OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Een thuisbevalling is alleen fijn als er ook alle vertrouwen is bij jezelf en de professionals dat dat prima kan, anders lijkt het me drie keer niks. Fijn dat de geboorte van je zoon dichtbij komtquote:Op vrijdag 28 juni 2024 19:30 schreef Flav het volgende:
Warme weer overleefd dankzij onze airco en het zwembad
Hier komt de geboorte van onze zoon heel snel dichtbij, ik hoop dat hij tot de geplande keizersnede blijft zitten.
Ervaar wat vervelende harde buiken en merk dat ik me anders voel.
Ik hoop dat je een mooie thuisbevalling mag hebben Ceviche
Helaas niet meer voor mij weggelegd maar 2 van de 4 thuis geboren vind ik ook wel mooi haha.
hopelijk blijft hij lang genoeg zitten!Ik krijg wel echt vaak opmerkingen en vragen of de baby er nou al een keer is, en dat ze op moet schieten, en sowieso erg veel mensen die wat te vertellen hebben over de zwangerschap (zoals een taxichauffeur die een heel verhaal begon over hoe bijzonder het allemaal is, en vanuit zijn religie gezien et cetera. En een onbekende vrouw die om half 8 's ochtends mij vertelde hoe haar zwangerschappen 30 jaar geleden verliepen...). Dat herinner ik me helemaal niet van mijn eerste zwangerschap.
En mijn man heeft het ook, die kan de deur van zijn werk amper uit of er komt een collega informeren of er al wat gebeurt
Hier ook maar een paar dagen, gelukkig nu een stuk frisser. Gaan ze sowieso een sweep doen of hangt dat nog af van eventuele ontsluiting?quote:
Warme weer hier was maar een paar dagen. Mijn vrouw is wel een paar keer naar een zwembad gegaan. Morgen naar VK en dan doen ze een membrane sweep. Ze is inmiddels wel klaar met zwanger zijn.
Hier kon strippen vanochtend nog niet namelijk
Heeft ze veel last van klachten of wil ze gewoon graag de baby ontmoeten?
Sowieso strippen volgens mij, maar mijn vrouw hoopt ook dat ze ontsluiting checken.
Pijn in haar bekken, pijn in haar rug, slaapt vaak slecht, opgezwollen voeten, hand tintelt, alles kost moeite, etc. Ik denk niet dat het uitzonderlijk is, maar ik heb wel met haar te doen. En ze wilt de kleine ook gewoon ontmoeten inderdaad.
Ik hoop dat het bij jou dit weekend op gang zal komen, zodat het zoals gepland een thuisbevalling wordt! Als mijn vrouw nu zou horen dat ze nog 2 weken zou moeten, dan denk ik dat ze daar flink tegenop zou zien! Wel maf om te bedenken dat binnen nu en heel kort, ons leven heel anders gaat worden
Pijn in haar bekken, pijn in haar rug, slaapt vaak slecht, opgezwollen voeten, hand tintelt, alles kost moeite, etc. Ik denk niet dat het uitzonderlijk is, maar ik heb wel met haar te doen. En ze wilt de kleine ook gewoon ontmoeten inderdaad.
Ik hoop dat het bij jou dit weekend op gang zal komen, zodat het zoals gepland een thuisbevalling wordt! Als mijn vrouw nu zou horen dat ze nog 2 weken zou moeten, dan denk ik dat ze daar flink tegenop zou zien! Wel maf om te bedenken dat binnen nu en heel kort, ons leven heel anders gaat worden
Ah ja, hier ook opgezwollen voeten, en de laatste paar dagen is echt alles een opgave. En dan heb ik eigenlijk nog geluk dat ik niet eerder zoveel last had, dus ik snap wel dat ze er klaar mee is. Ik vind het ook wel spannend dat alles weer anders wordt, ondanks dat het de tweede is.quote:
Sowieso strippen volgens mij, maar mijn vrouw hoopt ook dat ze ontsluiting checken.
Pijn in haar bekken, pijn in haar rug, slaapt vaak slecht, opgezwollen voeten, hand tintelt, alles kost moeite, etc. Ik denk niet dat het uitzonderlijk is, maar ik heb wel met haar te doen. En ze wilt de kleine ook gewoon ontmoeten inderdaad.
Ik hoop dat het bij jou dit weekend op gang zal komen, zodat het zoals gepland een thuisbevalling wordt! Als mijn vrouw nu zou horen dat ze nog 2 weken zou moeten, dan denk ik dat ze daar flink tegenop zou zien! Wel maf om te bedenken dat binnen nu en heel kort, ons leven heel anders gaat worden
Hopelijk kunnen jullie snel jullie kindje ontmoeten
Ik heb er wel vertrouwen in dat het een thuisbevalling wordt, maar ik zie dan ook erg op tegen een mogelijke ziekenhuisbevalling. Het plaatsen van een ballonnetje is eigenlijk al meer dan ik zou willen van het ziekenhuis.
