geweld, brand, inbraak etc.

Er zullen altijd mensen zijn die hun handen niet thuis kunnen houden. Je wilt mensen daar niet voor waarschuwen en ze niet leren hoe ze gevaarlijke situaties uit de weg kunnen gaan? Want het resultaat daarvan is alleen maar méér slachtoffers.

quote:

Op maandag 17 juni 2024 11:46 schreef sp3c het volgende:
Stel je fiets is gestolen

En ik zeg, koop dan ook niet zo'n dure nieuw electrische, je weet dat die eerder gestolen worden

En als Jan toch een mooie neemt ... laat hem niet onbeheerd achter, gewoon rondje fietsen en terugzetten in de garage

Je bent dom
Je bent naīef
Je wilde dat hij gestolen werd om de verzekering te tillen

Is dat ok?

"had je je fiets wel goed op slot gezet? en de accu er misschien uit gehaald als dat kan? Een gps tracker erin zitten? Door goed op te letten waar je je fiets neerzet en hoe je 'm op slot zet kun je de kans op diefstal aanzienlijk verkleinen"

of
"je dure nieuwe fiets zomaar ergens neerzetten zonder voorzorgsmaatregelen te treffen kan ervoor zorgen dat hij sneller gestolen wordt."

Waarom moeten er altijd superlatieven gebruikt worden in deze discussies als 'je bent dom'?

Schending van lichamelijke klachten integriteit vergelijken met diefstal van materiële objecten vind ik ook helemaal mank gaan.

En sowieso je moet gewoon met mensen kunnen chillen.

Ja weet ik niet, die zie ik steeds langskomen

Die meisjes zijn gewoon dom

En naief

quote:

Op maandag 17 juni 2024 11:51 schreef Electric_Eye het volgende:

[..]
Dat is een kant. Hoe pijnlijk ook, als deze vragen niet gesteld mogen worden dan is het woord van het slachtoffer meteen waarheid en zelfs die waarheid hoeft niet per definitie te kloppen.

Bij een juridisch onderzoek naar de toedracht wordt aan waarheidsvinding gedaan. Dan zullen er wel vragen komen, maar die gaan niet over de schuldvraag, maar over de toedracht. Dat is toch wel een verschil.

Als slachtoffer word je overrompeld door een dominanter persoon, voor je nee hebt kunnen zeggen gebeuren er al dingen die je niet wilt, als je door de schrik al nee kan zeggen, ik was toen 12, ik wist niet eens precies wat er gebeurde maar het deed pijn en ik wou het niet, die persoon stopte pas toen iemand die de hond uit liet dichtbij kwam of die persoon iets gezien heeft weet ik niet maar het stopte in ieder geval en hij vertrok en ik besefte nog steeds niet wat er gebeurd was, maar dat het fout was en pijn deed besefte ik wel

Als dader ga je alleen maar voor lust en macht, je mist de empathie voor het slachtoffer, wat je die persoon aandoet dat hij of zij nooit zal vergeten

Victim blamimg is dan ook iets wat ik niet begrijp en al die vergelijkingen met fietsen en telefoons is iets waar ik droevig en boos van word, stop met die onzin vergelijkingen, een diefstal van een fiets draag je niet levenslang bij je

quote:

Op maandag 17 juni 2024 11:57 schreef Danny het volgende:

[..]
Dus omdat er dieven zijn die hun handjes niet thuis kunnen houden moeten mensen zich aanpassen?
Doe dan maar gelijk iedereen een kluis op z'n rug.

Het gaat niet om aanpassen van gedrag en kleding, maar om het leren herkennen van mogelijk gevaarlijke situaties en het verkleinen van risico's. Net als bij diefstal, geweld, brand, inbraak etc.

Er zullen altijd mensen zijn die hun handen niet thuis kunnen houden. Je wilt mensen daar niet voor waarschuwen en ze niet leren hoe ze gevaarlijke situaties uit de weg kunnen gaan? Want het resultaat daarvan is alleen maar méér slachtoffers.

Verschil tussen waarschuwen en victim blaming.

Wat wil je bereiken met tegen een vrouw die slachtoffer is geworden van seksueel geweld zeggen dat ze beter had moeten oppassen? Dat de situatie dan ineens verandert? De loop van de gebeurtenissen verandert? Waarom zou je dergelijk dingen tegen haar zeggen of aan haar vragen?

quote:

Op maandag 17 juni 2024 11:45 schreef miss_sly het volgende:

[..]
Niemand zou dat achteraf moeten zeggen of vragen. Gewoon niet doen. Wat is het nut? Wat denk je ermee te bereiken?

