Ik was zo vandaag bij een goede vriendin op bezoek, en dan ga je natuurlijk niet zomaar op bezoek zonder iets mee te nemen. Ik kwam toch langs Den
Bosch, En zoals iedereen wel weet ligt daar Jan de groot met zijn Bossche bollen. Dus kom ik daar aangelopen, zie ik al een lange rij voor de bakkerij staan. Wil ik daar aansluiten, word ik ineens aangesproken de een of andere rare gast met een microfoon.
Dus hij vraagt me zo: Het staat hier helemaal vol met mensen die een Bossche bol willen. Kom je zomaar even langslopen, of wat denk je van die mensen?
Ik: perfect! Je moet erbij zijn want eh, van slagroom tot chocolade, je moet erbij zijn man!
Hij: en ga je ook in de rij staan?
Ik: Ik ga ook in de rij staan! Ik ga bij hen staan! Ik wil er twee! Slagroom, chocolade, die shit, ja tuurlijk man! Ik ben de eerste! Want dan zie je meteen wie rijk is, dat zie je gewoon. Hier, kijk * ik haal mijn dikgevulde portemonnee naar boven * Op een lekker servetje man, tuurlijk man! Heute, oder morgen? Tuurlijk man, slagroom man! Was dat je vraag?
Hij: ja, dat was het, of je moet nog iets kwijt willen?
Ik: koop Bossche bollen, get money, geef ze aan mij, give me my slagroom, i help break de bakkerij and make it nice.
Klacht: die dingen zijn veel te lekker