Gisteren is onze dochter thuis geboren
Gelukkig gaat alles goed. Na 41w3d zwangerschap was het alsnog een klein hummeltje van net 3 kilo. Maar kerngezond
Gelukkig gaat alles goed. Na 41w3d zwangerschap was het alsnog een klein hummeltje van net 3 kilo. Maar kerngezond
Gefeliciteerd @Ceviche en fijn dat je gewenste thuisbevalling is gelukt
Once in a while, I just wanna dance and feel good
Gefeliciteerdquote:Op woensdag 3 juli 2024 18:35 schreef Ceviche het volgende:
Gisteren is onze dochter thuis geboren
Gelukkig gaat alles goed. Na 41w3d zwangerschap was het alsnog een klein hummeltje van net 3 kilo. Maar kerngezond
Op donderdag 22 april 2021 18:05 schreef letmehearyouscream het volgende:
Ik heb natuurlijk in principe geen principes, want ik zit hier op SHO.
Ik heb natuurlijk in principe geen principes, want ik zit hier op SHO.
Donderdagochtend is onze zoon geboren
We zijn tot over onze oren verliefd!
Zijn broers krijgen geen genoeg van hem, wij zijn compleet
We zijn tot over onze oren verliefd!
Zijn broers krijgen geen genoeg van hem, wij zijn compleet
Gefeliciteerd!!!quote:
Donderdagochtend is onze zoon geboren
We zijn tot over onze oren verliefd!
Zijn broers krijgen geen genoeg van hem, wij zijn compleet
Woensdagavond afspraak bij verloskundige, weer iets hoge bloeddruk en hartslag kleine iets hoog dus naar ziekenhuis die avond. Vrijdagavond is onze dochter geboren 😊. Alles gezond en zijn gistermiddag thuisgekomen.
En uiteraard tea & toast gehad in het ziekenhuis. When in Rome...
En uiteraard tea & toast gehad in het ziekenhuis. When in Rome...
Wij schuiven een topic door. We hebben een mooie kraam week gehad en het gaat goed met ons.
Alle zwangeren nog veel geluk en succes gewenst En hopelijk is er snel wat nieuwe aanwas in dit topic 
Alle zwangeren nog veel geluk en succes gewenst
En hopelijk is er snel wat nieuwe aanwas in dit topic
Beste iedereen! ik ben Daan, en ik mag het fantastische nieuws melden dat mijn vriendin in verwachting is. Ik ben zo enthousiast, en vind het tegelijkertijd zo ontzettend spannend !
Gefeliciteerd!quote:
Beste iedereen! ik ben Daan, en ik mag het fantastische nieuws melden dat mijn vriendin in verwachting is. Ik ben zo enthousiast, en vind het tegelijkertijd zo ontzettend spannend !
Op donderdag 22 april 2021 18:05 schreef letmehearyouscream het volgende:
Ik heb natuurlijk in principe geen principes, want ik zit hier op SHO.
Ik heb natuurlijk in principe geen principes, want ik zit hier op SHO.
Nog een paar dingetjes van de geboorte.
We kwamen dus op woensdagavond in het ziekenhuis, na een bezoek aan de verloskundige eerder die avond. Ziekenhuis had aangegeven dat het druk was, en er geen haast was. Dus na bezoek aan verloskundige zijn we naar huis gegaan, gegeten, en toen spullen gepakt en naar het ziekenhuis.