Het nut? Dat is denk ik geheel van de situatie afhankelijk. Als ik als man reageer op een forum heeft dat een ander nut dan wanneer ik direct tegen een slachtoffer reageer.

Ik heb het ooit eens van dichtbij mee moeten maken dat iemand die dichtbij me staat beschuldigd werd van verkrachting. Moet ik die persoon dan als man zijnde gelijk laten vallen of willen we eerst een stukje context weten alvorens we een oordeel hebben?

quote:

Op zondag 16 juni 2024 13:00 schreef oppiedoppie het volgende:
Als vrouw zijnde heb ik nooit rekening gehouden met 'risicovolle' situaties. Omdat ik niet dronk en zelf wil beslissen wanneer ik bij het uitgaan naar huis wil, is het nogal eens voorgekomen dat ik snachts alleen over straat liep. Nu woon ik in Drenthe en ging ik er vanuit dat er niet achter elke boom een potentiële verkrachter stond te wachten om mij te pakken. Denk ook niet dat het ze was gelukt trouwens. De aanrandingen die ik heb meegemaakt gebeurden 'gewoon' binnen. En ik ben iemand die absoluut geen uitdagende kleding droeg/draagt en ben ook niet de knapste en heb wel gezien dat mijn zeer knappe vriendin met zeer uitdagende kleding wel veel vaker aandacht kreeg van jongens/mannen en die veel meer nare ervaringen heeft meegemaakt dan ik.

Dus vind het een lastig onderwerp want vind eigenlijk dat ook knappe meiden en meiden met weinig kleding aan met rust gelaten dienen te worden maar het schijnt dat er toch een groep mannen is die gebruik denkt te kunnen maken van het door hen opgepikte losse moraal.

Rotte appels bestaan in elke laag van de bevolking, in elke demografie, en die zullen ook altijd BLIJVEN bestaan. En daar zul je jezelf tegen moeten beschermen, vooral door het gebruik van wat common sense. Kan het dan nog steeds fout gaan? Absoluut, alleen kun je de KANS aanzienlijk verkleinen door eerst even na te denken voordat je bij die wildvreemde in de auto stapt, voordat je 's nachts naar het huis van die rapper gaat, voor je in je eentje 's nachts door dat donkere tunneltje loopt etc.

quote:

Op maandag 17 juni 2024 12:05 schreef Cupfighter het volgende:
Als slachtoffer word je overrompeld door een dominanter persoon, voor je nee hebt kunnen zeggen gebeuren er al dingen die je niet wilt, als je door de schrik al nee kan zeggen, ik was toen 12, ik wist niet eens precies wat er gebeurde maar het deed pijn en ik wou het niet, die persoon stopte pas toen iemand die de hond uit liet dichtbij kwam of die persoon iets gezien heeft weet ik niet maar het stopte in ieder geval en hij vertrok en ik besefte nog steeds niet wat er gebeurd was, maar dat het fout was en pijn deed besefte ik wel

Als dader ga je alleen maar voor lust en macht, je mist de empathie voor het slachtoffer, wat je die persoon aandoet dat hij of zij nooit zal vergeten

Victim blamimg is dan ook iets wat ik niet begrijp en al die vergelijkingen met fietsen en telefoons is iets waar ik droevig en boos van word, stop met die onzin vergelijkingen, een diefstal van een fiets draag je niet levenslang bij je

En die is verzekerd.

Zou mooi zijn als je verlies van vertrouwen, schending van fysieke integriteit, verwondingen en trauma kunt verzekeren en met uitbetaling alles weggevaagd wordt.

quote:

Op maandag 17 juni 2024 12:05 schreef Electric_Eye het volgende:

[..]
Het nut? Dat is denk ik geheel van de situatie afhankelijk. Als ik als man reageer op een forum heeft dat een ander nut dan wanneer ik direct tegen een slachtoffer reageer.

Ik heb het ooit eens van dichtbij mee moeten maken dat iemand die dichtbij me staat beschuldigd werd van verkrachting. Moet ik die persoon dan als man zijnde gelijk laten vallen of willen we eerst een stukje context weten alvorens we een oordeel hebben?

Dat is weer een hele andere kant van dit verhaal.

Wat heeft victim blaming te maken met het al dan niet oordelen over een mogelijke dader?