Daar wilde ze gaan induceren, omdat het ook de uitgerekende dag was. Infuus-ding in haar hand gemaakt voor oxytocine infuus. Zouden een gel inbrengen om ontsluiting en eventueel weeen op gang te brengen, en dan daarna oxytocine infuus. Ze doen hier niet meer aan ballonnetjes, maar wel dus een gel. Alleen toen deed men een inwendig onderzoek, en bleek er al 2cm ontsluiting. Dus toch maar geen gel. Uiteindelijk waren we om 3u klaar met alles, en konden we in een kamer slapen, ik op een uitklap minibed. Om 6u begon de molen weer, kort nachtje dus. Nog steeds zelfde ontsluiting, dus gel ingebracht en wachten. Beetje gewandeld, buiten ontbeten (ik, mijn vrouw kreeg wel ontbijt in het ziekenhuis). 's Middags leek de gel te werken, en kwamen de weeen goed op gang. Ook op een gegeven moment de vliezen gebroken. Op een gegeven moment naar een kamer met bad gegaan. Dat wilde m'n vrouw graag, maar toen ze erin ging vond ze het vreselijk. Nieuw onderzoek wees uit dat een hele middag en avond weeen nauwelijks tot progressie had geleid, dus toch maar aan oxytocine drip. Na een paar uur, ergens in de nacht/vroeg in de ochtend vrijdag nu, leek de oxytocine niet te werken. Bleek dat de naald die ze woensdagavond erin gezet hadden, niet meer goed zat, en dus niet werkte. Weeen waren bijna weg ook. Nieuw infuus aan andere hand geprikt, en maar weer wachten. Deze keer werkte het wel, en aan het einde van de ochtend kon ze de weeen niet meer aan en kreeg ze een epidural. Hierdoor kon ze de hele middag slapen, terwijl ze de nacht ervoor ook al wat had kunnen slapen toen de weeen flink afgenomen waren. Ik heb die nacht op een stoeltje gezeten en op de grond gelegen. Aan het einde van de middag op de vrijdag bleek ze volledige ontsluiting te hebben, dus werd het plan gemaakt nog een uurtje te wachten, of ze zelf zou komen, en als dat niet het geval was, zou ze met persweeen beginnen. En een minuut later kwam de arts binnen. Die maakte zich zorgen over de hartslag van de kleine (werd constant gemonitoord), en we gingen haar gelijk halen. Mogelijk zou er een infectie zijn (vliezen waren inmiddels ruim een dag ervoor gebroken). Een kwartier later, na 2 persweeen was ze er , met behulp van forceps.
Vrouw had al antibiotica gekregen 18u nadat vliezen gebroken waren, kreeg nog een andere antibiotica drip omdat er forceps waren gebruikt, en nog een 3e kuur omdat er mogelijk een infectie was (ze had een hoge temp, en hartslag kleine was hoog voor de geboorte). Na alle testen en rompslomp, boekten we een prive-kamer zodat ik ook kon blijven slapen, en mijn vrouw het niet zag zitten met 5 anderen op de kamer te zitten. 's nachts nog een 2e drip van laatste antibiotica-kuur en de volgende dag rond middaguur de laatste, en toen konden we naar huis
Al met al 3 nachten in het ziekenhuis geweest, en slechts een paar uur geslapen (bij elkaar ik denk ik 6-7 uurtjes), mijn vrouw gelukkig een stuk meer. Vijf verloskundige teams gehad, plus afwisseling tijdens hun pauzes, dus een groot deel verloskundige team gezien. Verschillende keren vrouwen keihard horen schreeuwen vanuit andere kamers. Ben blij dat mijn vrouw dat bespaard is gebleven door de epidural. Met de oxytocine kon ze de weeen zonder epidural gewoon niet meer aan.
Nu lekker thuis en alles gaat voorspoedig. Nu ik nog met vaderschapsverlof ben is het goed te doen, maar ik ben benieuwd hoe het gaat zijn als ik terug op mijn werk ben, dat zullen wel wat pittige weken worden in het begin denk ik.
We kwamen dus op woensdagavond in het ziekenhuis, na een bezoek aan de verloskundige eerder die avond. Ziekenhuis had aangegeven dat het druk was, en er geen haast was. Dus na bezoek aan verloskundige zijn we naar huis gegaan, gegeten, en toen spullen gepakt en naar het ziekenhuis.
Daar wilde ze gaan induceren, omdat het ook de uitgerekende dag was. Infuus-ding in haar hand gemaakt voor oxytocine infuus. Zouden een gel inbrengen om ontsluiting en eventueel weeen op gang te brengen, en dan daarna oxytocine infuus. Ze doen hier niet meer aan ballonnetjes, maar wel dus een gel. Alleen toen deed men een inwendig onderzoek, en bleek er al 2cm ontsluiting. Dus toch maar geen gel. Uiteindelijk waren we om 3u klaar met alles, en konden we in een kamer slapen, ik op een uitklap minibed. Om 6u begon de molen weer, kort nachtje dus. Nog steeds zelfde ontsluiting, dus gel ingebracht en wachten. Beetje gewandeld, buiten ontbeten (ik, mijn vrouw kreeg wel ontbijt in het ziekenhuis). 's Middags leek de gel te werken, en kwamen de weeen goed op gang. Ook op een gegeven moment de vliezen gebroken. Op een gegeven moment naar een kamer met bad gegaan. Dat wilde m'n vrouw graag, maar toen ze erin ging vond ze het vreselijk. Nieuw onderzoek wees uit dat een hele middag en avond weeen nauwelijks tot progressie had geleid, dus toch maar aan oxytocine drip. Na een paar uur, ergens in de nacht/vroeg in de ochtend vrijdag nu, leek de oxytocine niet te werken. Bleek dat de naald die ze woensdagavond erin gezet hadden, niet meer goed zat, en dus niet werkte. Weeen waren bijna weg ook. Nieuw infuus aan andere hand geprikt, en maar weer wachten. Deze keer werkte het wel, en aan het einde van de ochtend kon ze de weeen niet meer aan en kreeg ze een epidural. Hierdoor kon ze de hele middag slapen, terwijl ze de nacht ervoor ook al wat had kunnen slapen toen de weeen flink afgenomen waren. Ik heb die nacht op een stoeltje gezeten en op de grond gelegen. Aan het einde van de middag op de vrijdag bleek ze volledige ontsluiting te hebben, dus werd het plan gemaakt nog een uurtje te wachten, of ze zelf zou komen, en als dat niet het geval was, zou ze met persweeen beginnen. En een minuut later kwam de arts binnen. Die maakte zich zorgen over de hartslag van de kleine (werd constant gemonitoord), en we gingen haar gelijk halen. Mogelijk zou er een infectie zijn (vliezen waren inmiddels ruim een dag ervoor gebroken). Een kwartier later, na 2 persweeen was ze er
, met behulp van forceps.Vrouw had al antibiotica gekregen 18u nadat vliezen gebroken waren, kreeg nog een andere antibiotica drip omdat er forceps waren gebruikt, en nog een 3e kuur omdat er mogelijk een infectie was (ze had een hoge temp, en hartslag kleine was hoog voor de geboorte). Na alle testen en rompslomp, boekten we een prive-kamer zodat ik ook kon blijven slapen, en mijn vrouw het niet zag zitten met 5 anderen op de kamer te zitten. 's nachts nog een 2e drip van laatste antibiotica-kuur en de volgende dag rond middaguur de laatste, en toen konden we naar huis
Al met al 3 nachten in het ziekenhuis geweest, en slechts een paar uur geslapen (bij elkaar ik denk ik 6-7 uurtjes), mijn vrouw gelukkig een stuk meer. Vijf verloskundige teams gehad, plus afwisseling tijdens hun pauzes, dus een groot deel verloskundige team gezien. Verschillende keren vrouwen keihard horen schreeuwen vanuit andere kamers. Ben blij dat mijn vrouw dat bespaard is gebleven door de epidural. Met de oxytocine kon ze de weeen zonder epidural gewoon niet meer aan.
Nu lekker thuis en alles gaat voorspoedig. Nu ik nog met vaderschapsverlof ben is het goed te doen, maar ik ben benieuwd hoe het gaat zijn als ik terug op mijn werk ben, dat zullen wel wat pittige weken worden in het begin denk ik.
Ik kom me hier ook maar weer eens melden. Had in het begin al zo'n vermoeden dat meeschrijven weer niks zou worden
Ik ben inmiddels precies 34 weken en wij zijn er wel klaar voor. De zwangerschap verliep opzich goed. Erg moe, flink ijzertekort en net een blaasontsteking achter de rug. En fysiek is het ook wel genoeg geweest. Verder ging het allemaal wel prima.
Morgen een gesprek in het ziekenhuis over inleiden. Dit had ik al vroeg in de zwangerschap aangegeven te willen, maar nu vermoeden ze veel vruchtwater en een grote baby. Dus dat komt er ook nog bij.
Ik ben heel benieuwd.
Ik ben inmiddels precies 34 weken en wij zijn er wel klaar voor. De zwangerschap verliep opzich goed. Erg moe, flink ijzertekort en net een blaasontsteking achter de rug. En fysiek is het ook wel genoeg geweest. Verder ging het allemaal wel prima.
Morgen een gesprek in het ziekenhuis over inleiden. Dit had ik al vroeg in de zwangerschap aangegeven te willen, maar nu vermoeden ze veel vruchtwater en een grote baby. Dus dat komt er ook nog bij.
Ik ben heel benieuwd.
Ik kom hier voorzichtig om het hoekje kijken en meeschrijven weer. Vanmorgen een duidelijke streep, 1 dag overtijd. We hebben al een dochtertje, die wordt volgende week 3. Heel spannend! Gelijk de eerste keer ‘raak’ deze ronde, voelt ook wel raar. 
Gefeliciteerd! Wat leuk!quote:
Ik kom hier voorzichtig om het hoekje kijken en meeschrijven weer. Vanmorgen een duidelijke streep, 1 dag overtijd. We hebben al een dochtertje, die wordt volgende week 3. Heel spannend! Gelijk de eerste keer ‘raak’ deze ronde, voelt ook wel raar.
Ik had bij de tweede ook de eerste ronde raak, hoewel dat natuurlijk hartstikke fijn is, is het wel even schakelen. Ik begrijp dus zeker dat het raar voelt
What you forget, you are gonna repeat.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
